Zwanger
alle pijlers
35+ en zwanger willen worden
woensdag 15 augustus 2012 om 21:16
Ben je 35+ en wil jij ook (opnieuw ) zwanger worden? Kom dan gezellig met ons meekletsen!
Schema van de zwanger worders
NaamleeftijdkindbegonnenNODBijzonderhedenSummer7339tweede kindje juni 2011?3x MKlluxx38 eerste kindjefeb 2012Mamoeschka40 jr3e kindje jan 2011 1 mkheppiedepeppie37eerste kindjeaug 2012 Lorry38eerste kindjeaug 2011naar gynAva-adore37eerste kindjestart rond okt-nov 2012Evita37eerste kindjejuni 201228 septronde 4Aardbeienbavarois36tweede kindjemaart 2012MimikekindjeRenske197537tweede kindjeSchabolleke38tweede kindjeElske35eerste kindjeCarmencita35eerste kindjeWijwillen36eerste kindje september 2012ccBloomeerste kindje september 2012
Schema van de zwangeren
Naam leeftijd hoeveelste kindjewanneer uitgerekendBijzonderhedenMambo 37tweede kindjeeind novMerel38eerste kindje16 meiLappie36tweede kindjemei?
Schema van de 35+ mama's
Naam leeftijd hoeveelste kindjewanneer bevallenBijzonderheden, zoals naam kindje
Schema van de zwanger worders
NaamleeftijdkindbegonnenNODBijzonderhedenSummer7339tweede kindje juni 2011?3x MKlluxx38 eerste kindjefeb 2012Mamoeschka40 jr3e kindje jan 2011 1 mkheppiedepeppie37eerste kindjeaug 2012 Lorry38eerste kindjeaug 2011naar gynAva-adore37eerste kindjestart rond okt-nov 2012Evita37eerste kindjejuni 201228 septronde 4Aardbeienbavarois36tweede kindjemaart 2012MimikekindjeRenske197537tweede kindjeSchabolleke38tweede kindjeElske35eerste kindjeCarmencita35eerste kindjeWijwillen36eerste kindje september 2012ccBloomeerste kindje september 2012
Schema van de zwangeren
Naam leeftijd hoeveelste kindjewanneer uitgerekendBijzonderhedenMambo 37tweede kindjeeind novMerel38eerste kindje16 meiLappie36tweede kindjemei?
Schema van de 35+ mama's
Naam leeftijd hoeveelste kindjewanneer bevallenBijzonderheden, zoals naam kindje
woensdag 26 september 2012 om 16:43
Mag ik de eerste kinder- probeerders (noem je dit zo ?;) een vraag stellen?
Ik vraag mij af waarom anderen het krijgen van kinderen zo ver uitstellen?
Ik zal vertellen waarom ik/wij het zo lang hebben uitgesteld:
Ik ben nu ongeveer tien jaar samen met mijn man, waarvan drie jaar getrouwd. Ik wilde nooit kinderen, en met die wetenschap is mijn man met mij getrouwd. Hij maakte zich er nooit druk over, zei dat hij voor mij gekozen had en niet voor wel of geen kind(eren).
Nu is de laatste jaren toch twijfel bij ons ontstaan en heb ik eind juli mijn Mirena laten verwijderen.
Ik heb net een documentaire gekeken 'oude moeders' van Zembla en daar kwamen wat mensen aan het woord die zichzelf een 'mislukking' vonden omdat ze geen kinderen (meer???) konden krijgen. Anderen vonden hun leven zinloos nu het kinderloos zou blijven en verweten zichzelf dat ze niet eerder zwanger hadden geprobeerd te worden.
Ik wil geen oude wonden openrijten oid, maar vroeg me dat gewoon af. Heb na deze docu een beetje het idee dat F en ik er 'te luchtig' in staan... Your thuoghts please!
Ik vraag mij af waarom anderen het krijgen van kinderen zo ver uitstellen?
Ik zal vertellen waarom ik/wij het zo lang hebben uitgesteld:
Ik ben nu ongeveer tien jaar samen met mijn man, waarvan drie jaar getrouwd. Ik wilde nooit kinderen, en met die wetenschap is mijn man met mij getrouwd. Hij maakte zich er nooit druk over, zei dat hij voor mij gekozen had en niet voor wel of geen kind(eren).
Nu is de laatste jaren toch twijfel bij ons ontstaan en heb ik eind juli mijn Mirena laten verwijderen.
Ik heb net een documentaire gekeken 'oude moeders' van Zembla en daar kwamen wat mensen aan het woord die zichzelf een 'mislukking' vonden omdat ze geen kinderen (meer???) konden krijgen. Anderen vonden hun leven zinloos nu het kinderloos zou blijven en verweten zichzelf dat ze niet eerder zwanger hadden geprobeerd te worden.
Ik wil geen oude wonden openrijten oid, maar vroeg me dat gewoon af. Heb na deze docu een beetje het idee dat F en ik er 'te luchtig' in staan... Your thuoghts please!
woensdag 26 september 2012 om 16:47
@CCbloom:
nou, wij hadden eigenlijk al die tijd niet echt een kinderwens, veel twijfels over het geheel en of het nou allemaal wel zo leuk is en alle zorgen die erbij komen. Wij hebben allebei geen beste band met de ouders, hoewel beiden meer met mijn ouders dan met zijn ouders. De laatste jaren werden we wel minder anti-kinderen, omdat veel vrienden ze kregen en het toch allemaal wel aardig leek te lukken en de zorgen wel meevielen. Wel vaak over gehad, maar nu sinds deze zomer lijken we ineens echt 'om'. Geen idee hoe dit komt, we zijn allebei minder gaan werken en hebben veel meer plezier samen, nu lijkt het ineens veel meer te passen. We werken allebei 'maar' drie dagen en als er een kleine zou zijn, zou ik nog minder gaan werken, zodat we geen opvang zouden nodig hebben.
nou, wij hadden eigenlijk al die tijd niet echt een kinderwens, veel twijfels over het geheel en of het nou allemaal wel zo leuk is en alle zorgen die erbij komen. Wij hebben allebei geen beste band met de ouders, hoewel beiden meer met mijn ouders dan met zijn ouders. De laatste jaren werden we wel minder anti-kinderen, omdat veel vrienden ze kregen en het toch allemaal wel aardig leek te lukken en de zorgen wel meevielen. Wel vaak over gehad, maar nu sinds deze zomer lijken we ineens echt 'om'. Geen idee hoe dit komt, we zijn allebei minder gaan werken en hebben veel meer plezier samen, nu lijkt het ineens veel meer te passen. We werken allebei 'maar' drie dagen en als er een kleine zou zijn, zou ik nog minder gaan werken, zodat we geen opvang zouden nodig hebben.
woensdag 26 september 2012 om 16:48
Heerlijk toch, als je er zo luchtig in kunt staan?
Bij mij is het simpel: mijn man is wat jonger dan ik, en was er tot ongeveer zijn dertigste nog echt niet aan toe. Mijn dochter is geboren toen ik (net) 35 was en mijn man 32.
Na de geboorte van mijn dochter duurde het even voordat ik toe was aan een tweede, en bij manlief duurde het wederom wat langer . Dochter is inmiddels 3.
O, en hoewel ik heel graag een tweede wil, denk ik ook 'het komt zoals het komt'. Wij hebben een heel fijn gezin met z'n drietjes en ik ben supergelukkig met hoe het nu is.
Bij mij is het simpel: mijn man is wat jonger dan ik, en was er tot ongeveer zijn dertigste nog echt niet aan toe. Mijn dochter is geboren toen ik (net) 35 was en mijn man 32.
Na de geboorte van mijn dochter duurde het even voordat ik toe was aan een tweede, en bij manlief duurde het wederom wat langer . Dochter is inmiddels 3.
O, en hoewel ik heel graag een tweede wil, denk ik ook 'het komt zoals het komt'. Wij hebben een heel fijn gezin met z'n drietjes en ik ben supergelukkig met hoe het nu is.
woensdag 26 september 2012 om 16:50
Waarom niet eerder? Eerder had ik er geen zin in, kort gezegd. En summerman ook niet. Dus kwam er pas een summini toen ik 37 was.
Mislukkeling, wat heftig als je dat zo ervaart... Op summini hebben we even moeten wachten en nu wachten we ook alweer even, maar ik weet zeker dat als we niet waren gezegend met summini, we wel uiteindelijk ons evenwicht samen hervonden. Eerlijk gezegd ervaar ik mijn kinderwens nu bij de tweede als veel groter en dwingender. Gek is dat he. Toen we bezig waren voor summini stond ik er veel relaxeter in, terwijl ik toch ook al niet meer zo jong was.
Mislukkeling, wat heftig als je dat zo ervaart... Op summini hebben we even moeten wachten en nu wachten we ook alweer even, maar ik weet zeker dat als we niet waren gezegend met summini, we wel uiteindelijk ons evenwicht samen hervonden. Eerlijk gezegd ervaar ik mijn kinderwens nu bij de tweede als veel groter en dwingender. Gek is dat he. Toen we bezig waren voor summini stond ik er veel relaxeter in, terwijl ik toch ook al niet meer zo jong was.
Computer says nooooo
woensdag 26 september 2012 om 16:55
quote:summer73 schreef op 26 september 2012 @ 16:50:
Eerlijk gezegd ervaar ik mijn kinderwens nu bij de tweede als veel groter en dwingender. Gek is dat he. Toen we bezig waren voor summini stond ik er veel relaxeter in, terwijl ik toch ook al niet meer zo jong was.Grappig, bij mij is dat andersom. Mijn kinderwens is veel minder dwingend nu. Misschien ook omdat man heel stellig was dat hij geen tweede wilde, en ik me daar al mee aan het verzoenen was. Dat we nog voor een tweede gaan voelt voor mij echt als een cadeautje, een extraatje.
Eerlijk gezegd ervaar ik mijn kinderwens nu bij de tweede als veel groter en dwingender. Gek is dat he. Toen we bezig waren voor summini stond ik er veel relaxeter in, terwijl ik toch ook al niet meer zo jong was.Grappig, bij mij is dat andersom. Mijn kinderwens is veel minder dwingend nu. Misschien ook omdat man heel stellig was dat hij geen tweede wilde, en ik me daar al mee aan het verzoenen was. Dat we nog voor een tweede gaan voelt voor mij echt als een cadeautje, een extraatje.
woensdag 26 september 2012 om 16:59
Wel heerlijk dat jullie allebei al een kindje hebben. Ging de eerste bij jullie snel en hoe oud zijn ze nu???
Te luchtig omdat je wat ouder bent? Nee hoor, volgens mij niet. Voor ons geldt ook dat als het niet lukt op de gewone manier, wij niet een medische molen in zullen gaan. Als er eentje komt, is dat super en als het niet lukt geloof ik dat we nog steeds samen wel gelukkig zijn. Maar wie weet veranderen dit soort gedachten wel in de loop van de tijd, dat zal nog moeten blijken
Te luchtig omdat je wat ouder bent? Nee hoor, volgens mij niet. Voor ons geldt ook dat als het niet lukt op de gewone manier, wij niet een medische molen in zullen gaan. Als er eentje komt, is dat super en als het niet lukt geloof ik dat we nog steeds samen wel gelukkig zijn. Maar wie weet veranderen dit soort gedachten wel in de loop van de tijd, dat zal nog moeten blijken
woensdag 26 september 2012 om 17:01
Schabolleke, dromen mag altijd hè . Ik hoop dat het raak is!
Wijwillen, lang staan en dansen is een beetje een aanslag op je toch al door de hormonen aangetaste zwakke banden en bekkenbodemspieren. Kwestie van een dagje rustig aan doen daarna en dan gaat het weer beter. Ik heb vaker gehoord dat vrouwen van een pufclubje jaren met elkaar bevriend blijven. Ik ging deels bij zoiets om nieuwe mensen te leren kennen in mijn stad en dat is dus gelukt
Onze reden om laat zwanger te worden: wij kwamen elkaar pas tegen toen mijn man 40 was (en ik bijna 30). We wilden het pas proberen als we in een goed huis zouden wonen (en niet allebei in een klein flatje). Man had langer het gevoel van 'tijd zat' dan ik. Dus we begonnen een keertje toen ik 32 was en pas na 2 jaar werd ik zwanger. Ik was 35 toen de oudste geboren werd. Wat erg trouwens dat die vrouwen uit de Zembla-uitzending zich zo voelen.
Wijwillen, lang staan en dansen is een beetje een aanslag op je toch al door de hormonen aangetaste zwakke banden en bekkenbodemspieren. Kwestie van een dagje rustig aan doen daarna en dan gaat het weer beter. Ik heb vaker gehoord dat vrouwen van een pufclubje jaren met elkaar bevriend blijven. Ik ging deels bij zoiets om nieuwe mensen te leren kennen in mijn stad en dat is dus gelukt
Onze reden om laat zwanger te worden: wij kwamen elkaar pas tegen toen mijn man 40 was (en ik bijna 30). We wilden het pas proberen als we in een goed huis zouden wonen (en niet allebei in een klein flatje). Man had langer het gevoel van 'tijd zat' dan ik. Dus we begonnen een keertje toen ik 32 was en pas na 2 jaar werd ik zwanger. Ik was 35 toen de oudste geboren werd. Wat erg trouwens dat die vrouwen uit de Zembla-uitzending zich zo voelen.
woensdag 26 september 2012 om 17:07
Mijn kinderwens bij de tweede was ook heel groot, misschien omdat ik wist wat het is, maar het was net zo'n oerdrang. Op het moment dat ik er helemaal vrede mee had (we hebben het heerlijk met z'n drieën en als dat zo blijft dan blijft dat maar zo) was ik zwanger. En dat was al na een half jaar proberen . Het kan dus prima, zwanger worden na je 35e. Ik had iets teveel horrorartikelen gelezen dat je na je 35e bijna niet vruchtbaar meer bent. Niks van gemerkt..
woensdag 26 september 2012 om 17:23
quote:wijwillen schreef op 26 september 2012 @ 16:47:
@CCbloom:
nou, wij hadden eigenlijk al die tijd niet echt een kinderwens, veel twijfels over het geheel en of het nou allemaal wel zo leuk is en alle zorgen die erbij komen. Wij hebben allebei geen beste band met de ouders, hoewel beiden meer met mijn ouders dan met zijn ouders. De laatste jaren werden we wel minder anti-kinderen, omdat veel vrienden ze kregen en het toch allemaal wel aardig leek te lukken en de zorgen wel meevielen. Wel vaak over gehad, maar nu sinds deze zomer lijken we ineens echt 'om'. Geen idee hoe dit komt, we zijn allebei minder gaan werken en hebben veel meer plezier samen, nu lijkt het ineens veel meer te passen. We werken allebei 'maar' drie dagen en als er een kleine zou zijn, zou ik nog minder gaan werken, zodat we geen opvang zouden nodig hebben.
dit lijkt erg op ons! Behalve dan de slechte relatie met de ouders, wij zijn beiden dol op al onze ouders (wel zijn al onze ouders gescheiden
) F werkt wel weer heel veel, maar ik werk al vijf jaar lang drie dagen en vind dat wel prettig eigenlijk:)
Ik ben over het algemeen (afgezien van wat hormonale schommelingen) ook razend gelukkig en voor zover ik kan zien manlief ook Ik ben echt heel blij en opgelucht te lezen dat er nog meer mensen 'gewoon nog geen zin' hadden...dit klinkt heel raar, maar ik werk al vijf jaar parttime en we hebben al jaren een groot genoeg huis e.d. Toen ik parttime ging werken trouwens wel te horen gekregen: 'maar je hebt niet eens kinderen!' Vond ik zo stom, alsof je zelf geen leuk leven zou mogen hebben! Ik dwaal af, maar vind dat echt iets tussen man en mij!
@CCbloom:
nou, wij hadden eigenlijk al die tijd niet echt een kinderwens, veel twijfels over het geheel en of het nou allemaal wel zo leuk is en alle zorgen die erbij komen. Wij hebben allebei geen beste band met de ouders, hoewel beiden meer met mijn ouders dan met zijn ouders. De laatste jaren werden we wel minder anti-kinderen, omdat veel vrienden ze kregen en het toch allemaal wel aardig leek te lukken en de zorgen wel meevielen. Wel vaak over gehad, maar nu sinds deze zomer lijken we ineens echt 'om'. Geen idee hoe dit komt, we zijn allebei minder gaan werken en hebben veel meer plezier samen, nu lijkt het ineens veel meer te passen. We werken allebei 'maar' drie dagen en als er een kleine zou zijn, zou ik nog minder gaan werken, zodat we geen opvang zouden nodig hebben.
dit lijkt erg op ons! Behalve dan de slechte relatie met de ouders, wij zijn beiden dol op al onze ouders (wel zijn al onze ouders gescheiden
) F werkt wel weer heel veel, maar ik werk al vijf jaar lang drie dagen en vind dat wel prettig eigenlijk:)Ik ben over het algemeen (afgezien van wat hormonale schommelingen) ook razend gelukkig en voor zover ik kan zien manlief ook Ik ben echt heel blij en opgelucht te lezen dat er nog meer mensen 'gewoon nog geen zin' hadden...dit klinkt heel raar, maar ik werk al vijf jaar parttime en we hebben al jaren een groot genoeg huis e.d. Toen ik parttime ging werken trouwens wel te horen gekregen: 'maar je hebt niet eens kinderen!' Vond ik zo stom, alsof je zelf geen leuk leven zou mogen hebben! Ik dwaal af, maar vind dat echt iets tussen man en mij!
woensdag 26 september 2012 om 18:13
Tja, waarom wij nog niet eerder begonnen zijn. Kennen elkaar pas 10 jaar en ik had er geen behoefte aan. Man wilde wel maar alleen als ik er ook echt achter zou staan. En een paar jaar geleden wilde ik het ineens wel. Toen hadden we een huis in de verkoop en man werd ontslagen. Nu alles weer stabiel is gaan we er voor!
woensdag 26 september 2012 om 18:43
quote:ccbloom schreef op 26 september 2012 @ 17:23:
[...]
dit lijkt erg op ons! Behalve dan de slechte relatie met de ouders, wij zijn beiden dol op al onze ouders (wel zijn al onze ouders gescheiden) F werkt wel weer heel veel, maar ik werk al vijf jaar lang drie dagen en vind dat wel prettig eigenlijk:)
Ik ben over het algemeen (afgezien van wat hormonale schommelingen) ook razend gelukkig en voor zover ik kan zien manlief ook Ik ben echt heel blij en opgelucht te lezen dat er nog meer mensen 'gewoon nog geen zin' hadden...dit klinkt heel raar, maar ik werk al vijf jaar parttime en we hebben al jaren een groot genoeg huis e.d. Toen ik parttime ging werken trouwens wel te horen gekregen: 'maar je hebt niet eens kinderen!' Vond ik zo stom, alsof je zelf geen leuk leven zou mogen hebben! Ik dwaal af, maar vind dat echt iets tussen man en mij! ;)Haha, dat is bij ons op het werk ook altijd de opvatting; dat het raar is dat we parttime werken en niet eens kinderen hebben. We hebben wel wat grote kinderen met vier benen en een lange staart in verschillende leeftijden waar we behoorlijk wat tijd mee kwijt zijn... ze wegen honderden kilo's en hebben dagelijks behoorlijk wat uurtjes aandacht nodig
[...]
dit lijkt erg op ons! Behalve dan de slechte relatie met de ouders, wij zijn beiden dol op al onze ouders (wel zijn al onze ouders gescheiden
) F werkt wel weer heel veel, maar ik werk al vijf jaar lang drie dagen en vind dat wel prettig eigenlijk:)Ik ben over het algemeen (afgezien van wat hormonale schommelingen) ook razend gelukkig en voor zover ik kan zien manlief ook Ik ben echt heel blij en opgelucht te lezen dat er nog meer mensen 'gewoon nog geen zin' hadden...dit klinkt heel raar, maar ik werk al vijf jaar parttime en we hebben al jaren een groot genoeg huis e.d. Toen ik parttime ging werken trouwens wel te horen gekregen: 'maar je hebt niet eens kinderen!' Vond ik zo stom, alsof je zelf geen leuk leven zou mogen hebben! Ik dwaal af, maar vind dat echt iets tussen man en mij! ;)Haha, dat is bij ons op het werk ook altijd de opvatting; dat het raar is dat we parttime werken en niet eens kinderen hebben. We hebben wel wat grote kinderen met vier benen en een lange staart in verschillende leeftijden waar we behoorlijk wat tijd mee kwijt zijn... ze wegen honderden kilo's en hebben dagelijks behoorlijk wat uurtjes aandacht nodig
woensdag 26 september 2012 om 20:55
Klinkt goed zeg, wijwillen! Mag ik vragen in welk deel van het land jullie wonen? Wij wonen westelijk, zo westelijk dat je bij wijze van spreken vanuit ons huis de Noordzee in wandelt
Helaas staat mijn baantje een beetje op de tocht, heb nu gereageerd op een vacature voor een nog kleiner baantje (maar wel bredere werkzaamheden en in de richting van de LOI studie die ik aan het doen ben) in Amsterdam. Zou dus een auto moeten kopen om daarheen te komen etc.... maar goed, bij ons is het zo dat als we 'het kind' uitstellen vanwege financiele veranderingen, het er nooit van zal komen ben ik bang wel fijn dat de ruimte er is, Heppie
Helaas staat mijn baantje een beetje op de tocht, heb nu gereageerd op een vacature voor een nog kleiner baantje (maar wel bredere werkzaamheden en in de richting van de LOI studie die ik aan het doen ben) in Amsterdam. Zou dus een auto moeten kopen om daarheen te komen etc.... maar goed, bij ons is het zo dat als we 'het kind' uitstellen vanwege financiele veranderingen, het er nooit van zal komen ben ik bang
wel fijn dat de ruimte er is, Heppie
woensdag 26 september 2012 om 21:53
Allereerst bedankt voor jullie lieve knuffels. Morgenochtend is het zover.. brrrr....
Echt een spannende tijd voor iedereen
.
En weer een paar "lotgenoten" erbij, gezellig hoor!
Mijn nod is aankomende vrijdag. Ik heb vanavond een vroege test van Predictor gedaan en ik zag een hele licht roze streep, maar dan echt heel licht. Maar ja vervolgens had ik een paar uur later wat licht bruine afscheiding met "afvegen" (even niet smakelijk, sorry..). Ik heb al wel sinds een week een soort van kriebel in mijn onderbuik, dat is wel een nieuw gevoel voor mij en pijn bij mijn schaambot. Net of ik een flinke trap tussen mijn benen heb gehad. Was van de week heel erg (icm flinke onderrug pijn), nu weer minder. Iemand bekend met deze "verschijnselen"? Zit niks anders om maar af te wachten en misschien van het weekend een "echte" test te doen. Als de ongesteldheid echt doorzet dan niet natuurlijk.
Eerst morgen maar afwachten, hopelijk vinden ze niks...
Echt een spannende tijd voor iedereen
.En weer een paar "lotgenoten" erbij, gezellig hoor!
Mijn nod is aankomende vrijdag. Ik heb vanavond een vroege test van Predictor gedaan en ik zag een hele licht roze streep, maar dan echt heel licht. Maar ja vervolgens had ik een paar uur later wat licht bruine afscheiding met "afvegen" (even niet smakelijk, sorry..). Ik heb al wel sinds een week een soort van kriebel in mijn onderbuik, dat is wel een nieuw gevoel voor mij en pijn bij mijn schaambot. Net of ik een flinke trap tussen mijn benen heb gehad. Was van de week heel erg (icm flinke onderrug pijn), nu weer minder. Iemand bekend met deze "verschijnselen"? Zit niks anders om maar af te wachten en misschien van het weekend een "echte" test te doen. Als de ongesteldheid echt doorzet dan niet natuurlijk.
Eerst morgen maar afwachten, hopelijk vinden ze niks...
donderdag 27 september 2012 om 08:12
@CCBloom: wij wonen juist in 't zuidoosten geen strand te bekennen hier, daar moeten we met aanhang voor op pad, heel gedoe, maar soms wel de moeite waard. Ojee, de financiën zijn wel even eng bij jullie dan, maar waarschijnlijk wel beetje reserves toch. Tenminste, voor ons geldt dat dat wel voorwaarde is. Financiële zekerheid. Maar dat is natuurlijk voor iedereen anders, snap ik ook wel weer.
@Evita: wow, wat superspannend dat lichtroze streepje en ik hoor wel vaker dat er dan toch een bloedinkje kan zijn, dat hoeft geloof ik niets te betekenen. Duim voor je!
@Lappie: wat heerlijk elke keer een donkerder streepje, is het al je nod inmiddels of ook vrijdag???
Wij hebben voor de zekerheid een inseminatiekit besteld haha. Ik las overal dat de druk voor mannen wel groter wordt als het 'moet' en had het hierover met vriend. Die vond dat nu nog wel meevallen, maar stel je voor dat dat net gebeurd als je straks rond je vruchtbare tijd zit, zou toch zonde zijn, nu had ik door mijn google acties gisteren gevonden dat je dan evt. kunt zelfinsemineren en hij vond het wel een opluchtend idee dat zoiets bestond, dus wie weet hoeft het nooit gebruikt te worden, maar anders is het geen punt, die hobbel hebben we alvast genomen voordat het een issue wordt
@Evita: wow, wat superspannend dat lichtroze streepje en ik hoor wel vaker dat er dan toch een bloedinkje kan zijn, dat hoeft geloof ik niets te betekenen. Duim voor je!
@Lappie: wat heerlijk elke keer een donkerder streepje, is het al je nod inmiddels of ook vrijdag???
Wij hebben voor de zekerheid een inseminatiekit besteld haha. Ik las overal dat de druk voor mannen wel groter wordt als het 'moet' en had het hierover met vriend. Die vond dat nu nog wel meevallen, maar stel je voor dat dat net gebeurd als je straks rond je vruchtbare tijd zit, zou toch zonde zijn, nu had ik door mijn google acties gisteren gevonden dat je dan evt. kunt zelfinsemineren en hij vond het wel een opluchtend idee dat zoiets bestond, dus wie weet hoeft het nooit gebruikt te worden, maar anders is het geen punt, die hobbel hebben we alvast genomen voordat het een issue wordt
donderdag 27 september 2012 om 09:07
Wijwillen:??? Maar voor zelfinseminatie heb je toch ook zaadjes nodig? Oftewel: hij zal op dat moment moeten leveren... Of kan je dat spul een paar dagen bewaren oid? (als dit te technisch is laat dan maar zitten hoor )
@financien: ik maak me er niet zo druk om. CCman is deze maand begonnen met een nieuwe baan, werd bij zijn vorige baan ontslagen vanwege marktomstandigheden en kreeg een leuke ontslagvergoeding mee Heeft niet zonder werk gezeten, deze maand zelfs dubbel salaris, dus een buffer hebben we wel, ik heb ook nog winst gemaakt op de verkoop van mijn vorige huis, dus qua buffer zijn we bepaald niet zielig. Het is alleen als ik aan de 'lopende' inkomsten denk dat ik een beetje de kriebels krijg we zouden wel rondkomen zonder mijn inkomsten, maar het wordt dan wel heel schraal
@Evita: Ik heb teruggelezen, maar kan niet vinden wat er spannend is vandaag...Ga je een test doen? Als dat zo is, heel veel succes! (Dat geldt ook voor ander spannends)
@Lappie: ontzettend leuk voor jullie! Morgen NOD?
@ iedereen: wilde even zeggen dat ik het echt waardeer wat jullie mij gisteren schreven over de reden van uitstellen. Dank voor jullie openheid, ik voel me alweer een stuk 'normaler'. De meeste mensen maken toch echt wel een heel ding van 'kinderen'
)@financien: ik maak me er niet zo druk om. CCman is deze maand begonnen met een nieuwe baan, werd bij zijn vorige baan ontslagen vanwege marktomstandigheden en kreeg een leuke ontslagvergoeding mee Heeft niet zonder werk gezeten, deze maand zelfs dubbel salaris, dus een buffer hebben we wel, ik heb ook nog winst gemaakt op de verkoop van mijn vorige huis, dus qua buffer zijn we bepaald niet zielig. Het is alleen als ik aan de 'lopende' inkomsten denk dat ik een beetje de kriebels krijg
we zouden wel rondkomen zonder mijn inkomsten, maar het wordt dan wel heel schraal @Evita: Ik heb teruggelezen, maar kan niet vinden wat er spannend is vandaag...Ga je een test doen? Als dat zo is, heel veel succes! (Dat geldt ook voor ander spannends
)@Lappie: ontzettend leuk voor jullie! Morgen NOD?
@ iedereen: wilde even zeggen dat ik het echt waardeer wat jullie mij gisteren schreven over de reden van uitstellen. Dank voor jullie openheid, ik voel me alweer een stuk 'normaler'. De meeste mensen maken toch echt wel een heel ding van 'kinderen'
donderdag 27 september 2012 om 10:19
@CCBloom: haha, supertechnische vraag Nou, dan kan hij het 'zelf' doen zeg maar... heel soms is 't lastig klaarkomen (sorry, allemaal details waarop misschien niemand zit te wachten... Hoe dan ook, wij maken er geen punt van, soms zit gewoon de conditie tegen ofzo, hij heeft dat sinds hij heeft ontdekt erfelijk gevaarlijk hoge cholesterol te hebben en daar flinke dosering medicatie voor krijgt... met de hand kost stuk minder inspanning soms voor hem )
En och, met een schraal leventje qua financiën, kun je een heeeel gelukkig gezinnetje zijn! Ik ben zelf opgegroeid in bijstandgezinnetje en heb dat nooit als enige belemmering ervaren hoor. Overal was een mouw aan te passen en ik ben in die zin zeker niets tekort gekomen
) En och, met een schraal leventje qua financiën, kun je een heeeel gelukkig gezinnetje zijn! Ik ben zelf opgegroeid in bijstandgezinnetje en heb dat nooit als enige belemmering ervaren hoor. Overal was een mouw aan te passen en ik ben in die zin zeker niets tekort gekomen
donderdag 27 september 2012 om 13:19
aaah ok, nee ik snap het heb ik zelf ook trouwens, niet altijd puf om er een leuke show voor manlief van te maken ...dan mag hij het doen hoor
enfin....financien maak ik me niet zo druk om...kom zelf bepaald niet uit een bijstandsgezin, maar wij kregen echt niet alles, werden materieel en qua snoepen best kort gehouden. Toen mijn moeder ging scheiden overleed in datzelfde jaar haar vader en hoefde ze niet te gaan werken want ze erfde genoeg om voor on allemaal (ik ben er 1 van 3) van te leven. Maarrrrr...dan moesten we wel behoorlijk zuinig leven. Dus (als we al gingen, echt niet elk jaar) een weekje vakantie in eigen land of Duitsland, soms een huisje maar ik kan me ook nog een geweldige week op ene Duitse boerderij herinneren daar hadden ze haflingers (paarden) volgens ij heette die tent ook Haflinger Hoff... Kleren kregen we vaak wel wat duurder want mijn ma was gek op Oilily lol...maar we hadden niet onwijs veel kleren ofzo. en van die jurkjes (die ik haatte). Speelgoed hadden we heel weinig. Ik weet nog dat toen mijn overgrootmoeder overleed, we iets mochten uitzoeken (als een soort erfenis lol) ik was 11 jaar oud en wilde het lego-kasteel. Nou echt niet dus dat ik het kreeg! Mijn ma zei dat ik dat 'op mijn veertigste (!!!!!!) niet meer leuk zou vinden en ik iets moois moest uitzoeken. Ik weet niet meer wat ik heb uitgezocht uiteindelijk. en dat legokasteel is er nooit gekomen. Speelgoed kregen wij sowieso niet. ik was stikjaloers op een vriendinnetje dat op een flat woonde en heel veel Barbies had en met stiften tekende (GEEN potloden dus) en zelf snoep mocht pakken. Wij kregen weleens rozijntjes en als de doosjes leeg waren, werden ze opnieuw gevuld met bulkrozijnen van de supermarkt. (Die dus ECHT anders smaakten) Aaan de andere kant: wij waren veel buiten, hadden zelfs een bootje bij ons huis liggen en in de buurt stond een huis leeg waar we inbraken: een eigen spookhuis dus! kortom, een gelukkige jeugd (hoewel het gebrek aan speelgoed er wel toe heeft geleid dat ik nu dozen vol originele jaren 80 speelgoedjes op zolder heb staan...alllemaal zelf gekocht op eBay)
enfin....financien maak ik me niet zo druk om...kom zelf bepaald niet uit een bijstandsgezin, maar wij kregen echt niet alles, werden materieel en qua snoepen best kort gehouden. Toen mijn moeder ging scheiden overleed in datzelfde jaar haar vader en hoefde ze niet te gaan werken want ze erfde genoeg om voor on allemaal (ik ben er 1 van 3) van te leven. Maarrrrr...dan moesten we wel behoorlijk zuinig leven. Dus (als we al gingen, echt niet elk jaar) een weekje vakantie in eigen land of Duitsland, soms een huisje maar ik kan me ook nog een geweldige week op ene Duitse boerderij herinneren daar hadden ze haflingers (paarden) volgens ij heette die tent ook Haflinger Hoff... Kleren kregen we vaak wel wat duurder want mijn ma was gek op Oilily lol...maar we hadden niet onwijs veel kleren ofzo. en van die jurkjes (die ik haatte). Speelgoed hadden we heel weinig. Ik weet nog dat toen mijn overgrootmoeder overleed, we iets mochten uitzoeken (als een soort erfenis lol) ik was 11 jaar oud en wilde het lego-kasteel. Nou echt niet dus dat ik het kreeg! Mijn ma zei dat ik dat 'op mijn veertigste (!!!!!!) niet meer leuk zou vinden en ik iets moois moest uitzoeken. Ik weet niet meer wat ik heb uitgezocht uiteindelijk. en dat legokasteel is er nooit gekomen. Speelgoed kregen wij sowieso niet. ik was stikjaloers op een vriendinnetje dat op een flat woonde en heel veel Barbies had en met stiften tekende (GEEN potloden dus) en zelf snoep mocht pakken. Wij kregen weleens rozijntjes en als de doosjes leeg waren, werden ze opnieuw gevuld met bulkrozijnen van de supermarkt. (Die dus ECHT anders smaakten) Aaan de andere kant: wij waren veel buiten, hadden zelfs een bootje bij ons huis liggen en in de buurt stond een huis leeg waar we inbraken: een eigen spookhuis dus! kortom, een gelukkige jeugd (hoewel het gebrek aan speelgoed er wel toe heeft geleid dat ik nu dozen vol originele jaren 80 speelgoedjes op zolder heb staan...alllemaal zelf gekocht op eBay
)
donderdag 27 september 2012 om 14:01
@ Wij willen: dochter is nu 3. Ik was direct bij poging 1 zwanger, maar de eerste zwangerschap eindigde in een vroege miskraam (toen was ik nog net 33). 3 maanden later was ik weer zwanger, en ik was net 35 toen dochter werd geboren.
Financieel: Ik vond het wel een behoorlijke stap terug: vooral minder gaan werken en kinderopvang scheelde bij ons behoorlijk. Daarnaast valt het ook wel tegen hoeveel geld je kwijt bent aan schoenen, jassen en kleding e.d., ze groeien er zo snel uit dat je aan het kopen blijft. Nou ja, arm zijn we er niet van geworden, maar ik ben wel beter op het geld gaan letten.
O ja, wijwillen, ik denk nogal in plaatjes, dus ja, too much information
Financieel: Ik vond het wel een behoorlijke stap terug: vooral minder gaan werken en kinderopvang scheelde bij ons behoorlijk. Daarnaast valt het ook wel tegen hoeveel geld je kwijt bent aan schoenen, jassen en kleding e.d., ze groeien er zo snel uit dat je aan het kopen blijft. Nou ja, arm zijn we er niet van geworden, maar ik ben wel beter op het geld gaan letten.
O ja, wijwillen, ik denk nogal in plaatjes, dus ja, too much information
donderdag 27 september 2012 om 14:43
@CCBloom: arme jij en het nooit gekomen LEGO kasteel... gelijk als je zwanger bent zo'n ding bestellen en je kind moet het maar leuk vinden hahaha (grapje natuurlijk). Ik heb soortgelijke taferelen hoor, maar wij speelden ook altijd buiten en hadden wel rolschaatsen en dat soort dingen, prima mee vermaakt
@Schabolleke: sorry voor de plaatjes...
Hoop maar dat het niet op die manier nodig gaat zijn, want de charme gaat er wel af natuurlijk
En dochter van 3 klinkt heeeeerlijk!!!!
@Schabolleke: sorry voor de plaatjes...
Hoop maar dat het niet op die manier nodig gaat zijn, want de charme gaat er wel af natuurlijk En dochter van 3 klinkt heeeeerlijk!!!!
donderdag 27 september 2012 om 15:14
