Zwanger
alle pijlers
Hoe verliep jou bevalling
vrijdag 23 maart 2012 om 13:41
Ik ben nu 34 weken zwanger dus de grote dag komt nu wel heel dicht bij! Natuurlijk heb ik aardig wat gezonde spanning en ben ik heel benieuwd wat ik kan gaan verwachten!
Waarschijnlijk ga ik bevallen met een ruggenprik als pijnbestrijding.
Nu is mijn vraag, hebben meer vrouwen hier ervaring met bevalling MET ruggenprik? En hoe heb je het ervaren? Ook na de bevalling enzovoorts?
andere bevallingsverhalen zijn natuurlijk ook welkom. Ben benieuwd naar de reacties.
Waarschijnlijk ga ik bevallen met een ruggenprik als pijnbestrijding.
Nu is mijn vraag, hebben meer vrouwen hier ervaring met bevalling MET ruggenprik? En hoe heb je het ervaren? Ook na de bevalling enzovoorts?
andere bevallingsverhalen zijn natuurlijk ook welkom. Ben benieuwd naar de reacties.
vrijdag 23 maart 2012 om 14:51
quote:Kolki schreef op 23 maart 2012 @ 14:43:
@cherryoncream; wat vreselijk dat er niet naar je geluisterd werd! En dan vooral dat ze uiteindelijk toch gedaan hebben wat jij al veel eerder wist....
Mijn bevalling is hetzelfde gegaan als jij, alleen na 1 vacuumpoging werd meteen duidelijk dat het kindje nooit zelfstandig naar buiten zou kunnen komen. Dus ook een spoedks.
Verschil met jou is, is dat ik mijn bevalling totaal niet als traumatisch heb ervaren.
Wat weer wel aardig hetzelfde is; we hebben een dochter van bijna 9 en ik ben nu 36 weken zwanger (ook een groot kindje)
Mijn bekken staan zo scheef en verwrongen dat ik absoluut niet vaginaal mag bevallen. Dit was voor mijn zwangerschap al duidelijk. Het wordt nu dus een geplande sectio.
We lijken dus aardig op elkaar, alleen ik hoef nergens om te strijden en krijg TOP begeleiding in het ziekenhuis. Ik heb wel een gewrichtsaandoening, en daardoor strenge begeleiding door gyn en meerdere spec.
Ik vind het heel naar voor je dat jij wel moet knokken om een beetje een normale bevalling te mogen ervaren. Ik hoop dat ze beter naar je gaan luisteren!Dat hoop ik ook. Dinsdag hebben we weer een gesprek en dan weet ik meer.
@cherryoncream; wat vreselijk dat er niet naar je geluisterd werd! En dan vooral dat ze uiteindelijk toch gedaan hebben wat jij al veel eerder wist....
Mijn bevalling is hetzelfde gegaan als jij, alleen na 1 vacuumpoging werd meteen duidelijk dat het kindje nooit zelfstandig naar buiten zou kunnen komen. Dus ook een spoedks.
Verschil met jou is, is dat ik mijn bevalling totaal niet als traumatisch heb ervaren.
Wat weer wel aardig hetzelfde is; we hebben een dochter van bijna 9 en ik ben nu 36 weken zwanger (ook een groot kindje)
Mijn bekken staan zo scheef en verwrongen dat ik absoluut niet vaginaal mag bevallen. Dit was voor mijn zwangerschap al duidelijk. Het wordt nu dus een geplande sectio.
We lijken dus aardig op elkaar, alleen ik hoef nergens om te strijden en krijg TOP begeleiding in het ziekenhuis. Ik heb wel een gewrichtsaandoening, en daardoor strenge begeleiding door gyn en meerdere spec.
Ik vind het heel naar voor je dat jij wel moet knokken om een beetje een normale bevalling te mogen ervaren. Ik hoop dat ze beter naar je gaan luisteren!Dat hoop ik ook. Dinsdag hebben we weer een gesprek en dan weet ik meer.
vrijdag 23 maart 2012 om 14:56
Al had ik een ruggenprik gewild, het had niet eens gekund omdat mijn beide natuurlijke bevallingen zo onzettend vlug gingen met een ware weeenstorm. Mijn eerste bevalling was een geplande keizersnede, dus daar wel een ruggenprik gehad. Mijn tweede zoontje was er binnen de 2 uur. ( dus aangekomen in het ziekenhuis en meteen bevallen) Bij mijn derde zoontje had ik geluk dat eerst mijn vliezen waren gebroken anders had ik het ziekenhuis niet eens gehaald. Vanaf de eerste lichte weeen tot zijn geboorte heeft ongeveer 20 minuten geduurd.
vrijdag 23 maart 2012 om 15:01
Ik ben bevallen zonder ruggeprik maar met een pompje met pijnstillers.
Een ruggeprik vond ik namelijk nog enger dan bevallen en pijn. Ik had echt tegen mijn vriend gezegd als ik roep om een ruggeprik zeg tegen de verpleging dat ik dat niet meen!
Ik had namelijk even een filmpje bekeken op internet over hoe dat in z'n werk gaat en toen vond ik dat opeens zo'n eng idee.
Zo'n pijnpompje was ook heerlijk. Is gewoon een infuus in je hand en kun je zelf doseren. Werkt als een trein.
Ben het eens dat je geen onnodig pijn hoeft te hebben.
Verder wens ik je mijn bevalling toe. Ging makkelijk, redelijk snel en 1 kleine hechting. Volgende dag stond ik zelf alweer in de AH voor boodschappen.
Heel veel succes!
Een ruggeprik vond ik namelijk nog enger dan bevallen en pijn. Ik had echt tegen mijn vriend gezegd als ik roep om een ruggeprik zeg tegen de verpleging dat ik dat niet meen!
Ik had namelijk even een filmpje bekeken op internet over hoe dat in z'n werk gaat en toen vond ik dat opeens zo'n eng idee.
Zo'n pijnpompje was ook heerlijk. Is gewoon een infuus in je hand en kun je zelf doseren. Werkt als een trein.
Ben het eens dat je geen onnodig pijn hoeft te hebben.
Verder wens ik je mijn bevalling toe. Ging makkelijk, redelijk snel en 1 kleine hechting. Volgende dag stond ik zelf alweer in de AH voor boodschappen.
Heel veel succes!
vrijdag 23 maart 2012 om 15:14
quote:christina schreef op 23 maart 2012 @ 15:01:
Ik ben bevallen zonder ruggeprik maar met een pompje met pijnstillers.
Een ruggeprik vond ik namelijk nog enger dan bevallen en pijn. Ik had echt tegen mijn vriend gezegd als ik roep om een ruggeprik zeg tegen de verpleging dat ik dat niet meen!
Ik had namelijk even een filmpje bekeken op internet over hoe dat in z'n werk gaat en toen vond ik dat opeens zo'n eng idee.
Zo'n pijnpompje was ook heerlijk. Is gewoon een infuus in je hand en kun je zelf doseren. Werkt als een trein.
Ben het eens dat je geen onnodig pijn hoeft te hebben.
Verder wens ik je mijn bevalling toe. Ging makkelijk, redelijk snel en 1 kleine hechting. Volgende dag stond ik zelf alweer in de AH voor boodschappen.
Heel veel succes!Als ik daarvoor had kunnen kiezen, had ik dat misschien ook wel gedaan, helaas bestond in 2008 die optie in mijn ZH niet.
Ik ben bevallen zonder ruggeprik maar met een pompje met pijnstillers.
Een ruggeprik vond ik namelijk nog enger dan bevallen en pijn. Ik had echt tegen mijn vriend gezegd als ik roep om een ruggeprik zeg tegen de verpleging dat ik dat niet meen!
Ik had namelijk even een filmpje bekeken op internet over hoe dat in z'n werk gaat en toen vond ik dat opeens zo'n eng idee.
Zo'n pijnpompje was ook heerlijk. Is gewoon een infuus in je hand en kun je zelf doseren. Werkt als een trein.
Ben het eens dat je geen onnodig pijn hoeft te hebben.
Verder wens ik je mijn bevalling toe. Ging makkelijk, redelijk snel en 1 kleine hechting. Volgende dag stond ik zelf alweer in de AH voor boodschappen.
Heel veel succes!Als ik daarvoor had kunnen kiezen, had ik dat misschien ook wel gedaan, helaas bestond in 2008 die optie in mijn ZH niet.
vrijdag 23 maart 2012 om 15:18
In het kort:
09.00 start weeën, om 19.00 uur ruggeprik. Weeëestorm was niet te harden en ik kreeg geen ruimte meer om op adem te komen. Vervolgens tot 5 uur s'ochtends gewacht, want zo voelde het wel, voordat ze toch besloten om over te gaan op een KS.
Ukje kon mijn weeën nauwelijks opvangen en heb 3 keet weeën remmers gehad om hem even rust te gunnen. Die remmers vond ik het ergste van de hele bevalling, echt horror, mijn hartslag ging te keer, leek wel aan de drugs op een housefeest, zo hard ging ik.
KS was een eitje. Volgende dag stond ik weer op mijn benen. Ukje moest in het ziekenhuis blijven ivm een opgelopen infectie en zat een week aan de antibiotica.
Ik heb hem vanaf dag 1 zelf verzorgd omdat ik vrij weinig last had van de KS.
Verdere herstel ging ook voorspoedig en nu 8 weken later ben ik alweer 2 weken aan het hardlopen.
Ik heb altijd enorm tegen bevallen opgezien maar achteraf viel het me dus 100% mee.
Maat niet dat ik het nu nog een keer zou willen hoor. 1 keer is genoeg polonaise aan mijn lijf
09.00 start weeën, om 19.00 uur ruggeprik. Weeëestorm was niet te harden en ik kreeg geen ruimte meer om op adem te komen. Vervolgens tot 5 uur s'ochtends gewacht, want zo voelde het wel, voordat ze toch besloten om over te gaan op een KS.
Ukje kon mijn weeën nauwelijks opvangen en heb 3 keet weeën remmers gehad om hem even rust te gunnen. Die remmers vond ik het ergste van de hele bevalling, echt horror, mijn hartslag ging te keer, leek wel aan de drugs op een housefeest, zo hard ging ik.
KS was een eitje. Volgende dag stond ik weer op mijn benen. Ukje moest in het ziekenhuis blijven ivm een opgelopen infectie en zat een week aan de antibiotica.
Ik heb hem vanaf dag 1 zelf verzorgd omdat ik vrij weinig last had van de KS.
Verdere herstel ging ook voorspoedig en nu 8 weken later ben ik alweer 2 weken aan het hardlopen.
Ik heb altijd enorm tegen bevallen opgezien maar achteraf viel het me dus 100% mee.
Maat niet dat ik het nu nog een keer zou willen hoor. 1 keer is genoeg polonaise aan mijn lijf
vrijdag 23 maart 2012 om 15:21
1e ; weeén begonnen zondagavond, verloskundige zei dat het nog wel een dag kon duren dus lekker gaan slapen.
om 7 uur wakker geworden, om half acht was ze er.
2e ; zo makkelijk zou ik er natuurlijk niet meer vanaf komen.
weeén begonnen bijna 3 weken te laat, maar ze was er binnen 8 uur.
mij hoor je dus niet klagen
om 7 uur wakker geworden, om half acht was ze er.
2e ; zo makkelijk zou ik er natuurlijk niet meer vanaf komen.
weeén begonnen bijna 3 weken te laat, maar ze was er binnen 8 uur.
mij hoor je dus niet klagen
vrijdag 23 maart 2012 om 15:32
Ik heb het idee dat er echt iets veranderd is ten opzichte van pijnstilling bij de bevalling.
Bij mijn eerste (3 jaar geleden, thuisbevalling) vroeg ik er van te voren naar, voor het geval dat. Toen was de reaktie enorm terughoudend terwijl toen al het nieuwe protocol van kracht was.
Bij mijn 2de (6 maanden geleden) was het van te voren bespreekbaar en toen het eenmaal veel te hard bleek te gaan voor een ruggeprik, kwamen ze aan met remifentanil (het al eerder genoemde pompje) Kind binnen 2 uur geboren maar met veel minder pijn dan de eerste. Herstel was daardoor ook veel sneller, heerlijk!
Bij mijn eerste (3 jaar geleden, thuisbevalling) vroeg ik er van te voren naar, voor het geval dat. Toen was de reaktie enorm terughoudend terwijl toen al het nieuwe protocol van kracht was.
Bij mijn 2de (6 maanden geleden) was het van te voren bespreekbaar en toen het eenmaal veel te hard bleek te gaan voor een ruggeprik, kwamen ze aan met remifentanil (het al eerder genoemde pompje) Kind binnen 2 uur geboren maar met veel minder pijn dan de eerste. Herstel was daardoor ook veel sneller, heerlijk!
vrijdag 23 maart 2012 om 15:38
Bij de eerste en derde heb ik een prikje gehad (pethedine?) en ze gebruikten ook weeenopwekkers. Dat was best heftig.
Bij de 2e heb ik een tijd in bad gezeten. Ik zat lekker boekjes te lezen. Toen wilde de verloskundige even kijken en bleek ik al 10 cm te hebben. Paar minuten later was mijn zoon er al.
Bij de 2e heb ik een tijd in bad gezeten. Ik zat lekker boekjes te lezen. Toen wilde de verloskundige even kijken en bleek ik al 10 cm te hebben. Paar minuten later was mijn zoon er al.
vrijdag 23 maart 2012 om 16:24
Ik had niet zo'n hele makkelijke bevalling en het duurde ook best lang (al kan het altijd erger). Maar ik heb niet eens nagedacht over een ruggeprik. Zo'n naald in je rug... Ik krijg er nu weer kippenvel van.. Brrr.
Ik ben ook blij dat ik geen infuus of andere naalden hen gehad. Behalve die afschuwelijke hechtingen.
Ik ben ook blij dat ik geen infuus of andere naalden hen gehad. Behalve die afschuwelijke hechtingen.
vrijdag 23 maart 2012 om 17:03
Ik had van te voren helemaal niet nagedacht over pijnbestrijding. Ik had geboorte-tens-apparaat en yoga gedaan, dus die bevalling moest wel lukken. Omdat ik te ver van het ziekenhuis afwoonde, moest ik in het ziekenhuis bevallen (plaatselijke regelgeving).
Bevalling duurde en duurde maar met alleen rugweeën. Ik kreeg een shot morfine en wee-opwekkers. Maar dat zette geen zoden aan de dijk. Het leek de gynaecoloog beter om voor de ruggeprik te gaan. Vanaf toen de bevalling als relaxed ervaren. Door blaas katheter had ik ook niet de constante drang om te plassen. Dat was na zoveel maanden wel lekker. Ook voelde ik mijn benen gewoon nog.
Direct na de bevalling, kon ik zelf opstaan om te douchen. Ik moest in het ziekenhuis blijven tot ik geplast had.
Bevalling duurde en duurde maar met alleen rugweeën. Ik kreeg een shot morfine en wee-opwekkers. Maar dat zette geen zoden aan de dijk. Het leek de gynaecoloog beter om voor de ruggeprik te gaan. Vanaf toen de bevalling als relaxed ervaren. Door blaas katheter had ik ook niet de constante drang om te plassen. Dat was na zoveel maanden wel lekker. Ook voelde ik mijn benen gewoon nog.
Direct na de bevalling, kon ik zelf opstaan om te douchen. Ik moest in het ziekenhuis blijven tot ik geplast had.
vrijdag 23 maart 2012 om 17:34
Ik ben 32 weken en fijn om te lezen al die verhalen!
Voor degene die hun verhaal voor TO achterhouden om niet af te schrikken: ik vind het zelf een beetje jammer dat ik ook in mijn omgeving merk dat vrouwen de vervelende dingen maar niet vertellen, want 'jij moet nog'. Ik wil zelf graag goed geïnformeerd zijn, wat er allemaal zou kunnen gebeuren, tijdens de bevalling én erna. Ik wordt niet bang of zenuwachtig door een horror-verhaal. Elke bevalling is anders en iedereen ervaart het anders.
Voor degene die hun verhaal voor TO achterhouden om niet af te schrikken: ik vind het zelf een beetje jammer dat ik ook in mijn omgeving merk dat vrouwen de vervelende dingen maar niet vertellen, want 'jij moet nog'. Ik wil zelf graag goed geïnformeerd zijn, wat er allemaal zou kunnen gebeuren, tijdens de bevalling én erna. Ik wordt niet bang of zenuwachtig door een horror-verhaal. Elke bevalling is anders en iedereen ervaart het anders.
vrijdag 23 maart 2012 om 18:14
Om 22.00 klein scheurtje in mijn vliezen en verloor druppelgewijs wat vruchtwater. Verloskundige kwam even kijken of ht echt vruchtwater was en vanaf dat moment was het afwachten tot de weeën zouden komen.
Om 00.00 moest ik plassen en ging uit bed waar ineens mijn vliezen helemaal braken en er een giga plens vruchtwater op de grond viel, maar nog steeds geen weeën.
Omdat ik toch niet meer kon slapen met zo'n kraammatras op de bank liggen forummen. Om 2.00 kreeg ik wat krampjes en vanaf een uur of 4.00 serieuze weeën, maar nog niet heel regelmatig.
Om 7.00 waren ze wel heel regelmatig, dus verloskundige weer gebeld. Ze was er een uurtje later en toen had ik al 5 cm ontsluiting. Om 10.00 konden we terecht in het ziekenhuis (poliklinisch) en om 12.28 is zoon geboren.
Heb daar nog wel een poosje onder de douche gestaan, want door de autorit waren weeën afgezwakt.
Heb ook maar een kwartiertje hoeven persen.
VOnd de hele bevalling erg meevallen alleen het laatste half uur voor het persen maar als je al wel persdrang hebt vond ik hels.
Om 00.00 moest ik plassen en ging uit bed waar ineens mijn vliezen helemaal braken en er een giga plens vruchtwater op de grond viel, maar nog steeds geen weeën.
Omdat ik toch niet meer kon slapen met zo'n kraammatras op de bank liggen forummen. Om 2.00 kreeg ik wat krampjes en vanaf een uur of 4.00 serieuze weeën, maar nog niet heel regelmatig.
Om 7.00 waren ze wel heel regelmatig, dus verloskundige weer gebeld. Ze was er een uurtje later en toen had ik al 5 cm ontsluiting. Om 10.00 konden we terecht in het ziekenhuis (poliklinisch) en om 12.28 is zoon geboren.
Heb daar nog wel een poosje onder de douche gestaan, want door de autorit waren weeën afgezwakt.
Heb ook maar een kwartiertje hoeven persen.
VOnd de hele bevalling erg meevallen alleen het laatste half uur voor het persen maar als je al wel persdrang hebt vond ik hels.
Schuin spaan en Zee gras planten potjes
vrijdag 23 maart 2012 om 19:06
Ik werd 's nachts om 3 uur wakker met een beetje buikpijn. Vroedvrouw toch maar gebeld. Zij kwam, ik had al 8 cm ontsluiting...om ½ 5 is mijn dochter al geboren... Ze zei: Ik ben blij dat ik alle spullen bij me heb! Ik heb zelfs met een spiegel aan het achtereind van het bed een groot stuk mee gekeken...
Naweeën heb ik wel gehad en de hechtingen (bijna 40 jaar geleden zónder verdoving...) vond ik erger dan de bevalling!
Naweeën heb ik wel gehad en de hechtingen (bijna 40 jaar geleden zónder verdoving...) vond ik erger dan de bevalling!
vrijdag 23 maart 2012 om 19:29
Ik heb geen pijnstilling gehad. Heb het er vooraf ook niet over gehad eigenlijk.
Bij mij begon het rond half 1 's nachts. Ik werd wakker met wat kramp. Om 1 uur werd man wakker van mijn gedraai. Toen ff op de bank gaan zitten met kop thee en man ging timen. Zat toen op 6 minuten ofzo. Ben onder de douche gegaan en toen kwamen ze om de 2 a 3 minuten. Manlief belde rond half 3 de vk. Ik zei nog gekscherend tegen mijn man toen "wat zou het fijn zijn als ze zegt dat ik 8 cm heb en naar het ziekenhuis mag". Vk kwam en gevoeld, ja hoor 8 cm en om half 4 richting zh. In auto kreeg ik persdrang en in de lift heb ik echt staan puffen. Op bed in ziekenhuis en mocht meteen beginnen met persen nadat ze mijn vliezen hadden gebroken. Na 24 minuten persen was ze er om 4.34 uur geboren. Heb er dus in totaal maar 4 uur over gedaan. En eigenlijk waren die persweeën alleen maar pijnlijk. De rest viel wel mee.
Bij mij begon het rond half 1 's nachts. Ik werd wakker met wat kramp. Om 1 uur werd man wakker van mijn gedraai. Toen ff op de bank gaan zitten met kop thee en man ging timen. Zat toen op 6 minuten ofzo. Ben onder de douche gegaan en toen kwamen ze om de 2 a 3 minuten. Manlief belde rond half 3 de vk. Ik zei nog gekscherend tegen mijn man toen "wat zou het fijn zijn als ze zegt dat ik 8 cm heb en naar het ziekenhuis mag". Vk kwam en gevoeld, ja hoor 8 cm en om half 4 richting zh. In auto kreeg ik persdrang en in de lift heb ik echt staan puffen. Op bed in ziekenhuis en mocht meteen beginnen met persen nadat ze mijn vliezen hadden gebroken. Na 24 minuten persen was ze er om 4.34 uur geboren. Heb er dus in totaal maar 4 uur over gedaan. En eigenlijk waren die persweeën alleen maar pijnlijk. De rest viel wel mee.
vrijdag 23 maart 2012 om 19:41
Bij de eerste was het een geplande ks ivm stuitliggen. 2 weken voor de geplande ks brak het vruchtwater. Gezien de ks heb ik direct het ziekenhuis gebeld. Ik had met 36 weken al 2 cm ontsluiting. In het ziekenhuis kreeg ik wel weeen, maar had niet echt de indruk dat dit het nu was. De gyn kwam binnen en constateerde 6 tot 7 cm. Hij vroeg of ik nog steeds ks wilde en dat was zo. Ik ben toen klaar gemaakt en naar de ok gereden. Tijdens een wee is mijn ruggeprik gezet en ik voelde er helemaal niets vond. Daarna ging het vrij snel. Ik was snel weer op de afdeling en het herstel ging voorspoedig.
Bij de 2e moest ik natuurlijk in het ziekenhuis bevallen. Ik zou een afspraak hebben met de gyn bij 36 weken, maar bij 35,6 dacht ik dat ik weer vruchtwater verloor. Ik had al 2 cm ontsluiting en verloor inderdaad vruchtwater maar het was niet veel. Het was mijn laatste werkdag en ik dacht dat ik nog wel even wat uurtjes kon werken, maar ik mocht niet meer van de afdeling ivm infectiegevaar. Het kwam verder niet op gang en ik verloor ook geen vruchtwater verder. Volgende dag is vruchtwater gebroken om 7.00 uur en om 11.50 mocht ik gaan persen. Om 12.15 had ik onze dame in handen. Heerlijk. Een natuurlijke bevalling zou ik zo weer doen. Zoooo mooi. We blijven echter bij 2 kinderen, dus het zal bij de mooie herinnering blijven.
Bij de 2e moest ik natuurlijk in het ziekenhuis bevallen. Ik zou een afspraak hebben met de gyn bij 36 weken, maar bij 35,6 dacht ik dat ik weer vruchtwater verloor. Ik had al 2 cm ontsluiting en verloor inderdaad vruchtwater maar het was niet veel. Het was mijn laatste werkdag en ik dacht dat ik nog wel even wat uurtjes kon werken, maar ik mocht niet meer van de afdeling ivm infectiegevaar. Het kwam verder niet op gang en ik verloor ook geen vruchtwater verder. Volgende dag is vruchtwater gebroken om 7.00 uur en om 11.50 mocht ik gaan persen. Om 12.15 had ik onze dame in handen. Heerlijk. Een natuurlijke bevalling zou ik zo weer doen. Zoooo mooi. We blijven echter bij 2 kinderen, dus het zal bij de mooie herinnering blijven.
vrijdag 23 maart 2012 om 20:01
Bevalling 1 begon met het breken van mijn vliezen. Vruchtwater troebel, dus geen thuisbevalling. Bleek dat dochter in stuit lag, had de verloskundige niet gemerkt. Ze was niet groot, lag er precies goed voor en we hebben gekozen voor een vaginale bevalling. Ik kreeg een infuus, een weeënstorm en 3 1/2 uur na de eerste wee was dochter 1 geboren, na een knip. Ik vond het heel heftig, vooral ook door de stuitligging en weeënstorm, maar verder een prima snelle bevalling.
Bevalling 2 was thuis in 4 1/2 uur. Weer flinke weeën, maar te doen, tot de verloskundige bij 8 cm mijn vliezen brak. Nog geen 10 minuten later was dochter 2 geboren. Dat was heel heftig, van 8 cm naar geboren in 10 min en een aantal hechtingen. Maar wel een super bevallling.
Bevalling 3 thuis in ongeveer 3 uur (dacht ik). Gevraagd of de verloskundige dit keer geen vliezen wilde breken en zo lang dat niet nodig was zou ze dat niet doen. Dus totaal geen ingrijpen zolang het niet nodig was. Dit was echt een hele makkelijke bevalling. Het is zo'n 10 minuten zwaar geweest, verder heel goed te doen en geen hechtingen. Daarna liep ik ook zo weer rond. Geweldige ervaring.
Bevalling 2 was thuis in 4 1/2 uur. Weer flinke weeën, maar te doen, tot de verloskundige bij 8 cm mijn vliezen brak. Nog geen 10 minuten later was dochter 2 geboren. Dat was heel heftig, van 8 cm naar geboren in 10 min en een aantal hechtingen. Maar wel een super bevallling.
Bevalling 3 thuis in ongeveer 3 uur (dacht ik). Gevraagd of de verloskundige dit keer geen vliezen wilde breken en zo lang dat niet nodig was zou ze dat niet doen. Dus totaal geen ingrijpen zolang het niet nodig was. Dit was echt een hele makkelijke bevalling. Het is zo'n 10 minuten zwaar geweest, verder heel goed te doen en geen hechtingen. Daarna liep ik ook zo weer rond. Geweldige ervaring.
vrijdag 23 maart 2012 om 20:04
Ik ben beide keren bevallen zonder pijnstilling, en ik vond het eigenlijk wel meevallen. Er zat een opbouw in de pijn: de eerste weeën voelden niet erger aan dan een menstruatiekrampje, de laatste weeën waren inderdaad best naar maar ik had wel de tijd gehad eraan te wennen (zeker bij de eerste: bij haar heb ik er van eerste wee tot de daadwerkelijke geboorte 33 uur over gedaan ).
Wat wel vervelend was: ik kreeg niet vanzelf persweeën. De oudste mocht ik op eigen kracht proberen uit te drijven, maar na een zeer vermoeiende anderhalf uur kwam er toch nog een pomp aan te pas. Voor de jongste heb ik een infuus met opwekkers gekregen en hij is er verder wel zonder hulpmiddelen uit gekomen.
Na beide bevallingen stond ik, zoals Helene al beschreef, stijf van de adrenaline, en omdat de kinderen het meer dan prima deden gingen we twee uur later al weer naar huis, ik verveelde me dood in dat duffe ziekenhuis.
Ik vrees dat ik na de eerste meteen het hele huis op ging ruimen omdat ik me doodschaamde voor de troep die de kraamverzorgster anders aan zou treffen . En wat ik me van de jongste vooral herinner was de verschrikkelijke honger die ik had van alle inspanningen: ik heb toen drie volwassen porties Chinees in no time naar binnen geschrokt. Oudste vond het nog zo zielig voor haar broertje dat hij geen nasi en babi pangang mocht .
Wat wel vervelend was: ik kreeg niet vanzelf persweeën. De oudste mocht ik op eigen kracht proberen uit te drijven, maar na een zeer vermoeiende anderhalf uur kwam er toch nog een pomp aan te pas. Voor de jongste heb ik een infuus met opwekkers gekregen en hij is er verder wel zonder hulpmiddelen uit gekomen.
Na beide bevallingen stond ik, zoals Helene al beschreef, stijf van de adrenaline, en omdat de kinderen het meer dan prima deden gingen we twee uur later al weer naar huis, ik verveelde me dood in dat duffe ziekenhuis.
Ik vrees dat ik na de eerste meteen het hele huis op ging ruimen omdat ik me doodschaamde voor de troep die de kraamverzorgster anders aan zou treffen . En wat ik me van de jongste vooral herinner was de verschrikkelijke honger die ik had van alle inspanningen: ik heb toen drie volwassen porties Chinees in no time naar binnen geschrokt. Oudste vond het nog zo zielig voor haar broertje dat hij geen nasi en babi pangang mocht .
vrijdag 23 maart 2012 om 20:15
Ik werd om 00u wakker van de weeën. Ze waren heel beschaafd en vond het heel apart om te ontdekken dat ze echt voelden als golven, niet als gewoon wat pijn. Ik mocht pas bellen als de weeën een uur lang om de vijf minuten kwamen, dus ik ging braaf aan het timen. De weeën kwamen rond de 6-7 minuten en deden dat tot een uurtje of 5. Al die tijd heb ik een beetje in huis rondgedrenteld, boekjes gelezen, gedoucht, wat gegeten, kortom: maar wat aangehobby'd, de bevalling was toch nog niet echt begonnen dacht ik - ergens in mijn hoofd had ik het idee dat pas als je de verloskundige mocht bellen, de bevalling 'echt' was.
Om 5 uur kwamen de ween echter opeens om de 2 minuten. In mijn oenigheid besloot ik dat dat niet kon kloppen, maar voor de zekerheid heb ik toch mijn man maar wakker gemaakt. Ook hij was nog niet zo bedreven in het hele baby-krijg gebeuren, dus we besloten te wachten tot het 6 uur was met bellen. Dat leek ons wel een schappelijke tijd, en de weeën kwamen immers niet om de 5 minuten (maar om de 2!) dus eigenlijk mochten we helemaal niet bellen.
Ach ja, zo'n eerst keer is altijd lastig. Om een lang verhaal kort te maken: de verloskundige was er om 6.30 uur, constateerde 9cm ontsluiting, we raceten naar het ziekenhuis en twee persweeën later was onze dochter er
Om 5 uur kwamen de ween echter opeens om de 2 minuten. In mijn oenigheid besloot ik dat dat niet kon kloppen, maar voor de zekerheid heb ik toch mijn man maar wakker gemaakt. Ook hij was nog niet zo bedreven in het hele baby-krijg gebeuren, dus we besloten te wachten tot het 6 uur was met bellen. Dat leek ons wel een schappelijke tijd, en de weeën kwamen immers niet om de 5 minuten (maar om de 2!) dus eigenlijk mochten we helemaal niet bellen.
Ach ja, zo'n eerst keer is altijd lastig. Om een lang verhaal kort te maken: de verloskundige was er om 6.30 uur, constateerde 9cm ontsluiting, we raceten naar het ziekenhuis en twee persweeën later was onze dochter er
vrijdag 23 maart 2012 om 20:16
Tot 3cm was het heel goed te doen, ik dacht is dit alles..
Toen braken mijn vliezen en brak de hel los. Ik kreeg een ww storm maar de ontsluiting ging niet super snel oid. Ik had echt helemaal geen pauze meer, dus gekozen voor een ruggenprik. Dit was na eerst lachgas (woon in buitenland) geprobeerd te hebben maar dat deed vrij weinig.
Helaas zat de ruggenprik niet goed en heb ik er vrij weinig aan gehad. De lachgas hielp wel om de tijd te vergeten. Uiteindelijk is de ruggenprik opnieuw gezet alleen toen had ik al persdrang en daar helpt hij niet tegen. Anderhalf uur persww weg moeten zuchten maar dankzij de lachgas leek het voor mij maar 10 min.
De bevalling is wel snel gegaan, ontsluiting 7 uur en maar 20 min geperst (1ste kindje) geen noemenswaardige schade van onderen.
Ik had me van tevoren echt ingesteld op zo natuurlijk mogelijk bevallen, wilde echt geen ruggenprik. Tja het liep anders... Maakt het me iets uit? Nee ik kijk ondanks de heftigheid heel goed terug op het geheel en zou het zo weer doen. Ja het waren heftige uren, maar het was het zo waard.
Wel goed om te weten dat een ruggenprik dus ook niet zaligmakend is altijd helaas.
Toen braken mijn vliezen en brak de hel los. Ik kreeg een ww storm maar de ontsluiting ging niet super snel oid. Ik had echt helemaal geen pauze meer, dus gekozen voor een ruggenprik. Dit was na eerst lachgas (woon in buitenland) geprobeerd te hebben maar dat deed vrij weinig.
Helaas zat de ruggenprik niet goed en heb ik er vrij weinig aan gehad. De lachgas hielp wel om de tijd te vergeten. Uiteindelijk is de ruggenprik opnieuw gezet alleen toen had ik al persdrang en daar helpt hij niet tegen. Anderhalf uur persww weg moeten zuchten maar dankzij de lachgas leek het voor mij maar 10 min.
De bevalling is wel snel gegaan, ontsluiting 7 uur en maar 20 min geperst (1ste kindje) geen noemenswaardige schade van onderen.
Ik had me van tevoren echt ingesteld op zo natuurlijk mogelijk bevallen, wilde echt geen ruggenprik. Tja het liep anders... Maakt het me iets uit? Nee ik kijk ondanks de heftigheid heel goed terug op het geheel en zou het zo weer doen. Ja het waren heftige uren, maar het was het zo waard.
Wel goed om te weten dat een ruggenprik dus ook niet zaligmakend is altijd helaas.
vrijdag 23 maart 2012 om 20:20
vrijdag 23 maart 2012 om 20:20
Ik heb ook geen pijnstilling gehad, want mijn plan was om in het geboortecentrum te bevallen. Daar geven ze helaas helemaal niets. Mijn vliezen braken om 04.45 en vrij snel daarna kreeg ik weeën. Om 09 had ik al 4 cm, en mocht ik dus naar het geboortecentrum. Eenmaal daar aangekomen vond ik de pijn steeds heftiger worden. Om 12.00 heb ik iets voor de pijn gevraagd, maar dan moest ik dus van geboortecentrum naar het zkh (aan de andere kant van de gang), voordat ik wel aangekleed in de rolstoel zat was het 12.30, om 13.45 kreeg ik persdrang en om 14.00 is mijn zoon geboren. Niet zo gek dus dat ik het om 12.00 bijna niet meer trok, desondanks had ik toen pas 6 cm ontsluiting. Toen ik eenmaal in het zkh was, rond 12:45 kwam ik een weeënstrom terecht en een uur later had ik dus volledige ontsluiting.
Achteraf vind het niet jammer dat ik geen pijnstillig heb gehad. Ik heb daarna namelijk een enorme nabloeding gehad en moest in dolle paniek naar de OK om daar onder narcose te gaan. Dus was wel blij dat ik niet half stoned dat heb meegemaakt, of dat ik dus met ruggeprik in de OK had gelegen. Niet dat dat zo erg is, maar mijn bloedverlies was nogal heftig, dus ben blij dat ik dat niet bewust heb meegemaakt.
Ik vond trouwens de gewone weeén verschrikkelijk! Ik had namelijk rugweeën, dus heel veel pijn en moeite om een houding te vinden.
Achteraf vind het niet jammer dat ik geen pijnstillig heb gehad. Ik heb daarna namelijk een enorme nabloeding gehad en moest in dolle paniek naar de OK om daar onder narcose te gaan. Dus was wel blij dat ik niet half stoned dat heb meegemaakt, of dat ik dus met ruggeprik in de OK had gelegen. Niet dat dat zo erg is, maar mijn bloedverlies was nogal heftig, dus ben blij dat ik dat niet bewust heb meegemaakt.
Ik vond trouwens de gewone weeén verschrikkelijk! Ik had namelijk rugweeën, dus heel veel pijn en moeite om een houding te vinden.
