Werk & Studie alle pijlers

Psychische klachten en bijstand. Hoe vertel ik dit?

10-04-2008 10:19 34 berichten
Ik zit met een probleem en kom er even niet meer uit.



Een paar jaar geleden kwam ik in de ziektenwet terecht i.v.m ernstige psychische klachten. Er werd door een psycholoog en psychiater een ernstige depressie en een angststoornis vastgesteld. Behandeling volgde. In eerste instantie werd er dagbehandeling geadviseerd maar daar was ik zou bang voor dat er uiteindelijk een op een behandeling en groepstherapie werd gestart. Door de psychiater kreeg ik AD en angstremmers voorgeschreven.



Na ongeveer twee jaar (waarvan het grootste gedeelte uit wachten bestond) werd ik daar een UWV arts goedgekeurd. Ik vond zelf dat de therapie helemaal geen effect had gehad, ik was zelfs erg ontevreden, maar heb dit nooit durven te zeggen. Ik ging dus solliciteren. Ondertussen nog steeds erg depressief en na verschillende AD voor langere tijd te hebben geprobeerd, die uiteindelijk allemaal niet afdoende werkten, ben ik op advies van de huiarts met de AD gestopt en "moet" ik nu weer in therapie bij een andere kliniek.



Ondertussen nog steeds aan het solliciteren (ik werk maar een paar uur per week en dat is financieel niet afdoende) en in de bijstand. En ik voel me maar slechter en slechter.



Nu heb ik binnenkort een gesprek met de sociale dienst (heb een oproep gekregen) en ik zie er heel erg tegen op. Ik zie het niet zitten om tijdens therapie en beginnen aan weer nieuwe medicatie te solliciteren, zo kan ik toch niet bij een nieuwe werkgever binnenkomen? Ik wil echt heel erg graag dat het dit keer wel gaat werken en dat ik me uiteindelijk wel beter ga voelen maar besef ook dat dit me weer tijd gaat kosten.



Hoeveel tijd kun je hier voor krijgen? Is de sociale dienst welwillend wanneer je al eerder ivm psychische problemen in de ZW hebt gezeten? Kun je bijvoorbeeld voor een aantal maanden uit je sollicitatieplicht worden gezet (pfff, hoe zeg je dat?). Hoe gaat dit in zijn werk bij de sociale dienst?



Sorry voor dit warrige verhaal maar ik zie het even allemaal niet meer helder.



Dank jullie wel!
[quote]sterretje28 schreef op 17 april 2008 @ 14:07:

Beste Tjilla,



Ik voel je verhaal dat je niet lekker voelt in je vel en dat je moet solliciteren herkenbaar.



Ikzelf heb angsten en zelfs voor die casemanager. Laat staan dat je dan nog normaal moet functioneren in een baan. Ik wil je even zeggen dat ze je niet mogen dwingen om te solliciteren als je geestelijk nog niet in orde bent . Dit klopt niet hoor, als zij vinden dat je kunt werken moet je werken.Heeft de casemanager de medicijnen van jou gezien? Nee want ik slik geen medicatie, zie eerdere posting.En is het misschien niet beter om ook de maatschappelijke dienst te benaderen. Van de ggz weet ik dat ze verder niets meer doen dan je helpen met medicijnenen en therapie. Ze werken ook niet echt samen met de sociale dienst. Dit begrijp ik niet, sorry.



De maatschappelijke dienst begeleid je ook meer. Ik heb psychotherapie nodig.Misschien slaan de medicijnen niet zo goed aan Ik slik op het moment dus geen medicijnen...een moet je het even doorgeven aan ggz dat je nog steeds beter bent. ?????



Ik slik de medicijnen lexapro mijn angsten zijn wel weg. ze komen alleen soms abrupt weer terug. En de sociale dienst kan je wel in fases opdelen. dat je in fase 4 zit. dat je moeilijk bemiddelbaar bent. Ik ben niet moeilijk bemiddelbaar, ik kan gisteren nog aan het werk als het moet maar psychisch lukt het niet.Ik zou je angst opzij zetten Dat is dus juist de reden waarom ik niet kan werken, een angststoornis, opzij zetten lukt me dus niet.. En dit gewoon vragenWat moet ik vragen?. Kan je niet iemand meenemen naar het gesprek? Ik deed dit ook. en daar wordt je ook rustiger van.



Ik wens je veel sterkte toe.[/quote]Dank je wel.
Oeps, dat ziet er wel erg raar uit.

Even door de duidelijkheid: ik heb in het rood gereageerd op de dik gedrukte zinnen (delen)
Alle reacties Link kopieren
Ha Tjilla,



Ik zie dat je al bij de sociale dienst bent geweest en dat je een arbeidsmedisch onderzoek krijgt. Ook bij onze gemeente is dit standaard. Niet alleen om te zien hoe groot de kans is dat je binnen afzienbare tijd kan gaan werken, maar ook om te bekijkewn wat je klachten precies zijn en op welke manier er op werk ingezet kan gaan worden. Een traject betekent namelijk niet dat je morgen moet werken. Een traject betekent ook een juiste therapeut voor je vinden. Je weerbaarder maken. Een "angst-de-baas"-training volgen. Of weet ik wat.



Als jij (met je huisarts of met je therapeut) een plan de campagne hebt opgesteld, is het slim om dit voor te leggen aan je consulent. Mochten hier voor jou kosten aan zitten, terwijl het voor je herstel nodig is, dan bestaat er een kans dat dit betaald kan gaan worden vanuit jouw reïntegratiebudget.



Je moet een traject dus veel breder zien dan alleen werk, je moet het zien als je pad naar werk. En dat pad betekent voor jou: een plan de campagne welke stappen er gezet moeten worden om aan het werk te komen.



Offtopic: He Branwen! Jij was toch ook bezig met JK-GSD? Vind jij de module reïntegratie ook zo.... Blergh ;-) ?
Reïntegratie is sowieso niet mijn ding ;-)
Alle reacties Link kopieren
tjilla schreef op 19 april 2008 @ 19:09:

Oeps, dat ziet er wel erg raar uit.

Even door de duidelijkheid: ik heb in het rood gereageerd op de dik gedrukte zinnen (delen)




Hai Tjilla, ik begreep het wel hoor.... Ik dacht eerst dat je boos was :worship: Sorry ik wil teveel vertellen en het komt dan verkeerd eruit. Ik bedoelde dat je bij de ggz moest aangeven. Dat je met die angstoornis zit. Dat is niet niks wat je hebt.



Je moet eerst aan jezelf werken voordat je aan de slag kan. Daarmee kan de psychiater je helpen en het kan je helpen met je dagelijkse leven. Dat je weer aan de slag kan.



Ik wens je het beste toe :flower:
Alle reacties Link kopieren
Hey Tilija, waarom krijg je (nog) geen medicatie, medicatie en gedragstherapie zijn heel erg effectief bij een angststoornis.
meds schreef op 21 april 2008 @ 00:37:

Hey Tilija, waarom krijg je (nog) geen medicatie, medicatie en gedragstherapie zijn heel erg effectief bij een angststoornis.




Hoi Meds,

Ik heb de afgelopen jaar of 3 (iets korter geloof ik) verschillende ADs en angstremmers geslikt maar allemaal met niet genoeg resultaat. Op advies van de huisarts ben ik nu (tijdelijk) gestopt met de medicatie. Ik had had erg veel last van bijwerkingen terwijl ze verder niet veel voor me deden (de medicijnen dus). Vandaar dat ik nu even niets slik en eerlijk gezegd zie ik er ook tegenop om weer aan ads te gaan beginnen. Hoewel ik ws geen keuze heb.
Alle reacties Link kopieren
Heb je al eens gedragstherapie gevolgd, want ik zie dat je wacht op psychotherapie, maar bij angststoornissen haalt dat niet zoveel uit. Angst is aangeleerd gedrag en heel simpelweg ook weer af te leren.
Nou, zo simpelweg is het bij mij niet af geleerd helaas. Ik heb cognitieve gedragstherapie gehad, groepstherapie en EMDR therapie. Zonder resultaat helaas.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven