Zwanger
alle pijlers
Acuut broeds
dinsdag 17 september 2013 om 16:10
Heremetijd, dat ík dít topic eens zou openen had ik nooit gedacht. Echt nooit. De pijler en titel verraden natuurlijk al wat mij is overkomen (of aan het overkomen is, mijn hemel), maar graag zaag ik hieronder toch nog even alle bekende ins en outs door....
Ondanks mijn waarschuwingen dat ik "nooit kinderen wil", "een hekel heb aan dat kleine spul" en andere uitingen van afkeer ben ik een maand of 7 geleden getrouwd met de liefde van mijn leven die zelf altijd dacht wel kinderen te krijgen. Hij heeft het uit zijn hoofd gezet op geheel vrijwillige basis en is altijd op de hoogte geweest van wat ik dacht.
Nou, zoals de titel al zegt; Ik ben broeds geworden. Niet geheel acuut, het ging geleidelijk, maar vanochtend dacht ik ineens om verschillende redenen; Waarom niet nu? En ik ben daar ontzettend van geschrokken, tranen met tuiten zelfs. Ik ben namelijk helemaal in de war en het beeld dat ik van mijzelf had staat ineens op losse schroeven.
Naast dat mijn partner een eigen zaak heeft (wat vanzelfsprekend behoorlijk hard werken is) heb ik ook een meer dan fulltime baan. Een voor mij hele zware, waar ik hard voor ploeter en het komt me allemaal niet aanwaaien. Omdat dit me eigenlijk sowieso al regelmatig opbreekt vliegt het me helemaal om de keel dat ik daarnaast ook nog eens een kind moet hebben. Gezien de inhoud van mijn functie zie ik het namelijk ook niet in de nabije toekomst veel gemakkelijker worden, misschien wel helemaal nooit. Daarnaast heb ik nog geen vast contract en dit kan ook best nog wel even duren, al weet ik dat ze echt niet zomaar van me af zouden willen als ik zwanger zou blijken oid. Dat is voor mij niet echt een halszaak. Verder is een eigen bedrijf financieel best wel spannend (althans, zo ervaar ik dat), maar ik ben met weinig tevreden.
Carrière staat voor mij enorm hoog in het vaandel, ik vind het belangrijk om allerlei redenen die nu niet zoveel toevoegen, maar het vliegt me echt naar de keel als ik me bedenk wat er allemaal verandert als er nog een kind bij komt. Dus; Dáárom niet nu!
Maar eigenlijk ben ik daar helemaal niet zo zeker van. Is het voor je carrière wel handig om te wachten? Is het niet handiger om in het begin van je carrière vier jaar in de luiers te zitten? Ik heb zelf het idee dat deze periode het meest van je vergt, klopt dit? Wellicht handig om te weten, ik ben zelf 25 en mijn man is 33. Hoe hebben andere vrouwen met heftige baan dit ervaren? Hoe kijken jullie hierop terug?
Naast alle carrière bezwaren is er natuurlijk een ander aspect dat net zo belangrijk is. Je vruchtbaarheid neemt met de toenemende jaren natuurlijk af en wellicht wil ik er op een gegeven moment er nog wel eens 1. Ik weet ook wel dat ik niet alle reden heb om me te haasten, maar toch. Het lijkt me fijn en wellicht zelfs gemakkelijker om een jonge moeder te zijn. Ik heb hier niet echt een heel goede motivatie voor, maar ik hoop dat jullie daar een mening over hebben.
Mijn man weet al dat ik "omgeslagen" ben. Als in; ooit gaan we dat wel proberen, maar niet nu. Echter, als mijn man eierstokken zou hebben zou men het luchtalarm wel kunnen afschaffen. Ik wil hem dus niet nu al belasten met wat ik nu denk, zonder dat ik daar zelf even aan gewend ben. Anders gezegd wil ik hem dus gewoon niet blij maken met een dooie mus. Wie weet waait dit wel over en dat kan en wil ik hem niet aandoen.
Ik geloof dat ik zo een aardige situatieschets gegeven heb. Eigenlijk hoop ik vooral heel hard op repliek als; Mens, een kind, dat stelt niks voor en een carrière kan je er heus gemakkelijk bij hebben!
Natuurlijk weet ik dat de vork zo niet in de steel zit, dus ik hoop wat ervaringsverhalen te horen. Hoe beviel die eerste periode, hoe heb jij de knoop doorgehakt, hoe bevalt het jou zo naast je baan. Zijn er wellicht carrieretijgers aanwezig die jong moeder zijn geworden? Hoe was dit? Ik ben seauouiseau benieuwd naar jullie mening in mijn geval. Kleine kans dat ik hem er uitgeprint naast leg in het eventuele gesprek met mijn man, maar wellicht komt er wel wat stof tot nadenken bij.
Bedankt allemaal.
Disclaimer; Uiteraard ga ik uit van een goede gezondheid. Als het niet lukt is het natuurlijk allemaal een heel ander verhaal, maar daar ben ik nu gewoon niet vanuit gegaan.
Disclaimer 2; Naast al mijn gemopper en misschien zelfs gezeur lijkt het me heel erg fijn en bijzonder om met mijn man een kind te krijgen en een eigen gezin te vormen.
Ondanks mijn waarschuwingen dat ik "nooit kinderen wil", "een hekel heb aan dat kleine spul" en andere uitingen van afkeer ben ik een maand of 7 geleden getrouwd met de liefde van mijn leven die zelf altijd dacht wel kinderen te krijgen. Hij heeft het uit zijn hoofd gezet op geheel vrijwillige basis en is altijd op de hoogte geweest van wat ik dacht.
Nou, zoals de titel al zegt; Ik ben broeds geworden. Niet geheel acuut, het ging geleidelijk, maar vanochtend dacht ik ineens om verschillende redenen; Waarom niet nu? En ik ben daar ontzettend van geschrokken, tranen met tuiten zelfs. Ik ben namelijk helemaal in de war en het beeld dat ik van mijzelf had staat ineens op losse schroeven.
Naast dat mijn partner een eigen zaak heeft (wat vanzelfsprekend behoorlijk hard werken is) heb ik ook een meer dan fulltime baan. Een voor mij hele zware, waar ik hard voor ploeter en het komt me allemaal niet aanwaaien. Omdat dit me eigenlijk sowieso al regelmatig opbreekt vliegt het me helemaal om de keel dat ik daarnaast ook nog eens een kind moet hebben. Gezien de inhoud van mijn functie zie ik het namelijk ook niet in de nabije toekomst veel gemakkelijker worden, misschien wel helemaal nooit. Daarnaast heb ik nog geen vast contract en dit kan ook best nog wel even duren, al weet ik dat ze echt niet zomaar van me af zouden willen als ik zwanger zou blijken oid. Dat is voor mij niet echt een halszaak. Verder is een eigen bedrijf financieel best wel spannend (althans, zo ervaar ik dat), maar ik ben met weinig tevreden.
Carrière staat voor mij enorm hoog in het vaandel, ik vind het belangrijk om allerlei redenen die nu niet zoveel toevoegen, maar het vliegt me echt naar de keel als ik me bedenk wat er allemaal verandert als er nog een kind bij komt. Dus; Dáárom niet nu!
Maar eigenlijk ben ik daar helemaal niet zo zeker van. Is het voor je carrière wel handig om te wachten? Is het niet handiger om in het begin van je carrière vier jaar in de luiers te zitten? Ik heb zelf het idee dat deze periode het meest van je vergt, klopt dit? Wellicht handig om te weten, ik ben zelf 25 en mijn man is 33. Hoe hebben andere vrouwen met heftige baan dit ervaren? Hoe kijken jullie hierop terug?
Naast alle carrière bezwaren is er natuurlijk een ander aspect dat net zo belangrijk is. Je vruchtbaarheid neemt met de toenemende jaren natuurlijk af en wellicht wil ik er op een gegeven moment er nog wel eens 1. Ik weet ook wel dat ik niet alle reden heb om me te haasten, maar toch. Het lijkt me fijn en wellicht zelfs gemakkelijker om een jonge moeder te zijn. Ik heb hier niet echt een heel goede motivatie voor, maar ik hoop dat jullie daar een mening over hebben.
Mijn man weet al dat ik "omgeslagen" ben. Als in; ooit gaan we dat wel proberen, maar niet nu. Echter, als mijn man eierstokken zou hebben zou men het luchtalarm wel kunnen afschaffen. Ik wil hem dus niet nu al belasten met wat ik nu denk, zonder dat ik daar zelf even aan gewend ben. Anders gezegd wil ik hem dus gewoon niet blij maken met een dooie mus. Wie weet waait dit wel over en dat kan en wil ik hem niet aandoen.
Ik geloof dat ik zo een aardige situatieschets gegeven heb. Eigenlijk hoop ik vooral heel hard op repliek als; Mens, een kind, dat stelt niks voor en een carrière kan je er heus gemakkelijk bij hebben!
Natuurlijk weet ik dat de vork zo niet in de steel zit, dus ik hoop wat ervaringsverhalen te horen. Hoe beviel die eerste periode, hoe heb jij de knoop doorgehakt, hoe bevalt het jou zo naast je baan. Zijn er wellicht carrieretijgers aanwezig die jong moeder zijn geworden? Hoe was dit? Ik ben seauouiseau benieuwd naar jullie mening in mijn geval. Kleine kans dat ik hem er uitgeprint naast leg in het eventuele gesprek met mijn man, maar wellicht komt er wel wat stof tot nadenken bij.
Bedankt allemaal.
Disclaimer; Uiteraard ga ik uit van een goede gezondheid. Als het niet lukt is het natuurlijk allemaal een heel ander verhaal, maar daar ben ik nu gewoon niet vanuit gegaan.
Disclaimer 2; Naast al mijn gemopper en misschien zelfs gezeur lijkt het me heel erg fijn en bijzonder om met mijn man een kind te krijgen en een eigen gezin te vormen.
dinsdag 17 september 2013 om 18:31
quote:femke_leest schreef op 17 september 2013 @ 17:43:
[...]
Precies. Het slaat nergens op dat we het altijd over 'de werkende moeder' hebben. De vader combineert ook een kind met een baan.Dat is ook niet de kwestie hoor, we zouden zeker voor een eerlijke verdeling gaan, maar de huidige situatie is gewoon niet ideaal. Dat zal hij vast ook nooit worden.
[...]
Precies. Het slaat nergens op dat we het altijd over 'de werkende moeder' hebben. De vader combineert ook een kind met een baan.Dat is ook niet de kwestie hoor, we zouden zeker voor een eerlijke verdeling gaan, maar de huidige situatie is gewoon niet ideaal. Dat zal hij vast ook nooit worden.
dinsdag 17 september 2013 om 18:38
quote:justmaartje schreef op 17 september 2013 @ 18:36:
Nouja, iets meer, ook oa geld.
Naast zwaar komen er ook andere dingen bij mijn baan kijken die een hoop zorgen wegnemen. Daar hecht ik ook wel waarde aan.Tuurlijk is werk ook geld. Maar heb je al dat geld dat je nu verdient echt nodig? Of is het met wat minder ook prima? Los van je kinderwens klinkt het nu niet echt of je gelukkig wordt van deze baan.
Nouja, iets meer, ook oa geld.
Naast zwaar komen er ook andere dingen bij mijn baan kijken die een hoop zorgen wegnemen. Daar hecht ik ook wel waarde aan.Tuurlijk is werk ook geld. Maar heb je al dat geld dat je nu verdient echt nodig? Of is het met wat minder ook prima? Los van je kinderwens klinkt het nu niet echt of je gelukkig wordt van deze baan.
dinsdag 17 september 2013 om 18:43
Als je een stabiele relatie hebt, en allebei een baan, dan zie ik niet waarom je op je 25e zou wachten met het beginnen van een gezin.
Voor je lichaam en je kind is het een perfecte leeftijd! Na je 28e (geloof ik) gaat de vruchtbaarheid achteruit en heb je gewoon meer kans op complicaties enzo. Dat is niet voor niets, denk ik dan.
En als het eenmaal zover is, dan is overal een oplossing voor, denk ik. En je kunt maar beter niet te ver vooruit plannen, want regelmatig (bij mij in ieder geval wel:-)) verandert er toch weer van alles op het laatste moment.
Succes!
P.s. Ik ben op mijn 25e bewust zwanger geworden. Ik had en heb een vast contract (40 uur) en mijn vriend studeerde destijds nog. Nu is mijn dochter 2 en hebben we nog geen seconde spijt gehad van deze keuze.
Voor je lichaam en je kind is het een perfecte leeftijd! Na je 28e (geloof ik) gaat de vruchtbaarheid achteruit en heb je gewoon meer kans op complicaties enzo. Dat is niet voor niets, denk ik dan.
En als het eenmaal zover is, dan is overal een oplossing voor, denk ik. En je kunt maar beter niet te ver vooruit plannen, want regelmatig (bij mij in ieder geval wel:-)) verandert er toch weer van alles op het laatste moment.
Succes!
P.s. Ik ben op mijn 25e bewust zwanger geworden. Ik had en heb een vast contract (40 uur) en mijn vriend studeerde destijds nog. Nu is mijn dochter 2 en hebben we nog geen seconde spijt gehad van deze keuze.
Count your blessings...
dinsdag 17 september 2013 om 19:00
To ik vind je hartverwarmend mutserig en schattig.
Het hebben van een kind kan je je niet voorstellen tot je er 1 hebt. En het is zwaar. en anders. en pittig. Maar tegelijk zou je hem/ haar nooit meer willen cq kunnen missen. Vooral de eerste paar jaar zijn pittig, maar dan wordt het echt makkelijker!
Succes met je keuze!
Disclaimer: Vind IK, trouwens.
Het hebben van een kind kan je je niet voorstellen tot je er 1 hebt. En het is zwaar. en anders. en pittig. Maar tegelijk zou je hem/ haar nooit meer willen cq kunnen missen. Vooral de eerste paar jaar zijn pittig, maar dan wordt het echt makkelijker!
Succes met je keuze!
Disclaimer: Vind IK, trouwens.
dinsdag 17 september 2013 om 19:10
quote:enya29 schreef op 17 september 2013 @ 17:46:
Dat is mijn mening. Ik was er echt nog niet aan toe toen ik 25 was. Persoonlijk.
Ja jeetje, ik had er toen al twee en ik vind 36 stokoud voor een eerste?...
Nou én. TO geeft toch aan eraan toe te zijn? Wie ben jij dan om je mening te komen geven omdat jij er nog niet aan toe was op je 25e?
Dat is mijn mening. Ik was er echt nog niet aan toe toen ik 25 was. Persoonlijk.
Ja jeetje, ik had er toen al twee en ik vind 36 stokoud voor een eerste?...
Nou én. TO geeft toch aan eraan toe te zijn? Wie ben jij dan om je mening te komen geven omdat jij er nog niet aan toe was op je 25e?
dinsdag 17 september 2013 om 19:42
quote:matroesjka_ schreef op 17 september 2013 @ 18:38:
[...]
Tuurlijk is werk ook geld. Maar heb je al dat geld dat je nu verdient echt nodig? Of is het met wat minder ook prima? Los van je kinderwens klinkt het nu niet echt of je gelukkig wordt van deze baan.Het is met minder ook prima, maar een auto/telefoon e.d. zijn wel echt fijn hoor. Dat scheelt ook een aantal zorgen. Maar je hebt gelijk hoor, het is alleen weer een andere kwestie. Jammer dat hij zo essentieel is in deze keuze. Anders was ik er wel uit. Wel een verhelderend inzicht wat je me nu geeft, trouwens.
[...]
Tuurlijk is werk ook geld. Maar heb je al dat geld dat je nu verdient echt nodig? Of is het met wat minder ook prima? Los van je kinderwens klinkt het nu niet echt of je gelukkig wordt van deze baan.Het is met minder ook prima, maar een auto/telefoon e.d. zijn wel echt fijn hoor. Dat scheelt ook een aantal zorgen. Maar je hebt gelijk hoor, het is alleen weer een andere kwestie. Jammer dat hij zo essentieel is in deze keuze. Anders was ik er wel uit. Wel een verhelderend inzicht wat je me nu geeft, trouwens.
dinsdag 17 september 2013 om 19:45
quote:paque_pink schreef op 17 september 2013 @ 19:00:
To ik vind je hartverwarmend mutserig en schattig.
Dankjewel, denk ik. Ik voel me af en toe echt een randdebiel. Ik laat het kaas niet van mijn brood eten en ben nooit bang om een gevoelige kwestie bij iemand anders aan te snijden, maar als het over mijn eigen gevoelens gaat word het allemaal te gek. Nota bene bij mijn man, dat is echt de grootste schat ooit.
Maar de eerste jaren zijn dus wel het zwaarst? Ik zie echt op tegen dat slaaptekort, maar ik denk dat ik daarover wel goede deals met mijn man kan sluiten. Die heeft minder slaap nodig.
To ik vind je hartverwarmend mutserig en schattig.
Dankjewel, denk ik. Ik voel me af en toe echt een randdebiel. Ik laat het kaas niet van mijn brood eten en ben nooit bang om een gevoelige kwestie bij iemand anders aan te snijden, maar als het over mijn eigen gevoelens gaat word het allemaal te gek. Nota bene bij mijn man, dat is echt de grootste schat ooit.
Maar de eerste jaren zijn dus wel het zwaarst? Ik zie echt op tegen dat slaaptekort, maar ik denk dat ik daarover wel goede deals met mijn man kan sluiten. Die heeft minder slaap nodig.
dinsdag 17 september 2013 om 19:57
Justmaartje
Herkenbaar, al die beren op de weg! Hier twee jaar geleden de zelfde situatie maar dan was er mijn vriend die aarzelde. Allemaal scenario's bedacht, argumenten voor en tegen en uiteindelijk waren we 1x onvoorzichtig met anticonceptie en negen maanden later hielden we onze oudste dochter in onze armen.
Onze ervaring heeft ons geleerd dat je echt van alles vooraf kunt bedenken, maar het loopt nooit zoals je verwacht. Ik raakte vlak na de bevalling mijn baan kwijt, begon mijn eigen bedrijf en dat loopt goed, we hebben nauwelijks kinderopvang nodig en vriend maakt carrière als de bliksem.
Begin dit jaar bewust de anticonceptie gelaten voor wat het is en over 3 weken verwachten we dochter nummer twee!
Ik vond de eerste anderhalf jaar helemaal niet zwaar en heb er enorm van genoten. Slaapgebrek zal je ongetwijfeld hebben maar je hebt meer rek als moeder dan je vooraf denkt.
Als je relatie stabiel zit en de wens is er, zou ik vanuit mijn persoonlijke ervaring altijd adviseren om het te doen! Dus bij deze
Herkenbaar, al die beren op de weg! Hier twee jaar geleden de zelfde situatie maar dan was er mijn vriend die aarzelde. Allemaal scenario's bedacht, argumenten voor en tegen en uiteindelijk waren we 1x onvoorzichtig met anticonceptie en negen maanden later hielden we onze oudste dochter in onze armen.
Onze ervaring heeft ons geleerd dat je echt van alles vooraf kunt bedenken, maar het loopt nooit zoals je verwacht. Ik raakte vlak na de bevalling mijn baan kwijt, begon mijn eigen bedrijf en dat loopt goed, we hebben nauwelijks kinderopvang nodig en vriend maakt carrière als de bliksem.
Begin dit jaar bewust de anticonceptie gelaten voor wat het is en over 3 weken verwachten we dochter nummer twee!
Ik vond de eerste anderhalf jaar helemaal niet zwaar en heb er enorm van genoten. Slaapgebrek zal je ongetwijfeld hebben maar je hebt meer rek als moeder dan je vooraf denkt.
Als je relatie stabiel zit en de wens is er, zou ik vanuit mijn persoonlijke ervaring altijd adviseren om het te doen! Dus bij deze
dinsdag 17 september 2013 om 20:05
quote:justmaartje schreef op 17 september 2013 @ 19:42:
[...]
Het is met minder ook prima, maar een auto/telefoon e.d. zijn wel echt fijn hoor. Dat scheelt ook een aantal zorgen. Maar je hebt gelijk hoor, het is alleen weer een andere kwestie. Jammer dat hij zo essentieel is in deze keuze. Anders was ik er wel uit. Wel een verhelderend inzicht wat je me nu geeft, trouwens.Daar heb je echt geen topbaan voor nodig hoor dat hebben de meeste mensen hier in mijn achterstandswijk ook
[...]
Het is met minder ook prima, maar een auto/telefoon e.d. zijn wel echt fijn hoor. Dat scheelt ook een aantal zorgen. Maar je hebt gelijk hoor, het is alleen weer een andere kwestie. Jammer dat hij zo essentieel is in deze keuze. Anders was ik er wel uit. Wel een verhelderend inzicht wat je me nu geeft, trouwens.Daar heb je echt geen topbaan voor nodig hoor dat hebben de meeste mensen hier in mijn achterstandswijk ook
dinsdag 17 september 2013 om 20:19
Disclaimer:
Ik bedoel niet per definitie dat alles altijd wel goed komt hoor, met mijn post.
Wat ik bedoel is dat je rationeel alles wel kunt beargumenteren, maar die argumenten zijn vaak gebaseerd op feitelijkheden die kunnen veranderen. Als je emotie onveranderlijk sterk voelt, moet je dat zeker ook in overweging meenemen.
Overigens is enig toekomstperspectief qua financiën wel fijn, een kindje heeft wel meer nodig dan liefde alleen. Het klinkt alsof dat bij jou prima op orde is, dus mijn post van hiervoor is specifiek een advies aan jou gericht. Ik zou het niet blind aan elke vrouw aanbevelen namelijk...
Waar een wil is, is een weg!
Ik bedoel niet per definitie dat alles altijd wel goed komt hoor, met mijn post.
Wat ik bedoel is dat je rationeel alles wel kunt beargumenteren, maar die argumenten zijn vaak gebaseerd op feitelijkheden die kunnen veranderen. Als je emotie onveranderlijk sterk voelt, moet je dat zeker ook in overweging meenemen.
Overigens is enig toekomstperspectief qua financiën wel fijn, een kindje heeft wel meer nodig dan liefde alleen. Het klinkt alsof dat bij jou prima op orde is, dus mijn post van hiervoor is specifiek een advies aan jou gericht. Ik zou het niet blind aan elke vrouw aanbevelen namelijk...
Waar een wil is, is een weg!
dinsdag 17 september 2013 om 20:33
Ik kom even nuanceren. Ik ben mijn baan kwijtgeraakt terwijl ik zwanger was, nou vond ik dat niet heel erg want ik ben geen 'carrièretijger' en het leek me fijn om het eerste half jaar van de baby thuis te kunnen blijven, daarna kon ik dan weer gaan werken. Nou dat was dus niet zo. Onze baby was een intensieve baby en ik vond het verschrikkelijk zwaar. Na een half jaar kon ik echt nog niet gaan werken. Ik had het echt niet kunnen combineren met een zware baan. En de nachten, wij konden verdelen en overleggen erover wat we wilden, de baby wilde mij en niks anders. Dus ook al zou vriend met minder slaap af kunnen dan mij, daar had ik niks aan want hoe dan ook moest ik er op een gegeven moment toch zelf uit.
dinsdag 17 september 2013 om 22:13
quote:matroesjka_ schreef op 17 september 2013 @ 20:05:
[...]
Daar heb je echt geen topbaan voor nodig hoor dat hebben de meeste mensen hier in mijn achterstandswijk ook Nee dat klopt hoor, maar ik bedoelde eigenlijk te zeggen dat ik dat van mijn werkgever heb. Dat is echt hartstikke fijn en scheelt ook een hoop zorgen. Soms "vergeet" ik dat als ik stress heb.
[...]
Daar heb je echt geen topbaan voor nodig hoor dat hebben de meeste mensen hier in mijn achterstandswijk ook Nee dat klopt hoor, maar ik bedoelde eigenlijk te zeggen dat ik dat van mijn werkgever heb. Dat is echt hartstikke fijn en scheelt ook een hoop zorgen. Soms "vergeet" ik dat als ik stress heb.
dinsdag 17 september 2013 om 22:15
quote:Springstof schreef op 17 september 2013 @ 20:19:
Overigens is enig toekomstperspectief qua financiën wel fijn, een kindje heeft wel meer nodig dan liefde alleen. Het klinkt alsof dat bij jou prima op orde is, dus mijn post van hiervoor is specifiek een advies aan jou gericht. Ik zou het niet blind aan elke vrouw aanbevelen namelijk...
Waar een wil is, is een weg!
Nee, mijn haar gaat echt overeind staan bij "een kind heeft niet veel meer dan liefde nodig". Als je een situatie zó romantiseert kan het echt alleen maar tegen vallen.
Dat zou op dit moment in ons geval wel goed komen, maar je weet nooit wat er verandert natuurlijk.
Overigens is enig toekomstperspectief qua financiën wel fijn, een kindje heeft wel meer nodig dan liefde alleen. Het klinkt alsof dat bij jou prima op orde is, dus mijn post van hiervoor is specifiek een advies aan jou gericht. Ik zou het niet blind aan elke vrouw aanbevelen namelijk...
Waar een wil is, is een weg!
Nee, mijn haar gaat echt overeind staan bij "een kind heeft niet veel meer dan liefde nodig". Als je een situatie zó romantiseert kan het echt alleen maar tegen vallen.
Dat zou op dit moment in ons geval wel goed komen, maar je weet nooit wat er verandert natuurlijk.
dinsdag 17 september 2013 om 23:54
Lieve kaartje je klinkt inderdaad heel schattig.
Na heel veel beren op de weg bepraat te hebben, hier ook de knoop doorgehakt om er gewoon voor te gaan.
Er zijn vast 100.000 redenen om t niet te doen, maar ook heel veel om t wel te doen
In een roze wolk geloof ik niet zo en t zal vast heel vaak zwaar en pittig zijn, maar voor iedereen probleem is een oplossing.
Ik denk.dat t écht wel goed komt, je denkt iig goed genoeg na over de keus die je wilt gaan maken
Ik blijf nog even meelezen
Na heel veel beren op de weg bepraat te hebben, hier ook de knoop doorgehakt om er gewoon voor te gaan.
Er zijn vast 100.000 redenen om t niet te doen, maar ook heel veel om t wel te doen
In een roze wolk geloof ik niet zo en t zal vast heel vaak zwaar en pittig zijn, maar voor iedereen probleem is een oplossing.
Ik denk.dat t écht wel goed komt, je denkt iig goed genoeg na over de keus die je wilt gaan maken
Ik blijf nog even meelezen
woensdag 18 september 2013 om 07:30
Enya, mij maakt het niets uit hoor. Iedereen moet voor zich weten wanneer hij of zij er klaar voor is. Kan me best voorstellen dat jouw leven heel anders was toen je 25 was. Ik moet zeggen dat nog wat jaartjes gemak en feesten mij ook best aanspreken, maar ik vind 30 (voor mij, persoonlijk) al rijkelijk laat. Bovendien, hoe hard ik dat graag ontken, ben ik een ontzettende verzorgende huismus geworden. Ik hoop dat je een heel voorspoedige zwamgerschap hebt.
Juliejetje, dankjewel. Ben je al zwanger?
Hoe werkt zoiets trouwens? Ik kan het allemaal wel googelen en dat ga ik ook wel doen, maar ervaring is leuker. Ik moet natuurlijk mijn spiraal eruit laten halen dus dan kan ik ook het eea vragen, maar moet ik meer bij een arts doen dan dat of kan ik gewoon een pot foliumzuur halen?
Voorlopig wel condooms hoor, onze levensstijl kan nog wel wat verbetering gebruiken en ik zou mezelf voor mijn kop slaan als er iets mis is en ik niet alles gedaan heb om een optimale situatie te creeren.
Pucker, bedankt voor je berichtje. gaat het nu beter? Het klinkt alsof jouw situatie niet standaard is, maar natuurlijk is het een scenario dat mogelijk is. Mocht ons dat overkomen denk ik dat er wel een mouw aan de situatie te passen is.
Juliejetje, dankjewel. Ben je al zwanger?
Hoe werkt zoiets trouwens? Ik kan het allemaal wel googelen en dat ga ik ook wel doen, maar ervaring is leuker. Ik moet natuurlijk mijn spiraal eruit laten halen dus dan kan ik ook het eea vragen, maar moet ik meer bij een arts doen dan dat of kan ik gewoon een pot foliumzuur halen?
Voorlopig wel condooms hoor, onze levensstijl kan nog wel wat verbetering gebruiken en ik zou mezelf voor mijn kop slaan als er iets mis is en ik niet alles gedaan heb om een optimale situatie te creeren.
Pucker, bedankt voor je berichtje. gaat het nu beter? Het klinkt alsof jouw situatie niet standaard is, maar natuurlijk is het een scenario dat mogelijk is. Mocht ons dat overkomen denk ik dat er wel een mouw aan de situatie te passen is.
woensdag 18 september 2013 om 09:14
Toen ik 25 was woonde ik nog aan de andere kant van het land. Ik was 26 toen ik mijn huidige huis kocht met mijn ex.
Mijn huidige vriend (echte liefde) verkocht zijn huis 1,5 jr geleden met verlies. Hij kwam bij mij inwonen. Na twee verbouwingen is het huis klaar. Er staat nu voldoende op de spaarrekening en er komt hopelijk nog wat bij voordat ik ben uitgerekend. Twee treinreizen gemaakt door Europa. Ik had nog best meer willen zien van de wereld, maar dat bewaren we voor later.
Wat betreft je leefstijl, rook je? Matig je alcoholintake al een beetje. Ik ben pas echt gestopt na de positieve test. Slik foliumzuur en vitamine d. Kijk eens op de site van het voedingscentrum. Succes
Mijn huidige vriend (echte liefde) verkocht zijn huis 1,5 jr geleden met verlies. Hij kwam bij mij inwonen. Na twee verbouwingen is het huis klaar. Er staat nu voldoende op de spaarrekening en er komt hopelijk nog wat bij voordat ik ben uitgerekend. Twee treinreizen gemaakt door Europa. Ik had nog best meer willen zien van de wereld, maar dat bewaren we voor later.
Wat betreft je leefstijl, rook je? Matig je alcoholintake al een beetje. Ik ben pas echt gestopt na de positieve test. Slik foliumzuur en vitamine d. Kijk eens op de site van het voedingscentrum. Succes
woensdag 18 september 2013 om 09:49
Lieverd, als jij dol bent op situaties die je eigenlijk niet aankunt en op je grenzen opzoeken en verleggen, ben je heel erg toe aan een kind
Ik ben een stokoude armoedzaaier die nu pas net moeder is. Ik had dat graag heel veel eerder gewild, maar door allerlei omstandigheden is het nu pas gebeurd. Tot mijn onuitsprekelijke vreugde overigens. Als je heel sterk voelt dat je het wilt, je een stabiele relatie, een dak boven je hoofd en genoeg te eten hebt, zou ik zeggen; go for it. Je kunt je leven verder toch niet plannen en een kind is inderdaad tamelijk geweldig.
Ik ben een stokoude armoedzaaier die nu pas net moeder is. Ik had dat graag heel veel eerder gewild, maar door allerlei omstandigheden is het nu pas gebeurd. Tot mijn onuitsprekelijke vreugde overigens. Als je heel sterk voelt dat je het wilt, je een stabiele relatie, een dak boven je hoofd en genoeg te eten hebt, zou ik zeggen; go for it. Je kunt je leven verder toch niet plannen en een kind is inderdaad tamelijk geweldig.
woensdag 18 september 2013 om 10:05
quote:Doreia schreef op 18 september 2013 @ 09:56:
Mag ik even vragen: je man is binnen en jij in de stromende regen buiten en hebben dit belangrijke gesprek per whatts app gevoerd?
Nee, de eerste twee regels. Hij dacht namelijk eerst dat ik bedoelde dat ik vast meubels wilde kopen. Vond hij nogal vreemd. Toen de "hint" overkwam ben ik gelijk naar binnen gelopen.
Stond gauw binnen hoor. Zó erg is het nou ook weer niet met me.
Mag ik even vragen: je man is binnen en jij in de stromende regen buiten en hebben dit belangrijke gesprek per whatts app gevoerd?
Nee, de eerste twee regels. Hij dacht namelijk eerst dat ik bedoelde dat ik vast meubels wilde kopen. Vond hij nogal vreemd. Toen de "hint" overkwam ben ik gelijk naar binnen gelopen.
Stond gauw binnen hoor. Zó erg is het nou ook weer niet met me.
woensdag 18 september 2013 om 10:08
Nee ik ben nog niet zwanger, maar we hebben de knoop ook pas begin Augustus doorgehakt.
Ik gebruikte de Nuvaring en ben daar meegestopt.
Probeer een beetje te letten op de hoeveelheid alcohol die ik drink en rook een stuk minder.
Daarbij slik ik foliumzuur
Hoe is t gesprek gegaan? Hoe reageerde je man??
Ik gebruikte de Nuvaring en ben daar meegestopt.
Probeer een beetje te letten op de hoeveelheid alcohol die ik drink en rook een stuk minder.
Daarbij slik ik foliumzuur
Hoe is t gesprek gegaan? Hoe reageerde je man??
woensdag 18 september 2013 om 10:09
quote:justmaartje schreef op 18 september 2013 @ 10:05:
[...]
Nee, de eerste twee regels. Hij dacht namelijk eerst dat ik bedoelde dat ik vast meubels wilde kopen. Vond hij nogal vreemd. Toen de "hint" overkwam ben ik gelijk naar binnen gelopen.
Stond gauw binnen hoor. Zó erg is het nou ook weer niet met me. ik dacht al!
[...]
Nee, de eerste twee regels. Hij dacht namelijk eerst dat ik bedoelde dat ik vast meubels wilde kopen. Vond hij nogal vreemd. Toen de "hint" overkwam ben ik gelijk naar binnen gelopen.
Stond gauw binnen hoor. Zó erg is het nou ook weer niet met me. ik dacht al!
