Zwanger
alle pijlers
Hoelang tussen geboorte baby en de rest vd wereld vertellen?
zondag 28 juli 2013 om 13:29
Ik ben bijna 7 maanden zwanger (1e) en vraag me toch iets af..
Ik heb van alle kraambezoek een lijstje met met mensen die ik als eerste wil bellen en aan mijn kraambed wil.
Dit zijn ouders, broers/zussen, mijn beste vriendin en twee vrienden van mijn man.
Maar wanneer bel je? Als ik bel verwacht ik dat ze gelijk langskomen, (niet mijn verwachting maar zo gaat dat gewoon onze omgeving).
Mijn man zegt dat hij denkt dat hij door de blijdschap gelijk wil bellen, en ik heb toch het gevoel dat het weer lekker is om de eerste uren met z'n 3-en te cocoonen, maar je bent ook trots en wil dat delen.
Uiteraard wel gelijk samen besproken dat we doen wat mij/ons op dat moment het beste lijkt.
En stel dat we wel direct bellen en ze dus langskomen, mis ik dan door de drukte geen belangrijke momenten?
Ik wil ook borstvoeding geven en dit goed opstarten, misschien wordt ik gehecht, dat wil ik toch ook niet in een volle kamer.
Dus.. Hoelang hebben jullie gewacht met vertellen en dat de mensen die je belde gelijk langskwamen voor een flitsbezoek aan je pasgeborene?
Ik heb van alle kraambezoek een lijstje met met mensen die ik als eerste wil bellen en aan mijn kraambed wil.
Dit zijn ouders, broers/zussen, mijn beste vriendin en twee vrienden van mijn man.
Maar wanneer bel je? Als ik bel verwacht ik dat ze gelijk langskomen, (niet mijn verwachting maar zo gaat dat gewoon onze omgeving).
Mijn man zegt dat hij denkt dat hij door de blijdschap gelijk wil bellen, en ik heb toch het gevoel dat het weer lekker is om de eerste uren met z'n 3-en te cocoonen, maar je bent ook trots en wil dat delen.
Uiteraard wel gelijk samen besproken dat we doen wat mij/ons op dat moment het beste lijkt.
En stel dat we wel direct bellen en ze dus langskomen, mis ik dan door de drukte geen belangrijke momenten?
Ik wil ook borstvoeding geven en dit goed opstarten, misschien wordt ik gehecht, dat wil ik toch ook niet in een volle kamer.
Dus.. Hoelang hebben jullie gewacht met vertellen en dat de mensen die je belde gelijk langskwamen voor een flitsbezoek aan je pasgeborene?
zondag 28 juli 2013 om 20:16
quote:cootjep schreef op 28 juli 2013 @ 20:13:
Jullie schrijven allemaal dat mensen kwamen kijken naar de baby.
Hoe zit dat met vasthouden van de baby? Wie wel en wie niet? Hoe reageerden mensen daar op, als je bijv. het kindje niet mogen vasthouden?
Ik ben benieuwd! Ik kan me nl. nu al levendig voorstellen dat niemand mijn kindje mag vasthouden
Ik zat hier laatst toevallig ook over na te denken en ik kan me juist weer niet voorstellen dat mensen mijn baby NIET zouden mogen vasthouden. De mensen die ik vroeg op bezoek zou vragen zijn gewoon allemaal nette mensen waarvan ik weet dat ze minimaal 1x per dag douchen en die het zelf zouden aangeven als ze iets hebben waardoor baby vasthouden niet zo'n goed idee is.
Maar misschien is dat onder invloed van hormonen allemaal heel anders.
Jullie schrijven allemaal dat mensen kwamen kijken naar de baby.
Hoe zit dat met vasthouden van de baby? Wie wel en wie niet? Hoe reageerden mensen daar op, als je bijv. het kindje niet mogen vasthouden?
Ik ben benieuwd! Ik kan me nl. nu al levendig voorstellen dat niemand mijn kindje mag vasthouden
Ik zat hier laatst toevallig ook over na te denken en ik kan me juist weer niet voorstellen dat mensen mijn baby NIET zouden mogen vasthouden. De mensen die ik vroeg op bezoek zou vragen zijn gewoon allemaal nette mensen waarvan ik weet dat ze minimaal 1x per dag douchen en die het zelf zouden aangeven als ze iets hebben waardoor baby vasthouden niet zo'n goed idee is.
Maar misschien is dat onder invloed van hormonen allemaal heel anders.
zondag 28 juli 2013 om 20:42
quote:cootjep schreef op 28 juli 2013 @ 20:13:
Jullie schrijven allemaal dat mensen kwamen kijken naar de baby.
Hoe zit dat met vasthouden van de baby? Wie wel en wie niet? Hoe reageerden mensen daar op, als je bijv. het kindje niet mogen vasthouden?
Ik ben benieuwd! Ik kan me nl. nu al levendig voorstellen dat niemand mijn kindje mag vasthouden
O ik was daar heel makkelijk in..
Iedereen die dat wilde mocht de baby vasthouden.
Jullie schrijven allemaal dat mensen kwamen kijken naar de baby.
Hoe zit dat met vasthouden van de baby? Wie wel en wie niet? Hoe reageerden mensen daar op, als je bijv. het kindje niet mogen vasthouden?
Ik ben benieuwd! Ik kan me nl. nu al levendig voorstellen dat niemand mijn kindje mag vasthouden
O ik was daar heel makkelijk in..
Iedereen die dat wilde mocht de baby vasthouden.
zondag 28 juli 2013 om 20:57
zondag 28 juli 2013 om 21:08
De dag van de bevalling mochten alleen onze moeder de baby vasthouden. Leek me meer als genoeg mensen aan zo'n net geboren baby. Dat is dus al de verloskundige, kraamhulp, mama, papa en 2 oma's. De dagen daarna mocht iedereen de baby vasthouden, maar ik deed weinig visite op een dag dus altijd rustig voor de baby. Met grote gezinnen was ik wel voorzichtiger, dan is het al druk genoeg denk ik voor een baby, om dan ook nog bij allerlei vreemde mensen te liggen leek me wel te druk.
zondag 28 juli 2013 om 21:08
zondag 28 juli 2013 om 21:33
Bij de eerste ben ik 's nachts om 2.26 bevallen en hebben we meteen onze ouders en broers gebeld en die zijn toen ook meteen 's nachts gekomen. Ze waren rond 3.30 in het zkh. Wij vonden dat super fijn omdat ik de GBS bacterie bij me droeg en daardoor koorts had gekregen moest hij meteen in de couveuse. Ik kon hem dus niet bij me houden en vond alle steun van de familie toen heel erg fijn.
We hadden trouwens wel met iedereen afgesproken wat ze wilde als ik 's nachts zou bevallen. En iedereen wilde ook 's nachts gebeld worden.
Bij de tweede wisten mijn schoonouders dat ik aan het bevallen was omdat zij op onze oudste moesten passen. Ik ben toen om 19.26 bevallen en weer hebben we meteen de opa's oma's broers en tantes gebeld en ook die zijn toen meteen gekomen.
Mijn man heeft toen eigenlijk meteen naar zijn ouders gebeld zodat onze oudste niet net in bed zou liggen en er weer uit zou moeten. Ze waren rond 20.15 in het zkh.
Eerst oudste kennis laten maken met zijn broertje en pas daarna mocht de rest erbij.
Bij de derde werd ik ingeleid en wisten beide ouders dat het die dag zou worden. Het inleiden lukte niet echt en om 18.30 heeft mijn man beide ouders gebeld omdat er nog weinig aan de hand was. We waren al vanaf 7.30 in het zkh en had nog geen weeen.
Ouders zaten al heel de dag in de stress haha. Om 21.06 bevallen en ook toen weer meteen iedereen gebeld en toen zijn ze ook weer meteen gekomen.
En ook toen weer de primeur voor de broertjes en daarna weer de rest.
Bij alle drie ben ik moeten blijven in het zkh. Bij de 1e 4 dagen en bij de 2e en 3e 2 dagen. Het voordeel daarvan is dat mensen echt tijdens het bezoekuur moeten komen. En wij al best veel bezoek daar ontvangen hadden en het dus de eerste dagen thuis lekker rustig was,
We hadden trouwens wel met iedereen afgesproken wat ze wilde als ik 's nachts zou bevallen. En iedereen wilde ook 's nachts gebeld worden.
Bij de tweede wisten mijn schoonouders dat ik aan het bevallen was omdat zij op onze oudste moesten passen. Ik ben toen om 19.26 bevallen en weer hebben we meteen de opa's oma's broers en tantes gebeld en ook die zijn toen meteen gekomen.
Mijn man heeft toen eigenlijk meteen naar zijn ouders gebeld zodat onze oudste niet net in bed zou liggen en er weer uit zou moeten. Ze waren rond 20.15 in het zkh.
Eerst oudste kennis laten maken met zijn broertje en pas daarna mocht de rest erbij.
Bij de derde werd ik ingeleid en wisten beide ouders dat het die dag zou worden. Het inleiden lukte niet echt en om 18.30 heeft mijn man beide ouders gebeld omdat er nog weinig aan de hand was. We waren al vanaf 7.30 in het zkh en had nog geen weeen.
Ouders zaten al heel de dag in de stress haha. Om 21.06 bevallen en ook toen weer meteen iedereen gebeld en toen zijn ze ook weer meteen gekomen.
En ook toen weer de primeur voor de broertjes en daarna weer de rest.
Bij alle drie ben ik moeten blijven in het zkh. Bij de 1e 4 dagen en bij de 2e en 3e 2 dagen. Het voordeel daarvan is dat mensen echt tijdens het bezoekuur moeten komen. En wij al best veel bezoek daar ontvangen hadden en het dus de eerste dagen thuis lekker rustig was,
zondag 28 juli 2013 om 21:47
1,2 en 4 mocht iedereen gelijk vasthouden. Ik nodigde alleen mensen uit die ik leuk vindt op bezoek natuurlijk dus uiteraard mochten die de baby vasthouden. Nummer 3 heeft heel lang in een couveuse gelegen en toen we hem vast mochten houden was dat eerst alleen man en ik. Pas veel later zijn oudere broertje en zusje, mijn moeder en schoonzusje en dat nog maar een enkel keertje. Pas toen hij na maanden thuis was mocht iedereen hem vasthouden.
zondag 28 juli 2013 om 21:53
Bij de eerste ging het allemaal niet zo soepel en heb ik door complicaties 5 dagen in het ziekenhuis gelegen. Kind zag geel en huilde ook veel. Ik nog vol hormonen en kon het echt niet hebben als iemand aan mijn kind kwam. Zeker niet als hij lag te slapen.
Maar durfde niks te zeggen. Uiteindelijk zag een verpleegkundige het en lag kind elk bezoekuur achter het glas in de tussenruimte, zgn vanwege de vele prikkels.
Nee zat niet zo best in mijn vel na de bevalling. Mijn kind hahahah kijken maar niet aankomen.
Bij de tweede ging dat allemaal wat makkelijker. Maar toen was de bevalling ook beter gegaan en zat ik zelf beter in mijn vel.
Maar durfde niks te zeggen. Uiteindelijk zag een verpleegkundige het en lag kind elk bezoekuur achter het glas in de tussenruimte, zgn vanwege de vele prikkels.
Nee zat niet zo best in mijn vel na de bevalling. Mijn kind hahahah kijken maar niet aankomen.
Bij de tweede ging dat allemaal wat makkelijker. Maar toen was de bevalling ook beter gegaan en zat ik zelf beter in mijn vel.
zondag 28 juli 2013 om 21:57
Waar ik trouwens ook een hekel aan had en wat ook iets is om over na te denken is het kraambezoek thuis.
Ooms en tantes die ik nooit zag wilde per se komen en dan bleven ze hangen want ja lang niet gezien en bijkletsen. Dus zati k daar s avonds om 11 uur nog mee terwijl ik s nachts geen oog dichtdeed vanwege een huilend kind.
Bezoek overdag kwam niemand uit vanwege werk. Dus daar ga je dan met je voornemen om alleen s ochtends en s middags bezoek te plannen.
Bij nummer 2 hebben we het al iets anders gedaan. Bewust vrije avonden plannen, meerdere mensen per bezoek en toch ook assertiever zijn (dat zijn we normaal niet zo dus iedereen loopt over ons heen) en zeggen dat we nu naar bed gaan. Bij de tweede heb je ook immers al een kind rondlopen voor wie er ook veel verandert.
Denk dat als we nummer 3 nog krijgen we het nog anders gaan doen.
Ooms en tantes die ik nooit zag wilde per se komen en dan bleven ze hangen want ja lang niet gezien en bijkletsen. Dus zati k daar s avonds om 11 uur nog mee terwijl ik s nachts geen oog dichtdeed vanwege een huilend kind.
Bezoek overdag kwam niemand uit vanwege werk. Dus daar ga je dan met je voornemen om alleen s ochtends en s middags bezoek te plannen.
Bij nummer 2 hebben we het al iets anders gedaan. Bewust vrije avonden plannen, meerdere mensen per bezoek en toch ook assertiever zijn (dat zijn we normaal niet zo dus iedereen loopt over ons heen) en zeggen dat we nu naar bed gaan. Bij de tweede heb je ook immers al een kind rondlopen voor wie er ook veel verandert.
Denk dat als we nummer 3 nog krijgen we het nog anders gaan doen.
zondag 28 juli 2013 om 22:14
Dat verschilt echt hoe je bevalling is verlopen. Bij mijn eerste zoon heb ik tegen mijn man gezegd dat hij moest gaan bellen omdat ik afgevoerd werd naar de ok. Ik wilde graag dat er iemand bij hem zou zijn. Afspraak was ook dat mijn familie pas thuis zou komen als de baby was geboren, maar ja door dat gedoe stond dus iedereen aan mijn bed s avonds, nadat ik 2 uur op de ok had gelegen met een bloeding die niet wilde stoppen. Ik was vooral blij voor hem dat hij niet al die tijd alleen had gezeten. Overigens hadden man en ik wel vantevoren afgesproken dat we sowieso zouden bellen als ik naar de ok zou moeten of als de bevalling totaal anders zou verlopen (bijvoorbeeld een keizersnede ofzo).
Bij de geboorte van mijn 2e zoon verliep het allemaal zo anders, dat ik zelf mijn ouders heb kunnen bellen. Omdat ik toen s nachts was bevallen hebben we afgesproken dat ze de volgende ochtend bij ons thuis zouden zijn samen met mijn schoonouders en mijn oudste zoon.
Bij de geboorte van mijn 2e zoon verliep het allemaal zo anders, dat ik zelf mijn ouders heb kunnen bellen. Omdat ik toen s nachts was bevallen hebben we afgesproken dat ze de volgende ochtend bij ons thuis zouden zijn samen met mijn schoonouders en mijn oudste zoon.
zondag 28 juli 2013 om 22:16
Bij de eerste brak het zweet me uit bij het idee dat al de kraamvisite mijn baby ook wilde vasthouden. Ik was daar eerlijk gezegd wel wat overdreven in maar dat kwam ook echt door de hormonen.
Toch waren die hormonen ook wel nuttig, ons meisje had erg geleden tijdens de bevalling en ik beschermde haar naderhand instinctief voor teveel prikkels. Dat gepluk aan haar door veel verschillende mensen vond ik vreselijk, laat staan dat iedereen haar ook nog eens omstebeurt wilde vasthouden alsof het een soort pakketje was, jak.
Het scheelt ook wel hoe mensen er zelf mee omgaan. Mijn moeder was heel veeleisend als het ging om vasthouden, wilde dat altijd binnen een paar minuten na aankomst als ze bij ons langskwam terwijl ik wat meer tijd nodig had om mijn baby los te laten. Zij hield helemaal geen rekening met mijn tempo en nam het ook heel persoonlijk op dat ze de baby niet meteen in haar handen geduwd kreeg, heel vervelend. Vooral omdat je wel wat anders aan je hoofd heb als je net bent bevallen. Je moet zelf nog zo wennen aan je moederrol en alle gevoelens die daarbij horen dan is het heel vervelend als je ook nog rekening moet houden met wat anderen van je willen.
Terwijl mijn vriendinnen en schoonzus het gewoon afwachtten tot ik het ze aanbood of ze mijn baby wilden vasthouden. Meestal vond ik dat dan juist heel leuk maar dat was echt omdat er dan geen druk achter zat, dat het niet werd opgeeisd. Ik kon gewoon zelf bepalen wanneer ik er aan toe was om mijn baby even los te laten en dan was het voor mij geen probleem.
Nu met de tweede was ik er iets minder moeilijk mee maar nog steeds vind ik het heel irritant als famillie vind dat ze het recht hebben om mijn pasgeboren baby vast te houden. Gelukkig heb ik er deze keer minder moeite mee om haar los te laten maar vind ik het ook makkelijker om te zeggen dat ik het even niet wil.
Toch waren die hormonen ook wel nuttig, ons meisje had erg geleden tijdens de bevalling en ik beschermde haar naderhand instinctief voor teveel prikkels. Dat gepluk aan haar door veel verschillende mensen vond ik vreselijk, laat staan dat iedereen haar ook nog eens omstebeurt wilde vasthouden alsof het een soort pakketje was, jak.
Het scheelt ook wel hoe mensen er zelf mee omgaan. Mijn moeder was heel veeleisend als het ging om vasthouden, wilde dat altijd binnen een paar minuten na aankomst als ze bij ons langskwam terwijl ik wat meer tijd nodig had om mijn baby los te laten. Zij hield helemaal geen rekening met mijn tempo en nam het ook heel persoonlijk op dat ze de baby niet meteen in haar handen geduwd kreeg, heel vervelend. Vooral omdat je wel wat anders aan je hoofd heb als je net bent bevallen. Je moet zelf nog zo wennen aan je moederrol en alle gevoelens die daarbij horen dan is het heel vervelend als je ook nog rekening moet houden met wat anderen van je willen.
Terwijl mijn vriendinnen en schoonzus het gewoon afwachtten tot ik het ze aanbood of ze mijn baby wilden vasthouden. Meestal vond ik dat dan juist heel leuk maar dat was echt omdat er dan geen druk achter zat, dat het niet werd opgeeisd. Ik kon gewoon zelf bepalen wanneer ik er aan toe was om mijn baby even los te laten en dan was het voor mij geen probleem.
Nu met de tweede was ik er iets minder moeilijk mee maar nog steeds vind ik het heel irritant als famillie vind dat ze het recht hebben om mijn pasgeboren baby vast te houden. Gelukkig heb ik er deze keer minder moeite mee om haar los te laten maar vind ik het ook makkelijker om te zeggen dat ik het even niet wil.
zondag 28 juli 2013 om 22:51
Wat fijn om hier wat ervaringen te lezen... Moet zelf binnen 4 weken bevallen van de eerste en dacht hier ook over na. Ik moet er iig niet aan denken dat ik een keizersnede onderga en terug kom van de uitslaapkamer en zie dat (schoon)moeder mijn kind in de armen heeft, terwijl ik hem zelf nog amper heb kunnen vasthouden! Dus ik wil sowieso (hoe ik ook beval) eerst tijd voor ons drieën hebben voor we de (schoon)ouders op de hoogte stellen. Daarna komt de rest wel aan de beurt.
Nog een punt om over na te denken: hoe doen we dat met het vasthouden van ons kindje door oudere nichtjes en neefjes? (oudste is 7, en zal zeker vinden dat zij de baby mag vasthouden). Wij willen dit dus pertinent niet tot hij wat ouder is. Maar hoe krijgen we ouders en oma zover dat zij dit ook accepteren?
Nog een punt om over na te denken: hoe doen we dat met het vasthouden van ons kindje door oudere nichtjes en neefjes? (oudste is 7, en zal zeker vinden dat zij de baby mag vasthouden). Wij willen dit dus pertinent niet tot hij wat ouder is. Maar hoe krijgen we ouders en oma zover dat zij dit ook accepteren?
zondag 28 juli 2013 om 22:55
Ik ben in avond bevallen met een keizersnede. Wel iedereen gebekd en gesmsd, maar door complicaties was ik zelf pas uren later bij zoon en vriend op de kamer. Had er niet aan moeten denken dat de hele kamer vol had gestaan. De volgende dagen bezoek van familie en beste vriendin in het ziekenhuis en thuis kwam het rustig op gang
Schoonouders hebben hem direct even vastgehouden, maar verder niet zo veel mensen hoor. Weer moesten eerst nog aan elkaar wennen en meestal lag hij te slapen. Ga het nu bij de tweede ook weer zo doen. Alhoewel. .... de bevalling hopelijk wel iets anders. Maar da's een ander topic
Schoonouders hebben hem direct even vastgehouden, maar verder niet zo veel mensen hoor. Weer moesten eerst nog aan elkaar wennen en meestal lag hij te slapen. Ga het nu bij de tweede ook weer zo doen. Alhoewel. .... de bevalling hopelijk wel iets anders. Maar da's een ander topic
zondag 28 juli 2013 om 23:00
quote:cootjep schreef op 28 juli 2013 @ 20:13:
Jullie schrijven allemaal dat mensen kwamen kijken naar de baby.
Hoe zit dat met vasthouden van de baby? Wie wel en wie niet? Hoe reageerden mensen daar op, als je bijv. het kindje niet mogen vasthouden?
Ik ben benieuwd! Ik kan me nl. nu al levendig voorstellen dat niemand mijn kindje mag vasthouden
Naaste familie waar we goed contact mee hebben mochten vast houden heel even ze lag voor al bij mij
Vrienden en verdere familie wou ik tot een maand of 2 a 3 zoizo niet dat haar aanraakte. En ze heeft zelf ook geen behoefte aan vreemden alleen wie ze vaker in de maand week ziet accepteerd ze;) nu 1 jaar oud
Jullie schrijven allemaal dat mensen kwamen kijken naar de baby.
Hoe zit dat met vasthouden van de baby? Wie wel en wie niet? Hoe reageerden mensen daar op, als je bijv. het kindje niet mogen vasthouden?
Ik ben benieuwd! Ik kan me nl. nu al levendig voorstellen dat niemand mijn kindje mag vasthouden
Naaste familie waar we goed contact mee hebben mochten vast houden heel even ze lag voor al bij mij
Vrienden en verdere familie wou ik tot een maand of 2 a 3 zoizo niet dat haar aanraakte. En ze heeft zelf ook geen behoefte aan vreemden alleen wie ze vaker in de maand week ziet accepteerd ze;) nu 1 jaar oud
zondag 28 juli 2013 om 23:08
@beanie72
Je moet er inderdaad niet aan denken dat anderen je kindje al hebben vastgehouden en jij niet terwijl jij het 9 maanden in je hebt gedragen,
Daar ligt ook een hele belangeijke taak bij je partner. Ik had ook een KS en mijn vriend had onze dochter de hele tijd vast todat ik uit de verkoever kwam. Mijn moeder wilde haar ook vasthouden maar mijn vriend zei dat hij vond dat ze eerst door de moeder zou moeten worden vastgehouden en pas daarna door de oma's en zei alleen maar "eerst door haar eigen moeder". Door zijn vastberaden antwoord ontstond er geen discussie. Mijn moeder is daar nog steeds niet over te spreken maar ik ben erg dankbaar dat hij dit zo assertief aanpakte.
Je moet er inderdaad niet aan denken dat anderen je kindje al hebben vastgehouden en jij niet terwijl jij het 9 maanden in je hebt gedragen,
Daar ligt ook een hele belangeijke taak bij je partner. Ik had ook een KS en mijn vriend had onze dochter de hele tijd vast todat ik uit de verkoever kwam. Mijn moeder wilde haar ook vasthouden maar mijn vriend zei dat hij vond dat ze eerst door de moeder zou moeten worden vastgehouden en pas daarna door de oma's en zei alleen maar "eerst door haar eigen moeder". Door zijn vastberaden antwoord ontstond er geen discussie. Mijn moeder is daar nog steeds niet over te spreken maar ik ben erg dankbaar dat hij dit zo assertief aanpakte.
maandag 29 juli 2013 om 15:20
quote:ladytruckster schreef op 28 juli 2013 @ 13:45:
Wanneer je bevallen bent is het toch nog tijd genoeg om hier over na te denken?
Wie weet wat er tijdens de bevalling gebeurd,waardoor je helemaal geen zin hebt mensen aan je bed te hebben?
En misschien is het je zo meegevallen dat je ze meteen wil bellen,maar dat zou ik gewoon op dat moment bepalen.
Niet iets om je nu al druk over te gaan maken dus?
Volgens mij is het heel slim om dit wel samen te bespreken, juist voor je bevalt. Dat hoeft nog geen wet gebeiteld in steen te worden, maar wel waar je denkt dat je je prettig bij voelt.
Wij hadden afgesproken dat, wat er ook zou gebeuren, niet een van ons zou gaan bellen voordat we dat samen hadden afgesproken.
We wisten dat het een KS zou worden, dus toen werd de afspraak: eerst even met zijn 3-en, dan zien we wel. Toen ik een klein uur terug was van de narcosekamer (ook midden in de nacht trouwens) hebben we onze ouders gebeld met de mededeling dat ze over een uur hartelijk welkom waren. Zus wist dat ik in het ziekenhuis lag, maar kon zonder man en met drie kinderen niet weg.
Andere broer en zus hebben we gesmst.
Wanneer je bevallen bent is het toch nog tijd genoeg om hier over na te denken?
Wie weet wat er tijdens de bevalling gebeurd,waardoor je helemaal geen zin hebt mensen aan je bed te hebben?
En misschien is het je zo meegevallen dat je ze meteen wil bellen,maar dat zou ik gewoon op dat moment bepalen.
Niet iets om je nu al druk over te gaan maken dus?
Volgens mij is het heel slim om dit wel samen te bespreken, juist voor je bevalt. Dat hoeft nog geen wet gebeiteld in steen te worden, maar wel waar je denkt dat je je prettig bij voelt.
Wij hadden afgesproken dat, wat er ook zou gebeuren, niet een van ons zou gaan bellen voordat we dat samen hadden afgesproken.
We wisten dat het een KS zou worden, dus toen werd de afspraak: eerst even met zijn 3-en, dan zien we wel. Toen ik een klein uur terug was van de narcosekamer (ook midden in de nacht trouwens) hebben we onze ouders gebeld met de mededeling dat ze over een uur hartelijk welkom waren. Zus wist dat ik in het ziekenhuis lag, maar kon zonder man en met drie kinderen niet weg.
Andere broer en zus hebben we gesmst.
maandag 29 juli 2013 om 15:23
Ik vraag me wel eens af hoe ik dit moet gaan doen later. Mijn ouders moeten of een lange dag rijden, of in het vliegtuig stappen. En ik wil perse dat mijn vader mijn baby als eerste ziet (op mij en mijn vriend na dan). Ga ik hem bellen als het begint, of als de baby er is (en dan eidereen een dag op afstand houden) of laat ik hem gewoon de maand rondom de uitgerekende datum naar mij komen.
maandag 29 juli 2013 om 15:30
Ik het zkh bevallen om 00.40 uur ( zonder medische indicatie trouwens ) Bv geven, douchen, genieten met zn 3en. Omstreeks 02.30 uur ouders gebeld. Omstreeks 06.00 uur thuis ( moesten nog even blijven omdat temp zoon laag was ) om 10.00 uur eerste bexoek de opa s en oma s en schoonzus. Kort daarna massa sms vrienden eruit en de eerste kwamen pas de dag erna. Ik was vrij fit en vond het prima gaan zo. Cocoonen met zn drieen deden we s morgens tot 10 00 savonds en s nachts ik vond visite juist wel leuk
maandag 29 juli 2013 om 15:32
Bij de eerste ben ik om 00.05 uur bevallen, redelijk snel gebeld erna eigenlijk. Maar verder niemand naar het ziekenhuis gekomen. Achteraf had ik mijn ouders graag willen zien, maar hey, het was midden in de nacht.
Bij de 2e heb ik heel snel mijn moeder gebeld (mijn vader is inmiddels overleden) en verteld dat onze dochter naar haar vernoemd was. Toen mijn moeder in de verloskamer haar kleindochter vast had, belde toevallig mijn beste vriendin om te vragen hoe het met de dikke buik was.
Ik heb toen wel opgenomen en verteld dat we een klein mini meisje net hadden ontmoet. En toen moesten we allebei heel heel heel hard huilen. In alle gevallen voelde het goed om het zo te doen.
Zoon is daarna door mijn moeder van het kdv gehaald om zijn zusje te komen bewonderen. Magisch moment.
Bij de 2e heb ik heel snel mijn moeder gebeld (mijn vader is inmiddels overleden) en verteld dat onze dochter naar haar vernoemd was. Toen mijn moeder in de verloskamer haar kleindochter vast had, belde toevallig mijn beste vriendin om te vragen hoe het met de dikke buik was.
Ik heb toen wel opgenomen en verteld dat we een klein mini meisje net hadden ontmoet. En toen moesten we allebei heel heel heel hard huilen. In alle gevallen voelde het goed om het zo te doen.
Zoon is daarna door mijn moeder van het kdv gehaald om zijn zusje te komen bewonderen. Magisch moment.
maandag 29 juli 2013 om 16:10
quote:cootjep schreef op 28 juli 2013 @ 20:13:
Jullie schrijven allemaal dat mensen kwamen kijken naar de baby.
Hoe zit dat met vasthouden van de baby? Wie wel en wie niet? Hoe reageerden mensen daar op, als je bijv. het kindje niet mogen vasthouden?
Ik ben benieuwd! Ik kan me nl. nu al levendig voorstellen dat niemand mijn kindje mag vasthouden
Bij mijn eigen familie was ik de laatste die een kind kreeg. Mijn oudste zus was de eerste, jaren geleden al weer, en die zat het eerste jaar werkelijk BOVENOP haar kind, je mocht er amper naar kijken.
Ik had me dus zeer stellig voorgenomen dat anders te doen, wat ik daar ook bij mocht voelen, omdat ik zo goed wist hoe het voor de grootouders en tantes en ooms voelt als het niet mag.
Midden in de nacht, paar uurtjes na de geboorte, heeft niemand anders Kazkind vastgehouden dan man en ik, maar de volgende dag op kraamvisite mocht Kazkind (met mate, dus niet iedereen kwam gelijk aan de beurt) al door anderen vastgehouden worden.
Aangezien ik nog onder de morfine zat had ik er ook totaaaaaaal geen problemen mee
Jullie schrijven allemaal dat mensen kwamen kijken naar de baby.
Hoe zit dat met vasthouden van de baby? Wie wel en wie niet? Hoe reageerden mensen daar op, als je bijv. het kindje niet mogen vasthouden?
Ik ben benieuwd! Ik kan me nl. nu al levendig voorstellen dat niemand mijn kindje mag vasthouden
Bij mijn eigen familie was ik de laatste die een kind kreeg. Mijn oudste zus was de eerste, jaren geleden al weer, en die zat het eerste jaar werkelijk BOVENOP haar kind, je mocht er amper naar kijken.
Ik had me dus zeer stellig voorgenomen dat anders te doen, wat ik daar ook bij mocht voelen, omdat ik zo goed wist hoe het voor de grootouders en tantes en ooms voelt als het niet mag.
Midden in de nacht, paar uurtjes na de geboorte, heeft niemand anders Kazkind vastgehouden dan man en ik, maar de volgende dag op kraamvisite mocht Kazkind (met mate, dus niet iedereen kwam gelijk aan de beurt) al door anderen vastgehouden worden.
Aangezien ik nog onder de morfine zat had ik er ook totaaaaaaal geen problemen mee
