Hoelang tussen geboorte baby en de rest vd wereld vertellen?

Zoon was een huilbaby en al had iemand hem (bij wijze van spreken hé ) meegenomen, ik had het prima gevonden. Duwde zoon bijna in de armen van de visite.



Maar dochter...................... ik vond het al "erg" dat man haar af en toe ook vast wilde houden. Kind hoorde bij mij.....

verschrikkelijke moederkloek was ik

quote:sparood2010 schreef op zondag 28 juli 2013 22:14 Dat verschilt echt hoe je bevalling is verlopen. Bij mijn eerste zoon heb ik tegen mijn man gezegd dat hij moest gaan bellen omdat ik afgevoerd werd naar de ok. Ik wilde graag dat er iemand bij hem zou zijn. Afspraak was ook dat mijn familie pas thuis zou komen als de baby was geboren, maar ja door dat gedoe stond dus iedereen aan mijn bed s avonds, nadat ik 2 uur op de ok had gelegen met een bloeding die niet wilde stoppen. Ik was vooral blij voor hem dat hij niet al die tijd alleen had gezeten. Overigens hadden man en ik wel vantevoren afgesproken dat we sowieso zouden bellen als ik naar de ok zou moeten of als de bevalling totaal anders zou verlopen (bijvoorbeeld een keizersnede ofzo).

Bij de geboorte van mijn 2e zoon verliep het allemaal zo anders, dat ik zelf mijn ouders heb kunnen bellen. Omdat ik toen s nachts was bevallen hebben we afgesproken dat ze de volgende ochtend bij ons thuis zouden zijn samen met mijn schoonouders en mijn oudste zoon.



Klinkt als mijn eerste bevalling. Inclusief het voorbespreken en het bellen en iemand bij vriend laten wachten:)

Jouw tweede bevalling klinkt een stuk relaxter. Ik bestel ook zo'n tweede bevalling;)

hier bevallen om 5:45u in de ochtend. Omdat de kleine het niet heel lekker deed, er een kinderarts bij moest komen, en we geen idee hadden wanneer en hoe laat we naar huis zouden gaan, heeft het een paar uur geduurd voor we familie belden. Vervolgens is eind van de middag een plukje schoonfamilie gekomen, en 's avonds het plukje mijn familie en liefste dinnen. Dit voornamelijk omdat een stel de volgende dag op vakantie zouden gaan, en ik ze toch heel graag aan zoonlief wilde voorstellen.



Zoonlief had het te koud, en lag met een kruik in een wiegje. Daardoor geen vasthoudstrijd gestreden die eerste dag in het ziekenhuis. In de kraamweek zijn de naasten nog maals (en nogmaals, en nogmaals voor de oma's ) langsgeweest, en toen mocht er ook vastgehouden worden.

Ik heb gewacht tot ik gehecht was, toen hebben we onze ouders en zussen gebeld. Ik ben 's ochtends om 9.45 bevallen en mijn ouders en schoonouders waren er einde van de middag geloof ik. Iedereen die op kraambezoek kwam, mocht de baby wel vasthouden, ik had daar geen moeite mee. Maar dat kan ook komen omdat ze een huilbaby was (dus net wat lelytjevandalen zegt )

Dochter is om 00.30 uur geboren. Mijn moeder was erbij tijdens de weeen in het ziekenhuis en heb ik weggestuurd toen ik mocht gaan persen. Toen ik een beetje was opgeknapt (lees gehecht)kwam ze kijken samen met mijn vader denk een klein uurtje nadat dochter geboren was. Was niet helemaal de planning (sowieso dat ze aanwezig zou zijn) maar ik vond het ook niet erg. De rest van de naaste familie kreeg ik pas de volgende dag eind van de middag. We hebben wel gelijk iedereen gebeld of een whats app gestuurd we ploften zowat uit elkaar van blijdschap

Oh en iedereen mocht haar vasthouden, vond ik geen probleem. Ook gaf ik gewoon borstvoeding waar de visite bijzat. Eigenlijk best een makkelijk kraamvrouw als ik erop terugkijk Ik heb ook geen mensen gehad die lang bleven zitten. De meeste kregen kopje koffie/thee met een beschuit, baby vasthouden en na een klein uurtje waren ze weer weg. Ideaal.

Wat goed om jullie verhalen te lezen! Heel fijn! Ik denk ook: het komt zoals het komt. Maar manlief influisteren kan geen kwaad

Dank jullie wel!