Zwanger
alle pijlers
44 jaar en ongepland zwanger , 17 weken.
woensdag 1 maart 2023 om 09:13
Lieve medeforummers,
Ik ben in een ongelofelijke rotsituatie beland. Een aantal dagen geleden ben ik erachter gekomen dat ik – gehuwde vrouw van 44 met reeds 3 kinderen – opnieuw zwanger ben. Tot op heden verkeren wij in grote shock. Na de geboorte van onze jongste 5 jaar geleden heeft mijn man een vasectomie ondergaan. Hij heeft keurig alle nacontroles laten doen en er werden geen zaadcellen meer gevonden. Het ging dus ook al 5 jaar goed, tot nu. Eind vorig jaar voelde ik mij een aantal dagen anders, het deed mij denken aan mijn zwangerschappen. Zekerheidshalve deed ik een zwangerschapstest en deze was negatief. Niet lang daarna begon ik te bloeden. Deze bloedingen duurden kort, maar kwamen wel geregeld terug. Ik heb de klachten en de korte bloedingen afgedaan als begin van de overgang. Vanwege persisterende buikklachten ben ik onlangs naar de huisarts gegaan en bij de urinecontrole is er ook een zwangerschapstest gedaan. Deze bleek positief. De volgende dag kon ik terecht bij het echocentrum en we hadden al besloten een overtijdbehandeling te gaan doen. Maar toen bleek ik al ruim 17 weken (!!!) zwanger. Feit: we willen geen kinderen meer. We hebben drie gezonde kinderen, het past allemaal net in ons huis en sinds de jongste naar school gaat kan ik weer wat stappen maken op de carriereladder. Ik vind het hard werken, 3 kinderen, al geniet ik er ook ontzettend van. Ik had de zwangerschap zéker afgebroken als ik <13 weken zwanger zou zijn. Maar nu met dik 17 weken voelt het anders. We weten het geslacht van de foetus en het lijkt op het eerste oog gezond. Wat een wonder is gezien het feit dat ik mijn levensstijl niet heb aangepast. We krijgen nog meer gesprekken maar als we de zwangerschap beëindigen wordt het een medisch begeleide bevalling, behoorlijk invasief dus. Dat lijkt mij een totaal andere ervaring dan een prille zwangerschap afbreken met medicatie, hoewel beide niet leuk is natuurlijk. Ik had in geen miljoen jaar gedacht dat mij/ons dit zou overkomen en dat ik er pas zó laat achter zou komen. Dat gebeurt in Amerika bij first time moeders, niet bij een multipara zoals ik.
Ik weet dat ik jullie niet kan vragen wat ik zou moeten doen, maar ik vind het fijn dit anoniem te delen met anderen. Wellicht komen er nog andere inzichten. Alvast mijn grote dank.
Ik ben in een ongelofelijke rotsituatie beland. Een aantal dagen geleden ben ik erachter gekomen dat ik – gehuwde vrouw van 44 met reeds 3 kinderen – opnieuw zwanger ben. Tot op heden verkeren wij in grote shock. Na de geboorte van onze jongste 5 jaar geleden heeft mijn man een vasectomie ondergaan. Hij heeft keurig alle nacontroles laten doen en er werden geen zaadcellen meer gevonden. Het ging dus ook al 5 jaar goed, tot nu. Eind vorig jaar voelde ik mij een aantal dagen anders, het deed mij denken aan mijn zwangerschappen. Zekerheidshalve deed ik een zwangerschapstest en deze was negatief. Niet lang daarna begon ik te bloeden. Deze bloedingen duurden kort, maar kwamen wel geregeld terug. Ik heb de klachten en de korte bloedingen afgedaan als begin van de overgang. Vanwege persisterende buikklachten ben ik onlangs naar de huisarts gegaan en bij de urinecontrole is er ook een zwangerschapstest gedaan. Deze bleek positief. De volgende dag kon ik terecht bij het echocentrum en we hadden al besloten een overtijdbehandeling te gaan doen. Maar toen bleek ik al ruim 17 weken (!!!) zwanger. Feit: we willen geen kinderen meer. We hebben drie gezonde kinderen, het past allemaal net in ons huis en sinds de jongste naar school gaat kan ik weer wat stappen maken op de carriereladder. Ik vind het hard werken, 3 kinderen, al geniet ik er ook ontzettend van. Ik had de zwangerschap zéker afgebroken als ik <13 weken zwanger zou zijn. Maar nu met dik 17 weken voelt het anders. We weten het geslacht van de foetus en het lijkt op het eerste oog gezond. Wat een wonder is gezien het feit dat ik mijn levensstijl niet heb aangepast. We krijgen nog meer gesprekken maar als we de zwangerschap beëindigen wordt het een medisch begeleide bevalling, behoorlijk invasief dus. Dat lijkt mij een totaal andere ervaring dan een prille zwangerschap afbreken met medicatie, hoewel beide niet leuk is natuurlijk. Ik had in geen miljoen jaar gedacht dat mij/ons dit zou overkomen en dat ik er pas zó laat achter zou komen. Dat gebeurt in Amerika bij first time moeders, niet bij een multipara zoals ik.
Ik weet dat ik jullie niet kan vragen wat ik zou moeten doen, maar ik vind het fijn dit anoniem te delen met anderen. Wellicht komen er nog andere inzichten. Alvast mijn grote dank.
donderdag 2 maart 2023 om 12:52
TO heeft de beslissing al genomen. Het wordt zoals TO zelf beschrijft een abortus. Voor TO is klaarblijkelijk het gezin compleet en voor man ook. Ik lees uit de bijdragen van TO niet dat zij twijfelt.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 02-03-2023 13:38
Reden: quote verwijderd
Reden: quote verwijderd
37.55% gewijzigd
donderdag 2 maart 2023 om 13:06
Ja inderdaad. Vanaf de zijlijn toeteren is altijd makkelijk. Ik zou oprecht niet weten welke keuze ik in zo een situatie zou maken.
TO heeft blijkbaar haar keuze gemaakt, hoe moeilijk die ook is.
donderdag 2 maart 2023 om 13:12
Volledig mee eens. To heeft inderdaad al een beslissing genomen, maar er zijn altijd 2 kanten van een verhaal, en dit betreft abortus. Om alles maar vanuit het schrijven alsof het een goede beslissing is, prima. Maar er zijn ook mensen die daar niet mee eens is. En toevallig zit er ook zo iemand op dit forum, en mag ook meeschrijven.feow schreef: ↑02-03-2023 13:05(“je koos wat het beste was voor jouw kindje”, “je hebt de beslissing uit liefde gemaakt, je bent júíst een goede moeder” en andere kotsteksten) maakten dat ik me véél eenzamer voelde met alle verwarrende gevoelens. Gevoelens en gedachten die er dus van mensen die écht van zichzelf denken dat ze steunen niet mogen zijn.
Prima dat je een mening hebt hoor, maar niet prima om zo op te dringen wat wel en niet gezegd mag worden door anderen.
[....]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 02-03-2023 13:41
Reden: negeren aanwijzingen moderator
Reden: negeren aanwijzingen moderator
7.63% gewijzigd
donderdag 2 maart 2023 om 13:15
Maar dan kan je eigenlijk beter dit topic sluiten. Het is een heel gevoelig onderwerp en als je tegen abortus bent dan komen er al heel snel dit soort posts. Zonder dat iemand daar kwaad mee bedoelt, maar die wel heel onprettig kunnen overkomen bij TO.
donderdag 2 maart 2023 om 13:16
Ik hoop, dat To zichzelf gunt, niet meer mee te lezen
donderdag 2 maart 2023 om 13:16
Ik gok dat dat ook wel zal gebeuren, ja.
Persoonlijk vind ik mogen mensen gekant zijn tegen abortus maar dat past niet in dit topic.
en veel sterkte de komende tijd.
