Zwanger
alle pijlers
14 weken zwanger en nog steeds geen duidelijkheid
dinsdag 1 mei 2012 om 17:09
Hey meiden,
Inmiddels ben ik 14 weken zwanger en we zitten al weken lang in een rollercoaster van emoties en onzekerheid. Er is al zoveel gebeurd in die paar weken en er lijkt elke keer maar geen einde aan te komen. Steeds als we denken dat het eindelijk beter gaat, gebeurt er weer iets anders.
Hieronder een kleine situatieschets;
* met 6 weken een echo ivm bloed bij het afvegen => conclusie mooi kloppend hartje, maar waarschijnlijk een tweeling waarvan het met 1 niet goed was (geen hartje)
* 5 dagen later heel veel helder bloedverlies => vk gebeld en moest naar de SEH, omdat ze het niet vertrouwde, daar aangekomen te horen gekregen dat er nog steeds een mooi vruchtje zat, maar dichtbij de baarmoedermond en we moesten er maar vanuit gaan dat we ook dit gingen verliezen.
* die week nog een paar keer mooie echo's en alleen maar oud bloedverlies met af en toe wat stolsels.
* Met ruim 8 weken weer een grote bloeding en het verlies van 2 grote stukken weefsel van een paar cm doorsnee. Vk gebeld en die concludeerde dat het stukken placenta waren. Weer echo, met kindje was alles nog steeds goed. Placenta was waarschijnlijk nog van het andere vruchtje.
* Paar dagen later weer een echo en daar was ineens weer een holte te zien met bloed en weefsel => doorverwezen naar gyn.
* Controle bij gyn wees uit dat ik een bloedstolsel van 2,3 bij 3,8 in mijn baarmoeder heb. Dit zorgt steeds voor het oude bloedverlies dat ik continu heb.
Nu ben ik echter 1,5 week geleden weer op de SEH terecht gekomen ivm een hele grote bloeding. Het blijkt dat mijn moederkoek voorligt wat ook nog eens voor bloedingen kan zorgen.
Het grote probleem is echter dat het bloedverlies er voor kan zorgen dat mijn vliezen week worden, waardoor ze kunnen breken. Ook kan het stolsel ervoor zorgen dat het kindje teveel prikkels krijgt, waardoor het komt te overlijden in mijn buik. Ik zit dus al een paar weken met verplichte rust thuis en wordt gek van de constante onzekerheid. Ik wil mij niet steeds af moeten vragen of we ons kindje gaan verliezen. Het helpt ook niet dat de gyn heel duidelijk is in het uitspreken van haar zorgen, maar dat ze niks kunnen doen....
Uiteindelijk is het toch een heel verhaal geworden, sorry daarvoor. Ik wilde het graag even van mij afschrijven en vraag mij af of er mensen zijn die hier misschien ook goede/slechte ervaringen mee hebben.....
Inmiddels ben ik 14 weken zwanger en we zitten al weken lang in een rollercoaster van emoties en onzekerheid. Er is al zoveel gebeurd in die paar weken en er lijkt elke keer maar geen einde aan te komen. Steeds als we denken dat het eindelijk beter gaat, gebeurt er weer iets anders.
Hieronder een kleine situatieschets;
* met 6 weken een echo ivm bloed bij het afvegen => conclusie mooi kloppend hartje, maar waarschijnlijk een tweeling waarvan het met 1 niet goed was (geen hartje)
* 5 dagen later heel veel helder bloedverlies => vk gebeld en moest naar de SEH, omdat ze het niet vertrouwde, daar aangekomen te horen gekregen dat er nog steeds een mooi vruchtje zat, maar dichtbij de baarmoedermond en we moesten er maar vanuit gaan dat we ook dit gingen verliezen.
* die week nog een paar keer mooie echo's en alleen maar oud bloedverlies met af en toe wat stolsels.
* Met ruim 8 weken weer een grote bloeding en het verlies van 2 grote stukken weefsel van een paar cm doorsnee. Vk gebeld en die concludeerde dat het stukken placenta waren. Weer echo, met kindje was alles nog steeds goed. Placenta was waarschijnlijk nog van het andere vruchtje.
* Paar dagen later weer een echo en daar was ineens weer een holte te zien met bloed en weefsel => doorverwezen naar gyn.
* Controle bij gyn wees uit dat ik een bloedstolsel van 2,3 bij 3,8 in mijn baarmoeder heb. Dit zorgt steeds voor het oude bloedverlies dat ik continu heb.
Nu ben ik echter 1,5 week geleden weer op de SEH terecht gekomen ivm een hele grote bloeding. Het blijkt dat mijn moederkoek voorligt wat ook nog eens voor bloedingen kan zorgen.
Het grote probleem is echter dat het bloedverlies er voor kan zorgen dat mijn vliezen week worden, waardoor ze kunnen breken. Ook kan het stolsel ervoor zorgen dat het kindje teveel prikkels krijgt, waardoor het komt te overlijden in mijn buik. Ik zit dus al een paar weken met verplichte rust thuis en wordt gek van de constante onzekerheid. Ik wil mij niet steeds af moeten vragen of we ons kindje gaan verliezen. Het helpt ook niet dat de gyn heel duidelijk is in het uitspreken van haar zorgen, maar dat ze niks kunnen doen....
Uiteindelijk is het toch een heel verhaal geworden, sorry daarvoor. Ik wilde het graag even van mij afschrijven en vraag mij af of er mensen zijn die hier misschien ook goede/slechte ervaringen mee hebben.....
zondag 6 mei 2012 om 15:01
Hier ook ervaring met hevige bloedingen. In mijn eerste zwangerschap van 5 weken tot 9 weken vrijwel continue gebloed (en echt maandverbanden vol) en daarna tot 16 weken af en toe. Met de baby bleef alles goed gaan, nu een meiske van 4 jaar.
De gynaecoloog wist niet precies waar het vandaan kwam, maar vertelde dat dat wel eens voorkwam. Ik werd er ook heel onzeker van, maar gelukkig is het goed afgelopen, en in mijn tweede zwangerschap nooit last van gehad.
Heel veel sterkte!!
De gynaecoloog wist niet precies waar het vandaan kwam, maar vertelde dat dat wel eens voorkwam. Ik werd er ook heel onzeker van, maar gelukkig is het goed afgelopen, en in mijn tweede zwangerschap nooit last van gehad.
Heel veel sterkte!!
zondag 6 mei 2012 om 16:35
Bedankt voor alle knuffels en boekentips! Heb nu weer een stapeltje boeken en tijdschriften gekregen, dus kan weer even voor uit. Maar zal jullie tips zeker onthouden en op mijn lijstje zetten.
Bibi, jij ook bedankt voor je reactie. Ben blij om te lezen dat het dus toch ook goed kan gaan, ondanks al die bloedingen...
Donderdag weer op controle. Dat duurt nog zo ontzettend lang voor mijn gevoel, maar hoop dan wel weer wat antwoorden te krijgen op de vragen waar ik mee zit. En natuurlijk ook te zien dat het nog steeds goed gaat met ons kindje... Het blijft spannend...
Bibi, jij ook bedankt voor je reactie. Ben blij om te lezen dat het dus toch ook goed kan gaan, ondanks al die bloedingen...
Donderdag weer op controle. Dat duurt nog zo ontzettend lang voor mijn gevoel, maar hoop dan wel weer wat antwoorden te krijgen op de vragen waar ik mee zit. En natuurlijk ook te zien dat het nog steeds goed gaat met ons kindje... Het blijft spannend...
zondag 6 mei 2012 om 16:37
Een collega van mij heeft ook meerdere hevige bloedingen gehad tijdens haar zwangerschap.
Ze schrok zich natuurlijk steeds rot en moest verschillende keren naar het zkh om te kijken of alles nog wel goed ging.
En het bleef goed gaan, ze is nu elk moment uitgerekend.
Maar lijkt me zeker spannend voor je.
Een dikke
Ze schrok zich natuurlijk steeds rot en moest verschillende keren naar het zkh om te kijken of alles nog wel goed ging.
En het bleef goed gaan, ze is nu elk moment uitgerekend.
Maar lijkt me zeker spannend voor je.
Een dikke
zondag 6 mei 2012 om 22:39
In 3 van mijn 4 zwangerschappen heb ik bloed verloren. In 1 geval heel erg veel. Mijn placenta lag toen met een randje voor de uitgang. Na de eerste bloeding bleek ik een behoorlijke met bloed gevulde holte in mijn baarmoeder te hebben, waardoor ik nog een maand of 2 oud bloed bleef verliezen. Met af en toe een verse bloeding ertussendoor.
Uiteindelijk ben ik met 34 weken bevallen, waarbij het nooit duidelijk is geworden waarom de bevalling zo vroeg op gang kwam, maar in mijn achterhoofd heb ik dat toch gekoppeld aan al dat bloedverlies, hoewel mijn kind wel gewoon een prima geboortegewicht had.
Ik vond het echt een drama, die hele zwangerschap, die spanning, die onzekerheid. Bah.
Hopelijk blijft het bij jou ook goed gaan, maar het zal spannend blijven.
Sterkte.
Uiteindelijk ben ik met 34 weken bevallen, waarbij het nooit duidelijk is geworden waarom de bevalling zo vroeg op gang kwam, maar in mijn achterhoofd heb ik dat toch gekoppeld aan al dat bloedverlies, hoewel mijn kind wel gewoon een prima geboortegewicht had.
Ik vond het echt een drama, die hele zwangerschap, die spanning, die onzekerheid. Bah.
Hopelijk blijft het bij jou ook goed gaan, maar het zal spannend blijven.
Sterkte.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 6 mei 2012 om 23:45
Pfff ik weet precies wat je nu meemaakt. Ik ben nu 15 weken zwanger en kreeg in week 9 de eerste bloeding. Meteen in paniek door een eerdere miskraam, gelukkig was op de echo alles goed. Week 12 een heftige bloeding met helderrood bloed, weer in paniek, op de echo alles goed. Vanaf dat moment steeds kleine beetjes donkerbruin (beetje korrelig) bloedverlies. Een week later weer een heftige bloeding, bij de vk aangegeven dat ik verder onderzoek wilde aangezien ik steeds weggestuurd werd met de mededeling dat ik waarschijnlijk een gevoelige baarmoedermond heb en ik daar niet zo in geloofde. Werd naar de huisarts gestuurd voor een uitstrijkje maar heb aangedrongen op een onderzoek door de gyn. Die zag meteen wat de oorzaak was; een niet goed aangehechte placenta. Risico op een miskraam aanwezig maar met een beetje geluk zou het probleem zich in de komende weken "oplossen" door de druk van het vruchtwater en het vruchtje dat de placenta tegen de baarmoederwand zou drukken en het bloeden zou stoppen. Zit nu verplicht halve dagen thuis en leef continu in onzekerheid. Ik weet dus wat je meemaakt en leef ontzettend met je mee. Rustig aan en hopleijk komt alles voor ons beide goed.
Liefs Romeisa
Liefs Romeisa
zondag 6 mei 2012 om 23:51
Ik heb helaas, ook ervaring met flink bloedverlies.
In het eerste en tweede trimester werd ik bijna elke nacht wakker met een bed vol bloed. ik schrok me iedere keer wezenloos.
Het was echt heel veel, maar kwam voornamelijk snachts.
Ontzettend veel echo's gehad, het enige wat daarop te zien was was dat er oud bloed zat. Of juist weer wat nieuw.. schoot niet op.
En nu? Ligt er een manneke van bijna 2 jaar boven heerlijk te knorren in zijn ledikantje.
Veel sterkte, ik weet hoe slopend de onzekerheid kan zijn!
In het eerste en tweede trimester werd ik bijna elke nacht wakker met een bed vol bloed. ik schrok me iedere keer wezenloos.
Het was echt heel veel, maar kwam voornamelijk snachts.
Ontzettend veel echo's gehad, het enige wat daarop te zien was was dat er oud bloed zat. Of juist weer wat nieuw.. schoot niet op.
En nu? Ligt er een manneke van bijna 2 jaar boven heerlijk te knorren in zijn ledikantje.
Veel sterkte, ik weet hoe slopend de onzekerheid kan zijn!
maandag 7 mei 2012 om 09:29
Bedankt voor jullie reacties. Het is fijn om te weten dat er meer mensen zijn die dit mee gemaakt hebben en dat het dus ook zeker wel goed kan aflopen! Stelt mij toch weer enigszins gerust. Al is het woord 'fijn' hier natuurlijk niet echt op z'n plek. Ik wens het namelijk helemaal niemand toe.
Sinds gisteren ben ik 'droog'. Dus een dag zonder bloedverlies. Heb dit 1x eerder gehad om vervolgens één van de meest heftige bloedingen te krijgen. Durf dus nog niet echt blij te zijn. Bang dat het stilte voor de storm is... En toch kan het ook het begin van het einde van de onzekerheid zijn.... Hoezo dubbel?
Romeisa; wanneer ben jij uitgerekend? Ik ben nu namelijk ook 15 weken, dus dan lopen we gelijk op! Wat raar de reactie van je verloskundige! Sta je nu ook onder controle bij de gyn of nog wel bij de vk? En heb je zittend werk, dat je nog halve dagen mag werken? Ik mag namelijk praktisch niks meer... Sorry voor alle vragen aan je. Als je er niet op wilt reageren, moet je het gewoon aangeven!
Sinds gisteren ben ik 'droog'. Dus een dag zonder bloedverlies. Heb dit 1x eerder gehad om vervolgens één van de meest heftige bloedingen te krijgen. Durf dus nog niet echt blij te zijn. Bang dat het stilte voor de storm is... En toch kan het ook het begin van het einde van de onzekerheid zijn.... Hoezo dubbel?
Romeisa; wanneer ben jij uitgerekend? Ik ben nu namelijk ook 15 weken, dus dan lopen we gelijk op! Wat raar de reactie van je verloskundige! Sta je nu ook onder controle bij de gyn of nog wel bij de vk? En heb je zittend werk, dat je nog halve dagen mag werken? Ik mag namelijk praktisch niks meer... Sorry voor alle vragen aan je. Als je er niet op wilt reageren, moet je het gewoon aangeven!
donderdag 7 juni 2012 om 00:01
Volgens mij zitten wij in dezelfde rollercoaster, helaas. Begin van de zwangerschap is precies hetzelfde. Daarna is die van mij iets anders. Heb wel bloedverlies maar niet zo extreem. Bij mij blijft het (ook) de vraag of deze baby het gaat halen. We blijven in onzekerheid omdat er elke week wel iets nieuws wordt gevonden wat zorgelijk is. De onzekerheid herken ik dus heel erg. Vreselijk om gek van te worden Ik probeer voor zoveel mogelijk afleiding te zoeken en vooral niet te veel te googlen. Sterkte, ik hoop dat de baby het gaat halen.
donderdag 7 juni 2012 om 00:34
Ik heb gedeeltelijk het zelfde ervaren.
Ik was niet zwanger van een tweeling maar heb na de 12 weken echo waarbij alles goed was een flinke bloeding gehad inclusief krampen en stolsels de dagen erna. Na een week was het bloedverlies over maar dan een paar dagen kwam het weer. Gelukkig in mindere mate. Ik had een ruimte gevuld met bloed in de baarmoeder. Na twee weken rust was dat weg en het bloedverlies over.
Inmiddeld 32 weken zwanger en so far so good!
Ik hoop voor jou het zelfde!!
Dikke knuffel
Ik was niet zwanger van een tweeling maar heb na de 12 weken echo waarbij alles goed was een flinke bloeding gehad inclusief krampen en stolsels de dagen erna. Na een week was het bloedverlies over maar dan een paar dagen kwam het weer. Gelukkig in mindere mate. Ik had een ruimte gevuld met bloed in de baarmoeder. Na twee weken rust was dat weg en het bloedverlies over.
Inmiddeld 32 weken zwanger en so far so good!
Ik hoop voor jou het zelfde!!
Dikke knuffel
donderdag 7 juni 2012 om 08:53
Ik heb helemaal niet in de gaten gehad dat er hier nog geschreven werd. Sorry!!
Ssdkv; Wat vervelend dat jullie ook zo'n onzekerheid hebben. Hoe ver ben je nu? Wat is op dit moment het grootste punt van zorg? Heel veel sterkte en kracht in elk geval. Het werkt slopend!
Dodododo; Fijn dat het bij jullie uiteindelijk meegevallen is. Je schrikt toch behoorlijk en gaat met zulke symptomen zelf toch vaak maar van 1 ding uit. Gelukkig kun je over een aantal weken jullie kindje al vasthouden.
Update; Hier gaat het inmiddels goed. Zit nu op de helft en ben al 2 weken bloedvrij! Tijdens de volgende echo wordt er nog wel even heel goed gekeken naar het stolsel en de kleine (second opinion), maar maak mij eigenlijk geen zorgen meer. De kleine laat goed van zich voelen en doet het nog steeds heel goed. Ik ga er dus vanuit dat wij een goede tweede helft gaan krijgen!
Voor alle meiden die de onzekerheid nu ook nog meemaken; neem je rust, luister naar je lichaam en stel veel vragen zodat je weet waar je aan toe bent. Maar blijf vooral (een beetje) genieten en hoop houden. Hoe moeilijk dat ook is, er is hoop!
Ssdkv; Wat vervelend dat jullie ook zo'n onzekerheid hebben. Hoe ver ben je nu? Wat is op dit moment het grootste punt van zorg? Heel veel sterkte en kracht in elk geval. Het werkt slopend!
Dodododo; Fijn dat het bij jullie uiteindelijk meegevallen is. Je schrikt toch behoorlijk en gaat met zulke symptomen zelf toch vaak maar van 1 ding uit. Gelukkig kun je over een aantal weken jullie kindje al vasthouden.
Update; Hier gaat het inmiddels goed. Zit nu op de helft en ben al 2 weken bloedvrij! Tijdens de volgende echo wordt er nog wel even heel goed gekeken naar het stolsel en de kleine (second opinion), maar maak mij eigenlijk geen zorgen meer. De kleine laat goed van zich voelen en doet het nog steeds heel goed. Ik ga er dus vanuit dat wij een goede tweede helft gaan krijgen!
Voor alle meiden die de onzekerheid nu ook nog meemaken; neem je rust, luister naar je lichaam en stel veel vragen zodat je weet waar je aan toe bent. Maar blijf vooral (een beetje) genieten en hoop houden. Hoe moeilijk dat ook is, er is hoop!
donderdag 7 juni 2012 om 09:06
Fijn te lezen dat het goed gaat inmiddels!!!
Ik ben op het moment 37 weken zwanger van nummer 2 en bij deze zwangerschap hele heftige bloedingen gehad (om de twee uur een vol maandverband) tot 17/18 weken. Bij mijn eerste zwangerschap had ik het ook tot 19 weken (dochter is inmiddels 6) en ineens was het over (nu ook weer). Bij mij werd als oorzaak een gevoelige baarmoedermond aangewezen (maar meer ook omdat ze het zelf ook niet wisten..tenminste zo kwam het op mij over). Na een hoestbui of als ik moest niezen liep ik voor m'n gevoel ook leeg en een drukke baby helpt ook niet Rust houden maakte bij mij geen enkel verschil, ben bijvoorbeeld ook gewoon doorgegaan tot 23 weken met hardlopen (en het stoppen daarmee lag voornamelijk aan het feit dat mijn conditie vreselijk snel achteruit ging). Het werd er niet erger van.
Ik wens je een hele goede tweede helft van je zwangerschap!!!!
Ik ben op het moment 37 weken zwanger van nummer 2 en bij deze zwangerschap hele heftige bloedingen gehad (om de twee uur een vol maandverband) tot 17/18 weken. Bij mijn eerste zwangerschap had ik het ook tot 19 weken (dochter is inmiddels 6) en ineens was het over (nu ook weer). Bij mij werd als oorzaak een gevoelige baarmoedermond aangewezen (maar meer ook omdat ze het zelf ook niet wisten..tenminste zo kwam het op mij over). Na een hoestbui of als ik moest niezen liep ik voor m'n gevoel ook leeg en een drukke baby helpt ook niet
Rust houden maakte bij mij geen enkel verschil, ben bijvoorbeeld ook gewoon doorgegaan tot 23 weken met hardlopen (en het stoppen daarmee lag voornamelijk aan het feit dat mijn conditie vreselijk snel achteruit ging). Het werd er niet erger van. Ik wens je een hele goede tweede helft van je zwangerschap!!!!
donderdag 7 juni 2012 om 13:58
[quote]kandelaar schreef op 07 juni 2012 @ 08:53:
Ssdkv; Wat vervelend dat jullie ook zo'n onzekerheid hebben. Hoe ver ben je nu? Wat is op dit moment het grootste punt van zorg? Heel veel sterkte en kracht in elk geval. Het werkt slopend!
Wat fijn dat alles er nu goed uit ziet! Ik ben ruim 18 weken, maar de baby is veel te klein. Gisteren net genoeg gegroeid om niet het advies te krijgen om de zwangerschap af te breken. Nu over 2 weken weer de volgende echo. Maar ze verwachten als we hiermee doorgaan dat ik waarschijnlijk de 30 weken niet eens haal. Er zal dus een hoop twijfel en onduidelijkheid bij ons blijven.
Ssdkv; Wat vervelend dat jullie ook zo'n onzekerheid hebben. Hoe ver ben je nu? Wat is op dit moment het grootste punt van zorg? Heel veel sterkte en kracht in elk geval. Het werkt slopend!
Wat fijn dat alles er nu goed uit ziet! Ik ben ruim 18 weken, maar de baby is veel te klein. Gisteren net genoeg gegroeid om niet het advies te krijgen om de zwangerschap af te breken. Nu over 2 weken weer de volgende echo. Maar ze verwachten als we hiermee doorgaan dat ik waarschijnlijk de 30 weken niet eens haal. Er zal dus een hoop twijfel en onduidelijkheid bij ons blijven.
donderdag 7 juni 2012 om 14:40
