Zwanger
alle pijlers
Bevallingsverhalen?
woensdag 11 juni 2014 om 13:40
Ik ben nu ongeveer 34 weekjes zwanger en de bevalling komt dus steeds meer inzicht. Nou ben ik benieuwd naar verhalen van andere bevallingen zodat ik een beetje meer inzicht krijg in hoe en wat. Nou vroeg ik me ook af bij hoeveel weken jullie bevielen? en nog voordat de bevalling begon (weeën en dergelijke) of er andere symptomen waren?
woensdag 11 juni 2014 om 15:55
quote:kiki1987 schreef op 11 juni 2014 @ 15:53:
Is het echt zo dat je helemaal in de wolken bent als je kind er eenmaal is? Ik hoor daar verschillende verhalen over.
Ik ben zwanger maar ik heb helemaal niet dat euforische gevoel wat vrouwen hebben en dat ze helemaal in de wolken zijn.Tijdens mijn zwangerschap heb ik alleen maar op een wolk gezeten. Na de bevalling moest ik vooral heel erg hard herstellen dat ik pas na een tijdje realiseerde wat er allemaal was gebeurd (kind geboren, moeder geworden). Ik moest er wat aan wennen, maar na twee of 3 weken kwam ik weer op die wolk en ik ben er nog niet af
Is het echt zo dat je helemaal in de wolken bent als je kind er eenmaal is? Ik hoor daar verschillende verhalen over.
Ik ben zwanger maar ik heb helemaal niet dat euforische gevoel wat vrouwen hebben en dat ze helemaal in de wolken zijn.Tijdens mijn zwangerschap heb ik alleen maar op een wolk gezeten. Na de bevalling moest ik vooral heel erg hard herstellen dat ik pas na een tijdje realiseerde wat er allemaal was gebeurd (kind geboren, moeder geworden). Ik moest er wat aan wennen, maar na twee of 3 weken kwam ik weer op die wolk en ik ben er nog niet af
woensdag 11 juni 2014 om 16:42
quote:kiki1987 schreef op 11 juni 2014 @ 15:53:
Is het echt zo dat je helemaal in de wolken bent als je kind er eenmaal is? Ik hoor daar verschillende verhalen over.
Ik ben zwanger maar ik heb helemaal niet dat euforische gevoel wat vrouwen hebben en dat ze helemaal in de wolken zijn.
Ik denk dat je er verschillende verhalen over hoort omdat iedereen het ook verschillend ervaart. Bij mijn eerste was ik echt niet in de wolken, ver van. Maar dat kwam ook door de bevalling en de nasleep ervan. Mijn dochter moest gelijk naar de high care en ik voelde me geen moeder. Totaal overrompeld, dat wel. Toen mijn dochter na vier dagen bij mij kwam begon het moedergevoel te groeien. Maar ik heb nog wel echt moeten wennen aan het moeder zijn an sich.
Bij de tweede en derde was ik wel in de wolken. Door de bevallingen maar ook omdat ik al moeder was. En nu hou ik van alledrie evenveel .
Bottom line, als je gelijk na de bevalling dat alles overheerende gevoel niet gelijk hebt, voel je vooral niet schuldig en maak je geen zorgen. Het komt vanzelf als je je baby lekker veel bij je houdt.
Is het echt zo dat je helemaal in de wolken bent als je kind er eenmaal is? Ik hoor daar verschillende verhalen over.
Ik ben zwanger maar ik heb helemaal niet dat euforische gevoel wat vrouwen hebben en dat ze helemaal in de wolken zijn.
Ik denk dat je er verschillende verhalen over hoort omdat iedereen het ook verschillend ervaart. Bij mijn eerste was ik echt niet in de wolken, ver van. Maar dat kwam ook door de bevalling en de nasleep ervan. Mijn dochter moest gelijk naar de high care en ik voelde me geen moeder. Totaal overrompeld, dat wel. Toen mijn dochter na vier dagen bij mij kwam begon het moedergevoel te groeien. Maar ik heb nog wel echt moeten wennen aan het moeder zijn an sich.
Bij de tweede en derde was ik wel in de wolken. Door de bevallingen maar ook omdat ik al moeder was. En nu hou ik van alledrie evenveel .
Bottom line, als je gelijk na de bevalling dat alles overheerende gevoel niet gelijk hebt, voel je vooral niet schuldig en maak je geen zorgen. Het komt vanzelf als je je baby lekker veel bij je houdt.
woensdag 11 juni 2014 om 16:45
quote:kiki1987 schreef op 11 juni 2014 @ 15:53:
Is het echt zo dat je helemaal in de wolken bent als je kind er eenmaal is? Ik hoor daar verschillende verhalen over.
Ik ben zwanger maar ik heb helemaal niet dat euforische gevoel wat vrouwen hebben en dat ze helemaal in de wolken zijn.Wat je zegt had ik in het begin ook. Pas toen ik de kinderkamer ging maken en die nu ook af is. Lekker ging winkelen voor de baby heb ik pas het gevoel echt gekregen.
Is het echt zo dat je helemaal in de wolken bent als je kind er eenmaal is? Ik hoor daar verschillende verhalen over.
Ik ben zwanger maar ik heb helemaal niet dat euforische gevoel wat vrouwen hebben en dat ze helemaal in de wolken zijn.Wat je zegt had ik in het begin ook. Pas toen ik de kinderkamer ging maken en die nu ook af is. Lekker ging winkelen voor de baby heb ik pas het gevoel echt gekregen.
woensdag 11 juni 2014 om 16:50
Wat een blije verhalen Ik heb twee bevallingen gehad, eentje van 16 uur en een van een uurtje, en ik kan wel zeggen dat je beter een uur ondraaglijke pijn kunt hebben dan een weeënstorm van 9 uur. Vonden jullie het niet onmenselijk ongelooflijk pijnlijk x100? Als het kind er is, is de pijn over, en is het hechten e.d. een eitje.
woensdag 11 juni 2014 om 17:00
Nou Betjebig, het is mij niet meegevallen maar achteraf is het prima gegaan als in: geen stress of angst ofzo. Vond vooral de pijn van de weeën onvoorstelbaar terwijl ik van tevoren bang was voor persen, inscheuren etc. Dat laatste viel me juist weer mee.
Ik moet zeggen: voor de volgende keer overweeg ik zeker een ruggeprik. Vanwege de pijn van die ontsluitingsweeen.
Ik moet zeggen: voor de volgende keer overweeg ik zeker een ruggeprik. Vanwege de pijn van die ontsluitingsweeen.
woensdag 11 juni 2014 om 17:13
Eerste 42 weken plus 5 dagen, lijf zat potdicht op slot. Ingeleid en keizersnede.
Tweede 40 weken min 2 dagen. Geweldige bevalling, begon met weeën, heb nét het ziekenhuis gehaald.
Derde 41 weken. Ook een geweldige bevalling, precies hetzelfde als nr 2 alleen dit keer thuis.
Ik ben één van de weinigen die bevallen leuk vindt geloof ik.
Tweede 40 weken min 2 dagen. Geweldige bevalling, begon met weeën, heb nét het ziekenhuis gehaald.
Derde 41 weken. Ook een geweldige bevalling, precies hetzelfde als nr 2 alleen dit keer thuis.
Ik ben één van de weinigen die bevallen leuk vindt geloof ik.
woensdag 11 juni 2014 om 17:30
De mijne zijn allebei precies op tijd geboren. Bij de oudste heb ik er 38 uur over gedaan, bij de jongste 9. De bevallingen verliepen niet helemaal volgens het boekje, want beide keren wilden de persweeën niet vanzelf komen. De oudste is na anderhalf uur persen op eigen kracht gehaald met een vacuümpomp, de jongste is 'vanzelf' gekomen met behulp van weeënopwekkers.
Ondanks al die rompslomp kijk ik met veel plezier terug op mijn bevallingen: tussen de weeën door hadden we het erg gezellig (tot bulderlachen aan toe ) en de momenten dat de baby's eindelijk op mijn buik werden gelegd waren om te janken, zo mooi. De pijn viel me erg mee, en zoals oma al voorspelde was ik de pijn vijf minuten na de bevalling al vergeten. Bij de oudste heb ik zelfs geroepen dat ik het morgen zo weer zou doen ..
De kinderen zelf hadden trouwens helemaal geen negatieve gevolgen van de rare bevallingen: alleen had dochter een reusachtig ei op haar hoofd van de pomp maar dat trok binnen een paar dagen weg. Ze mochten ook allebei meteen mee naar huis.
Dus Rooss, je bent niet de enige die bevallen leuk vindt .
Ondanks al die rompslomp kijk ik met veel plezier terug op mijn bevallingen: tussen de weeën door hadden we het erg gezellig (tot bulderlachen aan toe ) en de momenten dat de baby's eindelijk op mijn buik werden gelegd waren om te janken, zo mooi. De pijn viel me erg mee, en zoals oma al voorspelde was ik de pijn vijf minuten na de bevalling al vergeten. Bij de oudste heb ik zelfs geroepen dat ik het morgen zo weer zou doen ..
De kinderen zelf hadden trouwens helemaal geen negatieve gevolgen van de rare bevallingen: alleen had dochter een reusachtig ei op haar hoofd van de pomp maar dat trok binnen een paar dagen weg. Ze mochten ook allebei meteen mee naar huis.
Dus Rooss, je bent niet de enige die bevallen leuk vindt .
woensdag 11 juni 2014 om 17:39
quote:Lady-Voldemort schreef op 11 juni 2014 @ 17:30:
Dus Rooss, je bent niet de enige die bevallen leuk vindt .
Leuk om te lezen!
Jij hebt het wel puur zwaarder gehad dan ik trouwens, bij mij duurden de bevallingen 8 uur van het eerste pufje tot nat propje op mijn buik!
O dat moment, dat buikmoment. Die lust ik elke dag wel!
Dus Rooss, je bent niet de enige die bevallen leuk vindt .
Leuk om te lezen!
Jij hebt het wel puur zwaarder gehad dan ik trouwens, bij mij duurden de bevallingen 8 uur van het eerste pufje tot nat propje op mijn buik!
O dat moment, dat buikmoment. Die lust ik elke dag wel!
woensdag 11 juni 2014 om 17:51
Ik heb destijds op dit forum ook de zelfde vraag gesteld.
Ik heb ervaren dat je je er niet echt op kunt voorbereiden. Ik had een bevalbad gehuurd en wilde helemaal "zen" thuis bevallen.
Mijn vliezen braken om 5 uur s nachts en pas half 4 s middags kreeg ik lichte menstruatie-achtige kramp. Ik dacht nog gezellig, we zetten een filmpje op en ik blaas het netjes zoals ik op yoga geleerd had weg...
Uur later lag ik dubbelgevouwen op de badkamer vloer te schreeuwen dat ik naar het ziekenhuis wilde en wel NU. ( weeenstorm... geen pauze en de pijn overviel me volledig)
Wat een verademing die ruggenprik. En je krijgt je dosis pijn bij het persen echt nog wel, nu was ik weer een beetje op adem gekomen.
Mijn tip luister naar je gevoel wat je op dat moment wilt...
Cliche "het is het allemaal waard"..... geloof me het is echt zo
Heeeeeeeeeeeel veel sterkte, en je kunt het!!!
Ik heb ervaren dat je je er niet echt op kunt voorbereiden. Ik had een bevalbad gehuurd en wilde helemaal "zen" thuis bevallen.
Mijn vliezen braken om 5 uur s nachts en pas half 4 s middags kreeg ik lichte menstruatie-achtige kramp. Ik dacht nog gezellig, we zetten een filmpje op en ik blaas het netjes zoals ik op yoga geleerd had weg...
Uur later lag ik dubbelgevouwen op de badkamer vloer te schreeuwen dat ik naar het ziekenhuis wilde en wel NU. ( weeenstorm... geen pauze en de pijn overviel me volledig)
Wat een verademing die ruggenprik. En je krijgt je dosis pijn bij het persen echt nog wel, nu was ik weer een beetje op adem gekomen.
Mijn tip luister naar je gevoel wat je op dat moment wilt...
Cliche "het is het allemaal waard"..... geloof me het is echt zo
Heeeeeeeeeeeel veel sterkte, en je kunt het!!!
woensdag 11 juni 2014 om 17:58
Ik ben drie dagen geleden bevallen! Zondag om 15:00u echt goede weeën gekregen, 3 centimeter ontsluiting en toen braken de vliezen. Dochter zat wel te voorin het bekken, dus volgens de VK kon ik beter gaan voor een ruggenprik, aangezien het nog heel lang kon duren voordat ze goed in het bekken zou gaan zitten. Dus om 19:00u in het ziekenhuis voor de ruggenprik. Rond 00:00u had ik wel mijn tien cm ontsluiting, maar dochter was dus nog niet ver genoeg ingedaald. Ik kreeg nog extra weeënopwekkers en uiteindelijk daalde ze (door het mee duwen met het beetje pers weeën die ik voelde) toch nog in. Iets over zessen op maandagochtend mogen persen en een kwartier later was ze er.
Ik vond het heel erg meevallen, kijk echt terug op een heel erg fijne bevalling. En ja, toen ze haar op mijn buik legde, was toch wel een heel, heel mooi moment. Nu ligt ze lekker in de box te slapen.
Ik vond het heel erg meevallen, kijk echt terug op een heel erg fijne bevalling. En ja, toen ze haar op mijn buik legde, was toch wel een heel, heel mooi moment. Nu ligt ze lekker in de box te slapen.
woensdag 11 juni 2014 om 18:00
Summer, herkenbaar. Ik had me van tevoren al niet al teveel ingesteld op bevalbaden, baarkrukken en andere hulpstukken maar toch... Wel braaf gepuft en houdingen geoefend bij de zwangerschapsyoga en tijdens de voorlichtingsavond in het ziekenhuis: goh wat fijn, ze hebben hier een gym-bal en een bad. Tijdens de wat wel een drie uur durende wee leek, kon ik nog maar nauwelijks van mijn rug op mijn zij draaien. Lag alleen maar te kreunen en te kermen. En persweeën wegpuffen met de geleerde techniekjes ging ook niet echt soepel.
woensdag 11 juni 2014 om 19:00
Met 40+5, na al wekenlang voorweeen, zette het door. Blij toe, want ik zat al tien weken thuis met bekkeninstabiliteit. De bevalling zag ik helemaal niet tegenop, je weet toch niet hoe het gaat verlopen, dus druk maken daarover heeft geen nut. Ik werd wakker van weeen, zo rond vijf uur. Gedouchet, boek gelezen.
Om zeven uur mijn man wakker gemaakt, ik had wel weeen, maar die duurden maar een halve minuut, geen minuut zoals uitgelegd werd door de vk bij het wanneer ga je bellen praatje. Wel om de vier, vijf minuten. Vk maar even gebeld, die hadden net wisseling van de wacht. Ze zou langskomen. Even later belt ze terug, ik inmiddels weeen om de twee, drie minuten. Er was nog een bevalling, derde kindje thuis, op haar route naar ons, die wilde ze eerst checken. Tegen achten was ze er, toucheren. Ik dacht, vier centimeter misschien? Tijd zat om naar het zh te gaan. Eh...je hebt ruim 9 centimeter, als je naar het ziekenhuis wil moet je wel nu gaan. Stond op en kreeg persdrang. Hup naar de slaapkamer, kraamhulp hadden we al gebeld om te waarschuwen, die stond gelukkig in de startblokken. Ze kwam nog net op tijd binnen om te helpen vangen
Ging heel snel, een paar kleine hechtingen. Die deden pijn, de rest niet. Echt, bevallen op zo'n manier doe ik zo nog tien keer, maar zwanger zijn was voor mij een ramp, nooit meer.
Om zeven uur mijn man wakker gemaakt, ik had wel weeen, maar die duurden maar een halve minuut, geen minuut zoals uitgelegd werd door de vk bij het wanneer ga je bellen praatje. Wel om de vier, vijf minuten. Vk maar even gebeld, die hadden net wisseling van de wacht. Ze zou langskomen. Even later belt ze terug, ik inmiddels weeen om de twee, drie minuten. Er was nog een bevalling, derde kindje thuis, op haar route naar ons, die wilde ze eerst checken. Tegen achten was ze er, toucheren. Ik dacht, vier centimeter misschien? Tijd zat om naar het zh te gaan. Eh...je hebt ruim 9 centimeter, als je naar het ziekenhuis wil moet je wel nu gaan. Stond op en kreeg persdrang. Hup naar de slaapkamer, kraamhulp hadden we al gebeld om te waarschuwen, die stond gelukkig in de startblokken. Ze kwam nog net op tijd binnen om te helpen vangen
Ging heel snel, een paar kleine hechtingen. Die deden pijn, de rest niet. Echt, bevallen op zo'n manier doe ik zo nog tien keer, maar zwanger zijn was voor mij een ramp, nooit meer.
woensdag 11 juni 2014 om 19:40
Bij de eerste, super goede zwangerschap, bij 38 wk. bevallen.
Ik had na 20 uur nog maar 1,5 cm ontsluiting, en ik raakte uitgeput, dus moest naar het ziekenhuis. Daar hebben ze de vliezen gebroken. Ruggenprik gehad, en er werden allerlei snoeren aangesloten.
Op de natuurlijke manier bevallen na 26 uur.
Wel ingescheurd, dus gehecht.
Bij de tweede, erg slechte zwangerschap gehad, bevallen bij 36 wk en 6 dg, dus ik moest eigenlijk naar het ziekenhuis. Gelukkig mocht ik toch thuis bevallen. Ook deze bevalling duurde een eeuwigheid.
Ik vond het wel fijn om in mijn eigen omgeving te zijn.
Bij deze bevalling een knip gehad, dus weer gehecht.
Is overigens nog steeds een gevoelige plek. Volgens mij hebben ze het iets te ver dichtgenaaid
Ik had na 20 uur nog maar 1,5 cm ontsluiting, en ik raakte uitgeput, dus moest naar het ziekenhuis. Daar hebben ze de vliezen gebroken. Ruggenprik gehad, en er werden allerlei snoeren aangesloten.
Op de natuurlijke manier bevallen na 26 uur.
Wel ingescheurd, dus gehecht.
Bij de tweede, erg slechte zwangerschap gehad, bevallen bij 36 wk en 6 dg, dus ik moest eigenlijk naar het ziekenhuis. Gelukkig mocht ik toch thuis bevallen. Ook deze bevalling duurde een eeuwigheid.
Ik vond het wel fijn om in mijn eigen omgeving te zijn.
Bij deze bevalling een knip gehad, dus weer gehecht.
Is overigens nog steeds een gevoelige plek. Volgens mij hebben ze het iets te ver dichtgenaaid
Elke les, waar je van leert, maakt het pad vrij voor nog waardevollere lessen. Elke les, die je negeert, komt steeds weer terug.
vrijdag 20 juni 2014 om 17:43
Ik ben met 37+1 ingeleid ivm hoge bloeddruk. Eerst 24 uur een balloncatheter gehad, daardoor ongemerkt 3 cm ontsluiting.
Om 10 uur aan de weeenopwekkers en om 1030 had ik om de 2-3 minuten flinke weeën. Om 1200 bleef ik op 5 cm hangen, ondanks de flinke weeën. Kreeg een ruggeprik, wat was dat een verademing! Na 2 uur redelijk pijnvrij, werden de weeën weer pijnlijker, toen in 2 uur van 5 naar 8 cm en daarna binnen 20 minuten van 8 naar volledige ontsluiting. Na 3 kwartier persen was onze meid er, wel met vacuüm, gelukkig kon de gyn een knip voorkomen.
Vanaf het moment dat de weeenopwekkers aangingen tot de geboorte zat 7 uur tussen.
Om 10 uur aan de weeenopwekkers en om 1030 had ik om de 2-3 minuten flinke weeën. Om 1200 bleef ik op 5 cm hangen, ondanks de flinke weeën. Kreeg een ruggeprik, wat was dat een verademing! Na 2 uur redelijk pijnvrij, werden de weeën weer pijnlijker, toen in 2 uur van 5 naar 8 cm en daarna binnen 20 minuten van 8 naar volledige ontsluiting. Na 3 kwartier persen was onze meid er, wel met vacuüm, gelukkig kon de gyn een knip voorkomen.
Vanaf het moment dat de weeenopwekkers aangingen tot de geboorte zat 7 uur tussen.
zaterdag 21 juni 2014 om 19:03
Ik ben met 39 weken ingeleid. na 18 uur weeen had ik geen goede ontsluiting en hebben ze besloten om over te gaan naar een keizersnede. Ik kon de weeen goed opvangen en baalde echt dat het een keizersnede werd. Het gevoel wat bijna iedereen hier beschrijft dat je bij het zien van je kind in de wolken bent, had ik totaal niet. En het duurde een behoorlijke tijd (een aantal maanden) voordat ik überhaupt iets voor mijn zoon ging voelen. Gelukkig is het helemaal goed gekomen, maar wil hiermee zeggen dat het soms voorkomt dat je dus totaal niet in de wolken bent. Probeer je dan niet schuldig te voelen.
Nu ben ik 32 weken zwanger van nummer 2 en kan ik alleen maar hopen dat het deze x mee valt.
Nu ben ik 32 weken zwanger van nummer 2 en kan ik alleen maar hopen dat het deze x mee valt.
Als ik mezelf voorbij loop, lach ik wel even vriendelijk
zaterdag 21 juni 2014 om 19:21
Na een nacht super lekker te hebben geslapen wilde ik opstaan om naar werk te gaan. In de douche braken me vliezen met 34,5 week.
Geen enkel symptoom! 7 uur braken me vliezen, al gelijk kramp en na 45 min al fikse weeën (om de 3 min 40 sec lang). naar het ziekenhuis, weeën werden erger. 9.15 al 9 cm ontsluiting. 9.40 mocht ik beginnen en 10.07 is onze dochter geboren.
Helaas is het voor iedereen anders! Geniet nog even van je zwangerschap'
Geen enkel symptoom! 7 uur braken me vliezen, al gelijk kramp en na 45 min al fikse weeën (om de 3 min 40 sec lang). naar het ziekenhuis, weeën werden erger. 9.15 al 9 cm ontsluiting. 9.40 mocht ik beginnen en 10.07 is onze dochter geboren.
Helaas is het voor iedereen anders! Geniet nog even van je zwangerschap'
zaterdag 21 juni 2014 om 19:25
1 dag voor uitgerekende datum. S morgens kramp maar meer niet. Om 23 brak vruchtwater. Was geel naar zh. Daar bleek dat ik al weeën had, ik voelde deze niet. Mn rug deed wat zeer meer niet. Maar toen va 4 cm persweeen. Heel raar, kwamen in golfen . Heel snel , mocht niet duwen maar baby werd natuurlijk al wel door lijf baar beneden geduwd. Vav7 cm morfinepomp. Ideaal omdat ik niet meer kon opvangen. Kotste heel de boel onder. Toen kon ik tussendoor wegdoezelen. Om 5.50 volledige ontsluiting , na 3X persen was ze er. Ik herinner me dat ik voor mijn gevoel niet hard duwde en er niks gebeurde, gloeide mega maar je ging wel door. En toen ineens gleed er wat. 5,5u heeft t geduurd. Na 5 dagen was voor mij ergste pijn er af. Lijkt een eeuwigheid geleden. Stuit gekneusd daar heb ik nu nog wel last van. Is nu half jaar geleden. Ik merk dat ik het erg mooi vond. Samen onze dochter op wereld zetten met zorgzame anderen om je heen. Ik hoop dat ik dit nog een keer mee mag maken erg bijzonder. Maar ja het kan totaal anders lopen natuurlijk maar voor nu kijk ik goed terug
Heel veel succes. Ik was hoogzwanger ook erg benieuwd naar bevalingsverhalen. Ik wilde het ook allemaal weten
Heel veel succes. Ik was hoogzwanger ook erg benieuwd naar bevalingsverhalen. Ik wilde het ook allemaal weten
zaterdag 21 juni 2014 om 19:30
Ooh en dat op een wolk zitten heb ik ook niet zo..me bevalling was te vroeg en veel te snel! Ik heb het de eerste 2 weken heel moeilijk gehad
Onze dochter in het ZH op de couveuse afdeling. Me ouders zaten aan se andere kant vd wereld op vakantie en konden niet zomaar terug. Geen afscheid kunnen nemen van het zwanger zijn. Zelf naar huis moeten en dochter achter laten.
Ik ben verliefd en supertrots op me dochter maar die wolk heb ik niet gevonden..
En trouwens geen hechtingen o.i.d
Onze dochter in het ZH op de couveuse afdeling. Me ouders zaten aan se andere kant vd wereld op vakantie en konden niet zomaar terug. Geen afscheid kunnen nemen van het zwanger zijn. Zelf naar huis moeten en dochter achter laten.
Ik ben verliefd en supertrots op me dochter maar die wolk heb ik niet gevonden..
En trouwens geen hechtingen o.i.d
zaterdag 21 juni 2014 om 19:45
Ik was op verjaardag toen mijn vliezen braken,iemand liep met een dweiltje achter me aan naar de deur,niemand merkte gelukkig iets.
Huisarts gebeld die zei dat we nog maar een goede nachtrust mee moesten pikken.
De andere dag geen weeen tot laat in de middag,toen schoot t lekker op(dacht ik)Ik had volgens de ha flutweeen dus hij gaf me injecties om de boel te bespoedigen.S,nachts om 2 uur kwam zoon er eindelijk uit na twee en een half persen,het arme kind zat knel en had een toeter op z,n hoofd.Ik had wat hechtingen en was doodop.
Bij de 2e was ik erg nerveus ik wou geen herhaling van de 1e.
Kwam ook niet het was een supersnelle bevalling van zo,n 10 uur met 15 minuten persen.Volgend de ha begon ik het te leren ik heb daarvoor bedankt.Vooral toen hij me ging hechten was ik niet blij met hem,jezus wat doet dat pijn!
Huisarts gebeld die zei dat we nog maar een goede nachtrust mee moesten pikken.
De andere dag geen weeen tot laat in de middag,toen schoot t lekker op(dacht ik)Ik had volgens de ha flutweeen dus hij gaf me injecties om de boel te bespoedigen.S,nachts om 2 uur kwam zoon er eindelijk uit na twee en een half persen,het arme kind zat knel en had een toeter op z,n hoofd.Ik had wat hechtingen en was doodop.
Bij de 2e was ik erg nerveus ik wou geen herhaling van de 1e.
Kwam ook niet het was een supersnelle bevalling van zo,n 10 uur met 15 minuten persen.Volgend de ha begon ik het te leren ik heb daarvoor bedankt.Vooral toen hij me ging hechten was ik niet blij met hem,jezus wat doet dat pijn!
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
zaterdag 21 juni 2014 om 20:05
Ik was doodsbang voor mijn eerste bevalling. Ik kende niet zoveel bevallen vrouwen destijds. En als ik er naar vroeg op een verjaardag, dan kwamen de verhalen. De een nog erger dan de ander. 'Ik dacht echt dat ik doodging' heb ik meerder malen gehoord.
Ik had totaal geen tekenen vooraf dat het zou beginnen. Ik was precies 39 weken zwanger toen ik rond 23.00 uur alweer wakker werd. Wat menstruatie-achtige pijn. Werd wat heftiger zodat ik niet meer kon slapen. Naar beneden gegaan en op de bank, al lezend de krampen opvangen. Wat prima te doen was overigens. Ik dacht dat dit gerommel was.
Na een tijdje werd het wel wat heftiger. Toch maar man wakker gemaakt om te klokken. Klopte niks van. Voorwerk dus dacht ik. Om 6 uur werd het wel heftiger. Om 7 uur had ik het zwaar en dacht ik; het zet door! Dit is het begin. Lichte paniek, want deze pijn 12 uur lang, red ik niet....
VK gebeld, maar gezegd dat ze rustig aan kon doen want het was pas net begonnen. De pijn was heftig. Toen de VK kwam mocht ik al gaan persen...
Ik vond het een hele mooie ervaring. Er komt een moment dat de pijn echt heel heftig wordt. Maar dat is bij mij, 2 keer ook echt het laatste stukje van de ontsluiting geweest.
Bevalling nummer 2 ging snel. Volledige ontsluiting binnen 2 uur. Wel 1 grote wee. Heftig, maar wel maar 2 uur....
Ik zou best nog een keer willen bevallen. Die confrontatie met jezelf... Ik vond het mooi
Goede bevalling gewenst!
Ik had totaal geen tekenen vooraf dat het zou beginnen. Ik was precies 39 weken zwanger toen ik rond 23.00 uur alweer wakker werd. Wat menstruatie-achtige pijn. Werd wat heftiger zodat ik niet meer kon slapen. Naar beneden gegaan en op de bank, al lezend de krampen opvangen. Wat prima te doen was overigens. Ik dacht dat dit gerommel was.
Na een tijdje werd het wel wat heftiger. Toch maar man wakker gemaakt om te klokken. Klopte niks van. Voorwerk dus dacht ik. Om 6 uur werd het wel heftiger. Om 7 uur had ik het zwaar en dacht ik; het zet door! Dit is het begin. Lichte paniek, want deze pijn 12 uur lang, red ik niet....
VK gebeld, maar gezegd dat ze rustig aan kon doen want het was pas net begonnen. De pijn was heftig. Toen de VK kwam mocht ik al gaan persen...
Ik vond het een hele mooie ervaring. Er komt een moment dat de pijn echt heel heftig wordt. Maar dat is bij mij, 2 keer ook echt het laatste stukje van de ontsluiting geweest.
Bevalling nummer 2 ging snel. Volledige ontsluiting binnen 2 uur. Wel 1 grote wee. Heftig, maar wel maar 2 uur....
Ik zou best nog een keer willen bevallen. Die confrontatie met jezelf... Ik vond het mooi
Goede bevalling gewenst!
