Werk & Studie
alle pijlers
Zeven vinkjes
donderdag 11 januari 2024 om 11:37
Gewoon uit nieuwsgierigheid, en wellicht onderwerp voor discussie:
Hoeveel vinkjes heb jij, en heb je de indruk dat je daardoor inderdaad voor- of nadeel hebt in het bereiken van een bepaalde (machts- of inkomens-)positie?
Je kan het hier testen:
https://7vinkjes.nl
En aangezien TO aftrapt: 7 vinkjes, en ja, ik denk dat het daardoor voor mij aanzienlijk makkelijker is/was om te komen waar ik nu ben.
Hoeveel vinkjes heb jij, en heb je de indruk dat je daardoor inderdaad voor- of nadeel hebt in het bereiken van een bepaalde (machts- of inkomens-)positie?
Je kan het hier testen:
https://7vinkjes.nl
En aangezien TO aftrapt: 7 vinkjes, en ja, ik denk dat het daardoor voor mij aanzienlijk makkelijker is/was om te komen waar ik nu ben.
donderdag 11 januari 2024 om 14:39
Wat misschien ook meespeelt: ik heb de zekerheid dat ik altijd op mijn familie kan terugvallen. Als ik morgen op straat kom te staan, komen mijn ouders mij ophalen, zij hebben geld en middelen om mij te kunnen ondersteunen (en anders heb ik genoeg andere mensen in mijn netwerk die dat kunnen). Dat maakt het makkelijker om risico’s te nemen.
donderdag 11 januari 2024 om 14:41
Ja, je hebt absoluut gelijk hoor. Mijn taalbeheersing (essentieel in mijn vak) heb ik te danken aan mijn achtergrond.florence13 schreef: ↑11-01-2024 14:18in het algemeen waag ik dat te betwijfelen. Je wist waarschijnlijk beter hoe je moest gedragen in situaties die voor jou normaal waren maar voor kinderen van mensen uit andere sectoren niet. De kans dat je thuis bijvoorbeeld een krant had, of je ouders enigszins geëngageerd waren met betrekking tot nieuws is groter, waar al een hele hoop algemene ontwikkeling uit voortkomt en enorm veel woordenschat. Om maar een voorbeeld te noemen.
donderdag 11 januari 2024 om 14:41
Accentloos Nederlands, en schrijven zonder taalfouten, daar waren mijn ouders heel fel op. Ik merk dat ik hetzelfde doe naar mijn kinderen. "Ik pak me fiets en ga is zien of ik kan chillen" roept bij mij meteen een reactie op, en ik zeg er ook bij: dit soort Nederlands gaat je echt punten kosten in je carrière.Isolde schreef: ↑11-01-2024 14:34Inderdaad. Weten 'hoe het hoort', en daar ook niet bij stilstaan, accentloos praten, van huis uit in contact komen met 'hogere' cultuur, een milieu waar therapie of bijles evident en voorhanden is indien nodig ...
Bij mij thuis werd ook altijd gezegd 'als je later naar de universiteit gaat'. Dat was de evidentie zelve.
Op zich ook wel beperkend hoor. Voor mij is het prima uitgedraaid maar ik had er dus geen idee van dat er ook een toneelschool bestond of dat je ondanks een goed stel hersens even goed een vak kan gaan leren (heb een vriendin die inmiddels vijf kapperszaken heeft).
En wat me nu wel opvalt in de generatie van mijn kinderen, is dat studeren bij die derde generatie vaak weer niet vanzelfsprekend is. Mijn ouders en hun vrienden hebben allemaal universiteit gedaan, hun kinderen ook. Maar de kinderen van die kinderen studeren vaak moeilijker. En dan zie je tegelijk dat de dochter van de poetsvrouw en de zoon van de conciërge arts worden. En daarbij denk ik dan: onze maatschappij zit nog niet zo verkeerd in elkaar.
En de vanzelfsprekendheid herken ik ook. Ik heb de universiteit, in verschillende richtingen, nooit afgemaakt, en binnen mijn familie ben ik daarmee een hoge uitzondering. Binnen de familie is mijn zelfgekozen status-aanduiding dan ook: mislukt.
Wat natuurlijk idioot is
donderdag 11 januari 2024 om 14:42
Ik weet niet of het in zijn boek of in zijn podcast was, maar daar gaf Luyendijk ook als voorbeeld dat tegenwoordig vooral de witte mannelijke sociale klassemigrant de dupe is? Stel er zijn 2 topfuncties: dan gaan ze voor een witte man met 7 vinkjes en een vrouw (met meestal 6 vinkjes). Of een witte man met 7 vinkjes en een niet witte man met minder vinkjes. Eigenlijk nooit voor de vrouw en de niet witte man.Oude_Man_2 schreef: ↑11-01-2024 14:19Kern van het boek van Luyendijk: er is geen objectieve norm voor "beter" of "gelijk". En het zijn de 7-vinkers die bepalen wat goed is, zij maken de norm.
En omdat ze toch goede sier willen maken met diversiteitsbeleid e.d, zullen ze niet zo snel gaan voor de witte man met 7 vinkjes en de witte man met maar 4 of 5 vinkjes (de sociale klassestijger). Deze laatste groep schijnt het dus moeilijker te hebben.
donderdag 11 januari 2024 om 14:47
Dat is niet zelfingenomen maar gewoon een feit. Mijn dochter zoekt een stage, wij brengen haar in contact met een vriendin die eigenaar is van een PR-bedrijf, en ze krijgt de stage. Mijn man moet zijn heup laten vervangen, hij belt een bevriende orthopeed en krijgt voorrang. Mijn 15-jarige nichtje krijgt kanker, via een bevriende kankerspecialist komt zij heel snel terecht bij de juiste specialist/chirurg. Mijn neefje is van alle middelbare scholen gestuurd en kan nergens meer terecht, en dankzij een bevriende rector wordt hij aangenomen op een school. Mijn zoon komt in het buitenland in aanraking met justitie, wij krijgen meteen hulp van een bevriende topadvocaat die een advocaat voor hem regelt bij het zusterkantoor in het bewuste land. Gratis, we hebben nooit een rekening gezien. Wij hebben met spoed een verklaring van goed gedrag nodig, en via via kunnen wij het document binnen een dag ophalen bij Justitie in Den Haag (dat duurt normaal heel lang).
Pas als je in de problemen komt, merk je hoe belangrijk een goed netwerk is, dat heb ik wel geleerd.
donderdag 11 januari 2024 om 14:48
Dit heeft heel erg betrekking op het voorbeeld wat ik in een ander topic al een keer aanhaalde. Het niet bekend zijn met de sociale mores. Dat ging over een jonge vrouw die net afgestudeerd was en nergens aan werd genomen. Gesprekken vonden vaak tijdens de lunch plaats, zij bestelde tijdens de lunch een cola en op de vraag of ze voldoende had gegeten antwoordde ze bevestigend en voegde daar aan toe dat ze helemaal vol zat.Dahlia74 schreef: ↑11-01-2024 14:30Dit inderdaad. De algemene ontwikkeling met hoopopgeleide of welgestelde ouders is anders. De kans dat je naar het theater gaat, naar het museum, interessantere vakantie e.d. is gewoon veel groter. En dat draagt aan de algemene ontwikkeling. Ook wordt je vakaer bewuster gemaakt van manieren hebben, hoe te gedragen in bepaalde situaties. Als je tussen de artsen zit, zoals deze forummer zegt, ben je vele behendiger in contact maken, in netwerken enz.. Als je dat niet hebt meegekregen sta je gewoon achter.
Je loopt vaak zoveel stappen voor als je ouders welgesteld en hoog opgeleid zijn en veel contacten c.q. een groot netwerk hebben. Tuurlijk zijn er uitzonderingen hierop.
donderdag 11 januari 2024 om 14:49
Ja, dat heb ik hem ook horen zeggen, en ik herken het ook. De groep witte mannen met minder vinkjes wordt ook nog eens volledig genegeerd meestal. Ook, of misschien wel zeker, door 6-vinkjes vrouwen. Die het in veel opzichten aanzienlijk makkelijker hebben dan de 4- vinkjes mannen.Baudolino schreef: ↑11-01-2024 14:42Ik weet niet of het in zijn boek of in zijn podcast was, maar daar gaf Luyendijk ook als voorbeeld dat tegenwoordig vooral de witte mannelijke sociale klassemigrant de dupe is? Stel er zijn 2 topfuncties: dan gaan ze voor een witte man met 7 vinkjes en een vrouw (met meestal 6 vinkjes). Of een witte man met 7 vinkjes en een niet witte man met minder vinkjes. Eigenlijk nooit voor de vrouw en de niet witte man.
En omdat ze toch goede sier willen maken met diversiteitsbeleid e.d, zullen ze niet zo snel gaan voor de witte man met 7 vinkjes en de witte man met maar 4 of 5 vinkjes (de sociale klassestijger). Deze laatste groep schijnt het dus moeilijker te hebben.
donderdag 11 januari 2024 om 14:49
Hier helaas ook. De kinderen van mijn zussen doen geen universiteit en dat is moeilijk voor de grootouders.Oude_Man_2 schreef: ↑11-01-2024 14:41Accentloos Nederlands, en schrijven zonder taalfouten, daar waren mijn ouders heel fel op. Ik merk dat ik hetzelfde doe naar mijn kinderen. "Ik pak me fiets en ga is zien of ik kan chillen" roept bij mij meteen een reactie op, en ik zeg er ook bij: dit soort Nederlands gaat je echt punten kosten in je carrière.
En de vanzelfsprekendheid herken ik ook. Ik heb de universiteit, in verschillende richtingen, nooit afgemaakt, en binnen mijn familie ben ik daarmee een hoge uitzondering. Binnen de familie is mijn zelfgekozen status-aanduiding dan ook: mislukt.
Wat natuurlijk idioot is
donderdag 11 januari 2024 om 14:51
Lullig, maar dat kost je inderdaad je gesprek.Baudolino schreef: ↑11-01-2024 14:48Dit heeft heel erg betrekking op het voorbeeld wat ik in een ander topic al een keer aanhaalde. Het niet bekend zijn met de sociale mores. Dat ging over een jonge vrouw die net afgestudeerd was en nergens aan werd genomen. Gesprekken vonden vaak tijdens de lunch plaats, zij bestelde tijdens de lunch een cola en op de vraag of ze voldoende had gegeten antwoordde ze bevestigend en voegde daar aan toe dat ze helemaal vol zat.
donderdag 11 januari 2024 om 14:59
Wow, hier sta ik wel van te kijken.Samarinde schreef: ↑11-01-2024 14:47Dat is niet zelfingenomen maar gewoon een feit. Mijn dochter zoekt een stage, wij brengen haar in contact met een vriendin die eigenaar is van een PR-bedrijf, en ze krijgt de stage. Mijn man moet zijn heup laten vervangen, hij belt een bevriende orthopeed en krijgt voorrang. Mijn 15-jarige nichtje krijgt kanker, via een bevriende kankerspecialist komt zij heel snel terecht bij de juiste specialist/chirurg. Mijn neefje is van alle middelbare scholen gestuurd en kan nergens meer terecht, en dankzij een bevriende rector wordt hij aangenomen op een school. Mijn zoon komt in het buitenland in aanraking met justitie, wij krijgen meteen hulp van een bevriende topadvocaat die een advocaat voor hem regelt bij het zusterkantoor in het bewuste land. Gratis, we hebben nooit een rekening gezien. Wij hebben met spoed een verklaring van goed gedrag nodig, en via via kunnen wij het document binnen een dag ophalen bij Justitie in Den Haag (dat duurt normaal heel lang).
Pas als je in de problemen komt, merk je hoe belangrijk een goed netwerk is, dat heb ik wel geleerd.
Ik heb een gelijkaardig netwerk denk ik maar voorrang krijgen, nee. Mijn eigen vader kan geen voorrang krijgen in het ziekenhuis waar hij altijd heeft gewerkt. Dat gaat niet, afspraken worden centraal geregeld,niet door de artsen zelf.
Wat advies krijgen, heb ik wel dezelfde ervaringen en dat is ontzettend nuttig. Altijd een advocaat of medisch specialist, architect die je 'even' kan bellen. Maar voorrang bij het krijgen van stages, jobs etc? Nee. Misschien omdat mijn netwerk vooral aan grote instellingen verbonden is, niet zozeer vrije beroepen.
Wel iets anders: zoon mispeuterde iets en werd in mijn ogen door politie en justitie ongewoon mild behandeld. In politieverslag stond letterlijk dat hij uit een goed milieu kwam met betrokken ouders en dat ze dus bemiddeling beter vonden dan vervolging.
Klassejustitie vond een vriendin. Anderszijds zou je je het ook pragmatisme kunnen noemen, er zijn middelen en tijd tekort bij justitie dus waarom tijd verspillen aan iemand die hoogstwaarschijnlijk geen crimineel in de dop is ...
donderdag 11 januari 2024 om 15:02
Klopt. Dat krijg je in een tussenperiode. Eerste werden mannen bevooroordeeld, dan vrouwen om het verschil kleiner te maken en als het verschil klein/weg is, wordt het pas weer eerlijk.
Klinkt een beetje als wat in datingland gebeurt. Mannen met weinig vinkjes minder datemogelijkheden hebben. Ook weer minder mogelijkheden dat vrouwen met weinig vinkjes. Mannen zitten zowel aan de top als aan de grond.Oude_Man_2 schreef: ↑11-01-2024 14:49Ja, dat heb ik hem ook horen zeggen, en ik herken het ook. De groep witte mannen met minder vinkjes wordt ook nog eens volledig genegeerd meestal. Ook, of misschien wel zeker, door 6-vinkjes vrouwen. Die het in veel opzichten aanzienlijk makkelijker hebben dan de 4- vinkjes mannen.
dianaf wijzigde dit bericht op 11-01-2024 15:07
38.91% gewijzigd
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 11 januari 2024 om 15:04
Of tijd en geld verspillen aan een familie die bij iedere stap in het proces juridisch tegengas geeft terwijl het hoogst haalbare een taakstrafje van 15 uur bij bureau Halt is.Isolde schreef: ↑11-01-2024 14:59Wow, hier sta ik wel van te kijken.
Ik heb een gelijkaardig netwerk denk ik maar voorrang krijgen, nee. Mijn eigen vader kan geen voorrang krijgen in het ziekenhuis waar hij altijd heeft gewerkt. Dat gaat niet, afspraken worden centraal geregeld,niet door de artsen zelf.
Wat advies krijgen, heb ik wel dezelfde ervaringen en dat is ontzettend nuttig. Altijd een advocaat of medisch specialist, architect die je 'even' kan bellen. Maar voorrang bij het krijgen van stages, jobs etc? Nee. Misschien omdat mijn netwerk vooral aan grote instellingen verbonden is, niet zozeer vrije beroepen.
Wel iets anders: zoon mispeuterde iets en werd in mijn ogen door politie en justitie ongewoon mild behandeld. In politieverslag stond letterlijk dat hij uit een goed milieu kwam met betrokken ouders en dat ze dus bemiddeling beter vonden dan vervolging.
Klassejustitie vond een vriendin. Anderszijds zou je je het ook pragmatisme kunnen noemen, er zijn middelen en tijd tekort bij justitie dus waarom tijd verspillen aan iemand die hoogstwaarschijnlijk geen crimineel in de dop is ...
donderdag 11 januari 2024 om 15:14
Voorrang met de heupoperatie was is een privékliniek. De kankerspecialist is een goede vriend van ons, hij keek mee met de foto's en uitslagen (en riep hulp in van een bevriende radioloog), en zo kwam mijn nichtje veel sneller dan normaal bij die ene specialist die de gecompliceerde operatie kon uitvoeren. Anders gaat daar enorm veel tijd overheen. Het helpt gewoon om de weg te kennen, of om mensen te kennen die de weg kennen.Isolde schreef: ↑11-01-2024 14:59Wow, hier sta ik wel van te kijken.
Ik heb een gelijkaardig netwerk denk ik maar voorrang krijgen, nee. Mijn eigen vader kan geen voorrang krijgen in het ziekenhuis waar hij altijd heeft gewerkt. Dat gaat niet, afspraken worden centraal geregeld,niet door de artsen zelf.
Wat advies krijgen, heb ik wel dezelfde ervaringen en dat is ontzettend nuttig. Altijd een advocaat of medisch specialist, architect die je 'even' kan bellen. Maar voorrang bij het krijgen van stages, jobs etc? Nee. Misschien omdat mijn netwerk vooral aan grote instellingen verbonden is, niet zozeer vrije beroepen.
Wel iets anders: zoon mispeuterde iets en werd in mijn ogen door politie en justitie ongewoon mild behandeld. In politieverslag stond letterlijk dat hij uit een goed milieu kwam met betrokken ouders en dat ze dus bemiddeling beter vonden dan vervolging.
Klassejustitie vond een vriendin. Anderszijds zou je je het ook pragmatisme kunnen noemen, er zijn middelen en tijd tekort bij justitie dus waarom tijd verspillen aan iemand die hoogstwaarschijnlijk geen crimineel in de dop is ...
Als wij (of vrienden) een probleem hebben, is de eerste vraag: "Wie kennen we? Wie kunnen we bellen?" En dat zijn veel mensen. Die mensen kennen ook weer mensen.
Onze tandarts is een vriend. Onze huisarts is een vriendin. We hebben bij dezelfde studentenvereniging gezeten, en het is grappig om te merken dat onze kinderen nu ook weer hun eigen bevriende tandarts en huisarts hebben, met wie zij gestudeerd hebben. Ook met het vinden van kamers (in Amsterdam) helpt een netwerk: onze twee oudste kinderen hadden heel snel een kamer, via via, en als je eenmaal in dat circuitje zit, komt er vanzelf weer een betere kamer langs. Vaak niet heel duur, want ouders van vrienden bezitten huizen. Dat is een enorm privilege, dat realiseren ze zich ook.
donderdag 11 januari 2024 om 15:22
Zelf heb ik 2 vinkjes, waarvan universitair opgeleid. Dat vind ik geen privilege maar juist een overwinning die ik heb behaald ondanks dat zon beetje alles tegen zat.
Ik ben zeker goed terecht gekomen en bevind me nu in een omgeving met allemaal 6 of 7 vinkers. De meeste van hen hebben oprecht geen idee van mijn achtergrond.
Als ervaringdeskundige kan ik zeggen dat het echt ontzettend moeilijk is om uit zon omgeving te ontsnappen. Echt, mensen hebben geen idee. Ik had nooit iemand die met huiswerk kon helpen, nooit iemand die ik om advies kon vragen, geen geld voor studieboeken. Met een lege maag naar school. Ok, een bijbaan zoeken dan, maar geen geld voor een fiets of ov om daar te geraken. Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Jammer inderdaad dat gezondheid en armoede niet worden genoemd.
Ik ben zeker goed terecht gekomen en bevind me nu in een omgeving met allemaal 6 of 7 vinkers. De meeste van hen hebben oprecht geen idee van mijn achtergrond.
Als ervaringdeskundige kan ik zeggen dat het echt ontzettend moeilijk is om uit zon omgeving te ontsnappen. Echt, mensen hebben geen idee. Ik had nooit iemand die met huiswerk kon helpen, nooit iemand die ik om advies kon vragen, geen geld voor studieboeken. Met een lege maag naar school. Ok, een bijbaan zoeken dan, maar geen geld voor een fiets of ov om daar te geraken. Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Jammer inderdaad dat gezondheid en armoede niet worden genoemd.
donderdag 11 januari 2024 om 15:22
Misschien maar de politie zei (aldus zoon ) letterlijk: we zien ook wel dat je een goede jongen bent ...
donderdag 11 januari 2024 om 15:32
Niet alles gelezen. Ik heb 4 vinkjes. Ben me redelijk bewust van de privileges die ik heb als autochtone Nederlander in dit land en vaar er wel bij. Dat mensen me automatisch vertrouwen bijvoorbeeld, dat zal anders zijn wanneer je een zwarte man bent.
De lagere sociale status en bijbehorende gevoelens van minderwaardigheid van mijn familie zijn wel een belemmering geweest, op school o.a. Het maakt ook dat ik me soms niet thuis voel in bepaalde kringen en zoals bij de intellectuele elite. Ben vaak uitgenodigd en dan verstierde ik het met obstinaat gedrag. Bepaalde vervolgopleidingen die ik interessant vond maar ik voelde me er niet thuis.
Ik heb daardoor wel eens het gevoel dat ik qua carrière niet echt een goede stap heb kunnen maken en noodgedwongen voor mezelf moest beginnen. Nu ben ik zo ver dat ik dat niet "minder" vind en juist wel trots ben maar feitelijk gezien heb ik minder kansen dan iemand met 7 vinkjes, denk ik. Je wordt toch gevormd door het nest waar je uit komt. Mijn ouders hadden nooit een koopwoning en ik heb dat ook niet. Daar denk ik wel eens over na, hoe dat komt.
Maar over het algemeen overheerst het gevoel dat ik rijk, een bofkont en zeer geprivilegieerd ben dat ik in dit land ben geboren en opgegroeid.
De lagere sociale status en bijbehorende gevoelens van minderwaardigheid van mijn familie zijn wel een belemmering geweest, op school o.a. Het maakt ook dat ik me soms niet thuis voel in bepaalde kringen en zoals bij de intellectuele elite. Ben vaak uitgenodigd en dan verstierde ik het met obstinaat gedrag. Bepaalde vervolgopleidingen die ik interessant vond maar ik voelde me er niet thuis.
Ik heb daardoor wel eens het gevoel dat ik qua carrière niet echt een goede stap heb kunnen maken en noodgedwongen voor mezelf moest beginnen. Nu ben ik zo ver dat ik dat niet "minder" vind en juist wel trots ben maar feitelijk gezien heb ik minder kansen dan iemand met 7 vinkjes, denk ik. Je wordt toch gevormd door het nest waar je uit komt. Mijn ouders hadden nooit een koopwoning en ik heb dat ook niet. Daar denk ik wel eens over na, hoe dat komt.
Maar over het algemeen overheerst het gevoel dat ik rijk, een bofkont en zeer geprivilegieerd ben dat ik in dit land ben geboren en opgegroeid.
donderdag 11 januari 2024 om 15:43
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
