Zwanger
alle pijlers
draagmoeder of niet???
zondag 13 november 2011 om 15:37
er is mij gevraagd draagmoeder te zijn, en nu zit ik met het dilemma wel of niet.
Waarom wel, omdat ik er iets voor terug krijg waarmee ik iets voor mezelf kan doen. Dit lukt mij niet als ik het niet doe.
Het gaat niet om commercieel draagmoederschap..!!!
Waarom niet omdat het toch een hele prestatie vind.En er veel van je wordt verwacht...
Waarom wel, omdat ik er iets voor terug krijg waarmee ik iets voor mezelf kan doen. Dit lukt mij niet als ik het niet doe.
Het gaat niet om commercieel draagmoederschap..!!!
Waarom niet omdat het toch een hele prestatie vind.En er veel van je wordt verwacht...
zondag 13 november 2011 om 18:07
quote:rriiccoo schreef op 13 november 2011 @ 18:04:
Die Hipslal is gewoon iemand die geen vrienden meer heeft of vrienden kan maken en zo probeert anderen het leven zuur te maken.
Iemand die geniet van het leed van een ander...
Een narcistische persoonlijkheidsstoornis noemen ze zoiets...
Jij bent overduidelijk in therapie.
En soms ook een trol?
Die Hipslal is gewoon iemand die geen vrienden meer heeft of vrienden kan maken en zo probeert anderen het leven zuur te maken.
Iemand die geniet van het leed van een ander...
Een narcistische persoonlijkheidsstoornis noemen ze zoiets...
Jij bent overduidelijk in therapie.
En soms ook een trol?
zondag 13 november 2011 om 18:08
quote:mirabile schreef op 13 november 2011 @ 18:03:
Nergens lees ik dat TO geld krijgt in ruil voor het draagmoederschap. Misschien bestaat de tegenprestatie van de wensouders uit iets heel anders. Wil TO bijv. actrice worden en is de wensouder regisseur die haar een rol in zijn volgende kaskraker heeft beloofd. (Ik noem maar een extreem voorbeeld).
TO waar bestaat het "ding" uit wat je igv draagmoederschap zou krijgen?
Dat lijkt mij wel een cruciale vraag. (en ik ben natuurlijk gewoon erg nieuwsgierig)
Inderdaad, TO zegt dat het niet gaat om commercieel draagmoederschap en iedereen gaat hier zitten raaskallen over kinderhandel....
Draagmoederschap is juist een heel mooi iets voor ongewenst kinderloze stellen.
Nergens lees ik dat TO geld krijgt in ruil voor het draagmoederschap. Misschien bestaat de tegenprestatie van de wensouders uit iets heel anders. Wil TO bijv. actrice worden en is de wensouder regisseur die haar een rol in zijn volgende kaskraker heeft beloofd. (Ik noem maar een extreem voorbeeld).
TO waar bestaat het "ding" uit wat je igv draagmoederschap zou krijgen?
Dat lijkt mij wel een cruciale vraag. (en ik ben natuurlijk gewoon erg nieuwsgierig)
Inderdaad, TO zegt dat het niet gaat om commercieel draagmoederschap en iedereen gaat hier zitten raaskallen over kinderhandel....
Draagmoederschap is juist een heel mooi iets voor ongewenst kinderloze stellen.
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
zondag 13 november 2011 om 18:08
quote:Conundrum schreef op 13 november 2011 @ 18:04:
Mooi, dan kan je een plan de campagne opstellen met haar, hoe je het UWV tegemoet kan treden.
Hier zitten een aantal wijze dames, die van vele dingen afweten en aanvullend advies kunnen geven, welke wegen je kan bewandelen om te komen waar je wilt zijn.
(Zwangerschap sowieso, zou al lichamelijk zwaar zijn om weer aan het werk te kunnen).
Kies rechtstreeks voor jezelf en niet via een omweg. Jij voorop, op een manier waarop je trots kan zijn.
De vraag blijft nl toch steeds door mijn hoofd spoken.... vandaar dat ik het advies fijn vind van een buitenstaander...
Wijze adviezen dus...
Mooi, dan kan je een plan de campagne opstellen met haar, hoe je het UWV tegemoet kan treden.
Hier zitten een aantal wijze dames, die van vele dingen afweten en aanvullend advies kunnen geven, welke wegen je kan bewandelen om te komen waar je wilt zijn.
(Zwangerschap sowieso, zou al lichamelijk zwaar zijn om weer aan het werk te kunnen).
Kies rechtstreeks voor jezelf en niet via een omweg. Jij voorop, op een manier waarop je trots kan zijn.
De vraag blijft nl toch steeds door mijn hoofd spoken.... vandaar dat ik het advies fijn vind van een buitenstaander...
Wijze adviezen dus...
zondag 13 november 2011 om 18:08
zondag 13 november 2011 om 18:10
quote:Miss.Innuendo schreef op 13 november 2011 @ 18:08:
[...]
Inderdaad, TO zegt dat het niet gaat om commercieel draagmoederschap en iedereen gaat hier zitten raaskallen over kinderhandel....
Draagmoederschap is juist een heel mooi iets voor ongewenst kinderloze stellen.Duidelijk het topic niet gelezen, over raaskallen gesproken.
[...]
Inderdaad, TO zegt dat het niet gaat om commercieel draagmoederschap en iedereen gaat hier zitten raaskallen over kinderhandel....
Draagmoederschap is juist een heel mooi iets voor ongewenst kinderloze stellen.Duidelijk het topic niet gelezen, over raaskallen gesproken.
zondag 13 november 2011 om 18:11
quote:rriiccoo schreef op 13 november 2011 @ 17:55:
[...]
Laten we het erop houden dat ik emotioneel verwaarloosd ben door mijn ouders...
En ik wil me ook niet pushen door hen (vrienden) om het wel te doen. Als ik het dus doe doe ik het uit liefde en niet uit commercie, dat heb ik ze ook heel duidelijk verteld. Zij zien dit anders, want zij geven aan dat het juist wel een mooi gebaar is. Maar zo voelt het dus niet voor mij.
Ok. Daar gaan we... (hou je vast! )
Ondanks dat je je emotioneel verwaarloosd voelt door je ouders, ben je op een bepaalde manier ook wel weer heel sterk emotioneel gebonden aan in ieder geval je vader. Dat blijkt voor mij uit wat je eerder schreef, dat je je vaders advies hebt gezocht voor het plan van je ex. Je vaders advies woog zwaar en dat het plan mislukte reken je ook je vader aan. Dit is iets waar je misschien wel mee aan de slag moet gaan.
Het pushen door de vrienden. Zélf wil je zoiets enkel uit liefde doen. Dat lijkt mij een goede instelling toe (en de meesten hier, zelfs EN denk ik (sorry EN, ik denk even voor jou) ). Neemt niet weg dat ook áls iemand dit uit liefde doet, dit wel ook samen moet gaan met goede en harde afspraken omtrent financiën en de juridische kant van een draagmoeder constructie. Desalniettemin gaf je ook aan dat je het eigenlijk niet zou willen doen als 'het ding' er niet tegenover stond.
Dan is de liefde misschien niet groot genoeg om dit te doen? Zoals Vinyl (dacht ik) al eerder schreef: daar is geen schaamte in te vinden, denk dat 99% van de vrouwen (ikzelf incluis) dit niet snel zouden doen en als wel dan hooguit voor een (schoon)zusje, of een héle goede vriendin. Ik zou in principe ook vinden dat daar dan niet meer tegenover moet staan dan 'kostendekkend', waarbij het wel de vraag is wat de kosten van de risico's zijn.
In welke zin zien de wensouders dit 'anders' ? Wat precies vinden zij een mooi gebaar? Dat zij jouw 'ding' voor je maken in ruil voor jouw draagmoederschap? Waarom vinden zij dat?
Zijn er nog andere vrienden van jou (en hen?) waarmee je dit zou kunnen bespreken? Of heb je dat al gedaan? Wat vinden die? Of mag je het niet met anderen bespreken?
Nogmaals; ik zou absoluut proberen om jouw ding en het draagmoederschap los te koppelen. Of je wordt hun draagmoeder en vindt iemand anders voor 'je ding', of je vraagt hen om 'je ding' maar een andere draagmoeder te vinden, of je wordt niet de draagmoeder en krijgt 'het ding' niet van hen. De optie wél draagmoederen én het dingk is volgens mij veel te verwarrend en in allerhande opzichten, waaronder emotioneel en juridisch, niet juist.
[...]
Laten we het erop houden dat ik emotioneel verwaarloosd ben door mijn ouders...
En ik wil me ook niet pushen door hen (vrienden) om het wel te doen. Als ik het dus doe doe ik het uit liefde en niet uit commercie, dat heb ik ze ook heel duidelijk verteld. Zij zien dit anders, want zij geven aan dat het juist wel een mooi gebaar is. Maar zo voelt het dus niet voor mij.
Ok. Daar gaan we... (hou je vast! )
Ondanks dat je je emotioneel verwaarloosd voelt door je ouders, ben je op een bepaalde manier ook wel weer heel sterk emotioneel gebonden aan in ieder geval je vader. Dat blijkt voor mij uit wat je eerder schreef, dat je je vaders advies hebt gezocht voor het plan van je ex. Je vaders advies woog zwaar en dat het plan mislukte reken je ook je vader aan. Dit is iets waar je misschien wel mee aan de slag moet gaan.
Het pushen door de vrienden. Zélf wil je zoiets enkel uit liefde doen. Dat lijkt mij een goede instelling toe (en de meesten hier, zelfs EN denk ik (sorry EN, ik denk even voor jou) ). Neemt niet weg dat ook áls iemand dit uit liefde doet, dit wel ook samen moet gaan met goede en harde afspraken omtrent financiën en de juridische kant van een draagmoeder constructie. Desalniettemin gaf je ook aan dat je het eigenlijk niet zou willen doen als 'het ding' er niet tegenover stond.
Dan is de liefde misschien niet groot genoeg om dit te doen? Zoals Vinyl (dacht ik) al eerder schreef: daar is geen schaamte in te vinden, denk dat 99% van de vrouwen (ikzelf incluis) dit niet snel zouden doen en als wel dan hooguit voor een (schoon)zusje, of een héle goede vriendin. Ik zou in principe ook vinden dat daar dan niet meer tegenover moet staan dan 'kostendekkend', waarbij het wel de vraag is wat de kosten van de risico's zijn.
In welke zin zien de wensouders dit 'anders' ? Wat precies vinden zij een mooi gebaar? Dat zij jouw 'ding' voor je maken in ruil voor jouw draagmoederschap? Waarom vinden zij dat?
Zijn er nog andere vrienden van jou (en hen?) waarmee je dit zou kunnen bespreken? Of heb je dat al gedaan? Wat vinden die? Of mag je het niet met anderen bespreken?
Nogmaals; ik zou absoluut proberen om jouw ding en het draagmoederschap los te koppelen. Of je wordt hun draagmoeder en vindt iemand anders voor 'je ding', of je vraagt hen om 'je ding' maar een andere draagmoeder te vinden, of je wordt niet de draagmoeder en krijgt 'het ding' niet van hen. De optie wél draagmoederen én het dingk is volgens mij veel te verwarrend en in allerhande opzichten, waaronder emotioneel en juridisch, niet juist.
zondag 13 november 2011 om 18:12
quote:dammes3 schreef op 13 november 2011 @ 18:10:
[...]
Duidelijk het topic niet gelezen, over raaskallen gesproken.Hé, misschien moet jij lekker thee gaan drinken met Hipslala? Doe er vooral veel suiker in, dan gaat het zure er mísschien een beetje af.
[...]
Duidelijk het topic niet gelezen, over raaskallen gesproken.Hé, misschien moet jij lekker thee gaan drinken met Hipslala? Doe er vooral veel suiker in, dan gaat het zure er mísschien een beetje af.
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
zondag 13 november 2011 om 18:15
quote:hipslala schreef op 13 november 2011 @ 18:13:
Oh, nu heb ik in 1 keer geen vrienden.
Ik zal het ze zeggen als ze zo hier komen eten.
Mag ik je eraan herinneren dat jij diegene bent met een mislukt leven, niet ik.
Wat een vreselijk zure en kinderachtige opmerking, bah....
Soms heb je geen invloed op de vervelende dingen die je overkomen. Wat fijn dat het jou blijkbaar bespaard is gebleven.
Oh, nu heb ik in 1 keer geen vrienden.
Ik zal het ze zeggen als ze zo hier komen eten.
Mag ik je eraan herinneren dat jij diegene bent met een mislukt leven, niet ik.
Wat een vreselijk zure en kinderachtige opmerking, bah....
Soms heb je geen invloed op de vervelende dingen die je overkomen. Wat fijn dat het jou blijkbaar bespaard is gebleven.
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
zondag 13 november 2011 om 18:15
"quote: dammes3 schreef op 13 november 2011 @ 18:10 :
[...]
Duidelijk het topic niet gelezen, over raaskallen gesproken. Hé, misschien moet jij lekker thee gaan drinken met Hipslala? Doe er vooral veel suiker in, dan gaat het zure er mÃsschien een beetje af."
Waarom zo aanvallend?! Je mengt je in een discussie zonder het topic te hebben gelezen, dan moet je niet kwaad worden als iemand daar iets van zegt.
[...]
Duidelijk het topic niet gelezen, over raaskallen gesproken. Hé, misschien moet jij lekker thee gaan drinken met Hipslala? Doe er vooral veel suiker in, dan gaat het zure er mÃsschien een beetje af."
Waarom zo aanvallend?! Je mengt je in een discussie zonder het topic te hebben gelezen, dan moet je niet kwaad worden als iemand daar iets van zegt.
Common sense is not so common.
Voltaire
Voltaire
zondag 13 november 2011 om 18:16
quote:Conundrum schreef op zondag 13 november 2011 18:12 Draagmoederschap is zeker een mooi iets, maar ook een precaire en ethische kwestie. Als er vertroebeling van de motieven plaats vindt dan is het beter om naar de vertroebeling te kijken, dan naar het vraagstuk draagmoederschap.Amen.
Common sense is not so common.
Voltaire
Voltaire
zondag 13 november 2011 om 18:17
quote:Sjors1988 schreef op 13 november 2011 @ 18:15:
Waarom zo aanvallend?! Je mengt je in een discussie zonder het topic te hebben gelezen, dan moet je niet kwaad worden als iemand daar iets van zegt.Waar baseer jij op dat ik het topic niet gelezen heb? Zit je naast me ofzo?
Waarom zo aanvallend?! Je mengt je in een discussie zonder het topic te hebben gelezen, dan moet je niet kwaad worden als iemand daar iets van zegt.Waar baseer jij op dat ik het topic niet gelezen heb? Zit je naast me ofzo?
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
zondag 13 november 2011 om 18:17
quote:zeniiba schreef op 13 november 2011 @ 18:11:
[...]
Ok. Daar gaan we... (hou je vast! )
Ondanks dat je je emotioneel verwaarloosd voelt door je ouders, ben je op een bepaalde manier ook wel weer heel sterk emotioneel gebonden aan in ieder geval je vader. Dat blijkt voor mij uit wat je eerder schreef, dat je je vaders advies hebt gezocht voor het plan van je ex. Je vaders advies woog zwaar en dat het plan mislukte reken je ook je vader aan. Dit is iets waar je misschien wel mee aan de slag moet gaan.
Het pushen door de vrienden. Zélf wil je zoiets enkel uit liefde doen. Dat lijkt mij een goede instelling toe (en de meesten hier, zelfs EN denk ik (sorry EN, ik denk even voor jou) ). Neemt niet weg dat ook áls iemand dit uit liefde doet, dit wel ook samen moet gaan met goede en harde afspraken omtrent financiën en de juridische kant van een draagmoeder constructie. Desalniettemin gaf je ook aan dat je het eigenlijk niet zou willen doen als 'het ding' er niet tegenover stond.
Dan is de liefde misschien niet groot genoeg om dit te doen? Zoals Vinyl (dacht ik) al eerder schreef: daar is geen schaamte in te vinden, denk dat 99% van de vrouwen (ikzelf incluis) dit niet snel zouden doen en als wel dan hooguit voor een (schoon)zusje, of een héle goede vriendin. Ik zou in principe ook vinden dat daar dan niet meer tegenover moet staan dan 'kostendekkend', waarbij het wel de vraag is wat de kosten van de risico's zijn.
In welke zin zien de wensouders dit 'anders' ? Wat precies vinden zij een mooi gebaar? Dat zij jouw 'ding' voor je maken in ruil voor jouw draagmoederschap? Waarom vinden zij dat?
Zijn er nog andere vrienden van jou (en hen?) waarmee je dit zou kunnen bespreken? Of heb je dat al gedaan? Wat vinden die? Of mag je het niet met anderen bespreken?
Nogmaals; ik zou absoluut proberen om jouw ding en het draagmoederschap los te koppelen. Of je wordt hun draagmoeder en vindt iemand anders voor 'je ding', of je vraagt hen om 'je ding' maar een andere draagmoeder te vinden, of je wordt niet de draagmoeder en krijgt 'het ding' niet van hen. De optie wél draagmoederen én het dingk is volgens mij veel te verwarrend en in allerhande opzichten, waaronder emotioneel en juridisch, niet juist.
Dat van mijn vader is van eerder, al een aantal jaren terug. Dat hele stuk is mij het laatste jaar duidelijk geworden. Ik bespreek dus nu ook niks meer met hen. Zij kennen mij niet en willen mij niet kennen. En dat kost mij teveel energie.
Vandaar dus dat ik nu zoiets heb van nu is het MIJN beurt.
Ik heb alles besproken mat anderen, de adviezen lopen uiteen. Maar ook omdat zij mij dus kennen.
Ik word dus tegengewerkt door het uwv. Erg vervelend, maar ik wil en anderen die niet willen werken lukt van alles. Vandaar dus dat ik het idee krijg dat je enorme omwegen moet maken om je goede ideeen wel voor elkaar te krijgen. En dat is dus te zot voor woorden. Dus hoever moet je gaan???
[...]
Ok. Daar gaan we... (hou je vast! )
Ondanks dat je je emotioneel verwaarloosd voelt door je ouders, ben je op een bepaalde manier ook wel weer heel sterk emotioneel gebonden aan in ieder geval je vader. Dat blijkt voor mij uit wat je eerder schreef, dat je je vaders advies hebt gezocht voor het plan van je ex. Je vaders advies woog zwaar en dat het plan mislukte reken je ook je vader aan. Dit is iets waar je misschien wel mee aan de slag moet gaan.
Het pushen door de vrienden. Zélf wil je zoiets enkel uit liefde doen. Dat lijkt mij een goede instelling toe (en de meesten hier, zelfs EN denk ik (sorry EN, ik denk even voor jou) ). Neemt niet weg dat ook áls iemand dit uit liefde doet, dit wel ook samen moet gaan met goede en harde afspraken omtrent financiën en de juridische kant van een draagmoeder constructie. Desalniettemin gaf je ook aan dat je het eigenlijk niet zou willen doen als 'het ding' er niet tegenover stond.
Dan is de liefde misschien niet groot genoeg om dit te doen? Zoals Vinyl (dacht ik) al eerder schreef: daar is geen schaamte in te vinden, denk dat 99% van de vrouwen (ikzelf incluis) dit niet snel zouden doen en als wel dan hooguit voor een (schoon)zusje, of een héle goede vriendin. Ik zou in principe ook vinden dat daar dan niet meer tegenover moet staan dan 'kostendekkend', waarbij het wel de vraag is wat de kosten van de risico's zijn.
In welke zin zien de wensouders dit 'anders' ? Wat precies vinden zij een mooi gebaar? Dat zij jouw 'ding' voor je maken in ruil voor jouw draagmoederschap? Waarom vinden zij dat?
Zijn er nog andere vrienden van jou (en hen?) waarmee je dit zou kunnen bespreken? Of heb je dat al gedaan? Wat vinden die? Of mag je het niet met anderen bespreken?
Nogmaals; ik zou absoluut proberen om jouw ding en het draagmoederschap los te koppelen. Of je wordt hun draagmoeder en vindt iemand anders voor 'je ding', of je vraagt hen om 'je ding' maar een andere draagmoeder te vinden, of je wordt niet de draagmoeder en krijgt 'het ding' niet van hen. De optie wél draagmoederen én het dingk is volgens mij veel te verwarrend en in allerhande opzichten, waaronder emotioneel en juridisch, niet juist.
Dat van mijn vader is van eerder, al een aantal jaren terug. Dat hele stuk is mij het laatste jaar duidelijk geworden. Ik bespreek dus nu ook niks meer met hen. Zij kennen mij niet en willen mij niet kennen. En dat kost mij teveel energie.
Vandaar dus dat ik nu zoiets heb van nu is het MIJN beurt.
Ik heb alles besproken mat anderen, de adviezen lopen uiteen. Maar ook omdat zij mij dus kennen.
Ik word dus tegengewerkt door het uwv. Erg vervelend, maar ik wil en anderen die niet willen werken lukt van alles. Vandaar dus dat ik het idee krijg dat je enorme omwegen moet maken om je goede ideeen wel voor elkaar te krijgen. En dat is dus te zot voor woorden. Dus hoever moet je gaan???
zondag 13 november 2011 om 18:20
zondag 13 november 2011 om 18:21
"quote: Waar baseer jij op dat ik het topic niet gelezen heb? Zit je naast me ofzo?"
En nu tegen mij..
Je geeft in je post aan dat TO het niet doet voor commerciele doeleinden terwijl dit meerdere keren is is aangegeven door TO zelf (ik krijg een DING in ruil voor..)
En nu tegen mij..
Je geeft in je post aan dat TO het niet doet voor commerciele doeleinden terwijl dit meerdere keren is is aangegeven door TO zelf (ik krijg een DING in ruil voor..)
Common sense is not so common.
Voltaire
Voltaire
zondag 13 november 2011 om 18:21
quote:zeniiba schreef op 13 november 2011 @ 18:11:
[...]
Het pushen door de vrienden. Zélf wil je zoiets enkel uit liefde doen. Dat lijkt mij een goede instelling toe (en de meesten hier, zelfs EN denk ik (sorry EN, ik denk even voor jou) ).
Uit liefde zou ik 'n nier afstaan voor mijn ouders of beste vriendin. Dit omdat ze anders zouden sterven. Geen kind hebben is niet levensbedreigend.
Natuurlijk zouden de mensen me wel aan moeten staan, maar ik zou het echt zien als 'n zakelijke transactie: zij 'n kind, ik 'n goed salaris voor de te leveren prestatie en risico's.
quote:Ik zou in principe ook vinden dat daar dan niet meer tegenover moet staan dan 'kostendekkend', waarbij het wel de vraag is wat de kosten van de risico's zijn.Dat zou dus enorm in de papieren kunnen lopen. Stel de draagmoeder heeft 'n redelijke carriere en raakt arbeidsongeschikt door de zwangerschap/bevalling, dan gaat ze er levenslang in inkomen op achteruit wat toch eigenlijk gedekt zou moeten worden door de vergoeding die ze aan het draagmoederen overhoudt.
[...]
Het pushen door de vrienden. Zélf wil je zoiets enkel uit liefde doen. Dat lijkt mij een goede instelling toe (en de meesten hier, zelfs EN denk ik (sorry EN, ik denk even voor jou) ).
Uit liefde zou ik 'n nier afstaan voor mijn ouders of beste vriendin. Dit omdat ze anders zouden sterven. Geen kind hebben is niet levensbedreigend.
Natuurlijk zouden de mensen me wel aan moeten staan, maar ik zou het echt zien als 'n zakelijke transactie: zij 'n kind, ik 'n goed salaris voor de te leveren prestatie en risico's.
quote:Ik zou in principe ook vinden dat daar dan niet meer tegenover moet staan dan 'kostendekkend', waarbij het wel de vraag is wat de kosten van de risico's zijn.Dat zou dus enorm in de papieren kunnen lopen. Stel de draagmoeder heeft 'n redelijke carriere en raakt arbeidsongeschikt door de zwangerschap/bevalling, dan gaat ze er levenslang in inkomen op achteruit wat toch eigenlijk gedekt zou moeten worden door de vergoeding die ze aan het draagmoederen overhoudt.
