Hoelang tussen geboorte baby en de rest vd wereld vertellen?

28-07-2013 13:29 132 berichten
Ik ben bijna 7 maanden zwanger (1e) en vraag me toch iets af..



Ik heb van alle kraambezoek een lijstje met met mensen die ik als eerste wil bellen en aan mijn kraambed wil.

Dit zijn ouders, broers/zussen, mijn beste vriendin en twee vrienden van mijn man.



Maar wanneer bel je? Als ik bel verwacht ik dat ze gelijk langskomen, (niet mijn verwachting maar zo gaat dat gewoon onze omgeving).



Mijn man zegt dat hij denkt dat hij door de blijdschap gelijk wil bellen, en ik heb toch het gevoel dat het weer lekker is om de eerste uren met z'n 3-en te cocoonen, maar je bent ook trots en wil dat delen.

Uiteraard wel gelijk samen besproken dat we doen wat mij/ons op dat moment het beste lijkt.



En stel dat we wel direct bellen en ze dus langskomen, mis ik dan door de drukte geen belangrijke momenten?

Ik wil ook borstvoeding geven en dit goed opstarten, misschien wordt ik gehecht, dat wil ik toch ook niet in een volle kamer.



Dus.. Hoelang hebben jullie gewacht met vertellen en dat de mensen die je belde gelijk langskwamen voor een flitsbezoek aan je pasgeborene?
Hier midden in de nacht bevallen.

Om 7 uur 's ochtends ouders en broer gebeld.

Later op de ochtend vrienden gesmst.

Toen een paar uur geslapen en gerust en begin van de middag ouders op bezoek. Later in middag broer 1 en 's avonds broer 2.

Overig bezoek pas na een paar dagen.

Hebben het moment van bellen laten afhangen van hoe de bevalling ging en gaan dat bij de tweede weer doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Maleficent schreef op 28 juli 2013 @ 14:18:

Uit een soort oergevoel wilde ik zo graag mijn moeder snel zien, heel raar was dat.



Heel herkenbaar!



Mijn ouders waren al in het ZH aanwezig toen ik aan het persen was (in de koffiekamer) en toen ik et eventjes heel zwaar had heb ik man gevaagd om mijn ouders even om het hoekje te laten komen kijken.

Een kus van mijn moeder en begripvol oogcontact met mijn vader gaf me precies de goede moed om weer door te gaan. Ze waren dus hooguit een minuutje binnen geweest, maar gaf mij enorm veel morele steun.

De band tussen mijn man en mijn ouders is gelukkig ook heel erg goed, dus die vond het ook prettig.
Alle reacties Link kopieren
Prima idee om te wachten tot na de bevalling. Het kan ook minder goed met je gaan en dan zit je echt niet op bezoek te wachten waarschijnlijk. Laat het gewoon gebeuren.
quote:marseille schreef op 28 juli 2013 @ 14:10:

@dino je zus werd gehecht in de verloskamer met het kraambezoek als toeschouwers? Nou verlies je wel veel van je schaamte bij zon bevalling, maar ik zou me toch heel opgelaten voelen. Mijn familie zou niet eens naar binnen durven als ik gehecht zou worden, dus daar hoef ik niet bang voor te zijn.



Schoonzus, en ja klopt.

Moet ik zeggen dat ze sowieso weinig schaamte heeft, maar achteraf zei ze dat het door de adrenaline kwam en ze het eigenlijk niet door had.
Alle reacties Link kopieren
quote:isisVG schreef op 28 juli 2013 @ 14:23:



Mijn ouders waren al in het ZH aanwezig toen ik aan het persen was (in de koffiekamer) en toen ik et eventjes heel zwaar had heb ik man gevaagd om mijn ouders even om het hoekje te laten komen kijken.

Een kus van mijn moeder en begripvol oogcontact met mijn vader gaf me precies de goede moed om weer door te gaan. Ze waren dus hooguit een minuutje binnen geweest, maar gaf mij enorm veel morele steun.





Dat is ook wel heel bijzonder

Bij mij waren mijn ouders er als eerste bij toen de 2e geboren werd, maar bij de 1e niet. En dat vond ik heel moeilijk (wel te begrijpen, het was 10 uur 's morgens toen baby er was, en mijn vader was op het werk). Maar ik had nog nooit zoiets heftigs meegemaakt qua pijn en emotie en ik wilde zo graag mijn moeder zien. Ik verlangde echt naar haar. Alsof ik weer even kind was, zoals mijn moeder vroeger voor me zorgde als ik ziek was.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
Toen mijn kleindochter geboren werd hadden mijn dochter en ik afgesproken dat ze ons pas zou bellen als het kindje er was.Ik vond het geen fijn idee als ik zou weten dat ze aan het bevallen was, en zij vond het ook rustiger zo.

Mijn man en ik waren een weekendje naar Brussel, een maand voor de uitgerekende datum, en op zondagochtend 6 uur werden we wakker gebeld. We hadden een gezonde kleindochter.

Nog wel even lekker ontbeten en op weg naar huis. Onderweg nog even in een stad die koopzondag had wat piepkleine kleertjes gekocht, en om een uur smiddags konden we de kleindochter begroeten.
Wees jezelf, er zijn al anderen genoeg
Alle reacties Link kopieren
Ik beviel in het ziekenhuis. Toen we te horen kregen wat de verwachting was dat ik mocht gaan persen hebben we mijn ouders en schoonouders gebeld. We gingen er vanuit dat na een uurtje de baby er wel zou zijn. Familie was naar het ziekenhuis gekomen, uiteindelijk heeft het 3,5 uur geduurd en al die tijd hebben ze gewacht. Omdat ze niet meer naar huis wouden.



Toen ons zoontje geboren was is mijn man de gang op gegaan om te vertellen dat hij gezond geboren was en na het hechten/wassen zijn mijn ouders, schoonmoeder en schoonzus even binnen geweest. Toen gauw naar huis want het was 3.30 ofzo.



Dag later is de rest van mijn schoonfam geweest, een paar dagen na thuiskomst mijn kraamvisite.
Alle reacties Link kopieren
quote:enya29 schreef op 28 juli 2013 @ 13:42:

Je gaat toch niet bellen voor je gehecht bent?

Even momentje voor jullie. Ik zou pas bellen als je weer beetje fatsoenlijk bij ligt. Met het kind aangekleed en als de eerste BV gelukt is. Ze wachten maar een paar uur.



Je kunt toch ook altijd zeggen vanaf welk tijdstip ze welkom zijn. Van die mensen die de hele familie om zich heen hebben als ze bevallen. Moet er niet aan denken.



Ik zou het inderdaad af laten hangen van je eigen behoefte op dat moment. Het hangt helemaal af van hoe de situatie is, hoe de geboorte ging, hoe je je voelt, wat voor band je met wie hebt, etc. Niemand hoeft een net bevallen vrouw te vertellen wat ze "moet", hoor... kijk maar lekker waar je dan zin in hebt! (Of waar je geen zin in hebt :P)



Zelf had ik drie makkelijke thuisbevallingen (niet eens sprake van hechten of iets dergelijks), maar ik was na de geboortes gewoon niet zo bezig met de buitenwereld. Wel heerlijk genoten met het gezin. En toen in de avond schoonouders gebeld. Die hier trouwens heel veel begrip voor hadden, want schoonmoeder had al vaker gezegd dat je alleen kraamvisite moet ontvangen als je daar zin in hebt en dat je als bevallen vrouw gewoon van je gezin mag genieten.
Alle reacties Link kopieren
quote:isisVG schreef op 28 juli 2013 @ 14:23:

[...]





Heel herkenbaar!



Mijn ouders waren al in het ZH aanwezig toen ik aan het persen was (in de koffiekamer) en toen ik et eventjes heel zwaar had heb ik man gevaagd om mijn ouders even om het hoekje te laten komen kijken.

Een kus van mijn moeder en begripvol oogcontact met mijn vader gaf me precies de goede moed om weer door te gaan. Ze waren dus hooguit een minuutje binnen geweest, maar gaf mij enorm veel morele steun.

De band tussen mijn man en mijn ouders is gelukkig ook heel erg goed, dus die vond het ook prettig.Ontroerend!
Alle reacties Link kopieren
Hier een bevalling die niet helemaal goed ging...gigantisch veel bloedverlies...waardoor hb op 3,4 kwam...(heel laag dus) en zoon die gelijk naar de IC moest (langdurig gebroken vliezen)

Zoon is tegen etenstijd geboren...vriend heeft die avond een keer ouders en schoonouders gebeld...ik heb mijn ouders en broer de volgende ochtend gebeld.

Bezoek kwam een aantal dagen later...geloof vriendin op dag 4-5 schoonouders dag 6-7 en mijn ouders op dag 8...toen we net uit het zhuis waren...

Geboortekaartjes na 2 weken ofzo verstuurd...

Op de IC mocht niet eens bezoek komen..en ik wilde zoon pas laten zien als alle toeters en bellen weg waren...
Heerlijk lijkt me dat, om eerst even samen enkele uurtjes te cocoonen voor je de familie belt. Ik zou er zelf ook niet veel behoefte aan hebben om direct de (schoon)familie aan het ziekenhuisbed te hebben. Maar goed, ik vind dat dit toch écht aan mijn vriendin is, zij bevalt en zij zal bepalen of ze wel of geen behoefte heeft aan het bezoek snel na de bevalling.



Ligt er een beetje aan hoe de bevalling gaat, op welk tijdstip ook. En ik denk dat je altijd nog kunt zeggen als je belt dat je liever een paar uur wacht, of tot de ochtend wacht ofzo, voor het bezoek over de vloer komt.



Als ik zelf de zeggenschap zou hebben, dan zou ik een middag/avond/nachtbevalling er de nacht over willen laten gaan voor je de familie inlicht. Beval je (vroeg) in de ochtend, zou ik na het middaguur bellen voor een bezoek dezelfde nadmiddag.
Alle reacties Link kopieren
Hier pas de volgende dag gebeld naar ouders, onze dochter is om 23.54 geboren. 's Ochtends om 8 uur hebben we ze het goede nieuws verteld. Daarna een sms naar de vrienden. We hebben ze niet verteld dat we in het ziekenhuis waren maar de vrienden wisten het omdat ik een thee drink afspraak af had gezegd met een (achteraf) vreemde sms.
Wij hadden ook bedacht dat onze oudste als eerste bij zijn broertje mocht zijn.



We hebben na de bevalling gebeld en ook de peetoom en tante. Tegen hen zeiden we dat we het liefste hadden dat ze de volgende morgen zouden komen omdat het al laat was en het druk was in het ziekenhuis dus het kon nog wel even duren voor ik gehecht ed was. Plus dat onze oudste als eerste op bezoek zou komen.



Half uurtje later verpleegkundige op de verloskamer me de mededeling dat er bezoek met kind was. Wij dachten dat het onze oudste was maar wie komt er binnen? de peetoom met vriendin en kinderen.Wist niet meer hoe ik het had. Dus bedenk heel goed wie je belt en wanneer.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend had gedurende de dag updates doorgesmst naar mijn ouders en schoonouders. Na de geboorte kreeg ik een enorme bloeding, pas toen duidelijk was dat ik toch geen operatie nodig had heeft hij gebeld om te zeggen dat onze dochter geboren was. Ouders en schoonouders zijn toen meteen naar het ziekenhuis gekomen (half uurtje rijden ongeveer). Ik moest toen nog gehecht en gewassen worden. Ouders en schoonouders hebben dus nog een poosje in de koffiekamer moeten wachten. Ze zagen ons toen we van de verloskamer naar de kraamafdeling gingen. Ze zijn toen heel even mee geweest naar de kraamafdeling, maar zijn na vijf of tien minuten ook weer weg gegaan. Het was toen inmiddels 22.00u geweest, dus niet echt meer bezoektijd. Vriend is nog tot twaalf uur bij ons gebleven en is toen naar huis gegaan.



Echt tijd met zijn drieen hebben we dus niet gehad. Dochter werd meteen bij me weggehaald omdat ze door de kinderarts onderzocht moest worden ivm medicijngebruik van mij tijdens de zwangerschap en ontlasting in het vruchtwater. Daarna kreeg ik dus die bloeding en kon ze ook niet bij me liggen. Mocht er ooit een tweede komen dan zou ik dat heel graag anders willen. Tijdens de kraamweek viel dochter te veel af en is ze weer opgenomen in het ziekenhuis waar ze sondevoeding kreeg. Ook in de kraamweek dus geen rust, maar heen en weer geren naar het ziekenhuis. Het was dus niet zoals ik me voorgesteld had, maar ik heb het bij mensen in mijn omgeving nog vele malen erger gezien.
Ik beviel midden in de nacht, het ging super snel.



We hadden niemand verteld dat het begonnen was, en niemand had verwacht dat ik ook daadwerkelijk op de uitgerekende zou bevallen, dus het was heerlijk rustig.

Toen zoontje (4:30) er was onze ouders en mijn beste vriendin een sms gestuurd.

Om 07h mijn opa en oma gebeld en een andere goede vriendin.



Het eerste bezoek kwam pas die avond (mijn ouders), en de volgende middag mijn schoonouders. Pas daarna de rest.
Alle reacties Link kopieren
Bij mijn oudste neefje was ik er trouwens voor zijn opa en oma (schoonouders van mijn zus). Dat vonden zij helemaal niet leuk.
We hebben dus uren met z'n 3tjes gehad, kan ik iedereen aanraden!
Alle reacties Link kopieren
Weet je geen mens zal het erg vinden als je vraagt of ze even willen wachten met op bezoek komen
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
Alle reacties Link kopieren
Hier bevallen om 7 uur.. Uur daarna gebeld dat het er was en ouders rond 3 uur laten komen.



Ik lag al twee weken in het ziekenhuis ivm zwangerschapsvergiftiging en had veel bloed verloren na de bevalling. Man had een dag niet geslapen dus we hadden er beide niet gelijk behoefte aan.



Dit hebben we een paar weken erna wel op ons bordje gekregen van schoonouders. Die hadden verwacht gelijk te mogen komen en vonden het belachelijk dat ze pas smiddags mochten komen.... Maar goed die vonden op dat moment wel meer belachelijk, maar neem haar dit nog steeds kwalijk.
quote:cupcakegirl schreef op 28 juli 2013 @ 14:49:

Wij hadden ook bedacht dat onze oudste als eerste bij zijn broertje mocht zijn.



We hebben na de bevalling gebeld en ook de peetoom en tante. Tegen hen zeiden we dat we het liefste hadden dat ze de volgende morgen zouden komen omdat het al laat was en het druk was in het ziekenhuis dus het kon nog wel even duren voor ik gehecht ed was. Plus dat onze oudste als eerste op bezoek zou komen.



Half uurtje later verpleegkundige op de verloskamer me de mededeling dat er bezoek met kind was. Wij dachten dat het onze oudste was maar wie komt er binnen? de peetoom met vriendin en kinderen.Wist niet meer hoe ik het had. Dus bedenk heel goed wie je belt en wanneer.Da's dus ook precies een beetje mijn 'angst'. Maar goed, ik vind het dus lastig in te schatten of ik mijn omgeving goed inschat of dat ik teveel in doemscenario's denk.
Ik werd in alle vroegte gebeld door mijn zoon dat ik oma was geworden. Heb hem met schoondochter laten overleggen wanneer ik mocht komen kijken. Ik was binnen een kwartier met eerste cadeautjes in het ziekenhuis toen het telefoontje kwam wanneer ik welkom was. Schoondochter had nog niet gedoucht maar had daar geen problemen mee. Ik zou zeggen, afspreken met ouders en verdere familie wanneer je zelf zover bent dat je bezoek wil ontvangen.
Alle reacties Link kopieren
Twee keer midden in de nacht bevallen. Bij de eerste poliklinisch, bij de tweede een (gedwongen) thuisbevalling met complicaties. Bij de eerste hebben we 's nachts wel de ouders ingelicht, maar die zijn de volgende dag pas gekomen. Eerst wij midden in de nacht naar huis met kersverse baby. Had er niet aan moeten denken dat het kot dan al vol zou zitten. Bij de tweede ging het absoluut niet zoals gepland en hebben we iedereen pas 's ochtends gebeld omdat we niemand midden in de nacht bang wilden maken (alles goed afgelopen trouwens). Wel hebben we ook vooraf met de oma's en opa's afgesproken dat onze dochter als eerste bij de nieuwe aanwinst mocht komen kijken. Ik wilde heel graag een gezinsmomentje voor ons vieren. Heb zelfs als een Kenau gezegd dat ze niet in de maxi cosi mochten gluren wanneer we thuis zouden komen uit het ziekenhuis. Maakte me daar van te voren erg druk over. Uiteindelijk liep alles anders, maar het gezinsmomentje hebben we wel gehad!
Alle reacties Link kopieren
Bij de jongste heb ik een keizersnede gehad. Ik werd na de operatie op de IC 'gelegd' (weekend). Na 4 uur zag ik pas mijn kind. Ze waren vergeten waar ik lag. Toen ik mijn meisje voor het eerst zag wist iedereen al dat ze gezond was, behalve ik.
In ziekenhuis bevallen. Zowel mijn ouders als schoonouders wisten dat het begonnen was. Ik zou die ochtend namelijk een routine onderzoek krijgen ivm 41 weken zwangerschap.



Mijn ouders heb ik zelf op de hoogte gehouden. Tijdens de ruggenprik had ik daar de puf voor. Mijn schoonouders zaten in de koffiekamer te wachten. Vriend heeft zijn zus en ouders op de hoogte gehouden via sms. Uiteindelijk is zoon om 23:15 geboren. Wij hebben gelijk iedereen gebeld. Ik moest een paar uur met zoon in de verloskamer blijven en daarna naar de kraam waar toch geen bezoek meer mocht komen op dat tijdstip.



Schoonfamilie volgende dag rond het middaguur pas gezien en mijn ouders pas na (en ik geloof dat ik hier de kroon span) een paar maanden
Ik zou in ieder geval afspreken dat er pas mensen gebeld worden als jullie dat allebei willen. Hier op het forum heb ik een aantal keren verhalen van moeders gelezen die (na een spoedkeizersnede) hun kind pas later te zien kregen dan de grootouders. Dat wilde ik zelf in elk geval niet.

Het werden bij mij drie soepele bevallingen waarbij we het wel eens waren over wanneer het tijd was om te bellen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven