Werk & Studie
alle pijlers
Pretend student
donderdag 27 augustus 2020 om 18:40
https://www.bd.nl/oss-e-o/zes-jaar-deed ... ~ad4c265d/?
https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artik ... nd-student
Ik kende het meisje zijdelings maar ben er desondanks echt van geschrokken. Nooit van de term 'pretend student' gehoord maar het schijnt dus vaker voor te komen. Verschrikkelijk toch. Wat ik wil met dit topic? Misschien net als haar zus Rachel bekendheid geven aan het fenomeen pretend student.
https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artik ... nd-student
Ik kende het meisje zijdelings maar ben er desondanks echt van geschrokken. Nooit van de term 'pretend student' gehoord maar het schijnt dus vaker voor te komen. Verschrikkelijk toch. Wat ik wil met dit topic? Misschien net als haar zus Rachel bekendheid geven aan het fenomeen pretend student.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
donderdag 27 augustus 2020 om 22:22
Dat is toch allemaal speculeren? Je weet het niet.
Misschien liep ze wel hele dagen door het bos te wandelen, om maar niet na te hoeven denken.
Ze kan zoveel gedaan hebben. Wat hier stond over mensen die doen of ze naar hun werk gaan, jaren geleden zag ik zoiets in een documentaire, daar was een man die ergens een hengel verstopt had. Fietste elke ochtend met zijn broodtrommel richting de fabriek, nam dan een andere afslag, haalde zijn hengel op en fietste naar een visvijver.
Die opmerking die jij over jezelf maakte, was dat trouwens als grapje bedoeld?
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
donderdag 27 augustus 2020 om 22:27
Beetje dark humor (hoef je niet leuk te vinden). Ondertoon is dat we allemaal wel eens iets proberen te zijn wat niet lukt en waar we toch lang mee doorgaan. Totdat het niet meer gaat en een relatie klapt of je een burn-out krijgt of zo. Andersom is mijn beleving dat bij de dingen waar ik toevallig redelijk succesvol in ben ik wel eens twijfel of dat ik nou echt zo goed ben of dat ik toneel speel / een truucje heb geleerd.
In ieder geval kan ik me moeilijk voorstellen dat je jezelf als zo mislukt beschouwd dat je er een einde aan maakt, dat blijft triest en onbegrijpelijk.
donderdag 27 augustus 2020 om 22:29
Ik herinner me nu een 'ouderejaars' op onze studentenvereniging. Hij was wel afgestudeerd maar had nog geen werk. Iets van tiendejaarslid ofzo.
Op een gegeven moment vertelde één van zijn vrienden mij dat hij het vermoeden had dat die Karel nooit was afgestudeerd maar alles in scene had gezet. Dus dat het feest etc etc allemaal had plaatsgevonden, op de manier zoals de afstudeerfeesten altijd gevierd werden. Maar dat hij twijfels had over het formele gedeelte en dat het hem ook was opgevallen dat Karels naam niet gepubliceerd was ergens waar je dat wel zou verwachten.
Uit respect voor die man hing niemand het aan de grote klok. Maar als goede vriend twijfels hebben over het afstuderen van een andere vriend.... lijkt me wel heftig.
Op een gegeven moment vertelde één van zijn vrienden mij dat hij het vermoeden had dat die Karel nooit was afgestudeerd maar alles in scene had gezet. Dus dat het feest etc etc allemaal had plaatsgevonden, op de manier zoals de afstudeerfeesten altijd gevierd werden. Maar dat hij twijfels had over het formele gedeelte en dat het hem ook was opgevallen dat Karels naam niet gepubliceerd was ergens waar je dat wel zou verwachten.
Uit respect voor die man hing niemand het aan de grote klok. Maar als goede vriend twijfels hebben over het afstuderen van een andere vriend.... lijkt me wel heftig.
Je kunt méér.
donderdag 27 augustus 2020 om 22:36
Dat heb ik. Tijdens de masteruitreiking had ik echt het gevoel dat ik wel door de grond kon zakken. En ik heb geen fraude gepleegd op tentamens, ik heb geen stages gefaked. Maar ik had alleen maar het gevoel van diepe schaamte en dat ik mij niet kon voorstellen dat ze me voor zoiets mijn diploma hebben gegeven. Bij ieder ingeleverd essay het gevoel; oké, en nu "hebben ze me door" dat ik er eigenlijk te weinig vanaf weet.ManOpHetPrikbord schreef: ↑27-08-2020 22:27Beetje dark humor (hoef je niet leuk te vinden). Ondertoon is dat we allemaal wel eens iets proberen te zijn wat niet lukt en waar we toch lang mee doorgaan. Totdat het niet meer gaat en een relatie klapt of je een burn-out krijgt of zo. Andersom is mijn beleving dat bij de dingen waar ik toevallig redelijk succesvol in ben ik wel eens twijfel of dat ik nou echt zo goed ben of dat ik toneel speel / een truucje heb geleerd.
In ieder geval kan ik me moeilijk voorstellen dat je jezelf als zo mislukt beschouwd dat je er een einde aan maakt, dat blijft triest en onbegrijpelijk.
Maar soms dus ook omdat ik met minimale inspanning een tentamen ging maken. En stellingen moest beargumenteren terwijl ik mij te slecht had ingelezen... en dan maar opschreef waarvan ik dacht dat het logisch klonk. En daar dan een voldoende voor krijgen!
anoniem_117397 wijzigde dit bericht op 27-08-2020 22:37
0.22% gewijzigd
donderdag 27 augustus 2020 om 22:36
Google maar eens op imposter syndroom. Bekend fenomeen (bij voornamelijk vrouwen).ManOpHetPrikbord schreef: ↑27-08-2020 22:27Beetje dark humor (hoef je niet leuk te vinden). Ondertoon is dat we allemaal wel eens iets proberen te zijn wat niet lukt en waar we toch lang mee doorgaan. Totdat het niet meer gaat en een relatie klapt of je een burn-out krijgt of zo. Andersom is mijn beleving dat bij de dingen waar ik toevallig redelijk succesvol in ben ik wel eens twijfel of dat ik nou echt zo goed ben of dat ik toneel speel / een truucje heb geleerd.
In ieder geval kan ik me moeilijk voorstellen dat je jezelf als zo mislukt beschouwd dat je er een einde aan maakt, dat blijft triest en onbegrijpelijk.
donderdag 27 augustus 2020 om 22:36
Pff, ja... daar moet je ook niet aan denken, een nep-arts aan je bed. Denk dat het in werk ook wel vaker voorkomt dan we misschien denken (onderbuikgevoel, niet echt ergens op gebaseerd)lemoos2 schreef: ↑27-08-2020 20:00Ik heb niet zo’n topbaan. Die voorbeelden die je noemt en die ‘collega’ van mij (onderwijs) is nog tot daar aan toe. Er zullen gelukkig geen doden vallen door het bedrog.
Wat ik echt creepy vind is dat verhaal van die vrouwelijke neparts die het BIG nummer gebruikte van een ander ( https://zorgnu.avrotros.nl/nieuws/item ... angenomen/). Dat zal maar aan je bed komen in het ziekenhuis
donderdag 27 augustus 2020 om 22:58
Nog even terugkomend op betrokkenheid van ouders: ik denk dat je als ouder ook gewoon heel graag wilt geloven dat je kind gelukkig is. Als zij dat zo deed voorkomen dan begrijp ik ook wel dat een ouder niet opmerkt wat er echt gaande is. Ze maakte zelfs foto's met doktersjas, het komt toch niet snel in je hoofd op dat dat misschien niet echt is!?
Ze kwam in het weekend altijd langs en als ze dan vrolijk oogt, tja... dan geloof je dat.
Ze kwam in het weekend altijd langs en als ze dan vrolijk oogt, tja... dan geloof je dat.
donderdag 27 augustus 2020 om 23:00
Het imposter syndrome. Op werk heb ik er ook vaak last van.NYC schreef: ↑27-08-2020 22:36Dat heb ik. Tijdens de masteruitreiking had ik echt het gevoel dat ik wel door de grond kon zakken. En ik heb geen fraude gepleegd op tentamens, ik heb geen stages gefaked. Maar ik had alleen maar het gevoel van diepe schaamte en dat ik mij niet kon voorstellen dat ze me voor zoiets mijn diploma hebben gegeven. Bij ieder ingeleverd essay het gevoel; oké, en nu "hebben ze me door" dat ik er eigenlijk te weinig vanaf weet.
Maar soms dus ook omdat ik met minimale inspanning een tentamen ging maken. En stellingen moest beargumenteren terwijl ik mij te slecht had ingelezen... en dan maar opschreef waarvan ik dacht dat het logisch klonk. En daar dan een voldoende voor krijgen!
donderdag 27 augustus 2020 om 23:06
Mijn ouders zijn wel op mijn bachelor- en masteruitreiking geweest.rumforviva schreef: ↑27-08-2020 23:04Ja, ik herken dat ook totaal niet. En even komen kijken op de studie ook niet. Dat lijkt me iets voor de basisschool.
Je kon ook kiezen om je diploma gewoon op te halen. Maar dat deden niet zo veel mensen.
anoniem_191117 wijzigde dit bericht op 27-08-2020 23:21
14.52% gewijzigd
donderdag 27 augustus 2020 om 23:14
Huh?? Geschaamd?? Hoezo?? Bij ons zat gewoon de hele zaal vol met ouders hoor. Niemand meenemen voelde juist wat lullig en alleen. En dit was weliswaar op de Hogeschool, maar bij mijn broer op de universiteit was dit bij de P-uitreiking net zo.
donderdag 27 augustus 2020 om 23:17
Toevallig weet ik dat bij de studie geneeskunde de propedeuse en ik dacht ook de bachelor uitreiking er geen genodigde zijn omdat de zaal al vol zit met alleen maar studenten die op dat moment geslaagd zijn. Pas na hun master komt er een ceremonie voor familie en vrienden.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
donderdag 27 augustus 2020 om 23:37
Ik ken uit mijn studietijd van een aantal jaar geleden vier pretend student gevallen, variërend van relatief licht (wel ingeschreven staan maar niets doen en daarover liegen) tot zwaar (fake buluitreiking). In alle gevallen ging het om voor universiteitsbegrippen bovengemiddeld intelligente mensen, was de relatie met de ouders niet onvoorwaardelijk (ouders bepaalden bijvoorbeeld min of meer de studiekeuze of waren in andere opzichten sterk overheersend in het leven van hun kinderen) en werd er in het gezin veel nadruk gelegd op prestaties. Ik denk dat die combinatie niet bevordelijk werkt. Het is met allemaal overigens uiteindelijk goed afgelopen, maar het waren onnodig verdrietige periodes.
donderdag 27 augustus 2020 om 23:40
Koffiehagedis schreef: ↑27-08-2020 23:14Huh?? Geschaamd?? Hoezo?? Bij ons zat gewoon de hele zaal vol met ouders hoor. Niemand meenemen voelde juist wat lullig en alleen. En dit was weliswaar op de Hogeschool, maar bij mijn broer op de universiteit was dit bij de P-uitreiking net zo.
Tegenwoordig, nu iedereen in hetzelfde tempo studeert en anders van de studie wordt geschopt, is de P veel meer een happening dan vroeger. In mijn tijd haalde iedereen hem gewoon bij de administratie op.
donderdag 27 augustus 2020 om 23:47
Mijn broer heeft ook iets soortgelijks gedaan toen hij op de middelbare zat.
Ging 's-ochtends vroeg van huis weg en kwam 's-middags vroeg weer terug. Hij vertelde dan dat er weer wat lessen waren uitgevallen.
Uiteindelijk belde school op voor een plan van aanpak omdat hij al een hele tijd niet was geweest.
Ik was nog vrij jong maar ik herinner me dat mijn moeder woest was
Ging 's-ochtends vroeg van huis weg en kwam 's-middags vroeg weer terug. Hij vertelde dan dat er weer wat lessen waren uitgevallen.
Uiteindelijk belde school op voor een plan van aanpak omdat hij al een hele tijd niet was geweest.
Ik was nog vrij jong maar ik herinner me dat mijn moeder woest was
donderdag 27 augustus 2020 om 23:58
Dana schreef: ↑27-08-2020 22:22Dat is toch allemaal speculeren? Je weet het niet.
Misschien liep ze wel hele dagen door het bos te wandelen, om maar niet na te hoeven denken.
Ze kan zoveel gedaan hebben. Wat hier stond over mensen die doen of ze naar hun werk gaan, jaren geleden zag ik zoiets in een documentaire, daar was een man die ergens een hengel verstopt had. Fietste elke ochtend met zijn broodtrommel richting de fabriek, nam dan een andere afslag, haalde zijn hengel op en fietste naar een visvijver.
Die opmerking die jij over jezelf maakte, was dat trouwens als grapje bedoeld?
Een familielid van mij deed dat. Kwamen ze na zijn dood pas achter.
vrijdag 28 augustus 2020 om 00:11
Vader van een vriendin van mij was ontslagen omdat hij geld had gestolen op zijn werk. Iemand die materialistisch was ingesteld maar geen hoog inkomen had.
Hij durfde het zijn vrouw niet te vertellen en ging ook maandenlang elke ochtend de deur uit om vervolgens wat in zijn auto rond te rijden. Tot het uitkwam en er toch een scheiding kwam.
Wat ik dan weer niet snap van dit verhaal en andere is hoe je zoiets vol kunt houden want er kom dan toch ook gewoon geen geld binnen? Of heb je dan een grote spaarrekening? Je vrouw of man gaat dat toch opvallen dat je opeens minder wilt uitgeven?
Hij durfde het zijn vrouw niet te vertellen en ging ook maandenlang elke ochtend de deur uit om vervolgens wat in zijn auto rond te rijden. Tot het uitkwam en er toch een scheiding kwam.
Wat ik dan weer niet snap van dit verhaal en andere is hoe je zoiets vol kunt houden want er kom dan toch ook gewoon geen geld binnen? Of heb je dan een grote spaarrekening? Je vrouw of man gaat dat toch opvallen dat je opeens minder wilt uitgeven?
vrijdag 28 augustus 2020 om 06:48
Ik was bijna met zoiemand getrouwd en het is op de crisisdienst uitgekomen.Dana schreef: ↑27-08-2020 22:22Dat is toch allemaal speculeren? Je weet het niet.
Misschien liep ze wel hele dagen door het bos te wandelen, om maar niet na te hoeven denken.
Ze kan zoveel gedaan hebben. Wat hier stond over mensen die doen of ze naar hun werk gaan, jaren geleden zag ik zoiets in een documentaire, daar was een man die ergens een hengel verstopt had. Fietste elke ochtend met zijn broodtrommel richting de fabriek, nam dan een andere afslag, haalde zijn hengel op en fietste naar een visvijver.
Die opmerking die jij over jezelf maakte, was dat trouwens als grapje bedoeld?
Daarna kon hij er niet mee stoppen trouwens. Goede voornemens en dan niet onder ogen kunnen zien dat je ze niet waarmaakt.
vrijdag 28 augustus 2020 om 06:52
Als hij ook de administratie deed ging hij vast ook rekeningen verstoppen. Mijn ervaring is dus dat een hypotheek verstrekker na een half jaar nog steeds geen deurwaarders stuurt.Fishie44 schreef: ↑28-08-2020 00:11Vader van een vriendin van mij was ontslagen omdat hij geld had gestolen op zijn werk. Iemand die materialistisch was ingesteld maar geen hoog inkomen had.
Hij durfde het zijn vrouw niet te vertellen en ging ook maandenlang elke ochtend de deur uit om vervolgens wat in zijn auto rond te rijden. Tot het uitkwam en er toch een scheiding kwam.
Wat ik dan weer niet snap van dit verhaal en andere is hoe je zoiets vol kunt houden want er kom dan toch ook gewoon geen geld binnen? Of heb je dan een grote spaarrekening? Je vrouw of man gaat dat toch opvallen dat je opeens minder wilt uitgeven?
En langzaam druppelen er wel gekkigheidjes binnen die gewoon binnen ‘normaal repertoire’ vallen, maar dat je eigen man/überhaupt een normaal iemand zoiets doet is ook al niet onderdeel van je redenatie.
Als jouw partner, beeld het je nu gewoon even in, vergeet waterschapsbelasting te betalen, ga je dan uit van vergeten of verzwijgen?
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 28-08-2020 07:06
16.88% gewijzigd
vrijdag 28 augustus 2020 om 06:55
Grappig, ik realiseer me dat mijn ouders en met name mijn vader het tegenovergestelde hebben.
Die geloven er niks van dat we goede banen hebben en vinden het allemaal maar niks, dat studeren.
Mijn moeder vind het maar zorgelijk, we werken onszelf helemaal over de kop en dat kan toch niet gezond zijn (ik werk 3 dagen). En waarom toch steeds maar extra opleidingen, alleen maar stress.
Het is bijna een klucht, hoe mijn vader dingen verkeerd begrijpt.
'ja ik ben dus nu manager van een kinderopvang...'
'ja dat doet Shenaia ook! Die heeft kindjes in huis. Twee per dag!'
'nee ik bedoel een locatie bso, *schrillere stem, broertje zit al te porren, zus zit dempende gebaren te maken* met 100 kinderen per week'.
'wat leuk ja je nicht doet ook zo'n project, vanuit de sociale dienst, herintreder met gratis opleiding, gaat ze daar broodjes smeren.. '
Etc etc.
Eindigt er meestal mee dat een broer of zus heel erg gaat benadrukken wat het heeft gekost of hoeveel mensen er werken en vader wat verbaasd kijkt en vraagt waarom je zo overdrijft.
Diploma' s vindt hij niet zo nodig, mijn zus heeft een horeca opleiding gedaan maar daar is volgens hem geen opleiding voor nodig, dat kan iedereen.
Mijn ene broer is een soort manager bij een sjiek autobedrijf geweest, dat was ook maar raar.
Volgens mijn vader gaan sat soort auto's nooit stuk dus waar kun je het dan druk mee hebben. En er werken echt niet zoveel monteurs en wat valt er nou te plannen.
Hilarisch was wel dat mijn ene zusje het een keer zat was en mijn vader een keer mee heeft genomen op tour langs alle werkplekken.
Waar vader precies op rare momenten kwam, dus nog steeds bevestigd werd in het 'mijn kinderen denken dat ze een leuke baan hebben maar zijn eigenlijk de huishoudelijke hulp' idee.
Mijn jongste broer heeft gewoon een keer gezegd wat hij verdient en dat laten zien. Enige dat hielp.
Die geloven er niks van dat we goede banen hebben en vinden het allemaal maar niks, dat studeren.
Mijn moeder vind het maar zorgelijk, we werken onszelf helemaal over de kop en dat kan toch niet gezond zijn (ik werk 3 dagen). En waarom toch steeds maar extra opleidingen, alleen maar stress.
Het is bijna een klucht, hoe mijn vader dingen verkeerd begrijpt.
'ja ik ben dus nu manager van een kinderopvang...'
'ja dat doet Shenaia ook! Die heeft kindjes in huis. Twee per dag!'
'nee ik bedoel een locatie bso, *schrillere stem, broertje zit al te porren, zus zit dempende gebaren te maken* met 100 kinderen per week'.
'wat leuk ja je nicht doet ook zo'n project, vanuit de sociale dienst, herintreder met gratis opleiding, gaat ze daar broodjes smeren.. '
Etc etc.
Eindigt er meestal mee dat een broer of zus heel erg gaat benadrukken wat het heeft gekost of hoeveel mensen er werken en vader wat verbaasd kijkt en vraagt waarom je zo overdrijft.
Diploma' s vindt hij niet zo nodig, mijn zus heeft een horeca opleiding gedaan maar daar is volgens hem geen opleiding voor nodig, dat kan iedereen.
Mijn ene broer is een soort manager bij een sjiek autobedrijf geweest, dat was ook maar raar.
Volgens mijn vader gaan sat soort auto's nooit stuk dus waar kun je het dan druk mee hebben. En er werken echt niet zoveel monteurs en wat valt er nou te plannen.
Hilarisch was wel dat mijn ene zusje het een keer zat was en mijn vader een keer mee heeft genomen op tour langs alle werkplekken.
Waar vader precies op rare momenten kwam, dus nog steeds bevestigd werd in het 'mijn kinderen denken dat ze een leuke baan hebben maar zijn eigenlijk de huishoudelijke hulp' idee.
Mijn jongste broer heeft gewoon een keer gezegd wat hij verdient en dat laten zien. Enige dat hielp.
vrijdag 28 augustus 2020 om 07:03
Dat weet jij zo precies van al die mensen? Dat vind ik dan weer bijzonder.Lafae schreef: ↑27-08-2020 23:37Ik ken uit mijn studietijd van een aantal jaar geleden vier pretend student gevallen, variërend van relatief licht (wel ingeschreven staan maar niets doen en daarover liegen) tot zwaar (fake buluitreiking). In alle gevallen ging het om voor universiteitsbegrippen bovengemiddeld intelligente mensen, was de relatie met de ouders niet onvoorwaardelijk (ouders bepaalden bijvoorbeeld min of meer de studiekeuze of waren in andere opzichten sterk overheersend in het leven van hun kinderen) en werd er in het gezin veel nadruk gelegd op prestaties. Ik denk dat die combinatie niet bevordelijk werkt. Het is met allemaal overigens uiteindelijk goed afgelopen, maar het waren onnodig verdrietige periodes.
vrijdag 28 augustus 2020 om 07:26
Het is intens triest hoe dit is gelopen. Had ze maar iemand in vertrouwen genomen, desnoods online. Er zijn zoveel mensen die haar hadden willen helpen, inclusief mezelf. Je kan zo verstrikt raken in je eigen gedachtes waardoor alles erger wordt dan het is. Zij moet hebben gedacht dat ze haar ouders, zussen en vriend de waarheid niet kon vertellen en zag de dood als enige uitweg. Arme meid. Ook de onwetendheid voor haar familie mbt haar leven en wat ze dan elke dag deed. Het zal wellicht niet hebben geholpen dat het gezin prestatiegericht was maar dat zal nooit de hoofdreden zijn dat je zo vastloopt. Ik denk dat alles anders was gelopen als ze niet zo alleen was geweest met haar gedachtes. Hopelijk is haar verhaal aanleiding voor anderen in een soortgelijke positie om te gaan praten.
vrijdag 28 augustus 2020 om 07:27
Ik ken iemand die zijn ouders had wijsgemaakt dat hij allang was afgestudeerd terwijl hij in werkelijkheid nog jaren over zijn studie gedaan heeft. Toen hij dus echt afstudeerde moest dat dus geheim blijven voor zijn ouders. Ouders legde nogal druk op hem en hij was meer van het lang leve de lol. Vond het heel vreemd destijds!
