Slaaf van de maatschappij

Student201 vrijdag 25 augustus 2023 om 12:33

Hii,

Edit: laat ik vooropstellen dat ik geen vergelijk wil maken met slavernij zoals het vroeger was en nu nog steeds op plekken. Dat is niet de lading die ik "slaaf" wil geven...

Klinkt als een heftige titel. In bepaalde zin is het dat misschien ook wel. Ik vroeg me af hoe jullie hier tegenaan kijken en of jullie hier ooit over nadenken. Toevallig had ik het hier gisteren met wat mensen over en zij gaven toe dat ze er eigenlijk hetzelfde tegenaan keken.

Ik ben nu midden 20. Net 3 weken vakantie achter de rug en aankomende maandag begint werk weer. En om eerlijk te zijn, ik heb er belachelijk weinig zin in (zoals vrijwel iedereen na vakantie). Niet zo zeer omdat ik het werk zo erg vind. Maar ik vraag me af of dit nu het leven is zoals je het zou willen leiden.

Ik voel me soms nogal een robot: letterlijk een slaaf van de maatschappij. Iemand die niet werkt om te leven, maar leeft om te werken.

Ma tm vr zien er ongeveer uit als:
- 7u: wekker (snoozen) en opstaan
- 8u: vertrek naar werk
- 9u tot half 6: werk
- 18.30 tot 19.45: eten/douchen etc.
- 20 tot 22u: hobby/sporten
- 23u: slapen

En dat week na week na week. In het weekend bijslapen en dan heb ik wat tijd om dingen te doen die ik leuk vind. Op een rustig tempo, zonder dat het moet.

Het leven voelt vaak heel erg als moeten en veel te weinig als vrijheid voor mijn gevoel. Tijdens corona stond alles even stil en was er veel meer tijd en ruimte (ik studeerde toen nog + thuiswerken). Maar voor mijn gevoel rent iedereen nu weer door op dezelfde automatische piloot, zoals vroeger. En het moet ook wel, want alle hobbies gaan weer door, thuiswerken is bij ons weer vrijwel in de ban. Let wel: ik vind mijn hobbies heel tof. Maar dat constante gevoel dat ik van A naar B aan het rennen ben absoluut niet!

Werken, eten, hobby/tv kijken, slapen en dat op repeat. Als je er over nadenkt, eigenlijk worden we al vanaf het moment dat we naar school gaan klaargestoomd om deel te nemen in deze kapitalistische machine.

Ik sta hier wel eens vaker bij stil. Wil ik dit wel? Wat wil ik dan? Mijn leven hangt aan elkaar door dingen die geld kosten. En geld krijg je door te werken. En zo is het cirkeltje weer rond.

Ik ben er sowieso over aan het denken om over niet al te lange tijd te gaan kijken voor een andere baan: meer mogelijkheden tot thuiswerken en niet meer 2u per dag onderweg zijn.

Maar verder dan? Hoe ga ik bewuster leven?

Zijn er meer mensen die hier wel eens over nadenken en ook actie ondernomen hebben? Ik ben heel benieuwd.

student201 wijzigde dit bericht op 25-08-2023 12:45

3.88% gewijzigd

Zwetser

Siri zaterdag 26 augustus 2023 om 11:39

Surebaby schreef: ↑
26-08-2023 11:10
Veel. Alleen zien mensen heel veel als vanzelfsprekend maar is er wel degelijk een keuze in. Ze hebben alleen geen zin om naar de consequenties van die keuze te leven.
Of zien de opties niet meer.

Ik vertelde eerder al dat ik in Amsterdam woon. Ik ken hier best wat mensen die hier niet langer kunnen wonen. Dit omdat ze de huren niet kunnen of willen opbrengen. Kopen is helemaal onmogelijk.

Dat zijn nogal forse consequenties. Zeker voor mensen die geboren en opgegroeid zijn in Amsterdam.

Bovendien wordt de stad ermee erg uitgehold. Het is ook niet alleen maar een Amsterdams probleem.

Verder had je het over het off the grid leven. Maar dat mag in Nederland vaak helemaal niet. Of in zeer beperkte mate. Je hebt die keuze dan helemaal niet.

Je mag bijvoorbeeld niet zomaar ergens een camper neerzetten. Dat mag bijna nergens.

Het systeem creëert verliezers en winnaars. Nogal cru om dat alleen maar de context van eigen keuzen te plaatsen.
Zeker cru met het concept slavernij in het achterhoofd.

Siri zaterdag 26 augustus 2023 om 11:54

Een ander voorbeeld is het scholingssysteem. Het is toch de bedoeling dat iedereen een opleiding gaat doen. Hierbij is de norm dat een opleiding wordt gedaan die aansluit bij je capaciteiten.
En dan gaan mensen schulden aan om studies te doen. En dat moet vaak ook weer terugbetaald worden.

Al in je kindertijd is werken en meedoen de norm. Logisch hoor, maar het is een hele prestatie als je je daar als kind al kunt aan onttrekken.

Dat alles een eigen keuze is, is zeer discutabel. Dat iedereen in het westen hier content mee is ook.

Anoniem_6640a89315f0f zaterdag 26 augustus 2023 om 11:59

Tuurlijk heb je wel keuzes, je kunt alleen niet uit alles kiezen. Je kunt -in NL- niet kiezen om niet naar school te gaan zolang je leerplichtig bent. Je kunt wel kiezen waar je naar school gaat. Je kunt kiezen om daarna geen opleiding te doen. Er zitten wel consequenties aan als je dat niet doet, je kunt dan bijvoorbeeld geen arts zijn. Mensen hebben veel meer keuzemogelijkheden dan ze denken, er zitten alleen hele vervelende consequenties aan sommige, maar dat betekent niet dat je geen keuze hebt...

Student201 zaterdag 26 augustus 2023 om 12:04

Siri schreef: ↑
26-08-2023 10:46
Je neemt het woord te slaaf te letterlijk. Het is wel vaker zo dat woorden worden gebruikt als analogie. Dat kan en dat mag bij taalgebruik. Ik zou niet weten hoe dat de rol van mensen die daadwerkelijk in slavernij leven bagatelliseert.

En het klopt dat we erbij hebben gestaan en er naar gekeken hebben. Maar het simpeler gezegd dan gedaan om het toch anders te gaan doen. Mensen zijn opgevoed en gesocialiseerd volgens bepaalde waarden, waarbij een bepaalde cultuur dominant is. Het simpelweg anders doen is niet zo simpel.

Want het verdienen van een bepaalde hoeveelheid geld, het doen van bepaalde banen, sijpelt ook door in je sociale leven. Het is onderdeel van de groep mensen waar je deel van uit maakt. Of van uit wil maken.
In je eentje een andere koers kiezen kan grotere gevolgen hebben dan alleen maar een lagere levensstandaard.

En als TO kritische vragen stelt, is het ook weer niet goed. Dat is toch het begin van verandering? Dat soort discussies moeten toch gevoerd worden, inplaats van ze rechtlijnig dood te slaan? Anders verandert er sowieso niets. Het is ook de grondslag van politiek. Zeker in een democratie.
TO is jong en moet nog een heel leven werken. Een uitstekend moment om bepaalde mechanismen eens kritisch te bevragen.

Precies dit. Heel mooi omschreven. Beter kan ik het echt niet verwoorden.

Ik besef me al te goed dat ik bij de welvarendste 5% van de wereldbevolking hoor. Een groot deel van de wereld denkt hier inderdaad niet eens over na, want die zijn enkel bezig met rondkomen en hun hoofd boven water houden. Maakt volgens mij niet dat dit evengoed relevante vragen (kunnen) zijn die ik hier stel.

Mensen hebben het ook over bv verhuizen. Is voor mij geen optie, want mijn hele sociale leven is hier. Ik weet het, dat is weer een optie die ik zelf doodsla. Maar die afweging maak ik bewust.

Ik ben gewoon nog erg op zoek naar wat voor mij werkt denk ik. Wil ik meedraaien in de rat race, carrière maken, 50 uur werken etc, of kies ik een andere weg? Op dit moment gaat vrijwel al mijn salaris richting sparen koophuis. Is dit koophuis wat ik voor me zie wel waar ik echt gelukkig van word of ga ik liever kleiner wonen met minder kosten en dus evt minder uur werken? En zo nog zo vele vragen.

Het klinkt allemaal heel makkelijk je eigen keuzes te maken en een andere weg in te slaan. Maar zo voelt het voor mij absoluut niet. Misschien omdat ik het niet wil? Misschien omdat het eng en onzeker is? Maar misschien ook omdat je deel uitmaakt van een sociale groep die zich allemaal op dezelfde manier lijkt voort te bewegen. Zo ben je opgevoed, onderwezen, gesocialiseerd. Dat zit in je systeem. Dat bedoel ik met "slaaf" denk ik. Hierbij stil kunnen staan is natuurlijk een luxeprobleem. Maar ook dat werpt bij mij weer de vraag op "is this life?".

Zwetser

Student201 zaterdag 26 augustus 2023 om 12:06

Overigens, ik reageer niet op iedereen persoonlijk, maar ik lees alles. Zitten echt wel helpende posts tussen. Dank daarvoor!

Zwetser

Anoniem_654ca6aceb96f zaterdag 26 augustus 2023 om 12:08

Het is heel herkenbaar wat je schrijft TO. Ik dacht na mijn studie en drie jaar knallen: dit wil ik niet, altijd was ik bezig met mijn vakantiedagen te tellen, in de weekenden rende ik van de Appie naar ‘sociaal doen.’ En toen heb ik mijn leven omgegooid: losse contracten, soms ben ik dienst, soms als zzp’er, en het weekend is voor mijzelf. Mijn sociale kring maakte ik veel kleiner, dus ik realiseerde me dat ik altijd afspraken had met kennissen, die mij veel energie kostte.

En in mijn werkveld mag je thuiswerken. En dat doe ik dus ook, vergis je niet, ik werk gewoon 10 uur per dag, maar ik doe het nu met heel veel plezier. Ik kan op reis wanneer ik wil en spreid mijn salaris dus over de maanden dat ik niet werk. Ik werk soms ook met wetenschapsmensen, dus het kan.

En staar je niet blind op Instagram. Ik was even op kantoor en iedereen was op Lowlands geweest, gevolg: brakke gezichten en als ik vroeg hoe het was, welke bands goed waren, werden de schouders opgehaald en ‘ach het was wel leuk’. Terwijl de foto’s anders suggereerden, het zag er zo geweldig uit! Het is een hype om erbij te zijn.

Dus probeer je blik te verruimen, kijk waar de mogelijkheden liggen. En dan durven. En als je een keer valt is dat niet erg. En doe in de weekenden lekker je eigen ding. In je joggingbroek op de bank. Ja, mijn vriendengroep vind me geloof ik saai geworden;). Dat mag, ik drink niet meer. En van dat geld dat ik nu overhoud maak ik mooie tripjes. En morgen ga ik wandelen aan een prachtig meer, gewoon in Nederland en daar kan ik ook van genieten. Echt, dat rennen van hot naar her, is niet goed voor je. Je staat altijd ‘aan’. Daar is de mens niet voor gemaakt.

anoniem_654ca6aceb96f wijzigde dit bericht op 26-08-2023 17:32
Reden: Extra

0.53% gewijzigd

gonniegijsje zaterdag 26 augustus 2023 om 12:11

Je lijkt vooral vast te zitten in je denkt dat het moet.

Ga lekker een jaar naar Australië (workaway). Leef een tijdje helemaal anders, dat gaat enorm verhelderend zijn!

Ginevra zaterdag 26 augustus 2023 om 12:13

Siri schreef: ↑
26-08-2023 10:29
Onlangs was er veel commotie over de Big Four. In deze accountantskantoren worden jonge mensen onder druk gezet maximaal te leveren. Het zijn piramides waarbij alleen de top wat achterover kan hangen. Alles eronder moet zeer hard werken en presteren. Die lagen eronder verdienen beslist niet slecht, maar hebben ze het echt zo goed?

Kennelijk zijn er genoeg mensen die dat willen. Je hóeft namelijk niet bij de Big Four te werken. Idem voor jonge advocaten bij de grote kantoren die elke avond tot 22 uur aan het werk zijn.
Kennelijk zit er ook een beloning aan vast die ze aantrekkelijk vinden.

Een eenpitterskantoortje hebben en ontslag- en huur- en echtscheidingszaken behandelen kan namelijk ook. Maar als je op het speelveld van de fusies en rulings wil meedraaien dan moet je bij de grotere kantoren zijn en dat spel meespelen.

Mij lijkt het vreselijk, maar ik doe dan ook niet zulk werk. Zolang er mensen zijn die dat kennelijk wel willen, hebben die kantoren ook geen reden om een eind aan die uitknijperij te maken. Pas als ze geen jonge gretige carrièremakers meer kunnen krijgen zullen ze gaan nadenken over werktijden en werkprivebalans.

Dus als je afgestudeerd bent moet je jezelf ook de vraag stellen waarom je bij zo’n groot bekend kantoor wil werken. Is het aanzien? De interessante casussen krijgen? Partner worden? Waarom dan? Het idee dat je op je 40e binnen bent?
Het idee dat je niet op een flatje kunt blijven wonen als je peergroup vrijstaande woningen koopt met visgraatparket?
Er is niks mis mee met benoemen dat er druk is, maar ik vind het nog steeds meer vrijheid geven om te zien dat je nog steeds een keuze hebt.

Ik ken een middenvijftiger die na een kantoorcarrière besloten heeft de ouderenzorg in te gaan. Niet als manager maar als verzorgende. Omdat dát hem voldoening geeft. Minder geld en geen dure pakken en vakanties meer, maar een gelukkiger leven. En dat is wel het verschil met slavernij, datje die keuze kunt maken.

Student201 zaterdag 26 augustus 2023 om 12:16

nicole123 schreef: ↑
25-08-2023 20:47
.....

Als ik zelf terugkijk op de levensfase waar jij nu in zit dan zie ik dat als een periode waarin ik enorm veel vrijheid had om te doen en laten wat ik wilde. Ik kon ‘s avonds en in het weekend weg als ik wilde en doen wat ik zelf leuk vond, ik kon vakantie opnemen als ik wilde, ik kon verhuizen als ik wilde. Ik heb nu een gezin met 3 kinderen en kan niet meer ‘s avonds of in het weekend zomaar de hort op naar waar ik dan zin in heb, ik kan enkel in schoolvakanties op vakantie, ik kan niet verhuizen zonder dat dat heel veel impact heeft op de kinderen en als ik moe uit mijn werk kom dan begint mijn tweede baan: kinderen die aandacht willen, willen eten, verzorgd moeten worden, huilen omdat ze een speelgoedje niet kunnen vinden, elkaar de tent uit vechten, etc. En ik wil niet daarmee zeggen dat ik zielig ben ofzo, ik zou ze niet willen missen, maar tel ook je zegeningen en zie in wat een enorme hoop vrijheid je juist hebt.

Die relativering neemt je gevoel denk ik niet weg, maar kan het misschien wel in perspectief zetten.

Vragen:
- Wat let je om minder tijd aan hobby’s of sport te besteden, als je dat tijdens de coronaperiode zo prettig vond?
- Wat let je om 4 dagen per week te gaan werken?
- Wat let je om een andere baan te zoeken, als je in deze baan niet vind wat je zoekt? Als er weinig werk in je sector in de buurt is (dat ken ik ook), wat let je om te verhuizen?
- Welke dingen in je leven doe je omdat je er (op korte of lange termijn) echt wat aan hebt, en wat is ‘ballast’ die je meer doet omdat je vindt dat het zo hoort dan dat het energie oplevert?

Dit stukje pik ik er even uit. Ook wel een mooi voorbeeld.

Ik heb altijd gedacht dat ik wel kinderen zou willen krijgen. Op dit moment heb ik geen relatie, en ik vraag me wel eens af of dat echt is wat ik wil. Ik denk dat heel veel mensen ook kinderen krijgen "omdat dat hoort". Het is bijna een vanzelfsprekendheid als je een relatie hebt. Vroeger nog veel meer dan nu.

Je laatste alinea zijn inderdaad interessante vragen. Hobbies kosten me vaak veel energie omdat t na een drukke werkdag is en ik pas om half 11 thuis ben daarna, op zn vroegst. Overigens zit ik niet van ma tot vr vast aan hobbies, dat was overdreven. Normaal ongeveer 2 a 3 avonden, 1 avond ga ik zelf proberen te rennen en de vr heb ik vaker vrij.

Vaak voelt dit inderdaad meer als ballast, omdat ik na een werkdag liever niks heb. Maar ook een aanzienlijk deel van mijn sociale leven hangt vast aan die hobbies. Dus ermee stoppen heeft ook grote consequenties.

Ik begrijp goed dat dit een luxeprobleem is. Klinkt simpel he: maak een keuze en stop met zeuren. Dit is nu slechts 1 vb van de vele keuzes die we hebben. Ik denk dat ik gewoon dus nog erg op zoek ben naar hoe ik mijn leven wil afstemmen. En dat is niet iets wat ik zo 1 2 3 kan beantwoorden. Dat is een zoektocht denk ik. Want schuifjes verschuiven, heeft wel degelijk best grote gevolgen.

Maar ik denk dat dit vraagstuk wel, hier in deze samenleving, heel relevant is en veel meer mensen bezighoudt.

Zwetser

Lisava zaterdag 26 augustus 2023 om 12:27

Is het niet juist die enorme keuze aan mogelijkheiden die menig student in de war maakt? En het moeten presteren, omdat de wereld aan je voeten ligt als je maar wil en doorzet? Iedere generatie heeft te dealen met verwachtingen van hun naaste omgeving, van de generatie voor hen en voor de meesten is het ook belangrijk om erbij te willen horen. Door al die ruis op de lijn van verwachtingen en keuzemogelijkheden en als het niet lukt, heb je niet goed je best gedaan, want de mogelijkheden waren er, gaat het niet erg goed met de studenten van nu. Eenzaamheid en somberheid vieren hoogtij onder deze groep.

Nyx zaterdag 26 augustus 2023 om 12:29

Surebaby schreef: ↑
26-08-2023 11:10
Veel. Alleen zien mensen heel veel als vanzelfsprekend maar is er wel degelijk een keuze in. Ze hebben alleen geen zin om naar de consequenties van die keuze te leven.
Of zien de opties niet meer.

Precies dit. Net als die mensen die geen Nederlander meer willen zijn, geen belasting willen betalen en zich niet aan de wet willen houden, maar wel alle toeslagen eisen.

RaveMeisje zaterdag 26 augustus 2023 om 12:42

Hier heb ik ook wel een tijd last van gehad. Daarnaast ook het gevoel gehad wat het leven eigenlijk voor nut heeft als je toch uiteindelijk dood gaat.

Het boek twintigertwijfels en dertigersdilemma’s heeft mij wel veel geholpen hiermee.

Daarnaast het besef dat ik zelf regie heb over mijn eigen leven; ik doe vooral wat ik wil en waar ik zin in heb. Zo min mogelijk “moetjes”. Ik heb wat nieuwe hobby’s opgepakt en ga beginnen met een vervolgopleiding. Omdat ik het wil en interessant vind en niet omdat het moet. Dit geeft mij energie en door het leren van nieuwe dingen heb ik het gevoel alsof ik wat uit de sleur/ratrace kom.

Wie wat wil die moet wat.

Anoniem_654671da134ff zaterdag 26 augustus 2023 om 12:42

Frappant, in topics over verschillen tussen man en vrouw t.a.v. de verdeling van werk en zorg (en zeker wanneer het over wat traditionelere keuzes gaat), buitelen we over elkaar heen met ‘je dénkt maar dat je keuzes vrij zijn, maar de maatschappij blablabla’, maar in dit topic bestaat ‘de maatschappij’ ineens niet en zijn het toch echt allemaal je eigen vrije keuzes die maken dat het niet altijd even leuk is.

Lisava zaterdag 26 augustus 2023 om 12:49

Coolbest schreef: ↑
26-08-2023 12:42
Frappant, in topics over verschillen tussen man en vrouw t.a.v. de verdeling van werk en zorg (en zeker wanneer het over wat traditionelere keuzes gaat), buitelen we over elkaar heen met ‘je dénkt maar dat je keuzes vrij zijn, maar de maatschappij blablabla’, maar in dit topic bestaat ‘de maatschappij’ ineens niet en zijn het toch echt allemaal je eigen vrije keuzes die maken dat het niet altijd even leuk is.

Ja, dat viel mij ook al op.

Vlag zaterdag 26 augustus 2023 om 13:09

Coolbest schreef: ↑
26-08-2023 12:42
Frappant, in topics over verschillen tussen man en vrouw t.a.v. de verdeling van werk en zorg (en zeker wanneer het over wat traditionelere keuzes gaat), buitelen we over elkaar heen met ‘je dénkt maar dat je keuzes vrij zijn, maar de maatschappij blablabla’, maar in dit topic bestaat ‘de maatschappij’ ineens niet en zijn het toch echt allemaal je eigen vrije keuzes die maken dat het niet altijd even leuk is.

Ik ben dat met je eens, maar de “makkelijke” manier lijkt te zijn om dus in die norm mee te gaan. Daarom denk ik dat het goed is om TO een spiegel voor te houden: je dénkt dat je ABC moet, omdat dat de norm is. Maar dat hóeft niet.

Dat vergt inderdaad wel wat lef en doorzettingsvermogen. En er zullen heel wat mensen wat van vinden. Het is ook niet makkelijk om dat van je af te schudden, ik weet dat uit ervaring. Maar het heeft mij heel veel gebracht om op bepaalde vlakken tegen de stroom in te zwemmen. En dat wil ik TO ook meegeven: je hóeft niet te doen wat de maatschappij van je verwacht. Oké, behalve belasting betalen en niet door rood lopen. Maar er kan meer dan je denkt.

Anoniem_6640a89315f0f zaterdag 26 augustus 2023 om 13:27

Student201 schreef: ↑
26-08-2023 12:16
Dit stukje pik ik er even uit. Ook wel een mooi voorbeeld.

Ik heb altijd gedacht dat ik wel kinderen zou willen krijgen. Op dit moment heb ik geen relatie, en ik vraag me wel eens af of dat echt is wat ik wil. Ik denk dat heel veel mensen ook kinderen krijgen "omdat dat hoort". Het is bijna een vanzelfsprekendheid als je een relatie hebt. Vroeger nog veel meer dan nu.

Je laatste alinea zijn inderdaad interessante vragen. Hobbies kosten me vaak veel energie omdat t na een drukke werkdag is en ik pas om half 11 thuis ben daarna, op zn vroegst. Overigens zit ik niet van ma tot vr vast aan hobbies, dat was overdreven. Normaal ongeveer 2 a 3 avonden, 1 avond ga ik zelf proberen te rennen en de vr heb ik vaker vrij.

Vaak voelt dit inderdaad meer als ballast, omdat ik na een werkdag liever niks heb. Maar ook een aanzienlijk deel van mijn sociale leven hangt vast aan die hobbies. Dus ermee stoppen heeft ook grote consequenties.

Ik begrijp goed dat dit een luxeprobleem is. Klinkt simpel he: maak een keuze en stop met zeuren. Dit is nu slechts 1 vb van de vele keuzes die we hebben. Ik denk dat ik gewoon dus nog erg op zoek ben naar hoe ik mijn leven wil afstemmen. En dat is niet iets wat ik zo 1 2 3 kan beantwoorden. Dat is een zoektocht denk ik. Want schuifjes verschuiven, heeft wel degelijk best grote gevolgen.

Maar ik denk dat dit vraagstuk wel, hier in deze samenleving, heel relevant is en veel meer mensen bezighoudt.

Het klinkt helemaal niet simpel. Keuzes maken kan heel ingewikkeld zijn. Het is ook moeilijk om te weten wat je (liever) wilt. Maar het is ook goed om er überhaupt bij stilstaan, veel mensen doen gewoon 'de logische route' zonder erbij stil te staan of dat strookt met hun waarden en voorkeuren.

Ik had bv nooit echt een kinderwens, maar omdat iedereen om me heen zich voorplantte en dat de 'normale route' leek, ben ik zwanger geraakt. Dat werd een miskraam en toen merkte ik pas op hoe opgelucht ik daarover was. Nu dus zeker geen kinderen meer!

En ik wil een rijk sociaal leven, fitter worden (dus meer sporten), een carrière, maar ook mijn mentale gezondheid verbeteren. En nu pas kom ik erachter dat dat allemaal niet samengaat - ik heb gewoon best veel 'niks' nodig - dus moet ik keuzes maken en dat is lastig, maar ik weet nu iig dat het moet ipv door te blijven aanmodderen.

Het is niet erg als je het nog niet weet. Maar het is al hartstikke mooi dat je er überhaupt mee bezig bent!

lilly1980 zaterdag 26 augustus 2023 om 13:45

Heeeeeel herkenbaar TO, echt heel herkenbaar. Ik ben echt een tijd single geweest en moest 36 uur werken. Ik had minimaal 2 uur reistijd per dag. Het brak me echt volledig op. Ik deed ook echt werk wat ik niet meer leuk vond. Toen brak de Covid tijd aan en merkte ik met volledig thuiswerken hoeveel meer ik in mijn energie zat. Geen reistijd meer, geen prikkels van op een grote afdeling zitten en het gedoe van collega's, tussendoor wat huishoudelijke dingen wegwerken en veel meer een vrijheid gevoel. Dat heeft me echt doen beseffen dat ik het anders wil. Nu in de luxe positie dat ik samen met een partner ben. Hierdoor mijn baan opgezegd en jaar ertussen uit om om te scholen naar een baan die me weer leuk lijkt en dat ik weer nieuwe dingen kan gaan doen. Ik heb mijn opleiding nu afgerond en ga zeker een baan in de buurt zoeken, zodat ik niet meer al die reistijd heb. En het is een baan waarbij ik ook makkelijk weer geregeld thuis kan gaan werken, dus ga zeker een werkgever zoeken die dit aanbied.

Het zijn soms niet eens hele andere dingen in je leven, waardoor je meer een gevoel van regie krijgt.

noglangnietjarig zaterdag 26 augustus 2023 om 13:46

gonniegijsje schreef: ↑
26-08-2023 12:11
Je lijkt vooral vast te zitten in je denkt dat het moet.

Ga lekker een jaar naar Australië (workaway). Leef een tijdje helemaal anders, dat gaat enorm verhelderend zijn!

Jaaah!!!
Dit Student.

In Australie zou je zo aan de slag kunnen in bijvoorbeeld een skiresort

Ik weet dit omdat ik iemand ken die daar 2 jaar heeft gewoond.
Die zat ook behoorlijk vast in; wat zit er voor mij in, in dit leven.

Het schijnt dat hotels daar hun eigen liften hebben en dat het personeel dat bedient enz.
Voor en na werktijd leerde hij alleen maar beter skiën

Anoniem_655778c911c2f zaterdag 26 augustus 2023 om 13:51

Jouw probleem is niet dat je slaaf bent van de maatschappij, maar dat je niet weet wat je wil. Join the club.

nicole123 zaterdag 26 augustus 2023 om 14:04

Ik zeg ook niet dat het niet relevant zou zijn hoe je je voelt en ook niet dat je niet zou moeten zeuren en klaar. Ik vind alleen het idee dat je eraan hangt van 'slaaf van de samenleving' wel erg in de slachtofferrol kruipen, wereldvreemd en wat decadent. Je bent geen slaaf (itt veel medemensen op deze wereld die vele malen minder vrijheid hebben) maar kunt juist enorm veel keuzes maken in jouw positie. Wat dat moeilijk maakt voor je is dat die keuzes allemaal weer consequenties hebben, niet allemaal met elkaar gecombineerd kunnen worden en soms wil je dit en dan weer dat en eigenlijk alles of soms juist weer liever helemaal niks. Hoe bepaal je wat je kiest? Ga je mee in wat je vrienden doen, ga je een heel andere weg en zo ja wat dan? Welke stemmetjes heb je allemaal in je hoofd over wat 'de maatschappij' of je ouders of je sociale kring vinden wat 'hoort' en hoe voelt het om daarin mee te gaan of om ervan af te wijken? Dat creëert chaos en onrust in je hoofd. Soms zou je daarom willen dat je gewoon even geen keuze hebt, zoals tijdens de coronatijd, waarbij je niet hoefde te kiezen tussen thuis op de bank of gaan sporten, want dat was al voor je bepaald. Tegelijkertijd wil je ook de controle blijven houden en dus wel de keuzevrijheid.

Als ik je zo lees dan heb je wat men tegenwoordig een 'quarterlife crisis' noemt. Een mix van keuzestress en een gedesillusioneerd 'is dit alles?'/'is dit nu later?' gevoel. Heb je het boek 'het dertigersdillemma' al eens gelezen? Dat vond ik wel verhelderend.

nicole123 wijzigde dit bericht op 26-08-2023 14:07

4.35% gewijzigd

nicole123 zaterdag 26 augustus 2023 om 14:05

Zenmomentje schreef: ↑
26-08-2023 13:51
Jouw probleem is niet dat je slaaf bent van de maatschappij, maar dat je niet weet wat je wil. Join the club.

Jij kunt het wat korter verwoorden, maar dat bedoelde ik in feite ja.

Siri zaterdag 26 augustus 2023 om 14:59

@ Nicole123,

Ik snap wat je bedoelt, maar door ons leven in het Westen af te zetten tegen al die andere levens elders op de planeet wordt echt alles decadent.

Weinig inkomen in het Westen? Gezondheidsproblemen? Problemen met de overheid? Problemen met privacyschendingen? Vrijheden die in het Westen onder druk staan?
Allemaal decadent?

En in je reactie blijft doorschemeren dat men in het Westen niet moet zeuren. Je formuleert het alleen anders.

Student201 zaterdag 26 augustus 2023 om 15:23

Ik denk vooral dat je het woord "slaaf" wat breder moet opvatten en niet in de klassieke vorm. Zo heb ik het niet bedoeld in ieder geval.

Feitelijk hebben we het in Nederland super goed als je het vergelijkt met de rest van de wereld. En dat ga ik ook absoluut niet in twijfel trekken. Echter, ik denk dat de manier van leven hier ook zijn keerzijdes heeft. Als je je daar bewuster van bent, kun je ook bewuster een keuze maken of je daarin meegaat of niet.

Ik heb het gevoel dat alles hier steeds meer, beter, luxer, grootser en noem t maar op moet. We leven in een echte consumptie maatschappij. Op school krijg je al te horen dat je moet doorstuderen, zo hoog mogelijk opgeleid. Op werk word ik al klaargestoomd met allerlei persoonlijke ontwikkelplannen, om uiteindelijk zo hoog mogelijk op te komen. Ik ben hoogopgeleid, dus uiteindelijk moet ik wel in een leidinggevende functie komen (uhmmm ??). Fulltime werken is de norm, zoveel mogelijk geld verdienen en zoveel mogelijk uitgeven.

Is dit zaligmakend dan? Het is enerzijds een luxeprobleem. Want ik kan me hier druk om maken ipv om te overleven. Echter, hiermee vergelijken is natuurlijk wat oneerlijk. Ik vind dit gewoon relevante vragen. Waar draait het leven nu echt om en wat wil ik? Ik weet het gewoon nog niet.

De welvaart is hoger dan die hier ooit geweest is. En toch zijn er ontzettend veel psychische klachten, onder jeugd ook. Ik weiger te geloven dat dit enkel "zwakte" is. De hele maatschappij draagt hier aan bij. En jaa, je kunt hier uitstappen of zelf beslissingen in nemen. Maar dat is ontzettend lastig en dat vergt heel veel zelfinzicht en doorzettingsvermogen.

Daar wilde ik de discussie over voeren.

Zwetser

Anoniem_65537e7f5e90c zaterdag 26 augustus 2023 om 15:28

Joh TO, je bent pas midden 20. Je moet je weg nog vinden. Helemaal niet gek dat je het het nu zo ervaart. Ga ontdekken wat voor jou belangrijk is en het leven leuk maakt en ga keuzes maken en wegen inslaan die je helpen daar te komen.

Anoniem_64f461d1f16f7 zaterdag 26 augustus 2023 om 15:39

Student201 schreef: ↑
26-08-2023 15:23
Ik denk vooral dat je het woord "slaaf" wat breder moet opvatten en niet in de klassieke vorm. Zo heb ik het niet bedoeld in ieder geval.

Feitelijk hebben we het in Nederland super goed als je het vergelijkt met de rest van de wereld. En dat ga ik ook absoluut niet in twijfel trekken. Echter, ik denk dat de manier van leven hier ook zijn keerzijdes heeft. Als je je daar bewuster van bent, kun je ook bewuster een keuze maken of je daarin meegaat of niet.

Ik heb het gevoel dat alles hier steeds meer, beter, luxer, grootser en noem t maar op moet. We leven in een echte consumptie maatschappij. Op school krijg je al te horen dat je moet doorstuderen, zo hoog mogelijk opgeleid. Op werk word ik al klaargestoomd met allerlei persoonlijke ontwikkelplannen, om uiteindelijk zo hoog mogelijk op te komen. Ik ben hoogopgeleid, dus uiteindelijk moet ik wel in een leidinggevende functie komen (uhmmm ??). Fulltime werken is de norm, zoveel mogelijk geld verdienen en zoveel mogelijk uitgeven.

Is dit zaligmakend dan? Het is enerzijds een luxeprobleem. Want ik kan me hier druk om maken ipv om te overleven. Echter, hiermee vergelijken is natuurlijk wat oneerlijk. Ik vind dit gewoon relevante vragen. Waar draait het leven nu echt om en wat wil ik? Ik weet het gewoon nog niet.

De welvaart is hoger dan die hier ooit geweest is. En toch zijn er ontzettend veel psychische klachten, onder jeugd ook. Ik weiger te geloven dat dit enkel "zwakte" is. De hele maatschappij draagt hier aan bij. En jaa, je kunt hier uitstappen of zelf beslissingen in nemen. Maar dat is ontzettend lastig en dat vergt heel veel zelfinzicht en doorzettingsvermogen.

Daar wilde ik de discussie over voeren.

Maak het niet zo groot allemaal. Maandag weer aan het werk en na een vakantie zijn weinig mensen die daar zin in hebben.

Actieve topics