Zwanger
alle pijlers
Egoïstische zwangere vrouwen, hoe kan dat toch??
vrijdag 13 juli 2012 om 22:59
Zoals de titel al zegt, hoe kan het toch dat een deel van de zwangeren ineens alleen nog maar aan zichzelf denken?? Alles wordt gegooid op hun zwangerschap, alles is erger want zeg zijn zwanger... En aandacht voor anderen verdwijnt met het groeien van de buik...
Wie kan mij dit uitleggen?? Ik vind het vrij raar en word er soms ook wel een beetje boos over. Ze eisen alle aandacht op en oh wee als je zelf ook eens wat hebt. Dan is het van:"ja maar jij bent niet zwanger..."
Ik zou graag uitleg willen... als iemand dit herkent en dezelfde mening heeft...laat maar horen!!
Wie kan mij dit uitleggen?? Ik vind het vrij raar en word er soms ook wel een beetje boos over. Ze eisen alle aandacht op en oh wee als je zelf ook eens wat hebt. Dan is het van:"ja maar jij bent niet zwanger..."
Ik zou graag uitleg willen... als iemand dit herkent en dezelfde mening heeft...laat maar horen!!
zaterdag 14 juli 2012 om 01:03
quote:Lizzl schreef op 14 juli 2012 @ 01:00:
Quote
missy_acy, 3 minuten geledenquote:Uiteraard is er veel verandering als er een gezin gesticht is/wordt. Maar oude vriendschappen hoeven dan niet meteen bij het grofvuil.
Als je elkaar minder ziet, is dat toch niet meteen grofvuil? Soms heb je het nu even een beetje te druk. Kan inderdaad kleine kinderen zijn. Of een drukke nieuwe baan. Als vriendschap goed zit, zit t gewoon goed.
Ik heb het niet over 'minder zien'.Wat bedoel je exact?
Quote
missy_acy, 3 minuten geledenquote:Uiteraard is er veel verandering als er een gezin gesticht is/wordt. Maar oude vriendschappen hoeven dan niet meteen bij het grofvuil.
Als je elkaar minder ziet, is dat toch niet meteen grofvuil? Soms heb je het nu even een beetje te druk. Kan inderdaad kleine kinderen zijn. Of een drukke nieuwe baan. Als vriendschap goed zit, zit t gewoon goed.
Ik heb het niet over 'minder zien'.Wat bedoel je exact?
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
zaterdag 14 juli 2012 om 01:06
Ik heb zelf ook opdat eilandje gezeten. Was aan het revalideren van bekkenintabiliteit + huilbaby + een peuter.
En ja, dan heb je soms weinig (geen) tijd voor anderen. En alleen voor jezelf en je gezin. Meer energie is er niet. Dat is op, je bent geen duracel.
Gelukkig heb ik lieve vrienden en vriendinnen die dat begrepen.
En ja, dan heb je soms weinig (geen) tijd voor anderen. En alleen voor jezelf en je gezin. Meer energie is er niet. Dat is op, je bent geen duracel.
Gelukkig heb ik lieve vrienden en vriendinnen die dat begrepen.
zaterdag 14 juli 2012 om 01:07
quote:missy_acy schreef op 14 juli 2012 @ 01:06:
Ik heb zelf ook opdat eilandje gezeten. Was aan het revalideren van bekkenintabiliteit + huilbaby + een peuter.
En ja, dan heb je soms weinig (geen) tijd voor anderen. En alleen voor jezelf en je gezin. Meer energie is er niet. Dat is op, je bent geen duracel.
Gelukkig heb ik lieve vrienden en vriendinnen die dat begrepen.Herkenbaar
Ik heb zelf ook opdat eilandje gezeten. Was aan het revalideren van bekkenintabiliteit + huilbaby + een peuter.
En ja, dan heb je soms weinig (geen) tijd voor anderen. En alleen voor jezelf en je gezin. Meer energie is er niet. Dat is op, je bent geen duracel.
Gelukkig heb ik lieve vrienden en vriendinnen die dat begrepen.Herkenbaar
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
zaterdag 14 juli 2012 om 01:08
Ja, daar noem je wat Saaaaaar. Tweeling + 1. Ook dat is niet de situatie waar ik het over had.
Kom op moeders! Leg nu geen zout op elk woord dat niet in het straatje past. Doe ik ook niet.
Het gaat hier (waar ik het over had, waarvan ik denk dat Bloemetje het zo bedoelde), over een moeder met 1 kind.
Ja, vriendschappen gaan op een laag pitje, prima - doe ik al mijn hele leven, want ik ben graag alleen.
Maar het kan toch niet zo zijn dat de kinderloze in een vriendschap altijd maar moet schikken naar de persoon die wel een kind heeft? En nee, dan heb ik het niet over die roze wolk tijd. Gewoon, als het leven weer normaal draait, moeder weer aan het werk (ja, ik weet het, moeder zijn is ook werk - heb ik het hier ook niet over), geen dikke toeter, misselijkheid, etc.
Kom op moeders! Leg nu geen zout op elk woord dat niet in het straatje past. Doe ik ook niet.
Het gaat hier (waar ik het over had, waarvan ik denk dat Bloemetje het zo bedoelde), over een moeder met 1 kind.
Ja, vriendschappen gaan op een laag pitje, prima - doe ik al mijn hele leven, want ik ben graag alleen.
Maar het kan toch niet zo zijn dat de kinderloze in een vriendschap altijd maar moet schikken naar de persoon die wel een kind heeft? En nee, dan heb ik het niet over die roze wolk tijd. Gewoon, als het leven weer normaal draait, moeder weer aan het werk (ja, ik weet het, moeder zijn is ook werk - heb ik het hier ook niet over), geen dikke toeter, misselijkheid, etc.
zaterdag 14 juli 2012 om 01:15
Ook met 1 kind staat je wereld echt compleet op z'n kop, serieus!
En nee, natuurlijk moet het ook van beide kanten komen maar je weet gewoon niet hoe het allemaal gaat. Misschien is het wel een huilbaby, een baby die nooit doorslaapt, een veel zieke baby, een depressie van de moeder (hoeft niet meteen duidelijk te zijn).
Wanneer het van 1 kant blijft komen zou ik persoonlijk na een hele tijd eens een gesprek aangaan. Moet kunnen bij echte vrienden
Maar wanneer iemand dat bij mij had proberen te doen na een half jaar na de tweeling had ik zijn/haar hoofd afgebeten Ondanks dat het zo goed met me ging aan de buitenkant was het nog steeds retezwaar. En alle energie die er nog overbleef was heel hard nodig voor mezelf
En nee, natuurlijk moet het ook van beide kanten komen maar je weet gewoon niet hoe het allemaal gaat. Misschien is het wel een huilbaby, een baby die nooit doorslaapt, een veel zieke baby, een depressie van de moeder (hoeft niet meteen duidelijk te zijn).
Wanneer het van 1 kant blijft komen zou ik persoonlijk na een hele tijd eens een gesprek aangaan. Moet kunnen bij echte vrienden
Maar wanneer iemand dat bij mij had proberen te doen na een half jaar na de tweeling had ik zijn/haar hoofd afgebeten Ondanks dat het zo goed met me ging aan de buitenkant was het nog steeds retezwaar. En alle energie die er nog overbleef was heel hard nodig voor mezelf
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
zaterdag 14 juli 2012 om 01:15
Saaaaar, waar ik het over heb...
Vrouwen die zwanger raken en waar je nooit meer iets van hoort, omdat jij niet zwanger bent, geen kind hebt, dus haar niet begrijpt, dus niet meer interessant bent als vriendin.
Vrouwen die net moeder zijn geworden en hetzelfde gedrag vertonen. Of het contact blijft wel, maar de kinderloze beweegt hemel en aarde om eens af te spreken (niet tijdens roze wolk-tijd).
Ik ken er 2 die op die manier met hun vriendinnen zijn omgegaan. Dat noem ik bij het grof vuil zetten, afgedankt. Heeft niets te maken met jaloezie (just in case het die kant op zou gaan)
Vrouwen die zwanger raken en waar je nooit meer iets van hoort, omdat jij niet zwanger bent, geen kind hebt, dus haar niet begrijpt, dus niet meer interessant bent als vriendin.
Vrouwen die net moeder zijn geworden en hetzelfde gedrag vertonen. Of het contact blijft wel, maar de kinderloze beweegt hemel en aarde om eens af te spreken (niet tijdens roze wolk-tijd).
Ik ken er 2 die op die manier met hun vriendinnen zijn omgegaan. Dat noem ik bij het grof vuil zetten, afgedankt. Heeft niets te maken met jaloezie (just in case het die kant op zou gaan)
zaterdag 14 juli 2012 om 01:19
zaterdag 14 juli 2012 om 01:21
quote:Lizzl schreef op 14 juli 2012 @ 01:15:
Saaaaar, waar ik het over heb...
Vrouwen die zwanger raken en waar je nooit meer iets van hoort, omdat jij niet zwanger bent, geen kind hebt, dus haar niet begrijpt, dus niet meer interessant bent als vriendin.
Vrouwen die net moeder zijn geworden en hetzelfde gedrag vertonen. Of het contact blijft wel, maar de kinderloze beweegt hemel en aarde om eens af te spreken (niet tijdens roze wolk-tijd).
Ik ken er 2 die op die manier met hun vriendinnen zijn omgegaan. Dat noem ik bij het grof vuil zetten, afgedankt. Heeft niets te maken met jaloezie (just in case het die kant op zou gaan)
Lieve Liz, dat zijn dan sowieso al geen vriendinnen
En met kind is het gewoon veel moeilijker om af te spreken. Je hebt slaaptijd, voedingstijd, badjestijd, etc.
Wanneer het na een jaar nog steeds moeilijk is dan zou ik me ook eens achter mijn oren krabben.
Saaaaar, waar ik het over heb...
Vrouwen die zwanger raken en waar je nooit meer iets van hoort, omdat jij niet zwanger bent, geen kind hebt, dus haar niet begrijpt, dus niet meer interessant bent als vriendin.
Vrouwen die net moeder zijn geworden en hetzelfde gedrag vertonen. Of het contact blijft wel, maar de kinderloze beweegt hemel en aarde om eens af te spreken (niet tijdens roze wolk-tijd).
Ik ken er 2 die op die manier met hun vriendinnen zijn omgegaan. Dat noem ik bij het grof vuil zetten, afgedankt. Heeft niets te maken met jaloezie (just in case het die kant op zou gaan)
Lieve Liz, dat zijn dan sowieso al geen vriendinnen
En met kind is het gewoon veel moeilijker om af te spreken. Je hebt slaaptijd, voedingstijd, badjestijd, etc.
Wanneer het na een jaar nog steeds moeilijk is dan zou ik me ook eens achter mijn oren krabben.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
zaterdag 14 juli 2012 om 01:22
zaterdag 14 juli 2012 om 01:25
quote:Lizzl schreef op 14 juli 2012 @ 01:22:
Miss_acy,
Bij 1 wel, die ging steigeren. Heeft twee jaar geduurd, toen was er weer contact. Tot ze zei dat je pas weet wast liefde is als je zelf een kind op de wereld hebt gezet. Toen checkte ik uit.
De ander was met de noorderzon vertrokken. Verhuisd zonder bericht.
Nou ja, ik snap wat ze bedoelt maar ze had het bij zichzelf moeten houden
Liefde voor mijn kinderen is inderdaad met niks te vergelijken of te evenaren, maar dat zegt niks over het voelen van liefde voor andere personen. Beetje dom van haar
Ik denk echt dat het gewoon geen vriendinnen waren. Maar dat doet toch verrekte zeer wanneer je daar eenzijdig achter komt.
Miss_acy,
Bij 1 wel, die ging steigeren. Heeft twee jaar geduurd, toen was er weer contact. Tot ze zei dat je pas weet wast liefde is als je zelf een kind op de wereld hebt gezet. Toen checkte ik uit.
De ander was met de noorderzon vertrokken. Verhuisd zonder bericht.
Nou ja, ik snap wat ze bedoelt maar ze had het bij zichzelf moeten houden
Liefde voor mijn kinderen is inderdaad met niks te vergelijken of te evenaren, maar dat zegt niks over het voelen van liefde voor andere personen. Beetje dom van haar
Ik denk echt dat het gewoon geen vriendinnen waren. Maar dat doet toch verrekte zeer wanneer je daar eenzijdig achter komt.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
zaterdag 14 juli 2012 om 01:26
Ach, ik heb er zelf niet eens zo'n probleem mee om steeds hun kant op te gaan. Snap dat er vaste tijden zijn voor alles en dat het makkelijker is om dan thuis te zijn.
Echter na 3 jaar verwacht ik toch wel input.
Maar ladies, ik ga stoppen, want tiep dit allemaal op een mobiel (swype, maar dan nog... auw vinger) :s
Goed weekend!
Echter na 3 jaar verwacht ik toch wel input.
Maar ladies, ik ga stoppen, want tiep dit allemaal op een mobiel (swype, maar dan nog... auw vinger) :s
Goed weekend!
zaterdag 14 juli 2012 om 01:30
Quote
saaaaar81, 22 seconden geleden
quote:Lizzl schreef op 14 juli 2012 @ 01:22 :
Nou ja, ik snap wat ze bedoelt maar ze had het bij zichzelf moeten houden :) Liefde voor mijn kinderen is inderdaad met niks te vergelijken of te evenaren, maar dat zegt niks over het voelen van liefde voor andere personen. Beetje dom van haar ;-) Ik denk echt dat het gewoon geen vriendinnen waren. Maar dat doet toch verrekte zeer wanneer je daar eenzijdig achter komt. :flower:
Tja en dan ken je elkaar langer dan 30 jaar
saaaaar81, 22 seconden geleden
quote:Lizzl schreef op 14 juli 2012 @ 01:22 :
Nou ja, ik snap wat ze bedoelt maar ze had het bij zichzelf moeten houden :) Liefde voor mijn kinderen is inderdaad met niks te vergelijken of te evenaren, maar dat zegt niks over het voelen van liefde voor andere personen. Beetje dom van haar ;-) Ik denk echt dat het gewoon geen vriendinnen waren. Maar dat doet toch verrekte zeer wanneer je daar eenzijdig achter komt. :flower:
Tja en dan ken je elkaar langer dan 30 jaar
zaterdag 14 juli 2012 om 01:32
quote:Lizzl schreef op 14 juli 2012 @ 01:30:
Quote
saaaaar81, 22 seconden geleden
quote:Lizzl schreef op 14 juli 2012 @ 01:22 :
Nou ja, ik snap wat ze bedoelt maar ze had het bij zichzelf moeten houden :) Liefde voor mijn kinderen is inderdaad met niks te vergelijken of te evenaren, maar dat zegt niks over het voelen van liefde voor andere personen. Beetje dom van haar ;-) Ik denk echt dat het gewoon geen vriendinnen waren. Maar dat doet toch verrekte zeer wanneer je daar eenzijdig achter komt. :flower:
Tja en dan ken je elkaar langer dan 30 jaar Auw....
Quote
saaaaar81, 22 seconden geleden
quote:Lizzl schreef op 14 juli 2012 @ 01:22 :
Nou ja, ik snap wat ze bedoelt maar ze had het bij zichzelf moeten houden :) Liefde voor mijn kinderen is inderdaad met niks te vergelijken of te evenaren, maar dat zegt niks over het voelen van liefde voor andere personen. Beetje dom van haar ;-) Ik denk echt dat het gewoon geen vriendinnen waren. Maar dat doet toch verrekte zeer wanneer je daar eenzijdig achter komt. :flower:
Tja en dan ken je elkaar langer dan 30 jaar Auw....
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
zaterdag 14 juli 2012 om 01:56
quote:Lizzl schreef op 14 juli 2012 @ 00:36:
De eindeloze stroom verhalen over 'de kinderen' trok ik erg slecht toen ik jonger was. Sinds mijn 35ste ongeveer, stoort het me helemaal niet meer en pas sinds een jaar of 2 vind ik het zelfs leuk.
Maaaar.... ga mij niet een vraag stellen om vervolgens zelfs zichtbaar niet te luisteren, het verhaal afbreken om elke scheet van kindlief en daarna zelf weer beginnen over poepjes & tandjes.
Stel de vraag dan gewoon niet ipv schijn-interesse te tonen. Dat werkt bij mij prima, kan ik beter handelen [hendelen] dan dat fake gedoe.
DIT.
Vind ik ZO irritant bij vrienden met kinderen. Dat je niet één zin kunt afmaken zonder dat de aandacht wordt afgeleid omdat Kind weer een kik geeft. Dat je voelt dat ze maar met een half oor luisteren omdat Kind ook in de gaten moet worden gehouden. Ik heb nog niet veel vriendinnen met kinderen, maar ik trek het uitermate slecht. Ik vind het niet eens erg om het over Kind te hebben, maar serieus, ik ben geen moeder met wie je bij de crèche staat te blaten over koetjes en kalfjes. Ik ben een vriendin die moeite doet om naar jouw huis (dat op miraculeuze wijze altijd naar zoete melk en zwitsal ruikt) te komen... dus behandel me dan ook zo en niet als iemand die de kruimels van de aandacht krijgt die Kind overlaat.
Kan ik me echt rot aan ergeren.
De eindeloze stroom verhalen over 'de kinderen' trok ik erg slecht toen ik jonger was. Sinds mijn 35ste ongeveer, stoort het me helemaal niet meer en pas sinds een jaar of 2 vind ik het zelfs leuk.
Maaaar.... ga mij niet een vraag stellen om vervolgens zelfs zichtbaar niet te luisteren, het verhaal afbreken om elke scheet van kindlief en daarna zelf weer beginnen over poepjes & tandjes.
Stel de vraag dan gewoon niet ipv schijn-interesse te tonen. Dat werkt bij mij prima, kan ik beter handelen [hendelen] dan dat fake gedoe.
DIT.
Vind ik ZO irritant bij vrienden met kinderen. Dat je niet één zin kunt afmaken zonder dat de aandacht wordt afgeleid omdat Kind weer een kik geeft. Dat je voelt dat ze maar met een half oor luisteren omdat Kind ook in de gaten moet worden gehouden. Ik heb nog niet veel vriendinnen met kinderen, maar ik trek het uitermate slecht. Ik vind het niet eens erg om het over Kind te hebben, maar serieus, ik ben geen moeder met wie je bij de crèche staat te blaten over koetjes en kalfjes. Ik ben een vriendin die moeite doet om naar jouw huis (dat op miraculeuze wijze altijd naar zoete melk en zwitsal ruikt) te komen... dus behandel me dan ook zo en niet als iemand die de kruimels van de aandacht krijgt die Kind overlaat.
Kan ik me echt rot aan ergeren.
zaterdag 14 juli 2012 om 02:03
Ohja, en dan nog even OT: een collega van me zat altijd steen en been te klagen over zwangere collega's die klaagden of zich ziek meldden. Vond ze maar aanstellers. Nee hoor, zij zou het wel even doen, een kind op de wereld zetten.
Ze was nog geen zes weken zwanger en ze had er al twee weken verzuim op zitten. Inmiddels is ze de zwakste schakel van het bedrijf, compleet onberekenbaar of ze er is (en hoe actief ze dan is) en of ze dan ook de hele dag blijft.
En geen bijzonderheden hè, zoals bekkeninstabiliteit ofzo.
Vind ik dus een beetje hypocriet. Daarom probeer ik zelf niet te klagen over 'zwangergedrag' tot ik zelf heb gebaard
Ze was nog geen zes weken zwanger en ze had er al twee weken verzuim op zitten. Inmiddels is ze de zwakste schakel van het bedrijf, compleet onberekenbaar of ze er is (en hoe actief ze dan is) en of ze dan ook de hele dag blijft.
En geen bijzonderheden hè, zoals bekkeninstabiliteit ofzo.
Vind ik dus een beetje hypocriet. Daarom probeer ik zelf niet te klagen over 'zwangergedrag' tot ik zelf heb gebaard
zaterdag 14 juli 2012 om 04:30
quote:Lizzl schreef op 14 juli 2012 @ 01:15:
Saaaaar, waar ik het over heb...
Vrouwen die zwanger raken en waar je nooit meer iets van hoort, omdat jij niet zwanger bent, geen kind hebt, dus haar niet begrijpt, dus niet meer interessant bent als vriendin.
Vrouwen die net moeder zijn geworden en hetzelfde gedrag vertonen. Of het contact blijft wel, maar de kinderloze beweegt hemel en aarde om eens af te spreken (niet tijdens roze wolk-tijd).
Ik ken er 2 die op die manier met hun vriendinnen zijn omgegaan. Dat noem ik bij het grof vuil zetten, afgedankt. Heeft niets te maken met jaloezie (just in case het die kant op zou gaan)
Ik ben ook zo'n "egoistische mama" die in de 1e anderhalve levensjaar van dochter de vriendinnen heeft verwaarloosd. En dat was echt niet omdat ik ze bij het grof vuil wou zetten maar gewoon omdat een pas geboren baby heeeel veeel tijd en verzorging en nachtrust kost. En dan had ik er ook nog een baan bij. Ik had het gewoon zo druk ermee dat ik er gewoon geen tijd voor had om af te spreken. Of ik was te moe. Mn leven stond gewoon helemaal op zn kop en ik was compleet uitgeput.
Bovendien ben je dan ook nog 1 grote hormonenbom, ik vond het bv ook heel moeilijk in die tijd om als ik al eens vrij was dan ook bij mn kind weg te gaan.
Ik weet dat het bij vriendinnen zonder kinderen onbegrijpelijk overkomt zoiets. En ook dat ze zich bij het grof vuil voelen gezet. Dat was absoluut niet mijn bedoeling maar het is gewoon heel moeilijk met kleine kinderen en een drukke baan om dat met je vriendinnen te combineren. Nu mn dochter wat groter is is het allemaal weer wat makkelijker.
Wat betreft de klagende zwangeren, zelf heb ik geen last van kwaaltjes dus mij hoor je niet.
Maar ik wil mensen die wel heel veel last hebben van kwalen niet veroordelen, daar kiezen ze toch ook niet voor.
Het is idd wel een beetje flauw als ze van mening zijn dat niemand het zo zwaar heeft als zij en dan een ander gaan bagatelliseren. Maar ik ken ook veel niet-zwangeren die zo in het leven staan en die zijn ook minstens zo irritant.
Saaaaar, waar ik het over heb...
Vrouwen die zwanger raken en waar je nooit meer iets van hoort, omdat jij niet zwanger bent, geen kind hebt, dus haar niet begrijpt, dus niet meer interessant bent als vriendin.
Vrouwen die net moeder zijn geworden en hetzelfde gedrag vertonen. Of het contact blijft wel, maar de kinderloze beweegt hemel en aarde om eens af te spreken (niet tijdens roze wolk-tijd).
Ik ken er 2 die op die manier met hun vriendinnen zijn omgegaan. Dat noem ik bij het grof vuil zetten, afgedankt. Heeft niets te maken met jaloezie (just in case het die kant op zou gaan)
Ik ben ook zo'n "egoistische mama" die in de 1e anderhalve levensjaar van dochter de vriendinnen heeft verwaarloosd. En dat was echt niet omdat ik ze bij het grof vuil wou zetten maar gewoon omdat een pas geboren baby heeeel veeel tijd en verzorging en nachtrust kost. En dan had ik er ook nog een baan bij. Ik had het gewoon zo druk ermee dat ik er gewoon geen tijd voor had om af te spreken. Of ik was te moe. Mn leven stond gewoon helemaal op zn kop en ik was compleet uitgeput.
Bovendien ben je dan ook nog 1 grote hormonenbom, ik vond het bv ook heel moeilijk in die tijd om als ik al eens vrij was dan ook bij mn kind weg te gaan.
Ik weet dat het bij vriendinnen zonder kinderen onbegrijpelijk overkomt zoiets. En ook dat ze zich bij het grof vuil voelen gezet. Dat was absoluut niet mijn bedoeling maar het is gewoon heel moeilijk met kleine kinderen en een drukke baan om dat met je vriendinnen te combineren. Nu mn dochter wat groter is is het allemaal weer wat makkelijker.
Wat betreft de klagende zwangeren, zelf heb ik geen last van kwaaltjes dus mij hoor je niet.
Maar ik wil mensen die wel heel veel last hebben van kwalen niet veroordelen, daar kiezen ze toch ook niet voor.
Het is idd wel een beetje flauw als ze van mening zijn dat niemand het zo zwaar heeft als zij en dan een ander gaan bagatelliseren. Maar ik ken ook veel niet-zwangeren die zo in het leven staan en die zijn ook minstens zo irritant.
zaterdag 14 juli 2012 om 05:07
De gehele zwangerschap (die maar een paar maanden duurde, omdat ik de eerste bijna vier maanden niet wist dat ik zwanger was en mijn dochter met zeven maanden werd geboren) was ik bijna ziek. Ik lag een maand in het ziekenhuis en werd zelfs geopereerd tijdens de zwangerschap.
Ik bleef gewoon gezellig maar moet er bij zeggen; ik was ziekig e.d. maar had geen last van mijn hormonen. Dat scheelt wel denk ik.
Na de geboorte van minn dochter, die eerst weken in het ziekenhuis lag, viel het me juist op dat mensen mij heel lief 'met rust wilden laten'. Terwijl ik me kapot verveelde want eenmaal thuis sliep mijn dochter 22 uur per dag.
Maar goed, niemand kwijtgeraakt in die tijd, dus het zal wel meegevallen zijn met mijn gedrag.
En bij enorme zwangere klagerds en eilanden na de geboorte denk ik meestal 'ach, ze is zwanger' en 'ach, ze hebben het druk met hun kind(eren)'.
Sommige mensen zie je inderdaad minder nadat ze ouders zijn geworden. Ik maak dat niet persoonlijk. Soms hebben ouders het gewoon ook heel druk. Dat ik dat niet had projecteer ik verder niet op een ander.
Ik bleef gewoon gezellig maar moet er bij zeggen; ik was ziekig e.d. maar had geen last van mijn hormonen. Dat scheelt wel denk ik.
Na de geboorte van minn dochter, die eerst weken in het ziekenhuis lag, viel het me juist op dat mensen mij heel lief 'met rust wilden laten'. Terwijl ik me kapot verveelde want eenmaal thuis sliep mijn dochter 22 uur per dag.
Maar goed, niemand kwijtgeraakt in die tijd, dus het zal wel meegevallen zijn met mijn gedrag.
En bij enorme zwangere klagerds en eilanden na de geboorte denk ik meestal 'ach, ze is zwanger' en 'ach, ze hebben het druk met hun kind(eren)'.
Sommige mensen zie je inderdaad minder nadat ze ouders zijn geworden. Ik maak dat niet persoonlijk. Soms hebben ouders het gewoon ook heel druk. Dat ik dat niet had projecteer ik verder niet op een ander.
zaterdag 14 juli 2012 om 05:31
Ik merk wel dat veel zwangere vrouwen in mijn omgeving heel erg naar binnen gericht raken. Niet binnen zichzelf, maar binnen hun gezin, hun kleine kringetje. Als een soort eiland waar alles ingaat maar niks uit. Vooral bij het eerste kind merk ik dat. Maar als kind wat ouder wordt dan gaat dat eilandje weer een beetje open voor de buitenwereld, doorgaans althans.
zaterdag 14 juli 2012 om 06:48
quote:kuukelesaan schreef op 14 juli 2012 @ 00:04:
Klopt Lizzi! Heb laatst een topic geopend die ik zowat huilend weer gesloten heb door de ontzettende meningen van anderen... Iets over zwanger willen worden en een lichamelijke beperking hebben... Jeetje zeg, of ik wel goed bij mijn hoofd was (en dat soort opmerkingen)
En ja, ook ik heb mijn mening regelmatig over dingen waar ik eigenlijk niets van weet... Maar ik hoop dan altijd wel niet te betweterig of kwetsend over te komen...Iemands mening kan sterk tegenovergesteld zijn aan de jouwe zonder dat dat kwetsend bedoeld is. Weet niet of ik op jouw topic heb gereageerd, er komt tenslotte zoveel vergelijkbaars voorbij, maar ik ben idd iemand die van mening is dat mensen met beperkingen niet aan kinderen moeten beginnen als die beperking ervoor zorgt dat ze bij voorbaat al geen 'normale' ouder kunnen zijn en zeker niet als de kwaal die ze hebben ook nog 'ns erfelijk zou kunnen zijn. Da's puur mijn mening, zonder aanzien des persoons, omdat ik van mening ben dat je in deze slechte tijd alleen kinderen op de wereld moet zetten als de omstandigheden 100% gunstig zijn. Het leven is al zwaar genoeg met een goede start.
Klopt Lizzi! Heb laatst een topic geopend die ik zowat huilend weer gesloten heb door de ontzettende meningen van anderen... Iets over zwanger willen worden en een lichamelijke beperking hebben... Jeetje zeg, of ik wel goed bij mijn hoofd was (en dat soort opmerkingen)
En ja, ook ik heb mijn mening regelmatig over dingen waar ik eigenlijk niets van weet... Maar ik hoop dan altijd wel niet te betweterig of kwetsend over te komen...Iemands mening kan sterk tegenovergesteld zijn aan de jouwe zonder dat dat kwetsend bedoeld is. Weet niet of ik op jouw topic heb gereageerd, er komt tenslotte zoveel vergelijkbaars voorbij, maar ik ben idd iemand die van mening is dat mensen met beperkingen niet aan kinderen moeten beginnen als die beperking ervoor zorgt dat ze bij voorbaat al geen 'normale' ouder kunnen zijn en zeker niet als de kwaal die ze hebben ook nog 'ns erfelijk zou kunnen zijn. Da's puur mijn mening, zonder aanzien des persoons, omdat ik van mening ben dat je in deze slechte tijd alleen kinderen op de wereld moet zetten als de omstandigheden 100% gunstig zijn. Het leven is al zwaar genoeg met een goede start.
