ICSI ja of nee? En spuiten..

05-01-2014 12:45 11 berichten
Ik ga toch in het ZH verder praten..
anoniem_121102 wijzigde dit bericht op 05-01-2014 12:55
Reden: Te persoonlijk
% gewijzigd
Het is als springen in het diepe. Van tevoren zie je er enorm tegenop en achteraf denk je, was dit alles.



En als je na je gesprek in het ziekenhuis nog vragen hebt moet je de Prikbitches maar eens opzoeken hier op het forum. Een warme groep waar iedereen, waar in het traject van de mm welkom is.
Ja dat geloof ik wel. Hoe ging het bij jou? Had je veel last van de hormonen en is de behandeling uiteindelijk geslaagd?
Dat is een goed idee. Ik laat nog wat van me horen.
Zo, dat was rapidos.



Anyhoe, wat ik wilde zeggen; bespreek het in het ziekenhuis en vraag jezelf af of je, als je het maar blijft uitstellen, wel werkelijk graag genoeg wilt.
Hier net bevallen van mijn IVF zoon. Ik heb geen last gehad van de hormonen, punctie(wel valium gekregen) en terugplaatsing. Wat wel 'zwaar' zijn de dagen na de punctie omdat wil weten heb ik een terugplaatsing en daarna de wachtweken.

Wat Jusa zegt kom met al je vragen bij prikbitches langs.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt je OP weggehaald dus weet niet wat je vraag was... Maar ook ik zou zeggen: lees/schrijf eens mee bij de prikbitches (ook als je je alleen maar aan het oriënteren bent kan het je helpen!)

Als ik bovenstaande reacties lees (Hoi Jusa en Leoni!!) kan ik me ook aansluiten: geen last gehad van de hormonen. Punctie was goed te doen (ook die paar keer zonder medicatie) En de wachtweken zijn het ergst.

Zelf spuiten viel erg mee...

Ik ben momenteel 22 weken zwanger na 4 icsi's (in totaal 11 terugplaatsingen) En ook al was het zwaar, ik zou het zo weer doen.... (maar dat kan je achteraf makkelijk zeggen als je zwanger bent..)
In mijn ziekenhuis kreeg je eerst een medicijn om je cyclus stil te leggen en daarna hormonen om meerdere eicellen te laten groeien. Ikzelf had wat nachtzweten, opvliegers en hoofdpijn bij de eerste medicijnen, toen de hormonen erbij kwamen was dit weer allemaal voorbij.



De eerste IVF was raak, de tweede IVF dubbel raak. Wat Kuuk al schrijft, de wachtweken zijn het ergst (en zwanger zijn is mijn hobby ook niet ivm de enorme bekkenproblemen).



Vraag eens in het ziekenhuis of ze ook voorlichtingsavonden hebben. Dit gaf mij een heel helder overzicht op de procedure zonder dat ik me er 'een van de' voelde.
Wat een positieve/geslaagde ervaringen lees ik. Het is inderdaad de vraag of ik het wel wil gaan doen. Mijn partner wil in ieder geval wel. Gaan we geen poging doen dan weten we ook zeker dat het einde verhaal is. En hoe kijk ik dan over 10 jaar terug. Had ik maar enz.. Ben nu 34 en kan de beslissing ook niet meer blijven uitstellen. Misschien stiekem wel bang voor de behandeling en misschien toch niet zeker van een kinderwens. Of misschien wel bang voor het niet slagen van de behandeling. Nu is het nog een optie en dan niet meer. Maar dat zal vast herkenbaar zijn. Ik zal een afspraak plannen in het ZH. We zijn daar al een aantal keren geweest. Steeds komt mijn twijfel een beetje op tafel. Doorgestuurd naar MW maar daar hadden we niet zo veel aan. We moeten toch zelf de beslissing maken..
Alle reacties Link kopieren
Weet je wat het 'fijne' is aan de medische molen (oké... fijn is misschien niet het goede woord, want het is nou eenmaal geen prettig proces..). Maar het 'fijne' is dus dat je niet meteen hoeft te beslissen over het hele traject.

Het gaat in hele kleine stapjes. Je start met een kennismaking, een algeheel onderzoek, nog eens een onderzoek. Je krijgt wat folders mee, gaat naar een intake of info-avond. Vervolgens wordt er een behandeling voorgesteld. Maar daar gaat even overheen.

Je beslist per stapje of je verder gaat of niet.

Het is dus niet zo dat je meteen beslist! Succes!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu ruim 16 wkn zwanger na een ICSI behandeling.

Wat al eerder is gezegd het spuiten vond ik niet zo erg, niet veel last van bijwerkingen. Je moet in de wkn dat je aan het spuiten af en toe wat ruimte in je agende maken voor de echo afspraken.

Van de punctie heb ik nauwelijks wat gevoeld.

Het ergste was de wachtweken!

Maar wat de andere meiden ook zeggen, ik zal het zo weer doen.

Ik ben van een verse terugplaatsing van de eerste ICSI zwanger geworden. Tijdens de behandeling was ik 33, nu 34, de leeftijd dat je in aanmerking komt voor de behandeling ligt volgens mij op 41 jaar.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven