Werk & Studie
alle pijlers
Wat wil(de) jij worden?
zaterdag 13 februari 2021 om 12:50
Gaaf!Mijnneusislanger schreef: ↑13-02-2021 10:24Ik heb het toch tot stadsdichter geschopt
Misschien wat herkenbaar maar ik post toch niet zo veel hier.
Ik schrijf heel graag gedichten.
zaterdag 13 februari 2021 om 12:54
zaterdag 13 februari 2021 om 13:13
Ik ben er in ieder geval steeds voor gegaan! Voor mij dus geen 'wat als...' en daar ben ik blij om.apiejapie schreef: ↑13-02-2021 07:41Dat kan zo lastig zijn, als je gezondheid steeds roet in het eten gooit. Tenminste, zo is mijn ervaring. Wens je dat er mooie dingen op je pad komen. Want ook al loopt het anders dan gepland, soms komt er daardoor juist ruimte voor de dingen die je anders nooit had kunnen bereiken. En dat kan prachtig zijn. Hoop dat dat voor jou ook zo zal zijn.
Ik hoop echt dat mijn belastbaarheid groter wordt, maar wat voor werk ik kan of wil doen is nog even een raadsel.
Als standaard werk er niet meer in zit kan ik altijd nog printables gaan verkopen op etsy, denk ik maar, toch wat om handen en toch nog wat inkomen al zal ik er niet financieel zelfstandig van worden.
zaterdag 13 februari 2021 om 13:52
De meeste mensen hebben ook beroepen waar je je als kind geen voorstelling kan maken. Geen kind zegt, ik wil graag trafficmanager bij een reclamebureau worden, controller, procurement manager of chemisch procestechnoog. Het zijn altijd heel concrete beroepen die kinderen, zelfs nog op de middelbare school, bedenken. Maar hoeveel van ons hebben niet een baan die al lastig uit te leggen is aan familie op een verjaardag?
zaterdag 13 februari 2021 om 14:01
Als kind wilde ik van alles worden. IJscoboer, lerares, zwemjuf, verkoopster bij bakker of slager. Ik koos na de middelbare school voor de opleiding tandartsassistent. Dit is niet gelukt, stages niet behaald door mijn autisme. Daarna de opleiding bibliotheek-assistent gedaan. Wel behaald, maar geen werk in te vinden. Daarna verschillende korte stages en vrijwilligerswerk gedaan om aan het werk te komen. Maar ik werd nooit aangenomen, heb nooit een reguliere baan gehad. Nu werk ik 10 jaar bij een Sociale Werkplaats als productiemedewerker.
zaterdag 13 februari 2021 om 14:57
Mijn prof zegt wel eens, als ik het aantal uren bekijk voor wat ik verdien, verdien ik net zoveel als een vakkenvuller!PhiIae schreef: ↑13-02-2021 09:05Het is hard werken inderdaad en de afgelopen weken heb ik lange dagen gemaakt, maar nu heb ik een genoeg financiering voor mijn project/kleine groep voor het komende jaar. Ik weet niet of ik uiteindelijk voor full professorship wil gaan aangezien je dan nog meer les moet geven en aan een bizar lange lijst van eisen moet voldoen.
Ik maak vaak ook meer uren dan volgens mijn contract, je wilt alles toch graag goed doen. Zeker voor studenten nu.
zaterdag 13 februari 2021 om 16:31
Ik wilde toen ik heel klein was ‘op kantoor’ werken, mijn pa was nogal een pionier op het gebied van computers en apparatuur en ook het aktenkoffertje, notitieboeken en sjieke pennen vond ik eindeloos interessant en leuk om mee te spelen.
Toen wilde opstandige puber-ik kapster worden, maar ben gelukkig door mijn ouders gedwongen m’n vwo af te maken. Geen idee wat ik verder wilde worden en veel gewerkt als gastvrouw op evenementen.
Op latere leeftijd gaan studeren en uiteindelijk (jawel) leidinggevende geworden op een kantoor. Ik ga nu de studie doen die nodig is om een bestuursfunctie te kunnen krijgen.
Dus met dat ‘kantoor’ en ‘sjieke pen’ was ik al klein meisje al in m’n nopjes en ook nu vind ik het prima werken en verdienen voor wat ik doe.
Ik leer m’n kind dus ook om vooral door te studeren zodat je een baan kunt krijgen waar je niet te moe en niet te vies van wordt.
Toen wilde opstandige puber-ik kapster worden, maar ben gelukkig door mijn ouders gedwongen m’n vwo af te maken. Geen idee wat ik verder wilde worden en veel gewerkt als gastvrouw op evenementen.
Op latere leeftijd gaan studeren en uiteindelijk (jawel) leidinggevende geworden op een kantoor. Ik ga nu de studie doen die nodig is om een bestuursfunctie te kunnen krijgen.
Dus met dat ‘kantoor’ en ‘sjieke pen’ was ik al klein meisje al in m’n nopjes en ook nu vind ik het prima werken en verdienen voor wat ik doe.
Ik leer m’n kind dus ook om vooral door te studeren zodat je een baan kunt krijgen waar je niet te moe en niet te vies van wordt.
zaterdag 13 februari 2021 om 17:10
Mijn ouders hebben zelf beide de middelbare school niet afgemaakt. Ze hadden bij mijn schooladvies MAVO verwacht, bleek HAVO/VWO en uiteindelijk heb ik met twee vingers in mijn neus een VWO-diploma gehaald.
Naar de universiteit was geen optie, want daar leer je geen vak. Nooit naar gekeken dus. Wist ik veel. Achteraf vind ik dat een heel bizar idee, dat dat dus uitgesloten was.
Naar de universiteit was geen optie, want daar leer je geen vak. Nooit naar gekeken dus. Wist ik veel. Achteraf vind ik dat een heel bizar idee, dat dat dus uitgesloten was.
zaterdag 13 februari 2021 om 17:59
Dit is helaas heel herkenbaar.NoPepsiPlease schreef: ↑13-02-2021 17:10Mijn ouders hebben zelf beide de middelbare school niet afgemaakt. Ze hadden bij mijn schooladvies MAVO verwacht, bleek HAVO/VWO en uiteindelijk heb ik met twee vingers in mijn neus een VWO-diploma gehaald.
Naar de universiteit was geen optie, want daar leer je geen vak. Nooit naar gekeken dus. Wist ik veel. Achteraf vind ik dat een heel bizar idee, dat dat dus uitgesloten was.
Mijn ouders wisten weliswaar mij op het vwo te houden waar ik zelf voortijdig wilde stoppen. Maar daarna.... geen idee.
Uiteindelijk op eigen houtje een master weten te behalen.
Kansengelijkheid ging ook bij mij niet op, geen ouders / familie met ervaring met studeren dus niet adequaat begeleid in de keuzes en mogelijkheden. Neem t ze niet kwalijk trouwens, maar jammer is het wel dat dat toen al zo werkte en nu blijkbaar nog steeds als ik de kranten mag geloven.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:18
novaviva schreef: ↑13-02-2021 13:52De meeste mensen hebben ook beroepen waar je je als kind geen voorstelling kan maken. Geen kind zegt, ik wil graag trafficmanager bij een reclamebureau worden, controller, procurement manager of chemisch procestechnoog. Het zijn altijd heel concrete beroepen die kinderen, zelfs nog op de middelbare school, bedenken. Maar hoeveel van ons hebben niet een baan die al lastig uit te leggen is aan familie op een verjaardag?
Ik ontmoette ooit een zestienjarige die procureur generaal wilde worden. Ik had op mijn dertigste geen idee wat dat inhield.
Mijn man heeft zo'n beroep dat je niet in twee zinnen kunt uitleggen. Zijn ouders weten geeneens wat hij doet. Als die dat willen uitleggen dan zeggen ze dat hij bij een bank werkt en iets technisch doet. En dat is helemaal waar...
Mijn man houdt met een heel team een heel groot datacenter in de lucht. Hij doet de electrakant, dan zijn er aan de data kant nog mensen voor de hardware en de software zijn er nog werktuigbouwkundigen voor de koeling en bouwkundigingenieurs voor het gebouw enzo. En alles overlapt, ze weten ook allemaal een stukje van elkaars specialisme.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:18
Meerdere dingen wel gedurende mijn leven; juf, kinderarts, hoteleigenaar, schrijver. Dat is het allemaal niet geworden. En hoewel ik heel gelukkig ben in mijn huidige baan, zie ik mezelf dit niet nog 30 jaar doen en komt er soms wel een gevoel naar boven dat ik ooit iets anders wil. Maar wat? En hoe? Want naast een opleiding vinden, zal ik dan ook een berg met discipline moeten gaan vinden 
Daarnaast blijf ik een beetje hangen bij dingen die ik al kan, en vergeet ik soms dat die eventuele nieuwe opleiding niet voor niets is; om het te leren kunnen.
Daarnaast blijf ik een beetje hangen bij dingen die ik al kan, en vergeet ik soms dat die eventuele nieuwe opleiding niet voor niets is; om het te leren kunnen.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:41
Haha! Mijn broer heeft het ook altijd over “de jongens van werktuigbouw” op zijn werk. Zelf is hij chemicus, en dan ook weer op best een specifiek onderdeel van het productieproces dat hij ook niet zomaar iets anders in het veld zou kunnen doen. Niet iets dat je als kind zou bedenken.Andersom schreef: ↑13-02-2021 18:18Ik ontmoette ooit een zestienjarige die procureur generaal wilde worden. Ik had op mijn dertigste geen idee wat dat inhield.
Mijn man heeft zo'n beroep dat je niet in twee zinnen kunt uitleggen. Zijn ouders weten geeneens wat hij doet. Als die dat willen uitleggen dan zeggen ze dat hij bij een bank werkt en iets technisch doet. En dat is helemaal waar...
Mijn man houdt met een heel team een heel groot datacenter in de lucht. Hij doet de electrakant, dan zijn er aan de data kant nog mensen voor de hardware en de software zijn er nog werktuigbouwkundigen voor de koeling en bouwkundigingenieurs voor het gebouw enzo. En alles overlapt, ze weten ook allemaal een stukje van elkaars specialisme.
Ik weet wel wat een procureur generaal is, maar wat zo iemand dan dagelijks dóet weet ik evengoed niet. Dat geldt voor veel banen, ook die van mij.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:45
novaviva schreef: ↑13-02-2021 18:41Haha! Mijn broer heeft het ook altijd over “de jongens van werktuigbouw” op zijn werk. Zelf is hij chemicus, en dan ook weer op best een specifiek onderdeel van het productieproces dat hij ook niet zomaar iets anders in het veld zou kunnen doen. Niet iets dat je als kind zou bedenken.
Ik weet wel wat een procureur generaal is, maar wat zo iemand dan dagelijks dóet weet ik evengoed niet. Dat geldt voor veel banen, ook die van mij.
Ja, zoiets inderdaad... Ik weet nu ook wel wat het is maar inderdaad niet wat zo iemand dan doet de hele dag. Best een bijzondere droom voor iemand van zestien.
zaterdag 13 februari 2021 om 18:50
Zo begrepen mijn ouders niet precies wat ik doe (synthetisch organische chemicus). Ik heb het ze tientallen keren geprobeerd uit te leggen maar verder dan “ze werkt met gevaarlijke stoffen om dingen te bouwen” kwamen ze niet. Ik heb het uiteindelijk opgegeven en het bij die uitleg gelaten
zaterdag 13 februari 2021 om 18:58
Hmm.. ik heb altijd mijn eigen pretpark of camping willen hebben. De blauwdrukken liggen al thuis
Uiteindelijk PABO geprobeerd ( want ik was zo leuk met kinderen.. ja, 1 kind, max 2 kinderen! Geen 25-30
). Daarna nog meer foute studiekeuzes en veel studieschuld gemaakt, maar dat leed zal ik jullie besparen.....
Nu zit ik in de horeca. Heeft raakvlakken met het toerisme, dus wie weet
Uiteindelijk PABO geprobeerd ( want ik was zo leuk met kinderen.. ja, 1 kind, max 2 kinderen! Geen 25-30
). Daarna nog meer foute studiekeuzes en veel studieschuld gemaakt, maar dat leed zal ik jullie besparen.....Nu zit ik in de horeca. Heeft raakvlakken met het toerisme, dus wie weet
zaterdag 13 februari 2021 om 19:02
PhiIae schreef: ↑13-02-2021 18:50Zo begrepen mijn ouders niet precies wat ik doe (synthetisch organische chemicus). Ik heb het ze tientallen keren geprobeerd uit te leggen maar verder dan “ze werkt met gevaarlijke stoffen om dingen te bouwen” kwamen ze niet. Ik heb het uiteindelijk opgegeven en het bij die uitleg gelaten
Mijn schoonouders snappen nu ook niet dat man thuis werkt. Ze denken dat man al die technische dingen ook zelf uitvoert maar hij plant, berekend etc. Daarna stuurt hij de monteurs aan.
zaterdag 13 februari 2021 om 19:21
Ik wist als kind nooit wat ik wilde worden. In vriendenboekjes schreef ik dan maar op dat moeder wilde worden. Dat ben ik nog niet. Maar het heeft heel lang geduurd voordat ik wist welk beroep ik wilde gaan uitoefenen. Op de middelbare school ging mijn interesse uit naar de welzijnssector. Op een duur moest er een keuze gemaakt worden voor een opleiding, en toen koos ik maar voor onderwijsassistent. Dat viel helaas na een aantal (niet al te succesvolle stages) erg tegen. Daarna ben ik mijn tante achterna gegaan: ik heb de opleiding managementassistent (verkort) afgerond. Ik heb daarna een tijdje secretarieel- en administratief werk gedaan, maar daar vond ik geen voldoening in. Nu zit ik in het tweede jaar op de universiteit, en dat combineer ik met een onderzoekssfunctie bij de Rijksoverheid. Echt een super toffe combinatie. En daar wil straks graag in verder!
