Hoe heb jij je voorbereid op je eerste bevalling?

31-08-2014 19:18 75 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo dames,



Ik ben ruim 6 maanden zwanger van mijn eerste kind en wil me mentaal graag een beetje voorbereiden op de aanstaande bevalling. (Voor zover mogelijk, natuurlijk).



Hoe hebben jullie je voorbereid op jullie bevallingen? Heb je er achteraf iets aan gehad, of had je het net zo goed niet kunnen doen?



Hebben jullie ook nog tips waar ik (gratis) interessant videomateriaal kan bekijken? Ervaringsverhalen en dergelijke?



Alvast bedankt!
Eigenlijk niets. Het loopt toch anders dan gepland is mijn ervaring.



Bij eerste zou ik thuis bevallen, maar bij 36 weken voelde ik haar niet meer en voor controle echo naar het ziekenhuis geweest. Daar bleek ze te klein en lag ze in stuit. Keuze voor ks was gemaakt en afspraak ingepland. Week voor de ks gebroken vliezen.



Bij tweede zou ik in het ziekenhuis bevallen ivm vorige ks. Alles ging verder goed. Ik zou nog een laatste werkdag hebben, maar hoge vliesbreuk en opname in het ziekenhuis. Ik wilde het zelf doen en geen pijnbestrijding, maar gedurende het bevalproces heb ik pijnbestrijding gevraagd. Heerlijk.



Dus voorbereiden... het kan... maar 9 van de 10 keer loopt het toch anders.
Ik heb ook een rondleiding gehad in het ziekenhuis. Was wel handig.

Verder zo'n cursus gedaan, maar was niet geweldig en had er weinig aan. En ik heb de hele zwangerschap geroepen dat de bevalling een piece of cake ging zijn. Dat het zo gepiept zou zijn dat is ook echt gebeurt, binnen 4 uur was ze er van de eerste rommel tot ze eruit was. Maar dat zal vast gewoon toeval zijn geweest haha!
Niet. In het geheel niet. Geen Ouders van Nu gelezen, niet naar de pufclub geweest en geen bevallingsverhalen van anderen aangehoord. Mijn motto was; wat niet weet wat niet deert. Uiteindelijk komen ze er altijd wel uit, is het niet vanzelf dan wel met hulp en waarschijnlijk loopt het - ondanks voorbereidingen - toch anders dan je had verwacht.



Het enige was ik ietsje tegen vond vallen was dat je in de verloskamer toch heel wat harden moet persen dan op de wc zeg maar.
Alle reacties Link kopieren
Niet voorbereid, geen cursussen of dergelijke (wel het kraambed klaargezet natuurlijk) Allemaal goed gegaan, puffen ging als t ware vanzelf...
Ik ga mij niet voorbereiden, ik zie wel wat er gebeurd en op sommige dingen heeft de VK en een chirurg mij al op voorbereid wat de bedoeling met de baby is na de bevalling. Tot nu toe denk ik nog dat ik doodga van de pijn en het maanden duurt voordat ik weer wat kan doen. Maar ik heb alleen maar horrorverhalen gelezen.
Ik denk dat het heel goed is om je voor te bereiden. Het is 1 van de meest heftige en gave gebeurtenissen in je leven. Voorbereiden helpt je te bepalen wat je wil en zo kun je het nog mooier maken.

Ik heb een cursus hypnobirthing gedaan en veel gelezen. Mijn bevalling was super mooi. Echt een hele gave ervaring.

Ik zou nadenken hoe je de weeën gaat wegpuffen of ademen of wat dan ook. Ik zou nadenken of ik wel/niet getoucheerd wil worden, pijnbestrijding wil en medisch ingrijpen wanneer het niet echt nodig is. Ik zou goed nadenken waar ik wil bevallen, wie ik er bij wil hebben en wie niet. En om te weten hoe je het wil, is het handig om je in te lezen.

Verder is het natuurlijk maar afwachten hoe het straks loopt. Je over geven aan wat gebeurt is het slimste wat je kan doen. Maar daarbij zelf weten wat er gebeurt en wat je in welke situatie wilt, is wel handig.
Kiki: ik heb een hele fijne bevalling gehad en zou het zo weer doen. En ken veel vrouwen die prima bevallingen hadden. Dat is natuurlijk deels een kwestie van geluk hebben! Maar mij hielp die hypnobirthing heel erg; daardoor had ik veel vertrouwen in mijn lichaam, was ik helemaal niet bang en had ik een 'plan' hoe ik het ging doorstaan.

Natuurlijk moet je vervolgens gewoon mazzel hebben dat het allemaal goed gaat, maar het helpt wel!
Alle reacties Link kopieren
quote:hannaeva schreef op 31 augustus 2014 @ 20:33:

Ik denk dat het heel goed is om je voor te bereiden. Het is 1 van de meest heftige en gave gebeurtenissen in je leven. Voorbereiden helpt je te bepalen wat je wil en zo kun je het nog mooier maken.

Ik heb een cursus hypnobirthing gedaan en veel gelezen. Mijn bevalling was super mooi. Echt een hele gave ervaring.

Ik zou nadenken hoe je de weeën gaat wegpuffen of ademen of wat dan ook. Ik zou nadenken of ik wel/niet getoucheerd wil worden, pijnbestrijding wil en medisch ingrijpen wanneer het niet echt nodig is. Ik zou goed nadenken waar ik wil bevallen, wie ik er bij wil hebben en wie niet. En om te weten hoe je het wil, is het handig om je in te lezen.

Verder is het natuurlijk maar afwachten hoe het straks loopt. Je over geven aan wat gebeurt is het slimste wat je kan doen. Maar daarbij zelf weten wat er gebeurt en wat je in welke situatie wilt, is wel handig.



Nou ja, hier snap ik dus helemaal niks van. Ik heb de ballen verstand van wat ik wil en kan heus wel van te voren gaan bedenken dat ik op de ene manier wil gaan hangen, of dat ik op de baarkruk wil of juist on bed of op mijn knieën, maar misschien wil ik op het moment supreme wel heel iets anders. Weet ik veel.



Toch vind ik het wel heel leuk om me in te lezen en zo'n avond mee te maken. Die cursus die ik deed vond ik 3x niks, maar goed, ook dat wist ik van te voren niet.
quote:kiki1987 schreef op 31 augustus 2014 @ 20:29:

Ik ga mij niet voorbereiden, ik zie wel wat er gebeurd en op sommige dingen heeft de VK en een chirurg mij al op voorbereid wat de bedoeling met de baby is na de bevalling. Tot nu toe denk ik nog dat ik doodga van de pijn en het maanden duurt voordat ik weer wat kan doen. Maar ik heb alleen maar horrorverhalen gelezen.



Als je op het web gaat lezen zal je die toch het meeste tegenkomen. Niet omdat het merendeel van de bevallingen zo horror zijn, maar omdat horrorverhalen vaker verteld worden.



Mijn eerste bevalling ging vlot, de weeën deden wel gemeen pijn, maar waren wel te doen. De tweede ging nog vlotter en de weeën waren minder pijnlijk. Bij de derde bevalling heb ik maar één keer au gezegd en in vijf kwartier van de eerste tot de laatste wee was het gepiept. En dat was nog een tweeling ook.



Volgens mij vindt de meerderheid van de moeders de bevalling pittig maar te doen. En die verhalen hoor je nou eenmaal niet zoveel.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een geboorteplan gemaakt. Ze lezen het wel door maar zoals al eerder gezegd. 9 van de 10 keer loopt het toch anders.... Vooral rustig blijven en weet van jezelf dat je het kan!! Komt helemaal goed hoor... Succes!
Alle reacties Link kopieren
quote:maylina schreef op 31 augustus 2014 @ 20:39:

[...]





Als je op het web gaat lezen zal je die toch het meeste tegenkomen. Niet omdat het merendeel van de bevallingen zo horror zijn, maar omdat horrorverhalen vaker verteld worden.



Ik heb 1 dag van die horrorverhalen gelezen en daarna besloten dat gewoon maar niet meer te doen.
Mevrouw75: het blijft natuurlijk altijd improviseren. Weet jij veel wat je op dat moment wil of hoe het loopt. Maar mij hielp het om kennis te hebben. Toen de verloskundige vroeg of ik getoucheerd wilde worden, wist ik tenminste wat dat was en dus of ik het wilde. En de ademhalingsoefeningen die ik geleerd had, hielpen heel erg. En ik wist ook al dat ik mijn dochter meteen op mijn borst wilde en dat zo lang mogelijk. Toch fijn; om al een beetje te weten welke keuzes je straks moet maken en wat de opties zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik had geen fijne bevalling maar horror: nee. Ik ken ook eigenlijk niemand die terugkijkt op een horrorbevalling. Trouwens: Misschien helpt het wel voor een fijne en vlotte bevalling hoor, ontspannen en weten dat je kan maar dat geeft echt geen garantie. Ook ik ging er ontspannen en vol vertrouwen in, maar uiteindelijk toch een keizersnede.
Alle reacties Link kopieren
Ik als partner, in het cafe :D
Alle reacties Link kopieren
Opvallend hoeveel vrouwen er niks aan doen?



Ik had het niet zozeer nodig voor de bevalling maar ik heb dus wel veel bladen en dergelijke gelezen? Ik had het nodig om er mee bezig te zijn om bewust te genieten van de zwangerschap? Net zoals winkelen voor de 1e kleertjes etc...



Ook de avonden op de vk praktijk en in het ziekenhuis bezocht en de bv avond gehad...



Ik heb yoga gedaan maar was me te zweverig en paste niet zo bij me, wat wel heel nuttig was was het half uurtje waarin we bespraken hoe de eerste zes weken er ongeveer uitzien: qua tijden/voedingen/gebrek aan slaap etc...verhalen van ervaren moeders! Ik was daarna volledig van mijn roze zwangerschapswolk af...maar daardoor ging ik er met hele reeele verwachtingen in en was ik maar wat trots dat het me op de meeste dagen gewoon lukte te douchen en zelf ook wat te eten....als niemand me had verteld dat dat niet zo vanzelfsprekend is was het waarschijnlijk tegen gevallen..

Ik zou het je dus wel aanraden, niet zozeer om je voor te bereiden op de bevalling maar wel op het moeder worden!
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een youtube tutorial gevolgd Serieus, ik had geen idee wast een spildraai was, en er is een mooi animatiefilmpje over. Verder naar een inloopavond/middag geweest van de ziekenhuizen in mijn omgeving zodat ik een keuze kon maken waar ik wilde bevallen.



Op een gegeven moment dacht ik: misschien moet ik toch random een boek lezen, en dat is een enorme vergissing geweest. Het dichtstbijzijnde boek bleek de ingeleide bevalling het ergste te maken wat je kon overkomen, en dat heeft me aan het begin van mijn (tadaa!) ingeleide bevalling nogal een naar gestresst gevoel gegeven.



Nog wel even wat rechtzetten mbt het geboorteplan. Het is een plan, geen planning as in: zo zal de geboorte gaan hoor. Maar met jouw wensen wordt -mits kenbaar gemaakt- echt wel rekening gehouden. Geboorteplan schrijven vind ik de enige grote (!) aanrader ter voorbereiding.
Zwangerschapsyoga gedaan. Tijdens de bevalling heb ik veel aan de ontspanningsoefeningen gehad. Dus dat was voor mij nuttig. En ik heb ook zwanger workout gedaan zodat ik fit de bevalling inging (maar ik sportte daarvoor ook veel).



Veel boeken gelezen en op internet, maar dat was net als mevrouw75 omdat ik dat gewoon leuk vind. Dan weet je een klein beetje wat je te wachten staat.



Om mezelf moed in te spreken heb ik het topic over bevallingsfeesten op het forum hier gelezen. Vond ik ook leuk.



Verder met man en verloskundige een aantal scenario's besproken. Wilde graag borstvoeding geven, dus kind meteen aanleggen bij geboorte, navelstreng laten uitkloppen, bij keizersnede kind bij papa indien nodig, als kind weg moest, moest papa mee, etc. Was uiteindelijk allemaal niet nodig maar het gaf mij rust om het besproken te hebben.

Maar eigenlijk was alles wat ik wilde standaardprocedure.



En met man besproken dat er niemand ingelicht zou worden tot kind geboren was en ik evt gehecht was en kind zelf gezien had. En niemand mocht kind knuffelen (behalve papa natuurlijk) voordat ik dat had gedaan. Ja, en het medisch personeel moet natuurlijk handelingen uitvoeren maar dat vond ik allemaal prima, ze doen maar wat ze moeten doen.



Uiteindelijk verliep alles relaxt en zou ik het allemaal zo weer doen. Behalve dat ik de volgende keer ff zou vragen of ze kind wilden opmeten, want ik weet nu niet hoe lang ie was bij geboorte, haha. Dat doen ze niet standaard meer tegenwoordig omdat het niet goed is voor de heupen van de baby. Dus als je dat wilt, even checken hoe je dat voor elkaar kunt krijgen of dat je zelf een meetlint meeneemt of zo.



(Goh, best nog een lang verhaal geworden...)
Valt mij ook op dat vrouwen zich niet zo voorbereiden! Prima natuurlijk, als dat voor jou werkt.

Mij gaf het vertrouwen om me voor te bereiden en ben ervan overtuigd dat het heeft geholpen om zo fijn te bevallen. En sommige momenten krijg je nooit meer terug. Ben dus heel blij dat ik goede ademhaling had voor de weeën, dat ik mijn dochter urenlang bij me heb gehad voor ze gewassen werd en dat ik al het personeel heb weggestuurd (op een enkeling na;-)) waardoor haar geboorte heel intiem werd.

Verder had ik ook geen verwachtingen!! Alleen het plan om me over te geven en kennis wat ik in welke situatie wilde.
Oh ja, en inlezen over alle soorten pijnbestrijding die er zijn en dan ter plekke beslissen wat en welke je wilt! Dat is wel heel nuttig wat mij betreft.

Ik wilde bvb geen pethidine/remifentanil omdat dat (veel) effect heeft op de baby en ik veel verhalen had gelezen dat het toch niet werkte (met name de pethidine), dus ik wilde indien nodig een ruggeprik maar dat kan voor jou anders zijn.
quote:sugarmiss schreef op 31 augustus 2014 @ 20:13:

Een cursus gedaan via een thuiszorg organisatie. Niet nuttig wel leuk.Oh ja, heb ik ook nog gedaan, met man. Was bij ons leuk en nuttig.
quote:hannaeva schreef op 31 augustus 2014 @ 20:38:

Kiki: ik heb een hele fijne bevalling gehad en zou het zo weer doen. En ken veel vrouwen die prima bevallingen hadden. Dat is natuurlijk deels een kwestie van geluk hebben! Maar mij hielp die hypnobirthing heel erg; daardoor had ik veel vertrouwen in mijn lichaam, was ik helemaal niet bang en had ik een 'plan' hoe ik het ging doorstaan.

Natuurlijk moet je vervolgens gewoon mazzel hebben dat het allemaal goed gaat, maar het helpt wel!Dat geldt ook voor mij.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je je helemaal niet inleest of wat dan ook en echt totaal blanco iets gaat ervaren. Of ben ik zo'n nieuwsgierig type en willen-weten-figuur? Ook als ik iets voor de dokter moet ondergaan, dan lees ik daar ook over. Niet de rampscenario's dat je bijna dood gaat, maar toch wel gewoon: wat is ….. eigenlijk en hoe gaat behandeling zus en zo?
Alle reacties Link kopieren
Voor de eerste pufcursus gedaan. Niks aan gehad, integendeel. Ze leerden me daar dat een wee altijd een minuut duurt en dat het anders absoluut geen wee kan zijn. Zo kun je ze herkennen. Mijn weeën duurden 30 seconden, en ik dacht maar steeds dat het daarom wel voorweeen moesten zijn en was bijna te laat in het ziekenhuis.

Voor mijn tweede bevalling heb ik veilig bevallen van mevrouw Smulders gelezen. Echt veel aan gehad en mede door dat boek een (veilige) thuisbevalling gehad. Vooral het stukje waarin ze beschrijft dat het moment dat het echt niet meer gaat en je denkt dat je niet meer kan, dat je er dan bijna bent. Dat heeft me wel door de laatste centimeters gesleept



Ben het overigens achteraf niet eens met haar anti-pijnbestrijdings ideeën. Ik ga nooit meer bevallen maar ik zou iedereen pijnbestrijding aanraden. Vond het vrij onmenselijk allemaal.
Hier een keizersnede, wel gepland, werd 4 weken van tevoren bekend en alles liep heel anders dan ik verwacht en op gerekend had (het zat nogal tegen allemaal, met nabloedingen en nog wat meer complicaties)

Planning had dus niet gewerkt (had wel wat dingen opgeschreven van tevoren)

Als er ooit een tweede komt wil ik absoluut geen keizersnede meer, of ik eis dat ze bepaalde dingen anders gaan doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zwangerschapsyoga gedaan en geboorte filmpjes gekeken op YouTube. Een geboortelplan heb ik ook gemaakt, maar daar werd niet naar gekeken helaas. Al met al was het een goede bevalling. Ik zou alleen nooit meer een stagiaire erbij willen :-)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven