Zwanger
alle pijlers
Als je in verwachting van een tweeling bent ....
zondag 4 maart 2012 om 21:32
maandag 12 maart 2012 om 09:21
Noukie, inderdaad. Ik ben echt zo blij dat de grens verlaagd is naar 24 weken. Omdat ik met 23/6 werd opgenomen in een streekziekenhuis, moest er wel toestemming gevraagd worden aan het Sophia of er wel al met medicatie begonnen mocht worden. Pfff, waar heb je het over? Omdat ik 1 dag eerder werd opgenomen. Maar goed, ze moeten ergens de grens trekken.
Aangezien de ontsluiting toch doorzette, ondanks de weenremmers werd ik naar R'dam gebracht.
Daar werd ook heel resoluut gezegd dat als ik was bevallen voor de 24 weken, dat ze het dan gewoon op je buik leggen en niks doen. Vreselijk ook als arts lijkt me.
Ik heb wel een documentaire zitten kijken uit Engeland waar de grens op 23 weken ligt. Ben blij dat we dat hier niet hebben. De kans dat dat goed afloopt is echt minimaal.
Maar we hebben ook echt gekeken naar de klok, zo van, nou weer een uur erbij en als de dag dan weer voorbij was waren we blij dat we er weer een dag bij hadden gekregen.
Mijn doel was de 25 weken en ach dat hebben we op een paar uu na net niet gehaald.
Achteraf is het wel een rare droom hoor. Ik lag dan een week op ben, na twee dagen mocht ik al niet meer opstaan voor het toilet enzo (catheter) en je verliest wel een heel groot gedeelte van je schaamtegevoel als je niks meer mag. Alles, maar dan ook alles moet door de verpleging gedaan worden! (hier heb je een po.... ja, dus? Moet ik het daarop doen?)
Maar achteraf kun je er wel om lachen.
Heb nog wekenlang een flinke klit in mijn haar gehad van het liggen. Mijn man wilde het eruit knippen, maar dat kon ik niet. Ik heb het na de bevalling iedere dag gewassen en huilend gekamd en zo werd iedere dag die knoop een beetje kleiner. Er viel een last van mijn schouders toen de klit er eindelijk uit was. Volgens mij was dat echt het verwerken van de bevalling en dat mijn zwangerschap (waar ik zo trots op was) ineens voorbij was.
Maf eigenlijk..
Maar goed, Rodina, hoe is het nu met je? Wanneer mag je een echo? Afspraak al gepland?
Aangezien de ontsluiting toch doorzette, ondanks de weenremmers werd ik naar R'dam gebracht.
Daar werd ook heel resoluut gezegd dat als ik was bevallen voor de 24 weken, dat ze het dan gewoon op je buik leggen en niks doen. Vreselijk ook als arts lijkt me.
Ik heb wel een documentaire zitten kijken uit Engeland waar de grens op 23 weken ligt. Ben blij dat we dat hier niet hebben. De kans dat dat goed afloopt is echt minimaal.
Maar we hebben ook echt gekeken naar de klok, zo van, nou weer een uur erbij en als de dag dan weer voorbij was waren we blij dat we er weer een dag bij hadden gekregen.
Mijn doel was de 25 weken en ach dat hebben we op een paar uu na net niet gehaald.
Achteraf is het wel een rare droom hoor. Ik lag dan een week op ben, na twee dagen mocht ik al niet meer opstaan voor het toilet enzo (catheter) en je verliest wel een heel groot gedeelte van je schaamtegevoel als je niks meer mag. Alles, maar dan ook alles moet door de verpleging gedaan worden! (hier heb je een po.... ja, dus? Moet ik het daarop doen?)
Maar achteraf kun je er wel om lachen.
Heb nog wekenlang een flinke klit in mijn haar gehad van het liggen. Mijn man wilde het eruit knippen, maar dat kon ik niet. Ik heb het na de bevalling iedere dag gewassen en huilend gekamd en zo werd iedere dag die knoop een beetje kleiner. Er viel een last van mijn schouders toen de klit er eindelijk uit was. Volgens mij was dat echt het verwerken van de bevalling en dat mijn zwangerschap (waar ik zo trots op was) ineens voorbij was.
Maf eigenlijk..
Maar goed, Rodina, hoe is het nu met je? Wanneer mag je een echo? Afspraak al gepland?
maandag 12 maart 2012 om 10:15
Mag 26e voor echo. Dat duurt nog zoooooooo lang. Vorige week in eens waanzinnig veel kramp en bloedverlies. Toch was het niet zo veel, en geen stolsels ofzo. VK toen gebeld, die zei dat de kans dan het dan mis zou zijn 80/90% zou zijn.
Ik weet het allemaal niet. Ik word gek van onzekerheid, ik weet niet meer wat ik moet voelen, doen of denken. In oktober heb ik een mk gehad, dat bleek in eerste instantie een tweeling te zijn, waarvan de 1 al heel snel werd afgestoten, na 3 goede echo's ging het tont met 10/11 weken als nog mis. Ik weet niet of ik nu moet hopen of moet vrezen.
Ga straks de vk nog een keer bellen met het verzoek om deze week nog een echo te laten maken.
Ik weet het allemaal niet. Ik word gek van onzekerheid, ik weet niet meer wat ik moet voelen, doen of denken. In oktober heb ik een mk gehad, dat bleek in eerste instantie een tweeling te zijn, waarvan de 1 al heel snel werd afgestoten, na 3 goede echo's ging het tont met 10/11 weken als nog mis. Ik weet niet of ik nu moet hopen of moet vrezen.
Ga straks de vk nog een keer bellen met het verzoek om deze week nog een echo te laten maken.
woensdag 14 maart 2012 om 23:26
Doet het niet ontzettend veel pijn in je buik? Ik ben nu 35 weken zwanger en heb af en toe zoveel pijn van dat gerek en gestrek en getrap. En je ribben die continue onder spanning staan. Bij mij ligt de baby ook aan 1 kant van mijn buik, dus daar staat enorm veel spanning op. Ik kan mij voorstellen dat bij 2 of meer baby's dit nog veel erger is.
vrijdag 16 maart 2012 om 15:42
@Branningbrothers: dat vind ik nog wel meevallen. M'n buik is wel heel erg hard (overal zit kind) en bij de bewegingen voel je ook wel dat ze niet erg veel ruimte hebben. Je ziet het aan de buitenkant ook heel goed. Onze rechterdame ligt in stuit en kan af en toe flink wat spanning op mijn buik zetten (als ze haar rug omhoog draait). En ik heb standaard een beurs gevoel aan het eind van de dag door haar hoofdje.
Echt pijn zou ik het niet noemen. Meer een beurs gevoel...
Echt pijn zou ik het niet noemen. Meer een beurs gevoel...
vrijdag 16 maart 2012 om 21:49