Werk & Studie
alle pijlers
Slaaf van de maatschappij
vrijdag 25 augustus 2023 om 12:33
Hii,
Edit: laat ik vooropstellen dat ik geen vergelijk wil maken met slavernij zoals het vroeger was en nu nog steeds op plekken. Dat is niet de lading die ik "slaaf" wil geven...
Klinkt als een heftige titel. In bepaalde zin is het dat misschien ook wel. Ik vroeg me af hoe jullie hier tegenaan kijken en of jullie hier ooit over nadenken. Toevallig had ik het hier gisteren met wat mensen over en zij gaven toe dat ze er eigenlijk hetzelfde tegenaan keken.
Ik ben nu midden 20. Net 3 weken vakantie achter de rug en aankomende maandag begint werk weer. En om eerlijk te zijn, ik heb er belachelijk weinig zin in (zoals vrijwel iedereen na vakantie). Niet zo zeer omdat ik het werk zo erg vind. Maar ik vraag me af of dit nu het leven is zoals je het zou willen leiden.
Ik voel me soms nogal een robot: letterlijk een slaaf van de maatschappij. Iemand die niet werkt om te leven, maar leeft om te werken.
Ma tm vr zien er ongeveer uit als:
- 7u: wekker (snoozen) en opstaan
- 8u: vertrek naar werk
- 9u tot half 6: werk
- 18.30 tot 19.45: eten/douchen etc.
- 20 tot 22u: hobby/sporten
- 23u: slapen
En dat week na week na week. In het weekend bijslapen en dan heb ik wat tijd om dingen te doen die ik leuk vind. Op een rustig tempo, zonder dat het moet.
Het leven voelt vaak heel erg als moeten en veel te weinig als vrijheid voor mijn gevoel. Tijdens corona stond alles even stil en was er veel meer tijd en ruimte (ik studeerde toen nog + thuiswerken). Maar voor mijn gevoel rent iedereen nu weer door op dezelfde automatische piloot, zoals vroeger. En het moet ook wel, want alle hobbies gaan weer door, thuiswerken is bij ons weer vrijwel in de ban. Let wel: ik vind mijn hobbies heel tof. Maar dat constante gevoel dat ik van A naar B aan het rennen ben absoluut niet!
Werken, eten, hobby/tv kijken, slapen en dat op repeat. Als je er over nadenkt, eigenlijk worden we al vanaf het moment dat we naar school gaan klaargestoomd om deel te nemen in deze kapitalistische machine.
Ik sta hier wel eens vaker bij stil. Wil ik dit wel? Wat wil ik dan? Mijn leven hangt aan elkaar door dingen die geld kosten. En geld krijg je door te werken. En zo is het cirkeltje weer rond.
Ik ben er sowieso over aan het denken om over niet al te lange tijd te gaan kijken voor een andere baan: meer mogelijkheden tot thuiswerken en niet meer 2u per dag onderweg zijn.
Maar verder dan? Hoe ga ik bewuster leven?
Zijn er meer mensen die hier wel eens over nadenken en ook actie ondernomen hebben? Ik ben heel benieuwd.
Edit: laat ik vooropstellen dat ik geen vergelijk wil maken met slavernij zoals het vroeger was en nu nog steeds op plekken. Dat is niet de lading die ik "slaaf" wil geven...
Klinkt als een heftige titel. In bepaalde zin is het dat misschien ook wel. Ik vroeg me af hoe jullie hier tegenaan kijken en of jullie hier ooit over nadenken. Toevallig had ik het hier gisteren met wat mensen over en zij gaven toe dat ze er eigenlijk hetzelfde tegenaan keken.
Ik ben nu midden 20. Net 3 weken vakantie achter de rug en aankomende maandag begint werk weer. En om eerlijk te zijn, ik heb er belachelijk weinig zin in (zoals vrijwel iedereen na vakantie). Niet zo zeer omdat ik het werk zo erg vind. Maar ik vraag me af of dit nu het leven is zoals je het zou willen leiden.
Ik voel me soms nogal een robot: letterlijk een slaaf van de maatschappij. Iemand die niet werkt om te leven, maar leeft om te werken.
Ma tm vr zien er ongeveer uit als:
- 7u: wekker (snoozen) en opstaan
- 8u: vertrek naar werk
- 9u tot half 6: werk
- 18.30 tot 19.45: eten/douchen etc.
- 20 tot 22u: hobby/sporten
- 23u: slapen
En dat week na week na week. In het weekend bijslapen en dan heb ik wat tijd om dingen te doen die ik leuk vind. Op een rustig tempo, zonder dat het moet.
Het leven voelt vaak heel erg als moeten en veel te weinig als vrijheid voor mijn gevoel. Tijdens corona stond alles even stil en was er veel meer tijd en ruimte (ik studeerde toen nog + thuiswerken). Maar voor mijn gevoel rent iedereen nu weer door op dezelfde automatische piloot, zoals vroeger. En het moet ook wel, want alle hobbies gaan weer door, thuiswerken is bij ons weer vrijwel in de ban. Let wel: ik vind mijn hobbies heel tof. Maar dat constante gevoel dat ik van A naar B aan het rennen ben absoluut niet!
Werken, eten, hobby/tv kijken, slapen en dat op repeat. Als je er over nadenkt, eigenlijk worden we al vanaf het moment dat we naar school gaan klaargestoomd om deel te nemen in deze kapitalistische machine.
Ik sta hier wel eens vaker bij stil. Wil ik dit wel? Wat wil ik dan? Mijn leven hangt aan elkaar door dingen die geld kosten. En geld krijg je door te werken. En zo is het cirkeltje weer rond.
Ik ben er sowieso over aan het denken om over niet al te lange tijd te gaan kijken voor een andere baan: meer mogelijkheden tot thuiswerken en niet meer 2u per dag onderweg zijn.
Maar verder dan? Hoe ga ik bewuster leven?
Zijn er meer mensen die hier wel eens over nadenken en ook actie ondernomen hebben? Ik ben heel benieuwd.
student201 wijzigde dit bericht op 25-08-2023 12:45
3.88% gewijzigd
Zwetser
vrijdag 25 augustus 2023 om 20:45
Heel veel berichten. Ik ga even proberen te reageren op de belangrijkste.
@ladylola & lorem, exact wat jullie schrijven. Op zondag baal ik dat het weekend weer voorbij is. Ik leef van weekend tot weekend en van vakantie tot vakantie. Als ik de jackpot zou winnen, zou ik ook vandaag nog stoppen met werk. Zou ik dan niet meer gaan werken? Ooh absoluut wel. Maar meer ongedwongen en ik zou iets gaan doen wat in mijn ogen nuttig is. Dus niet iets doen wat geld oplevert, maar eerder iets gaan doen voor de samenleving. Vrijwilligerswerk bv.
@all, ik denk dat social media ook wel een rol speelt. Maar het is zeker niet de oorzaak. Ik denk dat er gewoon ook een stukje algehele ontevredenheid achter zit. Balen over dat dingen me psychisch bv een stuk meer energie kosten dan vroeger. En dan ga je vanzelf over dit soort dingen meer nadenken. @Laura1992 omschrijft dat ook best mooi vind ik.
@ladylola & lorem, exact wat jullie schrijven. Op zondag baal ik dat het weekend weer voorbij is. Ik leef van weekend tot weekend en van vakantie tot vakantie. Als ik de jackpot zou winnen, zou ik ook vandaag nog stoppen met werk. Zou ik dan niet meer gaan werken? Ooh absoluut wel. Maar meer ongedwongen en ik zou iets gaan doen wat in mijn ogen nuttig is. Dus niet iets doen wat geld oplevert, maar eerder iets gaan doen voor de samenleving. Vrijwilligerswerk bv.
@all, ik denk dat social media ook wel een rol speelt. Maar het is zeker niet de oorzaak. Ik denk dat er gewoon ook een stukje algehele ontevredenheid achter zit. Balen over dat dingen me psychisch bv een stuk meer energie kosten dan vroeger. En dan ga je vanzelf over dit soort dingen meer nadenken. @Laura1992 omschrijft dat ook best mooi vind ik.
Zwetser
vrijdag 25 augustus 2023 om 20:47
Heb je niet gewoon last van een 'quarterlife crisis' of het ‘is dit nu later’ gevoel? Dat het werkende volwassen leven niet zo uitdagend is en veel minder voldoening geeft dan het ooit leek? Dat je alles eruit wil halen maar dat niet lukt en voor zover het wel lukt het je er weinig geluk uit haalt? Dat je aan de ene kant helemaal voor je werk wil gaan, maar aan de andere kant juist weer helemaal niet en alles eigenlijk tegelijk?
Ik heb een aantal relativeringen en een paar vragen.
Relativeringen:
- Wat je voelt is niet nieuw of van deze tijd. Velen zijn je voorgegaan, velen delen je gevoel. Het liedje ‘is dit nu later’ is van rond de tijd dat jouw ouders waarschijnlijk ongeveer zo oud waren als jij nu.
- Wat je voelt is in feite een luxeprobleem. Je hoeft namelijk juist helemaal niet zo enorm hard te werken. Zeventig jaar geleden werkte men ook nog op zaterdag. Als je nog langer teruggaat dan wordt het alleen maar heftiger, met kinderarbeid en al en geen pensioen, maar doorwerken tot je niet meer kon. In heel veel landen is het nog steeds zo. Hoe denk je dat het voor arbeiders is in India, Bangladesh en China in de fabrieken waar jouw kleding en spullen vandaan komen? Daar heb jij een luizenleventje bij, met je hele weekend vrij en elke avond tijd en fut voor hobby’s.
- Als ik zelf terugkijk op de levensfase waar jij nu in zit dan zie ik dat als een periode waarin ik enorm veel vrijheid had om te doen en laten wat ik wilde. Ik kon ‘s avonds en in het weekend weg als ik wilde en doen wat ik zelf leuk vond, ik kon vakantie opnemen als ik wilde, ik kon verhuizen als ik wilde. Ik heb nu een gezin met 3 kinderen en kan niet meer ‘s avonds of in het weekend zomaar de hort op naar waar ik dan zin in heb, ik kan enkel in schoolvakanties op vakantie, ik kan niet verhuizen zonder dat dat heel veel impact heeft op de kinderen en als ik moe uit mijn werk kom dan begint mijn tweede baan: kinderen die aandacht willen, willen eten, verzorgd moeten worden, huilen omdat ze een speelgoedje niet kunnen vinden, elkaar de tent uit vechten, etc. En ik wil niet daarmee zeggen dat ik zielig ben ofzo, ik zou ze niet willen missen, maar tel ook je zegeningen en zie in wat een enorme hoop vrijheid je juist hebt.
Die relativering neemt je gevoel denk ik niet weg, maar kan het misschien wel in perspectief zetten.
Vragen:
- Wat let je om minder tijd aan hobby’s of sport te besteden, als je dat tijdens de coronaperiode zo prettig vond?
- Wat let je om 4 dagen per week te gaan werken?
- Wat let je om een andere baan te zoeken, als je in deze baan niet vind wat je zoekt? Als er weinig werk in je sector in de buurt is (dat ken ik ook), wat let je om te verhuizen?
- Welke dingen in je leven doe je omdat je er (op korte of lange termijn) echt wat aan hebt, en wat is ‘ballast’ die je meer doet omdat je vindt dat het zo hoort dan dat het energie oplevert?
Ik heb een aantal relativeringen en een paar vragen.
Relativeringen:
- Wat je voelt is niet nieuw of van deze tijd. Velen zijn je voorgegaan, velen delen je gevoel. Het liedje ‘is dit nu later’ is van rond de tijd dat jouw ouders waarschijnlijk ongeveer zo oud waren als jij nu.
- Wat je voelt is in feite een luxeprobleem. Je hoeft namelijk juist helemaal niet zo enorm hard te werken. Zeventig jaar geleden werkte men ook nog op zaterdag. Als je nog langer teruggaat dan wordt het alleen maar heftiger, met kinderarbeid en al en geen pensioen, maar doorwerken tot je niet meer kon. In heel veel landen is het nog steeds zo. Hoe denk je dat het voor arbeiders is in India, Bangladesh en China in de fabrieken waar jouw kleding en spullen vandaan komen? Daar heb jij een luizenleventje bij, met je hele weekend vrij en elke avond tijd en fut voor hobby’s.
- Als ik zelf terugkijk op de levensfase waar jij nu in zit dan zie ik dat als een periode waarin ik enorm veel vrijheid had om te doen en laten wat ik wilde. Ik kon ‘s avonds en in het weekend weg als ik wilde en doen wat ik zelf leuk vond, ik kon vakantie opnemen als ik wilde, ik kon verhuizen als ik wilde. Ik heb nu een gezin met 3 kinderen en kan niet meer ‘s avonds of in het weekend zomaar de hort op naar waar ik dan zin in heb, ik kan enkel in schoolvakanties op vakantie, ik kan niet verhuizen zonder dat dat heel veel impact heeft op de kinderen en als ik moe uit mijn werk kom dan begint mijn tweede baan: kinderen die aandacht willen, willen eten, verzorgd moeten worden, huilen omdat ze een speelgoedje niet kunnen vinden, elkaar de tent uit vechten, etc. En ik wil niet daarmee zeggen dat ik zielig ben ofzo, ik zou ze niet willen missen, maar tel ook je zegeningen en zie in wat een enorme hoop vrijheid je juist hebt.
Die relativering neemt je gevoel denk ik niet weg, maar kan het misschien wel in perspectief zetten.
Vragen:
- Wat let je om minder tijd aan hobby’s of sport te besteden, als je dat tijdens de coronaperiode zo prettig vond?
- Wat let je om 4 dagen per week te gaan werken?
- Wat let je om een andere baan te zoeken, als je in deze baan niet vind wat je zoekt? Als er weinig werk in je sector in de buurt is (dat ken ik ook), wat let je om te verhuizen?
- Welke dingen in je leven doe je omdat je er (op korte of lange termijn) echt wat aan hebt, en wat is ‘ballast’ die je meer doet omdat je vindt dat het zo hoort dan dat het energie oplevert?
nicole123 wijzigde dit bericht op 25-08-2023 22:00
5.06% gewijzigd
vrijdag 25 augustus 2023 om 20:49
Ik weet niet of t tijdelijk is. Het is nu zowat 3 jaar, al ben ik wel altijd wat "gevoelig" hiervoor geweest denk ik. Het is wel al beter dan 3 jaar geleden, maar echt joepie is t absoluut niet. En daar baal ik ook geregeld van. Maarjah, .... Draagt wel bij aan dit gevoel van onvrede denk ik.makreel schreef: ↑25-08-2023 16:11Dit kan ik me goed voorstellen. Zulke dingen kosten gewoon energie, meer dan je zou verwachten.
Kun je accepteren dat deze situatie tijdelijk is? Of is het dat niet? Het leven is nou eenmaal geen ponykamp, soms is werk ook gewoon werk en niet meer of minder dan dat.
Kan me ook voorstellen dat je ontevreden gevoel een beetje kan voortkomen uit social media. Als je door al die tijdlijnen scrollt, lijkt iedereen altijd sterrenmaaltijden te koken, op Lowlands te staan shinen, betekenisvolle momenten te delen met hun geliefde op het strand en goede boeken te lezen. Niemand maakt een foto van een walmende kattenbak of vlekken in het behang, om maar wat te noemen. App op je telefoon die de toegang beperkt?
Telefoon vaker aan de kant leggen moet ik sowieso doen. Echt, kansloos eigenlijk....
Zwetser
vrijdag 25 augustus 2023 om 20:50
Ik stuur je even een pbLaura1992 schreef: ↑25-08-2023 19:18Ik herken ontzettend wat je schrijft.
Het zijn vaak mensen met psychische issues die dit vinden. Die staan een beetje buiten de maatschappij en gaan nadenken: 'Ben ik nou gek of is de maatschappij dat?'. En dan heb je ook nog een wetenschappelijke opleiding, die je leert zelfstandig na te denken.
De eendimensionale mens van Herbert Marcuse is een aanrader:
Kijk maar, je hebt een nieuwe luxe telefoon gekocht, terwijl je zelf eigenlijk wel weet dat je die niet nodig hebt.
Het kan anders, maar dat vraagt ontzettend veel moed en dat zal met vallen en opstaan gaan. Kun je je telefoon nog terugsturen binnen de bedenktermijn van 14 dagen? Koop een veel goedkopere. Een smartphone van 100 euro werkt ook.
Wat waardeer je echt aan je levensstandaard en wat zijn aangeprate behoeften? Zou je niet met 24 uur werken toe kunnen? Je verdient dan netto meer dan 60% van wat je nu hebt, maar hoeveel precies hangt van je situatie af.
Zwetser
vrijdag 25 augustus 2023 om 21:37
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 26-08-2023 21:44
Reden: Op de man
Reden: Op de man
24.24% gewijzigd
vrijdag 25 augustus 2023 om 21:48
Inderdaad echt niet. We wonen in een land waarbij onderwijs toegankelijk is, je hebt keuze, je kunt je welzijnsniveau redelijk zelf beïnvloeden, etc. Je bent niemands bezit, je wordt niet fysiek bedreigd of mishandeld.
vrijdag 25 augustus 2023 om 22:44
vrijdag 25 augustus 2023 om 23:02
vrijdag 25 augustus 2023 om 23:35
Ik ben het op zich met je eens. Maar wat je stelt berust ook op aannames.
In bedoel: hoeveel invloed heb je nu echt? En in hoeverre kun je ontsnappen aan bepaalde mechanismen in de samenleving die mogelijk dwingend en beperkend zijn. Een voorbeeld hiervan is de huizenmarkt.
Het is ook nog steeds van groot belang waar je wieg stond en wie je ouders zijn. Waar je bent opgegroeid.
De welvaart is bijvoorbeeld niet meer zo vanzelfsprekend als 40 jaar geleden. Het is niet meer vanzelfsprekend dat jonge generaties het beter krijgen dan voorgaande generaties.
Het concept slaaf gaat primair in enge zin over zelfbeschikking en vrijheid. Niet over mishandeling. Ik denk dat het best interessant is dit te onderzoeken.
Het woord verslaving kun je ook plaatsen in die context.
zaterdag 26 augustus 2023 om 06:43
Ik heb in deze context niet zo'n moeite met het woord slaaf. Ik snap best wat hij wil zeggen daarmee namelijk. En het woord loonslaaf is ook een redelijk vaak gehoorde term.
Zoals eerder al gezegd taalnazi wordt ook veel gebruikt. En dan weten we ook allemaal wat er bedoelt wordt.
Voor mij persoonlijk is het een beetje spijkers op laag water zoeken om hierover te vallen. Maar goed dat is slechts mijn mening.
Zoals eerder al gezegd taalnazi wordt ook veel gebruikt. En dan weten we ook allemaal wat er bedoelt wordt.
Voor mij persoonlijk is het een beetje spijkers op laag water zoeken om hierover te vallen. Maar goed dat is slechts mijn mening.
zaterdag 26 augustus 2023 om 09:25
Ik snap op zich best wat TO met het woord 'slaaf' bedoelt en dat dat niet letterlijk is, maar ik vind het eerlijk gezegd wel een beetje decadent/wereldvreemd en jezelf onterecht in een bepaalde slachtofferrol plaatsen. Als een dikbetaalde directeur die zich in de kantine beklaagt over zijn salaris of mijn kinderen als ze hun eigen bord naar de keuken moeten brengen. Vergeleken met TO heeft 95% van de werkende wereldbevolking denk meer een slavenbestaan dan hij, en als je het in de geschiedenis ziet al helemaal. Plus dat TO het brengt alsof hij slachtoffer is van de maatschappij, maar hij is zelf óók de maatschappij. Hij wil zelf toch ook dat de caissière, de fabrieksmedewerker, de stratenmaker, de pakketbezorger, de serveerster, de IT helpdesk, etc etc etc voor hém werken? Dus is TO dan de slaaf of de slavendrijver? Een magische wereld waarin alles vanzelf gebeurt is er nou eenmaal niet. En volgens mij zit TO vergeleken met als die andere 'slaven' hartstikke riant, als starter met een behoorlijk flexibele baan zonder zware omstandigheden en waar hij ruim van kan rondkomen. Dat hij ongelukkig is in zijn werk of leven kan hoor, maar het woord 'slaaf' vind ik dan wel een beetje misplaatst.
zaterdag 26 augustus 2023 om 09:59
nicole123 schreef: ↑26-08-2023 09:25Ik snap op zich best wat TO met het woord 'slaaf' bedoelt en dat dat niet letterlijk is, maar ik vind het eerlijk gezegd wel een beetje decadent/wereldvreemd en jezelf onterecht in een bepaalde slachtofferrol plaatsen. Als een dikbetaalde directeur die zich in de kantine beklaagt over zijn salaris of mijn kinderen als ze hun eigen bord naar de keuken moeten brengen. Vergeleken met TO heeft 95% van de werkende wereldbevolking denk meer een slavenbestaan dan hij, en als je het in de geschiedenis ziet al helemaal. Plus dat TO het brengt alsof hij slachtoffer is van de maatschappij, maar hij is zelf óók de maatschappij. Hij wil zelf toch ook dat de caissière, de fabrieksmedewerker, de stratenmaker, de pakketbezorger, de serveerster, de IT helpdesk, etc etc etc voor hém werken? Dus is TO dan de slaaf of de slavendrijver? Een magische wereld waarin alles vanzelf gebeurt is er nou eenmaal niet. En volgens mij zit TO vergeleken met als die andere 'slaven' hartstikke riant, als starter met een behoorlijk flexibele baan zonder zware omstandigheden en waar hij ruim van kan rondkomen. Dat hij ongelukkig is in zijn werk of leven kan hoor, maar het woord 'slaaf' vind ik dan wel een beetje misplaatst.
Oja maar dat ben ik 100% met je eens. Maar ik denk een beetje dat de leeftijd meespeelt bij TO.
Ik moet dan weleens denken aan Doe Maar, Is dit alles. Ja dit is alles. En daar moet je je plezier uithalen. Wij hebben het ergens allemaal veel te goed om hierover überhaupt na te kunnen denken. Voor een heel groot deel van de wereldbevolking zijn de kaarten toch net iets anders geschud.
zaterdag 26 augustus 2023 om 10:19
Met alle respect enzo, maar je klinkt als een uitgebluste vrouw van middelbare leeftijd die de dagen tot aan pensioen al jarenlang aan het aftellen is, i.p.v. een jonge vrouw van 25 jaar.
Neem het heft in eigen handen. Maak een wereldreis ofzo. Vertrek voor langere tijd naar een zuid europess land of ander land.om jezelf in nieuwe ervaringen onder te dompelen. Vaar mee met een klipper die de wereld over vaart, Wie weet bevalt je nieuwe leven je daar uitsteken. Wie weet ook wel niet en kom je gewoon weer terug om hier de draad op te pakken. Dan wel met een grote ervaring rijker waardoor je Nederland en werken hier met andere ogen bekijkt.
Wees in elk geval niet lijdzaam en doe wat …
Neem het heft in eigen handen. Maak een wereldreis ofzo. Vertrek voor langere tijd naar een zuid europess land of ander land.om jezelf in nieuwe ervaringen onder te dompelen. Vaar mee met een klipper die de wereld over vaart, Wie weet bevalt je nieuwe leven je daar uitsteken. Wie weet ook wel niet en kom je gewoon weer terug om hier de draad op te pakken. Dan wel met een grote ervaring rijker waardoor je Nederland en werken hier met andere ogen bekijkt.
Wees in elk geval niet lijdzaam en doe wat …
zaterdag 26 augustus 2023 om 10:29
Dus iemand in het Westen die goed verdiend moet vooral zijn mond houden?nicole123 schreef: ↑26-08-2023 09:25Ik snap op zich best wat TO met het woord 'slaaf' bedoelt en dat dat niet letterlijk is, maar ik vind het eerlijk gezegd wel een beetje decadent/wereldvreemd en jezelf onterecht in een bepaalde slachtofferrol plaatsen. Als een dikbetaalde directeur die zich in de kantine beklaagt over zijn salaris of mijn kinderen als ze hun eigen bord naar de keuken moeten brengen. Vergeleken met TO heeft 95% van de werkende wereldbevolking denk meer een slavenbestaan dan hij, en als je het in de geschiedenis ziet al helemaal. Plus dat TO het brengt alsof hij slachtoffer is van de maatschappij, maar hij is zelf óók de maatschappij. Hij wil zelf toch ook dat de caissière, de fabrieksmedewerker, de stratenmaker, de pakketbezorger, de serveerster, de IT helpdesk, etc etc etc voor hém werken? Dus is TO dan de slaaf of de slavendrijver? Een magische wereld waarin alles vanzelf gebeurt is er nou eenmaal niet. En volgens mij zit TO vergeleken met als die andere 'slaven' hartstikke riant, als starter met een behoorlijk flexibele baan zonder zware omstandigheden en waar hij ruim van kan rondkomen. Dat hij ongelukkig is in zijn werk of leven kan hoor, maar het woord 'slaaf' vind ik dan wel een beetje misplaatst.
Dat riekt toch naar een constructie waarbij in ieder geval sprake is van een vorm van ondergeschiktheid.
Wat TO stelt is ook niet bepaald op zichzelf staand. Hij is beslist niet de enige.
Onlangs was er veel commotie over de Big Four. In deze accountantskantoren worden jonge mensen onder druk gezet maximaal te leveren. Het zijn piramides waarbij alleen de top wat achterover kan hangen. Alles eronder moet zeer hard werken en presteren. Die lagen eronder verdienen beslist niet slecht, maar hebben ze het echt zo goed?
Het is allemaal echt niet zo zwart. En dat TO het beter heeft dan 95% procent van de wereldbevolking is nogal een dooddoener. Het is niet allemaal peis en vree in het Westen.
zaterdag 26 augustus 2023 om 10:39
De mensen die jij beschrijft hebben een keuze en zijn niet tevreden over hun eigen keuzes.Siri schreef: ↑26-08-2023 10:29Dus iemand in het Westen die goed verdiend moet vooral zijn mond houden?
Dat riekt toch naar een constructie waarbij in ieder geval sprake is van een vorm van ondergeschiktheid.
Wat TO stelt is ook niet bepaald op zichzelf staand. Hij is beslist niet de enige.
Onlangs was er veel commotie over de Big Four. In deze accountantskantoren worden jonge mensen onder druk gezet maximaal te leveren. Het zijn piramides waarbij alleen de top wat achterover kan hangen. Alles eronder moet zeer hard werken en presteren. Die lagen eronder verdienen beslist niet slecht, maar hebben ze het echt zo goed?
Het is allemaal echt niet zo zwart. En dat TO het beter heeft dan 95% procent van de wereldbevolking is nogal een dooddoener. Het is niet allemaal peis en vree in het Westen.
Dat is een op zichzelf staand en reëel probleem, net zoals het kapitalisme eigen problemen met zich meebrengt. Maar dat heeft VOOR DEZE MENSEN (voor de mensen die daadwerkelijk in slavernij leven zodat wij volgend onze standaard kunnen leven weer wel) niks met slavernij te maken.
We hebben erbij gestaan en ernaar gekeken dat bepaalde dingen zo zijn ontstaan. Wie is er bijv nog politiek actief of lid van een vakbond. Of leeft op de westerse manier off grid en accepteert dan dat daar een mate van discomfort aan vastzit, wat nog steeds niet te vergelijken is met mensen die geen cent hebben in ontwikkelingslanden.
You can't have your pie and eat it.
zaterdag 26 augustus 2023 om 10:46
Je neemt het woord te slaaf te letterlijk. Het is wel vaker zo dat woorden worden gebruikt als analogie. Dat kan en dat mag bij taalgebruik. Ik zou niet weten hoe dat de rol van mensen die daadwerkelijk in slavernij leven bagatelliseert.Surebaby schreef: ↑26-08-2023 10:39De mensen die jij beschrijft hebben een keuze en zijn niet tevreden over hun eigen keuzes.
Dat is een op zichzelf staand en reëel probleem, net zoals het kapitalisme eigen problemen met zich meebrengt. Maar dat heeft VOOR DEZE MENSEN (voor de mensen die daadwerkelijk in slavernij leven zodat wij volgend onze standaard kunnen leven weer wel) niks met slavernij te maken.
We hebben erbij gestaan en ernaar gekeken dat bepaalde dingen zo zijn ontstaan. Wie is er bijv nog politiek actief of lid van een vakbond. Of leeft op de westerse manier off grid en accepteert dan dat daar een mate van discomfort aan vastzit, wat nog steeds niet te vergelijken is met mensen die geen cent hebben in ontwikkelingslanden.
You can't have your pie and eat it.
En het klopt dat we erbij hebben gestaan en er naar gekeken hebben. Maar het simpeler gezegd dan gedaan om het toch anders te gaan doen. Mensen zijn opgevoed en gesocialiseerd volgens bepaalde waarden, waarbij een bepaalde cultuur dominant is. Het simpelweg anders doen is niet zo simpel.
Want het verdienen van een bepaalde hoeveelheid geld, het doen van bepaalde banen, sijpelt ook door in je sociale leven. Het is onderdeel van de groep mensen waar je deel van uit maakt. Of van uit wil maken.
In je eentje een andere koers kiezen kan grotere gevolgen hebben dan alleen maar een lagere levensstandaard.
En als TO kritische vragen stelt, is het ook weer niet goed. Dat is toch het begin van verandering? Dat soort discussies moeten toch gevoerd worden, inplaats van ze rechtlijnig dood te slaan? Anders verandert er sowieso niets. Het is ook de grondslag van politiek. Zeker in een democratie.
TO is jong en moet nog een heel leven werken. Een uitstekend moment om bepaalde mechanismen eens kritisch te bevragen.
zaterdag 26 augustus 2023 om 10:51
Maar doordat TO het “slaaf van de maatschappij” noemt schildert hij zichzelf ook wel een beetje in een hoekje. Alsof hij geen keuze heeft, alsof dit het is.
Maar juist op jouw leeftijd en in jouw situatie (jong, hoogopgeleid en ongebonden qua relatie, kinderen of hypotheek) ligt de wereld aan je voeten. Niet tevreden? Switch van baan, woonplaats of zelfs land. Zoek een hobby, ga daten. Zoek een andere baan. Ga op reis. Dit is het moment, over 15 jaar wordt het misschien een stuk lastiger. Maar als je jezelf framet als slaaf van de maatschappij dan denk je in beperkingen in plaats van mogelijkheden.
Maar juist op jouw leeftijd en in jouw situatie (jong, hoogopgeleid en ongebonden qua relatie, kinderen of hypotheek) ligt de wereld aan je voeten. Niet tevreden? Switch van baan, woonplaats of zelfs land. Zoek een hobby, ga daten. Zoek een andere baan. Ga op reis. Dit is het moment, over 15 jaar wordt het misschien een stuk lastiger. Maar als je jezelf framet als slaaf van de maatschappij dan denk je in beperkingen in plaats van mogelijkheden.
zaterdag 26 augustus 2023 om 11:03
zaterdag 26 augustus 2023 om 11:06
Precies dit. Je hebt alleen al vanwege het feit dat je een westers paspoort hebt enorm veel keuze in waar je wil leven, bijvoorbeeld. Je bent overal welkom, in ieder geval voor een tijdje.Vlag schreef: ↑26-08-2023 10:51Maar doordat TO het “slaaf van de maatschappij” noemt schildert hij zichzelf ook wel een beetje in een hoekje. Alsof hij geen keuze heeft, alsof dit het is.
Maar juist op jouw leeftijd en in jouw situatie (jong, hoogopgeleid en ongebonden qua relatie, kinderen of hypotheek) ligt de wereld aan je voeten. Niet tevreden? Switch van baan, woonplaats of zelfs land. Zoek een hobby, ga daten. Zoek een andere baan. Ga op reis. Dit is het moment, over 15 jaar wordt het misschien een stuk lastiger. Maar als je jezelf framet als slaaf van de maatschappij dan denk je in beperkingen in plaats van mogelijkheden.
Dat het maken van die keuzes enorm lastig is en een issue op zich is ook een feit.
zaterdag 26 augustus 2023 om 11:10
Veel. Alleen zien mensen heel veel als vanzelfsprekend maar is er wel degelijk een keuze in. Ze hebben alleen geen zin om naar de consequenties van die keuze te leven.
Of zien de opties niet meer.
zaterdag 26 augustus 2023 om 11:26
Interessant stukje over nadenken over zingeving, daar heb je pas tijd voor als je een bepaald niveau van welvaart bereikt hebt.
https://maatschapwij.nu/blogs/zingeving ... MkQAvD_BwE
Quote:
"Zingeving in Maslows piramide
Voor wie Maslows piramide niet kent een korte uitleg: De piramide van Maslow gaat over de behoeften van de mens. Onderaan de piramide staan onze eerste levensbehoeften als eten, drinken en slapen. Pas als deze behoeften vervuld zijn is er ruimte om de volgende fase te realiseren.
Als de top van de piramide is bereikt, zoals bij veel mensen in westerse landen, rijst de vraag: is dit het? Want… wat komt daarna? Zingeving is het antwoord. Het gebrek daar aan in onze samenleving is dus eigenlijk een symptoom van welvaart. Een arbeider in Bangladesh maakt zich echt niet druk over de zin van zijn bestaan. Waar hij zich druk om maakt is of hij vanavond (niet eens morgen) wel genoeg eten heeft."
Dat laatste komt wel een beetje over als 'niet zeuren, we hebben het hier goed'.
Dat is ook zo, maar neemt niet weg dat je dan logischerwijs gaat nadenken over wat er nog meer is, of is dit het nou. Op deze site staat nog veel meer over dit onderwerp, met tips hoe je die zingeving kunt vinden of er bij stil kunt staan. Ik vond het wel de moeite waard om te lezen.
https://maatschapwij.nu/blogs/zingeving ... MkQAvD_BwE
Quote:
"Zingeving in Maslows piramide
Voor wie Maslows piramide niet kent een korte uitleg: De piramide van Maslow gaat over de behoeften van de mens. Onderaan de piramide staan onze eerste levensbehoeften als eten, drinken en slapen. Pas als deze behoeften vervuld zijn is er ruimte om de volgende fase te realiseren.
Als de top van de piramide is bereikt, zoals bij veel mensen in westerse landen, rijst de vraag: is dit het? Want… wat komt daarna? Zingeving is het antwoord. Het gebrek daar aan in onze samenleving is dus eigenlijk een symptoom van welvaart. Een arbeider in Bangladesh maakt zich echt niet druk over de zin van zijn bestaan. Waar hij zich druk om maakt is of hij vanavond (niet eens morgen) wel genoeg eten heeft."
Dat laatste komt wel een beetje over als 'niet zeuren, we hebben het hier goed'.
Dat is ook zo, maar neemt niet weg dat je dan logischerwijs gaat nadenken over wat er nog meer is, of is dit het nou. Op deze site staat nog veel meer over dit onderwerp, met tips hoe je die zingeving kunt vinden of er bij stil kunt staan. Ik vond het wel de moeite waard om te lezen.
zaterdag 26 augustus 2023 om 11:35
Ik ben 17 jaar geleden voor 100% afgekeurd en heb van die gelegenheid gebruik gemaakt om zoveel mogelijk uit de maatschappij te stappen. Het beste wat ik ooit gedaan heb. Aan de ene kant baal ik natuurlijk enorm van mijn waslijst aan psychische en lichamelijke problemen, maar daar staat tegenover dat ik nu (binnen de grenzen van mijn klachten en beperkte budget) mijn leven zo kan inrichten als ik wil.
It is no measure of health to be well adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in