Werk & Studie
alle pijlers
meerdaagse schooltrip, puber wil niet
donderdag 15 december 2022 om 11:29
volgend jaar staat er voor onze 16 jarige puber een meerdaagse schooltrip op het programma. Een reis die door 99% van de leerlingen als heel leuk wordt ervaren. Oudere zus is ook geweest en van het 1 van de leukste trips die ze heeft gemaakt. Ook zij wilde eigenlijk eerst niet.
Maar puber wil dus niet, hij haat reizen, gaat ook niet meer met mij mee op vakantie. Blijft dan bij zijn vader. Reis is van maandag tot en met vrijdag. School stimuleert enorm dat hij meegaat. Hij zal als hij niet meegaat zo ongeveer de enige zijn van zijn leerjaar die hier blijft. Er is geen vervangend programma op school omdat meerdere trips die week zijn en dus veel docenten afwezig zijn. Ik hou niet van dwingen, 16 jaar en ik vind dat hij eigen keuzes kan maken. Maar ik ben toch wel bang dat hij spijt gaat krijgen. Vader wil perse dat hij gaat maar ik heb ook al aangegeven dat ik hem niet aan zijn haren naar de bus kan trekken. Wat zouden jullie doen? dwingender zijn en zo proberen hem mee te krijgen of echt zijn eigen keuze laten zijn.
Maar puber wil dus niet, hij haat reizen, gaat ook niet meer met mij mee op vakantie. Blijft dan bij zijn vader. Reis is van maandag tot en met vrijdag. School stimuleert enorm dat hij meegaat. Hij zal als hij niet meegaat zo ongeveer de enige zijn van zijn leerjaar die hier blijft. Er is geen vervangend programma op school omdat meerdere trips die week zijn en dus veel docenten afwezig zijn. Ik hou niet van dwingen, 16 jaar en ik vind dat hij eigen keuzes kan maken. Maar ik ben toch wel bang dat hij spijt gaat krijgen. Vader wil perse dat hij gaat maar ik heb ook al aangegeven dat ik hem niet aan zijn haren naar de bus kan trekken. Wat zouden jullie doen? dwingender zijn en zo proberen hem mee te krijgen of echt zijn eigen keuze laten zijn.
zaterdag 17 december 2022 om 09:29
Wow, verwaarlozing nog wel. Verwaarlozing is, hem thuishouden terwijl hij dolgraag wil (en de financiële middelen er zijn).Onkruit schreef: ↑17-12-2022 09:18Ik vind het verwaarlozend om zoon hier dan maar zijn zin in te geven.
Hij kiest voor wat hij kent door thuis te blijven. Als hij meegaat ervaart hij wat dat is. Als hij er dan helemaal niks aan vind, zou hij de volgende keer van mij thuis mogen blijven.
Niet al bij voorbaat. Dan kom je nergens.
zaterdag 17 december 2022 om 09:32
Ja, ik heb zeer zeker spijt dat ik die eerste keer mee ben gegaan. Of dat ik niet de ballen had om zelf de trein te pakken en gewoon terug naar huis te gaan. Daardoor ben ik nog jarenlang in de stress geschoten als er bijv. op mijn studie de jaarlijkse studiereis werd aangekondigd. Is uiteindelijk ook wel weer goed gekomen, maar het heeft meer schade aangericht dan goeds gedaan.Pinaco schreef: ↑17-12-2022 09:26S7rin ik snap heel goed dat je de 2e keer niet mee bent gegaan. heb je achteraf spijt dat je de 1e week mee bent gegaan?
Ik heb vroeger ook wel dingen gedaan/moeten doen die niet leuk waren, maar daarvan kan ik nu wel zeggen dat ik weet dat ik dat niet leuk vind. En niet nog een keer zal doen. Maar als je niks nieuws probeert sla je ook de kans af om verrast te worden.
s7rin wijzigde dit bericht op 17-12-2022 09:59
0.00% gewijzigd
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
zaterdag 17 december 2022 om 09:38
Ik zou als ouder de mogelijkheden om daar op in te spelen graag onderzoeken. Zoon van TO is misschien niet de enige in zijn klas die daar last van heeft. Misschien heeft een van de gastgezinnen er wel ervaring mee en kunnen hem een rustige plek bieden met ruimte voor hem alleen. Misschien kan hij een aangepast programma volgen (als er een programma is), zodat hij op tijd zich terug kan trekken om te ontprikkelen. Ik zou hopen dat de situatie die jij schetst niet de enige optie is.
zaterdag 17 december 2022 om 09:43
Verwaarlozing in dit geval is toestaan dat je zoon thuisblijft, vastgekleefd aan een computerscherm. Omdat dat is wat hij kent.
Terwijl hij nooit ervaren heeft hoe het is om een paar dagen met leeftijdsgenoten op een andere plek dan thuis, op avontuur te gaan.
Dan kan hij het na die week nog steeds ruk vinden. Maar dan is ie ieg een ervaring rijker. En kan hij beter uitleggen waarom hij niet wil.
Ipv bij voorbaat al zeggen dat hij ‘geen zin’ heeft.
Dat is gewoon geen argument.
En dan maak je je er als ouders ook te makkelijk van af door dit als antwoord te accepteren.
zaterdag 17 december 2022 om 09:46
Wat een belang wordt er hier aan die ene reis gehangen. Dat heb ik ook allemaal geleerd, zonder mee te moeten op schoolreis. Dat leer je als kind toch je hele leven door al ?venessa schreef: ↑17-12-2022 09:04Zoon is 16 dus minderjarig en gewoon nog leerplichtig. Voor mij voldoende reden om hem mee te sturen. Er wordt zo de nadruk gelegd op dat 'moeten'. Ik zou vooral de nadruk leggen op het feit dat het vooral ook leuk, leerzaam, weer eens wat anders is dan de lesbanken, je klasgenoten op een andere manier leren kennen etc. kan zijn. En misschien was het dat niet. Misschien waren (sommige) dingen niet zo leuk, of zwaar, of moeilijk, of confronterend. Maar dat alles kan je pas achteraf zeggen nadat je het hebt ervaren. En dat is dan ook ok, dat hoort bij het leven. Soms zit het mee. Soms zit het tegen. Daar leer je van en daardoor ontwikkel je je als mens: wie ben ik? Wat zijn jouw waarden en wat is voor jou waardevol in het leven? Wat neem ik mee?
zaterdag 17 december 2022 om 09:47
Jij noemt het ervaring, ik noem het een klein trauma.
Ik neem aan dat TO's zoon de situatie waartegen hij "nee" zegt, zelf prima in kan schatten. Hij kent zijn klasgenoten, wij niet.
s7rin wijzigde dit bericht op 17-12-2022 09:49
19.46% gewijzigd
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
zaterdag 17 december 2022 om 09:50
Precies, je kind niet serieus nemen omdat het nou eenmaal zo heurt in jouw hoofd. Dat zou nog eerder bij verwaarlozing in de buurt komen, al vind ik het een compleet achterlijke term in deze discussie. Hoe verzin je het.
zaterdag 17 december 2022 om 09:54
Lees de post hierboven, van iemand die zwaar gestresst thuiskwam. Als jouw werkgever zegt, ik heb nu toch zoiets leuks voor jou bedacht. We gaan naar Parijs met de bus, je slaapt bij wildvreemden thuis, het kost je 300 euro en ik bepaal alle dagen wat je hoe laat gaat doen en je 100 collega’s gaan ook mee, gezellig hè. Oh ja en contact met het thuisfront is verboden want ik pak je telefoon af. En jij hebt geen andere keus dan zeggen, waar moet ik tekenen. Dan sta je te juichen want het zal wel levensverrijkend zijn?Onkruit schreef: ↑17-12-2022 09:43Verwaarlozing in dit geval is toestaan dat je zoon thuisblijft, vastgekleefd aan een computerscherm. Omdat dat is wat hij kent.
Terwijl hij nooit ervaren heeft hoe het is om een paar dagen met leeftijdsgenoten op een andere plek dan thuis, op avontuur te gaan.
Dan kan hij het na die week nog steeds ruk vinden. Maar dan is ie ieg een ervaring rijker. En kan hij beter uitleggen waarom hij niet wil.
Ipv bij voorbaat al zeggen dat hij ‘geen zin’ heeft.
Dat is gewoon geen argument.
En dan maak je je er als ouders ook te makkelijk van af door dit als antwoord te accepteren.
Oké. Dat kan. Ik niet. En de puber van to ook niet.
zaterdag 17 december 2022 om 09:54
Omdat na schooltijd zijn prikkelquotum vol is. Mijn beide kinderen hebben adhd/add en die hebben beide weinig behoefte aan buitenschoolse activiteiten. Ze zitten de hele dag in een volle klas, veel prikkels, dan nog de concentratie kunnen opbrengen voor huiswerk en leren. Als adhd’er trekt die dat gewoon niet. Hij wil rustOnkruit schreef: ↑17-12-2022 08:34Als ik terug ga naar het verhaal van TO vind ik het wel een zorgelijke ontwikkeling.
16 jaar, wil buiten school nergens naar toe, ontmoet zijn vrienden alleen online.
Dan snap ik dat een schoolreis een enorme stap is. Dus logisch dat hij dat niet wil.
Het is goed om je grenzen te kennen, ik vraag me af wat hier nu echt speelt. Hij zal toch op een bepaald moment wel de wereld in moeten.
zaterdag 17 december 2022 om 09:54
Daar heb je gelijk in. stel je voor dat hij een trauma oploopt op het schoolreisje. Dan hij maar beter thuisblijven.
zaterdag 17 december 2022 om 09:57
Zoals je merkt, is dat voor een aantal mensen hier geen enkel argument.lonelycat schreef: ↑17-12-2022 09:54Omdat na schooltijd zijn prikkelquotum vol is. Mijn beide kinderen hebben adhd/add en die hebben beide weinig behoefte aan buitenschoolse activiteiten. Ze zitten de hele dag in een volle klas, veel prikkels, dan nog de concentratie kunnen opbrengen voor huiswerk en leren. Als adhd’er trekt die dat gewoon niet. Hij wil rust
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 17 december 2022 om 09:57
Dat vraag ik al zo ongeveer het hele topic, maar daar komt geen reactie op. Als je hier topics over werkuitjes leest, dan vinden de meesten een uur al teveel en dOeN zE ER eChT nIeT aAn mEE.Suniva schreef: ↑17-12-2022 09:54Lees de post hierboven, van iemand die zwaar gestresst thuiskwam. Als jouw werkgever zegt, ik heb nu toch zoiets leuks voor jou bedacht. We gaan naar Parijs met de bus, je slaapt bij wildvreemden thuis, het kost je 300 euro en ik bepaal alle dagen wat je hoe laat gaat doen en je 100 collega’s gaan ook mee, gezellig hè. Oh ja en contact met het thuisfront is verboden want ik pak je telefoon af. En jij hebt geen andere keus dan zeggen, waar moet ik tekenen. Dan sta je te juichen want het zal wel levensverrijkend zijn?
Oké. Dat kan. Ik niet. En de puber van to ook niet.
zaterdag 17 december 2022 om 10:01
En daar zit de crux: ik vul het voor mezelf in, jij (bijkbaar) voor een ander.
Als iedereen daar mee op zou houden, was dit hele topic niet nodig geweest.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
zaterdag 17 december 2022 om 10:08
Want meegaan op schoolreisje is het allerbelangrijkste in het leven? Een trauma waard?
Dat jij je niet kunt voorstellen dat iemand daar een trauma van op kan lopen, betekent niet dat het voor iedereen zo gezond is als jij denkt, zo’n schoolreisje.
zaterdag 17 december 2022 om 10:09
Als een kind autisme heeft of adhd of veel te overprikkeld raakt dan vind ik het een ander verhaal dan geen zin hebben. Ik zou het heel zorgelijk vinden als mijn kind alleen op z’n kamer zit en het leven in feite wil vermijden en niet ervaren. Daar heeft een kind hulp bij nodig en zachte dwang om toch uit de comfortzone te komen.
zaterdag 17 december 2022 om 10:15
Waarom? Daar zit toch een bepaalde premisse is dat het hoort om erop uit te gaan en dat het leven ervaren gebonden is aan bepaalde normen.Wickedwitch schreef: ↑17-12-2022 10:09Als een kind autisme heeft of adhd of veel te overprikkeld raakt dan vind ik het een ander verhaal dan geen zin hebben. Ik zou het heel zorgelijk vinden als mijn kind alleen op z’n kamer zit en het leven in feite wil vermijden en niet ervaren. Daar heeft een kind hulp bij nodig en zachte dwang om toch uit de comfortzone te komen.
Als er een angst aan ten grondslag ligt, is het wat anders maar het kan ook gewoon een kwestie van voorkeur zijn. Ik vind bij veel reacties toch doorklinken dat het beter is om wel outgoing, extravert en graag buiten/onder de mensen te zijn.
zaterdag 17 december 2022 om 10:16
Klopt, ik probeer me in te leven in de puber.
Een puber die (zoals ik het lees) zwaar overprikkeld raakt door een dag op school. Die vervolgens tot rust komt door veel online te zijn. Die nergens naar toe wil, want teveel prikkels.
Oké, als de oplossing dan zit in hem toe te staan zich terug te trekken dan moet dan maar.
Hoop alleen dat de dag wel gaat komen dat hij uit zichzelf zijn laptop dichtklapt en fysiek de wereld instapt.
De buitenwereld met al zijn prikkels.
zaterdag 17 december 2022 om 10:20
Als hij zo kwetsbaar is dat meegaan met een schoolreisje an sich al een trauma oplevert, dan heeft hij hulp nodig.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
