Werk & Studie
alle pijlers
Zou liever thuisblijfmoeder zijn.
zondag 5 januari 2020 om 22:37
Goedenavond,
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)
Herkent iemand dit nog meer? Haha
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)Herkent iemand dit nog meer? Haha
vrijdag 10 januari 2020 om 20:42
Ja precies, dat zeiden “mijn” mannen ook, dat was nou eenmaal de tijd toen. Maar ze zien nu bij de jongere generaties hoe het ook kan.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:43
Ik denk dat het destijds ook niet echt mogelijk was om het anders te doen, de tijden waren inderdaad heel anders.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:43
Als je goed leest, staat er dat dat antwoord vooral door MANNEN was gegeven? En waarom? Omdat die meer dan fulltime bleven werken, zodat de vrouw wel tijd met haar kinderen kon spenderen.mindervanmij schreef: ↑10-01-2020 18:48Natuurlijk is het dan nog niet goed. Het is nooit goed voor sommige mensen.
https://www.ahealthylife.nl/verpleegkun ... -sterfbed/ "Ik wilde dat ik niet zoveel had gewerkt en meer tijd had doorgebracht met mijn geliefden", is nummer 2 van de 5 dingen waar mensen het meest spijt van hebben op hun sterfbed. maar hey, dan heb je wél je hele leven op andere mensen die wél de keuze maken om die tijd door te brengen met hun geliefden af kunnen geven, dat is óók superbelangrijk en nuttig. Stond op nummer 6 in de lijst: ik wou dat ik vaker anoniem via internet op andere mensen had afgegeven.
O ja, ik zal ook even gelijk antwoord geven op de vraag die ik nu natuurlijk weer krijg: wij hebben ervoor gekozen om zuinig te leven, zodat ook mijn man voldoende tijd heeft om met zijn geliefden door te brengen.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:43
Dat is wel zonde inderdaad... Ik ken het niet uit eigen ervaring. Ik had zelf nog meer tijd met beide ouders (tegelijkertijd) dan onze kinderen met ons hadden. Maar dat is waarschijnlijk ook zeer uitzonderlijk.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:43
Mijn opa nam in de jaren zestig een aanzienlijk deel van de opvoeding op zich (hij werkte in ploegen en mijn oma was niet zo geslaagd in het moederschap). Daar werd echt heel raar naar gekeken, dat was vreemd en vooral onmannelijk. Mijn schoonvader, die maar een halve generatie met mijn opa scheelt, heeft de hele jeugd van zijn kinderen amper in de woning doorgebracht, kwam eten, ging slapen en ging weer aan het werk. Het verschil heeft doorgewerkt op veel terreinen, al zal dat ook aan hun verschillende karakters liggen.
Ook op basis van deze ervaringen kan ik alleen maar voorstander zijn van delen van zorgen en werken.
Ook op basis van deze ervaringen kan ik alleen maar voorstander zijn van delen van zorgen en werken.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:47
Dit denk ik inderdaad soms ook weleens. Daarom vind ik het ook juist 'fair' om het te verdelen. Als je dat allebei ook wilt natuurlijk. Maar ik hoor zo vaak de vrouw al voordat ze kinderen krijgen meteen die parttime rol claimen zonder dat ze denken 'hey, misschien wil mijn man ook wel extra bij ons kind zijn'LauraRoar schreef: ↑10-01-2020 19:28Mwah, las ook in LINDA verhalen van vrouwen die spijt hadden van stoppen met werken. En bovendien: door thuisblijfmoeder te zijn neem je juist tijd met kinderen af van je man. In onze omgeving hebben we een stel waarvan de man dolgraag meer tijd thuis zou zijn. Maar zij vertikt het om een dag extra te werken en dan kan het dus financieel niet uit. Dus tja, het blijft een dilemma.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:54
Bee_Kind schreef: ↑10-01-2020 20:47Dit denk ik inderdaad soms ook weleens. Daarom vind ik het ook juist 'fair' om het te verdelen. Als je dat allebei ook wilt natuurlijk. Maar ik hoor zo vaak de vrouw al voordat ze kinderen krijgen meteen die parttime rol claimen zonder dat ze denken 'hey, misschien wil mijn man ook wel extra bij ons kind zijn'
Ja, daarmee sla je wel de spijker op zijn kop: je moet het wel allebei willen (én kunnen!).
Wat mij betreft is het allemaal heel erg maatwerk, elk stel zal dit voor henzelf uit moeten zoeken wat het beste werkt, en dit kan ook per periode weer verschillend zijn. Gelukkig is de tijd dat je 40 jaar voor 1 baas werkt al een tijdje voorbij en kun je dus ook regelmatig wisselen of wijzigen van rol,als je dat wilt. Het staat allemaal niet meer zo vast als voorheen.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:54
En ook gewoon: lekker een beetje in huis kunnen aanklooien. Al klinkt dat voor sommige mensen misschien ook wel als de hel.Bee_Kind schreef: ↑10-01-2020 20:47Dit denk ik inderdaad soms ook weleens. Daarom vind ik het ook juist 'fair' om het te verdelen. Als je dat allebei ook wilt natuurlijk. Maar ik hoor zo vaak de vrouw al voordat ze kinderen krijgen meteen die parttime rol claimen zonder dat ze denken 'hey, misschien wil mijn man ook wel extra bij ons kind zijn'
vrijdag 10 januari 2020 om 20:55
Dat onderzoek van Bronnie Ware is heel interessant en naar mijn mening juist dé reden om werk/zorg gelijk te verdelen, voor zover dat kan.mindervanmij schreef: ↑10-01-2020 18:48https://www.ahealthylife.nl/verpleegkun ... -sterfbed/ "Ik wilde dat ik niet zoveel had gewerkt en meer tijd had doorgebracht met mijn geliefden", is nummer 2 van de 5 dingen waar mensen het meest spijt van hebben op hun sterfbed.
(En ja, natuurlijk zijn er dan diverse situaties mogelijk waarin dat niet kan of een andere verdeling toch wenselijk is. Ik zeg hier niets over wat individuele stellen zouden moeten doen, want daar ga ik in het geheel niet over. Het is dus wederom geen persoonlijke aanval of kritiek.)
Bronnie Ware sprak mensen op hun sterfbed en het bleek dat mannen massaal spijt hadden van hun vele werken. Mannen van een generatie dat alleen de man werkte (nog wel een stuk meer dan 40 uur dacht ik) en hun vrouwen thuis waren. Tijd thuis doorbrengen blijkt dus ook voor mannen heel belangrijk, ook al beseffen ze zich dat vaak nog niet op de leeftijd dat er keuzes gemaakt worden over werk/zorgverdeling. Juist hierom zou voor zover mogelijk evenveel werken en evenveel tijd thuis doorbrengen ideaal zijn.
Het beeld dat sommige thuisblijfmoeders schetsen dat werkende moeders zouden vinden dat zowel mannen als vrouwen maar superveel moeten gaan werken dat begrijp ik niet. Er is niemand hier die dat beweert. Het gaat om de verdeling. Wanneer mannen en vrouwen in gelijke mate werken (en dat hoeft niet op een weegschaaltje uiteraard) dan hebben ze beiden het voordeel van tijd thuis met de kinderen en beiden het voordeel van economische zelfstandigheid (of bijna-economische zelfstandigheid).
Dus welke keuze je persoonlijk ook maakt, ik vind het helemaal prima en ik snap het ook heel vaak als de keuze uitvalt op een ongelijke verdeling, maar dit specifieke onderzoek pleit in ieder geval voor een gelijke verdeling.
vrijdag 10 januari 2020 om 20:57
Mijn vader doet dit ook, zegt het ook. Vroeger werkte hij zestig uur per week. Mijn moeder deed alles thuis in de tijd dat hij werkte. Op zondag deed mijn vader leuke met ons en deed mijn moeder die paar huishoudelijke dingen die dan nog moesten gebeuren maar even snel zelf zodat mijn vader ongestoord met ons kon spelen oid. Daardoor werd vooral haar aandeel in het huishouden nog meer en nog zwaarder.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:05
Precies. Ik zou niet weten waarom je fulltime zou werken als het financieel niet noodzakelijk is. Man/vrouw, single/relatie, wel/geen kinderen staat daar voor mij los van. Er is meer in het leven dan werk. Maar dat geldt dus, in mijn optiek, voor ons allebei. Dus totdat we de Staatsloterij winnen (en allebei zouden kunnen stoppen met werken), nemen we allebei verantwoordelijkheid voor het inkomen en werken we dus allebei (en zorgen we allebei). Nogmaals, mits je allebei fysiek en psychisch gezond bent.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:09
Absoluut! Maar ik heb echt wel het idee dat er heus wel meer mensen parttime zouden willen werken op dit moment, maar dat dat echt vaak al door de vrouw wordt opgeëist. Dat zal geen venijn zijn, maar daar mogen we met elkaar best bij stilstaan.mindervanmij schreef: ↑10-01-2020 20:54Ja, daarmee sla je wel de spijker op zijn kop: je moet het wel allebei willen (én kunnen!).
Wat mij betreft is het allemaal heel erg maatwerk, elk stel zal dit voor henzelf uit moeten zoeken wat het beste werkt, en dit kan ook per periode weer verschillend zijn. Gelukkig is de tijd dat je 40 jaar voor 1 baas werkt al een tijdje voorbij en kun je dus ook regelmatig wisselen of wijzigen van rol,als je dat wilt. Het staat allemaal niet meer zo vast als voorheen.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:11
Daar ben ik het mee eens.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:12
Daar heb je ook wel gelijk in ja, beetje de pest dat tegenwoordig alles nuttig moet zijn en een doel moet hebben. (Maak ik mezelf ook veel te vaak schuldig aan)
vrijdag 10 januari 2020 om 21:14
Wellicht is dat zo, ik weet het niet. Ik denk dat het vaak ook zo is dat je in bepaalde banen ook niet echt meer bij blijft als je minder dan 32 uur werkt, dan mis je teveel vergaderingen en dergelijke. Mijn man wil bijvoorbeeld pertinent niet minder gaan werken dan hij nu doet, want dat zou betekenen dat hij bepaalde taken niet meer kan uitvoeren omdat hij er dan te weinig is.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:16
nicole123 schreef: ↑10-01-2020 20:55Dat onderzoek van Bronnie Ware is heel interessant en naar mijn mening juist dé reden om werk/zorg gelijk te verdelen, voor zover dat kan.
(En ja, natuurlijk zijn er dan diverse situaties mogelijk waarin dat niet kan of een andere verdeling toch wenselijk is. Ik zeg hier niets over wat individuele stellen zouden moeten doen, want daar ga ik in het geheel niet over. Het is dus wederom geen persoonlijke aanval of kritiek.)
Bronnie Ware sprak mensen op hun sterfbed en het bleek dat mannen massaal spijt hadden van hun vele werken. Mannen van een generatie dat alleen de man werkte (nog wel een stuk meer dan 40 uur dacht ik) en hun vrouwen thuis waren. Tijd thuis doorbrengen blijkt dus ook voor mannen heel belangrijk, ook al beseffen ze zich dat vaak nog niet op de leeftijd dat er keuzes gemaakt worden over werk/zorgverdeling. Juist hierom zou voor zover mogelijk evenveel werken en evenveel tijd thuis doorbrengen ideaal zijn.
Het beeld dat sommige thuisblijfmoeders schetsen dat werkende moeders zouden vinden dat zowel mannen als vrouwen maar superveel moeten gaan werken dat begrijp ik niet. Er is niemand hier die dat beweert. Het gaat om de verdeling. Wanneer mannen en vrouwen in gelijke mate werken (en dat hoeft niet op een weegschaaltje uiteraard) dan hebben ze beiden het voordeel van tijd thuis met de kinderen en beiden het voordeel van economische zelfstandigheid (of bijna-economische zelfstandigheid).
Dus welke keuze je persoonlijk ook maakt, ik vind het helemaal prima en ik snap het ook heel vaak als de keuze uitvalt op een ongelijke verdeling, maar dit specifieke onderzoek pleit in ieder geval voor een gelijke verdeling.
Wij zeggen altijd dat samen zestig uur werken het maximale aantal uren is om ons gezin nog goed te kunnen runnen. Het is nu 36 om 24 uur. Ieder genoeg tijd thuis om te zorgen, genoeg tijd voor de kinderen, genoeg tijd voor onszelf en genoeg tijd om waardevol en betekenisvol werk te doen.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:18
vrijdag 10 januari 2020 om 21:18
Nja, maar 32 is toch ook gewoon parttime met als vader een dag thuis voor bijvoorbeeld de kinderen als ze klein zijn?mindervanmij schreef: ↑10-01-2020 21:14Wellicht is dat zo, ik weet het niet. Ik denk dat het vaak ook zo is dat je in bepaalde banen ook niet echt meer bij blijft als je minder dan 32 uur werkt, dan mis je teveel vergaderingen en dergelijke. Mijn man wil bijvoorbeeld pertinent niet minder gaan werken dan hij nu doet, want dat zou betekenen dat hij bepaalde taken niet meer kan uitvoeren omdat hij er dan te weinig is.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:22
Haha dat is altijd fijn om te kunnen concluderen!mindervanmij schreef: ↑10-01-2020 21:21Ja, dat is ook wel weer zo. Nou ja, dan hebben wij het gewoon heel goed voor elkaar blijkbaar
vrijdag 10 januari 2020 om 21:23
Wij zouden dan weer niet stoppen met werken als we de loterij zouden winnen, want voor ons houdt werk wel veel meer in dan alleen geld verdienen. Het is voor ons ook een stuk bijdragen aan de maatschappij, ontwikkeling, uitdaging, structuur, sociaal bezig zijn, je gewaardeerd voelen, etc. En uiteraard kun je dat ook op andere manieren doen, maar waarom zou ik moeilijk doen en naar vrijwilligerswerk gaan zoeken wat dit allemaal biedt, terwijl ik nu een betaalde baan heb waarin ik het al heb? Maar goed, dat hangt natuurlijk ook af van wat voor baan je hebt. Ik ben het wel eens met je dat er meer in het leven is dan werk, ik vind het heel belangrijk om niet mijn werk te ‘zijn’ , om tijd te hebben voor andere dingen, tijd als gezin door te brengen, etc. En dat geldt dan voor zowel mijzelf als mijn man.Herfstblaadje19 schreef: ↑10-01-2020 21:05Precies. Ik zou niet weten waarom je fulltime zou werken als het financieel niet noodzakelijk is. Man/vrouw, single/relatie, wel/geen kinderen staat daar voor mij los van. Er is meer in het leven dan werk. Maar dat geldt dus, in mijn optiek, voor ons allebei. Dus totdat we de Staatsloterij winnen (en allebei zouden kunnen stoppen met werken), nemen we allebei verantwoordelijkheid voor het inkomen en werken we dus allebei (en zorgen we allebei). Nogmaals, mits je allebei fysiek en psychisch gezond bent.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:26
vrijdag 10 januari 2020 om 21:26
mindervanmij schreef: ↑10-01-2020 21:18Wij hebben het trouwens net even voor de lol uitgerekend: stel dat we mijn man zijn salaris willen blijven verdienen, maar dan gewoon eerlijk verdeeld qua aantal uren, dan zou ik 27 uur moeten gaan werken, en hij zou dan 8 uur minder kunnen gaan werken. Hij zag het niet zitten in elk geval
Heb je dan alles doorgerekend? De heffingskorting, kinderopvang, kinderopvangtoeslag etc?
En waarom zag hij het niet zitten? Ziet hij op tegen de zorg- en huishoudelijke taken? Denkt hij dat het zijn eergevoel aantast?
Ik zou het logischer vinden als jij het niet zag zitten om zoveel te gaan werken.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:27
We roepen dat nu hoor, geen idee of we het ook direct zouden doen als het zover zou zijn, haha. Maar die kans is sowieso erg klein. Misschien kan ik beter zeggen dat we dan met ons huidige werk zouden stoppen. Maar goed, dit is weer een ander onderwerp.nicole123 schreef: ↑10-01-2020 21:23Wij zouden dan weer niet stoppen met werken als we de loterij zouden winnen, want voor ons houdt werk wel veel meer in dan alleen geld verdienen. Het is voor ons ook een stuk bijdragen aan de maatschappij, ontwikkeling, uitdaging, structuur, sociaal bezig zijn, je gewaardeerd voelen, etc. En uiteraard kun je dat ook op andere manieren doen, maar waarom zou ik moeilijk doen en naar vrijwilligerswerk gaan zoeken wat dit allemaal biedt, terwijl ik nu een betaalde baan heb waarin ik het al heb? Maar goed, dat hangt natuurlijk ook af van wat voor baan je hebt. Ik ben het wel eens met je dat er meer in het leven is dan werk, ik vind het heel belangrijk om niet mijn werk te ‘zijn’ , om tijd te hebben voor andere dingen, tijd als gezin door te brengen, etc. En dat geldt dan voor zowel mijzelf als mijn man.
