Zwanger
alle pijlers
Er weer voor gaan na een miskraam
maandag 11 juni 2012 om 12:52
Ik zou graag mijn ervaringen delen met meiden die pas geleden een miskraam hebben gehad van hun eerste kindje.
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
maandag 7 januari 2013 om 15:03
Wat zijn sommigen van jullie al lang bezig! Ik hoop dat het een goed jaar wordt voor diegenen.
Ik heb nog een keer getest en nu bleef het venstertje volledig wit. Niet (meer) zwanger dus. Ik denk dat ik weer een heel vroege miskraam heb gehad. Dat zijn dus 3 miskramen op rij. Bizar. Ik ben gelukkig steeds heel snel zwanger, dus ik blijf hopen dat er binnenkort eentje blijft zitten.
Eiknal. Wat fijn dat je zwangerschap goed verloopt en dat je je zo gesteund voelt door je man. Waar ben je bang voor? Ah, ik lees al het een en ander in je bericht nu ik nog eens terugkijk. Aan dat soort angst kun je niet zoveel doen, behalve proberen te relativeren... Maar dat is soms lastig, vooral als je zwanger bent of net bevallen.
Ik heb nog een keer getest en nu bleef het venstertje volledig wit. Niet (meer) zwanger dus. Ik denk dat ik weer een heel vroege miskraam heb gehad. Dat zijn dus 3 miskramen op rij. Bizar. Ik ben gelukkig steeds heel snel zwanger, dus ik blijf hopen dat er binnenkort eentje blijft zitten.
Eiknal. Wat fijn dat je zwangerschap goed verloopt en dat je je zo gesteund voelt door je man. Waar ben je bang voor? Ah, ik lees al het een en ander in je bericht nu ik nog eens terugkijk. Aan dat soort angst kun je niet zoveel doen, behalve proberen te relativeren... Maar dat is soms lastig, vooral als je zwanger bent of net bevallen.
dinsdag 8 januari 2013 om 15:16
Ook ik heb net een miskraam gehad. Na heftige bloedingen rond de 8 weken zwangerschap bleek tijdens een echo dat het niet goed zat. Gisteren heb ik het vruchtje verloren. Ik hoop nu dat het zo snel mogelijk schoon wordt daarzo, en dat mn menstruatie weer gauw op gang komt. Maar ik herken de veranderde houding tegenover een zwangerschap wel heel erg. Eerst was ik er veel mee bezig, ook voor dat ik zwanger was. Mijn man en ik willen immers heel graag een kind. Maar ik merk nu dat de angst bijna lijkt te overheersen en er een beetje een domper op dat onderwerp rust. Ik heb nu meer zoiets van ik zie het allemaal wel. Ik denk dat ik die houding ook zou houden als ik alsnog zwanger ben. Durf het bijna niet te zeggen, maar het voelt voor mij alsof dat magische er een beetje af is nu.. 
dinsdag 8 januari 2013 om 17:15
Hey dames,
Ook hier net een miskraam gehad (althans ik bloed nog steeds dus het is nog niet helemaal over). Wat een klote gevoel is dat zeg. Ik was een week of 6-7 en kreeg zaterdagavond enorme krampen. Heb echt krom gelegen van de pijn en volgens de vk waren het waarschijnlijk een soort weeën. Zondag begon ook het bloedverlies en gisteren en vandaag heeft dat echt flink doorgezet. Had sowieso een afspraak staan voor een echo de 15e en die heb ik nu laten staan om te kijken of alles er dan echt uitgekomen is. Ik hoop het wel. Heb nu zoiets van laat het dan ook maar zo snel mogelijk allemaal er uit zijn. Ben nu een paar dagen thuis om even een beetje tot rust te komen. Ik merk dat ik het ene moment echt een huilbui heb en het andere moment juist weer best wel nuchter ben eronder. Herkennen jullie dat ook?
Ik had al ruim een jaar problemen met mijn menstruatie. Ben in 2012 maar drie keer ongesteld geweest. Had dan ook net een verwijzing naar de gyn te pakken (waar ik eigenlijk, hoe toevallig, net vandaag heen had gemoeten) toen ik er kort voor de kerst achter kwam dat ik toch zwanger was. Ik ben dan ook best wel bang dat het allemaal weer erg lang gaat duren, vanwege mijn onregelmatigheid, maar wie weet. Ik wil eerst even afwachten wat mijn lichaam nu doet en hoe mijn cyclus nu wordt. Het was voor mezelf best een stap om die afspraak bij de gyn te maken en nu wil ik daar eigenlijk toch nog even mee wachten, omdat ik weet dat het dus wel kan.
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar hoop wel af en toe wat mee te schrijven met jullie . Over die veranderende houding tegenover een nieuwe zwangerschap; ik kan er nog niet zoveel over zeggen. Het liefst zou ik nu zsm weer zwanger zijn, maar dat is denk ik nu vooral een gevoel vanuit de emotie nu rondom de miskraam..
Liefs Kissyfur
Ook hier net een miskraam gehad (althans ik bloed nog steeds dus het is nog niet helemaal over). Wat een klote gevoel is dat zeg. Ik was een week of 6-7 en kreeg zaterdagavond enorme krampen. Heb echt krom gelegen van de pijn en volgens de vk waren het waarschijnlijk een soort weeën. Zondag begon ook het bloedverlies en gisteren en vandaag heeft dat echt flink doorgezet. Had sowieso een afspraak staan voor een echo de 15e en die heb ik nu laten staan om te kijken of alles er dan echt uitgekomen is. Ik hoop het wel. Heb nu zoiets van laat het dan ook maar zo snel mogelijk allemaal er uit zijn. Ben nu een paar dagen thuis om even een beetje tot rust te komen. Ik merk dat ik het ene moment echt een huilbui heb en het andere moment juist weer best wel nuchter ben eronder. Herkennen jullie dat ook?
Ik had al ruim een jaar problemen met mijn menstruatie. Ben in 2012 maar drie keer ongesteld geweest. Had dan ook net een verwijzing naar de gyn te pakken (waar ik eigenlijk, hoe toevallig, net vandaag heen had gemoeten) toen ik er kort voor de kerst achter kwam dat ik toch zwanger was. Ik ben dan ook best wel bang dat het allemaal weer erg lang gaat duren, vanwege mijn onregelmatigheid, maar wie weet. Ik wil eerst even afwachten wat mijn lichaam nu doet en hoe mijn cyclus nu wordt. Het was voor mezelf best een stap om die afspraak bij de gyn te maken en nu wil ik daar eigenlijk toch nog even mee wachten, omdat ik weet dat het dus wel kan.
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar hoop wel af en toe wat mee te schrijven met jullie . Over die veranderende houding tegenover een nieuwe zwangerschap; ik kan er nog niet zoveel over zeggen. Het liefst zou ik nu zsm weer zwanger zijn, maar dat is denk ik nu vooral een gevoel vanuit de emotie nu rondom de miskraam..
Liefs Kissyfur
dinsdag 8 januari 2013 om 18:07
Hallo meiden,
Ook ik heb niet alles berichten vanaf het begin gelezen. Maar ik herken een groot deel van de verhalen.
In februari 2012 heb ik mijn eerste miskraam gehad op 7 weken. We waren het toen 4 maanden aan het proberen.
Na een jaar proberen zijn we naar de huisarts geweest. Maar kwamen van een koude kermis thuis. Ze zag geen reden voor onderzoek, want we waren immers zwanger geweest... Pas toen drong die miskraam echt tot me door, ik voelde me zo machteloos!!
In november 2012 heb ik mijn tweede miskraam gehad, weer met 7 weken. Hierna kreeg ik een verwijzing voor de gynaecoloog. Maar hier kregen we letterlijk te horen dat ze op de rem zouden blijven trappen, omdat we zwanger kunnen worden!!
Na flink aandringen gaan ze ons bloed onderzoeken en mogen we naar een spreekuur voor stellen met een kinderwens (bij een verpleegkundige!!). Ze willen nog geen lichamelijk onderzoek doen (geen uit- of inwendig onderzoek, geen echo, geen onderzoek van spermakwaliteit...)
Is het normaal dat je na bijna anderhalf jaar proberen geen medewerking krijgt van je gynaecoloog?
Zijn er meiden met een regelmatige cyclus (ikzelf 28 dagen) die wel bij een gynaecoloog geholpen worden? En wat is dan een normale gang van zaken? Zelfs dat heeft de gynaecoloog niet uitgelegd!!
Ook ik heb niet alles berichten vanaf het begin gelezen. Maar ik herken een groot deel van de verhalen.
In februari 2012 heb ik mijn eerste miskraam gehad op 7 weken. We waren het toen 4 maanden aan het proberen.
Na een jaar proberen zijn we naar de huisarts geweest. Maar kwamen van een koude kermis thuis. Ze zag geen reden voor onderzoek, want we waren immers zwanger geweest... Pas toen drong die miskraam echt tot me door, ik voelde me zo machteloos!!
In november 2012 heb ik mijn tweede miskraam gehad, weer met 7 weken. Hierna kreeg ik een verwijzing voor de gynaecoloog. Maar hier kregen we letterlijk te horen dat ze op de rem zouden blijven trappen, omdat we zwanger kunnen worden!!
Na flink aandringen gaan ze ons bloed onderzoeken en mogen we naar een spreekuur voor stellen met een kinderwens (bij een verpleegkundige!!). Ze willen nog geen lichamelijk onderzoek doen (geen uit- of inwendig onderzoek, geen echo, geen onderzoek van spermakwaliteit...)
Is het normaal dat je na bijna anderhalf jaar proberen geen medewerking krijgt van je gynaecoloog?
Zijn er meiden met een regelmatige cyclus (ikzelf 28 dagen) die wel bij een gynaecoloog geholpen worden? En wat is dan een normale gang van zaken? Zelfs dat heeft de gynaecoloog niet uitgelegd!!
dinsdag 8 januari 2013 om 18:19
Jeetje, wat een nieuwe mensen hier... Allemaal erg vervelend voot jullie dat ook jullie hier mee kunnen schrijven.
Eerdbeer, ik was je eerdere topic al aan het meelezen. Ik hoopte dat het toch nog goed zou komen. Maar helaas niet dus...
Kissyfur en supernonni zijn dus ook al niet van die sneller zwanger worders. Ik weet inmiddels uit ervaring dat de gyn. de miskraam inderdaad gewoon telt als zwangerschap (dat was het ook natuurlijk) en dat hij/zij er dan dus gewoon vanuit gaat dat je zwanger kunt worden. Bij ons is er wel lichamelijk onderzoek geweest, maar in principe zag alles er goed uit en dus mogen we gewoon weer zelf proberen. Ik heb uit het gesprek en de onderzoeken echt wel weer vertrouwen gehaald. Want het is natuurlijk echt zo dat we het kunnen. Helaas heb ik direct na het laatste lichamelijk onderzoek (echo van de eileiders en eierstokken) een heel ko*rte cy*clus en dus is het vertrouwen weer gedaald. Maar inprincipe moet je er ook gewoon vertrouwen in houden dat het goed komt.
(al zou het wel heel fijn zijn om te weten wanneer dan eigenlijk)
Sterkte lieve meiden, jullie zitten er nu nog zo middenin... Ik hoop dat het verdriet snel verzacht wordt met een nieuwe zwangerschap.
Eerdbeer, ik was je eerdere topic al aan het meelezen. Ik hoopte dat het toch nog goed zou komen. Maar helaas niet dus...
Kissyfur en supernonni zijn dus ook al niet van die sneller zwanger worders. Ik weet inmiddels uit ervaring dat de gyn. de miskraam inderdaad gewoon telt als zwangerschap (dat was het ook natuurlijk) en dat hij/zij er dan dus gewoon vanuit gaat dat je zwanger kunt worden. Bij ons is er wel lichamelijk onderzoek geweest, maar in principe zag alles er goed uit en dus mogen we gewoon weer zelf proberen. Ik heb uit het gesprek en de onderzoeken echt wel weer vertrouwen gehaald. Want het is natuurlijk echt zo dat we het kunnen. Helaas heb ik direct na het laatste lichamelijk onderzoek (echo van de eileiders en eierstokken) een heel ko*rte cy*clus en dus is het vertrouwen weer gedaald. Maar inprincipe moet je er ook gewoon vertrouwen in houden dat het goed komt.
(al zou het wel heel fijn zijn om te weten wanneer dan eigenlijk)
Sterkte lieve meiden, jullie zitten er nu nog zo middenin... Ik hoop dat het verdriet snel verzacht wordt met een nieuwe zwangerschap.
dinsdag 8 januari 2013 om 18:55
Hallo allemaal,
Tsjonge, durf het bijna niet hardop te zeggen, maar het lijkt erop dat manlief en ik echt gebruik hebben gemaakt van het staartje van 2012...ik ben zwanger (vanmiddag getest met zo'n speciale-digitale-test)! Even heel hard gehuild natuurlijk, en dan nu de komende spannende weken...heb een beter gevoel bij deze zwangerschap dan bij de mk (maar durf dat bijna niet hardop te zeggen). Hopelijk een opsteker voor alle anderen...bij ons heeft het uiteindelijk 5 maanden geduurd vanaf de mk tot deze zws (met heel onregelmatig bloedverlies de eerste maanden).
Voor alle nieuwkomers: welkom hier (jammer genoeg). Het heen-en-weer geslingerd worden tussen emoties is ontzettend herkenbaar. Ik heb zelf het gevoel dat zorgverleners een miskraam vaak onderschatten, niet alleen de lichamelijke nasleep maar ook het emotionele stuk (wat natuurlijk voor iedereen weer anders is, maar ik hoor hier toch dat het de meesten flink tegenvalt).
Ik hou jullie op de hoogte!
Tsjonge, durf het bijna niet hardop te zeggen, maar het lijkt erop dat manlief en ik echt gebruik hebben gemaakt van het staartje van 2012...ik ben zwanger (vanmiddag getest met zo'n speciale-digitale-test)! Even heel hard gehuild natuurlijk, en dan nu de komende spannende weken...heb een beter gevoel bij deze zwangerschap dan bij de mk (maar durf dat bijna niet hardop te zeggen). Hopelijk een opsteker voor alle anderen...bij ons heeft het uiteindelijk 5 maanden geduurd vanaf de mk tot deze zws (met heel onregelmatig bloedverlies de eerste maanden).
Voor alle nieuwkomers: welkom hier (jammer genoeg). Het heen-en-weer geslingerd worden tussen emoties is ontzettend herkenbaar. Ik heb zelf het gevoel dat zorgverleners een miskraam vaak onderschatten, niet alleen de lichamelijke nasleep maar ook het emotionele stuk (wat natuurlijk voor iedereen weer anders is, maar ik hoor hier toch dat het de meesten flink tegenvalt).
Ik hou jullie op de hoogte!
dinsdag 8 januari 2013 om 19:29
JEEEJ mayo wat fijn!! Ik duim me stuk voor je, voor een goede zwschap dit keer en een niet te hete zomer en een prachtige septemberbaby. Duim, hoop, wanhoop niet, in de meeste gevallen gaat het gewoon goed.
Ik heb gister mijn familie ingelicht, tantes en neven en nichten, hartstikke leuk, fijne reacties. Even het gevoel dat het dan vast alsnog mis blijkt als ik zo positief word...maar ik probeer realistisch te blijven. Er kan zoveel mis gaan in je leven. Daar sta je beter niet te veel bij stil, anders verlamt het je. Roze bril op en huppelen.
Lieve supernoni, erdbeer, kissyfur, wat naar, jullie verhalen, en herkenbaar. Aan de ene kant wil je zo snel mogelijk door, en dan ben je weer nuchter en vol moed om door te gaan, op het volgende moment word je teruggesleept door je verdriet of pijn in je lijf die nog niet klaar is en zit je er weer middenin...hou vol, praat erover, zeur hier, klaag, jammer, gooi het eruit, dan kan het je niet dwars zitten. Ik heb veel steun aan iedereen hier gehad, ook al door meelezen. Knuffels voor jullie!
Ik heb gister mijn familie ingelicht, tantes en neven en nichten, hartstikke leuk, fijne reacties. Even het gevoel dat het dan vast alsnog mis blijkt als ik zo positief word...maar ik probeer realistisch te blijven. Er kan zoveel mis gaan in je leven. Daar sta je beter niet te veel bij stil, anders verlamt het je. Roze bril op en huppelen.
Lieve supernoni, erdbeer, kissyfur, wat naar, jullie verhalen, en herkenbaar. Aan de ene kant wil je zo snel mogelijk door, en dan ben je weer nuchter en vol moed om door te gaan, op het volgende moment word je teruggesleept door je verdriet of pijn in je lijf die nog niet klaar is en zit je er weer middenin...hou vol, praat erover, zeur hier, klaag, jammer, gooi het eruit, dan kan het je niet dwars zitten. Ik heb veel steun aan iedereen hier gehad, ook al door meelezen. Knuffels voor jullie!
dinsdag 8 januari 2013 om 19:36
Hoi allemaal,
Jeetje wat een nieuwe aanmeldingen!
@mayo JAAAA! SUPER! Helemaal te gek! Alvast een voorzichtige gefeliciteerd. Hopelijk kom je de komende weken goed door!
@kissyfur Je had al een knuffel van me gehad op het oktoberforum, maar hier alsnog eentje.
Die weeën herken ik, ik heb ze gehad nadat ik medicatie had ingebracht. Heel heftig!
Hoe gaat het nu met je? Wat frustrerend zo'n onregelmatige cyclus! Hopelijk komt het snel weer op gang!
@supernoni Wat een nachtmerrie, twee keer een miskraam. Ik heb geen ervaring met het medische circuit.
@erbeer Dat gevoel van de domper heb ik ook.
Een volgende zwangerschap zal nooit meer zo onbezorgd zijn... Ik moet zeggen dat het gevoel wel wat slijt naarmate er tijd overheen gaat (mijn miskraam was in augustus)
Hier vandaag weer een confrontatie met een collega die vertelde dat ze zwanger is. Ik had dat zo graag willen zijn!
Jeetje wat een nieuwe aanmeldingen!
@mayo JAAAA! SUPER! Helemaal te gek! Alvast een voorzichtige gefeliciteerd. Hopelijk kom je de komende weken goed door!
@kissyfur Je had al een knuffel van me gehad op het oktoberforum, maar hier alsnog eentje.
Die weeën herken ik, ik heb ze gehad nadat ik medicatie had ingebracht. Heel heftig!
Hoe gaat het nu met je? Wat frustrerend zo'n onregelmatige cyclus! Hopelijk komt het snel weer op gang!
@supernoni Wat een nachtmerrie, twee keer een miskraam. Ik heb geen ervaring met het medische circuit.
@erbeer Dat gevoel van de domper heb ik ook.
Een volgende zwangerschap zal nooit meer zo onbezorgd zijn... Ik moet zeggen dat het gevoel wel wat slijt naarmate er tijd overheen gaat (mijn miskraam was in augustus)
Hier vandaag weer een confrontatie met een collega die vertelde dat ze zwanger is. Ik had dat zo graag willen zijn!
dinsdag 8 januari 2013 om 19:48
Wat lief jullie reacties!
En sproetje inderdaad ook daar heb ik je reactie gezien dankje! Ik had niet gedacht je hier tegen te komen. Pff heftig he die wee achtige krampen. Ik heb er nog last van al zijn ze volgens mij minder heftig dan afgelopen dagen. Of ik ben er inmiddels meer aan gewend ik weet het niet.
Mayo wat fijn! Ik kan me heel goed voorstellen dat het nu extra spannend is. Hoop dat alles goed blijft gaan!!
Ik moet zeggen dat ik sinds dat we het aan het proberen waren wel meteen bij mijn eerste eisprong zwanger ben geraakt (was in sept voor het laatst ongesteld geweest en in december ontdekte ik zwanger te zijn). Dus als mijn cyclus wat regelmatiger wordt hoop ik dat het weer snel lukt.
Fijne avond!!
En sproetje inderdaad ook daar heb ik je reactie gezien dankje! Ik had niet gedacht je hier tegen te komen
. Pff heftig he die wee achtige krampen. Ik heb er nog last van al zijn ze volgens mij minder heftig dan afgelopen dagen. Of ik ben er inmiddels meer aan gewend ik weet het niet.Mayo wat fijn! Ik kan me heel goed voorstellen dat het nu extra spannend is. Hoop dat alles goed blijft gaan!!
Ik moet zeggen dat ik sinds dat we het aan het proberen waren wel meteen bij mijn eerste eisprong zwanger ben geraakt (was in sept voor het laatst ongesteld geweest en in december ontdekte ik zwanger te zijn). Dus als mijn cyclus wat regelmatiger wordt hoop ik dat het weer snel lukt.
Fijne avond!!
woensdag 9 januari 2013 om 15:10
quote:Lieve supernoni, erdbeer, kissyfur, wat naar, jullie verhalen, en herkenbaar. Aan de ene kant wil je zo snel mogelijk door, en dan ben je weer nuchter en vol moed om door te gaan, op het volgende moment word je teruggesleept door je verdriet of pijn in je lijf die nog niet klaar is en zit je er weer middenin...hou vol, praat erover, zeur hier, klaag, jammer, gooi het eruit, dan kan het je niet dwars zitten. Ik heb veel steun aan iedereen hier gehad, ook al door meelezen. Knuffels voor jullie!
Zo mee eens, @eiknal!
En ontzettend bedankt voor jullie felicitaties allemaal, heel erg lief!
Zo mee eens, @eiknal!
En ontzettend bedankt voor jullie felicitaties allemaal, heel erg lief!
woensdag 9 januari 2013 om 15:17
Hier nog even een update. Gisteravond en vanmorgen was het weer zo erg met de krampen dat ik toch weer de vk heb gebeld. Ze had gelijk een afspraak voor me geregeld bij de gyn voor 1,5 uur later en ben inmiddels weer terug uit het ziekenhuis.
Het was inderdaad (heel verrassend;)) een miskraam maar er zat nog een stukje vast dat er niet uit wilde. Ze zei ik kan proberen het er zo uit te halen voor je of anders misschien curettage. Dus toch maar eerst zo geprobeerd. Had inmiddels zoveel krampen en wilde er echt vanaf. Het was pijnlijk en even doorbijten, maar ik ben nu zo opgelucht.. Heb ook bloed moeten laten prikken en moet dinsdag sowieso naar de echo gaan, om te kijken of dan echt alles weg is en de uitslag van het bloedonderzoek. Gaan daarna ook meteen een afspraak maken ivm mijn onregelmatigheid dus dat balletje gaat nu ook rollen. Het voelt heel dubbel.. Natuurlijk erg verdrietig, maar ben nu ook opgelucht dat ik zekerheid heb en het er uit is.
Nu kan ik dus echt zeggen; er weer voor gaan na een miskraam!
Het was inderdaad (heel verrassend;)) een miskraam maar er zat nog een stukje vast dat er niet uit wilde. Ze zei ik kan proberen het er zo uit te halen voor je of anders misschien curettage. Dus toch maar eerst zo geprobeerd. Had inmiddels zoveel krampen en wilde er echt vanaf. Het was pijnlijk en even doorbijten, maar ik ben nu zo opgelucht.. Heb ook bloed moeten laten prikken en moet dinsdag sowieso naar de echo gaan, om te kijken of dan echt alles weg is en de uitslag van het bloedonderzoek. Gaan daarna ook meteen een afspraak maken ivm mijn onregelmatigheid dus dat balletje gaat nu ook rollen. Het voelt heel dubbel.. Natuurlijk erg verdrietig, maar ben nu ook opgelucht dat ik zekerheid heb en het er uit is.
Nu kan ik dus echt zeggen; er weer voor gaan na een miskraam!
woensdag 9 januari 2013 om 17:12
Mayo; Gefeliciteerd! Wat fijn (en spannend natuurlijk). Heel veel geluk gewenst. Hou je ons wel op de hoogte van alles? Ik ben vooral benieuwd hoe je het nu allemaal beleefd. Of je je anders voelt dan bij de miskraam etc.
Kissyfur; wat fijn dat je zonder curettage af kunt. Want dat vond ik ook zeker geen pretje. Ook na mijn curettage zaten er nog wat stukjes die er uit moesten. Die kwamen wel vanzelf met veel krampen. En die krampen waren echt gewoon weeen en te vergelijken met die van mijn bevalling, maar een stuk minder leuk en emotioneel veel zwaarder. Dus een voordeeltje (wel een klein, heel klein voordeeltje dan) van een miskraam is dat je in ieder geval weet wat je te wachten staat als je echt eens mag bevallen. En dan is het dus een stuk leuker. (tenminste... Dat vond ik dan)
Kissyfur; wat fijn dat je zonder curettage af kunt. Want dat vond ik ook zeker geen pretje. Ook na mijn curettage zaten er nog wat stukjes die er uit moesten. Die kwamen wel vanzelf met veel krampen. En die krampen waren echt gewoon weeen en te vergelijken met die van mijn bevalling, maar een stuk minder leuk en emotioneel veel zwaarder. Dus een voordeeltje (wel een klein, heel klein voordeeltje dan) van een miskraam is dat je in ieder geval weet wat je te wachten staat als je echt eens mag bevallen. En dan is het dus een stuk leuker. (tenminste... Dat vond ik dan)
woensdag 9 januari 2013 om 18:07
Hoi meiden,
Ik ga jullie verlaten. Misschien lees ik af en toe nog mee en reageer ik nog wel af en toe, maar ik wil het een beetje los gaan laten. Ik ben blij dat het zon fijn topic is geworden.
Helaas komen er nog steeds nieuwe meiden bij, maar het is echt fijn om te lezen hoe we elkaar zo kunnen steunen.
Meiden het ga jullie goed! Hopelijk wordt 2013 het jaar van veel voorspoed voor ons allemaal.
@mayo proficiat met het leuke nieuws, laat alles rustig over je heen komen in deze spannende tijd!
@nieuwe meiden, helaas weer welkom, jullie zijn op een warm topic terecht gekomen.
@ allemaal veel sterkte en voorspoed gewenst en natuurlijk veel dubbele streepjes en mooie echo's , dat er veel kleine wondertjes mogen volgen!
Liefs Coentje
@south en sproetje een extra knuffel voor jullie, ik ga jullie missen! Hou de moed er in!!! Sorry voor de cliche, maar een met beste bedoelingen.
Ik ga jullie verlaten. Misschien lees ik af en toe nog mee en reageer ik nog wel af en toe, maar ik wil het een beetje los gaan laten. Ik ben blij dat het zon fijn topic is geworden.
Helaas komen er nog steeds nieuwe meiden bij, maar het is echt fijn om te lezen hoe we elkaar zo kunnen steunen.
Meiden het ga jullie goed! Hopelijk wordt 2013 het jaar van veel voorspoed voor ons allemaal.
@mayo proficiat met het leuke nieuws, laat alles rustig over je heen komen in deze spannende tijd!
@nieuwe meiden, helaas weer welkom, jullie zijn op een warm topic terecht gekomen.
@ allemaal veel sterkte en voorspoed gewenst en natuurlijk veel dubbele streepjes en mooie echo's , dat er veel kleine wondertjes mogen volgen!
Liefs Coentje
@south en sproetje een extra knuffel voor jullie, ik ga jullie missen! Hou de moed er in!!! Sorry voor de cliche, maar een met beste bedoelingen.
woensdag 9 januari 2013 om 18:16
woensdag 9 januari 2013 om 18:31
@ south; jaaaa volgens mij waren het echt een soort weeën inderdaad... Heb ze op een gegeven moment zelfs getimed. Toen kwamen ze om de paar minuten en dan ongeveer 20-30 sec. En daarna zakt het weer wat af en daarna kwamen ze weer terug. Sinds mijn bezoek aan het ziekenhuis vanmiddag geen last meer gehad, gelukkig. Als dit inderdaad weeën zijn, dan weet ik inderdaad alvast een beetje wat me ooit te wachten zal staan en klopt wat je zegt, dan is het tenminste voor een goed doel... Nu was het alleen maar verdrietig..
Ik was ook wel blij dat ze (ondanks dat het wel even pijnlijk was) ze het er gelijk uitgeknipt heeft, dan hoef ik niet te wachten op een curettage etc..
Ik was ook wel blij dat ze (ondanks dat het wel even pijnlijk was) ze het er gelijk uitgeknipt heeft, dan hoef ik niet te wachten op een curettage etc..
donderdag 10 januari 2013 om 12:40
@south: het gekke is dat ik nu meer dan bij de mk het gevoel heb dat het allemaal wel goed zal gaan komen. Net nog een x een test gedaan, en die had ook meteen een hele dikke streep...op de een of andere manier denk ik dan toch dat er al veel meer hormoon wordt aangemaakt dan bij de mk (dat was nl een hele dunne streep). Ik heb gewoon het gevoel dat er een heel vrolijk zieltje meereist ofzo (klinkt wel zweverig als ik het zo opschrijf, haha).
Heb 7 feb de eerste echo, spannend!
Heb 7 feb de eerste echo, spannend!
donderdag 10 januari 2013 om 14:01
Meiden, ik breek heel even in. Heb kort meegeschreven op dit forum nadat ik half september een miskraam had na een zwangerschap van 10 weken. Ik wilde even het goede nieuws vertellen dat ik inmiddels alweer zwanger ben. Dus geef de moed niet op! Het kan na een paar maanden weer raak zijn. Heel veel sterkte met deze rotervaring! Ik weet hoe naar het is en ik gun jullie allemaal snel een gezonde zwangerschap toe.
donderdag 10 januari 2013 om 15:19
Wat fijn Carmen!! Geniet er lekker van en hopelijk gaat het nu allemaal wel goed! Daar gaan we gewoon van uit. Hoe ver ben je nu?
@ Mayo; spannend allemaal zeg , soms zegt je onderbuik gevoel al genoeg hè? Ook nu dus in positieve zin . Ik had stiekem al bijna vanaf het begin van deze zwangerschap (die dus eindigde in een miskraam) al een naar onderbuikgevoel.. onze intuïtie is vaak toch wel juist volgens mij. Dus laten we het hopen nu bij jou ook!
@ Mayo; spannend allemaal zeg , soms zegt je onderbuik gevoel al genoeg hè? Ook nu dus in positieve zin . Ik had stiekem al bijna vanaf het begin van deze zwangerschap (die dus eindigde in een miskraam) al een naar onderbuikgevoel.. onze intuïtie is vaak toch wel juist volgens mij. Dus laten we het hopen nu bij jou ook!
donderdag 10 januari 2013 om 15:36
Hallo,
Nieuw lid op het topic waar je geen lid van wil worden hier!
Ik had tot gisteravond ondanks een kleine bloeding zaterdag en doorlopend licht bruinverlies sindsdien een heel goed gevoel over deze zwangerschap, maar toen het bruine gisteravond erger werd, vanacht veel erger werd en vanochtend overging in hellig rood wist ik genoeg.
Ik ben er zelf vrij nuchter onder, mede omdat mijn moeder +/- 8 miskramen gehad heeft en ik het dus altijd als kans meegenomen heb, en zit nu demonstratief aan de wijn (15:00 uur telt wel als borreltijd toch? En ik moet morgen weer de dienst in dus dan is het voor een week weer voorbij met de alcohol).
Ik vind het veel moeilijker om met het verdriet van mijn vriend om te gaan dan met de miskraam op zich. Hoe gingen jullie mannen/vrienden er mee om?
Nieuw lid op het topic waar je geen lid van wil worden hier!
Ik had tot gisteravond ondanks een kleine bloeding zaterdag en doorlopend licht bruinverlies sindsdien een heel goed gevoel over deze zwangerschap, maar toen het bruine gisteravond erger werd, vanacht veel erger werd en vanochtend overging in hellig rood wist ik genoeg.
Ik ben er zelf vrij nuchter onder, mede omdat mijn moeder +/- 8 miskramen gehad heeft en ik het dus altijd als kans meegenomen heb, en zit nu demonstratief aan de wijn (15:00 uur telt wel als borreltijd toch? En ik moet morgen weer de dienst in dus dan is het voor een week weer voorbij met de alcohol).
Ik vind het veel moeilijker om met het verdriet van mijn vriend om te gaan dan met de miskraam op zich. Hoe gingen jullie mannen/vrienden er mee om?
donderdag 10 januari 2013 om 15:59
[quote]kissyfur02 schreef op 10 januari 2013 @ 15:19:
Wat fijn Carmen!! Geniet er lekker van en hopelijk gaat het nu allemaal wel goed! Daar gaan we gewoon van uit. Hoe ver ben je nu?
quote]
Ik weet het pas sinds gisteren dus er kan nog van alles fout gaan maar wat je zegt, ik ga daar niet vanuit! Ga er gewoon lekker van genieten.
Wat fijn Carmen!! Geniet er lekker van en hopelijk gaat het nu allemaal wel goed! Daar gaan we gewoon van uit. Hoe ver ben je nu?
quote]
Ik weet het pas sinds gisteren dus er kan nog van alles fout gaan maar wat je zegt, ik ga daar niet vanuit! Ga er gewoon lekker van genieten.
donderdag 10 januari 2013 om 16:24
Het is goed te lezen dat er meiden zwanger raken, zijn geraakt en anderen vol strijdlust zitten.
Alle zwangeren: gefeliciteerd!! Spannend de komende weken hoe het loopt.
Voor diegenen met een miskraam: heftig emotioneel en lichamelijk. Ik hoop dat jullie snel weer toe zijn aan een nieuwe ronde!
Ik las dat er meer gynaecologen een miskraam zien als een teken dat je zwanger kan worden...en dat er niet heel veel onderzoek wordt gedaan (behalve bloed en chromosomen).
Meer meiden die dit zo ervaren?
Alle zwangeren: gefeliciteerd!! Spannend de komende weken hoe het loopt.
Voor diegenen met een miskraam: heftig emotioneel en lichamelijk. Ik hoop dat jullie snel weer toe zijn aan een nieuwe ronde!
Ik las dat er meer gynaecologen een miskraam zien als een teken dat je zwanger kan worden...en dat er niet heel veel onderzoek wordt gedaan (behalve bloed en chromosomen).
Meer meiden die dit zo ervaren?
donderdag 10 januari 2013 om 17:45
@ Carmen; inderdaad positief zijn 
heel veel succes !
@ Elein; sterkte meid! Wat vervelend dat je ook hier terecht bent gekomen. Ik heb zelf ook pas heel recent een miskraam gehad (zaterdagavond is het begonnen en gisteren heeft de gyn het laatste stukje weggehaald omdat het er niet helemaal zelf uitkwam). Het voelt zo raar, zo onwerkelijk ook. Soms dan ben ik even met iets beter en vergeet je bijna even dat je een miskraam hebt gehad.. de klap daarna is altijd weer even heftig. Het ene moment ben ik ook erg nuchter eronder, maar het andere moment kan ik alleen maar huilen. Gelukkig wordt dat nu wel iets minder (de emo-buien), maar het zal tijd nodig hebben denk ik. Mijn man zegt wel dat hij het heel erg vindt er er flink van baalt, maar ik merk het eigenlijk helemaal niet aan hem. Ik geloof ook wel dat het zo is hoor, maar hij uit dat niet. Ik heb daar soms juist wel eens moeite mee. Dat ik denk schreeuw of huil ook eens een keer, dat ik weet dat we dit verdriet samen delen. Het zal wel een mannen ding zijn, en zij hebben natuurlijk ook geen last van de hormonen.
@ supernoni; ik kreeg eigenlijk vrij 'makkelijk' een verwijzing naar de gyn. We waren nog geen jaar echt aan het proberen, maar ik had al wel een jaar problemen met mijn cyclus (was vorig jaar 3 keer ongesteld geworden). Ik wilde geruime tijd van te voren stoppen met de pil voordat we echt gingen proberen zwanger te worden. De ha stuurde me toen toch al door en net voor mijn 1e afspraak bij de gyn ontdekte ik zwanger te zijn (wat nu dus een ma is geworden). Gisteren was ik bij de gyn (ivm de miskraam) en toen zei ze dat ik gelijk een afspraak kon maken voor mijn onregelmatige cyclus. Het kwam juist helemaal vanuit haar zelf, dus ik had niet het idee dat ze me wilde afhouden nu omdat ik dus wel al een keer zwanger ben geworden. Natuurlijk ook wel een iets andere situatie, maar toch. Heb er verder geen ervaring mee moet ik zeggen.
heel veel succes !@ Elein; sterkte meid! Wat vervelend dat je ook hier terecht bent gekomen. Ik heb zelf ook pas heel recent een miskraam gehad (zaterdagavond is het begonnen en gisteren heeft de gyn het laatste stukje weggehaald omdat het er niet helemaal zelf uitkwam). Het voelt zo raar, zo onwerkelijk ook. Soms dan ben ik even met iets beter en vergeet je bijna even dat je een miskraam hebt gehad.. de klap daarna is altijd weer even heftig. Het ene moment ben ik ook erg nuchter eronder, maar het andere moment kan ik alleen maar huilen. Gelukkig wordt dat nu wel iets minder (de emo-buien), maar het zal tijd nodig hebben denk ik. Mijn man zegt wel dat hij het heel erg vindt er er flink van baalt, maar ik merk het eigenlijk helemaal niet aan hem. Ik geloof ook wel dat het zo is hoor, maar hij uit dat niet. Ik heb daar soms juist wel eens moeite mee. Dat ik denk schreeuw of huil ook eens een keer, dat ik weet dat we dit verdriet samen delen. Het zal wel een mannen ding zijn, en zij hebben natuurlijk ook geen last van de hormonen.
@ supernoni; ik kreeg eigenlijk vrij 'makkelijk' een verwijzing naar de gyn. We waren nog geen jaar echt aan het proberen, maar ik had al wel een jaar problemen met mijn cyclus (was vorig jaar 3 keer ongesteld geworden). Ik wilde geruime tijd van te voren stoppen met de pil voordat we echt gingen proberen zwanger te worden. De ha stuurde me toen toch al door en net voor mijn 1e afspraak bij de gyn ontdekte ik zwanger te zijn (wat nu dus een ma is geworden). Gisteren was ik bij de gyn (ivm de miskraam) en toen zei ze dat ik gelijk een afspraak kon maken voor mijn onregelmatige cyclus. Het kwam juist helemaal vanuit haar zelf, dus ik had niet het idee dat ze me wilde afhouden nu omdat ik dus wel al een keer zwanger ben geworden. Natuurlijk ook wel een iets andere situatie, maar toch. Heb er verder geen ervaring mee moet ik zeggen.
