Werk & Studie
alle pijlers
Steeds weer een ander baan willen...
woensdag 13 februari 2008 om 11:59
Hopelijk tref ik hier forummers voor wie dit een bekend verschijnsel is...
Dacht ik anderhalf jaar geleden dé baan te hebben gevonden, nu ben ik het alweer zo goed als zat. Ik betrap mezelf er steeds vaker op dat ik vacatures aan het lezen ben en mezelf voorbereid op een eventueel vertrek bij mijn huidige werkgever.
Zodra het riedeltje bekend is, heb ik het eigenlijk wel weer gezien. En dat is prima om ervaring op te doen, maar er komt toch ooit een punt dat je (volledig?) tevreden moet zijn met wat je doet, daarin berusten of iets anders waardoor je in ieder geval niet na een paar jaar weer behoefte hebt aan iets nieuws?
Ik ben 30+, hoogopgeleid en heb geen twijfel dat ik makkelijk weer een andere baan vind - dat is dus niet het probleem. Maar waar ik wel een beetje voor vrees, is dat als ik de stap neem en iets nieuws ga doen, dat ik na een paar jaar wéér iets nieuws wil doen
Is dit voor jou herkenbaar en heb jij inmiddels wat meer rust in je werkende bestaan? Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en ervaringen
En alvast bedankt voor eventuele tips!
Dacht ik anderhalf jaar geleden dé baan te hebben gevonden, nu ben ik het alweer zo goed als zat. Ik betrap mezelf er steeds vaker op dat ik vacatures aan het lezen ben en mezelf voorbereid op een eventueel vertrek bij mijn huidige werkgever.
Zodra het riedeltje bekend is, heb ik het eigenlijk wel weer gezien. En dat is prima om ervaring op te doen, maar er komt toch ooit een punt dat je (volledig?) tevreden moet zijn met wat je doet, daarin berusten of iets anders waardoor je in ieder geval niet na een paar jaar weer behoefte hebt aan iets nieuws?
Ik ben 30+, hoogopgeleid en heb geen twijfel dat ik makkelijk weer een andere baan vind - dat is dus niet het probleem. Maar waar ik wel een beetje voor vrees, is dat als ik de stap neem en iets nieuws ga doen, dat ik na een paar jaar wéér iets nieuws wil doen
Is dit voor jou herkenbaar en heb jij inmiddels wat meer rust in je werkende bestaan? Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en ervaringen
En alvast bedankt voor eventuele tips!
woensdag 13 februari 2008 om 12:03
Misschien moet je een baan zoeken met voldoende uitdaging en doorgroeimogelijkheden?
Ik heb een baan dat als ik op het punt kom dat ik iets wel kan dat ik een stapje meer ga doen. Elk jaar wordt ik een functiejaar ouder en na een aantal jaar krijg je dan (zo goed als) automatisch promotie.
Ik ben ook onrustig, maar hier werk ik toch alweer 5 jaar.
Ik heb een baan dat als ik op het punt kom dat ik iets wel kan dat ik een stapje meer ga doen. Elk jaar wordt ik een functiejaar ouder en na een aantal jaar krijg je dan (zo goed als) automatisch promotie.
Ik ben ook onrustig, maar hier werk ik toch alweer 5 jaar.
woensdag 13 februari 2008 om 12:16
Ik herken het!
Ik dacht ook hét geweldige werk gevonden te hebben, maar ook ik ben het nu weer zat. En eigenlijk niet eens door echt iets aantoonbaars, maar gewoon dat ik het wel gezien heb. En dan werk ik er niet eens een jaar..
Ik heb geen tips voor je, want ik worstel er zelf nog mee. Ik heb MBO, maar ben op heel veel gebieden inzetbaar, dus ook werk krijgen is voor mij niet zo moeilijk. Wat wel een overweging is (maar niet zaligmakend ivm vaste lasten) is via een uitzendbureau werken of op heel veel plekken als oproepkracht.
Of gewoon accepteren dat je die rusteloosheid in je hebt.
Ik dacht ook hét geweldige werk gevonden te hebben, maar ook ik ben het nu weer zat. En eigenlijk niet eens door echt iets aantoonbaars, maar gewoon dat ik het wel gezien heb. En dan werk ik er niet eens een jaar..
Ik heb geen tips voor je, want ik worstel er zelf nog mee. Ik heb MBO, maar ben op heel veel gebieden inzetbaar, dus ook werk krijgen is voor mij niet zo moeilijk. Wat wel een overweging is (maar niet zaligmakend ivm vaste lasten) is via een uitzendbureau werken of op heel veel plekken als oproepkracht.
Of gewoon accepteren dat je die rusteloosheid in je hebt.
woensdag 13 februari 2008 om 12:17
woensdag 13 februari 2008 om 12:27
Bedankt voor jullie (snelle) reacties!
Dit had ik al eerder moeten doen - het in de groep gooien, in plaats van een beetje af zitten vragen wat ik nu verder moet :P
Ik heb al vaker gedacht aan detachering en het wordt steeds aantrekkelijker... Het lijkt me heerlijk om tevoren al duidelijk te hebben dat ik ergens maar een jaar werk om vervolgens weer ergens anders aan de slag te gaan :D
@Mirjam82: dat klinkt heel positief! En ergens 5 jaar werken, geeft toch wel aan dat het jou kan bieden wat je nodig hebt.
Ik vrees dat ik tot nu toe inderdaad nog nooit goed genoeg heb gekeken naar doorgroeimogelijkheden en de mate van uitdaging. Wat dat betreft heb ik te vaak gekeken op de korte termijn. Niet slim nee
Maar daar werk ik momenteel aan - het is nooit te laat om te leren 
Dit had ik al eerder moeten doen - het in de groep gooien, in plaats van een beetje af zitten vragen wat ik nu verder moet :P
Ik heb al vaker gedacht aan detachering en het wordt steeds aantrekkelijker... Het lijkt me heerlijk om tevoren al duidelijk te hebben dat ik ergens maar een jaar werk om vervolgens weer ergens anders aan de slag te gaan :D
@Mirjam82: dat klinkt heel positief! En ergens 5 jaar werken, geeft toch wel aan dat het jou kan bieden wat je nodig hebt.
Ik vrees dat ik tot nu toe inderdaad nog nooit goed genoeg heb gekeken naar doorgroeimogelijkheden en de mate van uitdaging. Wat dat betreft heb ik te vaak gekeken op de korte termijn. Niet slim nee
Maar daar werk ik momenteel aan - het is nooit te laat om te leren
woensdag 13 februari 2008 om 12:46
Hou rekening met een paar zaken:
1. Een baan die 100% leuk is, zal best bestaan, maar de meeste mensen moeten ook gewoon saaie, eentonige, vervelende, of op een andere manier niet leuke dingen doen in hun werk. Zoeken naar de leukste baan is niet gek, maar als je niet kan accepteren dat een baan ook mindere kanten heeft, moet je misschien eens bekijken of het niet de baan is, maar jijzelf. Het zou zomaar zo kunnen zijn dat je bijvoorbeeld veel beter af bent zonder baan (dat was bij mij wel de conclusie, denk ik)
2. Iedere recruiter kijkt naar je CV, en zal daar graag brede ervaring op zien, maar óók ruggengraat, ook dat je niet weg loopt zodra iets even niet bevalt. Al dat gewissel is dus niet per definitie goed voor je CV. Als je 30 bent ligt de wereld voor je open, als je 40 bent en nog steeds niet uitgeraasd, begint het sneu te worden, en als je 50 bent en je weet niet wat je wil, heb je niet veel meer te willen.
Kortom, ja, herkenbaar, maar pas een klein beetje op.
1. Een baan die 100% leuk is, zal best bestaan, maar de meeste mensen moeten ook gewoon saaie, eentonige, vervelende, of op een andere manier niet leuke dingen doen in hun werk. Zoeken naar de leukste baan is niet gek, maar als je niet kan accepteren dat een baan ook mindere kanten heeft, moet je misschien eens bekijken of het niet de baan is, maar jijzelf. Het zou zomaar zo kunnen zijn dat je bijvoorbeeld veel beter af bent zonder baan (dat was bij mij wel de conclusie, denk ik)
2. Iedere recruiter kijkt naar je CV, en zal daar graag brede ervaring op zien, maar óók ruggengraat, ook dat je niet weg loopt zodra iets even niet bevalt. Al dat gewissel is dus niet per definitie goed voor je CV. Als je 30 bent ligt de wereld voor je open, als je 40 bent en nog steeds niet uitgeraasd, begint het sneu te worden, en als je 50 bent en je weet niet wat je wil, heb je niet veel meer te willen.
Kortom, ja, herkenbaar, maar pas een klein beetje op.
woensdag 13 februari 2008 om 12:48
Ik herken het ook! Dan heb ik echt de baan van m'n dromen gevonden en wil daar dan heel graag eens lang blijven, maar na ongeveer 1,5 jaar begint het weer te kriebelen, dan heb ik het inderdaad wel weer gezien.
Het lijkt me zo fijn ergens lang te zitten, dat je alle ins- en outs kent, dat je een gedeelte van je werk op de automatische piloot doet, waardoor je op bepaalde punten eens de diepte/hoogte in kan gaan. Ik heb door de snelle wisselingen wel eens het idee dat ik alles oppervlakkig wel kan, maar dat ik dus nooit ergens heel erg goed in word en dus nooit een promotie kan maken. En dat hoeft niet promotie naar een leidinggevende functie te zijn (wil ik denk ik ook niet), maar kan ook een promotie naar een functie met meer inhoud zijn.
Maar ja... dat lukt mij dus niet.
Ik denk soms dat het voor mij beter is te accepteren dat ik zo ben en daar mijn kracht uit moet gaan halen. Door bijvoorbeeld detacheringswerk te gaan doen. Of meewerken aan projecten waar iets nieuws moet worden opgezet en waarbij meer algemene/brede kennis nodig is. Dan heb ik én een echte uitdaging (iets nieuws opzetten) én kan ik mijn brede kennis inzetten.
Óf ik ben nog niet dé baan tegen gekomen waar ik vanuit mijzelf graag die diepte in wil gaan. Maar ik vraag mij af of die voor mij bestaat en dat het meer te maken heeft met mijn ongeduld.
Het lijkt me zo fijn ergens lang te zitten, dat je alle ins- en outs kent, dat je een gedeelte van je werk op de automatische piloot doet, waardoor je op bepaalde punten eens de diepte/hoogte in kan gaan. Ik heb door de snelle wisselingen wel eens het idee dat ik alles oppervlakkig wel kan, maar dat ik dus nooit ergens heel erg goed in word en dus nooit een promotie kan maken. En dat hoeft niet promotie naar een leidinggevende functie te zijn (wil ik denk ik ook niet), maar kan ook een promotie naar een functie met meer inhoud zijn.
Maar ja... dat lukt mij dus niet.
Ik denk soms dat het voor mij beter is te accepteren dat ik zo ben en daar mijn kracht uit moet gaan halen. Door bijvoorbeeld detacheringswerk te gaan doen. Of meewerken aan projecten waar iets nieuws moet worden opgezet en waarbij meer algemene/brede kennis nodig is. Dan heb ik én een echte uitdaging (iets nieuws opzetten) én kan ik mijn brede kennis inzetten.
Óf ik ben nog niet dé baan tegen gekomen waar ik vanuit mijzelf graag die diepte in wil gaan. Maar ik vraag mij af of die voor mij bestaat en dat het meer te maken heeft met mijn ongeduld.
woensdag 13 februari 2008 om 13:09
Reacties in een quote kan je niet meer quoten:Maar ook dat hoort wel een beetje bij een baan. Het is niet de hele tijd iets nieuws. Maar op zich hoeft dat geen ramp te zijn, "baan" is niet voor iedereen de beste oplossing.
De vraag is alleen een andere: wat vindt degene die je CV leest?
Overigens zei ik niet dat wisselingen alleen maar negatief bekeken zullen worden. Wat ik wel zeg, is dat je er beter rekening mee kan houden dat al te veel wisselingen, en vooral geen enkel langer dienstverband, een signaal afgeven dat je weg loopt zodra het even moeilijk wordt. Dat signaal kan onterecht zijn, maar wie kan kiezen uit 50 brieven, zal bij dit soort signalen mogelijk een andere keuze maken.
Ja, dat kan jij als kracht uitleggen. Zo herinner ik me nog goed hoe mijn moeder tegen mijn zus zei "nee joh, leuk zo'n wereldreis na je studie, dat laat zien dat je wat durft." Moeders zijn vaak niet een betere raadgever, dan "ik vind toch eigenlijk dat een ander maar moet zien dat...".
Het kan best dat je gelijk hebt en dat je geluk hebt, ik zeg alleen wat mijn ervaring me leert. En dat is dat startersfuncties niet zo spannend zijn, maar wie op zijn/haar 40e nog steeds nergens langer dan pakweg 4, 5 jaar gewerkt heeft, de indruk KAN wekken weg te lopen als het moeilijk wordt.
woensdag 13 februari 2008 om 13:15
@Riderm,
Eigenlijk ben ik niet zoekende naar iets dat voor de volle 100% leuk is. Ik denk ook niet dat dat mogelijk is - er zijn altijd wel minpuntjes... Al is het maar dat je dagelijks op een vast tijdstip het bed uit moet
Als ik mijn CV bekijk, dan valt het nog mee hoe vaak ik van werkgever ben geswitcht. Voor ik ging studeren heb ik 5 jaar een vaste baan gehad. Ik ben gaan studeren toen ik 23 was en heb tijdens mijn studie voor maar 2 werkgevers gewerkt. Daarna ben ik 3 jaar vast in dienst geweest, daarna ergens nog net geen jaar en nu dus ongeveer 1,5 jaar. Als ik de stap neem om bij mijn huidige werkgever op te vertrekken (en die tijd gaat beslist komen), dan is dat waarschijnlijk niet op zeer korte termijn. Waarschijnlijk ben ik dan 2 jaar onder de pannen geweest voor ik ergens anders zou beginnen.
Op zich valt het dus nog wel mee wat betreft jobhoppen... (denk ik...
). Maar vergeleken bij veel mensen in mijn omgeving, ben ik inderdaad de jobhoppper 
Zodra ik het kunstje met 2 vingers in mijn neus doe plus dag in/dag uit dezelfde mensen/muren/projecten, dan gaat het bij mij snel mis. Ik ga me rot voelen, heb geen zin meer m'n bed uit te stappen en raak mijn energie kwijt waardoor ik 'savonds 'op' ben.
Maar begrijp ik goed dat jij niet (meer) werkzaam bent? (Je schrijft dat het bij jou de conclusie was dat het beter was om geen baan te hebben)
Eigenlijk ben ik niet zoekende naar iets dat voor de volle 100% leuk is. Ik denk ook niet dat dat mogelijk is - er zijn altijd wel minpuntjes... Al is het maar dat je dagelijks op een vast tijdstip het bed uit moet
Als ik mijn CV bekijk, dan valt het nog mee hoe vaak ik van werkgever ben geswitcht. Voor ik ging studeren heb ik 5 jaar een vaste baan gehad. Ik ben gaan studeren toen ik 23 was en heb tijdens mijn studie voor maar 2 werkgevers gewerkt. Daarna ben ik 3 jaar vast in dienst geweest, daarna ergens nog net geen jaar en nu dus ongeveer 1,5 jaar. Als ik de stap neem om bij mijn huidige werkgever op te vertrekken (en die tijd gaat beslist komen), dan is dat waarschijnlijk niet op zeer korte termijn. Waarschijnlijk ben ik dan 2 jaar onder de pannen geweest voor ik ergens anders zou beginnen.
Op zich valt het dus nog wel mee wat betreft jobhoppen... (denk ik...
). Maar vergeleken bij veel mensen in mijn omgeving, ben ik inderdaad de jobhoppper Zodra ik het kunstje met 2 vingers in mijn neus doe plus dag in/dag uit dezelfde mensen/muren/projecten, dan gaat het bij mij snel mis. Ik ga me rot voelen, heb geen zin meer m'n bed uit te stappen en raak mijn energie kwijt waardoor ik 'savonds 'op' ben.
Maar begrijp ik goed dat jij niet (meer) werkzaam bent? (Je schrijft dat het bij jou de conclusie was dat het beter was om geen baan te hebben)
woensdag 13 februari 2008 om 13:15
Riderm: ja, ik besef mij ook dat veel werkgevers niet zo kijken. Tot nu toe heb ik denk ik 'geluk' gehad dat ik altijd makkelijk ergens binnen kom. Maar inderdaad, wat jij schrijft, veel werkgevers kijken niet zo. Als ik naar mijn vriendinnen kijk, zie ik gewoon dat ergens lang zitten goed op je cv staat. Of ze het nou leuk vonden of niet (meestal niet), of ze er nou wel of niet veel geleerd hebben (de laatste jaren vaak niet), het brengt een soort van gewicht mee op je cv. En het zorgt er dus voor dat zij wel dat stapje 'hoger' komen (ik bedoel dan met name diepgang) dan ik. Ik vind dat moeilijk om te begrijpen en om te accepteren. Want als ik het zou accepteren, dan zou ik het ook doen. En dat lukt mij dus niet.
Ik denk dat ik óf de interim-kant op moet óf dat ik (nog steeds) niet dé branche of dé functie heb gevonden die het beste bij mij past.
Ik denk dat ik óf de interim-kant op moet óf dat ik (nog steeds) niet dé branche of dé functie heb gevonden die het beste bij mij past.
woensdag 13 februari 2008 om 13:18
Snoepje, ik denk dat alleen de baan waar je 1 jaar hebt gezeten misschien wat 'raar' staat. Maar verder valt het reuze mee hoor, vergeleken bij mij . Ik heb zelfs 1 baan niet meer op mijn cv staan, daar heb ik maar liefst 10 dagen gewerkt 
.
Mijn cv is: 2 jaar, 10 dagen, 2 jaar, 2 jaar, 2 jaar zelfstandig en nu net sinds bijna 1 jaar een baan (waar ik echt nog wel even blijf).
. Ik heb zelfs 1 baan niet meer op mijn cv staan, daar heb ik maar liefst 10 dagen gewerkt . Mijn cv is: 2 jaar, 10 dagen, 2 jaar, 2 jaar, 2 jaar zelfstandig en nu net sinds bijna 1 jaar een baan (waar ik echt nog wel even blijf).
woensdag 13 februari 2008 om 13:22
woensdag 13 februari 2008 om 13:23
De baan waar ik nog geen jaar heb gezeten is goed uit te leggen.
Er werd geen productie gedraaid en daar kan ik niet tegen - bewijst dat ik het type hands-on ben Verder vielen ze daar met bosjes uit - sterfgevallen en overspannen. Nu zijn ze failliet (iets dat ik toen al voorspelde), dus ben op tijd weg.
Er werd geen productie gedraaid en daar kan ik niet tegen - bewijst dat ik het type hands-on ben
Verder vielen ze daar met bosjes uit - sterfgevallen en overspannen. Nu zijn ze failliet (iets dat ik toen al voorspelde), dus ben op tijd weg.
woensdag 13 februari 2008 om 13:25
woensdag 13 februari 2008 om 13:28
Ik zou er niet zo'n probleem van maken, als hogeropgeleide is het ook niet goed om te lang op een plek te blijven hangen...
Ik kan het me goed voorstellen dat je na een jaar of 2 iets anders wilt, daar is toch niets mis mee?
Mijn werkervaring: 1 jaar, 2 jaar, en sinds 8 jaar zelfstandig en dat blijft een uitdaging! heb je weleens gedacht om zelfstandig of freelance te gaan werken, dan hoort dat jobhoppen er juist bij!
Ik kan het me goed voorstellen dat je na een jaar of 2 iets anders wilt, daar is toch niets mis mee?
Mijn werkervaring: 1 jaar, 2 jaar, en sinds 8 jaar zelfstandig en dat blijft een uitdaging! heb je weleens gedacht om zelfstandig of freelance te gaan werken, dan hoort dat jobhoppen er juist bij!
woensdag 13 februari 2008 om 13:32
Ik vind het super om hier jullie ervaringen te lezen! :-D
@ Babado: ik heb het wel 's overwogen - echter niet serieus. Ik zou al niet weten op welk gebied ik zelfstandig zou willen zijn. Lost for ideas... maar ik kan werkelijk niets noemen waarvan ik bijvoorbeeld kan zeggen: ik wilde altijd al een winkeltje en dan zou ik servetten verkopen.... zoiets dan hè?!
@ Babado: ik heb het wel 's overwogen - echter niet serieus. Ik zou al niet weten op welk gebied ik zelfstandig zou willen zijn. Lost for ideas... maar ik kan werkelijk niets noemen waarvan ik bijvoorbeeld kan zeggen: ik wilde altijd al een winkeltje en dan zou ik servetten verkopen.... zoiets dan hè?!
woensdag 13 februari 2008 om 13:34
hoi,
herkenbaar. Ben 37 en heb inmiddels wat banen en werkgevers gehad. Zo na 1,5 a 2 jaar had ik het gewoon gezien. Nu heb ik een nieuwe baan binnen de organisatie waar ik al 1,5 jaar werkte (gefuseerd in de tussentijd en legio mogelijkheden). Total andere functie, ook ander fysiek werkgebied, maar wel raakvlakken met vorige functie. Dat vind ik eigenlijk wel ideaal. Een paar collega's van mij kennen dat kriebelgevoel, zijn stafmedewerker en krijgen om de zoveel tijd een nieuwe klus. Op zich niks mis mee dus. Dat is nu dus ook mijn doel: binnen de organisatie blijven, maar dan wel daarbinnen hoppen zeg maar. Heb je toch een organisatie op je cv staan, je kent iedereen en zij kennen jou ook. Dat werkt wat makkelijker allemaal. En nee, de perfecte baan bestaat gewoonweg niet. Sommige aspecten zul je altijd leuk vinden en andere wat minder. En sommigen zijn ook gewoon laatbloeiers, doen er wat langer over om hun stek te vinden. Dat kan. Ik heb collega's die werkelijk al meer dan 20 jaar bij dezelfde organisatie werken. Onvoorstelbaar gewoon.
Om je andere vraag te beantwoorden, ik begin nu dus pas tot rust te komen en heb geen zin meer om van werkgever naar werkgever en van baan naar baan te gaan. Te vermoeiend allemaal, maar heb er nooit spijt van gehad. Veel geleerd en ervaren dus.
Overigens heb ik bij sollicitaties of hele positieve reacties of negatieve reacties gehad, maar ben dus wel altijd aan een baan gekomen. Is dus heel afhankelijk van de organisatie en de functie waarop je solliciteert.
groetjes,
Marah
herkenbaar. Ben 37 en heb inmiddels wat banen en werkgevers gehad. Zo na 1,5 a 2 jaar had ik het gewoon gezien. Nu heb ik een nieuwe baan binnen de organisatie waar ik al 1,5 jaar werkte (gefuseerd in de tussentijd en legio mogelijkheden). Total andere functie, ook ander fysiek werkgebied, maar wel raakvlakken met vorige functie. Dat vind ik eigenlijk wel ideaal. Een paar collega's van mij kennen dat kriebelgevoel, zijn stafmedewerker en krijgen om de zoveel tijd een nieuwe klus. Op zich niks mis mee dus. Dat is nu dus ook mijn doel: binnen de organisatie blijven, maar dan wel daarbinnen hoppen zeg maar. Heb je toch een organisatie op je cv staan, je kent iedereen en zij kennen jou ook. Dat werkt wat makkelijker allemaal. En nee, de perfecte baan bestaat gewoonweg niet. Sommige aspecten zul je altijd leuk vinden en andere wat minder. En sommigen zijn ook gewoon laatbloeiers, doen er wat langer over om hun stek te vinden. Dat kan. Ik heb collega's die werkelijk al meer dan 20 jaar bij dezelfde organisatie werken. Onvoorstelbaar gewoon.
Om je andere vraag te beantwoorden, ik begin nu dus pas tot rust te komen en heb geen zin meer om van werkgever naar werkgever en van baan naar baan te gaan. Te vermoeiend allemaal, maar heb er nooit spijt van gehad. Veel geleerd en ervaren dus.
Overigens heb ik bij sollicitaties of hele positieve reacties of negatieve reacties gehad, maar ben dus wel altijd aan een baan gekomen. Is dus heel afhankelijk van de organisatie en de functie waarop je solliciteert.
groetjes,
Marah
woensdag 13 februari 2008 om 13:40
:
Kabouter... misschien zouden we samen in zee moeten en zelfstandig worden! Net als de meiden van Blond! Amsterdam
Bruin! Advies bij jobhoppen
Ik ben dus 2 jaar zelfstandig geweest. Ik moet zeggen dat ik dat erg leuk vond, maar door gebrek aan voldoende inkomsten en wederom: saaiheid, ben ik afgehaakt. Ivm privacy wil ik hier niet te diep ingaan op wat ik gedaan heb, maar geloof me, saaaai was het wel op een gegeven moment.
Het zelfstandig zijn is met wel goed bevallen. Wat ik er leuk aan vond was dat alles uit mijzelf kwam en dat er meteen resultaat was op mijn handelen. Ik was er altijd mee bezig, maar dat heb ik nooit als een probleem ervaren. Wel dat ik eigenlijk nooit vrij kon krijgen of op vakantie kon gaan. Maar dat ligt meer aan de vorm waarvoor ik gekozen heb dan dat het inherent aan het zelfstandig ondernemerschap is.
Op welk vakgebied werk jij nu? En zou je in dat vakgebied ook zelfstandig willen worden?
woensdag 13 februari 2008 om 13:43
Geen idee, maar het zal iets te maken hebben met de hokjesgeest.
Bedankt trouwens voor je verhaal!
Ik heb ook collega's die al 20, 25, 30 jaar in dienst zijn (al dan niet in dezelfde functie). Zelf zou ik het niet kunnen, maar soms lijkt het me heerlijk om wél die rust te hebben vanaf de eerste dag dat je in dienst bent gekomen!
Wat ik ook heel mooi vind:
een vriendin van mij wist al op jonge leeftijd dat zij secretaresse wilde worden. Ze is bewust niet gaan studeren, maar heeft praktische cursussen gevolgd. Zij doet nu haar ding met plezier en soms heeft ze behoefte aan een nieuwe uitdaging en neemt dan ook die stap, maar wél binnen haar werkveld.
Of een oud klasgenootje van mij. Achter de kassa van een groot warenhuis begonnen en in de loop van 15 jaar allerlei functies gehad binnen dat bedrijf en nu is ze regiomanager en heeft het prima naar haar zin.
*zucht* Ik zou ook best zo'n focus willen hebben :-)
woensdag 13 februari 2008 om 13:43
Misschien toch handig dat ik hier mijn ervaringen ermee neerzet: wellicht dat iemand zich er in herkent en er iets mee kan (snoepje2008 en Kabouter voorop).
Ik ben dus zo'n interimmer. Ik vind het heerlijk om de volle breedte van mijn vak te ontdekken in verschillende settingen (andere bedrijven, andere ontwikkelingsfase van zo'n bedrijf en navenante ontwikkeling daarin van mijn vakgebied, andere rollen en taken die ik kan uitoefenen binnen dat bijzonder brede vakgebied van mij). Ik ben een generalist, en wil allerlei verschillende situaties proeven en meemaken. Ik merk dat de opgedane ervaring daardoor ook weer heel snel inzetbaar is bij een volgende opdrachtgever, en dat dus mijn flexibiliteit en mijn algemene- en beroepsontwikkeling ondermeer mijn sterke punten zijn. Daarnaast hou ik wél van collega's en ben verschrikkelijk sociaal, waardoor ik ook heel makkelijk en snel opgenomen wordt in het bedrijf (grootste compliment dat ik vaker krijg: 'het lijkt alsof je er al tijden zit, je bent bijzonder snel van onze branche/omstandigheden/eigenaardigheden op de hoogte).
Ik ben géén freelancer. Ik ben van nature geen acquisiteur, wel een relatiebouwer en -onderhouder overigens. Mijn commerciele kracht voor mijn bureau is mijn intrinsieke ambassadeurschap: oftewel, ik vind mijn bureau en mijn werk leuk en heb kennis van zaken, en draag dat enthousiasmerend en motiverend over. Ik ben ook niet iemand die van onzekerheid houdt als het gaat om inkomen en arbeidszekerheid, maar wel van afwisseling, dus dit is voor mij nog steeds de perfecte oplossing.
(Ook ik dreigde hiervoor een jobhopper te worden: niet erg zolang je kunt aangeven waarom je een keuze maakt, maar al te veel en te lang dat door blijven doen zorgt ervoor dat je toch de schijn tegen gaat krijgen. Waak daarvoor. Maak gebruik van je kracht en je intrinsieke motivatie: die energie is goud waard en zorgt ervoor dat je een meerwaarde hebt voor welke werkgever dan ook.)
TD (dan komt er iemand binnen)
Ik ben dus zo'n interimmer. Ik vind het heerlijk om de volle breedte van mijn vak te ontdekken in verschillende settingen (andere bedrijven, andere ontwikkelingsfase van zo'n bedrijf en navenante ontwikkeling daarin van mijn vakgebied, andere rollen en taken die ik kan uitoefenen binnen dat bijzonder brede vakgebied van mij). Ik ben een generalist, en wil allerlei verschillende situaties proeven en meemaken. Ik merk dat de opgedane ervaring daardoor ook weer heel snel inzetbaar is bij een volgende opdrachtgever, en dat dus mijn flexibiliteit en mijn algemene- en beroepsontwikkeling ondermeer mijn sterke punten zijn. Daarnaast hou ik wél van collega's en ben verschrikkelijk sociaal, waardoor ik ook heel makkelijk en snel opgenomen wordt in het bedrijf (grootste compliment dat ik vaker krijg: 'het lijkt alsof je er al tijden zit, je bent bijzonder snel van onze branche/omstandigheden/eigenaardigheden op de hoogte).
Ik ben géén freelancer. Ik ben van nature geen acquisiteur, wel een relatiebouwer en -onderhouder overigens. Mijn commerciele kracht voor mijn bureau is mijn intrinsieke ambassadeurschap: oftewel, ik vind mijn bureau en mijn werk leuk en heb kennis van zaken, en draag dat enthousiasmerend en motiverend over. Ik ben ook niet iemand die van onzekerheid houdt als het gaat om inkomen en arbeidszekerheid, maar wel van afwisseling, dus dit is voor mij nog steeds de perfecte oplossing.
(Ook ik dreigde hiervoor een jobhopper te worden: niet erg zolang je kunt aangeven waarom je een keuze maakt, maar al te veel en te lang dat door blijven doen zorgt ervoor dat je toch de schijn tegen gaat krijgen. Waak daarvoor. Maak gebruik van je kracht en je intrinsieke motivatie: die energie is goud waard en zorgt ervoor dat je een meerwaarde hebt voor welke werkgever dan ook.)
TD (dan komt er iemand binnen
)
woensdag 13 februari 2008 om 13:48
Wat je zegt Snoepje, die focus is heerlijk lijkt mij. Ik denk dat dat bij mij ook meespeelt, ik weet nog steeds niet wat ik écht leuk vind en wat ik écht wil. Het blijft wat vaag in mijn hoofd en in de praktijk probeer ik daardoor van alles, wat het dan nét niet is.
Ik moet ook zeggen dat ik nooit ver vooruit kijk, vanuit de overtuiging dat je moet doen wat je dán leuk vind en dat het dan uiteindelijk altijd goed komt. Dat je je niet druk moet maken om cv dingen en carriere-technisch-goede-beslissingen, omdat je dat toch niet in de hand hebt.
Maar deze overtuiging hangt vast samen met het feit dat ik geen focus heb.
Ik moet ook zeggen dat ik nooit ver vooruit kijk, vanuit de overtuiging dat je moet doen wat je dán leuk vind en dat het dan uiteindelijk altijd goed komt. Dat je je niet druk moet maken om cv dingen en carriere-technisch-goede-beslissingen, omdat je dat toch niet in de hand hebt.
Maar deze overtuiging hangt vast samen met het feit dat ik geen focus heb.
