Zwanger
alle pijlers
De prikbitches
maandag 14 januari 2013 om 20:09
Welkom op het topic van de Prikbitches. Één van de langstlopende topics op het vivaforum.
De Prikbitches zijn een groep meiden en vrouwen die schrijven over hun ervaringen in de medische molen.
Voel je welkom om mee te lezen, mee te schrijven, of je ervaring te delen. Je kunt hier je vragen stellen over de medische molen, er zijn voldoende 'prikbitches' die je een antwoord kunnen geven.
En ben of wordt je 'prikbitch'.. voel je welkom om mee te schrijven!
Laatste tabel-update 3 juli 2013
Superstoere prikbitches
*Femke104: 33 jaar, juni 2011 gestopt met de pil. April 2012 mmm, tot nu toe geen oorzaak gevonden. Februari 2013 gestart met IUI.
*Pioenrooske, 32 jaar, op ICSI aangewezen wegens te weinig zaadcellen man. ICSI poging 1 gehad in oktober/november 2012. Verse tp en 1e cryo mislukt.
*Yezka, 39 jr. Alleenstaand. Ruim 30 pogingen Z.I. met verschillende donors, sept. '11 missed abortion met 8 weken, gedeeltelijke Asherman gehad. Start IVF febr. 2013.
*Noe-noe, 33 jaar, bezig met IUI 7. Partner verminderd vruchtbaar. Miskraam na IUI 6.
*Dartel, sinds juni 2011 bezig, partner verminderd vruchtbaar, aangewezen op icsi. 1e poging eind 2012. Geen bevruchtingen, 2e poging begin 2013 vroege miskraam.
*Dolfijntje: Mei 2006 begonnen, endometriose, 6 x IUI, 1e IVF mislukt, 2e keer ICSI zwanger van Jasmijn* en bevallen op 14 feb 2011 met 22 weken. Daarna 2 cryo's en 2 ICSI pogingen met 3 terugplaatsingen mislukt. Daarna een poging afgebroken door te weinig follikels. Nu verder in Dusseldorf.
*LolaM: 29 jaar. sinds 2008 actieve kinderwens. iui gedaan maar wegens operatie lolaman wisselende kwaliteit zaad. overgestapt ander ziekenhuis en in juli 10 begonnen met ICSI eigen cyclus. nov miskraam en nu even rust.
*Kuuk: 34 jaar, door slechte zaadkwaliteit aangewezen op icsi. Na lange zoektocht en een aantal afwijzingen ivm hartziekte na anderhalf jaar groen licht om te beginnen. Start oktober 2013. 3x ICSI gedaan, meerdere tp's.
*Knappekloon: 28 jr, bezig sinds 2007; onbegrepen kinderloosheid. Helaas 6 iui's en 2 IVFs mislukt, geen Cryos, 3de IVF niet gelukt, pauze voor poging 4.
*Kidon 38 jaar. Moeder van zoontje 5 jaar door 1e keer IUI
Zaad man erg verslechterd daarom nu ICSI. 1e Poging eind okt 2012.
*Linde77: 35 jaar. Sinds januari 2011 bezig. 5 mislukte IUI's (3 keer in eigen cyclus, 2 keer met hormonen). Geen oorzaak gevonden. Start IVF zomer '13.
Zwangere prikbitches
*EDC1975: 37 jaar, sinds juli 2009 gestopt met de pil en sinds mei 2011 in de MMM. 6 x IUI mislukt, poging 1 van de IVF mislukt. Najaar 2012 IVF-poging twee. Positieve test(en) op 29 nov 2012!!
*Sawasdee: sinds jan. 2011 met de pil gestopt, vanaf sept. 2011 in de mmm. Vriendlief heeft in apr. 2012 een TESE operatie ondergaan. Eerste ICSI poging oktober 2012 is geslaagd, positieve test op 4 dec 2012!!
*Choco: 6 x IUI, 1x ICSI (0 bevruchtingen). Manlief slecht zaad en bij mij denken ze aan endometriose (nog geen kijkoperatie gehad). Na een secondopinion tweede ICSI en zwanger!
*Ciccietta: 35 jaar. Aangewezen op ICSI. Eerste poging eind 2011 geslaagd (2 cryo's over). Bevallen van een dochter augustus 2012. Spontaan zwanger van 'n tweede kindje!
Prikbitches die bevallen zijn
* Krissie: zoon
* Draaimolen: zoontje
* Marielle: dochter
* Sammy300: adoptiezoon
*Sweety: dmv IUI een dochter
* Yamuna: dmv IUI 2x een dochter
* Nicks: zoon
* Doggie75: 4x IUI. Spontaan zwanger: zoon
* Fre: 1e IVF een zoon en dochter
* Debgirl1984: PCO, een dochter
* Nicky22: dchter
* Rebels: twee dochters
* Maria 52 (Pierel): Zoon, en na 3 maal IUI en hsg spontaan een dochter
* Tornapart: dmv een cryo na IVF een zoon
* Peggysue2: dmv IVF een tweeling, zoon en dochter
*Zitah: IUI, een zoon
* Sophy: na 3 keer ICSI in eigen cyclus een dochter
*Bengal: na start fertiliteitstraject spontaan een dochter.
*Allis: IUI nr.2 een miskraam, daarna een dochter
*Watson: 2 x IUI, daarna via ICSI een dochter
*Lynn80: 8x IUI, daarna IVF een dochter
* Fleur: 3 x IVF/ICSI,geen succes, daarna spontaan zwanger
*Naski: 40 jaar. Laatste ronde IUI zwanger
*Aaatje: 3e IVF in eigen cyclus een dochter
* Mousie: 5 poging ICSI eigen cycluseen zoon, daarna spontaan een tweede kindje
*Carpe Diem: ICSI een dochter, na een cryo-tp een tweede kindje
*Jusa: na 6x IUI en 1x IVF een dochter, IVF 2 eent tweeling, zoon en dochter
* Kaetje: 33 jaar. 8 keer IUI met hormonen. Zoon na ICSI, tweede zoon spontan
*Floortje: Clomid, 4x IUI, spontaan zwanger, meisje
*Blogbabe: na 4e IUI dochter
*Taartje: 1e poging IVF miskraam, tweede IVF zoon
*Abc: 1e ICSI overstimulatie, tweede cryo dochter
*Sherto: 1e ICSI zoon
*Ramiaatje: zwanger door IUI
*Karan: door NL arts naar Gent ivm een TESE operatie, maar die vonden ze daar niet nodig. Zoon na 1e ICSI, tweede cryo-tp
*Giraffje : zwanger van 3e IUI zwanger
*Muisz: na vijf IVF-pogingen met 9 terugplaatsingen een zoon en dochter
*Ciccietta: 1e ICSI dochter
*Maris: 1e IVF kindje
*ks04: 3 IUI pogingen, spontaan zwanger voor start IVF
*Haiti: 1e ICSI zoon, tweede ICSI dochter
*Ginger: na 4x IUI spontaan zwanger
*Ikke_1984: dmv IUI zoon
*Pop77: 4x IUI, 1x IVF, 1e ICSI zoon en dochter
*Dotjemol: 3e ICSI kindje
*Jennecke: 8 x iui 2 x miskraam. 1e IVF een kindje
En dit zijn de allerstoerste prikbitches: Uitbehandeld, samen verder.
Noodgedwongen zijn zij de allerstoerste meisjes:
* Merel29: Gestopt met de pil in april 2004. Na 6 keer iui, 2 keer ivf (waarvan 1 zonder bevruchting), 2 keer icsi en 2 keer een cryo terugplaatsing uitbehandeld. September 2010 een vroege miskraam na de laatste cryo terugplaatsing.
**MagiC: 39 jaar, actief sinds 2008, 5 x IUI, mei 2011 start met IVF. Zwanger na eerste poging, miskraam met 9 weken. IVF 2 geen bevruchtingen. IVF 3 geen resultaat. FSH test; start overgang positief. Augustus 2012 start IVF 4, laatste 'erop of eronder' poging is helaas niet gelukt.
*(Deze rij is veel en veel langer dan alleen Magic en Merel.
Een voor de allerstoerste meisjes.)
Hier vind je het vorige topic
De Prikbitches zijn een groep meiden en vrouwen die schrijven over hun ervaringen in de medische molen.
Voel je welkom om mee te lezen, mee te schrijven, of je ervaring te delen. Je kunt hier je vragen stellen over de medische molen, er zijn voldoende 'prikbitches' die je een antwoord kunnen geven.
En ben of wordt je 'prikbitch'.. voel je welkom om mee te schrijven!
Laatste tabel-update 3 juli 2013
Superstoere prikbitches
*Femke104: 33 jaar, juni 2011 gestopt met de pil. April 2012 mmm, tot nu toe geen oorzaak gevonden. Februari 2013 gestart met IUI.
*Pioenrooske, 32 jaar, op ICSI aangewezen wegens te weinig zaadcellen man. ICSI poging 1 gehad in oktober/november 2012. Verse tp en 1e cryo mislukt.
*Yezka, 39 jr. Alleenstaand. Ruim 30 pogingen Z.I. met verschillende donors, sept. '11 missed abortion met 8 weken, gedeeltelijke Asherman gehad. Start IVF febr. 2013.
*Noe-noe, 33 jaar, bezig met IUI 7. Partner verminderd vruchtbaar. Miskraam na IUI 6.
*Dartel, sinds juni 2011 bezig, partner verminderd vruchtbaar, aangewezen op icsi. 1e poging eind 2012. Geen bevruchtingen, 2e poging begin 2013 vroege miskraam.
*Dolfijntje: Mei 2006 begonnen, endometriose, 6 x IUI, 1e IVF mislukt, 2e keer ICSI zwanger van Jasmijn* en bevallen op 14 feb 2011 met 22 weken. Daarna 2 cryo's en 2 ICSI pogingen met 3 terugplaatsingen mislukt. Daarna een poging afgebroken door te weinig follikels. Nu verder in Dusseldorf.
*LolaM: 29 jaar. sinds 2008 actieve kinderwens. iui gedaan maar wegens operatie lolaman wisselende kwaliteit zaad. overgestapt ander ziekenhuis en in juli 10 begonnen met ICSI eigen cyclus. nov miskraam en nu even rust.
*Kuuk: 34 jaar, door slechte zaadkwaliteit aangewezen op icsi. Na lange zoektocht en een aantal afwijzingen ivm hartziekte na anderhalf jaar groen licht om te beginnen. Start oktober 2013. 3x ICSI gedaan, meerdere tp's.
*Knappekloon: 28 jr, bezig sinds 2007; onbegrepen kinderloosheid. Helaas 6 iui's en 2 IVFs mislukt, geen Cryos, 3de IVF niet gelukt, pauze voor poging 4.
*Kidon 38 jaar. Moeder van zoontje 5 jaar door 1e keer IUI
Zaad man erg verslechterd daarom nu ICSI. 1e Poging eind okt 2012.
*Linde77: 35 jaar. Sinds januari 2011 bezig. 5 mislukte IUI's (3 keer in eigen cyclus, 2 keer met hormonen). Geen oorzaak gevonden. Start IVF zomer '13.
Zwangere prikbitches
*EDC1975: 37 jaar, sinds juli 2009 gestopt met de pil en sinds mei 2011 in de MMM. 6 x IUI mislukt, poging 1 van de IVF mislukt. Najaar 2012 IVF-poging twee. Positieve test(en) op 29 nov 2012!!
*Sawasdee: sinds jan. 2011 met de pil gestopt, vanaf sept. 2011 in de mmm. Vriendlief heeft in apr. 2012 een TESE operatie ondergaan. Eerste ICSI poging oktober 2012 is geslaagd, positieve test op 4 dec 2012!!
*Choco: 6 x IUI, 1x ICSI (0 bevruchtingen). Manlief slecht zaad en bij mij denken ze aan endometriose (nog geen kijkoperatie gehad). Na een secondopinion tweede ICSI en zwanger!
*Ciccietta: 35 jaar. Aangewezen op ICSI. Eerste poging eind 2011 geslaagd (2 cryo's over). Bevallen van een dochter augustus 2012. Spontaan zwanger van 'n tweede kindje!
Prikbitches die bevallen zijn
* Krissie: zoon
* Draaimolen: zoontje
* Marielle: dochter
* Sammy300: adoptiezoon
*Sweety: dmv IUI een dochter
* Yamuna: dmv IUI 2x een dochter
* Nicks: zoon
* Doggie75: 4x IUI. Spontaan zwanger: zoon
* Fre: 1e IVF een zoon en dochter
* Debgirl1984: PCO, een dochter
* Nicky22: dchter
* Rebels: twee dochters
* Maria 52 (Pierel): Zoon, en na 3 maal IUI en hsg spontaan een dochter
* Tornapart: dmv een cryo na IVF een zoon
* Peggysue2: dmv IVF een tweeling, zoon en dochter
*Zitah: IUI, een zoon
* Sophy: na 3 keer ICSI in eigen cyclus een dochter
*Bengal: na start fertiliteitstraject spontaan een dochter.
*Allis: IUI nr.2 een miskraam, daarna een dochter
*Watson: 2 x IUI, daarna via ICSI een dochter
*Lynn80: 8x IUI, daarna IVF een dochter
* Fleur: 3 x IVF/ICSI,geen succes, daarna spontaan zwanger
*Naski: 40 jaar. Laatste ronde IUI zwanger
*Aaatje: 3e IVF in eigen cyclus een dochter
* Mousie: 5 poging ICSI eigen cycluseen zoon, daarna spontaan een tweede kindje
*Carpe Diem: ICSI een dochter, na een cryo-tp een tweede kindje
*Jusa: na 6x IUI en 1x IVF een dochter, IVF 2 eent tweeling, zoon en dochter
* Kaetje: 33 jaar. 8 keer IUI met hormonen. Zoon na ICSI, tweede zoon spontan
*Floortje: Clomid, 4x IUI, spontaan zwanger, meisje
*Blogbabe: na 4e IUI dochter
*Taartje: 1e poging IVF miskraam, tweede IVF zoon
*Abc: 1e ICSI overstimulatie, tweede cryo dochter
*Sherto: 1e ICSI zoon
*Ramiaatje: zwanger door IUI
*Karan: door NL arts naar Gent ivm een TESE operatie, maar die vonden ze daar niet nodig. Zoon na 1e ICSI, tweede cryo-tp
*Giraffje : zwanger van 3e IUI zwanger
*Muisz: na vijf IVF-pogingen met 9 terugplaatsingen een zoon en dochter
*Ciccietta: 1e ICSI dochter
*Maris: 1e IVF kindje
*ks04: 3 IUI pogingen, spontaan zwanger voor start IVF
*Haiti: 1e ICSI zoon, tweede ICSI dochter
*Ginger: na 4x IUI spontaan zwanger
*Ikke_1984: dmv IUI zoon
*Pop77: 4x IUI, 1x IVF, 1e ICSI zoon en dochter
*Dotjemol: 3e ICSI kindje
*Jennecke: 8 x iui 2 x miskraam. 1e IVF een kindje
En dit zijn de allerstoerste prikbitches: Uitbehandeld, samen verder.
Noodgedwongen zijn zij de allerstoerste meisjes:
* Merel29: Gestopt met de pil in april 2004. Na 6 keer iui, 2 keer ivf (waarvan 1 zonder bevruchting), 2 keer icsi en 2 keer een cryo terugplaatsing uitbehandeld. September 2010 een vroege miskraam na de laatste cryo terugplaatsing.
**MagiC: 39 jaar, actief sinds 2008, 5 x IUI, mei 2011 start met IVF. Zwanger na eerste poging, miskraam met 9 weken. IVF 2 geen bevruchtingen. IVF 3 geen resultaat. FSH test; start overgang positief. Augustus 2012 start IVF 4, laatste 'erop of eronder' poging is helaas niet gelukt.
*(Deze rij is veel en veel langer dan alleen Magic en Merel.
Een voor de allerstoerste meisjes.)
Hier vind je het vorige topic
zondag 24 februari 2013 om 12:43
Eva, dankjewel! Je omschrijft het wel erg treffend! We blijven nu om het 'rechtvaardigingsgevoel'. We hebben hun er niet mee door weg te blijven... We hebben ze nu meer om vriendelijk lachend binnen te komen... Combineer alvast iets uit Jemie's opmerking en het wordt nog verrassend.
Maar dat ik deze week contact opneem met Gent of DD is een feit. (lange wachtlijsten dus in die tijd gaan we door)
Maar dat ik deze week contact opneem met Gent of DD is een feit. (lange wachtlijsten dus in die tijd gaan we door)
zondag 24 februari 2013 om 12:58
Nee hoor Eva, denk het niet. Je hebt het juist duidelijk en prachtig (!) omschreven.
@Dolfijntje, misschien wil jij een stukje weghalen uit je reactie van 12.09 uur?
Eva, ze worden al aangepakt... Want waarom hebben ze nog steeds niet alle vergunningen? Is toch ook op zich wel typisch te noemen.... Eerlijk duurt het langst..
@Dolfijntje, misschien wil jij een stukje weghalen uit je reactie van 12.09 uur?
Eva, ze worden al aangepakt... Want waarom hebben ze nog steeds niet alle vergunningen? Is toch ook op zich wel typisch te noemen.... Eerlijk duurt het langst..
zondag 24 februari 2013 om 13:05
Nog een kritisch vraagje aan alle meiden hier:
Hoe gaat jullie ziekenhuis/kliniek om met cryo's? Vanaf welke dag/hoeveelheid cellen wordt er ingevroren?
Hoe staan jullie tegenover invriezen vanaf dag 1 (dus 1-cellig)? Zouden jullie dit juist toejuichen of juist niet?
Vinden jullie het commercieel of juist niet?
Hoe gaat jullie ziekenhuis/kliniek om met cryo's? Vanaf welke dag/hoeveelheid cellen wordt er ingevroren?
Hoe staan jullie tegenover invriezen vanaf dag 1 (dus 1-cellig)? Zouden jullie dit juist toejuichen of juist niet?
Vinden jullie het commercieel of juist niet?
zondag 24 februari 2013 om 14:38
We zijn weer thuis na een lekker weekendje weg, even er tussen uit geweest.
Vanmorgen wel weer een echo gehad. Het viel mij een beetje tegen . De follikels waren wel gegroeid, maar niet veel. ze waren in 3 dagen tijd 2 tot 2,5 mm gegroeid, maar ze waren wel allebei gegroeid. 1 is nu 16mm en de andere 16,5.
Morgen wordt er weer een echo gemaakt,ook omdat mijn eigen eisprong eraan komt.
Kuuk: ik heb gemist wat er bij jullie gebeurt is, maar een knuffel voor jouw!
Vanmorgen wel weer een echo gehad. Het viel mij een beetje tegen . De follikels waren wel gegroeid, maar niet veel. ze waren in 3 dagen tijd 2 tot 2,5 mm gegroeid, maar ze waren wel allebei gegroeid. 1 is nu 16mm en de andere 16,5.
Morgen wordt er weer een echo gemaakt,ook omdat mijn eigen eisprong eraan komt.
Kuuk: ik heb gemist wat er bij jullie gebeurt is, maar een knuffel voor jouw!
zondag 24 februari 2013 om 16:01
Selle, voel je je al iets beter?
Evw, wat te doen met de embryo's is heel persoonlijk, het belangrijkste is denk ik dat jullie het erover eens zijn. Heel veel succes met je eerste ivf
Nou-nou, hier ook geen ervaring daarmee, heb gonal-f gespoten
Jemie, het bankje zit prima hoor, komt er maar bij!
Femke, duim voor je dat ze nog even doorgroeien
Kuuk, ik ben echt gewoon sprakeloos, wat een ellende zeg. Je zou zeggen dat je onderhand je portie wel gehad hebt.
Ik durf niet te zeggen hoe ons z.huis met cros omgaat. Wij hebben met de t.p. Te horen gekregen dat er nog 1 embryo was van mindere kwaliteit. We krijgen nog bericht of deze goed genoeg is om in te vriezen.
Ik weet eigenlijk niet hoe het met mij gaat. Sinds vrijdag veel buikpijn, misselijk, hoofdpijn, enorm moe en snel buiten adem en als mooie toevoeging aan dit lijstje; ik moet overal om huilen. Niet van verdriet maar gewoon om niks.
Hoe hebben jullie je gevoeld tijdens de ww? Ik kom tot nu wel door de dagen heen, alleen die kwaaltjes twijfel ik aan waar die van zijn, dat maakt me nogal onzeker.
Evw, wat te doen met de embryo's is heel persoonlijk, het belangrijkste is denk ik dat jullie het erover eens zijn. Heel veel succes met je eerste ivf
Nou-nou, hier ook geen ervaring daarmee, heb gonal-f gespoten
Jemie, het bankje zit prima hoor, komt er maar bij!
Femke, duim voor je dat ze nog even doorgroeien
Kuuk, ik ben echt gewoon sprakeloos, wat een ellende zeg. Je zou zeggen dat je onderhand je portie wel gehad hebt.
Ik durf niet te zeggen hoe ons z.huis met cros omgaat. Wij hebben met de t.p. Te horen gekregen dat er nog 1 embryo was van mindere kwaliteit. We krijgen nog bericht of deze goed genoeg is om in te vriezen.
Ik weet eigenlijk niet hoe het met mij gaat. Sinds vrijdag veel buikpijn, misselijk, hoofdpijn, enorm moe en snel buiten adem en als mooie toevoeging aan dit lijstje; ik moet overal om huilen. Niet van verdriet maar gewoon om niks.
Hoe hebben jullie je gevoeld tijdens de ww? Ik kom tot nu wel door de dagen heen, alleen die kwaaltjes twijfel ik aan waar die van zijn, dat maakt me nogal onzeker.
zondag 24 februari 2013 om 18:05
Jeetje Kuuk, ik heb het grootste verhaal wat er is misgegaan gemist. En toch heb ik een mening, mag ik die geven?
Qua fostimon en menopur heb ik met beide ervaring: de eerste keer fostimon stimulatie ging helemaal goed,weinig bijwerkingen. De tweede keer fostimon geen enkele respons, gewoon niksnakkesnada. En ook geen bijwerkingen.
De menopur was vergelijkbaar aan de eerste keer fostimon en heb ik bij de derde poging gebruikt. Die was succesvol maar of dat aan de menopur heeft gelegen...? Ik stimuleerde wel traag, dus heb iets van 18 dagen gespoten wat ik erg lang vond. Aan het einde raakte ik labieler maar dat kan dus ook aan de duur van het spuiten en alle bijkomende stress hebben gelegen.
Qua fostimon en menopur heb ik met beide ervaring: de eerste keer fostimon stimulatie ging helemaal goed,weinig bijwerkingen. De tweede keer fostimon geen enkele respons, gewoon niksnakkesnada. En ook geen bijwerkingen.
De menopur was vergelijkbaar aan de eerste keer fostimon en heb ik bij de derde poging gebruikt. Die was succesvol maar of dat aan de menopur heeft gelegen...? Ik stimuleerde wel traag, dus heb iets van 18 dagen gespoten wat ik erg lang vond. Aan het einde raakte ik labieler maar dat kan dus ook aan de duur van het spuiten en alle bijkomende stress hebben gelegen.
zondag 24 februari 2013 om 18:11
Oja de cryo vragen: die ervaring heb ik niet gehad en mening over invriezen na 1 dag heb ik mij nooit in verdiept. Maar ik vraag mij wel af waarom al zo snel, waarom zo'n haast? Wat zijn de (wetenschappelijke) ervaringen daarmee?
De wachtweken duren lang, vooral de tweede week. En hoe meer kwaaltjes ik voelde, hoe meer 'hoop' ik kreeg. Maar het zegt helemaal niks over de uitkomst. Want juist die ene keer dat ik geen bijwerkingen had, en dat ik eigenlijk boos was dat er een terugplaatsing had plaatsgevonden (maar zo'n slechte kwaliteit dat ik vooral geen hoop moest hebben) bleek ik zwanger. En geen enkel symptoom, ja, ik was vrolijk en met meer energie dan anders. Maar geen pijnlijke borsten, geen focus op mn lijf. Die hele mmm is zo'n loterij.
De wachtweken duren lang, vooral de tweede week. En hoe meer kwaaltjes ik voelde, hoe meer 'hoop' ik kreeg. Maar het zegt helemaal niks over de uitkomst. Want juist die ene keer dat ik geen bijwerkingen had, en dat ik eigenlijk boos was dat er een terugplaatsing had plaatsgevonden (maar zo'n slechte kwaliteit dat ik vooral geen hoop moest hebben) bleek ik zwanger. En geen enkel symptoom, ja, ik was vrolijk en met meer energie dan anders. Maar geen pijnlijke borsten, geen focus op mn lijf. Die hele mmm is zo'n loterij.
zondag 24 februari 2013 om 19:13
Hai Dotje, de eerste keer had ik gonal-f, daarmee 11 follikels en daarvan maar 4 eicellen. De tweede keer werd ons fostimon 300 eenheden geadviseerd. Dat beviel goed. In no-time (ong. 10/11 dagen spuiten) had ik 15 follikels, waarvan 9 eicellen (8 rijp genoeg, 7 bevrucht) Daar was dus helemaal niets mis mee. Dat protocol wilde ik weer en dat adviseerde de arts ook.
Er is helaas van alles mis gegaan in de vorige poging. En men vindt me daar nu te kritisch....
(het was dus geen medicatie-issue, haha. Meer iets met het beleid en hoe je behandeld wordt als je de vinger op de zere plek legt..)
Wat betreft de cryo's. Wij waren blij dat we ze hadden. Maar ik besef ook dat op dag 1 invriezen veel minder kans geeft.... Als ze ze eerst eens 3 dagen laten ontwikkelen heb je een wat natuurlijkere selectie. Dan heb je misschien wel minder cryo's, maar wel reëlere kansen.... Ach, het blijft gewoon moeilijk...
Er is helaas van alles mis gegaan in de vorige poging. En men vindt me daar nu te kritisch....
(het was dus geen medicatie-issue, haha. Meer iets met het beleid en hoe je behandeld wordt als je de vinger op de zere plek legt..)
Wat betreft de cryo's. Wij waren blij dat we ze hadden. Maar ik besef ook dat op dag 1 invriezen veel minder kans geeft.... Als ze ze eerst eens 3 dagen laten ontwikkelen heb je een wat natuurlijkere selectie. Dan heb je misschien wel minder cryo's, maar wel reëlere kansen.... Ach, het blijft gewoon moeilijk...
zondag 24 februari 2013 om 21:00
Kuuk, de medicatie was meer voor Noe-noe
Maar wat jouw verhaal betreft (ik ga mijn mening geven): gebruik je eerst zelf-betaalde poging pas weer in GG (als ik me niet vergis vergoeden zij die dan toch?). En ga voor je betaalde (vergoede) pogingen eerst naar DD of Gent... Houdt de poging bij GG achter de hand en kijk eerst wat DD of gent voor je kan betekenen. Wel eerst in overleg met je verzekeraar om gedonder te voorkomen.
Vertrouwen in je kliniek is echt belangrijk, ik herkende mezelf af en toe in je (heftige) reacties. Ook ik heb in de clinch gelegen over hoe er met mij en de situatie werd omgegaan. Ook ik ben volgens velen te kritisch, maar nondeju mág je??
Dat heb ik destijds zowel schriftelijk als mondeling kenbaar gemaakt. Daarna draaide mijn arts als een blad aan een boom om. En hielp me met veel liefde en secuur volgend naar Gent.
Maargoed, ik heb het 'ware' verhaal niet in beeld en alleen jij en kuukman kunnen bepalen wat jullie willen en waar jullie je nog senang bij voelen. Uiteraard hoop ik dat deze poging jullie brengt waar je al zolang op hoopt, toitoitoi, sterkte en succes!!
Maar wat jouw verhaal betreft (ik ga mijn mening geven): gebruik je eerst zelf-betaalde poging pas weer in GG (als ik me niet vergis vergoeden zij die dan toch?). En ga voor je betaalde (vergoede) pogingen eerst naar DD of Gent... Houdt de poging bij GG achter de hand en kijk eerst wat DD of gent voor je kan betekenen. Wel eerst in overleg met je verzekeraar om gedonder te voorkomen.
Vertrouwen in je kliniek is echt belangrijk, ik herkende mezelf af en toe in je (heftige) reacties. Ook ik heb in de clinch gelegen over hoe er met mij en de situatie werd omgegaan. Ook ik ben volgens velen te kritisch, maar nondeju mág je??
Dat heb ik destijds zowel schriftelijk als mondeling kenbaar gemaakt. Daarna draaide mijn arts als een blad aan een boom om. En hielp me met veel liefde en secuur volgend naar Gent.
Maargoed, ik heb het 'ware' verhaal niet in beeld en alleen jij en kuukman kunnen bepalen wat jullie willen en waar jullie je nog senang bij voelen. Uiteraard hoop ik dat deze poging jullie brengt waar je al zolang op hoopt, toitoitoi, sterkte en succes!!
zondag 24 februari 2013 om 21:23
Jeetje Kuuk, wat een ellende. Nu gaat het hem gewoon worden, dat moet gewoon.... Ik duim.
Pioenrooske, ze hebben inderdaad niets gezegd tegen anderen, daar begonnen ze direct over tijdens de "confrontatie". En ze hebben eerst ons geïnformeerd over hun zwangerschap en daarna pas de vriendengroep. Vonden wij wel heel erg lief van ze.
Dank allemaal voor het delen van de info over Menopur. Ik hoop dat het goed gaat en dat de uitslag niet weer komt. Ik werd op den duur écht gek van de jeuk....
Jemie, succes met je fm, benieuwd wat de uitkomst is.....
Pioenrooske, ze hebben inderdaad niets gezegd tegen anderen, daar begonnen ze direct over tijdens de "confrontatie". En ze hebben eerst ons geïnformeerd over hun zwangerschap en daarna pas de vriendengroep. Vonden wij wel heel erg lief van ze.
Dank allemaal voor het delen van de info over Menopur. Ik hoop dat het goed gaat en dat de uitslag niet weer komt. Ik werd op den duur écht gek van de jeuk....
Jemie, succes met je fm, benieuwd wat de uitkomst is.....
zondag 24 februari 2013 om 21:26
Zoooo… eindelijk een updat van mijn kant!
M’n popjes liggen heerlijk in een ledikantje, in hun eigen kamertje bij ons thuis.
Ze zijn nu 5 weken oud. Na eanderhalve week in de couveuse, en nog een weekje in een wiegje in het ziekenhuis, mochten ze vorige week naar huis. Zo fijn!
We genieten flink van ons tweetal, het is echt broer en zus, ze lijken op elkaar maar we zien nu al ieders eigen karaktertje: ons meisje kan flink gillen als ze dorst heeft, terwijl onze zoon zich fysiek flink kwaad kan maken (hij werkt zich zo omhoog, zodat alleen z’n benen nog onder de dekens liggen, sterke knul!). En ja.. het is druk, maar zo mooi! Omdat ze nog zo klein zijn, om de drie uur voeden (en daarna weer verschonen). En Popman is weer aan het werk, dus ik heb m’n handen vol.
Maar gelukkig veel hulp van lieve familie en vrienden. Zo worden er boodschappen gedaan, beddengoed gewassen en gestreken, en staat er een hele rij (schoon)moeder, zussen en vriendinnen die willen helpen bij het badje.
Ik heb uitgestelde kraamzorg gekregen toen de popjes uit het ziekenhuis kwamen, en dat was ook heel fijn. Vijf dagen echte kraamtijd, met beschuit met muisjes, veel vers fruit, hulp bij de verzorgen. Veel tips gekregen (hoe loop je veilig de trap op/af met een kindje op je arm, hoe krijg je zo’n klein armpje in een strak truitje, hoe doe je ze zo efficiënt en veilig mogelijk in en uit badje, etc.).
En nu het gewone leven.. Ook weer fijn. Popman is weer gaan werken. En na de eerste roze en blauwe geluksweken (waarin we heeel lief tegen elkaar waren, vol geluk) hebben we ook een gezonde woordenwisseling gehad, en overleefd
Ook fijn om te merken dat we ook nog onszelf zijn, naast de rol van ouders.
En tussen alle voedingen, verschoningen, bezoek en knuffels door heb ik hier meegelezen.
En meegeleefd. Iedere dag besef ik hoeveel geluk we hebben met onze prachtige gezonde mooie kindjes.
Ik zal in deze post niet inhoudelijk op iedereen reageren.. daarvoor ben ik niet genoeg bijgelezen, en zit ik nog teveel in mijn ‘mama-bubbel’. Maar weet dat ik er nog ben! En als de voedingen wat verder uit elkaar liggen, het bezoek wat minder is, en ik wat meer beweegruimte heb, kom ik weer meepraten!!
Wat ik wel nog wilde noemen: hebben jullie het nieuwste Freya-magazine gelezen?
Ik vond het een heel mooie uitgave dit keer. Het gaat over lotgenoten, elkaar steunen, en wat als het bij de één dan wel lukt, en bij de ander niet. Hoe kun je elkaar dan nog steunen..
Een onderwerp wat ook voor dit topic geldt: ik kan me zo goed voorstellen dat de vrouwen die nog bezig zijn, of uitbehandeld zijn, het moeilijk vinden om de verhalen van de vrouwen te lezen die een kindje hebben gekregen.
Ook ik vind het wel eens lastig om woorden van troost of steun te vinden voor een ‘forumvriendin’ die wéér een teleurstelling te verwerken heeft, of die midden in een behandeling zit.
Voor degenen die nog niet lid zijn: het is echt de moeite waard, veel ervaringsverhalen, maar ook medische info over diverse trajecten, en Freya zet zich in voor de belangen van mensen met fertiliteitsproblemen, bijv. bij verzekeraars.
M’n popjes liggen heerlijk in een ledikantje, in hun eigen kamertje bij ons thuis.
Ze zijn nu 5 weken oud. Na eanderhalve week in de couveuse, en nog een weekje in een wiegje in het ziekenhuis, mochten ze vorige week naar huis. Zo fijn!
We genieten flink van ons tweetal, het is echt broer en zus, ze lijken op elkaar maar we zien nu al ieders eigen karaktertje: ons meisje kan flink gillen als ze dorst heeft, terwijl onze zoon zich fysiek flink kwaad kan maken (hij werkt zich zo omhoog, zodat alleen z’n benen nog onder de dekens liggen, sterke knul!). En ja.. het is druk, maar zo mooi! Omdat ze nog zo klein zijn, om de drie uur voeden (en daarna weer verschonen). En Popman is weer aan het werk, dus ik heb m’n handen vol.
Maar gelukkig veel hulp van lieve familie en vrienden. Zo worden er boodschappen gedaan, beddengoed gewassen en gestreken, en staat er een hele rij (schoon)moeder, zussen en vriendinnen die willen helpen bij het badje.
Ik heb uitgestelde kraamzorg gekregen toen de popjes uit het ziekenhuis kwamen, en dat was ook heel fijn. Vijf dagen echte kraamtijd, met beschuit met muisjes, veel vers fruit, hulp bij de verzorgen. Veel tips gekregen (hoe loop je veilig de trap op/af met een kindje op je arm, hoe krijg je zo’n klein armpje in een strak truitje, hoe doe je ze zo efficiënt en veilig mogelijk in en uit badje, etc.).
En nu het gewone leven.. Ook weer fijn. Popman is weer gaan werken. En na de eerste roze en blauwe geluksweken (waarin we heeel lief tegen elkaar waren, vol geluk) hebben we ook een gezonde woordenwisseling gehad, en overleefd
Ook fijn om te merken dat we ook nog onszelf zijn, naast de rol van ouders.En tussen alle voedingen, verschoningen, bezoek en knuffels door heb ik hier meegelezen.
En meegeleefd. Iedere dag besef ik hoeveel geluk we hebben met onze prachtige gezonde mooie kindjes.
Ik zal in deze post niet inhoudelijk op iedereen reageren.. daarvoor ben ik niet genoeg bijgelezen, en zit ik nog teveel in mijn ‘mama-bubbel’. Maar weet dat ik er nog ben! En als de voedingen wat verder uit elkaar liggen, het bezoek wat minder is, en ik wat meer beweegruimte heb, kom ik weer meepraten!!
Wat ik wel nog wilde noemen: hebben jullie het nieuwste Freya-magazine gelezen?
Ik vond het een heel mooie uitgave dit keer. Het gaat over lotgenoten, elkaar steunen, en wat als het bij de één dan wel lukt, en bij de ander niet. Hoe kun je elkaar dan nog steunen..
Een onderwerp wat ook voor dit topic geldt: ik kan me zo goed voorstellen dat de vrouwen die nog bezig zijn, of uitbehandeld zijn, het moeilijk vinden om de verhalen van de vrouwen te lezen die een kindje hebben gekregen.
Ook ik vind het wel eens lastig om woorden van troost of steun te vinden voor een ‘forumvriendin’ die wéér een teleurstelling te verwerken heeft, of die midden in een behandeling zit.
Voor degenen die nog niet lid zijn: het is echt de moeite waard, veel ervaringsverhalen, maar ook medische info over diverse trajecten, en Freya zet zich in voor de belangen van mensen met fertiliteitsproblemen, bijv. bij verzekeraars.
zondag 24 februari 2013 om 23:06
@pop, wat fijn om te horen dat het zo goed gaat met jullie!
@Dotje, maar wat is (te) kritisch? Als je zelf je medicatie-schema niet goed naloopt heb je maar zo de kans dat er te weinig medicatie is gegeven of dat je op een verkeerd geplande dag moet terugkomen...
Ik heb bij elke arts die ik in de kliniek heb gezien, bij een eerste gesprek gezegd "sorry als ik te veel wil weten, sorry als ik wantrouwig overkom, het is niet persoonlijk bedoeld.. ik heb gewoon een behoorlijk heftige geschiedenis en ben zo vreselijk bang dat er ooit weer een fout gemaakt wordt.. Vat het alsjeblieft nooit persoonlijk op.." Daarnaast zijn de meeste artsen op de hoogte van mijn PTSS.
Maar ik ben dus te kritisch omdat er nu een fout bij mij is gemaakt... Misschien dat iemand met een blanco voorgeschiedenis er niets van had gezegd.. Misschien dat een ander zich had overrulen. Ik weet het niet. Maar omdat ik er tegenin gegaan ben ben ik dus kritisch. En ook omdat ik na elke volledige poging een evaluatie wil. (nu weer niet gekregen) Volgens de arts was ik eerst kritisch, maar vindt ie me nu lastig. Ik heb aan hem alleen de vraag gesteld "al 5 terugplaatsingen en nog steeds niet zwanger... is dat niet gek? Kan er echt niets mis zijn??" Toen zei hij dus dat ie me eerst kritisch vond en nu lastig. Dat ik er zo niet kom en dat een ivf-poging zo ook niet slaagt (??)
Ik mail met 2 meiden (1 van Freya en 1 die ook in dezelfde kliniek loopt en eea daar heeft meegemaakt) Beiden geven aan ook kritisch te zijn en 1 van hen heeft zelfs al eens 'woorden' met een arts gehad (ik echt nog niet, ondanks de fouten is er geen fout woord gevallen) Zij geven ook aan dat het al heftig genoeg is wat er met je gebeurt in dit traject en dat vragen stellen heel normaal is aan een arts...
Dotje, ik ben bang dat als wij de derde poging in Gent gaan doen, dat we dan bij de evt. vierde niet meer welkom zijn in de kliniek... Maar het blijft wel door mijn hoofd malen 'wat heb ik dan verkeerd gezegd/gedaan'. Deze vraag heb ik ook gesteld maar daar heb ik geen antwoord op gehad... Ik overweeg wel om een gesprek met de psycholoog daar aan te vragen.. Misschien dat dat wat opheldering geeft.
@Dotje, maar wat is (te) kritisch? Als je zelf je medicatie-schema niet goed naloopt heb je maar zo de kans dat er te weinig medicatie is gegeven of dat je op een verkeerd geplande dag moet terugkomen...
Ik heb bij elke arts die ik in de kliniek heb gezien, bij een eerste gesprek gezegd "sorry als ik te veel wil weten, sorry als ik wantrouwig overkom, het is niet persoonlijk bedoeld.. ik heb gewoon een behoorlijk heftige geschiedenis en ben zo vreselijk bang dat er ooit weer een fout gemaakt wordt.. Vat het alsjeblieft nooit persoonlijk op.." Daarnaast zijn de meeste artsen op de hoogte van mijn PTSS.
Maar ik ben dus te kritisch omdat er nu een fout bij mij is gemaakt... Misschien dat iemand met een blanco voorgeschiedenis er niets van had gezegd.. Misschien dat een ander zich had overrulen. Ik weet het niet. Maar omdat ik er tegenin gegaan ben ben ik dus kritisch. En ook omdat ik na elke volledige poging een evaluatie wil. (nu weer niet gekregen) Volgens de arts was ik eerst kritisch, maar vindt ie me nu lastig. Ik heb aan hem alleen de vraag gesteld "al 5 terugplaatsingen en nog steeds niet zwanger... is dat niet gek? Kan er echt niets mis zijn??" Toen zei hij dus dat ie me eerst kritisch vond en nu lastig. Dat ik er zo niet kom en dat een ivf-poging zo ook niet slaagt (??)
Ik mail met 2 meiden (1 van Freya en 1 die ook in dezelfde kliniek loopt en eea daar heeft meegemaakt) Beiden geven aan ook kritisch te zijn en 1 van hen heeft zelfs al eens 'woorden' met een arts gehad (ik echt nog niet, ondanks de fouten is er geen fout woord gevallen) Zij geven ook aan dat het al heftig genoeg is wat er met je gebeurt in dit traject en dat vragen stellen heel normaal is aan een arts...
Dotje, ik ben bang dat als wij de derde poging in Gent gaan doen, dat we dan bij de evt. vierde niet meer welkom zijn in de kliniek... Maar het blijft wel door mijn hoofd malen 'wat heb ik dan verkeerd gezegd/gedaan'. Deze vraag heb ik ook gesteld maar daar heb ik geen antwoord op gehad... Ik overweeg wel om een gesprek met de psycholoog daar aan te vragen.. Misschien dat dat wat opheldering geeft.
maandag 25 februari 2013 om 03:02
Kuuk, het is toch jullie keuze of én wanneer jullie daar doorgaan? In hoeverre 'moeten' zij weten dat je bijvoorbeeld naar Gent of DD bent gegaan?
Een gesprek met een psych juich ik alleen maar toe. Alleen of je die van GG moet nemen...? Misschien erg dat ik het schrijf maar ik vraag me dan af in hoeverre jouw verhaal objectief blijft in het behandelteam. De psych is daar in dienst en zal ws. eerder de kant van de werkgever kiezen. Is dat wat je voor je ogen hebt? Kan je via Freya geen goede psych vinden? Sterkte meid, het is gewoon een kl#tesituatie waar je in zit.
Overigens heb ik zelf ooit gekozen om toch te stoppen met die poging ivm onvoldoende respons, alhoewel de arts dat niet met ons eens was. Maar de pogingen zijn zo kostbaar, die wilde ik op dat moment niet 'vergooien'. Zo voelde dat toen wel.
Een gesprek met een psych juich ik alleen maar toe. Alleen of je die van GG moet nemen...? Misschien erg dat ik het schrijf maar ik vraag me dan af in hoeverre jouw verhaal objectief blijft in het behandelteam. De psych is daar in dienst en zal ws. eerder de kant van de werkgever kiezen. Is dat wat je voor je ogen hebt? Kan je via Freya geen goede psych vinden? Sterkte meid, het is gewoon een kl#tesituatie waar je in zit.
Overigens heb ik zelf ooit gekozen om toch te stoppen met die poging ivm onvoldoende respons, alhoewel de arts dat niet met ons eens was. Maar de pogingen zijn zo kostbaar, die wilde ik op dat moment niet 'vergooien'. Zo voelde dat toen wel.
maandag 25 februari 2013 om 03:45
Ik las dat een aantal nog vroeg hoe het nu met me gaat.
Een heel stuk beter. Het bloedverlies is een heel stuk minder geworden, nog steeds een behoorlijke menstruatie, maar niet meer zo heftig dat het overal doorheen lekt.
Wat lief, dat jullie daar nog naar vragen bij iemand die zomasr even binnen komt vallen!
Veel sterkte bin alles op jullie pad!
Een heel stuk beter. Het bloedverlies is een heel stuk minder geworden, nog steeds een behoorlijke menstruatie, maar niet meer zo heftig dat het overal doorheen lekt.
Wat lief, dat jullie daar nog naar vragen bij iemand die zomasr even binnen komt vallen!
Veel sterkte bin alles op jullie pad!
maandag 25 februari 2013 om 07:39
Dotje, je hebt wel een punt met die psycholoog.... Ik was eigenlijk benieuwd om van hem/haar te horen welke houding de artsen bij mij willen zien. Welke vragen ik wel mag stellen enzo. En of ik te hoge verwachtingen heb van hun 'persoonlijke begeleiding' waar ze zo mee lopen te strooien... Maar aan de andere kant: wordt je verhaal doorgespeeld naar het behandelteam? Komt het zichtbaar in je dossier voor alle artsen?
We hebben ook wel in gedachten dat er wel een bepaald aantal follikels moet groeien willen we gewoon doorgaan. Dat hebben we al tegen elkaar gezegd. Want ik weet zeker dat als er maar 5 zouden zitten dat de artsen dat dan heel goed zouden vinden...
Selle, wat fijn dat het beter met je gaat!
We hebben ook wel in gedachten dat er wel een bepaald aantal follikels moet groeien willen we gewoon doorgaan. Dat hebben we al tegen elkaar gezegd. Want ik weet zeker dat als er maar 5 zouden zitten dat de artsen dat dan heel goed zouden vinden...
Selle, wat fijn dat het beter met je gaat!
maandag 25 februari 2013 om 09:01
maandag 25 februari 2013 om 09:27
Kuuk, ik kwam hier gister even lezen en hoewel er veel weg is gehaald wil ik toch even reageren. Toen ik net las dat je overweegt om bij GG een psycholoog te bezoeken dacht ik meteen "neeeeee, niet daar!", net als Dotje. Ik denk ook niet dat een psycholoog jouw vragen wil beantwoorden. Zij zullen jou nooit vertellen hoe je over moet komen bij de artsen om er probleemloos door te rollen. Dat soort trucjes en toneelstukjes gaat een psych je echt niet leren. Bovendien staan ze allemaal in direct contact met elkaar (met de artsen en de verpleging etc.) en ik weet wel zeker dat je verhaal daar door verteld wordt. Misschien niet op papier maar vast en zeker wel in gesprekken.
Ik zit net die site te bekijken en ik walg gewoon van hun woordkeus. Ze schrijven over hoe iedereen een individu is bij hen en dat ze persoonlijke behandelplannen maken voor iedereen. Dat komt toch totaal niet overeen met wat ik van jou lees. Ik krijg er echt de kriebels van. Misschien kan je ze dat eens onder de neus houden als ze jou vervelend of veeleisend vinden. Ik vind het niet zo raar dat je veel vragen hebt gezien je verleden.
De arts waar ik onder behandeling was stond juist heel erg open voor mijn suggesties om medicatie te wisselen of om andere dingen te proberen of langer door te gaan met IUI. Zo belangrijk om een arts te hebben die met je meedenkt.
De hele inhoud van die site van GG staat haaks op wat ik hier lees en op mijn onderbuikgevoel. Bah zeg!
Ik zit net die site te bekijken en ik walg gewoon van hun woordkeus. Ze schrijven over hoe iedereen een individu is bij hen en dat ze persoonlijke behandelplannen maken voor iedereen. Dat komt toch totaal niet overeen met wat ik van jou lees. Ik krijg er echt de kriebels van. Misschien kan je ze dat eens onder de neus houden als ze jou vervelend of veeleisend vinden. Ik vind het niet zo raar dat je veel vragen hebt gezien je verleden.
De arts waar ik onder behandeling was stond juist heel erg open voor mijn suggesties om medicatie te wisselen of om andere dingen te proberen of langer door te gaan met IUI. Zo belangrijk om een arts te hebben die met je meedenkt.
De hele inhoud van die site van GG staat haaks op wat ik hier lees en op mijn onderbuikgevoel. Bah zeg!
maandag 25 februari 2013 om 10:31
Dolfijntje weer wat geleerd, wist niet dat het luchtbelletje wel te zien was. Bij ons wordt er nooit een echo gemaakt bij tp, dat vinden ze geen toegevoegde waarde hebben.
Hoe is het nu met jou?
Femke hopelijk zijn je follikels vandaag bij de echo weer gegroeid.
Dartel die wachtweken zijn een crime. Zeker gezien ik altijd klachten heb die ook perfect bij een zwangerschap passen. Zo was ik afgelopen tijd door de dag heen heel misselijk, erg moe, snel buiten adem, last van mijn buik en onderrug. Helaas was het voor mij weer de voorbode voor menstruatie maar hopelijk bij jou de tekenen van een zwangerschap.
Pop wat leuk te lezen hoe het bij jullie gaat, geniet van jullie kleintjes!
Kuuk het traject is al zo een achtbaan en met dit gg verhaal wordt het nog erger.
Even 1 kanttekening bij een uitspraak van jou. Je schrijft: Ik heb aan hem alleen de vraag gesteld "al 5 terugplaatsingen en nog steeds niet zwanger... is dat niet gek? Kan er echt niets mis zijn??"
De kansen met ICSI en cryo's zijn zo klein, dat 5 keer naar mijn idee nog niet gek is. Het zijn al heel wat pogingen maar elke poging heeft maar ongeveer 15% kans van slagen.
Ik zit trouwens de cijfers per kliniek van 2010 eens te bekijken en wat een verschillen zijn er tussen de klinieken.
Gewoon kritisch blijven met een glimlach. Er zijn voor en nadelen aan een psych van gg. Voordeel is dat die mogelijk de verhoudingen weer iets in balans kan krijgen (als het een goede is zijn objectiviteit goed vast kan houden). Een psycholoog zal nooit zeggen wat hoe je je het beste kan gedragen.
Het nadeel van een psych daar is dat hij zeer waarschijnlijk wel een samenvatting van jullie gesprek zal bespreken in het team. Een echte professional gaat weinig tot niets bespreken met artsen/verpleging etc maar het gebeurd vaak wel.
Met mij gaat het goed, vanmorgen bloed geprikt. Ben toch een héél klein beetje zenuwachtig, ben aan het duimen dat er geen spoortje hcg is want heb geen zin in herhaling van vorige keer met wachten tot het uit mijn bloed is en dan pas door mogen.
Hoe is het nu met jou?
Femke hopelijk zijn je follikels vandaag bij de echo weer gegroeid.
Dartel die wachtweken zijn een crime. Zeker gezien ik altijd klachten heb die ook perfect bij een zwangerschap passen. Zo was ik afgelopen tijd door de dag heen heel misselijk, erg moe, snel buiten adem, last van mijn buik en onderrug. Helaas was het voor mij weer de voorbode voor menstruatie maar hopelijk bij jou de tekenen van een zwangerschap.
Pop wat leuk te lezen hoe het bij jullie gaat, geniet van jullie kleintjes!
Kuuk het traject is al zo een achtbaan en met dit gg verhaal wordt het nog erger.
Even 1 kanttekening bij een uitspraak van jou. Je schrijft: Ik heb aan hem alleen de vraag gesteld "al 5 terugplaatsingen en nog steeds niet zwanger... is dat niet gek? Kan er echt niets mis zijn??"
De kansen met ICSI en cryo's zijn zo klein, dat 5 keer naar mijn idee nog niet gek is. Het zijn al heel wat pogingen maar elke poging heeft maar ongeveer 15% kans van slagen.
Ik zit trouwens de cijfers per kliniek van 2010 eens te bekijken en wat een verschillen zijn er tussen de klinieken.
Gewoon kritisch blijven met een glimlach. Er zijn voor en nadelen aan een psych van gg. Voordeel is dat die mogelijk de verhoudingen weer iets in balans kan krijgen (als het een goede is zijn objectiviteit goed vast kan houden). Een psycholoog zal nooit zeggen wat hoe je je het beste kan gedragen.
Het nadeel van een psych daar is dat hij zeer waarschijnlijk wel een samenvatting van jullie gesprek zal bespreken in het team. Een echte professional gaat weinig tot niets bespreken met artsen/verpleging etc maar het gebeurd vaak wel.
Met mij gaat het goed, vanmorgen bloed geprikt. Ben toch een héél klein beetje zenuwachtig, ben aan het duimen dat er geen spoortje hcg is want heb geen zin in herhaling van vorige keer met wachten tot het uit mijn bloed is en dan pas door mogen.
maandag 25 februari 2013 om 10:49
Kaetje en pioenrooske bedankt! Ik had vanmorgen anders echt een afspraak gemaakt met de psych. daar. Kuukman hangt nu (op zijn werk) aan de telefoon met de kliniek. Ik kan, durf en wil het niet meer, bang voor een discussie....
Ik weet het effe niet meer.... Het lijkt alsof ze me daar weg willen hebben, alsof ze bang zijn die poging te moeten vergoeden.
Pioenrooske, ik weet dat 5 terugplaatsingen nog niets zegt hoor en dat het nog alle kanten op kan. Dat is ook de reden dat we nog doorgaan...
Het is ook allemaal zo moeilijk. En het is moeilijk om je teleurstelling te verbergen bij de artsen als je keer op keer terug moet. En juist omdat ze zo lopen te strooien met hun 'persoonlijke begeleiding' valt het zo tegen als ineens de artsen tegen je lijken. Ik had gehoopt dat ze het begrepen dat ik geen/erg weinig vertrouwen in mijn lichaam heb. Maar het tegenovergestelde gebeurt juist. Ik krijg te horen dat mijn (negatieve) houding niet goed is en dat ik daardoor het tegenovergestelde gebeurt: een veilige en effectieve behandeling.
Vrij vertaald: als er fouten worden gemaakt of de poging slaagt niet, dan komt het door je eigen houding.....
Schiet mij maar lek.
Ik weet het effe niet meer.... Het lijkt alsof ze me daar weg willen hebben, alsof ze bang zijn die poging te moeten vergoeden.
Pioenrooske, ik weet dat 5 terugplaatsingen nog niets zegt hoor en dat het nog alle kanten op kan. Dat is ook de reden dat we nog doorgaan...
Het is ook allemaal zo moeilijk. En het is moeilijk om je teleurstelling te verbergen bij de artsen als je keer op keer terug moet. En juist omdat ze zo lopen te strooien met hun 'persoonlijke begeleiding' valt het zo tegen als ineens de artsen tegen je lijken. Ik had gehoopt dat ze het begrepen dat ik geen/erg weinig vertrouwen in mijn lichaam heb. Maar het tegenovergestelde gebeurt juist. Ik krijg te horen dat mijn (negatieve) houding niet goed is en dat ik daardoor het tegenovergestelde gebeurt: een veilige en effectieve behandeling.
Vrij vertaald: als er fouten worden gemaakt of de poging slaagt niet, dan komt het door je eigen houding.....
Schiet mij maar lek.
anoniem_159048 wijzigde dit bericht op 25-02-2013 11:04
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
maandag 25 februari 2013 om 11:01
