Re-integratie op werk en sollicitatie?

quote:wuiles schreef op 14 juni 2009 @ 19:55:

[...]





Dat is vaak, maar niet per definitie het geval. Primair geldt dat werkgever en werknemer allebei verantwoordelijk zijn voor een zo spoedig mogelijke reïntegratie. Activiteiten in de vorm van een hobby of vrijwilligerswerk die het herstel zouden kunnen belemmeren zijn dus niet toegestaan. Als de werknemer volhardt in het uitvoeren van deze activiteiten dan kan dat leiden tot stopzetting van de loondoorbetaling en of ontslag.



Daarnaast zijn er tal van andere gronden op basis waarvan vrijwilligerswerk of hobby niet toegestaan kunnen worden. Denk daarbij aan activiteiten die niet passen in het kader van een relatiebeding of zaken die niet samengaan met bepaalde integriteitsnormen.Zoiets bedoelde ik inderdaad.

Beste _Sofie_,



Lees dit topic pas nu, en ik denk dat er zeer waardevolle adviezen zijn gegeven, zowel op emotioneel als op arbeidsovereenkomstelijk gebied. Ik kan me daar alleen maar bij aansluiten.



Ik denk heel goed te begrijpen dat je inderdaad graag weer zo snel mogelijk volledig wilt meedraaien. Daar hoef je niet precies voor te weten wát er aan de hand is (geweest) met je. Dus daar hoef je niets over los te laten hier.



Met betrekking tot je laatste reactie wil ik je wel weer heel nadrukkelijk wijzen op een eerdere post van je: je hebt aangegeven dat je weliswaar zelf het liefst al weer helemaal volop aan de slag wilt, maar dat je door de bedrijfsarts op een 'dieet' van 3 halve dagen bent gezet. Daar zal vanuit de BA vast een heel goede inhoudelijke reden achter zitten, denk ik.



En je schrijft 'je hoort het niet vaak, maar ja: schema he'. Dat wil ik toch tegenspreken. Ik hoor dat nl in mijn beroepspraktijk juist wél vaak: bij mensen die een té rigide arbeidsethos hebben (en te is nooit goed) waardoor ze vaak uberhaupt in de medisch/psychische problemen zijn gekomen, of bij mensen die niet realistisch kijken naar hun eigen mogelijkheden en (tijdelijke) beperkingen.



Ik raad je dan ook ten zeerste aan om niet jezelf doldriest beter te melden om zo die weekenden maar te kunnen gaan werken, maar allereerst met de bedrijfsarts een open en eerlijk gesprek te houden over je wensen en ideëen. Hij/zij kan je daarna prima en eerlijk adviseren wat wel en niet mogelijk is.



Verder ben ik persoonlijk van mening dat 4 a 5 zeilweekenden met kinderen met gedragstoornissen inderdaad erg zwaar is. Zowel het begeleiden van deze kinderen kost bijzonder veel energie, alshet buiten zijn en zeilen an sich. Alleen al een zeilweekend met niet-gedragsgestoorde kinderen kost al veel energie, hoe leuk het ook is.



Nogmaals: ik weet niet wat passend en niet-passend is in jouw situatie, maar het kan heel goed zijn dat dit wel degelijk níet bevorderend hoeft te zijn en daardoor verstrekkende gevolgen kan hebben voor zowel jouw gezondheid als jouw relatie met je werkgever en de duur van je arbeidsovereenkomst.



Bezint eer ge begint, echt waar.



succes,

TD

Ik heb het hele topic doorgelezen en eigenlijk verwoordt Poezewoes hetzelfde als ik denk.



Je kunt je niet ziek melden op de ene plaats, om vervolgens op een andere plaats (betaald of onbetaald) werk te gaan verrichten dat je leuk of leuker vindt.



Doe je dat wel, en je baas komt daar achter, dan heb je een serieus probleem. Jij kunt het kort door de bocht vinden, maar jouw baas kan zo oordelen dat jij het reintergratieproces bewust tegenwerkt. Een BA geeft alleen maar advies, een werkgever hoeft zich daar niet aan te houden.



Dus: Of je blijft gedeeltelijk ziek en gaat niet naar dat solliciatiegesprek en doet er verder niks mee.

Of je gaat weer volledig aan de bak en zet het gesprek wel door.



In het geval dat je er toch voor kiest om deels ziek te blijven en daarnaast toch dat andere werk door te zetten .. Ik zou je werkgever niet moeten zijn want dan gooi ik het op werkweigering. En dan kan je dus je spullen inpakken.



Alleen al dat je eraan gedacht hebt om het op deze manier aan te pakken, vind ik onvolwassen, ondoordacht en onverantwoordelijk.

_Sofie_, als je alles bij elkaar optelt - fulltime werken en 5 of 6 4 of 5 (aansluitende?) weekenden zeilen - dan zie ik geen rustpunten in je week, zoals je die nu met 3 halve dagen werken wèl hebt. Zelfs voor iemand die niet nog middenin een reintegratietraject zit, lijkt me dat dat niet gezond is.

Het was toch tijdelijk (vrijwilligers)werk voor de zomer? Waarom dan ook nog mailen en dan ook nog eens formeel, zoals jij dat noemt?



Ik zou het bij bellen laten en aangeven dat je heel graag had willlen solliciteren en nog steeds gemotiveerd bent. Maar dat het door omstandigheden dit jaar even niet gaat lukken en dat je je volgend jaar weer zeker komt melden voor de zomerweekenden.