Er weer voor gaan na een miskraam

11-06-2012 12:52 1378 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zou graag mijn ervaringen delen met meiden die pas geleden een miskraam hebben gehad van hun eerste kindje.

Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.



Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,

Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.



Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.





Groetjes Coentje
Jamaz wat kunnen mensen toch lekker bot zijn. Ik zal mijn mond maar houden over ziekenhuispersoneel van waar ik de curetage liet doen. Maar ik kan je de felicitaties met de kleine, die ik kreeg toen we kra*amverband in de ziek*enhuis apotheek haalden, je niet onthouden. Ik kon dat 'wief' wel over de toonbank trekken, ware het niet dat ik van ellende onderuitgezakt in een rolstoel zat/lag...



Kissy, weet je al wat meer? Ik hoop dat je de curetage gespaard blijft...



Ik ben inmiddels vreselijk ongesteld geworden. Had natuurlijk liever zwanger geweest, maar ik vind het teken dat alles lijkt te werken toch ook wel weer fijn.
Alle reacties Link kopieren
@jamaz Ja wat kunnen mensen bot zijn hè?!

Zo zat ik bij mijn gynaecoloog om mijn curretage te bespreken. Wilde ze interesse tonen, door te zeggen: " ben je eerst dolgelukkig met je kindje en word je uiteindelijk bijgemaakt met een dooie mus". Ze had meteen door dat het niet helemaal geplaatst was, zo rood werd ze. En ik keek haar aan, van ZEG je dit nu echt...?

Fijn dat je nog voor je vakantie terecht kunt! Zie je er erg tegen op?



@kissy volgens mij weet je volgende week pas meer of niet? Hoe is het met je?



@south ik vind die ongesteldheid wel altijd even flikt confronterend!



"zucht" nog 11 dagen op mijn wachtbankje, eeh nee, ik ben er heeeeeeelemaal niet mee bezig;)
Alle reacties Link kopieren
@south: het gaat goed hier hoor. Wel hebben lief en ik de laatste klusdag overgeslagen omdat ik ineens snotverkouden was en hij zich gisteravond ook niet lekker voelde. Het was denk ik niet per sé nodig, maar ik had de klusweek graag nog even goed afgesloten. Ik ben deze keer niet met ovulatietesten in de weer geweest, had ik geen zin in. Maar dan weet je dus weer niet zeker of je wel goed hebt gemikt...



@sproetje: ik ben er ook he-le-maal niet mee bezig dat ik over pak 'm beet 10 dagen ongesteld moet worden hoor.. Behalve dat ik de laatste dagen ineens 'toevallig' granaatappelsap drink omdat ik ergens heb gelezen dat dat goed zou zijn voor de innesteling En een lepel walnootolie door m'n yoghurt doe. Ik word nu al gek van mezelf!
@ south en sproetje; ik moet inderdaad dinsdag terug en dan kijken we verder. Gaat op zich best redelijk hoor nu. Voel me natuurlijk ergens nog wel verdrietig maar kan het goed relativeren. De vk belde gister nog hoe het ging en die complementeerde me daar nog mee.



Balen toch ongesteld geworden! Maar zoals je zegt, probeer het positief te bekijken ;)
Alle reacties Link kopieren
@kissyfur: fijn dat je het nu redelijk kan relativeren. Maar als je verdrietig bent of voelt dat je verdriet eruit moet, dan zou ik daar wel de tijd voor nemen. Ik wil je niet aanpraten dat je verdriet 'moet' hebben, maar je mag best rouwen om wat je verloren bent.
Alle reacties Link kopieren
kissyfur, ik hoop voor je dat een curretage niet meer nodig is. Fijn dat je het kan relativeren. Wat niet wil zeggen dat je geen verdriet hebt.



South, wat balen dat je weer ongesteld bent geworden.



Sproetje en Chicka, het is druk op het wachtbankje. Ik wacht gezellig met jullie mee, Ik moet ergens tussen vandaag en (nou ja gister) en volgende week do/vrij ongesteld worden. meeste kans op woensdag, maar ik hoop natuurlijk dat het uitblijft.
@ Chicka en zomerzonnestraal; ja klopt als ik er verdrietig om ben moet ik dat gevoel ook zeker toelaten, alleen het punt is dat ik me eigenlijk niet heel verdrietig meer voel. Althans natuurlijk nog wel, maar niet dat ik alleen maar moet huilen zoals de eerste dagen. Ik vind het heel moeilijk uit te leggen en ook andere mensen reageren soms van je klinkt er zo nuchter onder, en dan krijg ik bijna een schuldgevoel dat ik me zo voel. Af en toe raken sommige opmerkingen je natuurlijk wel, bijvoorbeeld vandaag had iemand het op het werk ook weer over iemand die zwanger was en dat steekt dan wel even heel erg, omdat ik het ook bijna tegen iedereen zou kunnen vertellen als mijn zwangerschap verder goed was verlopen. Maar ik heb zoiets als ik daar zo in blijf hangen, dan kom ik geen stap verder. Ik focus me liever op de toekomst in de hoop dat dat wel goed gaat.
Alle reacties Link kopieren
kissyfur, ik snap je juist heel goed. Zo heb ik het ook ervaren. Al vond ik het soms wel confronterend dat ik dat 2 maanden later soms ook nog had (een steek geen overheersend verdriet). En nu 3 maanden later vind ik het waarschijnlijk ook wel weer even extra slikken als ik ongesteld word en met kerst dat ik alles mocht ipv 20 weken zwanger te zijn, maae idd meer steken op momenten af en toe.
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Hoe is het hier? Iedereen op het wachtbankje houden jullie het nog uit?



@zomerzonnestraal Nog niet ongesteld hoop ik?



Ik werd vannacht voor het slapen gaan ineens heel verdrietig. Waarom weet ik eigenlijk niet precies, maar mijn uitgerekend datum komt steeds dichter bij en het idee dat ik dan een kindje had kunnen hebben... Ik vind het wachten te lang duren en mijn verlangen wordt steeds groter. Misschien is het ook wel het gevoel dat ik nergens invloed op kan hebben wat me frustreerd.

Ook al weet ik dat iedere dag me een dag dichter bij mijn wens brengt, soms word ik er gewoon verdrietig van.
Alle reacties Link kopieren
Hallo meiden,



Ik heb hier een poosje meeschreven rondom mijn miskraam (aug '12) en de periode daarna. Ik heb het als heel fijn ervaren om met vrouwen te kunnen kletsen die het zelfde doormaakten & elkaar tot steun te kunnen zijn. Het is prettig dat iedereen hier zijn verhaal kwijt kan.



Inmiddels ben ik 17 weken zwanger en merkt dat ik steeds zekerder durf te worden van deze zwangerschap en de 'miskraam-periode' gelukkig steeds meer achter me kan laten. Hierdoor heb ik ook minder behoefte om hier te lezen en te schrijven.



Ik wilde jullie niet helemaal stilletjes verlaten, vandaar deze post. Ik hoop dat jullie de miskraam lichamelijk en geestelijk goed kunnen verwerken en een plekje kunnen geven & daarna ook een mooie en gezonde zwangerschap mogen beleven, het is jullie van harte gegund! Hele dikke voor jullie allemaal.
Alle reacties Link kopieren
@ Sproetje: Lief forumvriendinnetje van me, even een extra dikke knuffel voor jou Mijn hart breekt als ik jouw post lees, er spreekt zoveel verdiet en verlangen uit. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk wordt dat de uitgerekende datum in zicht komt, het lijkt me erg moeilijk dat het dit keer niet zo heeft mogen zijn. Ik hoop heel erg dat je binnenkort weer .zwanger kunt zijn & er meer van kunt gaan genieten de vorige keer
Ach lieve sproet, het gaat ons vast echt nog wel een keer lukken om zwanger te worden en te blijven. Maar wat een kwelling is dat afwachten he?! Zeker in de wetenschap dat de uitgerekende datum zo dichtbij komt en het al zo ver had kunnen zijn. En natuurlijk kun je dan lekker nuchter bedenken dat het kindje waar we zwanger van waren waarschijnlijk niet gezond was, maar daar gaat het niet om. We staan nog steeds met lege handen (en dan mag ik nog echt niet klagen, want ik heb immers al een dochter).

Lieverd, blijf hoop houden al weet ik hoe moeilijk dat soms is.
En jayla; ik snap je helemaal! Geniet van je zwangerschap! Leuk dat je nog even afscheid komt nemen.
Tsjonge Sproet, jouw post heeft wel wat bij me los gemaakt. Ik droomde dus vannacht dat ik moest gaan bevallen (ivm onze naderende uitgerekende datum), maar dat ik helemaal geen dikke buik had. Ik voelde ook niets bewegen en probeerde iedereen uit te leggen dat er iets niet klopte. Maar iedereen deed gewoon heel vrolijk en wenste me succes enzo... Niemand begreep me. Het was zo'n nare droom. Bah...
@ Sproetje; allereerst een hele dikke knuffel! Ik vond het zo lief dat je op het oktober topic speciaal een berichtje achter kwam laten voor mij en nu is het aan mij de beurt om jou een hart onder de riem te steken! Het is en blijft ontzettend rot wat er gebeurd is en hoe meer je naar de uitgerekende datum toe gaat, hoe meer je er weer mee geconfronteerd wordt. Laat het verdriet toe, dat is er niet voor niks. Hopelijk voel je je snel weer een beetje beter!!!



@ Jayla; wat fijn om te horen dat het nu allemaal goed gaat en je er ook van kan genieten nu! Dat geeft ons toch positieve hoop! Heel veel succes met het verdere verloop van je zwangerschap.



@ South; ook voor jou een dikke knuffel! Misschien zijn die dromen er juist wel om het te verwerken.
@ Zomerzonnestraal; fijn dat je begrijpt wat ik bedoel! Ik denk soms echt van, misschien ben ik wel heel raar? hihi. Het verschilt ook wel een beetje per moment hoor, al heb ik niet het gevoel dat ik er enorm depri onder ben, zoals bijvoorbeeld een vriendin van me dat wel is. Ik vind het dan ook best moeilijk om daarmee om te gaan, omdat ik, ondanks dat we hetzelfde meegemaakt hebben, haar niet helemaal begrijp, althans niet waarom ze zo lang blijft hangen in haar verdriet (is al ruim een half jaar geleden). Ik wil het niet veroordelen, want ik weet ook wel dat je je verdriet niet kunt sturen, maar dan denk ik soms echt, ach meid wat maak jij het je jezelf toch moeilijk zeg.



En we zullen altijd wel van die momenten blijven houden dat het even slikken is, dat is ook helemaal niet gek natuurlijk, maar ik focus me nu liever op een volgende poging. Werd jij eigenlijk snel weer ongesteld daarna? En hoe verloopt je cyclus nu? Ik ben daar wel een beetje bang voor, omdat ik juist een heel onregelmatige cyclus had. Ik was vorig jaar maar 3x echt ongesteld geworden (en in het begin van het jaar 1x een onttrekkingsbloeding na stoppen met de pil). Als het goed is wordt dat nu gelijk opgepakt bij de gyn, maar ik vind het toch wel even spannend, omdat ik bang ben dat het weer erg lang gaat duren voordat ik een eisprong heb. Aan de andere kant hoor ik ook weer verhalen dat je juist na een miskraam regelmatiger kunt worden en extra vruchtbaar bent.. dus we zullen zien.



Morgen moet ik in ieder geval terug naar de gyn om te kijken of een curettage nog nodig is.. ik hoop echt zo dat het niet nodig is...
Alle reacties Link kopieren
Meiden, wat ontzettend lief dat jullie zo met me mee leven.

Soms heb ik even zo'n moment, maar gelukkig gaat het over het algemeen goed met me en kan ik het naast me neer leggen!



@jayla ik spreek jou nog wel op het "proberen vanaf mei" topic.



@south Wat een heftige droom, maar het lijkt wel een beetje op hoe ik me soms voel. Dat uitleggen dat er iets niet klopt en dat iedereen daar gewoon overheen praat.

Zit je niet toevallig weer in je wachtweken? Heftige dromen kunnen een teken zijn van een zwangerschap!



@kissy fijn dat jouw verdriet goed te handelen is. Hopelijk morgen een goede afspraak bij de gyn! Ik duim voor je dat alles gewoon klaar is nu en dat je weer verder kunt.

Bloed je nog of is dat over?



@zomerzonnestraal Hoe is het daar? Nog niet ongesteld hoop ik?



@chicka alles goed bij jou?
Alle reacties Link kopieren
Sproetje, ik snap je maar al te goed! Mijn miskraam is nu drie maanden geleden, en het echte verdriet is nu wel al een tijd achter de rug. Meestal ben ik optimistisch (ik kan dus zwanger worden, onze tijd komt nog wel, enzovoorts) maar soms overvalt het verdriet me ineens en heb ik het gevoel dat het noooit meer gaat lukken.. Maar ja, gewoon door blijven ademen en dan ebt het verdriet ook weer weg, toch? Maar rot blijft het zeker..



Vrienden van me hebben net een zoon gekregen. Echt een droppie. Ik zag vandaag foto's op Facebook en ik kon wel janken. Binnenkort natuurlijk ook op kraambezoek, daar zie ik een beetje tegenop.



@kissyfur: een half jaar erna nog steeds verdrietig zijn vind ik ook wel lang hoor. Maar ja, je vriendin heeft blijkbaar die tijd nodig.



Verder een knuffel voor iedereen die er wel eentje kan gebruiken!
@ Chicka; dat is precies hoe ik me nu ook voel; ik kan zwanger worden, ben nog redelijk jong (26) en onze tijd komt zeker nog wel. We zijn lekker aan het sparen en wilden eigenlijk in het voorjaar nog een (nu het nog kan) verre reis maken, dus dat plan herleeft nu weer een beetje, wat eigenlijk ook wel erg fijn is. En soms inderdaad dan overheerst het verdriet, maar ik kan het tot nu toe redelijk handelen, gelukkig. Hoe is het bij jou nu verder gegaan met de cyclus daarna?



@ Sproetje; nee bloed is ook nog niet over. Eind vorige week werd het ineens wat minder (wat meer bruinig en niet zo veel), dus ik dacht dat het zou stoppen, maar sinds gisteren is het weer helderrood. Niet super veel, maar net teveel voor een inlegkruisje denk ik. Dus we zullen wel zien morgen. Ik heb eigenlijk zoiets, zolang ik nog bloed kan het er dus nog uitkomen. Maar dan zit het er misschien nog wel.. achja ik wacht de echo maar gewoon af morgen
Alle reacties Link kopieren
Ha allemaal, ben al even niet op het forum geweest, want zoooo moemoemoe. Hopelijk een goed teken.

Donderdag as toch een echo, wat eerder kunnen regelen gelukkig. Willen jullie met me meeduimen? Dan doe ik dat ook voor jullie allemaal, en stuur veel positievevibes en lieve knuffels!
Mayo heel veel succes en ik zal voor je duimen!
Alle reacties Link kopieren
@kissyfur: m'n cyclus is wel vrij regelmatig, meestal rond de 25 dagen. Dat is gelukkig niet veranderd na de miskraam. Jij veel succes morgen.

Ook voor jou, Mayo! Zal voor je duimen.



@south: bah, wat een rotdroom. Hoe gaat ie verder met jou?
@ jamaz; hoe is het met jou? Je zou eigenlijk vandaag de curettage hebben maar zou proberen die te verzetten naar vorige week ivm je vakantie? Nou meid ik hoop dat alles goed gaat en gegaan is! En ik wens je een hele fijne vakantie!!!
Dankje chicka!
Alle reacties Link kopieren
@kissy Succes vandaag!!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven