Werk & Studie alle pijlers

meerdaagse schooltrip, puber wil niet

15-12-2022 11:29 966 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
volgend jaar staat er voor onze 16 jarige puber een meerdaagse schooltrip op het programma. Een reis die door 99% van de leerlingen als heel leuk wordt ervaren. Oudere zus is ook geweest en van het 1 van de leukste trips die ze heeft gemaakt. Ook zij wilde eigenlijk eerst niet.
Maar puber wil dus niet, hij haat reizen, gaat ook niet meer met mij mee op vakantie. Blijft dan bij zijn vader. Reis is van maandag tot en met vrijdag. School stimuleert enorm dat hij meegaat. Hij zal als hij niet meegaat zo ongeveer de enige zijn van zijn leerjaar die hier blijft. Er is geen vervangend programma op school omdat meerdere trips die week zijn en dus veel docenten afwezig zijn. Ik hou niet van dwingen, 16 jaar en ik vind dat hij eigen keuzes kan maken. Maar ik ben toch wel bang dat hij spijt gaat krijgen. Vader wil perse dat hij gaat maar ik heb ook al aangegeven dat ik hem niet aan zijn haren naar de bus kan trekken. Wat zouden jullie doen? dwingender zijn en zo proberen hem mee te krijgen of echt zijn eigen keuze laten zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Suniva schreef:
17-12-2022 09:29
Wow, verwaarlozing nog wel. Verwaarlozing is, hem thuishouden terwijl hij dolgraag wil (en de financiële middelen er zijn).

Dat zou wel een goede manier zijn voor extraverten om uit de comfortzone te stappen ;-D Blijf maar thuis, ga alleen naar school, zonder contact met anderen. Goede les in aangewezen zijn op jezelf en jezelf vermaken.
Alle reacties Link kopieren Quote
andnowwedance schreef:
17-12-2022 10:15
Ik vind bij veel reacties toch doorklinken dat het beter is om wel outgoing, extravert en graag buiten/onder de mensen te zijn.
Ja dat vinden veel mensen. Je mag wel er wel middenin zitten, maar vooral graag alleen willen zijn, dat keuren mensen erg af.
Ook als je bijv liever geen relatie wil, en single zijn prima vindt. Kan Echt Niet.
Wat een discussie hier. Reizen is niet de heilige graal die voor iedereen fantastisch zou zijn. Natuurlijk kun je er iets van leren maar dat kun je van zoveel dingen en daar is gedwongen bij een gastgezin gaan zitten echt niet de beste manier van. To, ik hoop dat je eruit kunt filteren wat voor jou nuttig is en samen met je zoon tot een goede beslissing kunt komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Onkruit schreef:
17-12-2022 10:16

Hoop alleen dat de dag wel gaat komen dat hij uit zichzelf zijn laptop dichtklapt en fysiek de wereld instapt.
De buitenwereld met al zijn prikkels.
En die dag komt er ook. Als hij er klaar voor is.
Die dag komt er niet door hem er tegen zijn zin in heen te sleuren.
Dan loop je het risico dat je het probleem juist erger maakt.

En mocht hij achteraf tóch spijt krijgen dat hij niet is gegaan, is dat in ieder geval spijt over zijn eigen beslissing.
s7rin wijzigde dit bericht op 17-12-2022 10:33
13.21% gewijzigd
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
Alle reacties Link kopieren Quote
Onkruit schreef:
17-12-2022 10:20
Als hij zo kwetsbaar is dat meegaan met een schoolreisje an sich al een trauma oplevert, dan heeft hij hulp nodig.
Je draait het lekker om en bagatelliseert het "schoolreisje". Ergens tegen je zin zijn, terwijl je van tevoren weet dat je ernstig overprikkeld zult raken, kan echt wel schadelijk zijn. Dan zijn 5 dagen heel lang.

Daarbij opgeteld dan nog het gevoel dat er niet naar je geluisterd wordt, dat hoe jij bent niet goed is...
Alle reacties Link kopieren Quote
Zenmomentje schreef:
17-12-2022 10:28
Wat een discussie hier. Reizen is niet de heilige graal die voor iedereen fantastisch zou zijn. Natuurlijk kun je er iets van leren maar dat kun je van zoveel dingen en daar is gedwongen bij een gastgezin gaan zitten echt niet de beste manier van. To, ik hoop dat je eruit kunt filteren wat voor jou nuttig is en samen met je zoon tot een goede beslissing kunt komen.
Volgens mij doet TS al het goede (in mijn ogen dan) door naar zoon te luisteren. Het is meer discussiëren om het discussiëren nu.
Alle reacties Link kopieren Quote
S7rin schreef:
17-12-2022 10:30
En die dag komt er ook. Als hij er klaar voor is.
Die dag komt er niet door hem er tegen zijn zin in heen te sleuren.
Dan loop je het risico dat je het probleem juist erger maakt.

En mocht hij achteraf tóch spijt krijgen dat hij niet is gegaan, is dat in ieder geval spijt over zijn eigen beslissing.
Ik vind het wel opvallend dat veel mensen hier de dingen waarin hij nog jong zou zijn of juist niet, precies anders benaderen dan ik zou doen. Niet alleen in de post die ik quote, maar die illustreert het wel.

Aan de ene kant wordt er geschreven dat vrienden maken later wel komt, terwijl ik dat als je het mij vraagt, juist iets is om mee te oefenen als je nog jong bent. Daar zou ik dus juist niet gaan zitten wachten tot hij volwassen is, maar juist nu al aanmoedigen dingen te proberen zodat hij kan uitvinden wat bij hem past. Daar zou ik hem nu echt niet te jong voor vinden; integendeel.
Aan de andere kant wordt er geschreven dat hij niet op reis zou moeten gaan omdat hij ‘gewoon’ niet van reizen houdt en al 16 is en dat dus best zelf kan beslissen. Voor ‘hij is gewoon zo’ vind ik een 16 jarige dan in veel gevallen juist wel weer te jong, omdat het alle mogelijkheid voor groei en verandering uitsluit, terwijl een jongere juist in heel veel opzichten wel groeit en verandert. Daar zou ik een 16 jarige dus zeker wel stimuleren om wel te gaan, en hem juist weer wel te jong vinden om meteen maar te roepen dat hij nu eenmaal zo is.

Het zou voor mij ook nog wel uitmaken of er specifieke dingen in deze reis zijn, die hij niet wil (iedereen wordt elk jaar straalbezopen en dat wil hij niet, bijvoorbeeld) of dat het een algemeen ‘ik houd gewoon niet van reizen’ is, terwijl hij zo’n soort reis nog nooit gemaakt heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
    Solomio schreef:
    16-12-2022 15:24
    Weer een stuitend voorbeeld van hoe weinig empathie er is voor kinderen.
    Want nee, in het ergste geval is het zijn zoveelste ervaring die tegenvalt en die bevestigt dat zijn gevoelens er niet toe doen.
    Ik begin steeds beter te begrijpen waarom steeds meer jongeren mentale problemen hebben.

    Of waarom zoveel ouderen klagen dat ze hun kinderen nooit zien, geloof me die houding van alles maar moeten analyseren en pushen creeert weerstand.... Ik bedoel ik heb al sinds mijn 17e geen contact meer met mijn familie, ok bij mij speelde meer mishandeling etc. etc. Maar letterlijk alles werd voor mij bepaalt onder het mom, "voor je iegen bestwil". Ik had nergens inbreng in, de moment dat ik er vandoor kon heb ik met beide handen gegrepen om nooit meer terug te kijken.....
    Alle reacties Link kopieren Quote
    andnowwedance schreef:
    17-12-2022 10:15
    Waarom? Daar zit toch een bepaalde premisse is dat het hoort om erop uit te gaan en dat het leven ervaren gebonden is aan bepaalde normen.

    Als er een angst aan ten grondslag ligt, is het wat anders maar het kan ook gewoon een kwestie van voorkeur zijn. Ik vind bij veel reacties toch doorklinken dat het beter is om wel outgoing, extravert en graag buiten/onder de mensen te zijn.

    Inderdaad. En als je niet van nature outgoing bent, dan leer je het maar. Niks accepteren zoals je bent, je dient extravert te zijn.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    agene schreef:
    17-12-2022 11:00
    Ik vind het wel opvallend dat veel mensen hier de dingen waarin hij nog jong zou zijn of juist niet, precies anders benaderen dan ik zou doen. Niet alleen in de post die ik quote, maar die illustreert het wel.

    Aan de ene kant wordt er geschreven dat vrienden maken later wel komt, terwijl ik dat als je het mij vraagt, juist iets is om mee te oefenen als je nog jong bent. Daar zou ik dus juist niet gaan zitten wachten tot hij volwassen is, maar juist nu al aanmoedigen dingen te proberen zodat hij kan uitvinden wat bij hem past. Daar zou ik hem nu echt niet te jong voor vinden; integendeel.
    Aan de andere kant wordt er geschreven dat hij niet op reis zou moeten gaan omdat hij ‘gewoon’ niet van reizen houdt en al 16 is en dat dus best zelf kan beslissen. Voor ‘hij is gewoon zo’ vind ik een 16 jarige dan in veel gevallen juist wel weer te jong, omdat het alle mogelijkheid voor groei en verandering uitsluit, terwijl een jongere juist in heel veel opzichten wel groeit en verandert. Daar zou ik een 16 jarige dus zeker wel stimuleren om wel te gaan, en hem juist weer wel te jong vinden om meteen maar te roepen dat hij nu eenmaal zo is.

    Het zou voor mij ook nog wel uitmaken of er specifieke dingen in deze reis zijn, die hij niet wil (iedereen wordt elk jaar straalbezopen en dat wil hij niet, bijvoorbeeld) of dat het een algemeen ‘ik houd gewoon niet van reizen’ is, terwijl hij zo’n soort reis nog nooit gemaakt heeft.
    Ik snap wat je zegt en je hebt ook zeker een punt. Ik kan natuurlijk alleen maar antwoorden uit mijn perspectief en ik ben altijd iemand geweest die er geen heil in zag tijd en energie te investeren in iets waar ik niet intrinsiek achter sta. Ik ga geen vriendschap opbouwen met mensen, puur om het hebben van een vriendschap. Of zoals jij het noemt "oefenen". Mensen komen en gaan in mijn leven en als er iemand is waarvan ik het gevoel heb dat ik met hem/haar/hen een connectie heb, dán ga ik er wel in investeren. Kwaliteit over kwantiteit. Stimuleren is goed wanneer iemand nog zoekende is. Maar ik had altijd al vrij duidelijk voor ogen in welke richting ik wilde en zag dan niet het nut in van de dingen die daar niet bij hoorden. Misschien heb ik mijzelf daarmee te kort gedaan, maar weet je wat het fijne is: ik zal dit nooit weten :)

    En for the record: ik zit tegenwoordig wekenlang met collega's in center parcs huisjes en vind dat super leuk. Maar dat zijn dan ook mensen met gelijke interesses (ons werk), die ik in mijn pubertijd niet om mij heen had.
    Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
    Star⁴ schreef:
    17-12-2022 09:57
    Dat vraag ik al zo ongeveer het hele topic, maar daar komt geen reactie op. Als je hier topics over werkuitjes leest, dan vinden de meesten een uur al teveel en dOeN zE ER eChT nIeT aAn mEE.
    Een puber wordt blijkbaar geacht geen eigen mening te hebben over dit soort zaken, zeker niet als die afwijkt. En volwassenen openen talloze topics over hoe ze er onderuit kunnen. Hadden ze beter als puber al kunnen leren dat nee zeggen ook een optie is.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Jammer dat de discussie zo polariseert. De meerwaarde van verschillende inzichten vloeit weg.

    S7rin ik vind jouw manier van bijdragen wel heel mooi. Vanuit eigen perspectief zonder de ander z’n kop er (spreekwoordelijk) af te hakken.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Onkruit schreef:
    17-12-2022 09:29
    Een schoolreisje is iets totaal anders.
    Maar inderdaad, je bent van huis, en je kunt niet gamen.
    Een schoolreisje is totaal anders inderdaad. Een stuk drukker, geen plek om je terug te trekken, altijd aanstaan, veel prikkels etc.

    Dat is wel heel veel ‘werken’ voor een 16-jarige met adhd op een niet-verplicht schoolreisje. Dit pushen kan juist averechts werken en een puber nog meer in zijn schulp jagen. En daarnaast geef je je kind het gevoel dat zijn mening/gevoel er niet toe doet.
    Wanna grow up to be
    Be a debaser
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Een 16 jarige dwing je hier toch niet mee? Want een onzin dat hij het eerst moet ervaren om dan pas te mogen vinden dat een schoolreis niets voor hem is.
    Ik doe een heleboel leuke dingen in mijn leven maar ook een heleboel dingen niet die anderen misschien wel leuk vinden. En dat heb ik niet eerst uitgeprobeerd.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Chienandalou schreef:
    17-12-2022 11:42
    Een schoolreisje is totaal anders inderdaad. Een stuk drukker, geen plek om je terug te trekken, altijd aanstaan, veel prikkels etc.

    Dat is wel heel veel ‘werken’ voor een 16-jarige met adhd op een niet-verplicht schoolreisje.
    En dan verbaasd zitten wezen als er weerstand onstaat vanuit kind naar ouder, je zou ook trots kunnen zijn op je kind dat hij niet toegeeft aan peer pressure en duidelijk weet wat hij wil op die leeftijd!
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Ik ben zelf ook snel overprikkeld en geneigd om toe te geven aan geen zin hebben, moe, blegh. De keren dat ik mezelf “ dwong” om toch naar iets toe te gaan, bijvoorbeeld om de gastvrouw/heer een plezier te doen, heb ik vaak een enorm leuke tijd gehad en een keer zelfs een nieuwe partner ontmoet en juist energie gekregen van een heel gezellig samenzijn. Het is niet altijd in je eigen belang om aan je eigen nukken en grillen toe te geven. Er zijn ook feesten geweest waar ik snel weer weg was. Ik begrijp ouders heel goed die zorgen hebben over een kind dat niks wil behalve op de kamer zitten. Dat geeft niks te maken met geen respect hebben voor een extraverte of introverte aard. Niemand ziet z’n kind graag eenzaam, contactloos en doelloos op z’n kamer zitten. Wat voor een leven is dat? Dat je als volwassene voor zo’n leven kiest is al triest genoeg, maar ala. Bij een kind moet je als ouder onderzoeken hoe je dat kind uit z’n schulp kan helpen, en dat kan heus zonder dat het traumatisch wordt. Traumatisch is trouwens een woord waarvan de betekenis zodanig opgerekt wordt dat het de lading niet meer dekt. Niet iedere vervelende en uitputtende ervaring is traumatisch. Tenzij er misbruik, verkrachting of beroving verschrikkelijk gepest is, is een schoolreis niet traumatisch maar stomvervelend en helemaal niet leuk, blij dat het over is.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Wickedwitch schreef:
    17-12-2022 11:54
    Ik ben zelf ook snel overprikkeld en geneigd om toe te geven aan geen zin hebben, moe, blegh. De keren dat ik mezelf “ dwong” om toch naar iets toe te gaan, bijvoorbeeld om de gastvrouw/heer een plezier te doen, heb ik vaak een enorm leuke tijd gehad en een keer zelfs een nieuwe partner ontmoet en juist energie gekregen van een heel gezellig samenzijn. Het is niet altijd in je eigen belang om aan je eigen nukken en grillen toe te geven. Er zijn ook feesten geweest waar ik snel weer weg was. Ik begrijp ouders heel goed die zorgen hebben over een kind dat niks wil behalve op de kamer zitten. Dat geeft niks te maken met geen respect hebben voor een extraverte of introverte aard. Niemand ziet z’n kind graag eenzaam, contactloos en doelloos op z’n kamer zitten. Wat voor een leven is dat? Dat je als volwassene voor zo’n leven kiest is al triest genoeg, maar ala. Bij een kind moet je als ouder onderzoeken hoe je dat kind uit z’n schulp kan helpen, en dat kan heus zonder dat het traumatisch wordt. Traumatisch is trouwens een woord waarvan de betekenis zodanig opgerekt wordt dat het de lading niet meer dekt. Niet iedere vervelende en uitputtende ervaring is traumatisch. Tenzij er misbruik, verkrachting of beroving verschrikkelijk gepest is, is een schoolreis niet traumatisch maar stomvervelend en helemaal niet leuk, blij dat het over is.
    Je weet dat we in 2022 leven? HIj heeft internetvrienden waarmee hij veel lol heeft via Discord, hij zit graag achter zijn pc. En wat een nare aannames over mensen die graag alleen en op zichzelf zijn.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Wickedwitch schreef:
    17-12-2022 11:54
    Ik ben zelf ook snel overprikkeld en geneigd om toe te geven aan geen zin hebben, moe, blegh. De keren dat ik mezelf “ dwong” om toch naar iets toe te gaan, bijvoorbeeld om de gastvrouw/heer een plezier te doen, heb ik vaak een enorm leuke tijd gehad en een keer zelfs een nieuwe partner ontmoet en juist energie gekregen van een heel gezellig samenzijn. Het is niet altijd in je eigen belang om aan je eigen nukken en grillen toe te geven. Er zijn ook feesten geweest waar ik snel weer weg was. Ik begrijp ouders heel goed die zorgen hebben over een kind dat niks wil behalve op de kamer zitten. Dat geeft niks te maken met geen respect hebben voor een extraverte of introverte aard. Niemand ziet z’n kind graag eenzaam, contactloos en doelloos op z’n kamer zitten. Wat voor een leven is dat? Dat je als volwassene voor zo’n leven kiest is al triest genoeg, maar ala. Bij een kind moet je als ouder onderzoeken hoe je dat kind uit z’n schulp kan helpen, en dat kan heus zonder dat het traumatisch wordt. Traumatisch is trouwens een woord waarvan de betekenis zodanig opgerekt wordt dat het de lading niet meer dekt. Niet iedere vervelende en uitputtende ervaring is traumatisch. Tenzij er misbruik, verkrachting of beroving verschrikkelijk gepest is, is een schoolreis niet traumatisch maar stomvervelend en helemaal niet leuk, blij dat het over is.
    Mooie post
    Onkruit schreef:
    17-12-2022 11:59
    Mooie post
    Echt niet.
    Een post waarin dus weer jezelf zijn niet mag: extravert moet. Anders ben je sneu en zielig.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    -Eefje- schreef:
    17-12-2022 12:06
    Echt niet.
    Een post waarin dus weer jezelf zijn niet mag: extravert moet. Anders ben je sneu en zielig.
    Oké doei!
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Pinaco schreef:
    17-12-2022 11:36
    Jammer dat de discussie zo polariseert. De meerwaarde van verschillende inzichten vloeit weg.

    S7rin ik vind jouw manier van bijdragen wel heel mooi. Vanuit eigen perspectief zonder de ander z’n kop er (spreekwoordelijk) af te hakken.
    Ahhh, dank je wel. En ik maar denken dat ik veel te veel over mezelf praat.
    Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    -Eefje- schreef:
    17-12-2022 12:06
    Echt niet.
    Een post waarin dus weer jezelf zijn niet mag: extravert moet. Anders ben je sneu en zielig.
    Eens. Daarnaast is het ook een gekkke vergelijking. Een volwassene die zélf besluit af en toe uit de comfortzone te stappen om naar een feestje te gaan versus een puber met adhd die die keuze wordt ontnomen door hem naar een 5 daags overprikkelend reisje te dwingen.
    Wanna grow up to be
    Be a debaser
    Alle reacties Link kopieren Quote
    S7rin schreef:
    17-12-2022 11:26
    Ik snap wat je zegt en je hebt ook zeker een punt. Ik kan natuurlijk alleen maar antwoorden uit mijn perspectief en ik ben altijd iemand geweest die er geen heil in zag tijd en energie te investeren in iets waar ik niet intrinsiek achter sta. Ik ga geen vriendschap opbouwen met mensen, puur om het hebben van een vriendschap. Of zoals jij het noemt "oefenen". Mensen komen en gaan in mijn leven en als er iemand is waarvan ik het gevoel heb dat ik met hem/haar/hen een connectie heb, dán ga ik er wel in investeren. Kwaliteit over kwantiteit. Stimuleren is goed wanneer iemand nog zoekende is. Maar ik had altijd al vrij duidelijk voor ogen in welke richting ik wilde en zag dan niet het nut in van de dingen die daar niet bij hoorden. Misschien heb ik mijzelf daarmee te kort gedaan, maar weet je wat het fijne is: ik zal dit nooit weten :)

    En for the record: ik zit tegenwoordig wekenlang met collega's in center parcs huisjes en vind dat super leuk. Maar dat zijn dan ook mensen met gelijke interesses (ons werk), die ik in mijn pubertijd niet om mij heen had.

    Ik weet niet of dit is hoe je mijn tekst las, maar ik bedoel niet dat een kind vriendschappen moet opbouwen met mensen met wie het geen klik heeft om te oefenen . Maar wel dat het goed is voor een kind om verschillende dingen uit te proberen om erachter te komen wat, en welke mensen, bij je passen. Dus eerder: veel verschillende dingen proberen om te zien wie die mensen zijn met wie je die klik hebt en welke activiteiten je leuk vindt, terwijl je daar misschien niet meteen aan gedacht had. En daarbij kan het heel goed zijn, dingen te proberen die spannend zijn, of in een andere richting liggen dan dingen waarvan je al weet dat je ze leuk vindt. Daarmee bedoel ik niet dat alle zestienjarige per se mee op werkweek moeten, maar ‘hij wil gewoon niet’ zou bij mij niet het einde van het gesprek zijn, maar eerder het begin.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    -Eefje- schreef:
    17-12-2022 12:06
    Echt niet.
    Een post waarin dus weer jezelf zijn niet mag: extravert moet. Anders ben je sneu en zielig.
    Dat zeg ik nergens. Ik ben zelf ook niet extravert. Maar ik ben blij dat ik op sommige momenten “ gedwongen “ ben om dingen te doen waar ik geen zin in had en blij dat ik later ook niet toegegeven heb aan iedere neiging om alleen op m’n kamer te blijven. Je kunt ook doorslaan in je eigen gevoelens en ideeën altijd maar voor waar aan te nemen. Daarom is juist interactie met anderen of een andere cultuur beleven door middel van reizen bijvoorbeeld verrijkend. Het kan je ogen openen en je perspectief veranderen en je eigen vastgeroeste gewoonten en gedachten opschudden. Dat er volwassenen op dit forum een levenshouding bij hun kind aanmoedigen waarbij alles steevast geweigerd en afgewezen wordt omdat zijzelf genoegen nemen met zo een schraal leven, is in mijn ogen net zo schadelijk voor een kind als aan de andere kant een kind z’n grenzen stelselmatig overgaan. Er is in mijn ogen een middenweg mogelijk.
    Chienandalou schreef:
    17-12-2022 12:18
    Eens. Daarnaast is het ook een gekkke vergelijking. Een volwassene die zélf besluit af en toe uit de comfortzone te stappen om naar een feestje te gaan versus een puber met adhd die die keuze wordt ontnomen door hem naar een 5 daags overprikkelend reisje te dwingen.
    Dit. Alsof het aflopen van allerhande feestjes zo veel zingeving en een beter leven biedt.

    Gebruikersavatar
    Anonymous
    Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

    Terug naar boven