Zwanger
alle pijlers
gynaecoloog bellen of afspraak morgen afwachten?
dinsdag 31 januari 2012 om 08:48
Dit kan een ietwat onsmakelijk topic zijn op de vroege ochtend maar ik wil toch even een advies/luisterend oor.
Ik ben 25 weken zwanger van een tweeeiige tweeling. Mijn eerste zwangerschap. Alles is als een zonnetje gegaan tot vorige week. Vorige week was ik 'ziek'... Heb de hele week diarree gehad. Zoals wel meer mensen op het moment. Maar sinds vorige week verlies ik ook veel vocht. Geen afscheiding maar echt, helder vocht elke keer met hele golfjes. Ik durfde te zeggen dat het geen urine is omdat het helder is en niet ruikt. Ofja...niet naar urine. Sinds 2 dageb heb ik ook onwijs kramp. Als ik niet beter zou weten zou ik ongesteld moeten worden...
En nu vanochtend is het vocht wat ik verlies opeens roze.
Ik heb morgen een controle afspraak bij de gyn... Maar maak me toch een beetje ongerust. Als ik gewoon een verloskundige zou hebben zou ik waarschijnlijk al gebeld hebben. Maar nu is de drempel heel hoog; moet ik het zkh bellen? En wie dan? Of gewoon mijn afspraak morgen maar even afwachten?
Ik ben 25 weken zwanger van een tweeeiige tweeling. Mijn eerste zwangerschap. Alles is als een zonnetje gegaan tot vorige week. Vorige week was ik 'ziek'... Heb de hele week diarree gehad. Zoals wel meer mensen op het moment. Maar sinds vorige week verlies ik ook veel vocht. Geen afscheiding maar echt, helder vocht elke keer met hele golfjes. Ik durfde te zeggen dat het geen urine is omdat het helder is en niet ruikt. Ofja...niet naar urine. Sinds 2 dageb heb ik ook onwijs kramp. Als ik niet beter zou weten zou ik ongesteld moeten worden...
En nu vanochtend is het vocht wat ik verlies opeens roze.
Ik heb morgen een controle afspraak bij de gyn... Maar maak me toch een beetje ongerust. Als ik gewoon een verloskundige zou hebben zou ik waarschijnlijk al gebeld hebben. Maar nu is de drempel heel hoog; moet ik het zkh bellen? En wie dan? Of gewoon mijn afspraak morgen maar even afwachten?
woensdag 1 februari 2012 om 19:29
quote:sosofie schreef op 01 februari 2012 @ 19:09:
Het beste wat ze nu kan doen is platliggen (check) en positief blijven (check).
Wij weten helemaal niet wat ze weet, hoe ze zich voelt, wat ze denkt, hoeveel zorgen ze zich maakt. Het enige wat we kunnen lezen is dat het haar niet duidelijk was dat ze een gyneacoloog had kunnen bellen met haar vraag en dat ze hoopt dat haar kinderen gaan groeien.
Lijkt me allemaal niet meer of minder dan normaal.Daar heb je helemaal gelijk in...
Het beste wat ze nu kan doen is platliggen (check) en positief blijven (check).
Wij weten helemaal niet wat ze weet, hoe ze zich voelt, wat ze denkt, hoeveel zorgen ze zich maakt. Het enige wat we kunnen lezen is dat het haar niet duidelijk was dat ze een gyneacoloog had kunnen bellen met haar vraag en dat ze hoopt dat haar kinderen gaan groeien.
Lijkt me allemaal niet meer of minder dan normaal.Daar heb je helemaal gelijk in...
woensdag 1 februari 2012 om 19:53
quote:lasvegas84 schreef op 01 februari 2012 @ 19:21:
[...]
Dagelijks.
Daarom juist.
De gynaecologen op de afdeling gynaecologie deden over vroeggeboortes anders helemaal niet zo 'laconiek' hoor, in mijn geval (dreigende vroeggeboorte) en dat van mijn medepatienten ook niet in tegendeel dus, geen paniek, maar wel degelijk vaak snelle actie gericht op preventie ervan en soms zelfs maatregelen uit voorzorg die een ander wellicht 'overdreven' zou vinden.
Ik was de 25 weken al lang voorbij maar er werden dus echt geen slingers opgehangen ofzo en bij de vrouw tegenover mij die met 33 weken (zelfs) weeen had ook bepaald niet, men probeerde dat alle alle macht tegen te houden (zonder resultaat helaas, kindje lag nog wekenlang op kinderafdeling).
Wij patienten kwamen elkaar na een aantal weken weer tegen op de kinderafdeling en en daar zaten dus een hoop kindjes tussen de 30 en 35 weken (couveuseafdeling zelfs nog kleiner) en alhoewel ik altijd een beeld ervan had dat ze na 34 weken (ivm longrijping) al in redelijk goede staat zouden zijn, viel mij dat dus in de praktijk behoorlijk tegen en begreep ik die artsen nog veel beter.
Ik herken het gevoel van balen, 'beentheredonethat', maar tegelijkertijd is er dus echt wel iets als realiteit en als ik dan lees dat iemand zich vooral druk maakt over zichzelf en showbizz mensen tja....
overigens ben ik het eens met diegene die zei dat dit slechts schijn/pose zou kunnen zijn ,dat kan, alles kan.
Net zozeer als dat er dus ook echt mensen rondlopen die zo laconiek kunnen zijn, want ja de mogelijkheid is er dus ook dat ze wel echt zo denkt en redeneert.
Kortom, ik baseer mijn mening dus op glad ijs en dat besef ik, echter het viel me op dat zo'n soort houding vaak afgedaan wordt als groothouden terwijl ik dus mensen persoonlijk ken die daadwerkelijk zo redeneren en dat ook blijven doen als hun kind eenmaal geboren is.
En daarmee bedoel ik dus het kind zonder gordel in de auto vastzetten en dat soort praktijken..
En nee, daarmee impliceer ik niet dat TO dat zou doen, ik zeg dit om aan te geven dat schijn soms gewoon werkelijkheid is.
[...]
Dagelijks.
Daarom juist.
De gynaecologen op de afdeling gynaecologie deden over vroeggeboortes anders helemaal niet zo 'laconiek' hoor, in mijn geval (dreigende vroeggeboorte) en dat van mijn medepatienten ook niet in tegendeel dus, geen paniek, maar wel degelijk vaak snelle actie gericht op preventie ervan en soms zelfs maatregelen uit voorzorg die een ander wellicht 'overdreven' zou vinden.
Ik was de 25 weken al lang voorbij maar er werden dus echt geen slingers opgehangen ofzo en bij de vrouw tegenover mij die met 33 weken (zelfs) weeen had ook bepaald niet, men probeerde dat alle alle macht tegen te houden (zonder resultaat helaas, kindje lag nog wekenlang op kinderafdeling).
Wij patienten kwamen elkaar na een aantal weken weer tegen op de kinderafdeling en en daar zaten dus een hoop kindjes tussen de 30 en 35 weken (couveuseafdeling zelfs nog kleiner) en alhoewel ik altijd een beeld ervan had dat ze na 34 weken (ivm longrijping) al in redelijk goede staat zouden zijn, viel mij dat dus in de praktijk behoorlijk tegen en begreep ik die artsen nog veel beter.
Ik herken het gevoel van balen, 'beentheredonethat', maar tegelijkertijd is er dus echt wel iets als realiteit en als ik dan lees dat iemand zich vooral druk maakt over zichzelf en showbizz mensen tja....
overigens ben ik het eens met diegene die zei dat dit slechts schijn/pose zou kunnen zijn ,dat kan, alles kan.
Net zozeer als dat er dus ook echt mensen rondlopen die zo laconiek kunnen zijn, want ja de mogelijkheid is er dus ook dat ze wel echt zo denkt en redeneert.
Kortom, ik baseer mijn mening dus op glad ijs en dat besef ik, echter het viel me op dat zo'n soort houding vaak afgedaan wordt als groothouden terwijl ik dus mensen persoonlijk ken die daadwerkelijk zo redeneren en dat ook blijven doen als hun kind eenmaal geboren is.
En daarmee bedoel ik dus het kind zonder gordel in de auto vastzetten en dat soort praktijken..
En nee, daarmee impliceer ik niet dat TO dat zou doen, ik zeg dit om aan te geven dat schijn soms gewoon werkelijkheid is.
woensdag 1 februari 2012 om 19:58
woensdag 1 februari 2012 om 20:03
Yeska, ik denk niet dat Wolkje het zo hard bedoelde als jij het opvat... en er zíjn nu eenmaal mensen die kwesties van leven en dood nogal laconiek opvatten. Ik ken ze ook.
Daarmee zeg ik niet dat TO zo is, maar wat Wolkje zegt; het kan wel.
Overigens acht ik de kans dat TO zich sterk houdt vele malen groter en áls ze daadwerkelijk zo'n positivo is dan hoop ik alleen maar dat mocht ik in zo'n situatie terecht komen, ik daar de kracht ook voor heb. Het leven is wel vele malen mooier met zo'n instelling!
Daarmee zeg ik niet dat TO zo is, maar wat Wolkje zegt; het kan wel.
Overigens acht ik de kans dat TO zich sterk houdt vele malen groter en áls ze daadwerkelijk zo'n positivo is dan hoop ik alleen maar dat mocht ik in zo'n situatie terecht komen, ik daar de kracht ook voor heb. Het leven is wel vele malen mooier met zo'n instelling!
life ain't a perfect story, write it while you live it
woensdag 1 februari 2012 om 20:03
Ik doe ook niet laconiek. Alleen hier lijkt men allemaal conclusies te trekken alsof de baby's al geboren zijn. Verder wordt er veel gereageerd uit eigen ervaring en gevoel en dat vind ik ook wat voorbarig.
Tuurlijk zeg ik ook niet tegen een patiënt in deze situatie die op mijn afdeling ligt dat het heus wel goedkomt of dat het allemaal wel meevalt oid, maar om nou direct steeds maar uit te gaan van het slechtste vind ik ook niet nodig. Er is nog nooit iemand minder geworden van positief denken.
TO ligt nu op de juiste plek en ik vind er echt niets mis mee dat ze iig positief blijft. Daarnaast geeft het bericht hierboven van Yezka wel aan dat het wel degelijk een houding kan zijn.
Tuurlijk zeg ik ook niet tegen een patiënt in deze situatie die op mijn afdeling ligt dat het heus wel goedkomt of dat het allemaal wel meevalt oid, maar om nou direct steeds maar uit te gaan van het slechtste vind ik ook niet nodig. Er is nog nooit iemand minder geworden van positief denken.
TO ligt nu op de juiste plek en ik vind er echt niets mis mee dat ze iig positief blijft. Daarnaast geeft het bericht hierboven van Yezka wel aan dat het wel degelijk een houding kan zijn.
woensdag 1 februari 2012 om 20:08
Ik merk dat het me raakt dat er zo makkelijk conclusies worden verbonden aan wat er op internet te vinden is over TO. Ze zit in een kutsituatie en lijkt daarom veroordeeld te worden door een aantal mensen. (Gelukkig zie ik ook veel steunende berichtjes). Het lijkt me niet meer dan menselijk om haar het voordeel van de twijfel te geven.
woensdag 1 februari 2012 om 20:14
Fijn dat TO in het ziekenhuis is, daar is ze iig op de juiste plek. Vreemd dat er niet eerder een belletje is gaan rinkelen, maar goed ze is nu daar en ik vind het knap dat ze het nog positief kan inzien. Wat ze op twitter schrijft hoeft natuurlijk niet de werkelijkheid te zijn. Ook is het denk ik voor TO allemaal nog erg onwerkelijk, en komt de klap misschien wel later.
woensdag 1 februari 2012 om 20:19
quote:yezka schreef op 01 februari 2012 @ 19:58:
Toen ik in het ziekenhuis lag met een miskraam en complicaties, smste ik aan iedereen dat het een geweldig hotel was, maar een beetje jammer dat het zwembad ontbrak. Maar goed dus, dat mijn zwangerschap te vroeg geeindigd is. Anders had ik mijn kind daarna misschien ook wel los in de auto gezet.
Is dit wat jij uit mijn verhaal haalt? Werkelijk?
Zoja, dan zou je wellicht een cursus begrijpend lezen kunnen overwegen...
En dat is niet sarcastisch bedoelt..
Ik benoem slechts de mogelijkheid dat TO 1 van die mensen zou kunnen zijn die heel laconiek met 'leven' omgaan, zowel dat van henzelf als dat van hun kinderen.
En nee, dat verzin ik niet, die mensen bestaan wel degelijk.
Als je zulke mensen persoonlijk niet kent, kijk dan maar eens naar het nieuws, lees de kranten...
Overigens herinner ik mij dat ik ook de andere kant heb belicht, dat TO dit als houding heeft aangenomen en niet werkelijk zo redeneert...who knows??
Evenwel was mijn allereerste post juist vanuit mijn eigen 'respect' voor het leven geschreven gebaseerd juist op...jazeker miskramen en complicatiezwangerschappen en juist vanuit het feit dat ik er dus vanuit een andere hoek tegenaan kijk..
En mij dus over haar laconieke houding verbaasde, dat is alles.
Toen ik in het ziekenhuis lag met een miskraam en complicaties, smste ik aan iedereen dat het een geweldig hotel was, maar een beetje jammer dat het zwembad ontbrak. Maar goed dus, dat mijn zwangerschap te vroeg geeindigd is. Anders had ik mijn kind daarna misschien ook wel los in de auto gezet.
Is dit wat jij uit mijn verhaal haalt? Werkelijk?
Zoja, dan zou je wellicht een cursus begrijpend lezen kunnen overwegen...
En dat is niet sarcastisch bedoelt..
Ik benoem slechts de mogelijkheid dat TO 1 van die mensen zou kunnen zijn die heel laconiek met 'leven' omgaan, zowel dat van henzelf als dat van hun kinderen.
En nee, dat verzin ik niet, die mensen bestaan wel degelijk.
Als je zulke mensen persoonlijk niet kent, kijk dan maar eens naar het nieuws, lees de kranten...
Overigens herinner ik mij dat ik ook de andere kant heb belicht, dat TO dit als houding heeft aangenomen en niet werkelijk zo redeneert...who knows??
Evenwel was mijn allereerste post juist vanuit mijn eigen 'respect' voor het leven geschreven gebaseerd juist op...jazeker miskramen en complicatiezwangerschappen en juist vanuit het feit dat ik er dus vanuit een andere hoek tegenaan kijk..
En mij dus over haar laconieke houding verbaasde, dat is alles.
woensdag 1 februari 2012 om 20:23
quote:lasvegas84 schreef op 01 februari 2012 @ 20:03:
Ik doe ook niet laconiek. Alleen hier lijkt men allemaal conclusies te trekken alsof de baby's al geboren zijn. Verder wordt er veel gereageerd uit eigen ervaring en gevoel en dat vind ik ook wat voorbarig.
Tuurlijk zeg ik ook niet tegen een patiënt in deze situatie die op mijn afdeling ligt dat het heus wel goedkomt of dat het allemaal wel meevalt oid, maar om nou direct steeds maar uit te gaan van het slechtste vind ik ook niet nodig. Er is nog nooit iemand minder geworden van positief denken.
TO ligt nu op de juiste plek en ik vind er echt niets mis mee dat ze iig positief blijft. Daarnaast geeft het bericht hierboven van Yezka wel aan dat het wel degelijk een houding kan zijn.
En daar ben ik het absoluut mee eens.
Ik blijf er wel bij dat er een verschil is tussen positief in een situatie staan of naief/laconiek ergens mee omgaan, maar goed dat is slechts mijn mening.
Verder ben ik het helemaal met je eens dat het voor een patient niet heel erg fijn is als alle rampscenario's er bij worden gehaald (en ja ik spreek uit persoonlijk ervaring ) Ik was zelf best blij met een arts die net even wat gerustellender zijn verhaal deed, natuurlijk
Ik doe ook niet laconiek. Alleen hier lijkt men allemaal conclusies te trekken alsof de baby's al geboren zijn. Verder wordt er veel gereageerd uit eigen ervaring en gevoel en dat vind ik ook wat voorbarig.
Tuurlijk zeg ik ook niet tegen een patiënt in deze situatie die op mijn afdeling ligt dat het heus wel goedkomt of dat het allemaal wel meevalt oid, maar om nou direct steeds maar uit te gaan van het slechtste vind ik ook niet nodig. Er is nog nooit iemand minder geworden van positief denken.
TO ligt nu op de juiste plek en ik vind er echt niets mis mee dat ze iig positief blijft. Daarnaast geeft het bericht hierboven van Yezka wel aan dat het wel degelijk een houding kan zijn.
En daar ben ik het absoluut mee eens.
Ik blijf er wel bij dat er een verschil is tussen positief in een situatie staan of naief/laconiek ergens mee omgaan, maar goed dat is slechts mijn mening.
Verder ben ik het helemaal met je eens dat het voor een patient niet heel erg fijn is als alle rampscenario's er bij worden gehaald (en ja ik spreek uit persoonlijk ervaring ) Ik was zelf best blij met een arts die net even wat gerustellender zijn verhaal deed, natuurlijk
woensdag 1 februari 2012 om 20:26
Maar goed wat je op twitter schrijft hoeft toch niets te betekenen. Als ze op twitter zou schrijven, van help mijn babies gaan misschien dood en ik voel me naar, daar zouden heel veel reacties op komen, en zit ze misschien helemaal niet op te wachten.
Tuurlijk is het suf dat ze niet eerder naar het zkh heeft gebeld, maar goed dat is nou eenmaal gebeurd. Wat ze nu schrijft op twitter heeft misschien helemaal niets te maken met haar echte gevoel.
Tuurlijk is het suf dat ze niet eerder naar het zkh heeft gebeld, maar goed dat is nou eenmaal gebeurd. Wat ze nu schrijft op twitter heeft misschien helemaal niets te maken met haar echte gevoel.
woensdag 1 februari 2012 om 20:43
Ook ik heb in de schoenen van TO gestaan. Ik wil hier niet te veel over kwijt want mijn verhaal doet er op dit moment niet zo toe. Wat ik gewoon even kwijt wil: in het ziekenhuis is er realistische zorg door mensen die je in een positieve 'overlevingsmodus' weten te krijgen. Dat heb je op zo'n moment nodig, voor jezelf en voor je kinderen, anders trek je het gewoonweg niet!
woensdag 1 februari 2012 om 22:16
Ik heb een vraag aan de deskundigen. Hoelang kan je 'doorlopen' (plat liggen in het ziekenhuis) als je vliezen gebroken zijn, zoals bij teetjemineetje? Ik weet dat er een grote kans is op infectie, maar als dat niet het geval is kan je dan echt nog 10 weken zo doorgaan? Of is 5 al heel rooskleurig? Of is daar niets over te zeggen?
donderdag 2 februari 2012 om 07:03
Wat een nare reacties her en der. De situatie is zoals die is.
TO: wat jammer dat het toch betekende dat er iets gebeurde in je buik. Maar gegeven die omstandigheden ben je in het ziekenhuis op de beste plek. En hoe saai platliggen ook is, elke dag en (beter nog) elke week dat je kindjes nog lekker in je buik besluiten te blijven is er weer één en geeft ze betere kansen. Heel veel sterkte met het rust houden en afwachten! En al kun je er misschien weinig mee, er zijn tientallen mensen die met je meeleven en meeduimen dat de kleintjes nog een poosje blijven zitten!
TO: wat jammer dat het toch betekende dat er iets gebeurde in je buik. Maar gegeven die omstandigheden ben je in het ziekenhuis op de beste plek. En hoe saai platliggen ook is, elke dag en (beter nog) elke week dat je kindjes nog lekker in je buik besluiten te blijven is er weer één en geeft ze betere kansen. Heel veel sterkte met het rust houden en afwachten! En al kun je er misschien weinig mee, er zijn tientallen mensen die met je meeleven en meeduimen dat de kleintjes nog een poosje blijven zitten!
donderdag 2 februari 2012 om 07:07
quote:reisa1978 schreef op 01 februari 2012 @ 22:16:
Ik heb een vraag aan de deskundigen. Hoelang kan je 'doorlopen' (plat liggen in het ziekenhuis) als je vliezen gebroken zijn, zoals bij teetjemineetje? Ik weet dat er een grote kans is op infectie, maar als dat niet het geval is kan je dan echt nog 10 weken zo doorgaan? Of is 5 al heel rooskleurig? Of is daar niets over te zeggen?Dat is afhankelijk van hoezeer en waar de vliezen gescheurd zijn. Een klein scheurtje kan nog herstellen. Het lichaam blijft vruchtwater aanmaken dus zolang de scheur niet te groot is komen de kindjes niet snel 'droog te staan'. En als een kindje bijvoorbeeld indaalt en flink klem komt te zitten in het bekken kan het zijn dat het met zijn hoofdje de scheur blokkeert waardoor de boel weer een beetje dichtzit. Maar gebroken vliezen kunnen ook juist de bevalling opwekken, dus het verschilt echt van geval tot geval hoelang je er nog mee door kunt lopen (nou ja, lopen, liggen in de meeste gevallen...).
Ik heb een vraag aan de deskundigen. Hoelang kan je 'doorlopen' (plat liggen in het ziekenhuis) als je vliezen gebroken zijn, zoals bij teetjemineetje? Ik weet dat er een grote kans is op infectie, maar als dat niet het geval is kan je dan echt nog 10 weken zo doorgaan? Of is 5 al heel rooskleurig? Of is daar niets over te zeggen?Dat is afhankelijk van hoezeer en waar de vliezen gescheurd zijn. Een klein scheurtje kan nog herstellen. Het lichaam blijft vruchtwater aanmaken dus zolang de scheur niet te groot is komen de kindjes niet snel 'droog te staan'. En als een kindje bijvoorbeeld indaalt en flink klem komt te zitten in het bekken kan het zijn dat het met zijn hoofdje de scheur blokkeert waardoor de boel weer een beetje dichtzit. Maar gebroken vliezen kunnen ook juist de bevalling opwekken, dus het verschilt echt van geval tot geval hoelang je er nog mee door kunt lopen (nou ja, lopen, liggen in de meeste gevallen...).
donderdag 2 februari 2012 om 08:02
Lieve TO heb niet alles doorgelezen maar wil je wel sterkte wensen. Ik denk dat je in het voordeel bent dat je 25 weken zwanger bent, de longrijping van je kleintjes heeft de belangrijkste periode gehad. Mij is verteld dat tussen 18 en 22 weken de belangrijkste weken zijn voor de longrijping en daar heb je vruchtwater voor nodig.
Gezien je termijn verwacht ik dat je in het ziekenhuis mag blijvenwant nog even en je kleintjes maken een goede kans om grote gezonde babys te worden.
Ik heb helaas ervaring met voortijdig gebroken vliezen. Ik kwam er ook pas laat achter omdat het vocht nog zo weinig was en geleidelijk vloeide. De verloskundige gaf het advies rust. Dus iedereen die hier dreigt te oordelen, soms is het niet zo duidelijk. Als je je verder nog goped voelt en het niet met bakken eruit komt dan snap je niet gelijk dat het serieus is.
heeeeeeeeel veel sterkte TO je emoties zullen alle kanten uit lopen angst hoop verdriet onmacht de hele ratteplan.
Dikke dikke knuffel liefs fener
Gezien je termijn verwacht ik dat je in het ziekenhuis mag blijvenwant nog even en je kleintjes maken een goede kans om grote gezonde babys te worden.
Ik heb helaas ervaring met voortijdig gebroken vliezen. Ik kwam er ook pas laat achter omdat het vocht nog zo weinig was en geleidelijk vloeide. De verloskundige gaf het advies rust. Dus iedereen die hier dreigt te oordelen, soms is het niet zo duidelijk. Als je je verder nog goped voelt en het niet met bakken eruit komt dan snap je niet gelijk dat het serieus is.
heeeeeeeeel veel sterkte TO je emoties zullen alle kanten uit lopen angst hoop verdriet onmacht de hele ratteplan.
Dikke dikke knuffel liefs fener
donderdag 2 februari 2012 om 08:33
Fener, TO schreef over helder vocht dat er steeds met golfjes uit kwam, met daarbij al 2 dagen onwijze kramp (letterlijke woorden uit de OP). Dat bij die woorden bij alle reageerders hier de bellen al meteen keihard gaan rinkelen zegt veel.
Meeleven is fijn, goed, aardig en een steun. Maar in dit soort situaties moet iemand soms ook wakker geschud worden, en reacties kunnen daarbij hard overkomen, maar doel is wel alles op alles hopen dat het goed komt met de kindjes en TO zelf.
Ik ben het wel eens met Calvijn. Hoe heftig en spannend het nu ook is voor TO, en hoe zeer ik ook hoop dat de kindjes nog een flink aantal weken blijven zitten, ook ik vind het schokkend dat je met een (tweeling)zwangerschap een week rondloopt met vochtverlies waar later ook krampen bijkomen. En dat je niet weet dat je dan je gyn kunt bellen. Ik vind het overigens ook een teken dat het ZH kennelijk niet genoeg aan TO heeft duidelijk gemaakt dat ze altijd mag bellen...
(En nog iets, met 25 weken beginnen de longetjes net te rijpen, dat proces is bij lange na nog niet voorbij! Daarom zijn dit zulke kritieke weken. Pas vanaf 32 weken kun je verwachten dat de longetjes redelijk sterk zijn om evt zonder aanvullende beademing of zuurstofondersteuning te kunnen.)
Succes Teetjemineetje!
Meeleven is fijn, goed, aardig en een steun. Maar in dit soort situaties moet iemand soms ook wakker geschud worden, en reacties kunnen daarbij hard overkomen, maar doel is wel alles op alles hopen dat het goed komt met de kindjes en TO zelf.
Ik ben het wel eens met Calvijn. Hoe heftig en spannend het nu ook is voor TO, en hoe zeer ik ook hoop dat de kindjes nog een flink aantal weken blijven zitten, ook ik vind het schokkend dat je met een (tweeling)zwangerschap een week rondloopt met vochtverlies waar later ook krampen bijkomen. En dat je niet weet dat je dan je gyn kunt bellen. Ik vind het overigens ook een teken dat het ZH kennelijk niet genoeg aan TO heeft duidelijk gemaakt dat ze altijd mag bellen...
(En nog iets, met 25 weken beginnen de longetjes net te rijpen, dat proces is bij lange na nog niet voorbij! Daarom zijn dit zulke kritieke weken. Pas vanaf 32 weken kun je verwachten dat de longetjes redelijk sterk zijn om evt zonder aanvullende beademing of zuurstofondersteuning te kunnen.)
Succes Teetjemineetje!
donderdag 2 februari 2012 om 08:38
[quote]fener schreef op 02 februari 2012 @ 08:02:
Lieve TO heb niet alles doorgelezen maar wil je wel sterkte wensen. Ik denk dat je in het voordeel bent dat je 25 weken zwanger bent, de longrijping van je kleintjes heeft de belangrijkste periode gehad. Mij is verteld dat tussen 18 en 22 weken de belangrijkste weken zijn voor de longrijping en daar heb je vruchtwater voor nodig.
Hoe kom je erbij?? Totaal onjuist.
Lieve TO heb niet alles doorgelezen maar wil je wel sterkte wensen. Ik denk dat je in het voordeel bent dat je 25 weken zwanger bent, de longrijping van je kleintjes heeft de belangrijkste periode gehad. Mij is verteld dat tussen 18 en 22 weken de belangrijkste weken zijn voor de longrijping en daar heb je vruchtwater voor nodig.
Hoe kom je erbij?? Totaal onjuist.
