Werk & Studie
alle pijlers
Ouder worden/zijn op de werkvloer
woensdag 7 februari 2024 om 20:31
De laatste jaren ben ik mij ineens steeds meer bewust van mijn leeftijd. Ik ben net 46 jaar geworden en heb een creatief beroep en werk vooral aan digitale producten en diensten (denk apps, e-commerce). Dat brengt sowieso met zich mee dat ik veel jonge collega’s heb. Daarnaast begrijp iknatuurlijk dat het normaal is dat, wanneer je zelf ouder wordt, er relatief méer mensen zijn die jonger zijn. Maar het zet me wel steeds meer aan het denken over hoe ik mij ontwikkel en waar ik sta.. De afgelopen jaren ben ik me steeds meer gaan specialiseren, ben daarnaast collega’s gaan mentoren, en ben soms betrokken bij strategischer projecten. Maar ik blijf wel een specialist die toch ‘operationeel’ bezig is om het zo maar te zeggen, zonder heel veel verantwoordelijkheid voor bv mensen of budget. En nu kijk ik naar mensen die 20 jaar jonger zijn en min of meer al hetzelfde doen/kunnen, en dat geeft mij dan toch een ietwat gejaagd gevoel. Ben ik blijven steken? Had ik dingen anders moeten aanpakken? Toch moeten gaan voor een leidinggevende rol? Hoe moet ik mij verhouden tot mijn jongere collega’s? En hoe erg is het gesteld met ageism? Bij mijn vorige baan kwam ik er bijvoorbeeld achter dat ik en mijn ook 40+ collega’s werden bestempeld als ‘allemaal oud’. Bij mijn huidige baan vind ik het lastig dat alle mensen van mijn leeftijd (en dat zijn er niet zo heel veel) vrijwel allemaal een strategische of managementrol hebben. Wáar zijn alle werknemers zoals ik? De specialisten, die al vrij lang werken en wel horizontaal maar niet verticaal zijn gegroeid? En hoe houden zij het leuk voor zichzelf? Ik hoop op herkenning en misschien uitwisselen van ervaringen!
woensdag 7 februari 2024 om 23:51
Helemaal met je eens hoor. Maar dat moet wel gezien worden. De kans binnen organisaties is dat je wordt afgerekend op output en niet op het feit dat je eigenlijk de lijm bent. Je kunt mega sterke onzichtbare superglue zijn, mits men niet aanneemt dat alles magischerwijs vanzelf op z'n plek blijft hangen. Ik heb zelf geleerd dat je heus wel ontspannen in je werk mag staan, maar niet té. Men mag prima weten dat je de lijm bent
woensdag 7 februari 2024 om 23:54
Teamleider bij ons klaagde dat ze nu echt oud werd (30). Vandaag heb ik twee nieuwe collega’s opgevangen, geboortejaar 2001 en 2002. Ja zo gaat dat. Ooit was ik die jonge dame met ambitie, nu hoor ik bij het meubilair. Ooit een teamleider gehad die mij een stabiele backbone noemde. Dat heb ik maar als compliment opgevat.
woensdag 7 februari 2024 om 23:54
Voor ons werk is dat wel erg jong hoor. Ik voel me dan niet meteen oud maar meer het gevoel van wie gaat ons dan aansturen.NomenNescio schreef: ↑07-02-2024 23:45Haha, mijn teamleider die vorige week gestart is ook. Ik voel me ook errug oud daardoor
woensdag 7 februari 2024 om 23:56
Diegene die de job heeft gekregen.
Aansturen heeft niks te maken met leeftijd maar met leiderschap. De tijd van de stamoudste die het voor het zeggen heeft zijn we, goddank, voorbij.
donderdag 8 februari 2024 om 00:09
Niet onbelangrijk hoor, een stabiele factor op de werkvloer.KamilleT schreef: ↑07-02-2024 23:54Teamleider bij ons klaagde dat ze nu echt oud werd (30). Vandaag heb ik twee nieuwe collega’s opgevangen, geboortejaar 2001 en 2002. Ja zo gaat dat. Ooit was ik die jonge dame met ambitie, nu hoor ik bij het meubilair. Ooit een teamleider gehad die mij een stabiele backbone noemde. Dat heb ik maar als compliment opgevat.
donderdag 8 februari 2024 om 01:15
donderdag 8 februari 2024 om 01:50
donderdag 8 februari 2024 om 04:08
Waar ik op het moment tegenaan loop: ik ben 'starter' in mijn huidige functie.
Ik heb nu een bozige jongere collega, met jaren ervaring en een senior functie, aan mijn kar hangen die zelf een deel van zijn taken niet aankan
De taken die hij wel kan, en waarover ik dan advies vraag, daar krijg ikzelf een kort 'nou daar heb ik geen last van' op als 'advies'.
Nu hijzelf ergens niet uitkomt verwacht hij de zon, maan en sterren van me en valt het allemaal vreselijk tegen wat ik doe, vooral achteraf als hij er thuis een paar dagen over heeft nagedacht natuurlijk, terwijl ik hem echt probeer te helpen.
Tegelijk wordt er continu geschermd met zijn jaren ervaring, hele onredelijke eisen ook wb emotionele ondersteuning
('weet jij wel dat ik hier wakker van lig! En daar vraag jij niet eens naar!'. Eh nee want je zegt het mij net).
Het is net alsof diegene in een soort kind/slachtofferrol zit, van mij wordt door hem verwacht dat ik me de benen uit het lijf ren zonder duidelijke hulpvraag, en is continu ontevreden.
Ik heb echt weleens dat ik denk dat iemand zijn onverwerkte puberteit/unsolved mommy issues met mij denkt te gaan verwerken, dat heb ik vaker dan eens gehad.
Ook weleens met een jongere manager trouwens, dat is helemaal op eieren lopen.
Een heel raar emotioneel appél, waarbij de desbetreffende collega dan ook nog eens alleen wil halen en niks wil brengen.
Ik heb nu een bozige jongere collega, met jaren ervaring en een senior functie, aan mijn kar hangen die zelf een deel van zijn taken niet aankan
De taken die hij wel kan, en waarover ik dan advies vraag, daar krijg ikzelf een kort 'nou daar heb ik geen last van' op als 'advies'.
Nu hijzelf ergens niet uitkomt verwacht hij de zon, maan en sterren van me en valt het allemaal vreselijk tegen wat ik doe, vooral achteraf als hij er thuis een paar dagen over heeft nagedacht natuurlijk, terwijl ik hem echt probeer te helpen.
Tegelijk wordt er continu geschermd met zijn jaren ervaring, hele onredelijke eisen ook wb emotionele ondersteuning
('weet jij wel dat ik hier wakker van lig! En daar vraag jij niet eens naar!'. Eh nee want je zegt het mij net).
Het is net alsof diegene in een soort kind/slachtofferrol zit, van mij wordt door hem verwacht dat ik me de benen uit het lijf ren zonder duidelijke hulpvraag, en is continu ontevreden.
Ik heb echt weleens dat ik denk dat iemand zijn onverwerkte puberteit/unsolved mommy issues met mij denkt te gaan verwerken, dat heb ik vaker dan eens gehad.
Ook weleens met een jongere manager trouwens, dat is helemaal op eieren lopen.
Een heel raar emotioneel appél, waarbij de desbetreffende collega dan ook nog eens alleen wil halen en niks wil brengen.
donderdag 8 februari 2024 om 06:39
Wat jammer dat je zo oordeelt, ik leer heel erg veel van mijn 27 jarige collega's. De ene 27 jarige is de andere niet. Maar heb er 2 in ons team, petje af voor hun sociale en emotionele intelligentie.Socks schreef: ↑07-02-2024 23:25Hoezo erger, ben je aan het zuigen?
Collega’s op jonge leeftijd zijn niet gelijkwaardig op sociaal emotioneel niveau al zal dat in mijn geval ook mede liggen aan een lager opleidingsniveau. Zij zijn nog volop aan het groeien en ontwikkelen. En aan een adjunct van 27 kan ik mij niet optrekken.
Maar mooi als jij dat wel kunt. Ligt ook aan je werksoort en je eigen niveau en behoeftes.
Vraag hen graag om mee te denken of advies. En ik ben zelf in de 40.
Onze 'specialist' is 30, dat vind ik echt een broekkie waar ik niks mee kan. Dus het ligt eerder aan de persoon, dan aan leeftijd.
We hebben ook een ruime 50er gehad in het team, die was zo onzeker, dat was snel gedaan.
TO, ga jezelf niet zo meten. Dan kom je altijd slechter uit de bus.
Jij bent wie je bent en dat is goed genoeg! Als jij blij bent met wat je doet, wat maakt het dan uit dat er jongeren zijn die in jouw ogen sneller doorgroeien. Dat was vroeger toch ook, alleen waren het dan mensen van jouw eigen leeftijd.
Ieder loopt zijn/haar pad op eigen tempo. Er is geen goed of fout. Of iets wat je hoort te bereiken.
Er is alleen het leven. En die kan jezelf in kleuren zodat je zoveel mogelijk plezier hebt.
donderdag 8 februari 2024 om 06:45
Hoe ouder ik wordt hoe makkelijker ik tevreden ben met 'goed genoeg'. Ik zie collega's zich verliezen in goed, beter, best en ik denk: goed genoeg is prima. Mijn werk wordt prima gewaardeerd, dat hoor ik regelmatig. (Van leidinggevende maar ook van anderen) Ik straal niet uit dat ik de kantjes ervan af loop kennelijk.
Ik ben de oudste en kan mezelf dus alleen vergelijken met de jongeren en niet met de ouderen.
Ik leer van de jongeren best vaak wat technische dingen. Van mij leren zij loslaten en er op vertrouwen dat 'goed genoeg' ook prima is. Niet alleen in het werk op zich maar ook in het collega zijn. Als drie mensen uren in de keuken staan voor een prachtige traktatie met hun verjaardag, zet ik gewoon nog steeds een cake bij de koffieautomaat. Die vervolgens altijd op gaat, dus kennelijk gewaardeerd wordt. En dus een signaal is aan de nieuwkomer(s) dat een cake ook gewoon een prima (goed genoeg) traktatie is.
Ik ben de oudste en kan mezelf dus alleen vergelijken met de jongeren en niet met de ouderen.
Ik leer van de jongeren best vaak wat technische dingen. Van mij leren zij loslaten en er op vertrouwen dat 'goed genoeg' ook prima is. Niet alleen in het werk op zich maar ook in het collega zijn. Als drie mensen uren in de keuken staan voor een prachtige traktatie met hun verjaardag, zet ik gewoon nog steeds een cake bij de koffieautomaat. Die vervolgens altijd op gaat, dus kennelijk gewaardeerd wordt. En dus een signaal is aan de nieuwkomer(s) dat een cake ook gewoon een prima (goed genoeg) traktatie is.
kaarsjevoordesfeer wijzigde dit bericht op 08-02-2024 06:48
5.98% gewijzigd
donderdag 8 februari 2024 om 06:46
Ik ben veruit de oudste bij ons ,en ik merk de laatste 2 jaar dat het zwaarder wordt.
Mijn lichamelijke kwalen,de veranderingen op de werkvloer ,het tikt opeens veel harder aan.
Ik heb 48 jaar gewerkt en moet er nog 2 maar dat ga ik niet redden.
Onze leerling schatte mij 8 jaar jonger, en toen ik zei hoe oud ik was zei hij:dan ben je ouder dan mijn oma!(oma bleek 2 jaar jonger te zijn dan ik)
Mijn lichamelijke kwalen,de veranderingen op de werkvloer ,het tikt opeens veel harder aan.
Ik heb 48 jaar gewerkt en moet er nog 2 maar dat ga ik niet redden.
Onze leerling schatte mij 8 jaar jonger, en toen ik zei hoe oud ik was zei hij:dan ben je ouder dan mijn oma!(oma bleek 2 jaar jonger te zijn dan ik)
gerbera wijzigde dit bericht op 08-02-2024 07:02
Reden: Herkenbaar
Reden: Herkenbaar
12.00% gewijzigd
donderdag 8 februari 2024 om 07:02
Dat hoef je niet jammer te vinden want ik praat over mijn situatie, niet over de jouwe.Qiya schreef: ↑08-02-2024 06:39Wat jammer dat je zo oordeelt, ik leer heel erg veel van mijn 27 jarige collega's. De ene 27 jarige is de andere niet. Maar heb er 2 in ons team, petje af voor hun sociale en emotionele intelligentie.
Vraag hen graag om mee te denken of advies. En ik ben zelf in de 40.
Onze 'specialist' is 30, dat vind ik echt een broekkie waar ik niks mee kan. Dus het ligt eerder aan de persoon, dan aan leeftijd.
We hebben ook een ruime 50er gehad in het team, die was zo onzeker, dat was snel gedaan.
TO, ga jezelf niet zo meten. Dan kom je altijd slechter uit de bus.
Jij bent wie je bent en dat is goed genoeg! Als jij blij bent met wat je doet, wat maakt het dan uit dat er jongeren zijn die in jouw ogen sneller doorgroeien. Dat was vroeger toch ook, alleen waren het dan mensen van jouw eigen leeftijd.
Ieder loopt zijn/haar pad op eigen tempo. Er is geen goed of fout. Of iets wat je hoort te bereiken.
Er is alleen het leven. En die kan jezelf in kleuren zodat je zoveel mogelijk plezier hebt.
donderdag 8 februari 2024 om 07:06
Op dit moment heb ik daar geen last van ( dat is waar ik ook echt geen trek in heb) maar ik begrijp wat je bedoelt.Surebaby schreef: ↑08-02-2024 04:08Waar ik op het moment tegenaan loop: ik ben 'starter' in mijn huidige functie.
Ik heb nu een bozige jongere collega, met jaren ervaring en een senior functie, aan mijn kar hangen die zelf een deel van zijn taken niet aankan
De taken die hij wel kan, en waarover ik dan advies vraag, daar krijg ikzelf een kort 'nou daar heb ik geen last van' op als 'advies'.
Nu hijzelf ergens niet uitkomt verwacht hij de zon, maan en sterren van me en valt het allemaal vreselijk tegen wat ik doe, vooral achteraf als hij er thuis een paar dagen over heeft nagedacht natuurlijk, terwijl ik hem echt probeer te helpen.
Tegelijk wordt er continu geschermd met zijn jaren ervaring, hele onredelijke eisen ook wb emotionele ondersteuning
('weet jij wel dat ik hier wakker van lig! En daar vraag jij niet eens naar!'. Eh nee want je zegt het mij net).
Het is net alsof diegene in een soort kind/slachtofferrol zit, van mij wordt door hem verwacht dat ik me de benen uit het lijf ren zonder duidelijke hulpvraag, en is continu ontevreden.
Ik heb echt weleens dat ik denk dat iemand zijn onverwerkte puberteit/unsolved mommy issues met mij denkt te gaan verwerken, dat heb ik vaker dan eens gehad.
Ook weleens met een jongere manager trouwens, dat is helemaal op eieren lopen.
Een heel raar emotioneel appél, waarbij de desbetreffende collega dan ook nog eens alleen wil halen en niks wil brengen.
donderdag 8 februari 2024 om 07:19
Oh eens hoor, ik ben ook niet het type ‘stille kracht/muurbloem’. En ik snap wel dat er sectoren/banen zijn waarin je als 40-er al een soort dinosaurus bent.NomenNescio schreef: ↑07-02-2024 23:51Helemaal met je eens hoor. Maar dat moet wel gezien worden. De kans binnen organisaties is dat je wordt afgerekend op output en niet op het feit dat je eigenlijk de lijm bent. Je kunt mega sterke onzichtbare superglue zijn, mits men niet aanneemt dat alles magischerwijs vanzelf op z'n plek blijft hangen. Ik heb zelf geleerd dat je heus wel ontspannen in je werk mag staan, maar niet té. Men mag prima weten dat je de lijm bent
donderdag 8 februari 2024 om 07:53
De kwaaltjes herken ik ook.Gerbera schreef: ↑08-02-2024 06:46Ik ben veruit de oudste bij ons ,en ik merk de laatste 2 jaar dat het zwaarder wordt.
Mijn lichamelijke kwalen,de veranderingen op de werkvloer ,het tikt opeens veel harder aan.
Ik heb 48 jaar gewerkt en moet er nog 2 maar dat ga ik niet redden.
Onze leerling schatte mij 8 jaar jonger, en toen ik zei hoe oud ik was zei hij:dan ben je ouder dan mijn oma!(oma bleek 2 jaar jonger te zijn dan ik)
Niet dat ik er 'last' van heb, maar confronterend.
Tijdens de buitenland excursies had ik een donkerbruin vermoeden dat studenten het op zich namen om mij te 'begeleiden' ipv andersom, ik sukkelde er echt een beetje achteraan na dag zoveel.
Door een stad rennen met een groep twintigjarigen met begeleiding van dertigers, is echt qua tempo voor mij teveel.
donderdag 8 februari 2024 om 08:19
leeftijd is maar 1 dimensie, persoonlijkheid, motivatie, sociale vaardigheden, opleiding etc wegen allemaal mee en tellen in veel gevallen zwaarder, Ik gaf al jong leiding aan oudere mensen en ondertussen ben ik ook eind 40.
Ik voel me ook oud op de werkvloer soms, je bent niet meer het aanstormend talent of de frisse jonge hond. Dit zit dus niet in zoals TO zegt het wel of niet daargroeien en leiding geven, het is denk ik maar algemeen een effect vanouder worden in je wrk. Teglijkertijd haal ik veel plezier uit coachen van jonge mensen, leer ook veel van hun nieuwe ideeen.
Het afserveren van iemand die je niet kent obv leeftijd is erg kortzichtig imo
Ik voel me ook oud op de werkvloer soms, je bent niet meer het aanstormend talent of de frisse jonge hond. Dit zit dus niet in zoals TO zegt het wel of niet daargroeien en leiding geven, het is denk ik maar algemeen een effect vanouder worden in je wrk. Teglijkertijd haal ik veel plezier uit coachen van jonge mensen, leer ook veel van hun nieuwe ideeen.
Het afserveren van iemand die je niet kent obv leeftijd is erg kortzichtig imo
donderdag 8 februari 2024 om 08:28
Ik heb dus juist helemaal geen moeder overste-achtige stijl, ben ook geen type dat erg meelevend is met anderen. Ben eerder best wel op mezelf. Ik denk dus echt niet dat iemand me ooit zo zou omschrijven. Mensen coachen houd ik ook niet echt van… Vind inwerken al vreselijk. Wat dat betreft ben ik eerder gewoon een teamlid zoals mijn collega’s, dus daar heb ik geen echt voordeel aan mijn leeftijd.vivapimpelmees schreef: ↑08-02-2024 01:50Bij een vorige werkgever werd ik de moeder overste van de afdeling genoemd. Ik was een veertiger en er werkten veel mannen die net afgestudeerd waren. Management was wel ouder. Die rol paste me goed.
Wij hebben wel te maken met hoge werkdruk en veel (soms onverwachte) deadlines en ik ben denk ik wel goed in de druk eraf halen, want ben nonchalant van aard en zelden gestresst. En ik heb het natuurlijk allemaal al -tig keer meegemaakt.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 08-02-2024 08:31
6.21% gewijzigd
donderdag 8 februari 2024 om 08:30
Kan me niet schelen, we zitten er niet op te wachten. Jouw werksoort is de mijne niet. Misschien zag jij je zelf als goed maar dat hoeft niet zo te zijn natuurlijk. Vraag is of het wenselijk is en dat hangt van je werk af en een 27 jarige is echt niet iemand waar ik mee kan sparren. Eerder moet je afdalen ipv dat je je kunt optrekken.noorderlicht76 schreef: ↑08-02-2024 08:19leeftijd is maar 1 dimensie, persoonlijkheid, motivatie, sociale vaardigheden, opleiding etc wegen allemaal mee en tellen in veel gevallen zwaarder, Ik gaf al jong leiding aan oudere mensen en ondertussen ben ik ook eind 40.
Ik voel me ook oud op de werkvloer soms, je bent niet meer het aanstormend talent of de frisse jonge hond. Dit zit dus niet in zoals TO zegt het wel of niet daargroeien en leiding geven, het is denk ik maar algemeen een effect vanouder worden in je wrk. Teglijkertijd haal ik veel plezier uit coachen van jonge mensen, leer ook veel van hun nieuwe ideeen.
Het afserveren van iemand die je niet kent obv leeftijd is erg kortzichtig imo
donderdag 8 februari 2024 om 08:33
oh, ik leer echt nog van de jongeren om mij heen hoorSocks schreef: ↑08-02-2024 08:30Kan me niet schelen, we zitten er niet op te wachten. Jouw werksoort is de mijne niet. Misschien zag jij je zelf als goed maar dat hoeft niet zo te zijn natuurlijk. Vraag is of het wenselijk is en dat hangt van je werk af en een 27 jarige is echt niet iemand waar ik mee kan sparren. Eerder moet je afdalen ipv dat je je kunt optrekken.
Alleen al hun gemak om met non-binaire mensen om te gaan, en het taalgebruik, dat zich daar aan aanpast
En zij leren van mij, hoe werken voor een groot deel psychologie is, met mensen omgaan
donderdag 8 februari 2024 om 08:34
Ik ben voor jonge-jonge collega's (junioren, de 20ers) echt een ander type leidinggevende, dan voor de 30ers en de 40ersLorem_Ipsum schreef: ↑08-02-2024 08:28Ik heb dus juist helemaal geen moeder overste-achtige stijl, ben ook geen type dat erg meelevend is met anderen. Ben eerder best wel op mezelf. Ik denk dus echt niet dat iemand me ooit zo zou omschrijven. Mensen coachen houd ik ook niet echt van… Vind inwerken al vreselijk. Wat dat betreft ben ik eerder gewoon een teamlid zoals mijn collega’s, dus daar heb ik geen echt voordeel aan mijn leeftijd.
Wij hebben wel te maken met hoge werkdruk en veel (soms onverwachte) deadlines en ik ben denk ik wel goed in de druk eraf halen, want ben nonchalant van aard en zelden gestresst. En ik heb het natuurlijk allemaal al -tig keer meegemaakt.
donderdag 8 februari 2024 om 08:35
Zeker ben ik met je eens. Maar niet een jongere als leidinggevende. Daar kan ik niks mee.Lila-Linda schreef: ↑08-02-2024 08:33oh, ik leer echt nog van de jongeren om mij heen hoor
Alleen al hun gemak om met non-binaire mensen om te gaan, en het taalgebruik, dat zich daar aan aanpast
En zij leren van mij, hoe werken voor een groot deel psychologie is, met mensen omgaan
donderdag 8 februari 2024 om 08:38
Ja, maar ik ben dus sowieso al geen leidinggevende. Daar ging het hier toch om, de mensen die ouder zijn, maar geen leiding geven? Niet verticaal opgeklommen.Lila-Linda schreef: ↑08-02-2024 08:34Ik ben voor jonge-jonge collega's (junioren, de 20ers) echt een ander type leidinggevende, dan voor de 30ers en de 40ers
Ben wel manager geweest, maar ik vond het vreselijk. De hele tijd mensen die mijn werk onderbraken, haha! Houd er ook niet van om aanspreekpunt te zijn. En ben er ook niet betrokken/menselijk genoeg voor.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 08-02-2024 08:44
26.29% gewijzigd
donderdag 8 februari 2024 om 08:44
Ik vind jou juist altijd heel menselijk op het forum.Lorem_Ipsum schreef: ↑08-02-2024 08:38Ja, maar ik ben dus sowieso al geen leidinggevende. Daar ging het hier toch om, de mensen die ouder zijn, maar geen leiding geven?
Ben wel manager geweest, maar ik vond het vreselijk. De hele tijd mensen die mijn werk onderbraken, haha! Houd er ook niet van om aanspreekpunt te zijn. En ben er ook niet betrokken/menselijk genoeg voor.
donderdag 8 februari 2024 om 08:46
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
