Werk & Studie
alle pijlers
Werk en familieomstandigheden
donderdag 21 november 2024 om 11:45
Sinds juli heb ik een nieuwe, uitdagende, baan. Een baan die ik al heel lang wilde met veel dynamiek, vier dagen per week maar met geregeld overwerk. Nu mijn kinderen wat groter zijn was ik echt toe aan meer uitdaging.
Eén van mijn ouders is ernstig ziek, met op korte termijn verwacht overlijden. In september was er een levensverwachting van enkele weken, daar zijn we al ruim overheen. Het is een emotionele rollercoaster. Zo was ik afgelopen vrijdag bij mijn ouders en gaf mijn ouder aan dat zijn grens was bereikt en dat euthanasie in gang moest worden gezet. Vervolgens toch nog een keer medicatie ophogen waardoor het ineens weer een stuk beter gaat. Wachtend op het moment dat de grens weer is bereikt.
Ik probeer zo goed mogelijk te werken. Dat is heel lang best goed gegaan, werk gaf juist fijne afleiding. Maar nu wordt het lastig. Ik heb gisterenavond tot laat op kantoor gewerkt. Ik er liggen interessante en leuke projecten te wachten waar ik verder mee moet. Vanochtend sprak ik mijn ouders en dat werd een emotioneel gesprek. Ik kan me nu niet concentreren. Denk dat ik zo buiten een rondje ga wandelen, met schuldgevoel omdat ik zou moeten werken.
Een paar maanden geleden (na het slecht nieuws gesprek in september) heb ik op mijn verzoek een gesprek gehad met mijn manager. Ze zei dat ik maar moest zien wanneer ik verlof wilde nemen. Sindsdien heeft mijn manager niet meer naar mijn thuis situatie gevraagd. Een paar collega’s weten ervan en vragen er af en toe naar. Ik werk natuurlijk pas best kort in dit team, dus ben zelf ook minder open.
En nu? Hoe gaan anderen om met deze situatie? Mijn ouder wil uiteindelijk euthanasie, ik ga ervan uit dat ik dan een periode niet werk. Maar ik merk nu al dat ik langzaam op instorten begin te staan. Omdat het gewoon veel is, een uitdagende nieuwe baan, deze situatie en, o ja, een gezin met drie pubers. Ik voel me op alle vlakken tekort schieten op het moment
.
Eén van mijn ouders is ernstig ziek, met op korte termijn verwacht overlijden. In september was er een levensverwachting van enkele weken, daar zijn we al ruim overheen. Het is een emotionele rollercoaster. Zo was ik afgelopen vrijdag bij mijn ouders en gaf mijn ouder aan dat zijn grens was bereikt en dat euthanasie in gang moest worden gezet. Vervolgens toch nog een keer medicatie ophogen waardoor het ineens weer een stuk beter gaat. Wachtend op het moment dat de grens weer is bereikt.
Ik probeer zo goed mogelijk te werken. Dat is heel lang best goed gegaan, werk gaf juist fijne afleiding. Maar nu wordt het lastig. Ik heb gisterenavond tot laat op kantoor gewerkt. Ik er liggen interessante en leuke projecten te wachten waar ik verder mee moet. Vanochtend sprak ik mijn ouders en dat werd een emotioneel gesprek. Ik kan me nu niet concentreren. Denk dat ik zo buiten een rondje ga wandelen, met schuldgevoel omdat ik zou moeten werken.
Een paar maanden geleden (na het slecht nieuws gesprek in september) heb ik op mijn verzoek een gesprek gehad met mijn manager. Ze zei dat ik maar moest zien wanneer ik verlof wilde nemen. Sindsdien heeft mijn manager niet meer naar mijn thuis situatie gevraagd. Een paar collega’s weten ervan en vragen er af en toe naar. Ik werk natuurlijk pas best kort in dit team, dus ben zelf ook minder open.
En nu? Hoe gaan anderen om met deze situatie? Mijn ouder wil uiteindelijk euthanasie, ik ga ervan uit dat ik dan een periode niet werk. Maar ik merk nu al dat ik langzaam op instorten begin te staan. Omdat het gewoon veel is, een uitdagende nieuwe baan, deze situatie en, o ja, een gezin met drie pubers. Ik voel me op alle vlakken tekort schieten op het moment
.
donderdag 21 november 2024 om 13:07
Als je gaat zitten met je manager pas dan op dat je niet te snel akkoord gaat met kleine aanpassingen. Misschien durf je minder te vragen omdat je nieuw bent. Een uurtje korter of tijd voor een langere wandeling lijkt mij, als ik het zo lees, niet de oplossing. Probeer meer tijd en ruimte te creëren, dit is een heftige periode.Pimpelmeesje87 schreef: ↑21-11-2024 12:58Gewoon even een kop koffie drinken met je manager en uitleggen hoe de situatie nu is en wat dat betekent voor je werk. Zoek samen naar een oplossing.
Gas terugnemen is een goed idee. Je hoeft niet meteen helemaal te stoppen met werken, maar misschien even een project minder, de ruimte om overdag even te wandelen, of tijdelijk een uurtje korter. Rake woorden van anderen hier over december en de feestdagen, vergis je niet hoe confronterend dat zal zijn.
donderdag 21 november 2024 om 13:17
Dat hoop je dan maarSok schreef: ↑21-11-2024 11:52Ga meteen in gesprek met je manager en wees open!! Het overlijden van deze ouder maak je maar 1x mee - je werk blijft wel. Zorg dat je overeind blijft nu, dan is het straks veel behapbaarder als je ouder is overleden. Wat jij nu doormaakt is ook al rouw, dat begrijpen veel mensen niet (want ouder leeft toch nog?). Maar dit proces van afscheid nemen is gewoon hartstikke zwaar en trekt een grote wissel op je gemoed.
En bedenk ook: je werk is meer gebaat met dat jij nu (een beetje) op de rem gaat staan, dan als jij straks volledig uitvalt - want dan kan het wel eens veel langer duren voor je weer terug bent..
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 21 november 2024 om 13:18
Wat staat hierover in je cao? Dat is de basis van waaruit je het gesprek met je manager voert. Mijn ervaring is dat werkgevers best soepel zijn. Onlangs is mijn vader overleden na een kort maar intensief ziekbed en mijn beide siblings zijn 2 weken niet wezen werken. Dat was geen probleem. Ze werken ook in hele verschillende branches.
We hebben als gezin de laatste paar weken 24 uur per dag gezorgd voor mijn vader. Een hele nare en heftige periode. Maar ook heel waardevol, want nu hij is overledem kunnen we niets meer voor en met hem doen. Ik ben heel blij dat we tijdens zijn laatste weken er steeds voor hem konden zijn en er is geen baan die op dat moment belangrijker was.
We hebben als gezin de laatste paar weken 24 uur per dag gezorgd voor mijn vader. Een hele nare en heftige periode. Maar ook heel waardevol, want nu hij is overledem kunnen we niets meer voor en met hem doen. Ik ben heel blij dat we tijdens zijn laatste weken er steeds voor hem konden zijn en er is geen baan die op dat moment belangrijker was.
donderdag 21 november 2024 om 13:37
Hoe is de verdeling van zorgtaken thuis? Heb je een partner die je het huishouden uit handen neemt zodat jij wat meer tijd aan je zieke ouder kunt besteden?
Wat doen de pubers zelf, wat zouden ze kunnen doen om jou wat te ontlasten?
Wat doen de pubers zelf, wat zouden ze kunnen doen om jou wat te ontlasten?
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
donderdag 21 november 2024 om 13:41
Soms kun je ook zorgverlof aanvragen.
Misschien eerst met hr bellen voor je weer met je manager in gesprek gaat....
Niet je schuldig voelen over wandelen trouwens, dat is juist heel gezond en verstandig. Niemand zit alleen maar zich te concentreren. Je werkt toch niet aan een lopende band in een sweat shop.
Misschien eerst met hr bellen voor je weer met je manager in gesprek gaat....
Niet je schuldig voelen over wandelen trouwens, dat is juist heel gezond en verstandig. Niemand zit alleen maar zich te concentreren. Je werkt toch niet aan een lopende band in een sweat shop.
Lorem Ipsum
donderdag 21 november 2024 om 13:42
ninanoname schreef: ↑21-11-2024 13:37Hoe is de verdeling van zorgtaken thuis? Heb je een partner die je het huishouden uit handen neemt zodat jij wat meer tijd aan je zieke ouder kunt besteden?
Wat doen de pubers zelf, wat zouden ze kunnen doen om jou wat te ontlasten?
Los daarvan is het sowieso gewoon goed om zo'n stervensproces bewust mee te maken.
Mijn kinderen draaiden het huishouden in die periode maar dan nog had ik er niet bij kunnen werken.
donderdag 21 november 2024 om 13:44
Bedankt voor alle reacties!
Volgens mijn CAO heb ik geen recht op kortdurend zorgverlof, of überhaupt zorgverlof aangezien mijn andere ouder kan zorgen. In mijn vorige gesprek met mijn manager heb ik dit wel aangestipt, ze zei dat we het wel zouden zien als het zich aandient. Sindsdien heb ik 1x kortdurend zorgverlof opgenomen voor een gesprek in het ziekenhuis waar ik bij wilde zijn. En een paar keer een gewonen vrije dag om doordeweeks naar mijn ouders te kunnen gaan.
Helaas woon ik niet bij mijn ouders om de hoek, het is een uur en rijden en met files 1,5 uur enkele reis. De consequentie is dat ik vaak twee van de drie weekenddagen (ik ben op vrijdag vrij) naar mijn ouders ga. De weekenddag die overblijft is voor alle andere dingen. En dan probeer ik ook iets leuks in te plannen met een kind of voor mezelf.
Wat betreft overwerk, sommige momenten zijn inherent aan de functie, daar kan mijn manager op zich ook niet veel aan doen. Behalve dan tijd om te compenseren en dat is er ook niet echt.
Ik ga me wel afmelden voor eind middag/avond. Nog een avond doorwerken trek ik nu gewoon echt niet. En dan stel ik mijn manager gelijk op de hoogte van de huidige situatie.
Ik baal nu ook dat ik die nieuwe baan heb. In mijn oude baan verveelde ik me, maar dat lijkt me nu hemels. Omdat ik daar al langer werkte had ik ook een goede band met mijn collega’s.
Volgens mijn CAO heb ik geen recht op kortdurend zorgverlof, of überhaupt zorgverlof aangezien mijn andere ouder kan zorgen. In mijn vorige gesprek met mijn manager heb ik dit wel aangestipt, ze zei dat we het wel zouden zien als het zich aandient. Sindsdien heb ik 1x kortdurend zorgverlof opgenomen voor een gesprek in het ziekenhuis waar ik bij wilde zijn. En een paar keer een gewonen vrije dag om doordeweeks naar mijn ouders te kunnen gaan.
Helaas woon ik niet bij mijn ouders om de hoek, het is een uur en rijden en met files 1,5 uur enkele reis. De consequentie is dat ik vaak twee van de drie weekenddagen (ik ben op vrijdag vrij) naar mijn ouders ga. De weekenddag die overblijft is voor alle andere dingen. En dan probeer ik ook iets leuks in te plannen met een kind of voor mezelf.
Wat betreft overwerk, sommige momenten zijn inherent aan de functie, daar kan mijn manager op zich ook niet veel aan doen. Behalve dan tijd om te compenseren en dat is er ook niet echt.
Ik ga me wel afmelden voor eind middag/avond. Nog een avond doorwerken trek ik nu gewoon echt niet. En dan stel ik mijn manager gelijk op de hoogte van de huidige situatie.
Ik baal nu ook dat ik die nieuwe baan heb. In mijn oude baan verveelde ik me, maar dat lijkt me nu hemels. Omdat ik daar al langer werkte had ik ook een goede band met mijn collega’s.
donderdag 21 november 2024 om 13:45
Sowieso weer even met de manager laten. Er is aangegeven dat jij moest aangeven wanneer je verlof nodig hebt, lijkt me dan nu de tijd om aan te geven dat het nodig is. In welke vorm is dan nog nader te bepalen. Zorgverlof of bijzonder verlof kan soms, niet altijd. Hangt er vanaf hoe strikt het bedrijf daarin is. En als die niet kunnen, dan worden het vrije dagen.
donderdag 21 november 2024 om 13:54
Ik heb natuurlijk geen idee van je functie, je sector of je marktwaarde, dus alles is relatief, maar wat ik vrij veel zie is dat ervaren mensen enorm gewild zijn. Jij bent op die functie terecht gekomen omdat je werkgever dacht dat je waarde kon toevoegen. Los van het menselijke aspect, dat al genoeg zou moeten zijn, en los van een cao, is het gewoon verstandig werkgeverschap om een werknemer die zichzelf naar overspannenheid aan het werken is, te helpen dat te voorkomen. Alle mitsen en maren zal je zelf wel kennen, ik neem aan dat je weet hoe goed de markt is voor mensen zoals jij, maar in de basis zou ik het vrij simpel benaderen: er zijn twee keuzes.
1. Jij gaat op volle kracht door, valt daardoor binnenkort volledig en waarschijnlijk langdurig uit. Dat kost je werkgever hoe dan ook geld, en zal wellicht ook problemen van andere aard geven want jouw werk valt daarmee stil.
2. Je krijgt de ruimte om te blijven werken EN te mantelzorgen EN er voor je gezin te zijn. Dat kost ook geld, dat gaat wellicht ook andere problemen geven, maar het is wel aannemelijk dat dat van tijdelijke aard is en dat de schade voor je werkgever aanzienlijk kleiner is dan met optie 1.
Een werkgever met een beetje gezond verstand moet er van te overtuigen zijn dat dit de keuzes zijn. En dan ligt optie 2 vanuit de werkgever echt voor de hand. Dat heeft niets te maken met cao, jouw rechten, of een gunst voor jou. Dat is gewoon zakelijk kijken naar kosten van verschillende opties. En schuldgevoel is dan ook volstrekt nergens voor nodig.
1. Jij gaat op volle kracht door, valt daardoor binnenkort volledig en waarschijnlijk langdurig uit. Dat kost je werkgever hoe dan ook geld, en zal wellicht ook problemen van andere aard geven want jouw werk valt daarmee stil.
2. Je krijgt de ruimte om te blijven werken EN te mantelzorgen EN er voor je gezin te zijn. Dat kost ook geld, dat gaat wellicht ook andere problemen geven, maar het is wel aannemelijk dat dat van tijdelijke aard is en dat de schade voor je werkgever aanzienlijk kleiner is dan met optie 1.
Een werkgever met een beetje gezond verstand moet er van te overtuigen zijn dat dit de keuzes zijn. En dan ligt optie 2 vanuit de werkgever echt voor de hand. Dat heeft niets te maken met cao, jouw rechten, of een gunst voor jou. Dat is gewoon zakelijk kijken naar kosten van verschillende opties. En schuldgevoel is dan ook volstrekt nergens voor nodig.
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
donderdag 21 november 2024 om 14:09
Dus ik lees toch dat werk bovenaan staat.
En dat je persoonlijke leven daar tussen gepropt moet worden.
Overwerk inherent aan het werk is natuurlijk allemaal relatief. Want als jij in het ziekenhuis ligt voor 3 weken, wordt er ook niet (over)gewerkt.
Overwerk is werk buiten uren. Dus ofwel je wordt ervoor betaald, ofwel je krijgt het terug in tijd.
En die tijd zou ik dan nu gaan beginnen te gebruiken.
Halverwege de middag naar huis gaan, zodat 'alles' niet in 1 weekenddag hoeft. Zodat je jezelf vrijspeelt voor je ouders.
En dat je persoonlijke leven daar tussen gepropt moet worden.
Overwerk inherent aan het werk is natuurlijk allemaal relatief. Want als jij in het ziekenhuis ligt voor 3 weken, wordt er ook niet (over)gewerkt.
Overwerk is werk buiten uren. Dus ofwel je wordt ervoor betaald, ofwel je krijgt het terug in tijd.
En die tijd zou ik dan nu gaan beginnen te gebruiken.
Halverwege de middag naar huis gaan, zodat 'alles' niet in 1 weekenddag hoeft. Zodat je jezelf vrijspeelt voor je ouders.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 21 november 2024 om 14:13
er zijn twee vormen van zorgverlof.
Je hebt het kortdurend zorgverlof en daarvoor moet je inderdaad noodzakelijke zorg verlenen en jij moet ook degene zijn die de zorg noodzakelijk moet geven. Dus daar is wellicht hier geen sprake van als er ook nog een partner is van de ouder die ziek is.
Maar je hebt ook nog langdurig zorgverlof. Deze is 6 weken per jaar en daar hoef je nu juist GEEN noodzakelijke zorg te verlenen bij een levensbedreigende ziekte. Je hebt tijdens die 6 weken geen recht op loon (cao zou eventueel wel een recht op loon kunnen geven).
Voorwaarde voor dit verlof is wel dat er sprake is van terminaal ziek zijn.
In de WAZO is het recht op langdurig zorgverlof geregeld.
Artikel 5:9
De werknemer heeft recht op verlof zonder behoud van loon voor:
a.de verzorging van een persoon als bedoeld in artikel 5:1, tweede lid, die levensbedreigend ziek is; of
b.de noodzakelijke verzorging van een persoon als bedoeld in artikel 5:1, tweede lid, die ziek of hulpbehoevend is.
Zoals je kunt zien staat bij a niet het woordje noodzakelijk bij verzorging. De parlementaire geschiedenis zegt ook op pagina 13
Het recht op verlof is bedoeld voor de verzorging van de terminaal zieke
naaste of het kind met een levensbedreigende ziekte. Het begrip verzorging heeft in deze context een ruime betekenis. Het omvat zowel het
bieden van fysieke zorg (handen aan het bed), als het doen van boodschappen, enz. of enige andere vorm van bijstand en ondersteuning, ook
in geestelijk opzicht, die aan de stervende persoon wordt verleend (en die
de werknemer wil bieden). De werknemer (en veelal de zieke zelf) bepalen
aan welke door de werknemer te verlenen zorg behoefte bestaat.
Het spreekt vanzelf dat het verruimen van de mogelijkheid tot het bieden
van die zorg niet alleen in het belang van de zieke, maar ook in het belang
van de werknemer kan zijn, aangezien het verlof hem meer ruimte geeft
om de zware belasting rond het sterven van een naaste of de levensbedreigende ziekte van een kind te dragen. Door het verlof is de werknemer beter tegen die belasting opgewassen.
Niet vereist is (zoals bij het kortdurend zorgverlof) dat de verzorging
«noodzakelijk» is in de zin dat een noodsituatie zou ontstaan indien de
werknemer niet zelf zorg zou bieden. De aanwezigheid van adequate
medische zorg, of bijvoorbeeld thuiszorg, kan dus geen reden vormen
voor weigering van het verlof op de grond dat in de verzorging van de
zieke naaste reeds op toereikende wijze voorzien zou zijn
https://www.parlementairemonitor.nl/935 ... t62672.pdf
Je hebt het kortdurend zorgverlof en daarvoor moet je inderdaad noodzakelijke zorg verlenen en jij moet ook degene zijn die de zorg noodzakelijk moet geven. Dus daar is wellicht hier geen sprake van als er ook nog een partner is van de ouder die ziek is.
Maar je hebt ook nog langdurig zorgverlof. Deze is 6 weken per jaar en daar hoef je nu juist GEEN noodzakelijke zorg te verlenen bij een levensbedreigende ziekte. Je hebt tijdens die 6 weken geen recht op loon (cao zou eventueel wel een recht op loon kunnen geven).
Voorwaarde voor dit verlof is wel dat er sprake is van terminaal ziek zijn.
In de WAZO is het recht op langdurig zorgverlof geregeld.
Artikel 5:9
De werknemer heeft recht op verlof zonder behoud van loon voor:
a.de verzorging van een persoon als bedoeld in artikel 5:1, tweede lid, die levensbedreigend ziek is; of
b.de noodzakelijke verzorging van een persoon als bedoeld in artikel 5:1, tweede lid, die ziek of hulpbehoevend is.
Zoals je kunt zien staat bij a niet het woordje noodzakelijk bij verzorging. De parlementaire geschiedenis zegt ook op pagina 13
Het recht op verlof is bedoeld voor de verzorging van de terminaal zieke
naaste of het kind met een levensbedreigende ziekte. Het begrip verzorging heeft in deze context een ruime betekenis. Het omvat zowel het
bieden van fysieke zorg (handen aan het bed), als het doen van boodschappen, enz. of enige andere vorm van bijstand en ondersteuning, ook
in geestelijk opzicht, die aan de stervende persoon wordt verleend (en die
de werknemer wil bieden). De werknemer (en veelal de zieke zelf) bepalen
aan welke door de werknemer te verlenen zorg behoefte bestaat.
Het spreekt vanzelf dat het verruimen van de mogelijkheid tot het bieden
van die zorg niet alleen in het belang van de zieke, maar ook in het belang
van de werknemer kan zijn, aangezien het verlof hem meer ruimte geeft
om de zware belasting rond het sterven van een naaste of de levensbedreigende ziekte van een kind te dragen. Door het verlof is de werknemer beter tegen die belasting opgewassen.
Niet vereist is (zoals bij het kortdurend zorgverlof) dat de verzorging
«noodzakelijk» is in de zin dat een noodsituatie zou ontstaan indien de
werknemer niet zelf zorg zou bieden. De aanwezigheid van adequate
medische zorg, of bijvoorbeeld thuiszorg, kan dus geen reden vormen
voor weigering van het verlof op de grond dat in de verzorging van de
zieke naaste reeds op toereikende wijze voorzien zou zijn
https://www.parlementairemonitor.nl/935 ... t62672.pdf
donderdag 21 november 2024 om 14:23
3. je neemt ontslag, leeft tijdelijk van je spaargeld en komt weer bovendrijven als er weer rust heerst.OudEnWijs schreef: ↑21-11-2024 13:54Ik heb natuurlijk geen idee van je functie, je sector of je marktwaarde, dus alles is relatief, maar wat ik vrij veel zie is dat ervaren mensen enorm gewild zijn. Jij bent op die functie terecht gekomen omdat je werkgever dacht dat je waarde kon toevoegen. Los van het menselijke aspect, dat al genoeg zou moeten zijn, en los van een cao, is het gewoon verstandig werkgeverschap om een werknemer die zichzelf naar overspannenheid aan het werken is, te helpen dat te voorkomen. Alle mitsen en maren zal je zelf wel kennen, ik neem aan dat je weet hoe goed de markt is voor mensen zoals jij, maar in de basis zou ik het vrij simpel benaderen: er zijn twee keuzes.
1. Jij gaat op volle kracht door, valt daardoor binnenkort volledig en waarschijnlijk langdurig uit. Dat kost je werkgever hoe dan ook geld, en zal wellicht ook problemen van andere aard geven want jouw werk valt daarmee stil.
2. Je krijgt de ruimte om te blijven werken EN te mantelzorgen EN er voor je gezin te zijn. Dat kost ook geld, dat gaat wellicht ook andere problemen geven, maar het is wel aannemelijk dat dat van tijdelijke aard is en dat de schade voor je werkgever aanzienlijk kleiner is dan met optie 1.
Een werkgever met een beetje gezond verstand moet er van te overtuigen zijn dat dit de keuzes zijn. En dan ligt optie 2 vanuit de werkgever echt voor de hand. Dat heeft niets te maken met cao, jouw rechten, of een gunst voor jou. Dat is gewoon zakelijk kijken naar kosten van verschillende opties. En schuldgevoel is dan ook volstrekt nergens voor nodig.
Daar zit een werkgever al helemaal niet op te wachten en jij uiteraard ook niet. Ik vind het zelf altijd verfrissend om die optie ook open te houden.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
donderdag 21 november 2024 om 14:48
donderdag 21 november 2024 om 14:52
donderdag 21 november 2024 om 15:04
Ik ben een rare, maar ik denk dus altijd dat je er eerst samen uit probeert te komen op basis van wat er nodig is en wat er kan, en als dat niet lukt, kijk ik hoe het in de wet is geregeld. I
Mensen voor regels en dat soort anarchistische leuzen.
Mensen voor regels en dat soort anarchistische leuzen.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
donderdag 21 november 2024 om 15:23
Ligt helemaal aan de markt.nimue_iparis schreef: ↑21-11-2024 13:34In het ergste geval verlengen ze het contract niet in juli, dat komt dan ook wel weer goed in deze markt.
Is toch weer een stress extra
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 21 november 2024 om 15:36
Wat verdrietig maar ook mooi dat jullie er zo voor hem hebben kunnen zijn.Wollstonecraft schreef: ↑21-11-2024 13:18Wat staat hierover in je cao? Dat is de basis van waaruit je het gesprek met je manager voert. Mijn ervaring is dat werkgevers best soepel zijn. Onlangs is mijn vader overleden na een kort maar intensief ziekbed en mijn beide siblings zijn 2 weken niet wezen werken. Dat was geen probleem. Ze werken ook in hele verschillende branches.
We hebben als gezin de laatste paar weken 24 uur per dag gezorgd voor mijn vader. Een hele nare en heftige periode. Maar ook heel waardevol, want nu hij is overledem kunnen we niets meer voor en met hem doen. Ik ben heel blij dat we tijdens zijn laatste weken er steeds voor hem konden zijn en er is geen baan die op dat moment belangrijker was.
donderdag 21 november 2024 om 15:39
Mijn partner neemt veel over en geeft me de ruimte om te weg te gaan als ik dat wil. Als het moet kunnen de pubers veel zelf (ook koken enzo) maar ik merk dat zij ook behoefte hebben aan tijd met mij. Ineens zitten ze naast me op de bank als ik er ben, terwijl ze eerder liever op hun kamer zaten.ninanoname schreef: ↑21-11-2024 13:37Hoe is de verdeling van zorgtaken thuis? Heb je een partner die je het huishouden uit handen neemt zodat jij wat meer tijd aan je zieke ouder kunt besteden?
Wat doen de pubers zelf, wat zouden ze kunnen doen om jou wat te ontlasten?
donderdag 21 november 2024 om 15:48
Zo, dat is een goede vraag. Minder werk en meer tijd met mijn ouder en meer tijd voor mezelf denk ik. Helemaal niet werken vind ik ‘eng’. Elke dag de hele dag bij mijn ouders zitten is (nu nog) geen optie. En dan zit ik thuis te ‘niksen’ ofzo. Of nou ja, teveel tijd om na te denken vrees ik. Werk is in die zin ook afleiding, als het me lukt me te concentreren (vandaag niet).
Tijd voor mezelf ben ik te onrustig voor. Een vriendin vroeg gisteren of ik morgen met haar een kop koffie wil drinken. En ik kreeg het daar gewoon benauwd van. Het liefst plan ik niks zodat ik naar mijn ouders kan als ik wil. En ik weet ook wel dat ik die vriendin gewoon af kan zeggen maar ik voel me dan toch schuldig/verplicht. Wat ik wel veel doe nu is lopen met de hond. En ik heb, uit zelfzorg, een vijf rittenkaart bij de masseur gekocht. Al is dat ook noodzakelijk onderhoud omdat mijn nek/schouders zo vast zitten.
donderdag 21 november 2024 om 15:54
Ik ga eens kijken naar dat langdurend zorgverlof. Misschien is dat wel het slimste. Hoewel ik het wel stom vind dat het onbetaald is, los van of ik het wel of niet kan betalen. Het alternatief is namelijk dat ik doorbuffel tot ik omval. En dat is voor mijn werkgever veel nadeliger.
Mijn manager laat de regie inderdaad echt bij mij. Ik heb me net wel afgemeld voor einde middag/avond en kreeg een sterkte wens. Even een rustige avond en dan morgen naar mijn ouders.
Mijn manager laat de regie inderdaad echt bij mij. Ik heb me net wel afgemeld voor einde middag/avond en kreeg een sterkte wens. Even een rustige avond en dan morgen naar mijn ouders.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
