Zwanger
alle pijlers
Bevallingsverhalen?
woensdag 11 juni 2014 om 13:40
Ik ben nu ongeveer 34 weekjes zwanger en de bevalling komt dus steeds meer inzicht. Nou ben ik benieuwd naar verhalen van andere bevallingen zodat ik een beetje meer inzicht krijg in hoe en wat. Nou vroeg ik me ook af bij hoeveel weken jullie bevielen? en nog voordat de bevalling begon (weeën en dergelijke) of er andere symptomen waren?
woensdag 11 juni 2014 om 13:44
Ik heb twee kinderen maar ben nooit zover gekomen dat ik spontaan ben bevallen (spoedks en geplande ks). Wat dat betreft geen ervaring dus.
Maar ik denk dat het zo verschillend is per persoon, dat de verhalen je niet echt zullen helpen. Lees je in in voortekenen en symptomen van de bevalling en laat het gebeuren.
Neemt niet weg dat het natuurlijk wel fijn/leuk kan zijn om erover te praten.
Succes met de laatste loodjes.
Maar ik denk dat het zo verschillend is per persoon, dat de verhalen je niet echt zullen helpen. Lees je in in voortekenen en symptomen van de bevalling en laat het gebeuren.
Neemt niet weg dat het natuurlijk wel fijn/leuk kan zijn om erover te praten.
Succes met de laatste loodjes.
woensdag 11 juni 2014 om 13:46
Drie keer met bijna 42 weken bevallen,
Allemaal gewoon thuis. ( voor mij het prettigst. )
Ik liep altijd zeker twee dagen met weeen , waarvan alleen het laatste eindje naar pijnlijk.
Het persen vond ik heerlijk, eindelijk wat doen en even hard bezig zijn voor het mooiste resultaat wat er is.
Ik realiseer me dat ik drie keer geboft heb met makkelijke en mooie bevallingen.
Allemaal gewoon thuis. ( voor mij het prettigst. )
Ik liep altijd zeker twee dagen met weeen , waarvan alleen het laatste eindje naar pijnlijk.
Het persen vond ik heerlijk, eindelijk wat doen en even hard bezig zijn voor het mooiste resultaat wat er is.
Ik realiseer me dat ik drie keer geboft heb met makkelijke en mooie bevallingen.
woensdag 11 juni 2014 om 13:47
Weet je zeker dat je verhalen wil horen? Elke bevalling is anders, van heel makkelijk tot heel zwaar en je weet vantevoren toch niet hoe het bij jou gaat lopen. Ik denk dat vantevoren verhalen lezen/horen dus ook van weinig toegevoegde waarde is.
Maar mocht je je toch niet in kunnen houden dan heb je hier misschien wat aan: Bevallen: de taboes!
Het is misschien nuttig om te weten wat een beetje het verloop van een bevalling is en welke complicaties mogelijk op kunnen treden maar volgens mij is de beste houding bij een eerste bevalling: ik kijk wel hoe het loopt.
Bij mijn bevalling zijn mijn vliezen gebroken en heeft het nog 48 uur geduurd voordat de baby, op de uitgerekende dag, geboren is, inclusief ruggenprik, weeenopwekkers waar de baby niet goed op reageerde, een KS die overwogen is en een knip + vacuumpomp. (in de hele korte versie). Ik had gehoopt thuis te bevallen dus in die zin is het heel anders verlopen dan gehoopt. Maarja, op dat moment kan je er toch weinig aan doen en ga je gewoon mee in wat er gebeurd.
En mijn verhaal zegt natuurlijk helemaal niets over jouw bevalling.
Maar mocht je je toch niet in kunnen houden dan heb je hier misschien wat aan: Bevallen: de taboes!
Het is misschien nuttig om te weten wat een beetje het verloop van een bevalling is en welke complicaties mogelijk op kunnen treden maar volgens mij is de beste houding bij een eerste bevalling: ik kijk wel hoe het loopt.
Bij mijn bevalling zijn mijn vliezen gebroken en heeft het nog 48 uur geduurd voordat de baby, op de uitgerekende dag, geboren is, inclusief ruggenprik, weeenopwekkers waar de baby niet goed op reageerde, een KS die overwogen is en een knip + vacuumpomp. (in de hele korte versie). Ik had gehoopt thuis te bevallen dus in die zin is het heel anders verlopen dan gehoopt. Maarja, op dat moment kan je er toch weinig aan doen en ga je gewoon mee in wat er gebeurd.
En mijn verhaal zegt natuurlijk helemaal niets over jouw bevalling.
woensdag 11 juni 2014 om 13:49
42w5d en dat is geen typo. Voor de rest: you don't wanna know. You just don't.
Hoe moeilijk misschien ook: laat het gebeuren en ga af op wat je VK/gyn zegt. Zoveel vrouwen, zoveel verschillende bevallingen. De tekenen/signalen zijn voor iedereen anders en waar de één bij signaal X na anderhalf uur haar baby al in de armen had, heeft de ander na datzelfde signaal nog drie weken door gelopen.
Hang in there, het komt goed!
Hoe moeilijk misschien ook: laat het gebeuren en ga af op wat je VK/gyn zegt. Zoveel vrouwen, zoveel verschillende bevallingen. De tekenen/signalen zijn voor iedereen anders en waar de één bij signaal X na anderhalf uur haar baby al in de armen had, heeft de ander na datzelfde signaal nog drie weken door gelopen.
Hang in there, het komt goed!
woensdag 11 juni 2014 om 13:57
Ik weet dat alle bevalling anders zijn ja. Maar misschien meer uit nieuwsgierigheid dat ik benieuwd ben naar andere verhalen. Zelf is mijn idee over bevallen erg bijgedraaid met het begin van de zwangerschap. En sta er best wel relaxt tegenover. Het lijkt me zo mooi moment om je kindje vast te houden voor het eerst. Dat ik dat idee ook gedurende in mijn hoofd zou houden tijdens de bevalling.
woensdag 11 juni 2014 om 14:05
40w + 2dgn. Ingeleid, en snelle bevalling.
tijdens de bevalling realiseerde ik me dat ik absoluut geen realistisch beeld had van te voren van wat bevallen inhield. De pijn voelt anders dan ik ooit had gevoeld. (had wel veel verhalen gelezen en gehoord + soort van cursus gevolgd).
Veel mensen geven aan dat ze de persfase heerlijk vinden: eindelijk iets doen, ipv weeen wegpuffen. Maar ik had me even vergist in het feit dat het verdomde pijn doet om een kind door je vagina heen te persen.
toch geen traumatische ervaring. Ja het doet pijn, maar gewoon rustig blijven doorpuffen/persen. Het gaat vanzelf over.
tijdens de bevalling realiseerde ik me dat ik absoluut geen realistisch beeld had van te voren van wat bevallen inhield. De pijn voelt anders dan ik ooit had gevoeld. (had wel veel verhalen gelezen en gehoord + soort van cursus gevolgd).
Veel mensen geven aan dat ze de persfase heerlijk vinden: eindelijk iets doen, ipv weeen wegpuffen. Maar ik had me even vergist in het feit dat het verdomde pijn doet om een kind door je vagina heen te persen.
toch geen traumatische ervaring. Ja het doet pijn, maar gewoon rustig blijven doorpuffen/persen. Het gaat vanzelf over.
woensdag 11 juni 2014 om 14:09
Je kindje voor het eerst vasthouden is inderdaad het allermooiste moment, absoluut! En je aan die gedachte vasthouden is ook het beste wat je kunt doen denk ik.
Weet je, tijdens mijn zwangerschap heb ik me rot geërgerd aan Het Genootschap Der Bevallen Vrouwen die het verdomden om mij meer te vertellen.
Maar er is een reden dat hoogzwangere vrouwen vaak meer en meer in zichzelf gekeerd raken en zich afsluiten: alle focus gaat naar de baby en naar de klus die je straks gaat verrichten. Daar kun je geen afleiding bij gebruiken in de vorm van rampenverhalen over de dramatische bevalling van Marietje. Ook al kan Marietje er jaren later lachend over vertellen en heeft ze na die rampenbevalling nog zes kinderen op de wereld gezet. De pest is namelijk dat je zo'n rampenbevalling vaak niet kunt voorkomen, je kunt er wel onnodig over in paniek raken. Kennis is macht, behalve in dit geval.
Mocht je je nou te pletter vervelen en de gok durven wagen, dan kun je je hart ophalen in het taboe-topic Laatste tip: niet in dat topic reageren tot je bevallen bent want dan duikt het steeds op in je actieve topic lijst. Meestal tijdens slapeloze nachten
Weet je, tijdens mijn zwangerschap heb ik me rot geërgerd aan Het Genootschap Der Bevallen Vrouwen die het verdomden om mij meer te vertellen.
Maar er is een reden dat hoogzwangere vrouwen vaak meer en meer in zichzelf gekeerd raken en zich afsluiten: alle focus gaat naar de baby en naar de klus die je straks gaat verrichten. Daar kun je geen afleiding bij gebruiken in de vorm van rampenverhalen over de dramatische bevalling van Marietje. Ook al kan Marietje er jaren later lachend over vertellen en heeft ze na die rampenbevalling nog zes kinderen op de wereld gezet. De pest is namelijk dat je zo'n rampenbevalling vaak niet kunt voorkomen, je kunt er wel onnodig over in paniek raken. Kennis is macht, behalve in dit geval.
Mocht je je nou te pletter vervelen en de gok durven wagen, dan kun je je hart ophalen in het taboe-topic Laatste tip: niet in dat topic reageren tot je bevallen bent want dan duikt het steeds op in je actieve topic lijst. Meestal tijdens slapeloze nachten
woensdag 11 juni 2014 om 14:11
Kind 1: na 12 uur weeën tien cm ontsluiting. Na twee uur persen was het hoofdje nog niet ingedaald. Gyn erbij en naar de OK. Ruggenprik was hemels, OK gezellig, uitslaapkamer zonder zoon heel verdrietig. Oh ja, bevallen met 41w5d.
Kijk er niet goed op terug, blijf het gevoel houden dat er eerder een andere inschatting gemaakt had kunnen worden.
Kind 2: geboren met 40w5d. Weeën spontaan begonnen. Met 5 cm ruggenprik. Flinke bloeddrukdaling en lastig inregelen. Daarna snel 10 cm ontsluiting. Na een uur persen is zoon geboren met pomp en flinke knip. Vond bevalling 2 beter te doen, maar nog steeds niet leuk/fijn.
Mijn conclusie: ik ben niet zo geschikt voor bevallen. Ben blij dat ik dat noooooit meer ga doen!!
Kijk er niet goed op terug, blijf het gevoel houden dat er eerder een andere inschatting gemaakt had kunnen worden.
Kind 2: geboren met 40w5d. Weeën spontaan begonnen. Met 5 cm ruggenprik. Flinke bloeddrukdaling en lastig inregelen. Daarna snel 10 cm ontsluiting. Na een uur persen is zoon geboren met pomp en flinke knip. Vond bevalling 2 beter te doen, maar nog steeds niet leuk/fijn.
Mijn conclusie: ik ben niet zo geschikt voor bevallen. Ben blij dat ik dat noooooit meer ga doen!!
woensdag 11 juni 2014 om 14:12
Ik beviel van mijn eerste met 40 weken. Ik had geen enkel voorteken. Opeens werd ik snachts wakker met pijn en bloederig slijmverlies. Ik heb een dvd opgezet en sochtends om 9 uur heb ik mijn man wakker gemaakt om te vertellen dat het begonnen was. Weeën waren onregelmatig maar ik wist zeker dat het weeën waren.
Ben daarna in bad gegaan met een boekje, lekker lezen en af en toe een wee wegpuffen.
Toen kwam de vk: 3cm ontsluiting. Ik wilde een ruggeprik (vraag me niet waarom) dus naar het zkh.
Eenmaal daar hebben ze mijn vliezen gebroken en werd de ruggeprik gezet. Ik ben toen in 1,5 uur van 4 naar 10 cm gegaan.
10 minuten geperst en toen werd mijn zoon geboren. Zonder scheurtjes! Ideale bevalling.
Tweede: ik had al 6 weken voorweeen. Op een dag voelde ik dat hij ging komen, maar ik zat nog potdicht zei de vk. Toch die avond weeën, dus naar het zkh. Ik wilde weer een ruggeprik maar kreeg hem niet. Vliezen gebroken, ben toen in 20 minuten van 4cm naar geboren gegaan. Die weeën deden f*cking veel pijn.
De vk geloofde niet dat ik al ging bevallen en liep de kamer af. Ik heb 1x geperst en toen werd mijn tweede geboren. Geslacht gezien (wisten we nog niet) navelstreng van de nek af gehaald en op mijn buik gelegd. Ik heb zelfs zijn mond nog schoongemaakt omdat ie niet gelijk huilde. Toen pas kwam de vk binnen, die schrok zich rot
weer geen scheurtjes:)
Heel bijzonder, bevallen. Ik zou het zo weer doen.
Ben daarna in bad gegaan met een boekje, lekker lezen en af en toe een wee wegpuffen.
Toen kwam de vk: 3cm ontsluiting. Ik wilde een ruggeprik (vraag me niet waarom) dus naar het zkh.
Eenmaal daar hebben ze mijn vliezen gebroken en werd de ruggeprik gezet. Ik ben toen in 1,5 uur van 4 naar 10 cm gegaan.
10 minuten geperst en toen werd mijn zoon geboren. Zonder scheurtjes! Ideale bevalling.
Tweede: ik had al 6 weken voorweeen. Op een dag voelde ik dat hij ging komen, maar ik zat nog potdicht zei de vk. Toch die avond weeën, dus naar het zkh. Ik wilde weer een ruggeprik maar kreeg hem niet. Vliezen gebroken, ben toen in 20 minuten van 4cm naar geboren gegaan. Die weeën deden f*cking veel pijn.
De vk geloofde niet dat ik al ging bevallen en liep de kamer af. Ik heb 1x geperst en toen werd mijn tweede geboren. Geslacht gezien (wisten we nog niet) navelstreng van de nek af gehaald en op mijn buik gelegd. Ik heb zelfs zijn mond nog schoongemaakt omdat ie niet gelijk huilde. Toen pas kwam de vk binnen, die schrok zich rot
weer geen scheurtjes:)Heel bijzonder, bevallen. Ik zou het zo weer doen.
woensdag 11 juni 2014 om 14:14
Met 37 weken bevallen, mijn vliezen braken toen naar het ziekenhuis. (Bevalling met medische indicatie)
2 uur lang hele hevige weeën ontsluiting ging dus heel snel. Ik dacht alleen dat een bevalling veel langer duurde dus riep toen wel om pijn medicatie, en tegelijk dat hij er uit kwam. Dit geloofde ze niet (ze vertelde ook dat het nachtwerk zou worden maar ik was gewoon snel ) maar na voelen bleek ik volledige ontsluiting te hebben. Dus geen medicatie maar persen. En toen na 3 keer persen is Derpje geboren. Piep klein scheurtje hechten was niet noodzakelijk wel voor gekozen.
2 uur lang hele hevige weeën ontsluiting ging dus heel snel. Ik dacht alleen dat een bevalling veel langer duurde dus riep toen wel om pijn medicatie, en tegelijk dat hij er uit kwam. Dit geloofde ze niet (ze vertelde ook dat het nachtwerk zou worden maar ik was gewoon snel ) maar na voelen bleek ik volledige ontsluiting te hebben. Dus geen medicatie maar persen. En toen na 3 keer persen is Derpje geboren. Piep klein scheurtje hechten was niet noodzakelijk wel voor gekozen.
woensdag 11 juni 2014 om 14:19
Zoals al gezegd: elke bevalling is anders. Ik ben bevallen met 41+6. Begon met brekende vliezen, kwartiertje daarna begonnen de weeën. De eerste uren waren die nog goed op te vangen. Daarna niet meer, uiteindelijk naar het ziekenhuis gegaan voor een 'pompje'. Dat was wel prettig omdat ik daardoor weer enigszins aanspreekbaar werd tussen de weeën door (de tijd daarvoor herinner ik me als een grote lange pijngolf). Helaas veel persweeen gehad terwijl de tijd voor persen nog niet daar was (dat was echt niet fijn). Persen duurde uiteindelijk (zonder persweeen want die waren toen verdwenen) zo'n drie kwartier. Persen vond ik vermoeiend maar niet pijnlijk terwijl ik daar juist heel erg tegen heb opgezien. Knip gehad maar ook daar niets van gevoeld (was ik ook bang voor).
Wat me het meest is bijgebleven is dat dingen waar je van tevoren tegen opziet op het moment suprème je helemaal niets meer kunnen schelen. Sowieso is er veel langs me heen gegaan. Verder had ik een 'prettige' bevalling in een fijn ziekenhuis. In totaal ongeveer 19 uur bezig geweest (vanaf breken vliezen en eerste wee tot baby), dat schijnt netjes te zijn.
Wat me het meest is bijgebleven is dat dingen waar je van tevoren tegen opziet op het moment suprème je helemaal niets meer kunnen schelen. Sowieso is er veel langs me heen gegaan. Verder had ik een 'prettige' bevalling in een fijn ziekenhuis. In totaal ongeveer 19 uur bezig geweest (vanaf breken vliezen en eerste wee tot baby), dat schijnt netjes te zijn.
woensdag 11 juni 2014 om 14:24
Beide keren met 37,5 week ingeleid vanwege verhoogde bloeddruk. Daarvoor niets aan de hand, voelde me prima, dus het kwam opeens op.
Bij de eerste was ik om 09:00 uur in het ziekenhuis, kreeg weeënopwekkende gel en moest afwachten. Na een paar uur nog een keer gel. Ik kreeg al snel lichte weeën. Toen ze erg heftig werden heb ik pijnstilling gekregen (prik in been) en heb ik liggen soezen tot mijn water brak om 20:30 uur. Ik mocht naar de verloskamer. Toen was ook gelijk de pijnstilling uitgewerkt trouwens. Om 22:30 uur is ze geboren. Daarna had ik overigens behoorlijk wat pijn, dat viel me erg tegen, niemand die me daar echt over had verteld.
Tweede ook om 09:00 uur in het ziekenhuis, weeënopwekkende gel, gebeurde niet zo veel. Daarna nog een keer gel. Nog steeds rustig. Rond 17:30 uur naar de verloskamer waar ze mijn vliezen braken (dát deed zeer!) en toen begon het hele feest. Weer pijnstilling gekregen, want het deed erg veel pijn, again. Bleek de baby een sterrekijker te zijn, waardoor het allemaal wel wat moeizamer ging, ik kreeg vrij snel persweeën, maarmocht nog niet persen. Toen ik wel mocht persen poepte ik het op het bed, aaargh! Maar dat werd snel weggemoffeld door de verpleegkundige. "Nee hoor mevrouw, niks aan de hand""Maar ik RUIK het toch!!" Ja, het is maar waar je je mee bezig houdt . Om 00:30 uur was baby twee op de wereld. En ik voelde me daarna kiplekker. Wel een beetje pijnlijk onderstel, maar ik lag niet zo aan puin als bij de eerste.
Dus TO, succes! Laat het over je heen komen, je kan er weinig tegen doen en er is er nog nooit eentje blijven zitten.
Bij de eerste was ik om 09:00 uur in het ziekenhuis, kreeg weeënopwekkende gel en moest afwachten. Na een paar uur nog een keer gel. Ik kreeg al snel lichte weeën. Toen ze erg heftig werden heb ik pijnstilling gekregen (prik in been) en heb ik liggen soezen tot mijn water brak om 20:30 uur. Ik mocht naar de verloskamer. Toen was ook gelijk de pijnstilling uitgewerkt trouwens. Om 22:30 uur is ze geboren. Daarna had ik overigens behoorlijk wat pijn, dat viel me erg tegen, niemand die me daar echt over had verteld.
Tweede ook om 09:00 uur in het ziekenhuis, weeënopwekkende gel, gebeurde niet zo veel. Daarna nog een keer gel. Nog steeds rustig. Rond 17:30 uur naar de verloskamer waar ze mijn vliezen braken (dát deed zeer!) en toen begon het hele feest. Weer pijnstilling gekregen, want het deed erg veel pijn, again. Bleek de baby een sterrekijker te zijn, waardoor het allemaal wel wat moeizamer ging, ik kreeg vrij snel persweeën, maarmocht nog niet persen. Toen ik wel mocht persen poepte ik het op het bed, aaargh! Maar dat werd snel weggemoffeld door de verpleegkundige. "Nee hoor mevrouw, niks aan de hand""Maar ik RUIK het toch!!" Ja, het is maar waar je je mee bezig houdt . Om 00:30 uur was baby twee op de wereld. En ik voelde me daarna kiplekker. Wel een beetje pijnlijk onderstel, maar ik lag niet zo aan puin als bij de eerste.
Dus TO, succes! Laat het over je heen komen, je kan er weinig tegen doen en er is er nog nooit eentje blijven zitten.
woensdag 11 juni 2014 om 14:43
Ik ben 2 keer bevallen.
Beide waren spontaan en begonnen met gebroken vliezen.
daarvoor totaal geen voorweeen, krampen oid gehad. Kwam (voor zover mogelijk ) als donderslag bij heldere hemel.
1e bevalling was met 36+6 en duurde vanaf dat de vliezen braken 9 uur.
Was in het ziekenhuis (vanwege de termijn) en uiteindelijk met de vaccuumpomp gehaald.
2e bevalling was met 37+5 en duurde vanaf dat de vliezen braken 3 uur. Bij deze ben ik thuis bevallen.
Op dat moment heb ik uiteraard geroepen dat ik nooooit meer wilde bevallen. Maar achteraf vond ik het wel te doen.
Twee goede bevallingen gehad, al vond ik de eerste iets prettiger omdat het langer duurde.
Bij de tweede waren de weeen heel intens omdat het in anderhalf uur van 3 naar 10 centimeter ging.
Succes met de bevalling! en geniet nog even lekker van je buik
Beide waren spontaan en begonnen met gebroken vliezen.
daarvoor totaal geen voorweeen, krampen oid gehad. Kwam (voor zover mogelijk ) als donderslag bij heldere hemel.
1e bevalling was met 36+6 en duurde vanaf dat de vliezen braken 9 uur.
Was in het ziekenhuis (vanwege de termijn) en uiteindelijk met de vaccuumpomp gehaald.
2e bevalling was met 37+5 en duurde vanaf dat de vliezen braken 3 uur. Bij deze ben ik thuis bevallen.
Op dat moment heb ik uiteraard geroepen dat ik nooooit meer wilde bevallen. Maar achteraf vond ik het wel te doen.
Twee goede bevallingen gehad, al vond ik de eerste iets prettiger omdat het langer duurde.
Bij de tweede waren de weeen heel intens omdat het in anderhalf uur van 3 naar 10 centimeter ging.
Succes met de bevalling! en geniet nog even lekker van je buik
woensdag 11 juni 2014 om 14:55
Ik had een prima bevalling De weeën begonnen om 00.30 uur. Ze deden niet echt pijn, dus heb man naar bed gestuurd en ben een beetje gaan lezen, door het huis gaan lopen, zo nu en dan even onder de douche, heerlijk was het
Om 5u heb ik mijn man wakker gemaakt, zodat hij het bed bevallingsklaar kon maken. Om 6u belden we de verloskundige maar eens. Die zei dat het nog wel even zou duren, maar ze wilde wel even langsrijden. Om 6.30 was ze er. Ik had 9cm ontsluiting. Ze brak de vliezen, en vanwege groen vruchtwater moesten we helaas naar het ziekenhuis. We vertrokken om 7u en om 7.30 werd mijn dochter geboren.
Over het algemeen was het een fijne bevalling, alleen de verloskundige was een onprettig mens. Op het gebied van pijn: nagenoeg niets gehad. Verder lekker snel Hopelijk gaat de volgende weer zo (maar dan zonder die tang van een vk )
Om 5u heb ik mijn man wakker gemaakt, zodat hij het bed bevallingsklaar kon maken. Om 6u belden we de verloskundige maar eens. Die zei dat het nog wel even zou duren, maar ze wilde wel even langsrijden. Om 6.30 was ze er. Ik had 9cm ontsluiting. Ze brak de vliezen, en vanwege groen vruchtwater moesten we helaas naar het ziekenhuis. We vertrokken om 7u en om 7.30 werd mijn dochter geboren.
Over het algemeen was het een fijne bevalling, alleen de verloskundige was een onprettig mens. Op het gebied van pijn: nagenoeg niets gehad. Verder lekker snel Hopelijk gaat de volgende weer zo (maar dan zonder die tang van een vk )
woensdag 11 juni 2014 om 15:10
De eerste: om half twee brak het vruchtwater, half 5 begonnen de weeen, om half 8 geboren.
De tweede: 5 over 7 begon de eerste wee, toen 4 achterelkaar, snel naar boven gelopen, verloskundige was er gelukkig snel, ze was om half 8 geboren.
De derde: Hele dag wat harde buiken, om half 8 weeen, om half 9 was hij er...
Met andere woorden... Ik wens iedereen zulke bevallingen, ik heb echt niks te klagen gehad.
De zwangerschappen echter..... ik bleef spugen..
De tweede: 5 over 7 begon de eerste wee, toen 4 achterelkaar, snel naar boven gelopen, verloskundige was er gelukkig snel, ze was om half 8 geboren.
De derde: Hele dag wat harde buiken, om half 8 weeen, om half 9 was hij er...
Met andere woorden... Ik wens iedereen zulke bevallingen, ik heb echt niks te klagen gehad.
De zwangerschappen echter..... ik bleef spugen..
woensdag 11 juni 2014 om 15:18
Laat ik beginnen met dat ik het de mooiste dag van mijn leven vond. Natuurlijk wad het ook zwaar en heb ik pijn gevoeld, maar níéts weegt op tegen hef moment dat je je kind bij je krijgt!
Ik ben ingeleid, vliezen gebroken (niets van gevoeld), weeenstorm, ruggenprik, extra hormonen voor het persen gehad, knip+vacuüm. Mijn dochter was er 18 uur vanaf de eerste wee. Geen makkie, wel te doen. Ook door de ruggenprik. Daardoor kon ik een paar uur bijkomen.
Veel succes!
Ik ben ingeleid, vliezen gebroken (niets van gevoeld), weeenstorm, ruggenprik, extra hormonen voor het persen gehad, knip+vacuüm. Mijn dochter was er 18 uur vanaf de eerste wee. Geen makkie, wel te doen. Ook door de ruggenprik. Daardoor kon ik een paar uur bijkomen.
Veel succes!
woensdag 11 juni 2014 om 15:30
Nummer 1: Ingeleid met 41+6. Uiteindelijk is ze met 42+3 geboren met een spoedkeizersnede. Ze wilde er maar niet uit. Was niet leuk.
Nummer 2: Vliezen braken spontaan met 39+6 om 1 uur 's nachts. Naar het ziekenhuis vanwege de eerder ks. Om 22:00 uur kreeg ik mijn eerste wee. Dat werd al snel een weeenstorm. Omdat de eerste zo lang duurde hadden we van tevoren al een ruggeprik afgesproken. Die kreeg ik en daarna bleek ik in 45 minuten (in de storm nog zonder prik) van 3 naar 7 cm ontsluiting te zijn gegaan. Helaas zorgde de ruggeprik ervoor dat mijn weeen stopten. Uiteindelijk moesten die weer opgewekt worden waardooor het alsnog een langdurig verhaal werd. De baby kreeg daar ook last van, waardoor de gyn binnen kwam gerend 'NU persen, de baby MOET geboren worden'. Binnen drie persweeen en met dank aan een knip is mijn zoontje om twee uur 's middags geboren. Achteraf kijk ik goed terug op deze bevalling. Ging niet helemaal soepel, maar was al 10000x beter dan de eerste.
Nummer 3: Geboren met 40+1 binnen 10 minuten . Het werd een geplande ks omdat het dametje maar bleef draaien in mijn buik. Ik vond het een heerlijke, gezellige, bevalling. Mijn dochter heeft net na de geboorte een hele tijd bij me gelegen en ik was supersnel weer op de kraamsuites waar we heel fijn en lang bloot tegen elkaar aan hebben gelegen. Van de ks ben ik heel snel opgeknapt, van die knip bij mijn zoontje heb ik meer en langer last gehad.
Drie keer totaal verschillend dus .
Nummer 2: Vliezen braken spontaan met 39+6 om 1 uur 's nachts. Naar het ziekenhuis vanwege de eerder ks. Om 22:00 uur kreeg ik mijn eerste wee. Dat werd al snel een weeenstorm. Omdat de eerste zo lang duurde hadden we van tevoren al een ruggeprik afgesproken. Die kreeg ik en daarna bleek ik in 45 minuten (in de storm nog zonder prik) van 3 naar 7 cm ontsluiting te zijn gegaan. Helaas zorgde de ruggeprik ervoor dat mijn weeen stopten. Uiteindelijk moesten die weer opgewekt worden waardooor het alsnog een langdurig verhaal werd. De baby kreeg daar ook last van, waardoor de gyn binnen kwam gerend 'NU persen, de baby MOET geboren worden'. Binnen drie persweeen en met dank aan een knip is mijn zoontje om twee uur 's middags geboren. Achteraf kijk ik goed terug op deze bevalling. Ging niet helemaal soepel, maar was al 10000x beter dan de eerste.
Nummer 3: Geboren met 40+1 binnen 10 minuten . Het werd een geplande ks omdat het dametje maar bleef draaien in mijn buik. Ik vond het een heerlijke, gezellige, bevalling. Mijn dochter heeft net na de geboorte een hele tijd bij me gelegen en ik was supersnel weer op de kraamsuites waar we heel fijn en lang bloot tegen elkaar aan hebben gelegen. Van de ks ben ik heel snel opgeknapt, van die knip bij mijn zoontje heb ik meer en langer last gehad.
Drie keer totaal verschillend dus .
woensdag 11 juni 2014 om 15:30
Ik weet nog goed dat ik ook graag bevallingsverhalen las tijdens mijn zwangerschap. Ook de niet leuke verhalen.. Voorbereiding ofzo 
Hier braken om 20:00 uur de vliezen. Om 01:00 uur 's nachts de eerste echte (pijnlijke) weeën. Om half 3 al 4cm ontsluiting. De verloskundige zou rond 7 uur terug komen, maar om 5 uur heeft man weer gebeld omdat het voor mijn gevoel heel snel ging. Pijnlijke rugweeen haf ik die niet leken te stoppen. Om half 6 was de verloskundige er weer, 6 cm en op naar het ziekenhuis. Bij aankomst (10 min rijden) zat ik al op 9 cm en kon dus al snel gaan persen. Het persen vond ik niet pijnlijk en de opluchting zodra je die baby eruit voelt komen.... Fijn! Na een kwartier persen werd dochter geboren on kwart over 7. Al met al een prima bevalling! De pijn vond ik best te doen en het persen een makkie. Ik gun iedereen zo'n bevalling. Het is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. (Hoe cliché)
Overigens op de uitgerekende datum!
To, veel succes! Je kunt niets anders doen dan het laten gebeuren en tot die tijd je energie sparen voor zover dat lukt.
Hier braken om 20:00 uur de vliezen. Om 01:00 uur 's nachts de eerste echte (pijnlijke) weeën. Om half 3 al 4cm ontsluiting. De verloskundige zou rond 7 uur terug komen, maar om 5 uur heeft man weer gebeld omdat het voor mijn gevoel heel snel ging. Pijnlijke rugweeen haf ik die niet leken te stoppen. Om half 6 was de verloskundige er weer, 6 cm en op naar het ziekenhuis. Bij aankomst (10 min rijden) zat ik al op 9 cm en kon dus al snel gaan persen. Het persen vond ik niet pijnlijk en de opluchting zodra je die baby eruit voelt komen.... Fijn! Na een kwartier persen werd dochter geboren on kwart over 7. Al met al een prima bevalling! De pijn vond ik best te doen en het persen een makkie. Ik gun iedereen zo'n bevalling. Het is het mooiste wat ik ooit gedaan heb. (Hoe cliché)
Overigens op de uitgerekende datum!
To, veel succes! Je kunt niets anders doen dan het laten gebeuren en tot die tijd je energie sparen voor zover dat lukt.
