Werk & Studie
alle pijlers
Wat is er nodig om jou weer voor de klas te krijgen?
maandag 4 oktober 2021 om 12:34
Vandaag las ik weer een artikel over het lerarentekort in Nederland. Daarin werd ook gesproken over bevoegde docenten/leerkrachten die het onderwijs verlaten hebben en pogingen om hen weer terug het onderwijs in te krijgen.
Zelf ben ik ook docent geweest, maar werk ik al jaren in het bedrijfsleven. Zoals het onderwijs nu geregeld is, zie ik mezelf ook niet snel teruggaan.
Daarom mijn vraag aan alle ex-docenten: wat zou er voor nodig zijn om jullie weer terug in het onderwijs te krijgen?
Zelf ben ik ook docent geweest, maar werk ik al jaren in het bedrijfsleven. Zoals het onderwijs nu geregeld is, zie ik mezelf ook niet snel teruggaan.
Daarom mijn vraag aan alle ex-docenten: wat zou er voor nodig zijn om jullie weer terug in het onderwijs te krijgen?
maandag 4 oktober 2021 om 12:41
TO trapt af:
Voor mij met stip op 1: kleinere klassen. Ik werkte als eerstegraads docent in het vo en had klassen van 30-35 leerlingen. Soms pasten de leerlingen niet eens in het lokaal en was het hopen dat er zieken waren, anders moesten ze met z’n tweeën aan een tafel zitten.
Door die grote klassen, was het lastiger om goed orde te houden en schier onmogelijk om voldoende persoonlijke aandacht te geven. Ik zag kinderen falen voor mijn vak, terwijl ze met wat extra TLC het waarschijnlijk wel hadden gekund. Maar daar had ik simpelweg de tijd niet voor. Dat vond ik enorm frustrerend.
Als de klassen in het vo niet groter zouden zijn dan 20-24 leerlingen, zou ik het weer een stuk aantrekkelijker vinden.
Voor mij met stip op 1: kleinere klassen. Ik werkte als eerstegraads docent in het vo en had klassen van 30-35 leerlingen. Soms pasten de leerlingen niet eens in het lokaal en was het hopen dat er zieken waren, anders moesten ze met z’n tweeën aan een tafel zitten.
Door die grote klassen, was het lastiger om goed orde te houden en schier onmogelijk om voldoende persoonlijke aandacht te geven. Ik zag kinderen falen voor mijn vak, terwijl ze met wat extra TLC het waarschijnlijk wel hadden gekund. Maar daar had ik simpelweg de tijd niet voor. Dat vond ik enorm frustrerend.
Als de klassen in het vo niet groter zouden zijn dan 20-24 leerlingen, zou ik het weer een stuk aantrekkelijker vinden.
maandag 4 oktober 2021 om 12:44
Ik geloof niet dat ik ooit terug zou willen.
Hmm, misschien wel naar het hbo, als....
De werkdruk niet zo belachelijk hoog was.
Je naast het lesgeven en onderwijs ontwikkelen geen 100 andere taken had.
De tijd die je krijgt voor je taken ook voldoende is om je werk fatsoenlijk te doen.
Er vaker ruimte is om te reflecteren op je werk ipv dat je alleen maar aanhet rennen bent.
Hmm, misschien wel naar het hbo, als....
De werkdruk niet zo belachelijk hoog was.
Je naast het lesgeven en onderwijs ontwikkelen geen 100 andere taken had.
De tijd die je krijgt voor je taken ook voldoende is om je werk fatsoenlijk te doen.
Er vaker ruimte is om te reflecteren op je werk ipv dat je alleen maar aanhet rennen bent.
maandag 4 oktober 2021 om 12:55
Heel herkenbaar. Ik had continu het gevoel achter de feiten aan te lopen en matig werk af te leveren, ondanks dat ik 50+ uur per week werkte.Woll*Stone schreef: ↑04-10-2021 12:44Ik geloof niet dat ik ooit terug zou willen.
Hmm, misschien wel naar het hbo, als....
De werkdruk niet zo belachelijk hoog was.
Je naast het lesgeven en onderwijs ontwikkelen geen 100 andere taken had.
De tijd die je krijgt voor je taken ook voldoende is om je werk fatsoenlijk te doen.
Er vaker ruimte is om te reflecteren op je werk ipv dat je alleen maar aanhet rennen bent.
maandag 4 oktober 2021 om 12:58
Ik ben nu nog werkzaam in het po, maar ik ben bezig met het zoeken naar een andere baan. En dan ook niet iets anders in het onderwijs, ik ben er echt klaar mee. De werkdruk, de steeds mondigere kinderen en ouders, de rol van (boven schoolse) directie. Ik vind het heel jammer, want kinderen onderwijzen vind ik fantastisch om te doen. Echter heb ik geen tijd om lessen voor te bereiden, juist datgene wat ik het leukste vind om te doen, en daarom nu de knoop doorgehakt om iets heel anders te gaan doen.
Verlang naar wat je al hebt
maandag 4 oktober 2021 om 13:01
Jaren geleden was er ook zo'n tekort en heb ik het nog overwogen (als zij-instromer) tot een vriendin van me begon over ouders die haar continu belden en emailden en allerlei dingen eisten. Ze vond lesgeven echt heel erg leuk maar dat gedonder met die ouders brak haar echt op. Ze doet nu iets anders.Balt schreef: ↑04-10-2021 12:58Ik ben nu nog werkzaam in het po, maar ik ben bezig met het zoeken naar een andere baan. En dan ook niet iets anders in het onderwijs, ik ben er echt klaar mee. De werkdruk, de steeds mondigere kinderen en ouders, de rol van (boven schoolse) directie. Ik vind het heel jammer, want kinderen onderwijzen vind ik fantastisch om te doen. Echter heb ik geen tijd om lessen voor te bereiden, juist datgene wat ik het leukste vind om te doen, en daarom nu de knoop doorgehakt om iets heel anders te gaan doen.
maandag 4 oktober 2021 om 13:53
Ik ga echt nooit meer terug.
Het was soms heel erg leuk. Maar over het algemeen was het vooral heel erg verschrikkelijk.
Slechte begeleiding, veel te veel taken (mentorschap van een examenklas bijv!) in je allereerste jaar, altijd maar met werk bezig zijn, ook in de avonden, weekenden en op je vrije dag.
Bleh.
Ik werk trouwens wel in het onderwijs, maar een hele andere tak van sport nu.
Het was soms heel erg leuk. Maar over het algemeen was het vooral heel erg verschrikkelijk.
Slechte begeleiding, veel te veel taken (mentorschap van een examenklas bijv!) in je allereerste jaar, altijd maar met werk bezig zijn, ook in de avonden, weekenden en op je vrije dag.
Bleh.
Ik werk trouwens wel in het onderwijs, maar een hele andere tak van sport nu.
maandag 4 oktober 2021 om 14:02
Ik ben geen docent en heb er ook niks mee te maken maar ik heb wel in de MR gezeten van een basisschool. Ik vind dat onderwijzers echt belachelijk veel moeten bijhouden van elk kind. Ik denk dat het al een bak werk scheelt als je die administratie kan skippen. Gewoon het kind observeren en 1x per half jaar/kwartaal een rapport maken met de cijfers van toetsjes en je observaties maar niet al die gegevens die je nu moet bijhouden en in grafieken zetten etc.
maandag 4 oktober 2021 om 14:43
Ik kom uit het VO en zou niet meer terug willen. Werken met pubers vond ik echt geweldig, leukste doelgroep die er is. Maar al die rompslomp ernaast, die enorme klassen en alle andere randverschijnselen. Nee, er moet heel wat veranderen wil ik het ook zelfs maar overwegen.
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
maandag 4 oktober 2021 om 14:46
maandag 4 oktober 2021 om 17:08
Het onderwijs lijkt me niks, maar dat gedoe met die ouders lijkt me helemaal vreselijk. Toen ik nog op school zat kónden mijn ouders niet eens rechtstreeks met docenten (of onderwijzers) communiceren. Zou het niet goed zijn om daarnaar terug te gaan? Dus dat mailadressen en telefoonnummers weer gewoon privé zijn en dat communicatie van de ouders via de administratie loopt? Ik vind eigenlijk dat leerkrachten beschermd moeten worden tegen zeurende ouders. Net als artsen bijvoorbeeld, het zou wat zijn als die de halve week kwijt waren aan het beantwoorden van mailtjes en telefoontjes van klagende/zeurende/informerende patiënten en familieleden. Waarom vindt iedereen het kennelijk doodnormaal dat onderwijskrachten daar wel voortdurend beschikbaar voor zijn?
maandag 4 oktober 2021 om 17:12
Ik werk al jaren in bedrijfsleven en ga nooit meer terug naar PO.
Kennis overdracht vind ik nog steeds hartstikke leuk, maar ik was drukker met 30 kinderen van anderen opvoeden en daar had ik echt geen zin meer in.
Kennis overdracht vind ik nog steeds hartstikke leuk, maar ik was drukker met 30 kinderen van anderen opvoeden en daar had ik echt geen zin meer in.
Ze zeiden dat het niet kon. Toen kwam er iemand die dat niet wist en die deed het gewoon.
maandag 4 oktober 2021 om 17:16
Ik werkte in het po. En stopte. En ging weer terug. En stopte. Ik denk dat ik een knipperlichtrelatie had.
Grootste probleem is de houding van een aantal (prominent aanwezige) collega's. Die allemaal precies weten hoe het moet, want dat 'doe ik/ doen wij al jaren zo'. Ondertussen alleen maar klagen over werkdruk en geen tijd hebben voor een cursus of training om zichzelf te ontwikkelen of te verbeteren. Die niet open staan voor verandering, want 'er verandert toch niets' en daarmee een handrem zetten op het hele team. Want ze 'moeten al zoveel' en hebben nooit tijd. Vooral niet om te reflecteren op hun eigen handelen.
Erg jammer.
Grootste probleem is de houding van een aantal (prominent aanwezige) collega's. Die allemaal precies weten hoe het moet, want dat 'doe ik/ doen wij al jaren zo'. Ondertussen alleen maar klagen over werkdruk en geen tijd hebben voor een cursus of training om zichzelf te ontwikkelen of te verbeteren. Die niet open staan voor verandering, want 'er verandert toch niets' en daarmee een handrem zetten op het hele team. Want ze 'moeten al zoveel' en hebben nooit tijd. Vooral niet om te reflecteren op hun eigen handelen.
Erg jammer.
maandag 4 oktober 2021 om 17:58
maandag 4 oktober 2021 om 18:18
In mijn tijd was er 1 module gespreksvoering. Van de studenten die ik begeleid, krijg ik te horen dat het geen vak meer is op de PABO. Ik besteed daar in de stage altijd aandacht aan, omdat het zo’n belangrijk onderdeel van je werk is! Eerst observeren bij oudergesprek, maar als ze verder zijn in hun opleiding ook zelf oudergesprekken voeren, mails naar ouders sturen en aanspreekpunt zijn voor ouders.
Ik denk dat dat helpt. Maar ook ik (met bijna 20 jaar ervaring, heel veel scholing in gespreksvoering en heel wat complexe oudergesprekken) kom nog wel ouders tegen waarmee het moeilijk praten is. Dat hoort er helaas ook bij. Ik merk wel dat het heel veel scheelt als je een schoolleiding hebt die daar een rol in neemt én dat je collega’s hebt met wie je dit kunt bespreken.
maandag 4 oktober 2021 om 18:19
Wij hebben sinds dit jaar klassen die niet groter zijn dan 18 leerlingen. Dat kan dankzij coronagelden voor de komende twee schooljaren. Volgend jaar evalueren of dit daadwerkelijk betere resultaten, en vooral een rustiger school oplevert.Procne schreef: ↑04-10-2021 12:41TO trapt af:
Voor mij met stip op 1: kleinere klassen. Ik werkte als eerstegraads docent in het vo en had klassen van 30-35 leerlingen. Soms pasten de leerlingen niet eens in het lokaal en was het hopen dat er zieken waren, anders moesten ze met z’n tweeën aan een tafel zitten.
Door die grote klassen, was het lastiger om goed orde te houden en schier onmogelijk om voldoende persoonlijke aandacht te geven. Ik zag kinderen falen voor mijn vak, terwijl ze met wat extra TLC het waarschijnlijk wel hadden gekund. Maar daar had ik simpelweg de tijd niet voor. Dat vond ik enorm frustrerend.
Als de klassen in het vo niet groter zouden zijn dan 20-24 leerlingen, zou ik het weer een stuk aantrekkelijker vinden.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 4 oktober 2021 om 18:21
Hetismogelijk schreef: ↑04-10-2021 17:16Ik werkte in het po. En stopte. En ging weer terug. En stopte. Ik denk dat ik een knipperlichtrelatie had.
Grootste probleem is de houding van een aantal (prominent aanwezige) collega's. Die allemaal precies weten hoe het moet, want dat 'doe ik/ doen wij al jaren zo'. Ondertussen alleen maar klagen over werkdruk en geen tijd hebben voor een cursus of training om zichzelf te ontwikkelen of te verbeteren. Die niet open staan voor verandering, want 'er verandert toch niets' en daarmee een handrem zetten op het hele team. Want ze 'moeten al zoveel' en hebben nooit tijd. Vooral niet om te reflecteren op hun eigen handelen.
Erg jammer.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 4 oktober 2021 om 18:39
Mooi gezegd!Athan schreef: ↑04-10-2021 17:08Het onderwijs lijkt me niks, maar dat gedoe met die ouders lijkt me helemaal vreselijk. Toen ik nog op school zat kónden mijn ouders niet eens rechtstreeks met docenten (of onderwijzers) communiceren. Zou het niet goed zijn om daarnaar terug te gaan? Dus dat mailadressen en telefoonnummers weer gewoon privé zijn en dat communicatie van de ouders via de administratie loopt? Ik vind eigenlijk dat leerkrachten beschermd moeten worden tegen zeurende ouders. Net als artsen bijvoorbeeld, het zou wat zijn als die de halve week kwijt waren aan het beantwoorden van mailtjes en telefoontjes van klagende/zeurende/informerende patiënten en familieleden. Waarom vindt iedereen het kennelijk doodnormaal dat onderwijskrachten daar wel voortdurend beschikbaar voor zijn?
maandag 4 oktober 2021 om 18:40
Wat heerlijk! Bij ons een halfbakken ambitieus plan wat op alle pijnpunten tegelijk gaat zitten en daarmee waarschijnlijk iedereen tekort doet. Gelukkig hebben wij maar weinig klassen van 30+.
Ik vind mijn werk leuk. Er zijn tijden dat ik denk: ongelofelijk dat ik hiervoor betaald krijg. Als ik met m'n voeten in de zee sta tijdens een excursie naar Den Haag bijvoorbeeld, of tijdens een schoolreis naar Londen, maar ook, gewoon, tijdens leuke mentorgesprekken en als ik in de klas een beetje kan keten met die kinderen. Het is echt wel een mooi beroep.
Maar je moet wel met de druk om kunnen gaan en tussen alle verschillende belangen door kunnen laveren. Je moet begrip hebben voor boze ouders (natuurlijk reageren ze emotioneel, het gaat om hun kind!) zonder je mee te laten slepen in onrealistische eisen. Je moet om kunnen gaan met frustrerende politiek vanuit Den Haag. Je moet bereid zijn er allerlei taken bij te nemen waar je niet voor opgeleid bent (coach, reisleider, psycholoog, journalist, kok, chauffeur...). Doe je dat niet dan blijf je altijd in de laagste salarisschaal; doe je het wel, dan krijg je een hoop hektiek erbij. Je moet om kunnen gaan met piekbelasting en, ja, dertig kinderen die allemaal tegelijk iets wel of niet willen. Het is geen beroep voor mensen die niet stressbestendig zijn. Ik denk ook regelmatig met weemoed aan mijn man, die gewoon acht uur op kantoor zit en gewoon door kan werken aan één ding, met misschien een vergadering hier of een telefoontje daar tussendoor en niet, zoals ik, in een tussenuur vanalles moet proppen om na een halfuur haastig weg te moeten omdat de volgende les begint.
Ik denk ook regelmatig na over ander werk. Dan zou ik me om moeten laten scholen. Ik vraag me echter af wat ik dan wél zou gaan doen, en of me dat beter zou bevallen. Ik denk dat met alle academische functies een zekere druk gemoeid is. Daarnaast zou ik me er, met het docententekort, ook flink schuldig over voelen; weer een ervaren docent die afstroomt.
Tegelijkertijd vind ik het ook bijzonder dat we in Nederland de grootste klassen hebben én het meeste aantal uren les geven per docent per week. Ik denk dat, als je daar iets aan zou kunnen doen, het al veel minder zwaar zou zijn. En qua lastige ouders (wat ik hier veel lees) is het belangrijk dat de directie laat merken achter je te staan. Dat is op mijn school gelukkig wel het geval. Als ik een leerling na laat komen en ouders mailen boos dat hun oogappeltje daar niet aan mee doet, dan belt de conrector diezelfde dag nog op met de mededeling dat de docent dat bepaalt en niet de ouders. Daarin voel ik me gelukkig wel gesteund.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
maandag 4 oktober 2021 om 18:42
Athan schreef: ↑04-10-2021 17:08Het onderwijs lijkt me niks, maar dat gedoe met die ouders lijkt me helemaal vreselijk. Toen ik nog op school zat kónden mijn ouders niet eens rechtstreeks met docenten (of onderwijzers) communiceren. Zou het niet goed zijn om daarnaar terug te gaan? Dus dat mailadressen en telefoonnummers weer gewoon privé zijn en dat communicatie van de ouders via de administratie loopt? Ik vind eigenlijk dat leerkrachten beschermd moeten worden tegen zeurende ouders. Net als artsen bijvoorbeeld, het zou wat zijn als die de halve week kwijt waren aan het beantwoorden van mailtjes en telefoontjes van klagende/zeurende/informerende patiënten en familieleden. Waarom vindt iedereen het kennelijk doodnormaal dat onderwijskrachten daar wel voortdurend beschikbaar voor zijn?
Is dat niet ook een beetje een PO-ding? Ten minste, hier in het VO (op mijn school in elk geval) valt het hard mee. Ik werk er nu 12 jaar en kan het aantal boze mails wat ik van ouders heb gekregen op één (nou ja, misschien twee) handen tellen, en in die gevallen voelde ik me ook gesteund door mijn baas. Telefoonnummers weten ze vaak wel te bemachtigen, via een omweg, maar daar wordt bij mij niet vaak misbruik van gemaakt.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
maandag 4 oktober 2021 om 18:42
Wat bijzonder. Zeker gezien de wet op passend onderwijs. Er zijn ten opzichte van voorheen veel meer kinderen op reguliere scholen die een eigen aanpak nodig hebben. Dan is nauwe samenwerking met ouders essentieel. Als leerkrachten daar niet in geschoold zijn kunnen die ouders zich ‘zomaar’ ontpoppen als moedermoeders.digijuf schreef: ↑04-10-2021 18:18In mijn tijd was er 1 module gespreksvoering. Van de studenten die ik begeleid, krijg ik te horen dat het geen vak meer is op de PABO. Ik besteed daar in de stage altijd aandacht aan, omdat het zo’n belangrijk onderdeel van je werk is! Eerst observeren bij oudergesprek, maar als ze verder zijn in hun opleiding ook zelf oudergesprekken voeren, mails naar ouders sturen en aanspreekpunt zijn voor ouders.
Ik denk dat dat helpt. Maar ook ik (met bijna 20 jaar ervaring, heel veel scholing in gespreksvoering en heel wat complexe oudergesprekken) kom nog wel ouders tegen waarmee het moeilijk praten is. Dat hoort er helaas ook bij. Ik merk wel dat het heel veel scheelt als je een schoolleiding hebt die daar een rol in neemt én dat je collega’s hebt met wie je dit kunt bespreken.
Overigens vind ik die term en de manier waarop sommige leerkrachten naar ‘zeurende’ ouders kijken direct wijzen op het hun aandeel in de gebrekkige samenwerking.
•
maandag 4 oktober 2021 om 19:42
Frizz, ik had al een gevoel dat er iets niet klopt met wat je schreef.
https://www.ad.nl/politiek/evaluatie-we ... ~aa2f63de/
En waarom hebben leraren zoveel bemoeienis van ouders nodig? Mijn moeder ging één keer per jaar naar een ouderavond. De directeur zei welk niveau je aankon. C’est ça. Wat moet je overleggen? Alsof de docenten daar tijd voor hebben. Niet dus gezien t bericht.
https://www.ad.nl/politiek/evaluatie-we ... ~aa2f63de/
En waarom hebben leraren zoveel bemoeienis van ouders nodig? Mijn moeder ging één keer per jaar naar een ouderavond. De directeur zei welk niveau je aankon. C’est ça. Wat moet je overleggen? Alsof de docenten daar tijd voor hebben. Niet dus gezien t bericht.
