Werk & Studie
alle pijlers
Zou liever thuisblijfmoeder zijn.
zondag 5 januari 2020 om 22:37
Goedenavond,
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)
Herkent iemand dit nog meer? Haha
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)Herkent iemand dit nog meer? Haha
vrijdag 10 januari 2020 om 08:13
Verlofdagen zijn in vrij te nemen en te ontspannen. Bovendien zijn in sommige bedrijven de verlofdagen nogal karig dus zou de man veel minder thuis zijn dan met die 5 weken.
Ik vind dat die 5 weken ook 100% betaald moet zijn, dat het een langere periode moet worden en dat je het mag opnemen na het verlof van je vrouw (als je wilt). Op die manier kun je als je wilt je kind een maand later (of nog later) naar de opvang brengen en dat is denk ik voor velen een mooie stimulans (emotioneel en financieel) met als gevolg dat de vaders ook een paar weken/maanden alleen met het kind thuis zijn en zorgen. Ik denk dat dat heel erg zou helpen in het gelijk trekken van de verhoudingen.
vrijdag 10 januari 2020 om 08:19
Afhankelijk van je vent..... niet om t een of ander, maar je vent is ook afhankelijk van jou hoor. Niet financieel maar op andere vlakken.peaches100 schreef: ↑05-01-2020 22:48Voordat we hier een heel topic over “teren op je vent” etc krijgen.. Nogmaals het is totaal onrealistisch en het gaat ook niet gebeuren maar is het zo raar dat je als vrouw (of man) het gevoel hebt dat je thuisblijf moeder/vader wil zijn?
Ik vind het zo raar dat je dit anno 2020 niet mag uitspreken of voelen, je word meteen aangevallen of bevooroordeeld.
Hoeveel uur denk je dat er in een thuis-blijf-moeder-week zitten qua “werk”? En nee het is geen werk, maar je bent wel constant bezig. Zeker met drie kinderen. Je zorgt dat alles draait toch? Aan huishouden, clubjes, school, afspraken, tandarts, vriendjes, sporten en zo kan ik nog uren doorgaan. Volgens mij ben je als stel, als moeder en vader afhankelijk van elkaar.
Het is dan geen baan natuurlijk, maar je bent gewoon hoofd manager van het gezin.
vrijdag 10 januari 2020 om 08:36
Marjan23 schreef: ↑10-01-2020 08:19Afhankelijk van je vent..... niet om t een of ander, maar je vent is ook afhankelijk van jou hoor. Niet financieel maar op andere vlakken.
Hoeveel uur denk je dat er in een thuis-blijf-moeder-week zitten qua “werk”? En nee het is geen werk, maar je bent wel constant bezig. Zeker met drie kinderen. Je zorgt dat alles draait toch? Aan huishouden, clubjes, school, afspraken, tandarts, vriendjes, sporten en zo kan ik nog uren doorgaan. Volgens mij ben je als stel, als moeder en vader afhankelijk van elkaar.
Het is dan geen baan natuurlijk, maar je bent gewoon hoofd manager van het gezin.
Dat er veel uren werk in gaan zitten is helemaal waar. Voordeel is wel dat er aan de meeste dingen geen strakke tijden hangen en je dus heel flexibel bezig bent. Daarnaast krijg je veel mee van wat de kinderen meemaken en ben jij zowel vóór als over de kinderen het eerste aanspreekpunt. Vanuit die gedachte vind ik het heel goed als de andere ouder ook zijn, of juist haar, 'thuismomenten' zou hebben, zeker omdat het ook heel veel leuke en waardevolle momenten geeft.
vrijdag 10 januari 2020 om 08:39
Jullie hebben beiden natuurlijk gewoon een punt.Andersom schreef: ↑10-01-2020 08:36Dat er veel uren werk in gaan zitten is helemaal waar. Voordeel is wel dat er aan de meeste dingen geen strakke tijden hangen en je dus heel flexibel bezig bent. Daarnaast krijg je veel mee van wat de kinderen meemaken en ben jij zowel vóór als over de kinderen het eerste aanspreekpunt. Vanuit die gedachte vind ik het heel goed als de andere ouder ook zijn, of juist haar, 'thuismomenten' zou hebben, zeker omdat het ook heel veel leuke en waardevolle momenten geeft.
vrijdag 10 januari 2020 om 08:51
Ik zie trouwens bij stellen waarbij werk-zorg 50-50 verdeeld is (dus beide 4 dagen werken bijvoorbeeld) de kinderen ook buiten kantooruren veel meer naar beide ouders trekken. Waarbij bij een meer traditionele rolverdeling (1 fulltime, de ander parttime of thuis) de kinderen ook in het weekend alles aan de zorgouder vragen en de andere ouder automatisch wat meer buitenspel wordt gezet.
Overigens ben ik niet tegen een traditionele rolverdeling, mits er goed over is nagedacht. En ja, mocht je dan uit elkaar gaan betaal dan ook maar alimentatie. En ook niet zeuren dat je heel wat in te halen hebt op de arbeidsmarkt.
Het geeft namelijk wel veel rust in huis en daar worden mensen gelukkig van. Maar laten we het dan ook normaal gaan vinden dat mannen gaan huisvaderen en vrouwen een carrière opbouwen.
Overigens ben ik niet tegen een traditionele rolverdeling, mits er goed over is nagedacht. En ja, mocht je dan uit elkaar gaan betaal dan ook maar alimentatie. En ook niet zeuren dat je heel wat in te halen hebt op de arbeidsmarkt.
Het geeft namelijk wel veel rust in huis en daar worden mensen gelukkig van. Maar laten we het dan ook normaal gaan vinden dat mannen gaan huisvaderen en vrouwen een carrière opbouwen.
vrijdag 10 januari 2020 om 09:11
Bij ons is het niet zo dat de kinderen meer naar mij toetrekken, ook niet toen ze nog jonger waren.BescheidenBilspleet schreef: ↑10-01-2020 08:51Ik zie trouwens bij stellen waarbij werk-zorg 50-50 verdeeld is (dus beide 4 dagen werken bijvoorbeeld) de kinderen ook buiten kantooruren veel meer naar beide ouders trekken. Waarbij bij een meer traditionele rolverdeling (1 fulltime, de ander parttime of thuis) de kinderen ook in het weekend alles aan de zorgouder vragen en de andere ouder automatisch wat meer buitenspel wordt gezet.
vrijdag 10 januari 2020 om 09:20
Ik wel, maar denk niet dat het door het thuisblijven komt. Ik was altijd al degene die het meest het voortouw nam en zaken uitstippelt enzo. Natuurlijk bespreken we wel alles, maar ik neem meestal het initiatief.
vrijdag 10 januari 2020 om 09:31
Ik denk dat dat vooral door het geslacht bepaald wordt en door de diepgewortelde rolmodel dat geld verdienen de hoofdtaak van de man is een het huishouden de hoofdtaak van de vrouw. De huidige generatie ouders is immers veelal nog in die rolverdeling opgegroeid. Ik denk dat ze daardoor niet direct zichzelf zien als 'hoofd' van de ene taak maar eerder de ander zien als 'hoofd' van de andere taak.
vrijdag 10 januari 2020 om 09:34
Mijn man en ik hebben beide een levensverzekering van €200.000. Hij omdat als hij overlijd ik geen inkomen meer heb als huisvrouw en ik omdat hij dan iemand moet gaan betalen voor mijn huisvrouw-uren. We werken beide evenveel voor ons gevoel.
Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik op hem ‘teer’. Hij voorziet mij van het leven dat ik wil en ik voorzie hem van het leven dat hij wil.
Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik op hem ‘teer’. Hij voorziet mij van het leven dat ik wil en ik voorzie hem van het leven dat hij wil.
vrijdag 10 januari 2020 om 09:43
wat voor inkomen heb je als huisvrouw?Fitze schreef: ↑10-01-2020 09:34Mijn man en ik hebben beide een levensverzekering van €200.000. Hij omdat als hij overlijd ik geen inkomen meer heb als huisvrouw en ik omdat hij dan iemand moet gaan betalen voor mijn huisvrouw-uren. We werken beide evenveel voor ons gevoel.
Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik op hem ‘teer’. Hij voorziet mij van het leven dat ik wil en ik voorzie hem van het leven dat hij wil.
vrijdag 10 januari 2020 om 09:44
Met 200.000 euro zal je gewoon nog een baan moeten gaan zoeken.Fitze schreef: ↑10-01-2020 09:34Mijn man en ik hebben beide een levensverzekering van €200.000. Hij omdat als hij overlijd ik geen inkomen meer heb als huisvrouw en ik omdat hij dan iemand moet gaan betalen voor mijn huisvrouw-uren. We werken beide evenveel voor ons gevoel.
Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik op hem ‘teer’. Hij voorziet mij van het leven dat ik wil en ik voorzie hem van het leven dat hij wil.
vrijdag 10 januari 2020 om 10:09
vrijdag 10 januari 2020 om 10:44
Super! Dat is het scenario als één van jullie komt te overlijden. Die 200.000, daar moet je waarschijnlijk nog wel belasting over betalen.Fitze schreef: ↑10-01-2020 10:09Het huis is apart verzekerd en wordt afbetaald na overlijden van één van ons. De €200.000 is alleen voor de partner voor kosten/inkomen. Kind(eren) krijgen na hun 18de ook ieder €100.000.
Ik wil niet mijn hele leven huisvrouw zijn. Over een nu nog onbekend aantal jaar ga ik weer werken.
Dan het scenario dat jullie uit elkaar gaan. Bijvoorbeeld omdat híj dat wil. Dan wordt die premie voor overlijdensrisico (niet-huis) niet meer betaald. En het huis wordt verkocht.
vrijdag 10 januari 2020 om 11:01
-jolijn- schreef: ↑10-01-2020 10:44Super! Dat is het scenario als één van jullie komt te overlijden. Die 200.000, daar moet je waarschijnlijk nog wel belasting over betalen.
Dan het scenario dat jullie uit elkaar gaan. Bijvoorbeeld omdat híj dat wil. Dan wordt die premie voor overlijdensrisico (niet-huis) niet meer betaald. En het huis wordt verkocht.
In dat laatste geval komt het geld los dat ik heb ingebracht voor ons huis. Ik zal sowieso dan moeten gaan werken en mijn man zal dan minder moeten werken of betaald uitbesteden. We komen er dan beide niet beter uit.
vrijdag 10 januari 2020 om 12:08
Dat soort afhankelijkheid is makkelijk op te lossen... een stuk makkelijker dan financiële afhankelijkheid. Als ik geen werk zou hebben en morgen ga scheiden heb ik niet overmorgen een baan geregeld. Dat is deels buiten mijn eigen beheer. Als ik opeens het huishouden hele,aal zelf moet doen dan kan ik dat natuurlijk wel, dat kan grotendeels buiten werk en opvang voor de kinderen is een stuk makkelijker te regelen dan een nieuwe baan. Behalve opvang onder werktijd heb je eigenlijk niet veel meer nodig, de rest kan je ook gewoon naast je baan doen.Marjan23 schreef: ↑10-01-2020 08:19Afhankelijk van je vent..... niet om t een of ander, maar je vent is ook afhankelijk van jou hoor. Niet financieel maar op andere vlakken.
Hoeveel uur denk je dat er in een thuis-blijf-moeder-week zitten qua “werk”? En nee het is geen werk, maar je bent wel constant bezig. Zeker met drie kinderen. Je zorgt dat alles draait toch? Aan huishouden, clubjes, school, afspraken, tandarts, vriendjes, sporten en zo kan ik nog uren doorgaan. Volgens mij ben je als stel, als moeder en vader afhankelijk van elkaar.
Het is dan geen baan natuurlijk, maar je bent gewoon hoofd manager van het gezin.
Het hangt natuurlijk af van je werkveld en als je in de zorg zit of in bepaalde delen van het onderwijs heb je vast inderdaad ook binnen een paar weken een baan maar in veel andere sectoren (waaronder die waar ik in zit) zijn de procedures veel langer en is langere tijd geen werk gehad hebben niet bepaald een aanbeveling.
Mijn man en ik hebben financiën en huishouden min of meer gelijk verdeeld en daarin zit natuurlijk een wederzijdse afhankelijkheid. Als hij morgen weggaat dan is het evenwicht weg. Echter ik kan dat evenwicht redelijk makkelijk zelf weer terugvinden en zou eigenlijk weinig praktische problemen hebben als hij er niet meer zou zijn. Andersom geldt hetzelfde.
vrijdag 10 januari 2020 om 12:19
Andersom schreef: ↑10-01-2020 09:31Ik denk dat dat vooral door het geslacht bepaald wordt en door de diepgewortelde rolmodel dat geld verdienen de hoofdtaak van de man is een het huishouden de hoofdtaak van de vrouw. De huidige generatie ouders is immers veelal nog in die rolverdeling opgegroeid. Ik denk dat ze daardoor niet direct zichzelf zien als 'hoofd' van de ene taak maar eerder de ander zien als 'hoofd' van de andere taak.
Ja dat denk ik ook wel..
Ik kan wel een dag meer gaan werken en mijn man een dag minder hoor. Maar aan het eind vd rit heb ik daarna 1,5 keer zoveel werk.
Hij doet wat kan (na rato), en stofzuigen, wc poetsen etc kan ie prima zelf initiëren, maar heel veel dingen ook niet.
Hij weet van de helft niet eens dat het ook bij het huishouden hoort en dan gebeuren die dingen dus ook niet.
In die zin is hij afhankelijk van mij. En ik van hem. En gelukkig zijn we daar content mee
Ik heb respect voor thuisblijfmoeders hoor, en bij sommige gezinnen kan dat financieel ook. Hier ten eerste niet, en ten tweede zou ik gillend gek worden om 7 dagen in de week thuis te zijn. Heerlijk om ook een collega te zijn, en je hoofd op wat anders te hebben, (én, bijdragen aan het financiele plaatje)
vrijdag 10 januari 2020 om 12:25
Wij zijn allebei financieel onafhankelijk maar toch zou mijn man het een stuk lastiger krijgen dan ik, hij is in praktisch opzicht afhankelijker van mij dan ik van hem. Hij is voor zijn werk namelijk week weg/week thuis, dus hij zou OF een andere baan moeten zoeken OF voor zijn werkweek een heel creatieve oplossing moeten vinden. Ik zou “alleen maar” wat extra kinderopvang hoeven regelen. Nu zit in onze situatie natuurlijk nog wel een verschil tussen scheiden of overlijden. Bij een scheiding kunnen de kinderen natuurlijk bij mij verblijven tijdens zijn werkweek, als ik kom te overlijden wordt het een ander verhaal.Valia_1 schreef: ↑10-01-2020 12:08Dat soort afhankelijkheid is makkelijk op te lossen... een stuk makkelijker dan financiële afhankelijkheid. Als ik geen werk zou hebben en morgen ga scheiden heb ik niet overmorgen een baan geregeld. Dat is deels buiten mijn eigen beheer. Als ik opeens het huishouden hele,aal zelf moet doen dan kan ik dat natuurlijk wel, dat kan grotendeels buiten werk en opvang voor de kinderen is een stuk makkelijker te regelen dan een nieuwe baan. Behalve opvang onder werktijd heb je eigenlijk niet veel meer nodig, de rest kan je ook gewoon naast je baan doen.
Het hangt natuurlijk af van je werkveld en als je in de zorg zit of in bepaalde delen van het onderwijs heb je vast inderdaad ook binnen een paar weken een baan maar in veel andere sectoren (waaronder die waar ik in zit) zijn de procedures veel langer en is langere tijd geen werk gehad hebben niet bepaald een aanbeveling.
Mijn man en ik hebben financiën en huishouden min of meer gelijk verdeeld en daarin zit natuurlijk een wederzijdse afhankelijkheid. Als hij morgen weggaat dan is het evenwicht weg. Echter ik kan dat evenwicht redelijk makkelijk zelf weer terugvinden en zou eigenlijk weinig praktische problemen hebben als hij er niet meer zou zijn. Andersom geldt hetzelfde.
vrijdag 10 januari 2020 om 14:10
Ik denk dat dat inderdaad het geval is. Een scheiding, arbeidsongeschiktheid, ziekte of overlijden hakt er bij iedereen in, hoe je het ook verdeeld hebt. En ieder stel is op bepaald niveau van elkaar afhankelijk, dus het zal ook altijd praktische consequenties hebben en brengt je als gezin uit evenwicht. Maar hoe extremer je bepaalde taken verdeeld hebt, hoe meer je uit evenwicht raakt op zo'n moment. Want dan moet de ander heel ver opschuiven om dat wat weggevallen is op te lossen. Dat is een consequentie die je ervoor over kunt hebben, omdat het thuisblijven je meer voordelen oplevert dan dat dit een nadeel voor je is. Voor mij persoonlijk zou het in ieder geval wel als een groot nadeel gelden als ik het thuismoederschap zou overwegen.Valia_1 schreef: ↑10-01-2020 12:08Mijn man en ik hebben financiën en huishouden min of meer gelijk verdeeld en daarin zit natuurlijk een wederzijdse afhankelijkheid. Als hij morgen weggaat dan is het evenwicht weg. Echter ik kan dat evenwicht redelijk makkelijk zelf weer terugvinden en zou eigenlijk weinig praktische problemen hebben als hij er niet meer zou zijn. Andersom geldt hetzelfde.
vrijdag 10 januari 2020 om 14:17
Ik ben door omstandigheden thuis nu. Altijd aan het werk geweest, ik was financieel zelfstandig. Even een tijdje niet gewerkt na een burnout (jaren geleden alweer) en daarna ziek geworden. In de jaren erna heb ik wel wat gewerkt maar weinig omdat ik het lichamelijk niet goed volhield. Vorig jaar had ik een tijdelijk contract wat niet verlengd werd (kwam weer in de ziektewet vanwege dezelfde klachten). en ik zit nu in de ziektewet te wachten op een operatie (ws deze maand, heb nog geen datum).
Als de operatie slaagt dan wil ik kijken of ik kan omscholen naar een minder fysieke naam en meer kan gaan werken. Als deze niet slaagt zal ik in ieder geval proberen zoveel als mogelijk te gaan werken. Ik vind financiële zelfstandigheid namelijk wel heel belangrijk.
Ik heb het namelijk gezien aan mijn moeder, hoge opleiding maar kwam na scheiding niet snel aan de bak en uiteindelijk is ze in de schoonmaak beland.
Als de operatie slaagt dan wil ik kijken of ik kan omscholen naar een minder fysieke naam en meer kan gaan werken. Als deze niet slaagt zal ik in ieder geval proberen zoveel als mogelijk te gaan werken. Ik vind financiële zelfstandigheid namelijk wel heel belangrijk.
Ik heb het namelijk gezien aan mijn moeder, hoge opleiding maar kwam na scheiding niet snel aan de bak en uiteindelijk is ze in de schoonmaak beland.
vrijdag 10 januari 2020 om 14:28
Maar verlof is niet alleen voor het herstel en de borstvoeding lijkt me. Ook voor het verzorgen van de baby. En juist als het 100% nodig zou zijn voor het herstel, dan zou de partner moeten inspringen in de zorg voor de baby, zodat de vrouw ook écht kan herstellen. Nu hoor ik heel vaak dat de vrouw de gebroken nachten maar op zich neemt (ook bij flesvoeding), want haar man moet de volgende dag fris zijn voor zijn werk. Dat bevordert het herstel nou niet echt.
En hoeveel verlofdagen bouw je op in 8 maanden en moet je dan maar doorploegen zonder enige vakantie, ook als je al andere kinderen hebt? Vakantiedagen zijn niet alleen maar een soort overbodige luxe, ze zijn er ook om op te laden en samen met je gezin te zijn.
Wij hebben het zo gedaan hoor, zoals jij voorstelt. Dus ja, het kan, maar het vraagt wel heel wat van je. Mijn man heeft bij alle 3 de kinderen na de geboorte 2 weken verlof opgenomen (bij de derde kreeg hij dat van zijn werkgever, bij de eerste twee nog slechts 2 dagen) en na mijn verlof nog 2-3 weken bij de eerste twee en een maand parttime bij de derde. Dus in totaal steeds zo'n 5 weken.
Maar dat kon alleen doordat hij én een werkgever heeft die veel vakantiedagen geeft én bij elk kind er een paar jaar voor gespaard heeft én hij dus zo'n 6 jaar maar heel minimaal vakantiedagen heeft opgenomen (2 weken zomervakantie en 3 dagen rond de kerst en dat was het, bij ziekte van de kinderen oid was ik het die dan meestal insprong). Ik snap heel goed dat niet iedereen dat zo even doet. Wij waren wat dat betreft ook extreme vooruitplanners/denkers, heel veel mensen weten zo lang van tevoren niet eens dat ze voor een kind willen gaan.
vrijdag 10 januari 2020 om 14:48
vrijdag 10 januari 2020 om 14:49
Ik denk dat hierin wel een verschil zit tussen "ons geval" en een partner m/v van de bevallen vrouw die dus meteen/tamelijk snel weer aan het werk moet en de verantwoordelijkheden mbt baby(verzorging), huishouden en "derde shift" niet eens alleen uit onwil maar ook uit tijdgebrek op de (pas bevallen) vrouw afschuift.nicole123 schreef: ↑10-01-2020 14:28Maar verlof is niet alleen voor het herstel en de borstvoeding lijkt me. Ook voor het verzorgen van de baby. En juist als het 100% nodig zou zijn voor het herstel, dan zou de partner moeten inspringen in de zorg voor de baby, zodat de vrouw ook écht kan herstellen. Nu hoor ik heel vaak dat de vrouw de gebroken nachten maar op zich neemt (ook bij flesvoeding), want haar man moet de volgende dag fris zijn voor zijn werk. Dat bevordert het herstel nou niet echt.
Jij schreef gister, als jij het kan zouden vaders het ook moeten kunnen (en op zich mee eens) maar het scheelt denk ik wel of je er allebei veel bent en misschien ook juist in die beginperiode voor er allemaal vaste patronen insluipen. Mijn vrouw heeft in de drie a vier maanden na haar bevallingen bijv elke dag kunnen uitslapen.
