Werk & Studie
alle pijlers
Nieuwsgierige collega
donderdag 21 mei 2009 om 10:33
Onderwerp van topic was in hoeverre het terecht is als collega's op de hoogte willen zijn van jouw sollicitaties. En wat als ze steeds informatie blijven vragen over waarop je schrijft, waarom enz?
anoniem_82349 wijzigde dit bericht op 22-05-2009 12:18
Reden: Details weggehaald ivm herkenbaarheid
Reden: Details weggehaald ivm herkenbaarheid
% gewijzigd
donderdag 21 mei 2009 om 10:38
Ik vind het vooral vreemd dat je collega's not amused waren toen jij een andere vacature op het oog had. Jij wilt een vaste baan en het is onzeker of je kunt blijven waar je nu werkt, logisch dat je dan gaat rondkijken toch? Dat zij dan een sollicitatieprocedure ingaan, jammerdebammer. Het zou toch wat zijn als jij geen sollicitaties meer doet omdat het voor je collega's zo vervelend is...
En wat betreft die nieuwsgierige collega: ik zou de afleidingsmanoevre erin gooien en een wedervraag stellen die helemaal niks met haar vraag te maken heeft. Iemand anders op het forum kwam met die tip en ik heb 'm al een paar keer met succes toegepast. Dus je collega vraagt: heb je die vacature van die en die baan in daar en daar gezien? En dan zeg jij: daar en daar, daar hebben ze zo'n leuke jaarmarkt, ben je daar wel eens geweest?
En wat betreft die nieuwsgierige collega: ik zou de afleidingsmanoevre erin gooien en een wedervraag stellen die helemaal niks met haar vraag te maken heeft. Iemand anders op het forum kwam met die tip en ik heb 'm al een paar keer met succes toegepast. Dus je collega vraagt: heb je die vacature van die en die baan in daar en daar gezien? En dan zeg jij: daar en daar, daar hebben ze zo'n leuke jaarmarkt, ben je daar wel eens geweest?
donderdag 21 mei 2009 om 10:39
donderdag 21 mei 2009 om 10:40
quote:Syncope schreef op 21 mei 2009 @ 10:33:
Ik heb een lastige situatie aan de hand, en ik plaats 'm eens hier om te zien wat jullie daarvan vinden. Mensen uit de zorg ben ik met name benieuwd naar omdat ik me afvraag of mijn situatie typerend is voor die branche.
Ik werk in de zorg en heb een jaarcontract waarvan onzeker is (om financiele redenen) of het verlengd gaat worden. Ik heb al eerder een jaarcontract gehad bij deze werkgever, toen was verlenging ook onzeker.
Om deze reden ben ik op een gegeven moment begonnen met solliciteren. Door omstandigheden (referentie nodig op korte termijn) heb ik toen mijn collega's moeten vertellen dat ik ver in de procedure zat. Hierover waren ze not amused, ze vonden dat ik het had moeten vertellen. Immers zij moesten dan een sollicitatieprocedure in, zouden met een gat komen te zitten enz. Ik heb toen aangegeven dat ik ze voortaan op de hoogte zou houden als ik gesprekken had, zodat ze voorbereid konden zijn.
Inmiddels is dit voorval twee jaar en twee sollicitaties geleden, maar een van mijn collega's blijft maar vissen. Het is voor mij niet goed duidelijk of dit berekendheid van haar is, of oprechte interesse. Bovendien vind ik het eigenlijk not done om op het werk om zoveel details over sollitaties te vragen. Voorbeelden zijn: ze noemt recente vacatures en vraagt of ik daarop zou schrijven en onder welke voorwaarden ik geinteresseerd zou zijn, ze vraagt in welke branches ik zou willen werken etc.
Nu ben ik benieuwd naar jullie inbreng...
- hoe maak ik mezelf weerbaarder, assertiever en straal ik uit dat ik daarvan niet gediend ben (ik ken de theorie over feedback, assertiviteit enz wel en ik ben ook bezig om antwoorden in te studeren, maar verder nog tips iemand?)
- is het zorg-eigen dat men maar meent recht te hebben op dit soort informatie of is het eigen aan mijn collega ('s)?
- hoe wordt er op jullie werk met dit soort dingen omgegaan?
Waarom moeten jouw collega's weten dat jij aan het solliciteren bent en een referentie nodig hebt? Dat lijkt me een zaak van de leidinggevende en niet van de collega's. Datzelfde geldt voor beloven te vertellen dat je gaat solliciteren. Waar bemoeien die collega's zich mee? En waarom heb jij die belofte gedaan?
Het lijkt me tijd te worden voor normalisering van de verhoudingen. Zeg tegen je collega dat zij vanzelf wel gaat merken of je weggaat en zoja wanneer. Punt. Het is tezijnertijd aan jullie leidinggevende om te zorgen dat er een vervanger wordt aangetrokken.
Ik heb een lastige situatie aan de hand, en ik plaats 'm eens hier om te zien wat jullie daarvan vinden. Mensen uit de zorg ben ik met name benieuwd naar omdat ik me afvraag of mijn situatie typerend is voor die branche.
Ik werk in de zorg en heb een jaarcontract waarvan onzeker is (om financiele redenen) of het verlengd gaat worden. Ik heb al eerder een jaarcontract gehad bij deze werkgever, toen was verlenging ook onzeker.
Om deze reden ben ik op een gegeven moment begonnen met solliciteren. Door omstandigheden (referentie nodig op korte termijn) heb ik toen mijn collega's moeten vertellen dat ik ver in de procedure zat. Hierover waren ze not amused, ze vonden dat ik het had moeten vertellen. Immers zij moesten dan een sollicitatieprocedure in, zouden met een gat komen te zitten enz. Ik heb toen aangegeven dat ik ze voortaan op de hoogte zou houden als ik gesprekken had, zodat ze voorbereid konden zijn.
Inmiddels is dit voorval twee jaar en twee sollicitaties geleden, maar een van mijn collega's blijft maar vissen. Het is voor mij niet goed duidelijk of dit berekendheid van haar is, of oprechte interesse. Bovendien vind ik het eigenlijk not done om op het werk om zoveel details over sollitaties te vragen. Voorbeelden zijn: ze noemt recente vacatures en vraagt of ik daarop zou schrijven en onder welke voorwaarden ik geinteresseerd zou zijn, ze vraagt in welke branches ik zou willen werken etc.
Nu ben ik benieuwd naar jullie inbreng...
- hoe maak ik mezelf weerbaarder, assertiever en straal ik uit dat ik daarvan niet gediend ben (ik ken de theorie over feedback, assertiviteit enz wel en ik ben ook bezig om antwoorden in te studeren, maar verder nog tips iemand?)
- is het zorg-eigen dat men maar meent recht te hebben op dit soort informatie of is het eigen aan mijn collega ('s)?
- hoe wordt er op jullie werk met dit soort dingen omgegaan?
Waarom moeten jouw collega's weten dat jij aan het solliciteren bent en een referentie nodig hebt? Dat lijkt me een zaak van de leidinggevende en niet van de collega's. Datzelfde geldt voor beloven te vertellen dat je gaat solliciteren. Waar bemoeien die collega's zich mee? En waarom heb jij die belofte gedaan?
Het lijkt me tijd te worden voor normalisering van de verhoudingen. Zeg tegen je collega dat zij vanzelf wel gaat merken of je weggaat en zoja wanneer. Punt. Het is tezijnertijd aan jullie leidinggevende om te zorgen dat er een vervanger wordt aangetrokken.
donderdag 21 mei 2009 om 10:41
En wat is er precies mis met zeggen: "hoi collega, aardig van je dat je zo geinteresseerd bent. We hebben echter afgesproken dat ik jullie zou informeren op het moment dat ik gesolliciteerd heb, dus daar wil ik het dan ook bij laten en het hier verder niet hebben over alle mogelijke vacatures waarop ik ooit zou kunnen solliciteren. Als ik hier ben, richt ik me namelijk op dit werk, snappie?"
Peas on earth!
donderdag 21 mei 2009 om 10:48
Vertellen dat ik aan het solliciteren ben? Nou nee dus. De leidinggevende hoort het als ik hem nodig heb als referentie en de collega's als ik de nieuwe baan heb en mijn huidige baan opzeg. Snap niet wat ze ermee te maken hebben. Weet jij waar je collega's allemaal mee bezig zijn? Misschien solliciteren zij zich ook wel suf naar een andere baan. En jij stelt hen voor problemen als je weggaat? Waarom is het dan niet zeker dat je kunt blijven als je contract afloopt? Blijkbaar redden ze het dan ook zonder jou! Beetje rare collega's daar.
donderdag 21 mei 2009 om 10:50
Ik zou helemaal mijn kollegas niet informeren als ik gesolliciteerd heb! Waarom zou je, dat gaat ze niets aan. Als collega vragen stelt over sollicteren e.d. waar je niet op wilt antwoorden dan kun je rustig zeggen dat je daar niet over wilt praten. en dat je die vragen niet zo prettig vindt. Ik zou zeker niet over iets anders beginnen ( de jaarmarkt werd als voorbeeld genoemd). Dan maak je nog niet duidelijk dat je dat niet wilt en blijven ze erover bezig. Als je een tijdelijk contract hebt kan iedereen begrijpen dat dat betekent dat je daarnaast met andere mogelijkheden ( sollicitaties) bezig bent maar dat betekent niet dat je verplicht bent dat te vertellen.
En ik zou het ook niet aan mijn leidinggevende vertellen want dat komt de sfeer niet altijd ten goede. Die hoort het wel als het zover is.
En ik zou het ook niet aan mijn leidinggevende vertellen want dat komt de sfeer niet altijd ten goede. Die hoort het wel als het zover is.
donderdag 21 mei 2009 om 10:54
Maar als zij bang zijn dat er aan gat valt omdat ze een vervanger moeten zoeken, waarom bieden ze jou dan geen nieuw contract aan?? Dat was eigenlijk mijn eerste gedachte... Blijkbaar moet jouw positie sowieso opgevuld worden, dus waarom niet door jou? Tenzij je dat zelf niet wilt natuurlijk.
Daarnaast... De tijd om iemand anders te zoeken krijgen ze door jouw opzegtermijn. Eerder al op de hoogte brengen is dus in principe helemaal niet nodig. Voor die referentie hoef je idd alleen maar je leidinggevende in te lichten. De rest mag nog zo nieuwsgierig zijn, ze horen het vanzelf wel als het zover is.
Daarnaast... De tijd om iemand anders te zoeken krijgen ze door jouw opzegtermijn. Eerder al op de hoogte brengen is dus in principe helemaal niet nodig. Voor die referentie hoef je idd alleen maar je leidinggevende in te lichten. De rest mag nog zo nieuwsgierig zijn, ze horen het vanzelf wel als het zover is.
donderdag 21 mei 2009 om 11:01
Openheid over sollicitaties is niet gebruikelijk, maar als het normaal is in het bedrijf waar jij werkt en je hebt zelf afgesproken dat je er open over zult zijn, dan ligt dat natuurlijk anders.
Je schrijft dat je er niet zeker van bent of het oprechte interesse is. Stel dat het wel zo is, zou je er dan anders op reageren?
Als je het vervelend vindt dat je op vacatures gewezen wordt, dan zou ik denk ik reageren in de trant van "Joh, al dat gepraat over vacatures, vind jij dat ik moet solliciteren?" of "Zie je me graag vertrekken dat je me op al die vacatures wijst?" En je kunt natuurlijk ook de tegenvraag "Heb jij al gesolliciteerd dan?" stellen.
Je schrijft dat je er niet zeker van bent of het oprechte interesse is. Stel dat het wel zo is, zou je er dan anders op reageren?
Als je het vervelend vindt dat je op vacatures gewezen wordt, dan zou ik denk ik reageren in de trant van "Joh, al dat gepraat over vacatures, vind jij dat ik moet solliciteren?" of "Zie je me graag vertrekken dat je me op al die vacatures wijst?" En je kunt natuurlijk ook de tegenvraag "Heb jij al gesolliciteerd dan?" stellen.
donderdag 21 mei 2009 om 11:02
Ik vind ook dat het je collega's niets aan gaat dat je aan het solliciteren bent. Hoe je daar meer assertief mee om moet gaan weet ik niet (ben ik helaas zelf ook mee aan het worstelen).
Ik werk zelf in de zorg, maar denk niet dat dit er iets mee te maken heeft. Gewoon een heel nieuwsgierige collega, lijkt me behoorlijk irritant trouwens.
Het lijkt me het beste de tips van PODE en Annetd te volgen, proberen te zeggen dat je er niet over wilt praten.
Dat zal heel moeilijk zijn, maar je bent vast opgelucht als dit gedoe stopt.
Ik ben zelf totaal niet assertief, maar je moet er iets van zeggen want het lijkt me dat je hier gek van wordt. Het is jouw werk, jouw leven, wat je daarmee doet is niet aan je collega's om zich mee bezig te houden. Of het nou oprechte interesse is of dat ze er andere redenen voor heeft. Succes!
Ik werk zelf in de zorg, maar denk niet dat dit er iets mee te maken heeft. Gewoon een heel nieuwsgierige collega, lijkt me behoorlijk irritant trouwens.
Het lijkt me het beste de tips van PODE en Annetd te volgen, proberen te zeggen dat je er niet over wilt praten.
Dat zal heel moeilijk zijn, maar je bent vast opgelucht als dit gedoe stopt.
Ik ben zelf totaal niet assertief, maar je moet er iets van zeggen want het lijkt me dat je hier gek van wordt. Het is jouw werk, jouw leven, wat je daarmee doet is niet aan je collega's om zich mee bezig te houden. Of het nou oprechte interesse is of dat ze er andere redenen voor heeft. Succes!
Wegens grote belangstelling ben ik momenteel verminderd beschikbaar. Dit kan tijdelijk zijn.
donderdag 21 mei 2009 om 11:08
Nummerzoveel, ik vind het niet anders. Zelfs als het normaal is in een bedrijf om open te zijn over je sollicitaties kun je daar nog wel vanaf wijken als je dat zelf niet prettig vindt. Als je hebt afgesproken dat je het zult vertellen kun je daar op terug komen als je dat toch niet wilt. Waarom niet. Er is geen verplichting.
donderdag 21 mei 2009 om 11:15
donderdag 21 mei 2009 om 11:18
quote:annetd schreef op 21 mei 2009 @ 11:08:
Nummerzoveel, ik vind het niet anders. Zelfs als het normaal is in een bedrijf om open te zijn over je sollicitaties kun je daar nog wel vanaf wijken als je dat zelf niet prettig vindt. Als je hebt afgesproken dat je het zult vertellen kun je daar op terug komen als je dat toch niet wilt. Waarom niet. Er is geen verplichting.Dat ben ik helemaal met je eens. Je hoeft er niet in mee te gaan en als je dat toch gedaan hebt dan kun je er inderdaad op terug komen.
Nummerzoveel, ik vind het niet anders. Zelfs als het normaal is in een bedrijf om open te zijn over je sollicitaties kun je daar nog wel vanaf wijken als je dat zelf niet prettig vindt. Als je hebt afgesproken dat je het zult vertellen kun je daar op terug komen als je dat toch niet wilt. Waarom niet. Er is geen verplichting.Dat ben ik helemaal met je eens. Je hoeft er niet in mee te gaan en als je dat toch gedaan hebt dan kun je er inderdaad op terug komen.
donderdag 21 mei 2009 om 11:20
quote:nummerzoveel schreef op 21 mei 2009 @ 11:01:
Je schrijft dat je er niet zeker van bent of het oprechte interesse is. Stel dat het wel zo is, zou je er dan anders op reageren?
Hoe ik reageer, het probleem, ligt denk ik bij assertiviteit. Ik vind het onbeleefd om geen antwoord te geven en liegen lukt me gewoon niet, ik krijg het gewoon niet over mijn lippen. Ik ben er tot nu vanuit gegaan dat het bij deze collega oprechte betrokkenheid was.
Merk dat het, nu ik eraan ga twijfelen, me nog sterker irriteert dan eerst.
Je schrijft dat je er niet zeker van bent of het oprechte interesse is. Stel dat het wel zo is, zou je er dan anders op reageren?
Hoe ik reageer, het probleem, ligt denk ik bij assertiviteit. Ik vind het onbeleefd om geen antwoord te geven en liegen lukt me gewoon niet, ik krijg het gewoon niet over mijn lippen. Ik ben er tot nu vanuit gegaan dat het bij deze collega oprechte betrokkenheid was.
Merk dat het, nu ik eraan ga twijfelen, me nog sterker irriteert dan eerst.
anoniem_82349 wijzigde dit bericht op 22-05-2009 12:20
Reden: herkenbaarheid
Reden: herkenbaarheid
% gewijzigd
donderdag 21 mei 2009 om 11:24
Ik blijf ook de verbaasdheid een raar punt vinden. Als ze nota bene zelf aangeven dat ze niet weten of je een vast contract krijgt, moeten ze gewoon niet raar opkijken dat je gaat solliciteren. Punt.
En daarnaast blijft mijn punt over je opzegtermijn staan. Jij hebt een opzegtermijn, die termijn moet hen voldoende tijd geven om iemand anders te vinden. Tot dat punt ben je niemand iets verplicht te zeggen.
Die weerbaarheid zul je, hoe moeilijk dat ook is, uiteindelijk zelf moeten uitdragen. Er zijn verschillende tips genoemd en welke in jouw situatie het beste werkt, moet je denk ik zelf afwegen. Wil je 'liegen' of keihard zeggen dat het ze niet aangaat, ik durf niet te zeggen wat de beste optie is. Misschien het eerste, zolang je ook nog evt een kans hebt op een nieuw contract en je de verhoudingen niet op het spel wil zetten.
En daarnaast blijft mijn punt over je opzegtermijn staan. Jij hebt een opzegtermijn, die termijn moet hen voldoende tijd geven om iemand anders te vinden. Tot dat punt ben je niemand iets verplicht te zeggen.
Die weerbaarheid zul je, hoe moeilijk dat ook is, uiteindelijk zelf moeten uitdragen. Er zijn verschillende tips genoemd en welke in jouw situatie het beste werkt, moet je denk ik zelf afwegen. Wil je 'liegen' of keihard zeggen dat het ze niet aangaat, ik durf niet te zeggen wat de beste optie is. Misschien het eerste, zolang je ook nog evt een kans hebt op een nieuw contract en je de verhoudingen niet op het spel wil zetten.
donderdag 21 mei 2009 om 11:24
quote:dignity schreef op 21 mei 2009 @ 10:54:
Daarnaast... De tijd om iemand anders te zoeken krijgen ze door jouw opzegtermijn. Eerder al op de hoogte brengen is dus in principe helemaal niet nodig. Klopt, eerder hoeft in principe niet.
Daarnaast... De tijd om iemand anders te zoeken krijgen ze door jouw opzegtermijn. Eerder al op de hoogte brengen is dus in principe helemaal niet nodig. Klopt, eerder hoeft in principe niet.
anoniem_82349 wijzigde dit bericht op 22-05-2009 12:21
Reden: herkenbaarheid
Reden: herkenbaarheid
% gewijzigd
donderdag 21 mei 2009 om 11:28
quote:dignity schreef op 21 mei 2009 @ 11:24:
Ik blijf ook de verbaasdheid een raar punt vinden. Als ze nota bene zelf aangeven dat ze niet weten of je een vast contract krijgt, moeten ze gewoon niet raar opkijken dat je gaat solliciteren. Punt.
Ze keken ook niet raar op van het solliciteren, maar hingen er dus een zware gevoelswaarde aan die de problemen veroorzaakt.
quote:Die weerbaarheid zul je, hoe moeilijk dat ook is, uiteindelijk zelf moeten uitdragen. Er zijn verschillende tips genoemd en welke in jouw situatie het beste werkt, moet je denk ik zelf afwegen.Klopt, ik ga daar hard aan werken.
Ik blijf ook de verbaasdheid een raar punt vinden. Als ze nota bene zelf aangeven dat ze niet weten of je een vast contract krijgt, moeten ze gewoon niet raar opkijken dat je gaat solliciteren. Punt.
Ze keken ook niet raar op van het solliciteren, maar hingen er dus een zware gevoelswaarde aan die de problemen veroorzaakt.
quote:Die weerbaarheid zul je, hoe moeilijk dat ook is, uiteindelijk zelf moeten uitdragen. Er zijn verschillende tips genoemd en welke in jouw situatie het beste werkt, moet je denk ik zelf afwegen.Klopt, ik ga daar hard aan werken.
donderdag 21 mei 2009 om 11:33
[quote]Syncope schreef op 21 mei 2009 @ 11:28:
[...]
Ze keken ook niet raar op van het solliciteren, maar hingen er dus een zware gevoelswaarde aan die de problemen veroorzaakt.
[...]
Ok, maar dat is wat mij betreft eigenlijk hetzelfde. Er valt jou niets kwalijk te nemen. Jij hebt een bepaalde opzegtermijn, dat die niet genoeg is, is niet jouw probleem. Zij leggen hun probleem nu bij jou neer, en dat is niet fair. Daar moet je je dus niet in laten meetrekken. Feit is dat zij jou maar een jaarcontract kunnen bieden, met een bepaalde opzegtermijn die blijkbaar neit voldoende is. Dat blijft hun verantwoordelijkheid, dan hadden ze je maar andere arbeidsvoorwaarden moeten geven.
[...]
Ze keken ook niet raar op van het solliciteren, maar hingen er dus een zware gevoelswaarde aan die de problemen veroorzaakt.
[...]
Ok, maar dat is wat mij betreft eigenlijk hetzelfde. Er valt jou niets kwalijk te nemen. Jij hebt een bepaalde opzegtermijn, dat die niet genoeg is, is niet jouw probleem. Zij leggen hun probleem nu bij jou neer, en dat is niet fair. Daar moet je je dus niet in laten meetrekken. Feit is dat zij jou maar een jaarcontract kunnen bieden, met een bepaalde opzegtermijn die blijkbaar neit voldoende is. Dat blijft hun verantwoordelijkheid, dan hadden ze je maar andere arbeidsvoorwaarden moeten geven.
donderdag 21 mei 2009 om 11:37
donderdag 21 mei 2009 om 11:40
donderdag 21 mei 2009 om 11:42
quote:Syncope schreef op 21 mei 2009 @ 11:37:
[...]
Ik ben benieuwdof je ervaring hebt in de zorg. Wat ik veel zie is dat er veel afschuiven van taken plaatsvindt omdat de werkdruk enorm hoog is.
Ja , ik heb jarenlange ervaring .
Er wordt - naar mijn idee - ook nergens zo veel afgeweken van het CAO onder het mom van " collegiaal " / kan niet anders / had je maar niet in de zorg moeten gaan .
Als je het CAO goed kent ( kent ook vrijwel niemand is mij opgevallen ) en je weigert dingen op die grond word je voor hartvochtig , niet-collegiaal etc uitgemaakt .
[...]
Ik ben benieuwdof je ervaring hebt in de zorg. Wat ik veel zie is dat er veel afschuiven van taken plaatsvindt omdat de werkdruk enorm hoog is.
Ja , ik heb jarenlange ervaring .
Er wordt - naar mijn idee - ook nergens zo veel afgeweken van het CAO onder het mom van " collegiaal " / kan niet anders / had je maar niet in de zorg moeten gaan .
Als je het CAO goed kent ( kent ook vrijwel niemand is mij opgevallen ) en je weigert dingen op die grond word je voor hartvochtig , niet-collegiaal etc uitgemaakt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
