Zwanger
alle pijlers
Doorknippen navelstreng nep
zaterdag 26 februari 2022 om 23:33
Na een heftige bevalling 6 weken terug waarin ik me zo niet gehoord heb gevoeld probeer ik alles een beetje op een rij te zetten en te verwerken.
Nou kon ik het nu pas aan om de beelden terug te kijken en nou zie ik dat ze, ondanks mijn uitdrukkelijke verzoek, de navelstreng niet uit hebben laten kloppen maar meteen hebben doorgeknipt. Even later hebben ze voor de show mijn man nog een stuk van die al doorgeknipte streng laten knippen, die ze verloskundige dus al meteen had doorgeknipt. Man en ik hadden niks door en waren in de veronderstelling dat hij de navelstreng gewoon had doorgeknipt.
Nou wil ik het gesprek aan gaan met het ziekenhuis omdat ik er heel veel last van heb maar ben nu ook echt ontzettend kwaad en emotioneel over dat navelstreng verhaal. Heb nog nooit zoiets gehoord en voel me echt in de maling genomen en als een idioot behandeld.
Iemand misschien ervaring hiermee of een idee waarom zo gehandeld zou kunnen zijn?
Nou kon ik het nu pas aan om de beelden terug te kijken en nou zie ik dat ze, ondanks mijn uitdrukkelijke verzoek, de navelstreng niet uit hebben laten kloppen maar meteen hebben doorgeknipt. Even later hebben ze voor de show mijn man nog een stuk van die al doorgeknipte streng laten knippen, die ze verloskundige dus al meteen had doorgeknipt. Man en ik hadden niks door en waren in de veronderstelling dat hij de navelstreng gewoon had doorgeknipt.
Nou wil ik het gesprek aan gaan met het ziekenhuis omdat ik er heel veel last van heb maar ben nu ook echt ontzettend kwaad en emotioneel over dat navelstreng verhaal. Heb nog nooit zoiets gehoord en voel me echt in de maling genomen en als een idioot behandeld.
Iemand misschien ervaring hiermee of een idee waarom zo gehandeld zou kunnen zijn?
zondag 27 februari 2022 om 10:39
Ik snap ook niet hoe dat gaat, je man ziet op dat moment toch dat die navelstreng al doorgeknipt is? Of hadden ze dat uiteinde verstopt? Ik bedoel dit niet tot, maar ik kan er gewoon geen voorstelling van maken.
zondag 27 februari 2022 om 11:02
Wat een vreselijke reacties hier zeg. Een beval plan zegt niet dat je bevalling perfect moet zijn, helemaal niet. Maar wel dat je zelf de regie hebt. Dat er altijd, maar dan ook echt altijd, informed consent moet zijn. En dat is hier gewoon volledig opzij geschoven. En het gaat er niet om dat dit in spoed of wat dan ook is gedaan, zo het niet klinkt overigens maar dat terzijde, maar dat dit niet is verteld. Dat dit is gedaan en er vervolgens een show van is gemaakt. Als er simpelweg uitleg was geweest was de ervaring van TO zo anders geweest. Waarom mag je als vrouw niet aangeven dat je hier last van hebt? Waarom mag je als vrouw niet van tevoren aangeven hoe je handelingen wil.
Iedereen die nu roept dat niks maakbaar is, heb je weleens een bevalplan gelezen?
En die doula’s die in de weg lopen, wat een bizar vooroordeel. Ik ben zo’n doula en absoluut niet dat ik in de weg loop als er nood is en ik ben niet medisch geschoold en kan dus ook niet oordelen wat nood is, dus luister. Maar wel zal ik altijd stimuleren om uitleg te krijgen. Een knip die wordt gezet zonder overleg is echt heel erg een grens over gaan. Terwijl uitleggen waarom een knip nodig is en vervolgens de moeder en partner hierin mee nemen is zo’n andere ervaring. En dat kunnen artsen, zelfs wanneer er mega spoed is.
Iedereen die nu roept dat niks maakbaar is, heb je weleens een bevalplan gelezen?
En die doula’s die in de weg lopen, wat een bizar vooroordeel. Ik ben zo’n doula en absoluut niet dat ik in de weg loop als er nood is en ik ben niet medisch geschoold en kan dus ook niet oordelen wat nood is, dus luister. Maar wel zal ik altijd stimuleren om uitleg te krijgen. Een knip die wordt gezet zonder overleg is echt heel erg een grens over gaan. Terwijl uitleggen waarom een knip nodig is en vervolgens de moeder en partner hierin mee nemen is zo’n andere ervaring. En dat kunnen artsen, zelfs wanneer er mega spoed is.
zondag 27 februari 2022 om 11:02
Kun je nagaan. Ik heb meer dan 100 bevallingen gedaan plus mn eigen en tóch voelt het als een mindfuckRijksmuseum schreef: ↑27-02-2022 10:13Maar dit begrijp ik niet zo goed. Met welke verwachtingen loop je dan 9 maanden rond?
.
zondag 27 februari 2022 om 11:07
Een goede doula is goud waard. Echt, geen fijnere samenwerking dan met een adequate supporter voor de vrouw en haar partner. Maar helaas zijn niet alle doulas goede doulas. En hetzelfde geldt voor artsen en verloskundigen.rijtjes schreef: ↑27-02-2022 11:02En die doula’s die in de weg lopen, wat een bizar vooroordeel. Ik ben zo’n doula en absoluut niet dat ik in de weg loop als er nood is en ik ben niet medisch geschoold en kan dus ook niet oordelen wat nood is, dus luister. Maar wel zal ik altijd stimuleren om uitleg te krijgen. Een knip die wordt gezet zonder overleg is echt heel erg een grens over gaan. Terwijl uitleggen waarom een knip nodig is en vervolgens de moeder en partner hierin mee nemen is zo’n andere ervaring. En dat kunnen artsen, zelfs wanneer er mega spoed is.
zondag 27 februari 2022 om 11:12
Wanneer er echt nood is en de baby krijgt bijvoorbeeld geen lucht of er is een andere noodsiruatie dat is niet altijd tijd voor uitgebreide uitleg. Zoals je jezelf zegt: je hebt geen medische kennis.rijtjes schreef: ↑27-02-2022 11:02Maar wel zal ik altijd stimuleren om uitleg te krijgen. Een knip die wordt gezet zonder overleg is echt heel erg een grens over gaan. Terwijl uitleggen waarom een knip nodig is en vervolgens de moeder en partner hierin mee nemen is zo’n andere ervaring. En dat kunnen artsen, zelfs wanneer er mega spoed is.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 27 februari 2022 om 11:12
Wat was je beeld van een bevalling dan als je zoveel ervaring hebt?
Toen ik was bevallen pakte de verpleegster mijn ondergoed toen ik mocht douchen. Ze zei: 'Ah, je hebt een gewone slip meegenomen, fijn!'
Waarop ik vroeg wat ze daarmee bedoelde? Ze gaf aan dat er vaak vrouwen hun kleding meenemen van voor de zwangerschap, waaronder mini strings. Met alle ellende van dien als blijkt dat je lijf na de bevalling nog niet weer de oude is.
Daar begrijp ik niks van, wat voor beeld had je dan 9 maanden lang over hoe de bevalling zou zijn? Serieuze vraag!
zondag 27 februari 2022 om 11:16
Ik denk dat je hormonen ook flink meespelen.
Natuurlijk is het vervelend dat het anders gelopen is dan je wilde.
Bij mij zijn beide bevallingen ook andere verlopen. Vervelend ja.
Maar is het niet veel fijner om je te richten op je gezonde baby en te beseffen dat je het achter de rug hebt?
Als je er nog last van hebt over een paar weken is het misschien een goed idee om het te bespreken met het ziekenhuis. Geven ze je uitleg en misschien een bos bloemen.
Veel meer kunnen ze ook niet doen, maar dan voel jij je gehoord en kan je weer door.
Natuurlijk is het vervelend dat het anders gelopen is dan je wilde.
Bij mij zijn beide bevallingen ook andere verlopen. Vervelend ja.
Maar is het niet veel fijner om je te richten op je gezonde baby en te beseffen dat je het achter de rug hebt?
Als je er nog last van hebt over een paar weken is het misschien een goed idee om het te bespreken met het ziekenhuis. Geven ze je uitleg en misschien een bos bloemen.
Veel meer kunnen ze ook niet doen, maar dan voel jij je gehoord en kan je weer door.
zondag 27 februari 2022 om 11:20
Rijksmuseum schreef: ↑27-02-2022 11:12Wat was je beeld van een bevalling dan als je zoveel ervaring hebt?
Toen ik was bevallen pakte de verpleegster mijn ondergoed toen ik mocht douchen. Ze zei: 'Ah, je hebt een gewone slip meegenomen, fijn!'
Waarop ik vroeg wat ze daarmee bedoelde? Ze gaf aan dat er vaak vrouwen hun kleding meenemen van voor de zwangerschap, waaronder mini strings. Met alle ellende van dien als blijkt dat je lijf na de bevalling nog niet weer de oude is.
Daar begrijp ik niks van, wat voor beeld had je dan 9 maanden lang over hoe de bevalling zou zijn? Serieuze vraag!
Wat ik bedoel is dat alle kennis van de wereld je dus niet perse voorbereidt op de emotionele intensiteit van bevallen. Hoe het vóelt. Daar had ik me, vind ik ook achteraf, niet op kunnen voorbereiden.
Ik had geen specifiek beeld bij mijn bevalling want door mijn achtergrond hield ik rekening met alles. Van een super soepele spontane bevalling tot een kunstverlossing of keizersnede en erger. Ik was vooral bang voor bepaalde medische scenarios waar ik zelf aan de andere kant bij heb gestaan (ook al zijn die allemaal goed afgelopen). Ik wist dan weer teveel, zou je kunnen zeggen.
Je voorbeeld van ministrings herken ik niet. De meeste dames weten gelukkig wel dat het 'even duurt' voordat alles weer de oude is
.
zondag 27 februari 2022 om 11:26
viva-amber schreef: ↑27-02-2022 11:12Wanneer er echt nood is en de baby krijgt bijvoorbeeld geen lucht of er is een andere noodsiruatie dat is niet altijd tijd voor uitgebreide uitleg.
Klopt. We trainen er wel op. Al is het maar een zinnetje uitleg. Wat we ook doen is, wanneer het hartfilmpje slecht is aan het eind, alvast uitleg te geven over wat er straks mogelijk gaat gebeuren (baby naar de tafel bijvoorbeeld). Als dat tijdens het trainen niet gebeurt komt dat ook altijd terug als feedbackpunt.
zondag 27 februari 2022 om 12:12
Een bevalplan is niet eens zozeer een "ik wil dat het zo gaat" plan, maar het is meer "als het even kan, zou ik graag willen dat" plan. Het is alleen maar goed dat je als zwangere vrouw het één en ander leest, en bedenkt hoe jij het graag zou willen, of wat er allemaal kan. Ik vond het in ieder geval allemaal interessant om te lezen, en er zelf eentje te maken. En bij gebrek aan welke cursus dan ook (Corona was net een ding) alleen maar handig om zelf onderzoek te doen.
Hier werd de navelstreng ook gelijk doorgeknipt (wel door mij overigens) terwijl ik in m'n plan eigenlijk had staan dat ik 'm uit had willen laten kloppen. Ze hebben niet verteld waarom ze er gelijk een klem om deden (er was iig geen enkele haast of noodzaak) maar ik zat nog in een soort roes, en m'n man was van de leg. Ook maakten ze de baby gelijk schoon, terwijl ik dat in eerste instantie niet wilde, maar op het moment suprême zei ik ook niets. En ik wilde eigenlijk ook geen spuit om de placenta te laten komen, maar ook dat deden ze. Maar daarvan zeiden ze "je wil het niet, maar wij wel" en op dat moment dacht ik alleen maar "whatever, er ligt een prachtbaby op m'n buik, je doet maar". Maar de dienst was afgelopen van de verlos en de verpleeg, dus ze hadden haast, zeg maar
Ook ik had graag nog een gesprek gewild met de verloskundige die de bevalling heeft gedaan, maar kennelijk gebeurt dat niet als je in het ziekenhuis met een klinisch verloskundige bevalt? Het nagesprek was met de verloskundige van de praktijk waar ik zat, maar ja, die was er niet bij geweest, dus daar heb je weinig aan. Ik had geen klachten, maar had meer gewoon vragen over de bevalling, en daar had dus niemand antwoord op.
To; ik begrijp je wel hoor. Je giert ook nog steeds van de hormonen nu, en je hebt gewoon vragen. Heel normaal om daar antwoord op te vragen. Het is inderdaad ook raar dat ze niet even gezegd hebben waarom ze hem zelf hebben doorgeknipt. Welke haast dan ook; even roepen "we knippen hem zelf door want..." kan bijna niet onmogelijk zijn.
Hier werd de navelstreng ook gelijk doorgeknipt (wel door mij overigens) terwijl ik in m'n plan eigenlijk had staan dat ik 'm uit had willen laten kloppen. Ze hebben niet verteld waarom ze er gelijk een klem om deden (er was iig geen enkele haast of noodzaak) maar ik zat nog in een soort roes, en m'n man was van de leg. Ook maakten ze de baby gelijk schoon, terwijl ik dat in eerste instantie niet wilde, maar op het moment suprême zei ik ook niets. En ik wilde eigenlijk ook geen spuit om de placenta te laten komen, maar ook dat deden ze. Maar daarvan zeiden ze "je wil het niet, maar wij wel" en op dat moment dacht ik alleen maar "whatever, er ligt een prachtbaby op m'n buik, je doet maar". Maar de dienst was afgelopen van de verlos en de verpleeg, dus ze hadden haast, zeg maar
Ook ik had graag nog een gesprek gewild met de verloskundige die de bevalling heeft gedaan, maar kennelijk gebeurt dat niet als je in het ziekenhuis met een klinisch verloskundige bevalt? Het nagesprek was met de verloskundige van de praktijk waar ik zat, maar ja, die was er niet bij geweest, dus daar heb je weinig aan. Ik had geen klachten, maar had meer gewoon vragen over de bevalling, en daar had dus niemand antwoord op.
To; ik begrijp je wel hoor. Je giert ook nog steeds van de hormonen nu, en je hebt gewoon vragen. Heel normaal om daar antwoord op te vragen. Het is inderdaad ook raar dat ze niet even gezegd hebben waarom ze hem zelf hebben doorgeknipt. Welke haast dan ook; even roepen "we knippen hem zelf door want..." kan bijna niet onmogelijk zijn.
zondag 27 februari 2022 om 12:17
Dank voor de reacties, begrip en ervaringen. Doet me goed. De paar lompe reacties daargelaten, er zitten nu eenmaal wat zuurpruimen zonder empathie of tact hier op het forum. Laag om iemand zo af te fakkelen.
Ik heb een bevalgesprek gehad in het ziekenhuis waarin ze allemaal vragen stelden en onze wensen noteerden. Vonden ze heel belangrijk om te voorkomen dat het een rotervaring zou worden. Ik ben er zonder veel verwachtingen ingegaan, ik zou het allemaal wel zien en ervaren maar wat voor mij heel belangrijk was, was dat mij verteld zou worden wat er gebeurde en dat de navelstreng kon uitkloppen. Veel meer wensen had ik niet.
De bevalling was voor mij gewoon heel heftig en vooral omdat er dingen zijn gedaan zonder dat te zeggen. O.a. een knip en een vacuumpomp verlossing zonder aan te kondigen. En ja ik lag te schreeuwen van de pijn en het was heftig maar dan nog was ik wel gewoon bij kennis dus ik begrijp niet dat het niet is aangekondigd. Dat is 3 seconden.
De navelstreng was lang zat. Hij zat gedraaid om haar voetje maar dat haalden ze rustig los, ze legden haar meteen op mijn borst en toen werd de navelstreng doorgeknipt. Ze is daarna gewoon rustig op mijn borst blijven liggen dus er was geen sprake van dat ze los moest voor op een onderzoekstafel oid.
Daarna nog een week samen in het ziekenhuis gelegen ivm een gevaarlijke bacterie wat ook heel heftig was en waar ze mij onvoldoende hebben geinformeerd over het daadwerkelijke gevaar. Dat werd gebagatelliseerd. En ik snap dat ze mij niet in de stress wilden helpen maar ik heb gewoon recht om te weten hoe de vork in de steel zit. Dan nog m'n baby lang meenemen voor een infuus opnieuw aanleggen terwijl gezegd werd dat ze zo terug zou zijn. Duurde bijna 2 uur en uiteindelijk zijn 4 artsen bezig geweest met haar en ik zat in tranen en paniek in de kamer snachts omdat niemand me vertelde wat er aan de hand was.
Ik heb toen al gevraagd om een gesprek omdat ik dingen niet begreep en me niet gehoord voelde. Alle vragen kon ik bij het nagesprek na 6 weken dan voorleggen.
Natuurlijk ben ik ontzettend blij dat alles goed is gekomen en ben ik het medisch personeel zeer dankbaar dat mijn dochter er goed van af is gekomen. Dat neemt alleen niet weg dat ik me onzichtbaar heb gevoeld. Dat doet pijn.
Vriend en ik hadden in de heat of the moment niks door van die al doorgeknipte navelstreng. Tot gister dacht mijn vriend ook dat hij hem had doorgeknipt en het raakt hem ook. Is toch een momentje.
Ik heb dit topic geopend wetende dat ik hormonaal ben en hoog in de emo zit, juist om te kijken of er verhalen zijn die het allemaal in een ander perspectief zetten. Ik wil het gesprek open en kalm ingaan met het ziekenhuis maar eerlijk is eerlijk: ze hebben mij gewoon echt niet prettig behandeld en dat mag ik best uitspreken. Natuurlijk is het geen massage die ik geboekt had maar ze wekken zelf bij mij de verwachting dat je als vrouw ook gehoord wordt door een bevalgesprek te hebben en uit te spreken dat ze dat juist doen om dit soort ellende te voorkomen.
Anyway, ik ga het gesprek aan volgende week en dan gaan we horen. Erover praten lucht al op in elk geval.
Thanks!
Ik heb een bevalgesprek gehad in het ziekenhuis waarin ze allemaal vragen stelden en onze wensen noteerden. Vonden ze heel belangrijk om te voorkomen dat het een rotervaring zou worden. Ik ben er zonder veel verwachtingen ingegaan, ik zou het allemaal wel zien en ervaren maar wat voor mij heel belangrijk was, was dat mij verteld zou worden wat er gebeurde en dat de navelstreng kon uitkloppen. Veel meer wensen had ik niet.
De bevalling was voor mij gewoon heel heftig en vooral omdat er dingen zijn gedaan zonder dat te zeggen. O.a. een knip en een vacuumpomp verlossing zonder aan te kondigen. En ja ik lag te schreeuwen van de pijn en het was heftig maar dan nog was ik wel gewoon bij kennis dus ik begrijp niet dat het niet is aangekondigd. Dat is 3 seconden.
De navelstreng was lang zat. Hij zat gedraaid om haar voetje maar dat haalden ze rustig los, ze legden haar meteen op mijn borst en toen werd de navelstreng doorgeknipt. Ze is daarna gewoon rustig op mijn borst blijven liggen dus er was geen sprake van dat ze los moest voor op een onderzoekstafel oid.
Daarna nog een week samen in het ziekenhuis gelegen ivm een gevaarlijke bacterie wat ook heel heftig was en waar ze mij onvoldoende hebben geinformeerd over het daadwerkelijke gevaar. Dat werd gebagatelliseerd. En ik snap dat ze mij niet in de stress wilden helpen maar ik heb gewoon recht om te weten hoe de vork in de steel zit. Dan nog m'n baby lang meenemen voor een infuus opnieuw aanleggen terwijl gezegd werd dat ze zo terug zou zijn. Duurde bijna 2 uur en uiteindelijk zijn 4 artsen bezig geweest met haar en ik zat in tranen en paniek in de kamer snachts omdat niemand me vertelde wat er aan de hand was.
Ik heb toen al gevraagd om een gesprek omdat ik dingen niet begreep en me niet gehoord voelde. Alle vragen kon ik bij het nagesprek na 6 weken dan voorleggen.
Natuurlijk ben ik ontzettend blij dat alles goed is gekomen en ben ik het medisch personeel zeer dankbaar dat mijn dochter er goed van af is gekomen. Dat neemt alleen niet weg dat ik me onzichtbaar heb gevoeld. Dat doet pijn.
Vriend en ik hadden in de heat of the moment niks door van die al doorgeknipte navelstreng. Tot gister dacht mijn vriend ook dat hij hem had doorgeknipt en het raakt hem ook. Is toch een momentje.
Ik heb dit topic geopend wetende dat ik hormonaal ben en hoog in de emo zit, juist om te kijken of er verhalen zijn die het allemaal in een ander perspectief zetten. Ik wil het gesprek open en kalm ingaan met het ziekenhuis maar eerlijk is eerlijk: ze hebben mij gewoon echt niet prettig behandeld en dat mag ik best uitspreken. Natuurlijk is het geen massage die ik geboekt had maar ze wekken zelf bij mij de verwachting dat je als vrouw ook gehoord wordt door een bevalgesprek te hebben en uit te spreken dat ze dat juist doen om dit soort ellende te voorkomen.
Anyway, ik ga het gesprek aan volgende week en dan gaan we horen. Erover praten lucht al op in elk geval.
Thanks!
zondag 27 februari 2022 om 12:18
Geef je dit nou als antwoord op mijn vraag waarom vrouwen willen dat de navelstreng later doorgeknipt wordt?
Dank voor de energie die je er in hebt gestoken, maar het is me nog steeds niet veel duidelijker geworden.
zondag 27 februari 2022 om 12:33
Nou dit idd. Trek het je niet aan, TO! Het is helemaal niet erg om zulke gevoelens te hebben. Heel goed ook om ze bespreekbaar te maken. Er is laatst ook veel om te doen geweest; gevoelens na een bevalling. Het is belangrijk om over te praten.rijtjes schreef: ↑27-02-2022 11:02Wat een vreselijke reacties hier zeg. Een beval plan zegt niet dat je bevalling perfect moet zijn, helemaal niet. Maar wel dat je zelf de regie hebt. Dat er altijd, maar dan ook echt altijd, informed consent moet zijn. En dat is hier gewoon volledig opzij geschoven. En het gaat er niet om dat dit in spoed of wat dan ook is gedaan, zo het niet klinkt overigens maar dat terzijde, maar dat dit niet is verteld. Dat dit is gedaan en er vervolgens een show van is gemaakt. Als er simpelweg uitleg was geweest was de ervaring van TO zo anders geweest. Waarom mag je als vrouw niet aangeven dat je hier last van hebt? Waarom mag je als vrouw niet van tevoren aangeven hoe je handelingen wil.
Iedereen die nu roept dat niks maakbaar is, heb je weleens een bevalplan gelezen?
En die doula’s die in de weg lopen, wat een bizar vooroordeel. Ik ben zo’n doula en absoluut niet dat ik in de weg loop als er nood is en ik ben niet medisch geschoold en kan dus ook niet oordelen wat nood is, dus luister. Maar wel zal ik altijd stimuleren om uitleg te krijgen. Een knip die wordt gezet zonder overleg is echt heel erg een grens over gaan. Terwijl uitleggen waarom een knip nodig is en vervolgens de moeder en partner hierin mee nemen is zo’n andere ervaring. En dat kunnen artsen, zelfs wanneer er mega spoed is.
Het ziekenhuis waar ik beviel vroeg er gelukkig expliciet naar. De gynaecoloog wilde weten of ik dingen anders had gewild, hoe ik me had gevoeld of zij dingen anders had moeten doen. Alleen al dat er naar gevraagd wordt, is heel fijn.
Persoonlijk vond ik 6 weken na de bevalling wel snel qua emoties om te kunnen ervaren en voelen hoe je er in zit. Zeker na een heftige bevalling. Het is niet niks met zo'n newborn. Je hele leven staat op de kop. Alle hormonen nog in je lijf. Zelf voelde ik me na 12 a 16 weken weer veel meer mezelf. Ik had een keizersnede ivm verdenken foetale nood. Dat was ook heftig ondanks ik er 100% achter stond. Wat ik probeer te zeggen is dat je jezelf nu misschien ook nog wat tijd moet gunnen om te aarden na alles wat er gebeurd is. Je emoties op zn plekje laten vallen en wellicht over 6 weken opnieuw kijken of je graag een gesprek wil. Het is voor jezelf ook fijner om wat meer uit de emotie te zijn als je een dergelijk gesprek voert.
Iig ik snap je echt en vind zeker dat je het bespreekbaar kunt maken als dat voor jou nodig is. Zo'n gesprek hoeft niet over schuld oid te gaan. Het is vooral belangrijk voor jezelf, ook met het oog op een evt toekomstige bevalling.
zondag 27 februari 2022 om 12:35
Het gaat niet perse om overleg op het moment dat er nood is. Dan moet een arts handelen, punt. Dan kan je wel naderhand alles bespreken.viva-amber schreef: ↑27-02-2022 11:12Wanneer er echt nood is en de baby krijgt bijvoorbeeld geen lucht of er is een andere noodsiruatie dat is niet altijd tijd voor uitgebreide uitleg. Zoals je jezelf zegt: je hebt geen medische kennis.
zondag 27 februari 2022 om 12:35
Je kiest ervoor om op een forum je verhaal te plaatsen, maar als de reactie je niet aan staat is de ander 'laag'?80Juut80 schreef: ↑27-02-2022 12:17Dank voor de reacties, begrip en ervaringen. Doet me goed. De paar lompe reacties daargelaten, er zitten nu eenmaal wat zuurpruimen zonder empathie of tact hier op het forum. Laag om iemand zo af te fakkelen.
Ik heb een bevalgesprek gehad in het ziekenhuis waarin ze allemaal vragen stelden en onze wensen noteerden. Vonden ze heel belangrijk om te voorkomen dat het een rotervaring zou worden. Ik ben er zonder veel verwachtingen ingegaan, ik zou het allemaal wel zien en ervaren maar wat voor mij heel belangrijk was, was dat mij verteld zou worden wat er gebeurde en dat de navelstreng kon uitkloppen. Veel meer wensen had ik niet.
De bevalling was voor mij gewoon heel heftig en vooral omdat er dingen zijn gedaan zonder dat te zeggen. O.a. een knip en een vacuumpomp verlossing zonder aan te kondigen. En ja ik lag te schreeuwen van de pijn en het was heftig maar dan nog was ik wel gewoon bij kennis dus ik begrijp niet dat het niet is aangekondigd. Dat is 3 seconden.
De navelstreng was lang zat. Hij zat gedraaid om haar voetje maar dat haalden ze rustig los, ze legden haar meteen op mijn borst en toen werd de navelstreng doorgeknipt. Ze is daarna gewoon rustig op mijn borst blijven liggen dus er was geen sprake van dat ze los moest voor op een onderzoekstafel oid.
Daarna nog een week samen in het ziekenhuis gelegen ivm een gevaarlijke bacterie wat ook heel heftig was en waar ze mij onvoldoende hebben geinformeerd over het daadwerkelijke gevaar. Dat werd gebagatelliseerd. En ik snap dat ze mij niet in de stress wilden helpen maar ik heb gewoon recht om te weten hoe de vork in de steel zit. Dan nog m'n baby lang meenemen voor een infuus opnieuw aanleggen terwijl gezegd werd dat ze zo terug zou zijn. Duurde bijna 2 uur en uiteindelijk zijn 4 artsen bezig geweest met haar en ik zat in tranen en paniek in de kamer snachts omdat niemand me vertelde wat er aan de hand was.
Ik heb toen al gevraagd om een gesprek omdat ik dingen niet begreep en me niet gehoord voelde. Alle vragen kon ik bij het nagesprek na 6 weken dan voorleggen.
Natuurlijk ben ik ontzettend blij dat alles goed is gekomen en ben ik het medisch personeel zeer dankbaar dat mijn dochter er goed van af is gekomen. Dat neemt alleen niet weg dat ik me onzichtbaar heb gevoeld. Dat doet pijn.
Vriend en ik hadden in de heat of the moment niks door van die al doorgeknipte navelstreng. Tot gister dacht mijn vriend ook dat hij hem had doorgeknipt en het raakt hem ook. Is toch een momentje.
Ik heb dit topic geopend wetende dat ik hormonaal ben en hoog in de emo zit, juist om te kijken of er verhalen zijn die het allemaal in een ander perspectief zetten. Ik wil het gesprek open en kalm ingaan met het ziekenhuis maar eerlijk is eerlijk: ze hebben mij gewoon echt niet prettig behandeld en dat mag ik best uitspreken. Natuurlijk is het geen massage die ik geboekt had maar ze wekken zelf bij mij de verwachting dat je als vrouw ook gehoord wordt door een bevalgesprek te hebben en uit te spreken dat ze dat juist doen om dit soort ellende te voorkomen.
Anyway, ik ga het gesprek aan volgende week en dan gaan we horen. Erover praten lucht al op in elk geval.
Thanks!
Daarnaast komt hier opeens een heel ander verhaal naar voren dan in je openingspost. Het gaat blijkbaar niet alleen om het doorknippen van de navelstreng zoals eerder beschreven.
zondag 27 februari 2022 om 12:35
Zou het kunnen zijn dat er wel een aantal zaken zijn verteld en dat jij in jezelf gekeerd was en je vriend het niet meekreeg door alles wat er met jou gebeurde. En toen je dochter op je borst lag dat jullie je in je bubbel terugtrokken?
Ik weet van mijn bevallingen dat mijn partner weinig heeft meegekregen behalve dat er eentje flauwviel. Hij had niet eens door dat ik kon gaan persen. Ik heb hem gevraagd of hij nog weet wat er gebeurde tijdens de bevallingen. Hij gaf aan alleen zorg te hebben dat moeder en kind er goed doorheen kwamen.
Ik weet van mijn bevallingen dat mijn partner weinig heeft meegekregen behalve dat er eentje flauwviel. Hij had niet eens door dat ik kon gaan persen. Ik heb hem gevraagd of hij nog weet wat er gebeurde tijdens de bevallingen. Hij gaf aan alleen zorg te hebben dat moeder en kind er goed doorheen kwamen.
zondag 27 februari 2022 om 12:37
Dank je wel, is misschien ook wel beter om het nog even te laten bezinken allemaal. Ik was daar op zich ook wel mee bezig maar nu door dat filmpje van gister ben ik weer beetje terug bij af, althans zo voelt het. Ik wil nooit meer bevallen.zwembad84 schreef: ↑27-02-2022 12:33Nou dit idd. Trek het je niet aan, TO! Het is helemaal niet erg om zulke gevoelens te hebben. Heel goed ook om ze bespreekbaar te maken. Er is laatst ook veel om te doen geweest; gevoelens na een bevalling. Het is belangrijk om over te praten.
Het ziekenhuis waar ik beviel vroeg er gelukkig expliciet naar. De gynaecoloog wilde weten of ik dingen anders had gewild, hoe ik me had gevoeld of zij dingen anders had moeten doen. Alleen al dat er naar gevraagd wordt, is heel fijn.
Persoonlijk vond ik 6 weken na de bevalling wel snel qua emoties om te kunnen ervaren en voelen hoe je er in zit. Zeker na een heftige bevalling. Het is niet niks met zo'n newborn. Je hele leven staat op de kop. Alle hormonen nog in je lijf. Zelf voelde ik me na 12 a 16 weken weer veel meer mezelf. Ik had een keizersnede ivm verdenken foetale nood. Dat was ook heftig ondanks ik er 100% achter stond. Wat ik probeer te zeggen is dat je jezelf nu misschien ook nog wat tijd moet gunnen om te aarden na alles wat er gebeurd is. Je emoties op zn plekje laten vallen en wellicht over 6 weken opnieuw kijken of je graag een gesprek wil. Het is voor jezelf ook fijner om wat meer uit de emotie te zijn als je een dergelijk gesprek voert.
Iig ik snap je echt en vind zeker dat je het bespreekbaar kunt maken als dat voor jou nodig is. Zo'n gesprek hoeft niet over schuld oid te gaan. Het is vooral belangrijk voor jezelf, ook met het oog op een evt toekomstige bevalling.
Uiteindelijk komt het allemaal wel goed ❤
zondag 27 februari 2022 om 12:47
Het is een medische bevalling geworden en wordt dus medisch aangepakt. Dat (Nederlands) geblaat altijd dat bevallen iets “natuurlijks en moois” is. Het is gewoon een medisch iets, zeker als dit in het ziekenhuis gebeurt.
Laat medisch geschoolde mensen gewoon hun werk doen, zonder allerlei fantasie-wensen van de patiënt.
Als je een operatie aan je knie hebt, ga jij je toch ook niet bemoeien met hoe ze dat gaan doen en er allerlei voorwaarden aan stellen? Dan laat je medische professionals toch ook gewoon hun werk doen?
zondag 27 februari 2022 om 12:51
Wat een flauwekul zeg! En thank god bestaat er nog zelfbeschikkingsrecht. Er was geen nood zoals TO al aangeeft. Het is geen geblaat, jij vindt een bevalling puur medisch wellicht, maar gelukkig mag er ook anders over worden gedacht.Hastadepasta18 schreef: ↑27-02-2022 12:47Het is een medische bevalling geworden en wordt dus medisch aangepakt. Dat (Nederlands) geblaat altijd dat bevallen iets “natuurlijks en moois” is. Het is gewoon een medisch iets, zeker als dit in het ziekenhuis gebeurt.
Laat medisch geschoolde mensen gewoon hun werk doen, zonder allerlei fantasie-wensen van de patiënt.
Als je een operatie aan je knie hebt, ga jij je toch ook niet bemoeien met hoe ze dat gaan doen en er allerlei voorwaarden aan stellen? Dan laat je medische professionals toch ook gewoon hun werk doen?
zondag 27 februari 2022 om 12:55
Dit. Het lijkt soms wel of mensen vergeten dat een bevalling een heftige medische situatie is.Doorenvogel schreef: ↑27-02-2022 09:19Een heftige bevalling schrijf je. Dan zal er zeker een goede reden zijn geweest en haast. Ik denk dat je niet moet overdrijven. Wees blij dat jezelf en kind het goed maken. Ik vind het zelf best netjes dat ze er nog aan dachten om je man ook de navelstreng te laten knippen. Het is blijkbaar nooit goed.
zondag 27 februari 2022 om 13:05
Dus als hij niet gefilmd had, zou hij gezien hebben dat de navelstreng al door was én zou TO dat nu niet terug hoeven zien. Wat is de meerwaarde van het filmen, het werkt blijkbaar averechts?
