Zwanger
alle pijlers
Herkenbaar? rammelende eierstokken...
maandag 30 juli 2012 om 11:29
Goedemorgen allemaal,
Ik ben benieuwd of anderen zich in mijn situatie herkennen.
De laatste tijd heb ik ontzettend sterke babykriebels. Het lijkt me super mooi om samen met mijn vriend een kindje te krijgen. Op straat zie ik alleen maar zwangere vrouwen en baby's en als ik dat zie denk ik: dat wil ik ook!!! Ik denk dat moeder natuur dit veroorzaakt want realistisch gezien ben ik nog niet toe aan een kind. Ik ben 27 jaar, ben 2 jaar samen met vriend, we wonen samen in een appartement met 1 slaapkamer in de stad. Ik ben ruim 2 jaar geleden afgestudeerd, dus nog niet zo lang aan het werk. Allemaal dingen die erop wijzen dat eg niet het juiste moment is......MAAR ik kan werkelijk aan niets anders denken de laatste t tijd!!!! Het is wel met vlagen hoor. Soms is het ook weer even minder, maar nu al een aantal weken sterk aanwezig. Met mijn vriend kan
Ik er goed over praten. Hij wil zeker kinderen en wel graag over een jaar kijken hoe we er dan voor staan en dan bepalen of we ervoor willen gaan of bijv nog een jaar willen wachten. Maar hoe overbrug ik die tijd? Ik bedoel, hoe zeg ik het voor nu even uit mijn hoofd? En hoe komt het dat ik rationeel weet dat de tijd nog niet rijp is maar ik toch stiekem niets liever wil....
Ik ben benieuwd of anderen zich in mijn situatie herkennen.
De laatste tijd heb ik ontzettend sterke babykriebels. Het lijkt me super mooi om samen met mijn vriend een kindje te krijgen. Op straat zie ik alleen maar zwangere vrouwen en baby's en als ik dat zie denk ik: dat wil ik ook!!! Ik denk dat moeder natuur dit veroorzaakt want realistisch gezien ben ik nog niet toe aan een kind. Ik ben 27 jaar, ben 2 jaar samen met vriend, we wonen samen in een appartement met 1 slaapkamer in de stad. Ik ben ruim 2 jaar geleden afgestudeerd, dus nog niet zo lang aan het werk. Allemaal dingen die erop wijzen dat eg niet het juiste moment is......MAAR ik kan werkelijk aan niets anders denken de laatste t tijd!!!! Het is wel met vlagen hoor. Soms is het ook weer even minder, maar nu al een aantal weken sterk aanwezig. Met mijn vriend kan
Ik er goed over praten. Hij wil zeker kinderen en wel graag over een jaar kijken hoe we er dan voor staan en dan bepalen of we ervoor willen gaan of bijv nog een jaar willen wachten. Maar hoe overbrug ik die tijd? Ik bedoel, hoe zeg ik het voor nu even uit mijn hoofd? En hoe komt het dat ik rationeel weet dat de tijd nog niet rijp is maar ik toch stiekem niets liever wil....
maandag 30 juli 2012 om 11:34
Sorry maar ik vind dat je zeurt.
Je zegt dat je rammelende eierstokken hebt en gaat vervolgens allemaal dingen verzinnen waarom je niet aan kinderen zou kunnnen beginnen.
Of je wil graag een kind en probeert gewoon zwanger te worden. Je hebt een relatie, je hebt de juiste leeftijd, je hebt een diploma en je werkt al en een kind kan de eerste tijd best samen met jullie op de kamer.
Of je kiest er voor een paar jaar te wachten en dan moet je nu niet zeuren dat je rammelende eierstokken hebt.
Je zegt dat je rammelende eierstokken hebt en gaat vervolgens allemaal dingen verzinnen waarom je niet aan kinderen zou kunnnen beginnen.
Of je wil graag een kind en probeert gewoon zwanger te worden. Je hebt een relatie, je hebt de juiste leeftijd, je hebt een diploma en je werkt al en een kind kan de eerste tijd best samen met jullie op de kamer.
Of je kiest er voor een paar jaar te wachten en dan moet je nu niet zeuren dat je rammelende eierstokken hebt.
maandag 30 juli 2012 om 11:45
Ketchup ik ken het gevoel! Heb ook een behoorlijke tijd zo rondgelopen. Soort oergevoel haha! Heb helaas geen tips voor je.. Ik heb ermee rondgelopen tot we hebben besloten om ervoor te gaan! Maar denk dat het wel belangrijk is om de juiste omstandigheden te hebben, en dat is voor iedereen weer verschillend..
Sugarmiss, met verkeerde been het bed uitgestapt ofzo?
Sugarmiss, met verkeerde been het bed uitgestapt ofzo?
maandag 30 juli 2012 om 11:46
Haha je hebt gelijk hoor aan de ene kant. In ieder geval eerlijk;) maar voor mij voelt het toch zo...maar dat is dus raar?? Vroeg me gewoon af of meerdere dit gevoel herkennen. Dat je het aan de ene kant heel graag wil en aan de andere kant rationeel weten dat de situatie er nog niet naar is. En misschien ook bang voor reacties van andere mensen/ bekenden...ik kan/durf er ook niet echt over praten met vriendinnen vandaar hier...
maandag 30 juli 2012 om 11:59
Ik vind de situatie die jij omschrijft ook prima, hoor. Zou je het er niet toch nog eens over hebben met je vriend? Of stoppen met de pil en het met condoom doen, tot je dat beu bent?
Maar dat is je vraag niet, je vraagt hoe je die rammelende eierstokken rustig krijgt. Dat is echt heel lastig.. Toen ik al graag zwanger wilde worden, maar vriend daar nog even mee wilde wachten vond ik het ook echt lastig. Nu zitten we in de medische molen, omdat zwanger worden niet zelf lukt en is het nog steeds even moeilijk om niet de hele dag aan baby's en zwanger zijn te denken.
Als je de gouden tip hebt, laat het mij dus ook weten. Wat wel het allerbeste werkt: Geef jezelf een absoluut baby/zwanger-google en forum verbod. Echt. Dat scheelt al de helft.
Maar dat is je vraag niet, je vraagt hoe je die rammelende eierstokken rustig krijgt. Dat is echt heel lastig.. Toen ik al graag zwanger wilde worden, maar vriend daar nog even mee wilde wachten vond ik het ook echt lastig. Nu zitten we in de medische molen, omdat zwanger worden niet zelf lukt en is het nog steeds even moeilijk om niet de hele dag aan baby's en zwanger zijn te denken.
Als je de gouden tip hebt, laat het mij dus ook weten. Wat wel het allerbeste werkt: Geef jezelf een absoluut baby/zwanger-google en forum verbod. Echt. Dat scheelt al de helft.
maandag 30 juli 2012 om 12:01
quote:Ruza schreef op 30 juli 2012 @ 11:52:
Ketchup....praktisch gezien is de situatie er dus wél naar!!! Want alle redenen die je noemt dat het niet zou kunnen zijn niet echt belangrijk.
Als jij en je vriend graag willen...waarom niet?
Eens.
Ik heb al jaren zeurende eierstokken en hoop, als ik afgestudeerd ben en een paar jaar gewerkt heb, samen met mijn vriend kinderen te kunnen krijgen.
Grappig genoeg zal ik dan ongeveer net zo oud zijn als jij nu, in een niet veel groter appartement in de stad wonen en nog maar een paar jaar werkervaring hebben. Wat mij betreft geen probleem.
Ketchup....praktisch gezien is de situatie er dus wél naar!!! Want alle redenen die je noemt dat het niet zou kunnen zijn niet echt belangrijk.
Als jij en je vriend graag willen...waarom niet?
Eens.
Ik heb al jaren zeurende eierstokken en hoop, als ik afgestudeerd ben en een paar jaar gewerkt heb, samen met mijn vriend kinderen te kunnen krijgen.
Grappig genoeg zal ik dan ongeveer net zo oud zijn als jij nu, in een niet veel groter appartement in de stad wonen en nog maar een paar jaar werkervaring hebben. Wat mij betreft geen probleem.
maandag 30 juli 2012 om 12:05
Ik snap de reactie van Sugarmiss wel. Kom op, een jaar, waar hebben we het over. Kun je dat geduld nou niet gewoon opbrengen? Het zal namelijk wel moeten.
Ik vind je omstandigheden helemaal niet verkeerd om een kind te krijgen, maar je zult het wel samen eens moeten zijn en je vriend wil het nu nog niet. Dan zit er dus maar één ding op: afwachten. Hoe je de komende tijd doorkomt: gewoon doorleven en je focussen op andere dingen.
Daar is geen gouden tip voor, gewoon accepteren dat je die gevoelens hebt maar dat niet alle gevoelens en behoeften a la minuut bevredigd kunnen worden.
Ik vind je omstandigheden helemaal niet verkeerd om een kind te krijgen, maar je zult het wel samen eens moeten zijn en je vriend wil het nu nog niet. Dan zit er dus maar één ding op: afwachten. Hoe je de komende tijd doorkomt: gewoon doorleven en je focussen op andere dingen.
Daar is geen gouden tip voor, gewoon accepteren dat je die gevoelens hebt maar dat niet alle gevoelens en behoeften a la minuut bevredigd kunnen worden.
maandag 30 juli 2012 om 12:08
Toevoeging: maak jezelf niet wijs dat de situatie rationeel nog niet gunstig is, want zo te lezen is dat het probleem niet. Je mag gerust graag kinderen willen, het is ook helemaal niet raar. Maar het punt is dat je vriend het nog niet wil.
En waarom kan/durf je er niet over te praten met vriendinnen..? Juist hiervoor heb je toch vriendinnen, om vrij over dit soort onderwerpen te praten!
En waarom kan/durf je er niet over te praten met vriendinnen..? Juist hiervoor heb je toch vriendinnen, om vrij over dit soort onderwerpen te praten!
maandag 30 juli 2012 om 12:10
Herkenbaar! Al ben ik nog wat jonger (24), ik herken het "alleen maar zwangere vrouwen en baby's zien" ook enorm... Bij mij lijkt het ook voort te komen uit een soort oergevoel. Al sinds ik het besef heb dat je later "iets" gaat worden, wil ik moeder worden. Ik ben nu bijna 6 jaar samen met mijn vriend en wij zijn (vanuit ons mini appartement) nu op zoek naar een huis, waarbij we zeker rekening houden met eventuele kinderen in de toekomst.
Ik studeer nog (moet nog min. 2 jaar) en vertel mezelf ook regelmatig dat het verstandiger is om te wachten. Mijn vriend was er altijd van overtuigd dat ik er eerder klaar voor zou zijn dan hij, maar de laatste tijd heeft hij het verdacht vaak over dat een kindje toch zo leuk zou zijn en "dat dat best kan". Waarschijnlijk zouden wij we in jullie situatie zeker voor gaan (onze situatie is over 3 jaar hopelijk vergelijkbaar met die van jullie maar dan met een ander huis en langer bij elkaar).
Als jullie er beide aan toe zijn, waarom er dan niet voor gaan? In je post lees ik een hoop praktische bezwaren praktische dingen zijn op te lossen.
Ik studeer nog (moet nog min. 2 jaar) en vertel mezelf ook regelmatig dat het verstandiger is om te wachten. Mijn vriend was er altijd van overtuigd dat ik er eerder klaar voor zou zijn dan hij, maar de laatste tijd heeft hij het verdacht vaak over dat een kindje toch zo leuk zou zijn en "dat dat best kan". Waarschijnlijk zouden wij we in jullie situatie zeker voor gaan (onze situatie is over 3 jaar hopelijk vergelijkbaar met die van jullie maar dan met een ander huis en langer bij elkaar).
Als jullie er beide aan toe zijn, waarom er dan niet voor gaan? In je post lees ik een hoop praktische bezwaren praktische dingen zijn op te lossen.
maandag 30 juli 2012 om 12:13
Ik herken het gevoel wel een beetje. Om me heen krijgen veel kennissen een baby, gaan trouwen, kopen een huis enzovoort.
Ik ben 21, nog nét niet afgestudeerd, woon ook samen in een huis met maar 1 slaapkamer.
Heb nog geen maand geleden een spiraaltje laten zetten dus de komende 5 jaar nog geen kinderen voor mij. Ik zou het enorm leuk vinden, maar vind dat ik nog veel te jong ben, mijn vriend is er nog niet aan toe, ik heb nog geen vast inkomen, willen een groter huis, nog wat reizen maken... Maargoed als ik 'ongepland' zwanger zou raken (door spiraal heen zegmaar) zouden we het wel houden natuurlijk. Na 5 jaar van het spiraal komt er (zoals het nu lijkt) ook geen ander voorbehoedsmiddel.
Maar ik herken het gevoel wel, volg programma's als babyboom en generatie 2010, lees forum's over babys en zwanger raken... hahaha
*hoopt dat schoonzus snel zwanger is zodat ik daar alvast een beetje op kan oefenen*
Ik ben 21, nog nét niet afgestudeerd, woon ook samen in een huis met maar 1 slaapkamer.
Heb nog geen maand geleden een spiraaltje laten zetten dus de komende 5 jaar nog geen kinderen voor mij. Ik zou het enorm leuk vinden, maar vind dat ik nog veel te jong ben, mijn vriend is er nog niet aan toe, ik heb nog geen vast inkomen, willen een groter huis, nog wat reizen maken... Maargoed als ik 'ongepland' zwanger zou raken (door spiraal heen zegmaar) zouden we het wel houden natuurlijk. Na 5 jaar van het spiraal komt er (zoals het nu lijkt) ook geen ander voorbehoedsmiddel.
Maar ik herken het gevoel wel, volg programma's als babyboom en generatie 2010, lees forum's over babys en zwanger raken... hahaha
*hoopt dat schoonzus snel zwanger is zodat ik daar alvast een beetje op kan oefenen*
maandag 30 juli 2012 om 12:16
Praat er inderdaad gewoon over hoor! De meeste van mijn vriendinnen willen pertinent nog geen kinderen of kunnen zich niet voorstellen dat ze ooit een kinderwens zullen hebben, maar niemand vind mij heel raar als ik uitleg hoe sterk mijn kinderwens is.
Ik zou dat ook onzin vinden.
Al heb ik nog nooit tegen iemand vertelt hoe vaak ik nadenk over eventuele namen, soms probeer te benaderen hoe veel een kind kost per leeftijdsfase (echt heel stom haha), bedenk wat er moeilijk zou kunnen zijn wanneer hij of zij totaaaal niet of juist HEEL erg op mij zou lijken en verder natuurlijk mezelf rotlees over alles wat met kinderen te maken heeft. Maar dat hoeft ook niemand te weten.
En verder: wat Aureel zegt. Je kunt er niets aan doen, behalve tegen jezelf herhalen dat de situatie er op dit moment niet naar is. En met de situatie doel ik dan op je vriend, want die andere dingen zouden voor mij geen reden zijn. Maar goed, jij en ik zijn ook niet dezelfde natuurlijk.
Ik zou dat ook onzin vinden.
Al heb ik nog nooit tegen iemand vertelt hoe vaak ik nadenk over eventuele namen, soms probeer te benaderen hoe veel een kind kost per leeftijdsfase (echt heel stom haha), bedenk wat er moeilijk zou kunnen zijn wanneer hij of zij totaaaal niet of juist HEEL erg op mij zou lijken en verder natuurlijk mezelf rotlees over alles wat met kinderen te maken heeft. Maar dat hoeft ook niemand te weten.
En verder: wat Aureel zegt. Je kunt er niets aan doen, behalve tegen jezelf herhalen dat de situatie er op dit moment niet naar is. En met de situatie doel ik dan op je vriend, want die andere dingen zouden voor mij geen reden zijn. Maar goed, jij en ik zijn ook niet dezelfde natuurlijk.
maandag 30 juli 2012 om 12:18
Wat mij trouwens wel hielp, is dat ik het allebeste voor mijn kindje wil, en dus ook een vader die er voor 100% achter staat. Mannen staan er nou eenmaal anders in. Mijn vriend wilde eerst de omstandigheden goed hebben, en ik wilde dat ook! Ik denk dat je 1e kindje zo'n impact op je leven heeft, dat het zeker waard is om even te wachten en niet volledig afgaan op die oergevoelens.
maandag 30 juli 2012 om 12:25
Mijn vriend wil nu absoluut nog geen kinderen (zie post hierboven)
Maar we weten wel hoeveel we er willen (voor zover je dat nu kunt bepalen, hahaha) en wat voor namen we mooi zouden vinden.. Wat voor babykamer wel/niet leuk is.. Hebben het over regels, opvoeding enzovoort van ons toekomstige kind (bijvoorbeeld straf geven) het wel/niet gelovig opvoeden.. Dat heeft ook wel een klein beetje met mijn opleiding (pabo) te maken, dat ik iets interessants lees en dit vervolgens met mijn vriend deel.
Maar we weten wel hoeveel we er willen (voor zover je dat nu kunt bepalen, hahaha) en wat voor namen we mooi zouden vinden.. Wat voor babykamer wel/niet leuk is.. Hebben het over regels, opvoeding enzovoort van ons toekomstige kind (bijvoorbeeld straf geven) het wel/niet gelovig opvoeden.. Dat heeft ook wel een klein beetje met mijn opleiding (pabo) te maken, dat ik iets interessants lees en dit vervolgens met mijn vriend deel.
maandag 30 juli 2012 om 14:04
Oo jaa heel herkenbaar. Babyboom en generatie 2012 kijken en op Google van alles opzoeken en op forum:) alles om maar te kunnen verheugen op het moment dat we er echt voor gaan!
Ik moet denk ik gewoon nu hoed genieten van de vrijheid. Zomaar spontaan uiteten kunnen gaan op donderdag avond, sporten, een uur in bad liggen enz enz. Zodra je een kind hebt moet je alles veel meer plannen en gaat alles minder spontaan. Daar nog maar ff van genieten!:)
Ik moet denk ik gewoon nu hoed genieten van de vrijheid. Zomaar spontaan uiteten kunnen gaan op donderdag avond, sporten, een uur in bad liggen enz enz. Zodra je een kind hebt moet je alles veel meer plannen en gaat alles minder spontaan. Daar nog maar ff van genieten!:)
maandag 30 juli 2012 om 14:09
Heel herkenbaar!
Ook hier is huisje/boompje/beestje/vriend in orde (ja huis mét kinderkamers..) maar is vriend er nog niet aan toe. Zelf rammel ik sinds een paar maanden, maar ik denk dat ik het nog wel even volhoud.
Nog een tip: boek/plan een reis wat je met kinderen niet of bijna niet kan doen. Op de bonnefooi backpacken ofzo
Ook hier is huisje/boompje/beestje/vriend in orde (ja huis mét kinderkamers..) maar is vriend er nog niet aan toe. Zelf rammel ik sinds een paar maanden, maar ik denk dat ik het nog wel even volhoud.
Nog een tip: boek/plan een reis wat je met kinderen niet of bijna niet kan doen. Op de bonnefooi backpacken ofzo
zaterdag 4 augustus 2012 om 06:10
