Werk & Studie
alle pijlers
Teleurgesteld in collega's
zondag 8 maart 2009 om 22:16
Hoi allemaal,
Willen jullie eens je eerlijke mening geven over het volgende??
Na een hele poos afwezig te zijn geweest, ben ik sinds kort weer aan het werk.
Tijdens mijn afwezigheid heb ik van mijn collega's weinig gehoord. Dat is me toch een beetje tegengevallen.
Nu ik weer terug op het werk ben, is iedereen weer gewoon heel aardig en blij dat ik terug ben. Tenminste dat zeggen ze.
Nu weet ik echt helemaal niet goed meer hoe ik me op mijn werk moet gedragen.
Wat vinden jullie. Verwachtte ik teveel van mijn collega's. Hebben jullie nog tips hoe ik mij moet opstellen.
Willen jullie eens je eerlijke mening geven over het volgende??
Na een hele poos afwezig te zijn geweest, ben ik sinds kort weer aan het werk.
Tijdens mijn afwezigheid heb ik van mijn collega's weinig gehoord. Dat is me toch een beetje tegengevallen.
Nu ik weer terug op het werk ben, is iedereen weer gewoon heel aardig en blij dat ik terug ben. Tenminste dat zeggen ze.
Nu weet ik echt helemaal niet goed meer hoe ik me op mijn werk moet gedragen.
Wat vinden jullie. Verwachtte ik teveel van mijn collega's. Hebben jullie nog tips hoe ik mij moet opstellen.
zondag 8 maart 2009 om 22:26
Nou ja, dat is toch geen reden om van baan te veranderen? Ik denk dat je primair je geld verdient om te kunnen leven en als dat op een plek kan waar het een beetje gezellig is, is dat mooi meegenomen. Ik denk dat je je verwachtingen naar collega's een beetje moet bijstellen want ze zijn nou eenmaal niet met jou bezig, maar om waardevol te zijn voor hun werkgever. Misschien moet je heel eerlijk zijn en is het allemaal wel ouwe jongens krentebrood. Ik heb 1.5 jaar voor een baas gewerkt waar ook altijd hardop werd geroepen dat we een team waren. Als je je omdraaide kreeg je een mes in je rug. Ik hou het gewoon zakelijk en natuurlijk drink ik ook graag een biertje met ze, maar echte vrienden zoek ik toch in m'n prive.
zondag 8 maart 2009 om 22:28
Wat waren je verwachtingen?
Als ik het goed lees is er een collega namens het bedrijf bij jou op kraambezoek geweest met cadeatjes en heb je daarnaast nog van twee collega's een paar keer een mailtje gehad?
Hoe groot is het bedrijf/de afdeling waar je werkt? Ging je naast het werk ook privé met collegae om? Heb je het gevoel dat andere collegae die zwanger waren en een kind kregen anders zijn behandeld?
Ik snap dat "gebruikt" voelen ook niet zo/
Ben jij normaal degene die attent is naar anderen als er wat met collegae aan de hand is?
Solliciteren lijkt me wel een beetje onlogisch nu. Die collegae hebben waarschijnlijk niet eens door hoe jij je voelt? En doen voor hun gevoel ws niks fout??
Als ik het goed lees is er een collega namens het bedrijf bij jou op kraambezoek geweest met cadeatjes en heb je daarnaast nog van twee collega's een paar keer een mailtje gehad?
Hoe groot is het bedrijf/de afdeling waar je werkt? Ging je naast het werk ook privé met collegae om? Heb je het gevoel dat andere collegae die zwanger waren en een kind kregen anders zijn behandeld?
Ik snap dat "gebruikt" voelen ook niet zo/
Ben jij normaal degene die attent is naar anderen als er wat met collegae aan de hand is?
Solliciteren lijkt me wel een beetje onlogisch nu. Die collegae hebben waarschijnlijk niet eens door hoe jij je voelt? En doen voor hun gevoel ws niks fout??
zondag 8 maart 2009 om 22:29
Er is iemand langs geweest die namens je collega's kadootjes mee heeft genomen. Misschien met het idee dat het anders te druk wordt voor jou als kraamvrouw.
Er hebben later ook nog mensen via de mail contact gezocht.
Weet niet hoe de omgang tussen de collega's verder is, maar sommigen vinden het gewoon prettig om werk en prive gescheiden te houden.
Ik zou het dus gewoon laten gaan. Ze hebben immers interesse getoond? Ook al was het niet naar je zin.
Er hebben later ook nog mensen via de mail contact gezocht.
Weet niet hoe de omgang tussen de collega's verder is, maar sommigen vinden het gewoon prettig om werk en prive gescheiden te houden.
Ik zou het dus gewoon laten gaan. Ze hebben immers interesse getoond? Ook al was het niet naar je zin.
zondag 8 maart 2009 om 22:31
Ze doen nu aardig? Maar jij had tijdens je verlof meer van ze verwacht, omdat je ze toch een beetje als vrienden beschouwd?
en nu voel je je gebruikt omdat je nu wel gezellig 'moet' doen, maar zij tijdens je verlof weinig interesse hebben getoond?
Tsja, het ligt er een beetje aan in wat voor team je werkt. Strikt genomen kun je niet veel meer van ze verwachten dan dat ze je een aangename werkdag gunnen.
en nu voel je je gebruikt omdat je nu wel gezellig 'moet' doen, maar zij tijdens je verlof weinig interesse hebben getoond?
Tsja, het ligt er een beetje aan in wat voor team je werkt. Strikt genomen kun je niet veel meer van ze verwachten dan dat ze je een aangename werkdag gunnen.
anoniem_78097 wijzigde dit bericht op 08-03-2009 22:34
Reden: typfouten. typfauten, tijpfautun
Reden: typfouten. typfauten, tijpfautun
% gewijzigd
zondag 8 maart 2009 om 22:38
Wij hebben een heel fijn team van 10 man op het werk, veel lol met elkaar tussen al het werk door. Ook leven we met elkaar mee met dit soort dingen. Maar werk en prive blijft wel redelijk gescheiden, ik ben bij de laatste twee die bevallen zijn niet op kraamvisite geweest. Wel hebben we cadeautjes gestuurd en af en toe gebeld en gemaild. En sinds ze terug zijn is er niks veranderd, gewoon dezelfde sfeer en dezelfde personen, nog steeds een fijn team.
Ik snap je probleem dus eigenlijk niet...
Ik snap je probleem dus eigenlijk niet...
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
zondag 8 maart 2009 om 22:38
Dank je wel voor jullie reacties tot zover.
Inderdaad was ik teleurgesteld omdat ik vond dat ze te weinig interesse hadden getoond. Normaal gesproken wordt er altijd best veel "gekletst"", ook over persoonlijke dingen. Dat was ik niet altijd gewend in andere banen. Dus daarom ben ik hen denk ik een beetje als "meer dan collega's" gaan beschouwen.
Het klopt dat ik meestal degene was die attent was.
Ok. Dus meer dan collega's zijn we niet. Daar ben ik dan achter. Maar dan heb ik dus ook niet echt zin meer in dat geklets, het stelt dan voor mij niet zoveel voor, dan werk ik liever wat harder.
Inderdaad was ik teleurgesteld omdat ik vond dat ze te weinig interesse hadden getoond. Normaal gesproken wordt er altijd best veel "gekletst"", ook over persoonlijke dingen. Dat was ik niet altijd gewend in andere banen. Dus daarom ben ik hen denk ik een beetje als "meer dan collega's" gaan beschouwen.
Het klopt dat ik meestal degene was die attent was.
Ok. Dus meer dan collega's zijn we niet. Daar ben ik dan achter. Maar dan heb ik dus ook niet echt zin meer in dat geklets, het stelt dan voor mij niet zoveel voor, dan werk ik liever wat harder.
zondag 8 maart 2009 om 22:42
Wat ik in de loop der jaren heb geleerd, is dat je niet van collega's moet verwachten dat ze handelen zoals jij zou handelen bij bepaalde gebeurtenissen. Dat levert alleen maar teleurstellingen op. Iedereen is anders. Bovendien heeft iedereen het druk tegenwoordig, dus staan dingen als even een kaartje sturen naar/ even langsgaan bij een collega vanwege een verjaardag/huwelijksjubileum/geboorte van een kind etc. bij sommige mensen laag op de lijst van prioriteiten. Fact of life, helaas.
Gedraag je zoals je je voelt. Je collega's wennen er wel aan (dat is mijn ervaring, tenminste). Ga je vooral niet in bochten wringen om aan het beeld dat je collega's van je hebben te voldoen - daar wordt je alleen maar ongelukkig van.
Sterkte!
Gedraag je zoals je je voelt. Je collega's wennen er wel aan (dat is mijn ervaring, tenminste). Ga je vooral niet in bochten wringen om aan het beeld dat je collega's van je hebben te voldoen - daar wordt je alleen maar ongelukkig van.
Sterkte!
anoniem_6498240f1a0cc wijzigde dit bericht op 08-03-2009 22:43
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
zondag 8 maart 2009 om 22:42
Had dus niks te maken met desinteresse, maar gewoon met werk en prive. Wat HPL zegt klopt wel, het blijven collega's, het zijn geen vrienden.
Ik heb echt de grootste lol met ze wanneer ik op kantoor ben en we kunnen erg goed met elkaar overweg. Maar dat is al 40 uur per week, en dat is genoeg.
Ik heb echt de grootste lol met ze wanneer ik op kantoor ben en we kunnen erg goed met elkaar overweg. Maar dat is al 40 uur per week, en dat is genoeg.
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
zondag 8 maart 2009 om 22:45
Obim, dat is niet alleen bij collega's zo, zo werkt het toch in het leven?
Jij hebt bepaalde verwachtingen van mensen (meestal onuitgesproken, ook zo handig ) zij hebbben hun eigen verwachtingen en meestal zijn die niet gelijk.
Kun je die mensen van alles verwijten maar dat lost niets op. Beter is je verwachtingen bijstellen. Of op zijn misnt snappen hoe het werkt.
En maak het niet zo persoonlijk, je hebt geen persoonlijke relaties met je collega's maar een zakelijke.
Jij hebt bepaalde verwachtingen van mensen (meestal onuitgesproken, ook zo handig ) zij hebbben hun eigen verwachtingen en meestal zijn die niet gelijk.
Kun je die mensen van alles verwijten maar dat lost niets op. Beter is je verwachtingen bijstellen. Of op zijn misnt snappen hoe het werkt.
En maak het niet zo persoonlijk, je hebt geen persoonlijke relaties met je collega's maar een zakelijke.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 8 maart 2009 om 22:47
En dat kletsen, dat doen wij dus ook. En als er nare dingen gebeuren dan leven we ontzettend mee. Sturen een kaartje, mailtjes, een belletje. Maar we respecteren allemaal elkaars priveleven. Op een collega na (haar man is bevriend met de mijne) ben ik nog nooit bij iemand thuis geweest, en er is er ooit eentje hier geweest.
Ik snap niet waarom het een aan het ander gekoppeld moet zijn? Je ziet je collega's vaak zelfs meer dan je partner, is toch prima om dan eea met elkaar te delen. Maar het is ook logisch dat die uren op het werk voldoende zijn.
Ik snap niet waarom het een aan het ander gekoppeld moet zijn? Je ziet je collega's vaak zelfs meer dan je partner, is toch prima om dan eea met elkaar te delen. Maar het is ook logisch dat die uren op het werk voldoende zijn.
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
zondag 8 maart 2009 om 22:51
En als iemand een tijdje uit het arbeidsproces is dan wordt dat contact vanzelf ook minder, want je denkt er eenvoudigweg niet altijd aan.
Jij was druk met je zwangerschap, je collega's waren in die tijd gewoon druk met het werk. Die denken echt niet dagelijks aan Kus en haar baby, zo werkt dat nu eenmaal.
Jij was druk met je zwangerschap, je collega's waren in die tijd gewoon druk met het werk. Die denken echt niet dagelijks aan Kus en haar baby, zo werkt dat nu eenmaal.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 8 maart 2009 om 22:51
Waarom had je meer interesse verwacht Kus? Omdat je een leuk contact had met je collega's, ging je ook buiten werk vriendschappelijk met ze om? Gaan bij andere bevallen collega's wel meer mensen op kraambezoek?
Tuurlijk is het werk en ben je je collega's geen persoonlijke interesse verschuldigd. Maar het ligt erg aan de bedrijfscultuur. In de organisatie waar ik werk gaat meestal het hele team op kraambezoek (4 - 7 personen, niet allemaal tegelijk). Dus als er dan maar eentje komt opdagen lijkt me dat wel teleurstellend ja.
Je schrijft dat je een hele tijd met verlof bent geweets. Kan het zijn dat daar bij je collega's iets wringt? Als het je erg dwars zit zou je het eens kunnen vragen aan iemand met wie je een goed contact hebt.
Andere baan zoeken alleen hierom lijkt me beetje overdreven. Als je er verder met plezier werkt. Maar misschien is het niet helemaal het soort bedrijf of organisatie waar je je prettig voelt en ga je op termijn sowieso wel op zoek naar iets anders.
Tuurlijk is het werk en ben je je collega's geen persoonlijke interesse verschuldigd. Maar het ligt erg aan de bedrijfscultuur. In de organisatie waar ik werk gaat meestal het hele team op kraambezoek (4 - 7 personen, niet allemaal tegelijk). Dus als er dan maar eentje komt opdagen lijkt me dat wel teleurstellend ja.
Je schrijft dat je een hele tijd met verlof bent geweets. Kan het zijn dat daar bij je collega's iets wringt? Als het je erg dwars zit zou je het eens kunnen vragen aan iemand met wie je een goed contact hebt.
Andere baan zoeken alleen hierom lijkt me beetje overdreven. Als je er verder met plezier werkt. Maar misschien is het niet helemaal het soort bedrijf of organisatie waar je je prettig voelt en ga je op termijn sowieso wel op zoek naar iets anders.
anoniem_23476 wijzigde dit bericht op 08-03-2009 22:54
Reden: mosterd
Reden: mosterd
% gewijzigd
zondag 8 maart 2009 om 22:58
quote:HoiPippiLangkous schreef op 08 maart 2009 @ 22:42:
Het is toch maar werk?
Ik begrijp wel een beetje wat Kus bedoelt, denk ik. Ook dat je nogal teleurgesteld kunt zijn.
Bij ons loopt werk/prive behoorlijk door elkaar heen. Iedereen komt met de grootst mogelijke zeikverhalen aan, van vreemdgaande vriendjes tot de derde abortus.
Toen mijn moeder tijdens mijn zwangerschapsverlof overleed, heb ik van niemand iets gehoord.
Prima, alleen collega's dus. Maar in hun gezeik heb ik dus ook geen zin meer en hoeven ze ook niet meer mee aan te komen. In het uiterste geval zeg ik dat ook, als lichaamstaal niet volstaat.
Het is toch maar werk?
Ik begrijp wel een beetje wat Kus bedoelt, denk ik. Ook dat je nogal teleurgesteld kunt zijn.
Bij ons loopt werk/prive behoorlijk door elkaar heen. Iedereen komt met de grootst mogelijke zeikverhalen aan, van vreemdgaande vriendjes tot de derde abortus.
Toen mijn moeder tijdens mijn zwangerschapsverlof overleed, heb ik van niemand iets gehoord.
Prima, alleen collega's dus. Maar in hun gezeik heb ik dus ook geen zin meer en hoeven ze ook niet meer mee aan te komen. In het uiterste geval zeg ik dat ook, als lichaamstaal niet volstaat.
zondag 8 maart 2009 om 22:59
@ Helenita, zou kunnen dat er iets wringt inderdaad. Heb ik weleens aan gedacht. Ben ook nog heel erg ziek geweest de eerste maanden van mijn zwangerschap, dus ook afwezig.
Maar goed, de ene keer denk ik heel makkelijk: 'het is maar werk", de andere keer toch weer een beetje bozig.
@ Obim: heb ik wat aan en ga ik doen
P.S. Openingspost aangepast i.v.m. herkenbaarheid
Nu naar bed: morgen weer werken haha
Maar goed, de ene keer denk ik heel makkelijk: 'het is maar werk", de andere keer toch weer een beetje bozig.
@ Obim: heb ik wat aan en ga ik doen
P.S. Openingspost aangepast i.v.m. herkenbaarheid
Nu naar bed: morgen weer werken haha
zondag 8 maart 2009 om 23:00
