Zwanger
alle pijlers
De prikbitches
woensdag 24 oktober 2012 om 10:18
Kuuk, wat rot dat je er zo op terug kijkt. Dat je verschillende artsen krijgt is "normaal". Dat zou het misschien niet moeten zijn maar in de meeste grote ziekenhuizen zie je gewoon steeds een ander. Voor jou extra lastig, dat begrijp ik wel.
Een volgende keer zou ik je man vragen om het voor je op te nemen. Tijdens het hele traject (en ook tijdens zwangerschap en bevalling) kan een man weinig doen. Dit is iets dat hij van je over kan nemen. Hij kan voor je opkomen en zeggen: ze wil hier niet over praten. Mijn man heeft dat ook voor mij gedaan toen ik bevallen moest en vlak na de bevalling. En hij is helemaal niet zo assertief hoor! Dit was gewoon iets dat hij kon doen. Dus toen ik pijnstilling wilde maar het niet tegen de vlos durfde te zeggen heeft hij dat gedaan en meer van dat soort dingen. Ik wilde bijvoorbeeld tijdens een wee niet aangeraakt worden. Hij hield alle grijpgrage handen bij me vandaan. Zo kan je man ook écht iets bijdragen.
Verder kan ik je het boekje "open zenuw" aanraden. Voor mij een echte eyeopener. Het gaat over de MMM maar is op veel meer dingen toepasbaar denk ik. Toen ik dat las drong het pas tot me door dat mensen eigenlijk niets kunnen zeggen dat 100% bij iedereen in goede aarde valt. De één wil er over praten, de ander niet. De één wil positieve verhalen horen van anderen, de ander niet. De één vindt het stellen van vragen interesse tonen, de ander vindt het bemoeienis. Maar in de basis komt het vanuit goede bedoelingen. En soms uit menselijke nieuwsgierigheid Het heeft mij heel wat negatieve energie bespaard, dat ik dat boekje gelezen heb.
Een volgende keer zou ik je man vragen om het voor je op te nemen. Tijdens het hele traject (en ook tijdens zwangerschap en bevalling) kan een man weinig doen. Dit is iets dat hij van je over kan nemen. Hij kan voor je opkomen en zeggen: ze wil hier niet over praten. Mijn man heeft dat ook voor mij gedaan toen ik bevallen moest en vlak na de bevalling. En hij is helemaal niet zo assertief hoor! Dit was gewoon iets dat hij kon doen. Dus toen ik pijnstilling wilde maar het niet tegen de vlos durfde te zeggen heeft hij dat gedaan en meer van dat soort dingen. Ik wilde bijvoorbeeld tijdens een wee niet aangeraakt worden. Hij hield alle grijpgrage handen bij me vandaan. Zo kan je man ook écht iets bijdragen.
Verder kan ik je het boekje "open zenuw" aanraden. Voor mij een echte eyeopener. Het gaat over de MMM maar is op veel meer dingen toepasbaar denk ik. Toen ik dat las drong het pas tot me door dat mensen eigenlijk niets kunnen zeggen dat 100% bij iedereen in goede aarde valt. De één wil er over praten, de ander niet. De één wil positieve verhalen horen van anderen, de ander niet. De één vindt het stellen van vragen interesse tonen, de ander vindt het bemoeienis. Maar in de basis komt het vanuit goede bedoelingen. En soms uit menselijke nieuwsgierigheid Het heeft mij heel wat negatieve energie bespaard, dat ik dat boekje gelezen heb.
woensdag 24 oktober 2012 om 10:53
Kaetje, wat lief! Dankjewel. Ik ga het boekje aanschaffen!
Ik weet wel dat iedereen er anders tegenaan kijkt. En dat het vaak goedbedoeld is. Maar ik vind het best jammer dat ík altijd degene ben die dat moet bedenken en dat niet een arts die fijngevoeligheid heeft. Die heeft in zijn vak met zoveel verschillende gevallen en problemen te maken.. Die zijn er vaak ook op getraind..
En de verschillende artsen, ja daar ontkom je niet aan. Al werd ons van te voren gevraagd of wij dat wilden, waarna wij uitgelegd hebben hoe we er tegenaan keken.. Dat konden ze goed begrijpen en ze gingen er rekening mee houden. Ze plaatsten ons bij een arts (die wel heel fijngevoelig was) en de afspraak voor de punctie vertelden ze dat hij nooit puncties en terugplaatsingen deed. Dat was jammer, maar ik snapte het wel. Al was het fijn geweest als ze dat vooraf gemeld hadden. Dan stel je je daar een beetje op in en dan maak je de volgende afspraak bij de arts die de punctie gaat doen.
De arts van de terugplaatsing vertelde dat iedereen gespannen was voor de punctie en terugplaatsing en dat ze dat goed kon begrijpen. Ik heb me toen afgevraagd waarom ze dan niet begreep dat ik niet wilde praten over mijn protheses. Heb ook echt maar heel kort geantwoord.
Hoe dan ook, het is inmiddels achter de rug en we zijn weer een ervaring rijker. En ik weet waar ik me op in moet stellen met een volgende behandeling.
Zal proberen iets assertiever te zijn dan. Al heb ik dat bij één van de artsen geprobeerd, die zei vervolgens "ik heb het idee dat je je zit te verdedigen..." Tja, dan ben je snel klaar natuurlijk!
Ik merk trouwens dat ik het wachten nu al lang vind... Erg he?! Ik moet nog 10 dagen...
Ik weet wel dat iedereen er anders tegenaan kijkt. En dat het vaak goedbedoeld is. Maar ik vind het best jammer dat ík altijd degene ben die dat moet bedenken en dat niet een arts die fijngevoeligheid heeft. Die heeft in zijn vak met zoveel verschillende gevallen en problemen te maken.. Die zijn er vaak ook op getraind..
En de verschillende artsen, ja daar ontkom je niet aan. Al werd ons van te voren gevraagd of wij dat wilden, waarna wij uitgelegd hebben hoe we er tegenaan keken.. Dat konden ze goed begrijpen en ze gingen er rekening mee houden. Ze plaatsten ons bij een arts (die wel heel fijngevoelig was) en de afspraak voor de punctie vertelden ze dat hij nooit puncties en terugplaatsingen deed. Dat was jammer, maar ik snapte het wel. Al was het fijn geweest als ze dat vooraf gemeld hadden. Dan stel je je daar een beetje op in en dan maak je de volgende afspraak bij de arts die de punctie gaat doen.
De arts van de terugplaatsing vertelde dat iedereen gespannen was voor de punctie en terugplaatsing en dat ze dat goed kon begrijpen. Ik heb me toen afgevraagd waarom ze dan niet begreep dat ik niet wilde praten over mijn protheses. Heb ook echt maar heel kort geantwoord.
Hoe dan ook, het is inmiddels achter de rug en we zijn weer een ervaring rijker. En ik weet waar ik me op in moet stellen met een volgende behandeling.
Zal proberen iets assertiever te zijn dan. Al heb ik dat bij één van de artsen geprobeerd, die zei vervolgens "ik heb het idee dat je je zit te verdedigen..." Tja, dan ben je snel klaar natuurlijk!
Ik merk trouwens dat ik het wachten nu al lang vind... Erg he?! Ik moet nog 10 dagen...
woensdag 24 oktober 2012 om 11:46
Dat denk ik ook Kaetje lief dat je hier nog regelmatig bent. Hoe gaat het met jullie? Heb jij deze week vakantie?
Kuuk, sterkte hoor de komende 10 dagen. Hoop echt dat je voldoende afleiding hebt. Bedenk dat je de uitkomst toch niet kunt beïnvloeden.
Sawasdee, herkenbaar hoor die drempel. En dan achteraf realiseren dat het echt niets voorstelt haha. Toch is mijn man de prikken op een gegeven moment gaan toedienen. Sta jezelf dit ook toe als het echt niet gaat.
Kidon, hoop dat de punctie meeviel en dat je angst (deels) onterecht was. Weer een stapje verder nu. Ik duim voor een mooi resultaat.
Kuuk, sterkte hoor de komende 10 dagen. Hoop echt dat je voldoende afleiding hebt. Bedenk dat je de uitkomst toch niet kunt beïnvloeden.
Sawasdee, herkenbaar hoor die drempel. En dan achteraf realiseren dat het echt niets voorstelt haha. Toch is mijn man de prikken op een gegeven moment gaan toedienen. Sta jezelf dit ook toe als het echt niet gaat.
Kidon, hoop dat de punctie meeviel en dat je angst (deels) onterecht was. Weer een stapje verder nu. Ik duim voor een mooi resultaat.
woensdag 24 oktober 2012 om 13:12
Hey!
Ik ben weer terug. Het is me heeeeeeeeel erg meegevallen.
Was wel heel zenuwachtig, slecht geslapen. Draaien en half wakker. Toen zoontje naar school gebracht. Lekker afleiding. Dus toen ging het wel weer.
Om half tien was ik er al. En kwart voor tien kreeg ik mijn roesje.
Heeeeerlijk!!!! Heb helemaal niets gemerkt. Toen ik wakker werd kwam mijn man de uitslaapkamer binnen gelopen.
Ze hebben 14 eitjes eruit gehaald.
Hij was heel tevreden. Heb die heerlijke pillen mee gekregen. En ik moet vanavond beginnen. En ik moet ze nemen tot eventueel het eerste trimester als ik zwanger zou zijn dan hè.
Morgen gaat ie bellen. Dan hoor ik hoeveel er bevrucht zijn.
Spannend hoor! Ze denken zaterdag terug te plaatsen. Maar het kon ook misschien maandag worden. Ligt een beetje hoe het gaat.
Ik wacht het af.
Kuuk, ik begrijp je wel hoor wat betreft verschillende artsen.
Waar ik ga is een privé kliniek en hij doet alles zelf. Ook vandaag met de punctie. Hij heeft dat gedaan. En ik voelde me daardoor echt meer op mijn gemak.
Maar in een openbaar ziekenhuis is dat waarschijnlijk anders.
Ik kan me echt voorstellen en zeker in jouw geval dat dat heel vervelend is.
Inderdaad wat kaetje zegt, laat je man het woord voeren als jij dat moeilijk vind.
Sawasdee wat goed dat je m zelf gezet hebt!!! Was het decapeptyl? Ik vond die naald echt een beetje vervelend.
Maar je zult zien dat het steeds makkelijker gaat. Ik voelde de eerste dag ook echt die vloeistof erin gaan. En dat irriteerde me nog het meest. Na de derde dag voelde ik dat niet meer.
Cc, ja het viel dus uiteindelijk heel erg mee. Maar je leest van die enge verhalen. Dus je bent toch een beetje beïnvloed zeg maar.
En ik heb natuurlijk een roesje gekregen. Echt petje af voor diegene die dat zonder hebben gedaan.
Zo nu ga ik lekker mijn bedje in. Beetje lezen.
Fijne dag iedereen.
X
Ik ben weer terug. Het is me heeeeeeeeel erg meegevallen.
Was wel heel zenuwachtig, slecht geslapen. Draaien en half wakker. Toen zoontje naar school gebracht. Lekker afleiding. Dus toen ging het wel weer.
Om half tien was ik er al. En kwart voor tien kreeg ik mijn roesje.
Heeeeerlijk!!!! Heb helemaal niets gemerkt. Toen ik wakker werd kwam mijn man de uitslaapkamer binnen gelopen.
Ze hebben 14 eitjes eruit gehaald.
Hij was heel tevreden. Heb die heerlijke pillen mee gekregen. En ik moet vanavond beginnen. En ik moet ze nemen tot eventueel het eerste trimester als ik zwanger zou zijn dan hè.
Morgen gaat ie bellen. Dan hoor ik hoeveel er bevrucht zijn.
Spannend hoor! Ze denken zaterdag terug te plaatsen. Maar het kon ook misschien maandag worden. Ligt een beetje hoe het gaat.
Ik wacht het af.
Kuuk, ik begrijp je wel hoor wat betreft verschillende artsen.
Waar ik ga is een privé kliniek en hij doet alles zelf. Ook vandaag met de punctie. Hij heeft dat gedaan. En ik voelde me daardoor echt meer op mijn gemak.
Maar in een openbaar ziekenhuis is dat waarschijnlijk anders.
Ik kan me echt voorstellen en zeker in jouw geval dat dat heel vervelend is.
Inderdaad wat kaetje zegt, laat je man het woord voeren als jij dat moeilijk vind.
Sawasdee wat goed dat je m zelf gezet hebt!!! Was het decapeptyl? Ik vond die naald echt een beetje vervelend.
Maar je zult zien dat het steeds makkelijker gaat. Ik voelde de eerste dag ook echt die vloeistof erin gaan. En dat irriteerde me nog het meest. Na de derde dag voelde ik dat niet meer.
Cc, ja het viel dus uiteindelijk heel erg mee. Maar je leest van die enge verhalen. Dus je bent toch een beetje beïnvloed zeg maar.
En ik heb natuurlijk een roesje gekregen. Echt petje af voor diegene die dat zonder hebben gedaan.
Zo nu ga ik lekker mijn bedje in. Beetje lezen.
Fijne dag iedereen.
X
woensdag 24 oktober 2012 om 13:31
Kuuk, ik heb in overleg met de arts ook alle supplementen gebruikt, echter werd mij wel op het hart gedrukt dat als ik een positieve test had ik direct moest stoppen met alles behalve foliumzuur. Er is te winig bekend over de gevolgen van die supplementen voor de ongeboren vrucht.
Het boekje waar Kaetje het over heeft heb ik hier ergens liggen, als je wil kan ik die voor je opzoeken.
Het boekje waar Kaetje het over heeft heb ik hier ergens liggen, als je wil kan ik die voor je opzoeken.
woensdag 24 oktober 2012 om 14:34
Hoi allemaal,
Hier weer even een berichtje van mij.
Draaiorgel, gefeliciteerd met je positieve test! Super!
Kidon, fijn dat de punctie is meegevallen. En 14 eitjes, WOW.
Hopelijk worden het mooie embryo's.
Maantje, nog een paar dagen en dan weet je of het gelukt is. Spannend zeg!
Kuuk, voor jou ook spannend. Goed dat je veel leuke dingen plant en genoeg afleiding hebt. En trek je niets aan van opmerkingen van familieleden (makkelijker gezegd dan gedaan, maar toch).
Sawasdee, fijn dat het prikken is meegevallen.
Hier weer even een berichtje van mij.
Draaiorgel, gefeliciteerd met je positieve test! Super!
Kidon, fijn dat de punctie is meegevallen. En 14 eitjes, WOW.
Hopelijk worden het mooie embryo's.
Maantje, nog een paar dagen en dan weet je of het gelukt is. Spannend zeg!
Kuuk, voor jou ook spannend. Goed dat je veel leuke dingen plant en genoeg afleiding hebt. En trek je niets aan van opmerkingen van familieleden (makkelijker gezegd dan gedaan, maar toch).
Sawasdee, fijn dat het prikken is meegevallen.
woensdag 24 oktober 2012 om 14:47
En nog even een ego-berichtje:
Vandaag gesprek gehad met de gyn. Het gesprek ging eigenlijk precies zoals ik verwacht had. Ze konden geen oorzaken benoemen voor het kapot gaan van de 3 eitjes. Juist doordat het zo weinig voorkomt is het moeilijk om een oorzaak te benoemen. Ze zei dat het kon liggen aan de kwaliteit van mijn eicellen, maar dat het ook gewoon pech kan zijn.
Verder kan endometriose een oorzaak zijn mede gelet op mijn andere klachten (darmklachten, cystes, lange en pijnlijke menstruatie, bloedingen tussendoor etc). Zo'n infectie komt ook vaker voor bij vrouwen met endometriose dus dat kan ermee te maken hebben.
Haar advies is om na te denken over een kijkoperatie (geen HSG, maar een diagnostische laparoscopie). Ze heeft mij echter wel gewaarschuwd voor mogelijke complicaties (de urinewegen of darmen kunnen blijvend beschadigd worden). De kans daarop is klein, maar dat is de kans op een infectie bij een punctie ook. En aangezien ik die infectie ook heb opgelopen, twijfel ik heel erg. Bovendien zijn de meningen verdeeld over het nut van een laparoscopie. Als ze verklevingen vinden, kunnen ze die weghalen, maar het is niet gezegd dat ik daarna wel zwanger kan worden. Anderzijds: na zo'n operatie weet ik wel of endometriose een rol speelt en kunnen ze hun behandelplan hierop aanpassen.
Ze zei ook dat het mogelijk is om nog een 2e ICSI poging in te plannen (ook als ik niet kies voor de laparoscopie). Maar als ik dan nog een keer een zelfde resultaat heb, heeft een 3e poging geen zin meer zei ze.
Erg lastig vind ik de keuze..... een laparoscopie lijkt mij erg heftig. Van de andere kant, stel dat ik endometriose heb, dan kunnen ze dit behandelen zodat mijn zwangerschapskansen iets groter worden. En dan heeft een 2e en 3e ICSI poging ook meer zin.
Wat denken jullie? Heeft iemand ervaring met een laparoscopie? Valt het mee?
En waar hebben andere endometriose-vrouwen voor gekozen?
Vandaag gesprek gehad met de gyn. Het gesprek ging eigenlijk precies zoals ik verwacht had. Ze konden geen oorzaken benoemen voor het kapot gaan van de 3 eitjes. Juist doordat het zo weinig voorkomt is het moeilijk om een oorzaak te benoemen. Ze zei dat het kon liggen aan de kwaliteit van mijn eicellen, maar dat het ook gewoon pech kan zijn.
Verder kan endometriose een oorzaak zijn mede gelet op mijn andere klachten (darmklachten, cystes, lange en pijnlijke menstruatie, bloedingen tussendoor etc). Zo'n infectie komt ook vaker voor bij vrouwen met endometriose dus dat kan ermee te maken hebben.
Haar advies is om na te denken over een kijkoperatie (geen HSG, maar een diagnostische laparoscopie). Ze heeft mij echter wel gewaarschuwd voor mogelijke complicaties (de urinewegen of darmen kunnen blijvend beschadigd worden). De kans daarop is klein, maar dat is de kans op een infectie bij een punctie ook. En aangezien ik die infectie ook heb opgelopen, twijfel ik heel erg. Bovendien zijn de meningen verdeeld over het nut van een laparoscopie. Als ze verklevingen vinden, kunnen ze die weghalen, maar het is niet gezegd dat ik daarna wel zwanger kan worden. Anderzijds: na zo'n operatie weet ik wel of endometriose een rol speelt en kunnen ze hun behandelplan hierop aanpassen.
Ze zei ook dat het mogelijk is om nog een 2e ICSI poging in te plannen (ook als ik niet kies voor de laparoscopie). Maar als ik dan nog een keer een zelfde resultaat heb, heeft een 3e poging geen zin meer zei ze.
Erg lastig vind ik de keuze..... een laparoscopie lijkt mij erg heftig. Van de andere kant, stel dat ik endometriose heb, dan kunnen ze dit behandelen zodat mijn zwangerschapskansen iets groter worden. En dan heeft een 2e en 3e ICSI poging ook meer zin.
Wat denken jullie? Heeft iemand ervaring met een laparoscopie? Valt het mee?
En waar hebben andere endometriose-vrouwen voor gekozen?
woensdag 24 oktober 2012 om 21:06
Kidon, wat een fantastische score! Nu hopen op mooie bevruchtingen!!
Choco, wat een lastige keuze zeg. Ik vind het heel moeilijk om je hierin te kunnen adviseren omdat ik hier zelf geen ervaring mee heb. Waar sta je momenteel in het traject? Ik bedoel, hoe lang zitten jullie nu in de mmm en hoeveel pogingen heb je gehad? Ik zou zeggen praat er veel over met je man/vriend, je ouders, andere familie en/of vrienden. Dat helpt je ook om je eigen gedachten hierover op een rijtje te zetten. Veel sterkte met het maken van de keuze...
Choco, wat een lastige keuze zeg. Ik vind het heel moeilijk om je hierin te kunnen adviseren omdat ik hier zelf geen ervaring mee heb. Waar sta je momenteel in het traject? Ik bedoel, hoe lang zitten jullie nu in de mmm en hoeveel pogingen heb je gehad? Ik zou zeggen praat er veel over met je man/vriend, je ouders, andere familie en/of vrienden. Dat helpt je ook om je eigen gedachten hierover op een rijtje te zetten. Veel sterkte met het maken van de keuze...
woensdag 24 oktober 2012 om 21:56
Stille meelezer meldt zich speciaal voor choco.
Ik heb in 2009 2x en in 2010 1x een laparoscopie ivm endometriose gehad. Ik had hele grote lekkende cystes (inhoud meer dan anderhalve liter)die ook op echo te zien waren en héél erg veel klachten gaven. Voor mij was de keuze makkelijk vanwege de enorme pijn.
Herstellen van de operatie duurde bij mij ongeveer 2 weken.
Mijn derde operatie was om mijn buik vpor te bereiden op een zwangerschap. 10 dagen na de operatie begon ik met stimulatie ivm ivf, nu heb ik een gezonde dochter van ruim anderhalf.
Wat jij moet doen kan ik niet zeggen. Maar duidelijkheid over je diagnose kan helpen, ook al is het door een operatie niet genezen. Een operatie is wel een heftig middel, vooral vanwege de narcose.
Succes met je beslissing.
Ik heb in 2009 2x en in 2010 1x een laparoscopie ivm endometriose gehad. Ik had hele grote lekkende cystes (inhoud meer dan anderhalve liter)die ook op echo te zien waren en héél erg veel klachten gaven. Voor mij was de keuze makkelijk vanwege de enorme pijn.
Herstellen van de operatie duurde bij mij ongeveer 2 weken.
Mijn derde operatie was om mijn buik vpor te bereiden op een zwangerschap. 10 dagen na de operatie begon ik met stimulatie ivm ivf, nu heb ik een gezonde dochter van ruim anderhalf.
Wat jij moet doen kan ik niet zeggen. Maar duidelijkheid over je diagnose kan helpen, ook al is het door een operatie niet genezen. Een operatie is wel een heftig middel, vooral vanwege de narcose.
Succes met je beslissing.
woensdag 24 oktober 2012 om 22:45
@ Sawasdee: ik heb 6 IUI's gehad en 1 ICSI. Bij de laatste ICSI had ik 6 eicellen waarvan er 3 kapot zijn gegaan bij het aanprikken, 2 te klein waren en 1 niet goed deelde. Het is nu de vraag wat een handige vervolgstap is.
@ Selle: wat lief dat je voor mij een berichtje plaatst. Thanks! Pittig zeg 3 keer een operatie! En 2 weken hersteltijd is ook erg lang. Vond je het wel meevallen of juist niet?
En super dat je, ondanks je endometriose, zwanger bent geworden. Ik weet dat er meer vrouwen zwanger worden ondanks endometriose maar het is ook vaak een reden dat vrouwen verminderd vruchtbaar zijn. Dus extra bijzonder als het dan toch lukt.
Wat het bij mij lastig maakt is dat het endometriose kan zijn, maar niet alle verschijnselen op mij van toepassing zijn. Ze komen hier pas achter tijdens de kijkoperatie. Op echo's zien ze bij mij geen verklevingen. Wel hebben ze regelmatig cystes gezien, maar die gingen na een paar cyclussen vanzelf weer weg. Verder heb ik wel pijnklachten tijdens de menstruatie, maar niet zo extreem dat ik niet meer kan functioneren. Verder wel heel regelmatig darmklachten, maar dat kan ook wijzen op iets anders. Kortom: niet alles wijst op endometriose, maar het zou een oorzaak kunnen zijn.
Ik heb een afspraak gemaakt voor een second opinion in een academisch ziekenhuis omdat ze daar gespecialiseerde endometriose-artsen hebben. Daarna hak ik een knoop door over het vervolg.
Lief dat jullie gereageerd hebben!
@ Selle: wat lief dat je voor mij een berichtje plaatst. Thanks! Pittig zeg 3 keer een operatie! En 2 weken hersteltijd is ook erg lang. Vond je het wel meevallen of juist niet?
En super dat je, ondanks je endometriose, zwanger bent geworden. Ik weet dat er meer vrouwen zwanger worden ondanks endometriose maar het is ook vaak een reden dat vrouwen verminderd vruchtbaar zijn. Dus extra bijzonder als het dan toch lukt.
Wat het bij mij lastig maakt is dat het endometriose kan zijn, maar niet alle verschijnselen op mij van toepassing zijn. Ze komen hier pas achter tijdens de kijkoperatie. Op echo's zien ze bij mij geen verklevingen. Wel hebben ze regelmatig cystes gezien, maar die gingen na een paar cyclussen vanzelf weer weg. Verder heb ik wel pijnklachten tijdens de menstruatie, maar niet zo extreem dat ik niet meer kan functioneren. Verder wel heel regelmatig darmklachten, maar dat kan ook wijzen op iets anders. Kortom: niet alles wijst op endometriose, maar het zou een oorzaak kunnen zijn.
Ik heb een afspraak gemaakt voor een second opinion in een academisch ziekenhuis omdat ze daar gespecialiseerde endometriose-artsen hebben. Daarna hak ik een knoop door over het vervolg.
Lief dat jullie gereageerd hebben!
donderdag 25 oktober 2012 om 03:28
-Kom even inbreken voor Choco-
Zelf heb ik een jaar geleden een laparoscopie gehad voor het verwijderen van een cyste. De operatie op zichzelf valt wel mee. Had nog wel 1-2 weken last van m'n buik, nek en schouders, maar dat hoort erbij. Echter de uitslag viel mij erg tegen. De cyste bleek in mijn eileider te zitten ipv op eierstok. Ze hebben niet alles kunnen weghalen daardoor. En die eileider is ook minder toegankelijk door die cyste. Ook waren er verklevingen te zien. Maar gelukkig geen aanwijzingen voor endometriose. Toch is het goed geweest dat ik die operatie ondergaan heb. Want toen is pas gezien dat de cyste in m'n eileider zat ipv op eierstok. Niet alles is op
een echo te zien.
Nu moet ik volgende week helaas weer geopereerd als voorbereiding voor ICSI behandeling. Nu gaan ze die eileider weghalen of als het mogelijk is alleen de cyste.
Ik snap dat je het heel heftig vind. Vind het zelf ook heel heftig allemaal.
Maar aan de andere kant is voor jou duidelijkheid over je diagnose misschien ook belangrijk. Ook al valt het bericht wat je dan krijgt misschien tegen. En wat je zelf ook al zegt dan kunnen ze misschien gerichter behandelen.
Sterkte met het besluit wat je gaat nemen!
Zelf heb ik een jaar geleden een laparoscopie gehad voor het verwijderen van een cyste. De operatie op zichzelf valt wel mee. Had nog wel 1-2 weken last van m'n buik, nek en schouders, maar dat hoort erbij. Echter de uitslag viel mij erg tegen. De cyste bleek in mijn eileider te zitten ipv op eierstok. Ze hebben niet alles kunnen weghalen daardoor. En die eileider is ook minder toegankelijk door die cyste. Ook waren er verklevingen te zien. Maar gelukkig geen aanwijzingen voor endometriose. Toch is het goed geweest dat ik die operatie ondergaan heb. Want toen is pas gezien dat de cyste in m'n eileider zat ipv op eierstok. Niet alles is op
een echo te zien.
Nu moet ik volgende week helaas weer geopereerd als voorbereiding voor ICSI behandeling. Nu gaan ze die eileider weghalen of als het mogelijk is alleen de cyste.
Ik snap dat je het heel heftig vind. Vind het zelf ook heel heftig allemaal.
Maar aan de andere kant is voor jou duidelijkheid over je diagnose misschien ook belangrijk. Ook al valt het bericht wat je dan krijgt misschien tegen. En wat je zelf ook al zegt dan kunnen ze misschien gerichter behandelen.
Sterkte met het besluit wat je gaat nemen!
donderdag 25 oktober 2012 om 10:07
M1982 lief dat je voor mij inbreekt! Hoe hebben ze die cyste bij jou ontdekt? Probeerde jij toen ook al zwanger te worden? En ze halen de cyste/eileider weg zodat de ICSI kansen toenemen neem ik aan? Wel heel heftig dat er misschien een eileider weg gehaald wordt. Hopelijk blijkt dat tijdens de operatie niet nodig te zijn. En jouw man heeft dus ook verminderd zaad aangezien je over ICSI spreekt? Bij ons is dat ook zo en het idee dat wij beide verminderd vruchtbaar zijn maakt het extra lastig. Voor mijn gevoel is het makkelijker op te lossen als er maar bij 1 van de 2 een probleem is. Het is wel fijn als ze duidelijkheid kunnen geven over mijn diagnose, maar het middel is zo ingrijpend. En als ik dan ook nog bedenk dat het wellicht helemaal niet tot een positief resultaat leidt, dan ga ik nog meer twijfelen. Is het dit allemaal waard? Ik denk dat ik de operatie sneller zou doen als de zaadkwaliteit van mijn man wel goed zou zijn (dan is immers zeker dat het probleem bij mij ligt). Maar wel fijn om te horen dat je de operatie zelf mee vond vallen. Dat stelt mij wel gerust.
donderdag 25 oktober 2012 om 10:22
Choco, wat een heftige keus sta je voor. Het hele traject van IVF/ICSI is op zich al zwaar. Maar je weet nooit of de uitkomst positief gaat zijn. Ook al ligt het maar aan 1 van de twee.
Maar ik begrijp je angst.
Want als je die operatie doet en ICSI slaagt nog niet dan is de teleurstelling nog groter. Ik heb echt met je te doen. Als ik jou was zou ik gewoon heel veel informatie inwinnen en dan op gevoel een keus maken.
Wat zegt je man hierover? En wat is er met zijn zaad aan de hand?
Nogmaals heel veel sterkte.
Ik meld me hier straks als de dokter heeft gebeld.
X
Maar ik begrijp je angst.
Want als je die operatie doet en ICSI slaagt nog niet dan is de teleurstelling nog groter. Ik heb echt met je te doen. Als ik jou was zou ik gewoon heel veel informatie inwinnen en dan op gevoel een keus maken.
Wat zegt je man hierover? En wat is er met zijn zaad aan de hand?
Nogmaals heel veel sterkte.
Ik meld me hier straks als de dokter heeft gebeld.
X
donderdag 25 oktober 2012 om 10:46
Kidon, je hebt helemaal gelijk. Het is sowieso een slopend traject met veel onzekerheid.
Maar als er bij één van de twee problemen zijn dan heb je in ieder geval een duidelijkere diagnose en kan je de mogelijkheden beter afwegen. Stel dat het zeker aan mij ligt, dan zou ik minder twijfelen over de operatie en zou ik (na de IVF/ICSI-procecedure) de stap naar eiceldonatie overwegen. En andersom ook (zaaddonor). Ook al besef ik mij dat dit heel ingrijpende keuzes zijn en het niet gemakkelijk is om een donor te vinden. Maar de wens voor een kindje is zo groot.
En mijn mans zaad... Toen wij begonnen met IUI was zijn zaadkwaliteit rond de 60-80 miljoen. Best redelijk eigenlijk. Echter de laatste 5 pogingen (4 keer IUI, 1 keer ICSI) was het rond de 1 - 1,5 miljoen. En daarnaast is de beweeglijkheid ook een probleem. Voor ons ook een groot vraagteken hoe dat in een paar maanden tijd zo gedaald is. Helaas is het de laatste anderhalf jaar niet meer omhoog gegaan.
Kidon, hopelijk voor jou straks goed nieuws! Ik duim voor je!
Maar als er bij één van de twee problemen zijn dan heb je in ieder geval een duidelijkere diagnose en kan je de mogelijkheden beter afwegen. Stel dat het zeker aan mij ligt, dan zou ik minder twijfelen over de operatie en zou ik (na de IVF/ICSI-procecedure) de stap naar eiceldonatie overwegen. En andersom ook (zaaddonor). Ook al besef ik mij dat dit heel ingrijpende keuzes zijn en het niet gemakkelijk is om een donor te vinden. Maar de wens voor een kindje is zo groot.
En mijn mans zaad... Toen wij begonnen met IUI was zijn zaadkwaliteit rond de 60-80 miljoen. Best redelijk eigenlijk. Echter de laatste 5 pogingen (4 keer IUI, 1 keer ICSI) was het rond de 1 - 1,5 miljoen. En daarnaast is de beweeglijkheid ook een probleem. Voor ons ook een groot vraagteken hoe dat in een paar maanden tijd zo gedaald is. Helaas is het de laatste anderhalf jaar niet meer omhoog gegaan.
Kidon, hopelijk voor jou straks goed nieuws! Ik duim voor je!
donderdag 25 oktober 2012 om 11:04
Choco, ik begrijp wat je bedoelt hoor. Voor je gevoel kan het beter aan 1 van de twee liggen. Dan aan beide partners. Maar er zijn natuurlijk heel veel stellen waar het aan beide lag en die toch zwanger zijn geworden. Dus het is nog altijd mogelijk.
Ik hoop dat die second opinion je wat meer informatie kan geven en dat je dan met een gerust hart een keuze kan maken.
Ik moest even een traantje weg slikken toen je zei, de wens voor een kindje is zo groot. Ik wens met je mee dat het je uiteindelijk gaat lukken. Het leven is soms zo oneerlijk. Dat er zoveel stellen zijn die zoveel moeite moeten doen. Terwijl er sommige vrouwen zo zwanger worden.
Je verhaal raakt me echt.
Een dikke knuffel.
X
Ik hoop dat die second opinion je wat meer informatie kan geven en dat je dan met een gerust hart een keuze kan maken.
Ik moest even een traantje weg slikken toen je zei, de wens voor een kindje is zo groot. Ik wens met je mee dat het je uiteindelijk gaat lukken. Het leven is soms zo oneerlijk. Dat er zoveel stellen zijn die zoveel moeite moeten doen. Terwijl er sommige vrouwen zo zwanger worden.
Je verhaal raakt me echt.
Een dikke knuffel.
X
donderdag 25 oktober 2012 om 11:09
*breekt in voor choco*
Hoi choco, ik heb onlangs ook een laparoscopie gehad. Het is me enorm meegevallen. Er is mij trouwens vantevoren niets verteld over het mogelijk beschadigen van de darmen enz. Ze hebben toen geconstateerd dat een eileider dicht zit. Dit was niet duidelijk geworden bij de HSG. Al met al zijn we er dus toch wijzer van geworden. Er is ook niks geopereerd maar alleen gekeken. Volgens mij is de kans op beschadigingen dan ook klein. Ik heb zo'n drie dagen wat last gehad van de wonden. Niet zo erg dat ik pijnstilling gebruikte trouwens. Heb een weekje rustig aan gedaan en het herstel ging vlot. Als ze echt opereren zal dat wrs wel langer duren denk ik. Het is natuurlijk een afweging die je zelf moet maken maar zo'n kijkoperatie kan echt heel nuttig zijn. Zeker als ze vermoeden dat je misschien endometriose hebt. Succes!
*breekt weer uit*
Hoi choco, ik heb onlangs ook een laparoscopie gehad. Het is me enorm meegevallen. Er is mij trouwens vantevoren niets verteld over het mogelijk beschadigen van de darmen enz. Ze hebben toen geconstateerd dat een eileider dicht zit. Dit was niet duidelijk geworden bij de HSG. Al met al zijn we er dus toch wijzer van geworden. Er is ook niks geopereerd maar alleen gekeken. Volgens mij is de kans op beschadigingen dan ook klein. Ik heb zo'n drie dagen wat last gehad van de wonden. Niet zo erg dat ik pijnstilling gebruikte trouwens. Heb een weekje rustig aan gedaan en het herstel ging vlot. Als ze echt opereren zal dat wrs wel langer duren denk ik. Het is natuurlijk een afweging die je zelf moet maken maar zo'n kijkoperatie kan echt heel nuttig zijn. Zeker als ze vermoeden dat je misschien endometriose hebt. Succes!
*breekt weer uit*
donderdag 25 oktober 2012 om 11:20
Kidon: wat een lieve reactie. Dankjewel!
Kippatat: heel fijn om te lezen.
Als ik zo de verhalen lees van jullie (Selle, m1982, kaetje en kippatat) dan ga ik positiever denken over de operatie. Selle is uiteindelijk zwanger geworden, bij m1982 is een duidelijke oorzaak gevonden die ze op gaan lossen. En kaetje en kippatat wat mij in jullie verhalen gerust stelt is dat jullie de kijkoperatie mee vonden vallen. Dit geeft mij toch weer wat moed.
Kippatat: heel fijn om te lezen.
Als ik zo de verhalen lees van jullie (Selle, m1982, kaetje en kippatat) dan ga ik positiever denken over de operatie. Selle is uiteindelijk zwanger geworden, bij m1982 is een duidelijke oorzaak gevonden die ze op gaan lossen. En kaetje en kippatat wat mij in jullie verhalen gerust stelt is dat jullie de kijkoperatie mee vonden vallen. Dit geeft mij toch weer wat moed.
donderdag 25 oktober 2012 om 11:50
Even een ego berichtje.
(Voel me bijna een beetje schuldig )
Maar de dokter heeft gebeld.
Van de 14 eicellen zijn er 10 embryo's op dit moment. Een heel mooi bericht. Morgen belt ie weer om te laten weten hoeveel er nog zijn. Ik ben nog steeds heel nuchter moet ik zeggen, omdat ik weet dat er van alles kan gebeuren natuurlijk. Maar we zijn weer een stapje verder. Zo zie ik het maar.
Hoe gaat het met de dames op het wachtbankje?
Het is een beetje stil uit die hoek. Jullie zijn toch niet misselijk van het koekjes en taart eten hè?!
Choco, fijn dat je steun krijgt van mensen die hier informatie geven wat betreft hun ervaringen. En dat het je gerust stelt.
Wanneer heb je die second opinion?
X
(Voel me bijna een beetje schuldig )
Maar de dokter heeft gebeld.
Van de 14 eicellen zijn er 10 embryo's op dit moment. Een heel mooi bericht. Morgen belt ie weer om te laten weten hoeveel er nog zijn. Ik ben nog steeds heel nuchter moet ik zeggen, omdat ik weet dat er van alles kan gebeuren natuurlijk. Maar we zijn weer een stapje verder. Zo zie ik het maar.
Hoe gaat het met de dames op het wachtbankje?
Het is een beetje stil uit die hoek. Jullie zijn toch niet misselijk van het koekjes en taart eten hè?!
Choco, fijn dat je steun krijgt van mensen die hier informatie geven wat betreft hun ervaringen. En dat het je gerust stelt.
Wanneer heb je die second opinion?
X
donderdag 25 oktober 2012 om 12:01
Kidon wat een fantastisch nieuws!!! Je moet je niet schuldig voelen hoor. Het is voor iedereen hier lastig om zwanger te worden en het is super als het positieve lijstje langer wordt! En dit is weer een mooie stap voor jou! Super, ben heel blij voor je.
Ik heb de second opinion woensdag al gelukkig.
Ik heb de second opinion woensdag al gelukkig.
donderdag 25 oktober 2012 om 12:08
Choco, ik weet wel dat iedereen hier moeite heeft met zwanger worden. Maar na jouw verhaal, en het traject wat je moet doorlopen om weer verder te kunnen, voelde ik me toch een beetje schuldig om mijn goede nieuws te delen. Aan de andere kant is het natuurlijk ook heel fijn als het lijstje van de zwangeren langer gaat worden want dat geeft ook weer moed en hoop!
Gelukkig heb je je afspraak al woensdag. Mocht je voor de operatie kiezen hoop ik ook dat dat snel plaats kan vinden zodat je snel weer door kan gaan met de icsi.
Hoe oud ben jij?
Gelukkig heb je je afspraak al woensdag. Mocht je voor de operatie kiezen hoop ik ook dat dat snel plaats kan vinden zodat je snel weer door kan gaan met de icsi.
Hoe oud ben jij?