We gaan weer naar kantoor hoera of jammer?

Ttroeteltje schreef: ↑

10-06-2022 18:13

Brrrrrrrr.

Zolang lunchtijd in je eigen tijd is heeft een team daarover niets te zeggen. Ik wil best aanschuiven bij een verplichte teamlunch maar dat reken ik dan tot werktijd.

margreetder schreef: ↑

15-06-2022 09:40

Zolang lunchtijd in je eigen tijd is heeft een team daarover niets te zeggen. Ik wil best aanschuiven bij een verplichte teamlunch maar dat reken ik dan tot werktijd.

Zo gaat dat toch ook? Ik vind onze gezamenlijke lunch echt het hoogtepunt van de dag. Het is niet verplicht, maar we vragen iedereen mee. Nieuwe medewerkers vinden het ook heel leuk en ze voelen zich er welkom door. Wil je niet, dan is dat ook geen probleem.

KamilleT schreef: ↑

15-06-2022 09:46

Zo gaat dat toch ook? Ik vind onze gezamenlijke lunch echt het hoogtepunt van de dag. Het is niet verplicht, maar we vragen iedereen mee. Nieuwe medewerkers vinden het ook heel leuk en ze voelen zich er welkom door. Wil je niet, dan is dat ook geen probleem.

Nou ja, soms wordt zo'n lunch aangegrepen om gelijk een verplichte werkoverleg te doen. In eigen tijd of een half uur eigen tijd en een half uur werktijd als het één uur duurt.

noas_1993 schreef: ↑

10-06-2022 17:06

Ben het helemaal met je eens!

Toevallig zag ik gisteren de afspraken van een paar teams binnen mijn afdeling; 1 vaste kantoordag en 1 naar keuze, maar er kwam ook naar voren dat er ook collega's zijn die zoveel mogelijk thuis willen werken en alleen komen op de dag dat er een teamoverleg hebben. Wordt gelukkig geaccepteerd.
1 van de afspraken is ook; 1 X in de week luncht het team met elkaar. Persoonlijk moet ik er niet aan denken..

Wat goed dat dat team goed nadenkt over hoe ze er voor zorgen dat ze samen een team blijven zeg.

Ttroeteltje schreef: ↑

10-06-2022 18:14

Bij ons wil 1 team nu gaan wandelen. In eigen tijd. Wandelen om elkaar beter te leren kennen en contact te (blijven) maken. Ook brrrrrrrr.

Och heden stel je toch voor dat je collega's het fijn vinden om fijn onderling contact te hebben en het niet puur en alleen maar over werk te hebben. Stel je toch voor dat ze je vragen daar ook aan mee te doen, straks moet je nog mee gaan en horen hoe collega A en B het hebben over waar ze op vakantie willen gaan. Mijn hemel wat een martelwerktuig is dat zeg....

dianaf schreef: ↑

15-06-2022 12:08

Nou ja, soms wordt zo'n lunch aangegrepen om gelijk een verplichte werkoverleg te doen. In eigen tijd of een half uur eigen tijd en een half uur werktijd als het één uur duurt.

En als dat het geval is neem je het half uur na de lunch toch nog even pauze voor jezelf. Dan ga je dan even tot rust komen zodat je daarna weer kan knallen.

Kaaaaaaaatje schreef: ↑

15-06-2022 12:13

[...]
En als dat het geval is neem je het half uur na de lunch toch nog even pauze voor jezelf. Dan ga je dan even tot rust komen zodat je daarna weer kan knallen.

Dat is dan niet de bedoeling. Want het is niet de bedoeling dat je dat half uurtje werkoverleg als werkoverleg (niet facturabele code) schrijft, je hebt immers toch ook geluncht!
Maar ik schrijf ze gewoon wel, ze kunnen de pot op.

Kaaaaaaaatje schreef: ↑

15-06-2022 12:13

Och heden stel je toch voor dat je collega's het fijn vinden om fijn onderling contact te hebben en het niet puur en alleen maar over werk te hebben. Stel je toch voor dat ze je vragen daar ook aan mee te doen, straks moet je nog mee gaan en horen hoe collega A en B het hebben over waar ze op vakantie willen gaan. Mijn hemel wat een martelwerktuig is dat zeg....

Waarom zo onaardig en denigrerend?

Sweater schreef: ↑

15-06-2022 14:32

Waarom zo onaardig en denigrerend?

Omdat het zo verschrikkelijk beperkt en weinig empathisch is om zo onaardig en denigrerend te doen over de behoefte van andere mensen.

Kaaaaaaaatje schreef: ↑

15-06-2022 16:19

Omdat het zo verschrikkelijk beperkt en weinig empathisch is om zo onaardig en denigrerend te doen over de behoefte van andere mensen.

Ben ik met je eens, maar waarom je dan precis hetzelfde doet begrijp ik niet. Niet iedereen wil hetzelfde, daarom hoeven we elkaar nog niet de grond in te trappen. Gelukkig is er keus en kunnen gelijkgestemden gezellig met elkaar lunchen en anderen alleen een blokje om in de pauze. Of zoiets.

Kaaaaaaaatje schreef: ↑

15-06-2022 12:13

Wat goed dat dat team goed nadenkt over hoe ze er voor zorgen dat ze samen een team blijven zeg.



Och heden stel je toch voor dat je collega's het fijn vinden om fijn onderling contact te hebben en het niet puur en alleen maar over werk te hebben. Stel je toch voor dat ze je vragen daar ook aan mee te doen, straks moet je nog mee gaan en horen hoe collega A en B het hebben over waar ze op vakantie willen gaan. Mijn hemel wat een martelwerktuig is dat zeg....



En als dat het geval is neem je het half uur na de lunch toch nog even pauze voor jezelf. Dan ga je dan even tot rust komen zodat je daarna weer kan knallen.

Lijden onder -het beste meisje van de klas syndroom- lijkt me eerlijk gezegd behoorlijk ruk. Maar goed, ik ben volgens jou beperkt en weinig empathisch. En dat terwijl ik het notabene heb over MIJN kijk op oa thuiswerken en activiteiten met collega’s.
Ik vermoed eerlijk gezegd dat ik in jou geen prettige collega zou hebben. Andersom ook niet. Dit gebeurde reeds eerder. Elke afwijkende mening werd opgevolgd door een hele uitleg van jou waarom aanpassing toch echt noodzaak is. En dan zeg ik……..laat je mij (een ander) dus niet in zijn waarde. Ik vind dat juist zeer beperkt en weinig empathisch.

Ik denk dat het binnen veel organisaties, ook waar ik werk, nog steeds bekijken is hoe iets het beste werkt. Tijdens en (vooral nu) dat de adviezen/regelgeving rondom Corona zijn losgelaten, en dat lees ik hier ook, komt een andere manier van (gaan) werken de kop op steken. Op kantoor, thuis of hybride. Dat is ook de toekomst, daar waar dat mogelijk is en hoe graag men fysiek wil afspreken omwille van, dat sinds het thuiswerken nog niet zo makkelijk blijkt/gaat.

Sommigen zijn enorm opgefleurd van thuiswerken, anderen compleet afgebrand en dan is er nog de categorie er tussenin. Ik zou, als ik een leidinggevende zou zijn, kiezen voor 1x in de maand fysiek met het team op kantoor afspreken. Verplichte lunches, nee. Pre-Corona was er ook geen verplichte gezamenlijke (werk)lunch. Zie niet in waarom nu ineens dan wel. Omwille van contact? Bel iemand dan gewoon op, ipv via mail of Teams-chat. Wordt privé toch ook gedaan? Je ouder/kind/vriendin bellen?

Plus daarbij, niet iedereen heeft een functie waarbij collegiaal contact (zo) noodzakelijk is. Dwing dat ook niet af. Betrek diegene er op een andere manier bij ipv ergens telkens dwingend aanwezig te zijn. Ik heb binnenkort een teamdag waar het vooral over de inhoud en doelstellingen zal gaan. Leuk dat ik uitgenodigd ben maar dat is niet mijn functie en sluit ik alleen aan bij het avondgedeelte. Ik ga geen uren besteden aan iets wat niets met mijn takenpakket te maken heeft, zonde van mijn effectieve werkuren.

Wandelen met collega's in mijn eigen tijd bepaal ik zelf, niet omdat iemand dat zo graag wil. Als ik er zin in heb doe ik mee. Anders niet. Wil een werkgever dat ik in mijn lunchtijd werk? Prima, dan schrijf ik dus een volle werkdag plus een half uur of ik stop een half uur eerder. Ik stel me flexibel op bij piekmomenten, geen probleem met overuren maken mocht het nodig zijn.

Denk echt dat werkgevers en daarmee ook leidinggevenden zich mogen afvragen hoe het thuis-kantoor- en hybridewerken zo goed als mogelijk ingevuld kan worden. Sinds corona is er al een verandering gekomen, vul dat zo efficiënt mogelijk in, niet omdat het moet of dat iemand het zo leuk vindt om fysiek af te spreken. Is het niet nodig, is het niet nodig.

Ttroeteltje schreef: ↑

15-06-2022 17:10

Lijden onder -het beste meisje van de klas syndroom- lijkt me eerlijk gezegd behoorlijk ruk. Maar goed, ik ben volgens jou beperkt en weinig empathisch. En dat terwijl ik het notabene heb over MIJN kijk op oa thuiswerken en activiteiten met collega’s.
Ik vermoed eerlijk gezegd dat ik in jou geen prettige collega zou hebben. Andersom ook niet. Dit gebeurde reeds eerder. Elke afwijkende mening werd opgevolgd door een hele uitleg van jou waarom aanpassing toch echt noodzaak is. En dan zeg ik……..laat je mij (een ander) dus niet in zijn waarde. Ik vind dat juist zeer beperkt en weinig empathisch.

Heb je het over mij met het lijden onder -het beste meisje van de klas syndrrom-?

Ttroeteltje schreef: ↑10-06-2022 18:14
Bij ons wil 1 team nu gaan wandelen. In eigen tijd. Wandelen om elkaar beter te leren kennen en contact te (blijven) maken. Ook brrrrrrrr.

Vindt jij dit dan zo'n empathisch en respectvolle manier van communiceren over behoeftes die er in andere teams leven?

Ik laat hier inderdaad een ander geluid horen dan heel wat andere mensen hier. Er zijn hier heel veel mensen die het voor zichzelf heel prettig vinden dat ze alleen maar thuis hoefden te werken. En daarin vallen mij wat dingen op. Ten eerste, dat die mensen weinig respect en empathie hebben voor collega's die wel de behoefte hebben om te weten met wie ze samen werken om ze te zien en over andere dingen met ze te praten dan alleen maar puur en sec over werk. Ten tweede, dat mensen die gevraagd wordt naar kantoor te komen en daar een vaste dag voor af te spreken/met collega's samen te lunchen of wandelen de neiging hebben om net te doen alsof ze daar dan zelf helemaal niets over te zeggen hebben over hoe dat ingevuld wordt en dat ze als een soort slaven worden rond gecommandeerd in plaats van dat ze zelf het gesprek aan gaan over de manier waarop zij denken dat ze het meest productief zijn. Ten derde valt op dat als je zegt dat er argumenten zijn waarom organisaties het belangrijk vinden dat werknemers op kantoor komen dat altijd weggehoond wordt met dat dat voor die persoon echt heus niet geldt. Terwijl ondertussen uit wetenschappenlijk onderzoek is gebleken dat er echt goede redenen zijn om naar kantoor te komen. Ik kan de bronnen niet terug vinden, maar ik heb voorbij zien komen A. thuis werken is heel goed voor de korte termijn productiviteit, maar gaat ten kosten van innovatie en ontwikkeling. B. Nieuwe medewerkers zijn veel minder loyaal en bevlogen als ze alleen maar thuis werken. C. Medewerkers leren minder van elkaar en zijn minder goed op de hoogte van ontwikkelingen in de organisatie. En ja, al deze dingen zijn ook op andere manieren op te lossen, maar bedrijven mogen er gewoon voor kiezen om dat op te willen lossen door werknemers te vragen om 1 dag in de week naar kantoor te komen.

Verder, als het gaat over mijn eigen team. Ik ben begonnen in een lockdown en heb de eerste maanden niemand gezien. We hebben op een gegeven moment virtueel bij elkaar gezeten en gezegd dat we afspraken moesten maken over wat en hoe voor ons team. En ik wilde het liefste 3 dagen in de week als team op kantoor zitten, want dat past mij. Maar ik snap dat het mijn collega's niet past, dus uiteindelijk heb ik het voorstel gedaan van 1 dag in de week en dat voor 3 van de 4 weken. Toevallig twee weken terug gevevalueerd. En ook degene die eigenlijk liever niet vaker dan 1 keer per maand op kantoor wilden zijn gaven aan dat ze de meerwaarde van ervan voelden zo na 8 weken en dat het goed was dat we dit zo deden. En vervolgens hebben we een afspraak gemaakt om plannen te maken voor het komende kwartaal en heb ik wel gezegd dat we dat alleen gingen doen als we elkaar allemaal in de ogen keken en daar gingen ze toen ook mee akkoord. Water bij de wijn aan beide kanten.

Overigens valt me ook op dat als ik een opmerking maak (zoals mijn opmerking een paar maanden geleden over dat ik mijn team zou vragen om gezamenlijk te lunchen) dat iedereen helemaal hoog in de gordijnen zit van hoe verschrikkelijk het is, maar dat niemand concreet vraagt, hoe ga je ermee om als iemand behoefte heeft aan pauze voor zichzelf. Daar was mijn antwoord namelijk op, ik vind het belangrijk dat iedereen in het team de kans krijgt om optimaal te presteren, dus als jij eerst je collega's tegemoet komt door mee te gaan lunchen en daar ook nog een beetje gezellig doet vind ik het prima als jij het half uur daarna nog even voor jezelf neemt. Vooral aangezien dit argument vooral gebruikt werd door mensen die thuis zoveel productiever zijn, want dan heb je dat half uur al lang gecompenseerd in de periode dat je thuis werkt.

Ik vind het niet getuigen van niet-empathisch of niet-respectvol communiceren, alleen al omdat ik echt wel weet dat ik tegen die collega’s niet zeg: brrrrrrrrr. Ik schrijf dit hier. Op dit forum. Naar de mensen toe kleed ik het anders in.

En wederom een enorme lap tekst waarin en waarmee je ervan overtuigen wil dat jij gelijk hebt.
Ik heb een andere mening. Nog steeds. Ondanks of misschien zelfs dankzij. Dus tel uit je winst.
Ik neig er naar de kont tegen de krib te gooien wanneer iemand mij koste wat kost wil veranderen. Dat staat mij gewoonweg niet. Soms moet je gewoonweg accepteren dat er andere meningen zijn. Wil niet zeggen dat je niet toch kunt samenwerken.

Ttroeteltje schreef: ↑

16-06-2022 14:27

Ik vind het niet getuigen van niet-empathisch of niet-respectvol communiceren, alleen al omdat ik echt wel weet dat ik tegen die collega’s niet zeg: brrrrrrrrr. Ik schrijf dit hier. Op dit forum. Naar de mensen toe kleed ik het anders in.

En wederom een enorme lap tekst waarin en waarmee je ervan overtuigen wil dat jij gelijk hebt.
Ik heb een andere mening. Nog steeds. Ondanks of misschien zelfs dankzij. Dus tel uit je winst.
Ik neig er naar de kont tegen de krib te gooien wanneer iemand mij koste wat kost wil veranderen. Dat staat mij gewoonweg niet. Soms moet je gewoonweg accepteren dat er andere meningen zijn. Wil niet zeggen dat je niet toch kunt samenwerken.

Ik kan me juist wel heel erg vinden om de tekst van Kaaaaaaatje. Ik begrijp de dwarsigheid ook niet, die het bij jou oproept.

Jouw brrrrrr riep bij mij dan wel weer wat op.
Natuurlijk roep je dit niet direct tegen je collega's. Snap ik ook. Mja, ik ben zo'n werknemer die wél behoefte heeft aan informeel, face-to-face contact met collega's. En dan komt het toch een beetje over alsof je brrrrrr tegen mij roept. Zit in mijn hoofd, weet ik ook.

Maar ik baal er wel van dat zoveel collega's liever thuiswerken. Hun vrijheid en hun keuze....die wel impact heeft op hoe ik mijn werk ervaar. Neem ik ze niet kwalijk, maar ik vind het wel jammer.

Doornroosje75 schreef: ↑

16-06-2022 16:15

Ik kan me juist wel heel erg vinden om de tekst van Kaaaaaaatje. Ik begrijp de dwarsigheid ook niet, die het bij jou oproept.

Jouw brrrrrr riep bij mij dan wel weer wat op.
Natuurlijk roep je dit niet direct tegen je collega's. Snap ik ook. Mja, ik ben zo'n werknemer die wél behoefte heeft aan informeel, face-to-face contact met collega's. En dan komt het toch een beetje over alsof je brrrrrr tegen mij roept. Zit in mijn hoofd, weet ik ook.

Maar ik baal er wel van dat zoveel collega's liever thuiswerken. Hun vrijheid en hun keuze....die wel impact heeft op hoe ik mijn werk ervaar. Neem ik ze niet kwalijk, maar ik vind het wel jammer.

Klopt, jij was inderdaad ook een van de mensen die graag naar kantoor wilde. Dat herinner ik mij goed. En in dat geval begrijp ik ook jouw sympathie met K’tje.
Het een is niet slechter of beter dan het ander. Het kan prima naast elkaar bestaan, zonder elkaar de maat te nemen.
Ik ben allergisch voor mensen die vinden mij te moeten vertellen of ik iets wel of niet mag vinden. Daar gaat het fout. Het is geen spelletje waarbij de een wint en de ander verliest. Tenminste zou het dat niet moeten en niet hoeven zijn. En ja, ik heb beslist geen behoefte aan dat voortdurend socializen met collega’s. Ik heb een beroep waarin communicatie centraal staat. Met mensen die ik niet zelf uitzoek. Ik sta voortdurend aan op dat vlak. Mede dat maakt dat ik op andere momenten (pauze, vrije tijd) graag zelf bepaal met wie ik communiceer en hoe. En dan kies ik er bewust vaak voor om dat zeer gedoseerd te doen. Dat mag toch?

Ja, dat mag. En ik mag het jammer vinden dat veel collega's er zo in staan als jij... toch?

Doornroosje75 schreef: ↑

16-06-2022 18:20

Ja, dat mag. En ik mag het jammer vinden dat veel collega's er zo in staan als jij... toch?

Absoluut.

Ttroeteltje schreef: ↑

16-06-2022 14:27

Ik vind het niet getuigen van niet-empathisch of niet-respectvol communiceren, alleen al omdat ik echt wel weet dat ik tegen die collega’s niet zeg: brrrrrrrrr. Ik schrijf dit hier. Op dit forum. Naar de mensen toe kleed ik het anders in.

En wederom een enorme lap tekst waarin en waarmee je ervan overtuigen wil dat jij gelijk hebt.
Ik heb een andere mening. Nog steeds. Ondanks of misschien zelfs dankzij. Dus tel uit je winst.
Ik neig er naar de kont tegen de krib te gooien wanneer iemand mij koste wat kost wil veranderen. Dat staat mij gewoonweg niet. Soms moet je gewoonweg accepteren dat er andere meningen zijn. Wil niet zeggen dat je niet toch kunt samenwerken.

Dus eigenlijk zeg je, omdat je argumenten hebt en die naar me uit wil ik sowieso niet naar je luisteren. Dan denk ik inderdaad dat het goed is dat we elkaar niet tegen gaan komen als collega's.

Kaaaaaaaatje schreef: ↑

16-06-2022 20:17

Dus eigenlijk zeg je, omdat je argumenten hebt en die naar me uit wil ik sowieso niet naar je luisteren. Dan denk ik inderdaad dat het goed is dat we elkaar niet tegen gaan komen als collega's.

Dat zeg ik niet. Ik zeg min of meer dat je op mij overkomt als iemand die mij voortdurend (ik schreef al dat dit niet de eerste keer is, wellicht is het inmiddels de 10e keer) wil bekeren.
De mededeling dat jij er anders over denkt is prima. Maar elke keer dat beargumenteren waarom het volgens jou anders zou moeten vind ik onprettig. Niet meer en niet minder.

Ik zou prima volledig thuis werken. Ik ga wekelijks naar kantoor omdat mijn werkgever dat met mij heeft afgesproken. Ik conformeer mij aan die afspraak. En op die kantoordag doe ik mijn best om de aanwezige collega’s te zien, als collega en als mens achter de collega. Ik kan prima socializen en interesse hebben in ze. Dat staat los van mijn mindere aanwezigheid van enthousiasme om daar bovenop ook te lunchen, te wandelen, te borrelen met collega’s.

Ttroeteltje schreef: ↑

16-06-2022 20:58

Dat zeg ik niet. Ik zeg min of meer dat je op mij overkomt als iemand die mij voortdurend (ik schreef al dat dit niet de eerste keer is, wellicht is het inmiddels de 10e keer) wil bekeren.
De mededeling dat jij er anders over denkt is prima. Maar elke keer dat beargumenteren waarom het volgens jou anders zou moeten vind ik onprettig. Niet meer en niet minder.

Ik zou prima volledig thuis werken. Ik ga wekelijks naar kantoor omdat mijn werkgever dat met mij heeft afgesproken. Ik conformeer mij aan die afspraak. En op die kantoordag doe ik mijn best om de aanwezige collega’s te zien, als collega en als mens achter de collega. Ik kan prima socializen en interesse hebben in ze. Dat staat los van mijn mindere aanwezigheid van enthousiasme om daar bovenop ook te lunchen, te wandelen, te borrelen met collega’s.

Maar jij roept toch minstens net zo vaak dat je niet naar kantoor wil? Wat is het verschil?

Ik ben ook een liever-thuiswerker maar ik lees van de kant van de ‘kantoorliefhebbers’ meer dwangzucht in wat anderen moeten doen dan vanuit de mensen die thuis willen blijven werken (die willen vooral zelf iets niet). Daar kan ik ook op triggeren hoor. Ik heb me al jaren vòòr corona geërgerd aan gebrek aan flexibiliteit bij bedrijven en opdrachtgevers rond thuiswerken.

Overigens zou ik graag met het team een uitje doen elke zoveel tijd ter versterken van de band. Maar zoals ik al eerder schreef wil ik voor mijn sociale contacten niet afhankelijk zijn van werk. Ik vind het ook raar dat mensen die menselijk contact zoeken, dat persé uit werk willen halen (met reistijd) en niet uit het meer tijd kunnen doorbrengen met mensen in hun privéleven. Bij mij tel ik (con)collega’s wel als vrienden maar ik spreek gewoon in mijn eigen tijd met ze af omdat ze vrienden zijn, en dat contact niet ‘gedwongen’ hoeft. En verder ben ik super efficient en ‘on good terms’ met de mensen waar ik nu al 22 maanden mee samenwerk (die ik nog nooit heb gezien in real life).

Als er dan bij mij ineens een manager zou komen die zegt dat ik naar kantoor moet, om daar een dag alleen maar te zitten, dan slaat dat eigenlijk helemaal nergens op

Ik had zelf niet het idee dat ik voortdurend een promotalk afsteek pro thuiswerken. Tuurlijk, in beginsel heb ook ik uitgelegd waarin ik voordelen zie. En wanneer het me op de man af gevraagd wordt zal ik dat wederom doen. Maar over het algemeen hou ik me redelijk op de vlakte. Ik merk dat ik gewoonweg geen zin heb om me telkens te moeten verantwoorden waarom ik dit vind.

Nou ja, in het geval van het grote stikstof probleem en alle files zou het niet een gek idee zijn als we met zijn allen meer thuiswerken, vind ik dan. Als je beroep het toelaat, tenminste.

Comocomo schreef: ↑

17-06-2022 10:04

Ik ben ook een liever-thuiswerker maar ik lees van de kant van de ‘kantoorliefhebbers’ meer dwangzucht in wat anderen moeten doen dan vanuit de mensen die thuis willen blijven werken (die willen vooral zelf iets niet). Daar kan ik ook op triggeren hoor. Ik heb me al jaren vòòr corona geërgerd aan gebrek aan flexibiliteit bij bedrijven en opdrachtgevers rond thuiswerken.

Overigens zou ik graag met het team een uitje doen elke zoveel tijd ter versterken van de band. Maar zoals ik al eerder schreef wil ik voor mijn sociale contacten niet afhankelijk zijn van werk. Ik vind het ook raar dat mensen die menselijk contact zoeken, dat persé uit werk willen halen (met reistijd) en niet uit het meer tijd kunnen doorbrengen met mensen in hun privéleven. Bij mij tel ik (con)collega’s wel als vrienden maar ik spreek gewoon in mijn eigen tijd met ze af omdat ze vrienden zijn, en dat contact niet ‘gedwongen’ hoeft. En verder ben ik super efficient en ‘on good terms’ met de mensen waar ik nu al 22 maanden mee samenwerk (die ik nog nooit heb gezien in real life).

Als er dan bij mij ineens een manager zou komen die zegt dat ik naar kantoor moet, om daar een dag alleen maar te zitten, dan slaat dat eigenlijk helemaal nergens op

Ik denk dat dat perceptie is. Ik lees namelijk minstens net zo veel andersom. En dan vooral "anderen moeten echt niet denken dat ze mijn tijd bepalen". Daarbij worden kantoorgangers ook af en toe totaal niet in hun waarde gelaten, hetgeen andersom dan wel gevraagd wordt.
En dat triggert mij dan weer. Maar ook dit kan natuurlijk perceptie zijn. Het lijkt in ieder geval een beetje een vicieuze cirkel

Over dat sociale halen uit je werk. Ik ben 40 uur per week aan het werk, ik moet er echt niet aan denken dat ik dit zonder leuk menselijk contact doe. Maar ik moet er al helemaal niet aan denken dat ik dan dan volledig buiten mijn werk moet 'compenseren'. Maar het is voor mij niet de belangrijkste reden om naar kantoor te willen overigens. Ik heb dat gewoon nodig om mijn werk goed te kunnen doen, maar dat is persoonlijk

Kaaaaaaaatje schreef: ↑

16-06-2022 13:23

Ik laat hier inderdaad een ander geluid horen dan heel wat andere mensen hier. Er zijn hier heel veel mensen die het voor zichzelf heel prettig vinden dat ze alleen maar thuis hoefden te werken. En daarin vallen mij wat dingen op. Ten eerste, dat die mensen weinig respect en empathie hebben voor collega's die wel de behoefte hebben om te weten met wie ze samen werken om ze te zien en over andere dingen met ze te praten dan alleen maar puur en sec over werk.

Dat zit ‘m eerder in behoefte idd is mijn indruk, niet gebrek aan respect/empathie want dat werkt twee kanten op. In eerste instantie zit je er toch ook voor/vanwege het werk. Gaandeweg heb/krijg je met iemand een beter contact en volgen de sociale gesprekken vaak vanzelf ook wel. Zoniet, ook prima.

Ten tweede, dat mensen die gevraagd wordt naar kantoor te komen en daar een vaste dag voor af te spreken/met collega's samen te lunchen of wandelen de neiging hebben om net te doen alsof ze daar dan zelf helemaal niets over te zeggen hebben over hoe dat ingevuld wordt en dat ze als een soort slaven worden rond gecommandeerd in plaats van dat ze zelf het gesprek aan gaan over de manier waarop zij denken dat ze het meest productief zijn.

Hier gaan twee dingen door elkaar, zoals ik het lees: als je als LG/TL mededeelt welke dag men op kantoor aanwezig moet zijn, moet je heel goede argumenten hebben om daar tegenin te gaan. Een vraag daarover vind ik dus ook heel iets anders. Dan kun je idd aangeven waarom je liever hybride aansluit bijv. (reistijd zou ik een argument vinden), 1x in de maand aanwezig zijn ook, als zo’n overleg toch al wekelijks plaatsvindt. Ook al spreek je op kantoor gezamenlijk af, een wandeling/gezamenlijk lunchen, zou nog steeds optioneel moeten zijn. Pre-corona deed men dat toch ook zo? Of bij wie was het verplicht?

Ten derde valt op dat als je zegt dat er argumenten zijn waarom organisaties het belangrijk vinden dat werknemers op kantoor komen dat altijd weggehoond wordt met dat dat voor die persoon echt heus niet geldt.

Dat geldt toch ook niet voor iedereen, is toch totaal afhankelijk van je functie?

Terwijl ondertussen uit wetenschappenlijk onderzoek is gebleken dat er echt goede redenen zijn om naar kantoor te komen. Ik kan de bronnen niet terug vinden, maar ik heb voorbij zien komen A. thuis werken is heel goed voor de korte termijn productiviteit, maar gaat ten kosten van innovatie en ontwikkeling.

Wederom totaal afhankelijk van iemands functie. Ik heb daar niks mee van doen bijv. en vind ik het ook geen algemeen Ctrl-C/CtrlV geldend argument. Als je het zou hebben over persoonlijke ontwikkeling: feedback gaat (ook) online middels invullen van vaststaande formulieren. Digitaal kun je je ook nog steeds persoonlijk ontwikkelen, juist extra omdat je op andere punten moet leren letten dan intonatie, gezichtsuitdrukking/gebaren. Daarnaast zit persoonlijke ontwikkeling niet alleen in werk.

B. Nieuwe medewerkers zijn veel minder loyaal en bevlogen als ze alleen maar thuis werken. C. Medewerkers leren minder van elkaar en zijn minder goed op de hoogte van ontwikkelingen in de organisatie.

Dat zou kunnen alleen ligt dat aan de werknemer(s) of aan de werkgever hoe informatie in eerste instantie wordt gedeeld?

En ja, al deze dingen zijn ook op andere manieren op te lossen, maar bedrijven mogen er gewoon voor kiezen om dat op te willen lossen door werknemers te vragen om 1 dag in de week naar kantoor te komen.

Dat mag gevraagd worden. Op een vraag mag ook met nee geantwoord worden en daar zit ‘t ‘m mijns insziens in: een vraag, brengt niet direct een verplichting met zich mee. Ga dan niet in allerlei bochten wringen met argumenten als ‘slaven’, ‘niks over te zeggen’ etc. Je wil iets, of niet.

Verder, als het gaat over mijn eigen team. Ik ben begonnen in een lockdown en heb de eerste maanden niemand gezien. We hebben op een gegeven moment virtueel bij elkaar gezeten en gezegd dat we afspraken moesten maken over wat en hoe voor ons team. En ik wilde het liefste 3 dagen in de week als team op kantoor zitten, want dat past mij. Maar ik snap dat het mijn collega's niet past, dus uiteindelijk heb ik het voorstel gedaan van 1 dag in de week en dat voor 3 van de 4 weken. Toevallig twee weken terug gevevalueerd. En ook degene die eigenlijk liever niet vaker dan 1 keer per maand op kantoor wilden zijn gaven aan dat ze de meerwaarde van ervan voelden zo na 8 weken en dat het goed was dat we dit zo deden.

Fijn dat dat bij jou goed uit heeft gepakt. Wederom geen CtrlC-CtrlV situatie bij anderen.

En vervolgens hebben we een afspraak gemaakt om plannen te maken voor het komende kwartaal en heb ik wel gezegd dat we dat alleen gingen doen als we elkaar allemaal in de ogen keken en daar gingen ze toen ook mee akkoord. Water bij de wijn aan beide kanten.

Overigens valt me ook op dat als ik een opmerking maak (zoals mijn opmerking een paar maanden geleden over dat ik mijn team zou vragen om gezamenlijk te lunchen) dat iedereen helemaal hoog in de gordijnen zit van hoe verschrikkelijk het is, maar dat niemand concreet vraagt, hoe ga je ermee om als iemand behoefte heeft aan pauze voor zichzelf. Daar was mijn antwoord namelijk op, ik vind het belangrijk dat iedereen in het team de kans krijgt om optimaal te presteren, dus als jij eerst je collega's tegemoet komt door mee te gaan lunchen en daar ook nog een beetje gezellig doet vind ik het prima als jij het half uur daarna nog even voor jezelf neemt. Vooral aangezien dit argument vooral gebruikt werd door mensen die thuis zoveel productiever zijn, want dan heb je dat half uur al lang gecompenseerd in de periode dat je thuis werkt.

Wat bedoel je hiermee: dat er dan eerst verplicht gezamenlijk geluncht wordt, wat onder werktijd valt, en daarna gewoon eigen lunchtijd pakt? Dan snap ik wat je bedoelt, anders vind ik dit best betuttelend overkomen met ‘de kans krijgen om optimaal te presteren en gezellig doen’. Sommigen presteren beter als ze (even) de kans krijgen om lekker op zichzelf te zijn tijdens lunchtijd op kantoor.
Of omgedraaid: waarom gaat een LG/TL niet met de medewerker in gesprek om duidelijk te krijgen wat iemand nu echt fijn vindt en onder welke omstandigheden diegene optimaal kan presteren. Ook interesse/pro-activiteit werkt twee kanten op.

Ik merk dat ik best een eindje met je mee kan gaan alleen je schrijft het, vind ik, wat betuttelend op, alsof je iets wil uitleggen aan kleuters, ipv praten tegen volwassenen. Denk dat daar de weerstand van een aantal reageerders op sommige van jouw posts ook vandaan komt, verbeter me als ik daar naast zit. Ik merk het bij mezelf in ieder geval wel. Je brengt het aardig alleen zit er een heel dwingende, zelfs manipulerende verwoording achter: iemand mag van jou (hoezo mag) nog eigen lunchtijd nemen, zolang er toch maar eerst met collega’s gezellig wordt gewandeld/geluncht. Hoe zie je dat zelf? Het zou al heel anders overkomen als je zou aangeven: collega's, wie is er (vul dag in) op kantoor en heeft zin om gezamenlijk te lunchen/wandelen? Komt al heel anders over. Sterker nog, grotere kans dat men spontaan juist wel wil aansluiten.

Goed, terug naar het onderwerp zelf verder:
Ik snap echt dat sommige collega’s veel beter gedijen bij op kantoor werken en contact met collega’s willen hebben. Het praat zeker wel makkelijker als je iets snel wil laten zien/vragen, helemaal als de functie daarom ook vraagt. Als het online ook kan? Waarom niet.

Collega’s die gedijen bij vnl. thuiswerken snap ik ook. Zolang het in je functie niet noodzakelijk is om samen te werken of af en toe, zie ik de noodzaak niet direct van 1 dag per week op kantoor aanwezig zijn, als het enige argument 'voor het sociale' is en ook hier geldt weer, niet iedereen gedijt daar goed bij.

Ik werk in een functie waarbij, pre-corona, de ongeschreven afspraak was: op kantoor tenzij het echt niet anders kon, (denk aan reparaties in huis waarvoor je thuis moest blijven (loodgieter bijv.), pakket bezorging tussen 10.00-16.00 uur (geen achtervang), vanwege onze spil-functie. Toen we thuis kwamen te zitten maart 2020, bleek dat ineens toch best wel heel goed te kunnen dat thuiswerken en dat we helemaal niet zo noodzakelijk aanwezig hoefden te zijn als aanspreekpunt. Ging prima, tuurlijk was het even omschakelen alleen dat gold voor iedereen die thuis moest gaan werken. Het argument dat dat voor mijn functie voorheen maar moeilijk was, werd ineens teniet gedaan.

Liv8 schreef: ↑

17-06-2022 17:57

Ik denk dat dat perceptie is. Ik lees namelijk minstens net zo veel andersom. En dan vooral "anderen moeten echt niet denken dat ze mijn tijd bepalen". Daarbij worden kantoorgangers ook af en toe totaal niet in hun waarde gelaten, hetgeen andersom dan wel gevraagd wordt.
En dat triggert mij dan weer. Maar ook dit kan natuurlijk perceptie zijn. Het lijkt in ieder geval een beetje een vicieuze cirkel

Over dat sociale halen uit je werk. Ik ben 40 uur per week aan het werk, ik moet er echt niet aan denken dat ik dit zonder leuk menselijk contact doe. Maar ik moet er al helemaal niet aan denken dat ik dan dan volledig buiten mijn werk moet 'compenseren'. Maar het is voor mij niet de belangrijkste reden om naar kantoor te willen overigens. Ik heb dat gewoon nodig om mijn werk goed te kunnen doen, maar dat is persoonlijk

Eens. Deze week zijn er alweer heel weinig mensen op kantoor ivm examens, vakanties en einde stages. Echt. Geen. Bal. Aan. Ik had bijna beter thuis kunnen gaan zitten, maar ja, dan komt er helemaal niets uit mijn handen. Ik ben uitgevallen met een bore-out ivm het thuiswerken, zo slecht beviel het. Vorige week had ik al geen goede week, deze week wordt het niet beter.