Dromen over een kindje

Jullie schrijven ECHT veel haha.



Ik kom even Mabelle sterkte wensen, dapper besluit van jullie, jullie komen er wel! Ik hoop dat je snel zwanger bent, het is je van harte gegund.

Janna, ja dat is de juiste omschrijving: 'inhalen'

Inhalen voelt gewoon gemeen. Er komen ineens nog duizend verhalen in me op, plus een beetje oud zeer. Maar wat ik me wel heb gerealiseerd is dat iedereen dingen in zijn/haar eigen tempo doet. En dat maakt het makkelijker om te accepteren.



En die tips Tulp, die vloeien voor uit slaapproblemen die ik zelf eerder heb gehad. Ik was alleen maar aan het piekeren (hing ook samen met dat 'inhalen' dat we nu ook bespreken). Ik zat dus toen verre van lekker in mijn vel. Uiteindelijk heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik bij een slaaptherapeut terecht gekomen. Die heeft mij geholpen mijn slaaphygiene (zo heet je routine voor het slapen gaan) weer in orde gebracht. Dat heeft veel geholpen. Ik sliep in die tijd ook heel weinig, waardoor ik overdag slecht functioneerde en hazenslaapjes deed op de wc op kantoor maw het ging niet goed. Nu slaap ik nog steeds weleens slecht, maar het is bij lange na niet zo erg als toen.



@tijgerstrepen

Als genetica een rol speelt dan heb ik alle tijgerstrepen al. Althans dezelfde als die mijn moeder heeft. Die heb ik gekregen op mijn 17e en 18e toen ik eindelijk vrouwelijk werd. Waarschijnlijk ben ik dus gewoon een laatbloeier met alles.



Oh ik heb ook nog een mooi boek voor alle piekeraars onder ons, met name als je veel over de toekomst piekert en over wat je nou wil met je leven. Het boek heet: 'Jong duurt langer dan je denkt' van Rando Kim. Het is geen zelfhulpboek, maar het helpt je wel om te relativeren en je gedachten te ordenen. Hier een link: http://www.jongduurtlangerdanjedenkt.nl/rando-kim/

Ja, inhalen! Daar kan ik me ook wel eens druk om maken. Soms heb ik het gevoel dat iedereen ons voorbij raast en dat wij stil staan. Dat is natuurlijk niet zo, maar zo voelt het wel als anderen de dingen doen die ik juist graag wil. Dan moet ik mezelf echt even een schop onder mijn kont geven.



Pfff meiden, ik heb in het weekend (ook) een babyshower en kom net bij de prenatal vandaan. Vreselijk, je kon mijn eierstokken bijna horen rammelen daar in die winkel. Heb nu weer even heel erg de kriebels, ik liep echt door die winkel van; wil ik hebben, wil ik hebben, wil ik hebben!!!

Snap het gevoel van inhalen idd wel! Mensen die korter bij elkaar zijn en al een huis kopen en al kinderen krijgen! Gelukkig kan ik wel realistisch blijven en denken onze tijd komt nog wel! En nu hebben we een prachtig huis gekocht en denken wij over kinderen... Geloof wat iemand hier ook zij, iedereen heeft zn eigen ritme..



Maar als je het zoooo graag wilt en het gebeurd zo dichtbij je, komen de gevoelens van ik wil ook erg naar boven,



@kruidentheetje..ik herken de kriebels!! Ging van de week op kraamvisite en al die kleine kleertjes! Oh geweldig! Ik zei nog tegen me vriend, zal ik het in onze kast leggen hihi



Meiden, jullie tijd komt nog wel! Probeer de gevoelens van ik wil nu, en jaloers wat te onderdrukken! over een tijd kan je zelf met trots aan jullie vriendinnen vertellen dat het zover is!



Ik las trouwens op internet dat er geadviseerd wordt om met de pil te stoppen en daarna nog 1-2 maanden veilig te doen en daarna pas echt beginnen.. Dit zodat als je gelijk zwanger raakt ze niet goed kunnen zien vanaf wanneer en net de kans op tweelingen vergroot... Gaan jullie dit ook doen? Of stoppen met de pil en er gelijk voor gaan.. Als ik dat zou doen, zou ik in mei/juni al met de pil stoppen... Klinkt snel!!!! Spannenddddd

Dimmetje, kun je de link plaatsen? Ik ben erg nieuwsgierig!



En Keuidentheetje, join the club

Ik weet wat je bedoelt. Ik ben allang blij dat ik niet naar de winkel hoef.. Er komt bij ons een gezamenlijk cadeau.

@dimmetje ik stop met de pil en we gaan er voor. En dan zien we wel.

Smuisje: Ik vind die herkennigen bij jou ook fijn maar ik moet wel zeggen dat mn gevoel nu ineens weer wat 'erger' is omdat ik er nu hier over schrijf, en dus weer aan ga denken. Terwijl ik het netjes even ergens achterin geparkeerd had . Heeft verder niks met jou te maken hoor! Het goede moment kan je eigenlijk gewoon zelf bepalen, het komt altijd wel goed natuurlijk. Alleen is het soms 'handiger/beter om'. Ben wel heel benieuwd wat er dan uit het gesprek vanavond met je vriend komt, het klinkt nu alsof je echt al zeker bent van je planning haha. Ik wel heel graag dat we het samen willen, ik wil na afloop geen reacties krijgen van 'ik zei toch dat het beter was om nog even te wachten', dat ik me schuldig moet voelen tegenover hem omdat ik het opgedrongen heb. Terwijl ik het soms wel door zn strot kan duwen hoor, begrijp me niet verkeerd



udithit: Goed om te lezen dat het bij jullie ook niet 'perfect' uitkwam maar dan toch goed is gekomen. Misschien iets te prive maar ga je nog wel gewoon in bikini rondlopen enz dan? Mij lijkt dat echt zo moeilijk, maarja je hebt er gewoon echt geen controle over natuurlijk.



Inhalen: Precies het goede woord ja!! Soms voelt het wel alsof ik ingehaald word, maar soms ook dat wij samen ingehaald worden. Gewoon ech niet eerlijk! Zo voelt het, rot dus.



Cheery: Hier ook een echte piekeraar! Maar dat hadden jullie misschien al gemerkt. Daarom duurt het bij mij vaak ook erg lang voor ik in slaap ben maar als ik helemaal in slaap ben dan slaap ik ook echt en kan ik lang slapen gelukkig. Alleen soms erg dromen, met praten en soms in mijn slaap uit bed gaan enz. Thx voor de tip van het boek! Vind het echt fijn als je af en toe dat soort dingen deelt, ben daar nogal van namelijk! Dus blijven doen graag!



Kruidentheetje: Ooh zo moeilijk, Ik loop die winkels echt heel bewust voorbij, ik wil er gewoon nog niet teveel mee bezig zijn. Maar door de babyshower moest je wel!



Maar meiden het gras lijkt eigenlijk altijd groener aan de overkant he!! Want misschien zijn die mensen op wie wij jaloers zijn wel helemaal niet zo gelukkig als wij denken. (ik kan het dus ook wel van de andere kant zien) haha.



Als ik stop beginnen we gelijk denk ik, echt geen zin in condooms sowiezo. En verwacht gewoon echt niet dat het gelijk raak is. En zo wel, naja dan komen we er vanzelf wel achter hoever het is toch.



Las gisteravond in de Flair(Sorry Viva) in het artikel 'waar doet ze het van' een gezin met 5 kinderen en 1 verdiener, alle vaste lasten erbij, hielden echt niet veel over en ze geven aan het niet heel ruim te hebben maar wel gewoon te redden, was wel een eye opener zeg!! Zal vanavond even het artikel erbij pakken en de precieze getallen neerzetten.

Waarom maak ik er echt altijd van die lange verhalen van!! Heb ik niet in de gaten door het kleine typvakje.

Hi Hi

@Dimmetje: ik ben 26 en mijn man 28. In jan. zijn wij beide jarig...



@ xTulp: mm ja daar zitten we nu al in in principe. Ik heb advies van fertiliteitsarts gekregen om nu 3 maanden te stoppen met pil om nogmaals bloed af te geven voor test. Maar die kan ietwat anders zijn maar ik wordt niet meer jong, biologisch gezien dan. Ik kan ook jaren nog op die 0.3 blijven steken. Van het verloop, daar is dus niks van te zeggen. Na 31/2 maand hebben wij weer afspraak en dan gaan we bespreken wat we gaan doen/kunnen doen. Waaronder eicellen veiligstellen?? Het klinkt allemaal zo raar. Dus nu hadden mijn man en ik zoiets van: Slecht bericht blijft het toch waarom dan nu niet meteen proberen via natuurlijke weg.

Mijn moeder en haar zussen waren allemaal met 42 klaar...uit de overgang. Mijn moeder raakte er in toen ze 32 was. Maar groot voordeel; ze hoefden maar te kijken en ze waren zwanger. Mijn moeder is bij mij met de pil gestopt en niet meer ongesteld geweest tussendoor. Zal prachtig mooi zijn als we snel zwanger zijn...maar ook een gelukje...gezien mijn biologische klokje.



Foliumzuurtabletten gehaald, zwangerschapstesten gehaald, durex play gehaald,,, zo om er maar voor te gaan...

Toch blijft het nog onwerkelijk.

En voor jullie zou dit ook wel raar zijn. Jullie willen liever vandaag dan morgen starten. Jullie staan al in de startblokken. En ik start nu.

Afgelopen half jaar een rollercoaster gezeten met mijn man. De onzekerheid. De zekerheid en de keuzes zijn er nu in ieder geval wel. Moeten stoppen met de pil; nou nou niet normaal wat die pil tegenhoudt en wat het met je lijf en je gedrag doet! Mijn man herkende mij niet meer...ik had rammelende eierstokken...wilde gelijk een kind..werd obsessief...haha...Heel apart want ik herkende mijn lichaam ook niet. Pijnlijke borsten, zwangerschapstesten gedaan.

Zijn er dames die al gestopt zijn met pil?? Want dan kan de vraag om een kleintje dus groter worden door hormonen. Zodra ik weer aan de pil ging werd ik weer rustig en stabiel. En toen waren de rammelende eierstokken ook weg.



En wij hebben dus ook een periode gehad dat ik kinderen wilde en hij niet. Dat ik alle rationele bezwaren van mijn man aanvocht met emotionele argumenten. Dat hij mij niet begreep en vroeg om rust en kalmte, terwijl ik vond dat hij te zakelijk dacht. Waarom niet gewoon een kindje nemen?

En toen heeft hij mij ook gezegd dat hij ze voorlopig eigenlijk niet wilde (als hij de keuze had) en heb ik mezelf echt moeten omgooien. Tegen mijn zin en natuur in: zeggen: en nu houden wij er over op. Ik wil niet dat ik hem push dat hij straks minder wil als ik. Ik wil dat hij het net zo graag wil als ik. Dat wij er samen voor gaan. En wat was dat moeilijk. Ik wilde het er elke dag uitvoerig over hebben. Maar mijn man ook niet pushen. En wat stak het....ook toen wij te horen kregen dat de beste vriend van mijn man en zijn vriendin zwanger zijn. De eerste in onze vriendenkring...ik ochtends nog tegen mijn man gezegd dat ik het niet zou kunnen verdragen als er mensen nu zwanger zouden worden in onze vriendenkring. En in de avond krijgen we het nieuwtje te horen.! Lastig.



En toen vond ik dus weer de rust. Omdat ik weer aan de pil was gegaan. Wat was dat apart. 2 maanden zo onrustig, extreem, en toen weer stabiel en rustig. Kalm. En het o zo eens met mijn man dat wij natuurlijk nog 3 jaar gingen wachten.

EN hoe anders kan het lopen blijkt nu. Niks is zeker en zeker het krijgen van een kindje niet! En alles waar we voorheen over zeiden: eerst willen we dat nog doen, Dat is komen te vervallen. Het is geen bezwaar/probleem meer. Afvragen of we er wel echt aan toe zijn? ja dat zijn we, en anders kunnen we tijdens zwangerschap ook nog wel ingroeien...

Gaat weer als een trein hier! ff een kort berichtje van mij!



@Mabelle: : jeetje van een verhaal zeg! Ik weet idd nog dat je zei dat het niet getest kon worden maar dus wel. Wat goed dat je dan naar die kliniek geweest bent! Het heeft gwn zo moeten zijn, kan niet anders. Het is een hele wending maar gelukkig dat jullie er nu samen achterstaan de kans nu wel te pakken. Ik krijg gwn een beetje tranen in mijn ogen van je verhaal, weet niet waarom. Ik vind het heel knap dat jullie hier zo mee omgaan en dan binnen no time een drastische beslissing nemen. echt ik hoop dat het heel snel raak is. Ik heb wel gemerkt dat sinds ik gestopt ben met de pil ik in mijn vruchtbare dagen zo'n voortplantingsdrang heb dat mijn vriend me van zich af moet slaan...dus denk dat ik daardoor ook wel meer aan het klepperen gegaan ben. Blijf je hier met ons meeschrijven? Wil nu echt wel op de hoogte gehouden worden



Juli: Jeeeej gelukkig meer juli meiden @isabellaxxx @dimmetje @aardbei1987 @Cheery



Vitamines: poeh...ik ga wel slikken wat de meerderheid hier gaat slikken heb er echt geen verstand van en zou niet weten waar ik op moet letten...dus Cheery als je alles vergeleken heb hoor ik het graag



Gevoelens: wauw wat een verhalen en verschillende gevoelens hier over en weer. voor iedereen die wil een dikke knuffel. Gelukkig dat we hier een plekje hebben om lekker te kunnen spuien



Fijne avond vast!

Ik denk ook dat het echte perfecte moment echt niet bestaat hoor. Er zal altijd wel iets zijn... Een goede basis is belangrijk, maar je hebt toch niet alles in de hand. Om maar iets te noemen; met een contract voor onbepaalde tijd kan je tegenwoordig ook vrij makkelijk ontslagen worden. En een ruim huis is fijn, maar zeker met een baby, niet noodzakelijk. Een auto is makkelijk, maar 60 jaar geleden had bijna niemand een auto. Sterker nog, toen was er nog niet eens centrale verwarming en ook toen kwam het helemaal goed met de babies.

@ cheery http://www.zwangerschapsp ... erwerpen/zwanger-worden/. Hier had ik het vandaan... Zit zelf ook te denken moet ik dan nog met condooms,, gadver , heb je toch helemaal geen zin in...





@janna, ben het helemaal met je eens.. Wanneer is nou het perfecte moment.. Ik denk soms wel eens dat het je gewoon maar moet overkomen.. En dan moet je wel



@xtulp, ik hou wel van die lange verhalen hoor en idd het gras lijkt altijd groener.. Hoeft niet zo te zijn dat de mensen om ons heen die ons 'ingehaald' hebben, het ook beter hebben? Misschien hebben wij wel beter nagedacht over bepaalde keuzes! Ben benieuwd naar het Artikel!



@mabelle, snap dat het allemaal nog onwerkelijk is! Ook natuurlijk omdat het zo ineens is! Je bent iedergeval goed voorbereid met alles wat je in huis gehaald hebt! Gek wat die hormonen met je lijf kunnen doen he! Een vriendin van mij is sowieso al heel lang gestopt met de pil, omdat ze de hormonen niet meer wilde ( dus altijd met condoom doen, gadsie) maar die voelde zich echt veel beter! Ben benieuwd als ik stop of de wil dan nog groter word! Vind het momenteel allemaal nog erg spannend haha zeker een spannende tijd voor jou dat je nu gestopt bent met de pil! Gun het jullie dat het snel lukt!



Goh het is allemaal wat! Jullie ook al zo bezig met namen? Ik heb in mijn telefoon al een notitieblokje met wat namen.. Tegenwoordig hoor je ook de gekste namen, weeet nog niet wat ik daar allemaal van vind...

Wat kan je er al zo mee bezig zijn he, terwijl je nog niet eens begonnen bent! Het lijkt ook wel of iedereen in mn omgeving het ineens over kinderen heeft haha

Even snel want ik ga zo lekker uit eten met collega's...



@Mabelle: wat een heftig verhaal zeg, dat is toch echt geen fijn nieuws. Snap wel dat je daardoor binnen 24u een hele andere keuze maakt, nu je weet dat de tijd wat meer dringt. Ik vroeg me meteen af hoe je erachter komt dat je verminderd vruchtbaar bent wanneer je nog niet bezig bent met zwanger worden, maar in jouw geval zit het dus in de familie? Moeder ook vroeg in de overgang?

Hopelijk wordt je dan, net als je moeder, direct zwanger! Het is jullie gegund!



@Smuisje: startmoment voor jullie dus nog niet helemaal duidelijk. Denk je dat je vriend het oke vind om in september te beginnen? Het lastige is dat je gewoon echt niet weet hoe het loopt. Wie weet ben je meteen zwanger, maar aan de andere kant kan het makkelijk een half jaar of langer duren. In dat laatste geval zul je waarschijnlijk eerder willen beginnen dan wanneer je zekerder zou weten dat het in ronde 1 of 2 al raak is. Lastig hoor!



@gevoel van inhalen: die vrienden van ons zijn nu de eerste in onze vriendengroep die een kind krijgen. Ik had het wel aan zien komen en zij zijn met alles net iets sneller. Opzich prima, moeten ze helemaal zelf weten hoor, maar soms kan ik me er ook wel aan irriteren.

Vriend en ik waren bijvoorbeeld al een jaar aan het kijken voor een koophuis, en vervolgens bedenken zij dat ze ook een huis willen kopen en kopen direct het eerste huis wat ze zien. Ander ergernisje: vriend had al helemaal bedacht wanneer hij mij ten huwelijk zou vragen (als we samen in New York zijn). Intussen heeft die vriend ook zijn vriendin ten huwelijk gevraagd en gingen zij al vrij snel trouwen. Vervolgens had vriend mij dus gevraagd in New York en zegt hij tegen ons: ik vind het zo leuk dat wij jullie geinspireerd hebben om ook te gaan trouwen. Alsof vriend mij ten huwelijk gevraagd had omdat zij ook gingen trouwen.... Pfff dan stoor ik me daar wel aan hoor.

Zij is ook twee jaar jonger dan ik, sowieso de jongste vriendin in de vriendengroep, en dan wringt het wel een beetje dat zij als eerste een kindje krijgen, hoewel ik het ze echt van harte gun. Een andere vriendin uit die groep zit er nog meer mee, zij wordt bijna 30 en maakt vaak opmerkingen dat het toch raar is dat de jongste uit de groep het eerste zwanger is. Maar ja, iedereen maakt zijn eigen keuzes en dat is helemaal prima. Het is heel leuk voor hen en ik kan lekker oefenen met een kleine baby en afkijken hoeveel invloed het heeft op je leven

@Tulp, ik deel met alle liefde. Ik vind het wel fijn om niet de enige te zijn én om bijvoorbeeld jou hopelijk te kunnen helpen.



@Dimmetje, dank je voor de link! Ik heb hier ook nog een uitleg gevonden(ik was even zelf aan het googlen geslagen) http://internet-extra.vum ... ef/synaps21/tweeling.html

Ik vond de 'Lingo-uitleg' wel veelzeggend.

Dus meteen nog een reden om niet meteen te beginnen zoals vriendlief wilde. Hihi!



Enne sorry Liene, we kunnen ons hier niet inhouden. Dat krijg je ervan als je nog moet wachten, dan ontstaan de meest uitgebreide gesprekken

@xtulp, ik begrijp heel goed wat je bedoelt! Ik wil het ook alleen als mijn vriend het wil hoor. Maar eerder ging hij akkoord met een kind meteen na de bruiloft dus alles is mogelijk;) ga hem echt niet dwingen.

Wel fijn trouwens dat iedereen het dubbele gevoel herkent..

Door jouw verhaal ging ik trouwens wel denken.. Hoe erg kan een kind het bij ons hebben?;) we hebben een warm huis, eten in de koelkast en alle liefde van de wereld;) hoe dan ook, wanneer dan ook.. We kunnen goed voor het kind zorgen!



@sjalalaan, ik heb het gevoel dat mijn vriend denkt: als we zwanger raken hebben we een kind! Hij wil heel graag een kind, maar volgend jaar pas.. Nou als we in september zwanger worden, dan komt het toch volgend jaar haha. 9 maanden zijn best lang. Dus misschien als ik hem laat zien dat het wel meevalt en te doen is dat hij dan eerder ok zegt. Klinkt als overhalen maar dat is niet zo want we hebben samen al een jaar de kinderwens maar wilden eerst trouwen. De wens komt dus wel van beide kanten.



@pil, ik wil stoppen en dan 2 maanden later beginnen denk ik. Toch even een normale vrouw zijn met ongesteldheid enzo haha en daarna er tegenaan. En wie weet, duurt het wel jaren;) maar we zien wel..



@inhalen, dat gevoel heb ik dus heel erg bij die vriendin.. Net pas samenwonen, wilde eerst trouwen en later pas een kind. En nu ineens is ze zwanger.. Terwijl ze 2 weken geleden nog aan de wijn zat. Ik snap sommige volgordes en snelheden niet helemaal haha, en dan voel ik me soms wel heel naar dat ik zo lang wacht tot de 'perfecte' tijd, die inderdaad misschien helemaal niet komt.. En anderen doen het zomaar even tussen het verhuizen en solliciteren door:p



Bleh weer lang verhaal., ik denk dat we hetzelfde forumprobleem hebben xtulp! Het kan gewoon niet minder:p

Even een mededeling vanuit hier..

Vanavond weer met vriendlief over gehad.. Besloten om toch te stoppen met de pil en daarna nog 2 maanden veilige seks... En daarna besloten dat dit dan mijn laatste pilstripje wordt, dus dat betekent voor nu dat ik over 2,5 stop met de pil!



Whaaaaaaaaa!



Spannend!!!!!!!



Sorry moest het even delen....

Dimmetje, ben jij nu ook aan het inhalen?

Je bent hier nog maar net... Grapje hoor!

Ik kan me voorstellen dat je superblij bent!! Op een vruchtbare zomer voor Dimmetje



Smuisje, je verhaal is niet zo heel lang hoor; en wat dan nog? Ik lees ze iig met plezier!



Fijne avond nog allemaal!!

Hahaha, Cheery, het hadden mijn woorden kunnen zijn!

Maar leuk hoor, veel meiden die in de zomer gaan beginnen!

Haha ojee word ik er nou ook zo eentje :p

Sorry meiden



Ik heb er vanacht nog beetje wakker van gelegen hoor, gaat zo snel ineens hahaha! Bedacht later weer dat het waarschijnlijk dan nog 3 maanden zonder pil wordt. Mocht ik wel gelijk zwanger raken ligt het net op het randje qua opleiding... En je zal maar 4 weken te vroeg bevallen haha

Word dus gewoon juli echt gelijk starten!



@lange verhalen, ik vind ze ook leuk!



Moet een einde breien aan mn verhaal! Moet richting werk! Sorry beetje ego berichtjes ook! Ga vanavond weer goed op jullie reageren!



Fijne dag meiden!

Even 1 belangrijk ding: wat fijn dat jullie er zijn! Ik voel me hier echt gesteund en begrepen! Dikke kus voor jullie allemaal!



Even ego post.. We gaan zo naar de trouwambtenaar dus heb weinig tijd. Gister goed gesprek gehad met mijn vriend en hij was super lief! We gaan eerst rustig trouwen en een maand na de bruiloft (begin juni) gaan we ons appartement te koop zetten. Zodra ons appartement verkocht is (duurt hier meestal niet zo lang) gaan we proberen! Dus grote kans dat we dit jaar nog gaan proberen! En mocht de verkoop echt lang duren dan beginnen we hier al.

Vriend was we super lief, hij wilde niet dat ik zwanger zou verhuizen omdat de zwangerschap voor mij waarschijnlijk best zwaar gaat worden en hij wil dat ik ook kan genieten van de verhuizing en het inrichten etc.

Wat heb ik toch een lieve (bijna) man



@dimmetje, even kort nog, wat leuk! Spannend dat het ineens zo dichtbij komt hè!

Zo wat een hoop geschreven alweer zeg! Poeh!



Dat 'inhalen' herken ik op een andersomme manier: een vriend van mij heeft al echt sinds hij 14 is continu een relatie die jaren duurt (inmiddels wel 5 verschillende achter de rug)....hij leek al die tijd de eerste die zou gaan: samenwonen/trouwen/vader worden etc.

Maar nu zijn alle stellen met wie we gezamenlijk bevriend zijn al 1 of 2 jaar papa en mama en heeft hij net een nieuwe vriendin met wie hij samenwoont...dus al die andere zijn hem nu 'voorbij'...gek he!



Ik ga volgende week zaterdag starten met foliumzuur (Etos zwanger worden). Die liggen klaar in de kast en dan 11 mei gaat de pil weer even definitief de deur uit!

Ik ga niet twee maanden 'wachten' daarna, maar direct actie ondernemen...vorige keer ook gedaan en goed bevallen (meteen raak en gewoon een los kind ) dus daar gaan we nu weer voor! haha was het maar zo makkelijk...ben er nu wel steeds meer mee bezig...maar heb gelukkig genoeg afleiding van zoon

Goedemorgen Lieve dames!



Wat is er weer veel geschreven! Ben wel blijven lezen ondanks ik niet heb gereageerd. Anders blijf k natuurlijk helemaal niet bij.

Hier ook een lange verhalen-schrijfster, dus ben blij dat het niet storend is voor mensen, ik vind het ook niet storend dus ik ga me er ook niet meer zo druk om (proberen te) maken



2 nieuwe dames Dimmetje enMabelle, welkom!



@Dimmetje, wat leuk en spannend om ineens die concrete plannen te hebben he! Geniet er maar lekker van! Maar ook als je ineens twijfels of koudwatervrees (net als ik) krijgt af en toe is dat ook prima hoor, kan je het lekker van je afschrijven.



Mabelle: Wat een verhaal, werd er ook wel een beetje stil van. Ik heb veel respect voor jullie keuze meteen ervoor te gaan. Ik hoop ook echt dat het snel raak mag zijn voor jullie. Het gekke is dat het mijn twijfels/koudwatervrees meteen weer in verhouding zet. Waar maak ik me dan zo druk om. Ik denk als ik voor die keuze zou staan ik precies dezelfde beslissing zou maken. Heel veel succes/ en plezier de komende tijd. Ben benieuwd naar je ervaringen!



Tinkerbel: Die extra 'drive' op je vruchtbare dagen heb ik ook. OOk zin om vriend te bespringen hier! (leuk omschreven hihi). Heb een heel levende fantasie dus zie dat ook meteen voor me dan!



Janna: Ik ben het helemaal eens met wat je schreef over het juiste moment. Niets meer aan toe te voegen. Het klinkt misschien scheef omdat ik me daar afgelopen dagen zo ontzettend druk om heb lopen maken (piekeren) maar het zet me (ook door jullie verhalen en gesprekken met vriend) weer met beide poten op de grond. Kijk er weer wat realistischer tegenaan. Bedankt nog voor je research foliumzuur zonder E-nummers. Zit er ook over te denken om over te stappen. Maar eerst ff van de hervonden rust genieten.



Cheery: Ik zag op een ander forum dat je reageerde op een meisje met koudwatervrees! Ik vond het echt een superfijne reactie, en betrok het echt op mezelf toen ik het las. Heeft me goed gedaan, thanx !



@Smuisje: wat een leuke lieve bijna man heb je inderdaad. Zo eeb moet je er hebben toch? En voor jou niets om jaloers op te zijn (ik snap het wel hoor). Je hebt zoveel mooie leuke nieuwe dingen waar je mee bezig mag houden! Wat een leuke veranderingen.



X-tulp: Heb nagedacht over je reactie. En ik denk dat als vriend zou zeggen: we stellen het uit tot augustus/najaar, ik meteen het gevoel heb van: nee dat duurt nog zo lang! Dus wat dat betreft zit het wel goed. En ik wil het wel heel graag. Smelt er continu over als ik er over denk, en wil het er met iedereen over hebben (!) doe ik niet hoor hihi. Piekeren herken ik bij jou ook wel een beetje. Twijfels ben ik achter hebben ook te maken met dat ik ongesteld moet worden. Bah.



Aardbei: Bedankt voor de fijne reacties op mijn laatste post! Ook fijn dat er herkenning was. Ik denk ook dat het klopt dat de basisdingen erg belangrijk zijn als je eraan begint. En bij jou is het dus ook 'ineens' op komen zetten de babykriebels?! Hier ook. Ik denk dat dat ook weleens een schrikmoment kan geven, bij mij althans wel. Van : waar komen die gevoelens nou ineens weer vandaan?



Ego: Afgelopen dagen even rust genomen. Wel een goed gesprek gehad met vriendlief. Die vond dat ik gewoon alles moest zeggen wat me dwarszat. Dus ook gedaan, met hier en daar een traantje. Ik heb al mijn twijfels benoemd en ook dat ik bang ben dat ik te snel ga: me er teveel op vastpin, en al het andere uit het oog verlies. En bang voor het onbekende ben. Ik ben best wel iemand die graag weet wat er gaat gebeuren en me er tot in de puntjes op voorbereid, en dit brengt zoveel emotie en rare hormonen met zich mee! Nu besloten dat ik me eerst bezig ga houden met kijken/zoeken naar Parttime baantje, (ook om wat meer afleiding te hebben), en heb me opgegeven voor sportschool in de buurt. Wil ook graag meer bewegen en wat meer conditie opbouwen. Deed het een paar jaar geleden actief 2 keer in de week met veel plezier. Even wat meer activiteiten ondernemen. En ik heb voor mezelf bedacht dat als de vlinders/liefde voor kinderwens net zo sterk blijven, we gewoon maar de stap gaan wagen. Meestal overwint die liefde het van de twijfel/angst. Snappen jullie het nog?



Gisteren bij vriendinnen op bezoek geweest. Het was gezellig, maar kwam er ook vandaan met een beetje een dubbel gevoel. 1 vriendin is nog heel erg van het elke week 2 keer stappen (dan wel in de standaard stamkroeg). Heb het idee dat t me kwalijk genomen wordt dat ik minder ga. Maar het het al heel vaak uitgelegd en wil me ook niet hele tijd over hoeven verantwoorden. Zij weet ook van onze kinderwens, dus snap het ook niet zo heel erg. Ik voel dan soms wel de angst dat de relatie heel erg zal veranderen, en ik haar misschien wel kwijtraak. Maar er zijn ook andere manieren om contact te houden toch, behalve in de kroeg?

Oh, wat leuk Kim! Dank je wel!! Ik ben blij dat je er ook wat aan gehad hebt



En over je vriendin, heeft ze een vriend? Ik kan me herinneren (is niet zo lang geleden) dat ik graag in de kroeg hing ed om nieuwe mensen te ontmoeten. Zelfs in je stamkroeg ontmoet je meer mensen dan bij iemand thuis. Dus dat zou haar reden kunnen zijn... Want ik weet ook dat ik mijn weekenden graag volplande om niet alleen te zijn. Mijn vriend vertelde precies hetzelfde te doen toen wij nog niet samen waren.



Gisteren heb ik ook nog even met vriendlief gepraat over het beginnen en dergelijke. Toen zei vriend: 'weet je waar ik het meest bang voor ben?' Ik: 'nou?' Hij: 'het mogelijke gebrek aan nachtrust het eerste jaar.' Ik zei niks meer, maar dacht wel: ahhhhhhhhhhh, heeeeelllpp!

Zoals jullie al hebben kunnen lezen functioneer ik niet briljant met een slaaptekort, dusss. Ik ben me dus nu aan het beraden op emigratie naar Scandinavië of een andere plek met een lang babyverlof...

Mabelle: Echt moeilijk allemaal, veel suc6, hoop dat het snel raak mag zijn!!



Janna: Zo denk ik inderdaad ook wel eens, vroeger kwam dat ook allemaal goed en mensen hadden toen veel minder. Het is meer dat de maatschappij nu soms aan je op lijkt te dringen dat je alles goed en perfect moet doen. We mogen eigenlijk ook ergens wel blij zijn dat we nu de kans hebben om te wachten, vroeger was het dan gewoon totale onthouding!!



Namen: Heb nog ergens wel een lijstje namen opgeslagen staan op mijn laptop, nu eigenlijk niet echt mee bezig. Maar als ik een leuke hoor zou ik die wel opslaan! Voor meiden vind ik het echt veel makkelijker als voor jongens.



Sjalalaan: Dat verhaal van je vrienden, kan me zo voorstellen dat je je daaraan stoort! Dat zijn echt van die dingen die je moeilijk kan bespreken of uit kan leggen maar dat voelt gewoon niet lekker.



Cheery: Je hebt helemaal gelijk. Is ook superfijn om te weten dat je niet de enige bent in een bepaalde situatie. Als ik nog interessante boeken of artikels heb hoor je het ook! haha.



Smuisje jou verhaal over inhalen is precies hoe ik het ook zie. Anders lijken zomaar hup overal in te springen en alles gewoon te doen. En ik heb het idee dat ik eeuwig twijfel en nadenk over dingen. Andere doen het inderdaad 'zomaar' even overal tussendoor. En zit ik op het perfecte moment te wachten. Maarja goed nu dus wel het meeste op vriend.



Dimmetje: Leuk, jullie gaan er toch al eerder voor! Spannend hoor



Smuisje: Fijn dat je er zo goed met je vriend over hebt gesproken. Hij denkt in ieder geval ook erg in jou belang. Ik denk dat het goed is dat je je nu lekker gaat richten op je trouwdag!! Dat is ook een groot iets en zeker niet zomaar iets, als ik jou was zou ik me daar nu druk om maken En daarna komt de rest meid, echt jullie tijd komt eraan! Jullie gaan trouwen en weten dat jullie een kindje willen, meer zekerheid kan je niet hebben, vroeg het of laat het kindje komt er!



Juffie87: Welkom terug! Spannenddd.. Voor jou begint het nu echt superdichtbij te komen!! Gaje tegen die tijd ook in een begintopic meeschrijven?



Kim: Had even teruggekeken, mn post was toch niet erg hard? Zo was hij niet bedoeld hoor!! Maar ik heb een vriendin die dus zwanger is waarvan het lijkt alsof ze het meer voor haar vriend gedaan heeft, en daarom kijk ik er misschien wat anders tegenaan. Maar ik ken jullie situatie helemaal niet persoonlijk dus ik probeer gewoon mee te denken! Maar uiteindelijk blijft het spannend, en wanneer ben je er nou echt klaar voor.. Dat moment komt nooit echt natuurlijk, voor je gevoel.



En verder herken ik die twijfels en het piekeren maar al te goed, fijn dat je dat kwijt kunt bij je vriend! En precies wat je zegt, hier ook een soort bang voor het onbekende altijd.. Ik snap het nu ook wat beter, het is niet dat je er niet klaar voor bent maar meer gewoon heel spannend. Maar ik zie het maar zo, dat is eigenlijk toch goed, we willen graag goede mama's worden! En ook het stukje over de vriendinnen herken ik. Gelukkig hier meer meiden die minder bezig zijn met uitgaan enz. En met die dat nog wel hebben probeer ik er gewoon een balance in te vinden, soms echt wel lastig he!



Cheery: Wat ben je rustig!! Hoe gaat het met de studie? En de babyblues?? hihi.

Rustig? Ik? Hoe bedoel je?

Ik ga zo weer aan de studie en ik ga nog wat voorbereidingen treffen voor de babyshower. Het is een verrassing dus we mogen(moeten:p) zelf hapjes en drankjes meenemen.