Zwanger
alle pijlers
De Prikbitches
maandag 17 oktober 2011 om 20:40
KK wat een prachtig schilderijtje. Mijn muis roetste er even snel voorbij en toen zag ik alleen een vrouw die haar armen tegen haar hart houdt, maar als je het schilderijtje gewoon bekijkt, dan zie je toch duidelijk een kindje. Even symbolisch: het kindje komt niet snel, maar is/ zal er toch zijn/komen!!
( ik hou wel van symboliek en goede tekenen aan de wand)
( ik hou wel van symboliek en goede tekenen aan de wand)
maandag 17 oktober 2011 om 20:43
Ook nog even een vraag: 22 oktober is onze testdag na onze IVF behandeling. Dit is de datum die door het ziekenhuis is aangegeven en waar ook bij gezegd werd dat ik het met ochtendurine moest doen. Alleen is die dag ook de verjaardag van mijn zwangere zusje, waar we dus ook diezelfde dag verwacht worden. Ik hoop natuurlijk op een positieve test, maar als dat niet zo is dan heb ik weinig zin om daar op visite te gaan. Ik zat te denken om dan vrijdag de 21 ste te gaan testen. Zouden jullie dat doen? Maakt die dag wat uit? En dan ook met ochtendurine of 's avonds bijvoorbeeld?
maandag 17 oktober 2011 om 20:51
Merel we hadden beiden de hoop dat onze allergrootste wens uit zou komen, dus je kan het zeker vergelijken. Hoe gaat het nu met je?
Eva, nee dan is die b en b niks voor jullie. Ik hoop dat je wat leuks vindt.
Cath, hoeveel dagen na TP is dat? Ik testte vorig jaar 13 dagen na TP positief terwijl het vanuit het ziekenhuis na 14 dagen mocht. Ik heb sochtends getest.
Oh Grey's anatomy begint weer!
Eva, nee dan is die b en b niks voor jullie. Ik hoop dat je wat leuks vindt.
Cath, hoeveel dagen na TP is dat? Ik testte vorig jaar 13 dagen na TP positief terwijl het vanuit het ziekenhuis na 14 dagen mocht. Ik heb sochtends getest.
Oh Grey's anatomy begint weer!
maandag 17 oktober 2011 om 20:51
Bij de ICSI heb ik op zondag getest terwijl dat pas op donderdag mocht. Of woensdag, dat weet ik niet meer zeker. De test was licht positief, 13 dagen na de punctie. Vanaf toen testte ik iedere dag en daar heb ik mezelf gek mee gemaakt. De streepjes werden eerste donkerder maar daarna een keer ietsje lichter. Kwam natuurlijk gewoon doordat ik meer gedronken had ofzo maar ik werd er erg onzeker van en heb uiteindelijk een bloedtest gekregen.
Ik denk dat 1 dag niet uit maakt. Ik zou wel 's morgens testen. Hoe veel dagen na de punctie is het? Of had je een cryoterugplaatsing? Sorry, ben het even kwijt...
Heb je na de eerste Pregnyl nog vaker Pregynyl gespoten trouwens? Dat is een zwangerschapshormoon en daarmee zou ik zeker niet eerder testen, ook niet 1 dagje.
Ik denk dat 1 dag niet uit maakt. Ik zou wel 's morgens testen. Hoe veel dagen na de punctie is het? Of had je een cryoterugplaatsing? Sorry, ben het even kwijt...
Heb je na de eerste Pregnyl nog vaker Pregynyl gespoten trouwens? Dat is een zwangerschapshormoon en daarmee zou ik zeker niet eerder testen, ook niet 1 dagje.
maandag 17 oktober 2011 om 21:05
Cathoililly, ik weet het niet. Hoe veel eenheden heb je gespoten? Het is wel uit te rekenen, hoe veel hormoon er in je urine zit. Dan moet je de halfwaardetijd weten van Pregnyl (hoe snel het af breekt in het lichaam) Ik weet niet zo goed of ik het zou riskeren...
Grey's fans hier dus! Ik vind Bailey altijd leuk!
Grey's fans hier dus! Ik vind Bailey altijd leuk!
maandag 17 oktober 2011 om 21:09
maandag 17 oktober 2011 om 21:32
Cath, je staat nog niet in de tabel, dus ik weet het even niet, maar is dit je 1e IVF? Succes met wachten!
Oh en Eva, we gaan volgende cyclus pas voor de cryo. Je mag niet direct na een verse poging weer voor een cryo. Vind ik niet erg, even een maandje rust van het ziekenhuis is wel lekker. Al moet ik eerlijk zijn dat ik dan wel weer op spontaan hoop, al is die kans maar oh zo klein. Ik kan dat echt niet loslaten. Stom hè? Je weer dat het gewoon praktisch onmogelijk is, maar toch hoop je op een wonder.
Oh en Eva, we gaan volgende cyclus pas voor de cryo. Je mag niet direct na een verse poging weer voor een cryo. Vind ik niet erg, even een maandje rust van het ziekenhuis is wel lekker. Al moet ik eerlijk zijn dat ik dan wel weer op spontaan hoop, al is die kans maar oh zo klein. Ik kan dat echt niet loslaten. Stom hè? Je weer dat het gewoon praktisch onmogelijk is, maar toch hoop je op een wonder.
maandag 17 oktober 2011 om 21:47
Oké Dolfijn, ik wist niet dat er een cyclus tussen moet zitten. Begrijpelijk hoor, dat je toch die hoop houd. We kennen allemaal die verhalen van mensen waar het praktisch onmogelijk was, en toch is gelukt.
Pas kwam ik een oude schoolvriendin tegen, had haar denk ik 18 jaar niet gezien, ze was verhuisd maar was even weer terug in haar geboortedorp. Ze was hoogzwanger, en ik vroeg hoe het ging. We kwamen aan de praat en ze vertelde dat ze nog steeds niet kon beseffen dat ze een kindje ging krijgen. Het bleek dat ze beiden zo goed als onvruchtbaar waren verklaard, zelfs ICSI zou geen zin hebben, de artsen gaven minder dan 1% kans. Toch is ze 3 maand na die diagnose spontaan zwanger geworden. Ongelooflijk he...
Pas kwam ik een oude schoolvriendin tegen, had haar denk ik 18 jaar niet gezien, ze was verhuisd maar was even weer terug in haar geboortedorp. Ze was hoogzwanger, en ik vroeg hoe het ging. We kwamen aan de praat en ze vertelde dat ze nog steeds niet kon beseffen dat ze een kindje ging krijgen. Het bleek dat ze beiden zo goed als onvruchtbaar waren verklaard, zelfs ICSI zou geen zin hebben, de artsen gaven minder dan 1% kans. Toch is ze 3 maand na die diagnose spontaan zwanger geworden. Ongelooflijk he...
maandag 17 oktober 2011 om 21:53
Vorige week hoorde ik ook weer het welbekende adoptie verhaal: onvruchtbaar, alles gedaan, toen adoptie en poef zwanger. En dan denk ik: hoevaak komt dat nou voor? Het is bijzonder en daarom wordt het door iedereen herhaald. Dat idee heb ik tenminste.
Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat er echt wonderen gebeuren, kijk maar naar onze eigen Kaetje!
Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat er echt wonderen gebeuren, kijk maar naar onze eigen Kaetje!
maandag 17 oktober 2011 om 21:57
Ja, mensen hebben toch gauw de neiging om dat te vertellen he, als je verteld waar je mee bezig bent, is het altijd 'ik ken die en die...' en dan komt het verhaal weer wat positief eindigd. Ik zeg dan ook altijd, er zijn ook heel veel mensen die nooit zwanger worden. Het einde is niet altijd positief. Toch is er statistisch gezien maar een heel klein percentage die helemaal kinderloos blijven. Dus ik denk ook wel dat er meer succesverhalen zijn dan verdrietige verhalen.
maandag 17 oktober 2011 om 21:58
Een oom en tante van mij hebben het meegemaakt. Hun oudste is geadopteerd en daarna hebben ze nog 2 kinderen gekregen. In hun geval lag het aan het zaad van mijn oom dat mijn tante niet zwanger werd. Ook zo'n verhaal dus.
En mijn eigen inderdaad! Ik ken ook zelf persoonlijk en stel dat ICSI niet wilde (vonden ze te ver gaan) maar wel adoptie. De cursus etc. gedaan en toen bleek zij zwanger. Zij kwam er ook pas laat achter omdat ze (net als ik, dikke sukkel die ik ben) niet op het idee was gekomen om een test te doen.
En mijn eigen inderdaad! Ik ken ook zelf persoonlijk en stel dat ICSI niet wilde (vonden ze te ver gaan) maar wel adoptie. De cursus etc. gedaan en toen bleek zij zwanger. Zij kwam er ook pas laat achter omdat ze (net als ik, dikke sukkel die ik ben) niet op het idee was gekomen om een test te doen.
dinsdag 18 oktober 2011 om 12:35
Gisteravond een enorme huilbui gehad. Tot dolfijntje erover begon eigenlijk helemaal nog niet nagedacht over de komende "feestdagen" en wat dat voor mij gaat betekenen. Ik zie er als een berg tegenop op met kerst weer iedereen te zien. Vorig jaar kerst konden we iedereen vertellen dat we zwanger waren, dit jaar zit ik daar waarschijnlijk weer met een lege buik. Toen ik daarover na begon te denken sloeg het eigenlijk best hard in. Ik wil dat helemaal niet. Ik wil daar niet zitten met ongemakkelijke stiltes, ik wil daar niet zitten terwijl de kinderen van schoonzussen vrolijk ronddwarrelen en de baby drieling dr is. ookal zijn ze zo ontzettend schattig het is wel heel erg confronterend allemaal. Ik wil niet weer de vragen van mijn ouders en zusjes hebben over de IUI en hun ideeen erover. Ik wil iedereen altijd de ruimte geven zichzelf te uiten maar ik weet niet of ik dat wel aan kan deze kerst. Ik dacht dat ik met de uitgerekende datum in augustus de hardste klap wel had gehad maar deze komt wel heel hard aan. Misschien ook omdat ik nu ongesteld ben geworden dus poging 2 is ook mislukt.
Ik ben enorm in de war. Ik heb niet het gevoel dat het dit jaar nog gaat lukken ik voel me heel verdrietig en niet sterk genoeg de komende kerst "aan te gaan ".
Aan de andere kant denk ik "kom op meid! Het is even confronterend maar je hebt wel familie om je heen en dat is fijn. Niet de schouders laten hangen maar gewoon door de zure appel heen bijten en met alle afleiding van het koken, wat ik ook heel erg leuk vind, en de gezelligheid kom je dr wel doorheen. Iedereen die op dat moment om je heen is begrijpt het wel."
Terwijl ik dit typ zit ik weer te janken. Zucht. Ik weet ff niet goed waar ik met mn gevoel heen moet...
Manlief heeft al voorgesteld om hem lekker te smeren met zn tweetjes en in Disneyland te gaan zitten ofzo. Vond ik zo lief van hem. Ik weet alleen niet of weglopen hier de oplossing is...
Iemand advies?
Ik ben enorm in de war. Ik heb niet het gevoel dat het dit jaar nog gaat lukken ik voel me heel verdrietig en niet sterk genoeg de komende kerst "aan te gaan ".
Aan de andere kant denk ik "kom op meid! Het is even confronterend maar je hebt wel familie om je heen en dat is fijn. Niet de schouders laten hangen maar gewoon door de zure appel heen bijten en met alle afleiding van het koken, wat ik ook heel erg leuk vind, en de gezelligheid kom je dr wel doorheen. Iedereen die op dat moment om je heen is begrijpt het wel."
Terwijl ik dit typ zit ik weer te janken. Zucht. Ik weet ff niet goed waar ik met mn gevoel heen moet...
Manlief heeft al voorgesteld om hem lekker te smeren met zn tweetjes en in Disneyland te gaan zitten ofzo. Vond ik zo lief van hem. Ik weet alleen niet of weglopen hier de oplossing is...
Iemand advies?
dinsdag 18 oktober 2011 om 12:40
Kan me voorstellen dat je er even helemaal doorheen zit, zeker omdat je ongesteld geworden bent. Wat een tegenvaller zeg!! Nog een dikke ...
Ik zou het eventjes een paar dagen afwachten. Over 2 of 3 dagen heb je een uitgangsecho en dan begin je denk ik al weer met prikken of niet? Ik vond de wereld er dan altijd al weer heel anders uit zien. Ik zou in elk geval, als je geen zin hebt om met kerst over je IUI te praten, tegen je ouders zeggen dat je er met kerst geen vragen over wilt en dat je er zelf wel over begint als je dat wilt. En dan aan hen vragen om dat ook even tegen je zussen/broers te zeggen. Als ze veel ongevraagd hun mening geven zou ik het zelfs nu al doen. Of je stuurt iedereen een mailtje. Openheid is fijn maar het mag best op jullie voorwaarden.
Eurodisney (of misschien Bosrijk en dan de Efteling als die open is? Lekker dichtbij) is natuurlijk ook erg fijn hoewel je dan waarschijnlijk ook tussen de kinderen zit...
Ik zou het eventjes een paar dagen afwachten. Over 2 of 3 dagen heb je een uitgangsecho en dan begin je denk ik al weer met prikken of niet? Ik vond de wereld er dan altijd al weer heel anders uit zien. Ik zou in elk geval, als je geen zin hebt om met kerst over je IUI te praten, tegen je ouders zeggen dat je er met kerst geen vragen over wilt en dat je er zelf wel over begint als je dat wilt. En dan aan hen vragen om dat ook even tegen je zussen/broers te zeggen. Als ze veel ongevraagd hun mening geven zou ik het zelfs nu al doen. Of je stuurt iedereen een mailtje. Openheid is fijn maar het mag best op jullie voorwaarden.
Eurodisney (of misschien Bosrijk en dan de Efteling als die open is? Lekker dichtbij) is natuurlijk ook erg fijn hoewel je dan waarschijnlijk ook tussen de kinderen zit...
