Ik wil niet dat vriend bij de bevalling is

10-07-2012 09:43 236 berichten
Alle reacties Link kopieren
In navolging op het topic van even geleden van iemand waarbij vriend zelf niet bij de bevalling wilde zijn.



Ik wil niet dat mijn vriend erbij is. Natuurlijk wel mee naar het ziekenhuis, en tot een bepaald moment ook in de kamer, maar ik heb liever dat hij bepaalde dingen niet ziet. Ik zou me nooit meer echt aantrekkelijk voelen en altijd moeten denken aan dat moment dat ik met mijn benen in de lucht lig, ingeknipt, bloederig, weet ik veel... Hij wil dit zelf trouwens ook niet. (mijn moeder zal de hele tijd bij de bevalling aanwezig zijn dus ben niet alleen)



Ik merk dat de meeste mensen het heel raar vinden dat ik zo denk. Zijn er vrouwen die dit herkennen en er ook moeite mee hebben of ben ik echt zo raar
Alle reacties Link kopieren
Ik moet over een week of 5 bevallen, en mijn vriend mag mooi bij mijn hoofd blijven staan, ik neem het risico niet dat hij het straks niet meer van zijn netvlies krijgt, ik heb de bevalling van een vriendin gezien op dvd en ik vergeet dat beeld ook nooit meer hoor.

En de mannen die daarna niet meer willen seksen kansloos? nou ja zij kunnen er niks aan doen als ze het niet meer willen toch?
Alle reacties Link kopieren
Ik had het die 2 keer niet eens gekund zonder mijn man, hij was mijn rots in de branding. En ik had vooraf ook allemaal ideeën over dat hij bij mijn hoofdeinde moest blijven, maar met name de eerste bevalling was zo'n gedoe met een vacuümverlossing dat daar allemaal weinig van terecht kwam, en weet je, het heeft niks veranderd. Ik had het niet zo met mijn moeder kunnen volbrengen, in ieder geval.
Stressed is just desserts spelled backwards
Mijn man hoorde bij de tweede bevalling dat ik uitscheurde.

Dat was dan ook meteen een totaalruptuur, en zoals een forumster eerder al opmerkte, houdt dat onder meer in dat je wel een tijdje zoet bent en het prettig is dat je echtgenoot je zonder kokhalzen en trauma's kan helpen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben over 3 weken uitgerekend! Moet er niet aan denken om de bevalling te moeten doen zonder aanwezigheid van mijn man!



Het is ook zijn kind en zoals vele al zeggen is dit een moment wat je samen wilt delen en meemaken!



Mijn man weet wat hem te wachten staat, we hebben een cursus "samen bevallen" gedaan. Hij is heel goed voorbereidt, en zal me helpen en steunen waar hij kan!



Wat ik hoor van de papa's om me heen hebben ze allemaal onwijs veel respect (nog meer dan ze al hadden) gekregen voor hun vrouw na de bevalling. Ze vonden het allemaal geweldig om te mogen ervaren en hadden het geen van alle willen missen!



Als het zo erg zou zijn voor de man, dat hij daarna geen sex meer wil, vraag ik me toch af waar alle gezinnen met meer dan 1 kindje vandaan komen.... :S
Alle reacties Link kopieren
quote:chartreuse schreef op 10 juli 2012 @ 10:33:

Maar stel dat de bevalling achter de rug is en de man van TO heeft op de gang gewacht. Wanneer mag hij z'n kind zien? Wordt dat even gauw loeren op de gang? Wanneer mag hij TO weer zien? Als ze fris gedouched is? Als de verloskamer ontdaan is van alle bloed en dergelijke? Bij mijn bevalling waren we al weer twee uur verder eer het zover was dat alles weer spic en span was.Denk met 18 jaar ofso?
Alle reacties Link kopieren
quote:tulpje21 schreef op 10 juli 2012 @ 11:19:

[...]

Ik gelukkig ook niet



denk je....

Verloskundigen kunnen heel snel opruimen.
Alle reacties Link kopieren
Als wij ooit een kindje mogen/kunnen krijgen wil ik ook niet dat mijn vriend bij de bevalling is. En dit heb ik besloten na het taboebevallingstopic.

Ik wil niet dat hij me in die toestand ziet. Dat hij ziet, merkt en ruikt dat ik in bed poep (wat ik natuurlijk ga proberen te voorkomen, wat me vast wel lukt). Ik ga ook zeker niet zo stom puffen.
Alle reacties Link kopieren
Nou hier was hij er mooi bij, kon die zien hoeveel pijn ik had

Hij had wel vluchtgedrag wilde steeds gaan roken, ja dag, hier blijven.

Had ook geen bloed, geen poep, helemaal niks, en het kind was helemaal schoon, kon zo aangekleed worden
Alle reacties Link kopieren
Oh en ik had wel poep, en mijn vriendin op de dvd ook, nou mooi dat ik dat nooit vergeet hoe dat eruit zag.
Alle reacties Link kopieren
@ Truffel zoals jij dacht ik er ook over, maar toen duurde het persen wel heeel lang, ik wilde ook niet echt meewerken zeg maar...Dat ga ik nu wel anders doen!
Alle reacties Link kopieren
Nina florence,



Nee, dat is niet raar! Ik heb het zelf ook zo 3 x gedaan. Man in de buurt, maar niet op moment supreme, toen was mijn moeder daar. Je hebt namelijk wel steun aan iemand erbij.



Ik persoonlijk vindt bevallen echt een vrouwending.

Dat daar in Nederland anders over wordt gedacht prima.

Maar in heel veel andere landen zijn de mannen er ook niet altijd bij.



Heel veel plezier en geniet van je bevalling. Het is zoiets moois om te doen!
Alle reacties Link kopieren
quote:truffelmaffia schreef op 10 juli 2012 @ 11:29:

Als wij ooit een kindje mogen/kunnen krijgen wil ik ook niet dat mijn vriend bij de bevalling is. En dit heb ik besloten na het taboebevallingstopic.

Ik wil niet dat hij me in die toestand ziet. Dat hij ziet, merkt en ruikt dat ik in bed poep (wat ik natuurlijk ga proberen te voorkomen, wat me vast wel lukt). Ik ga ook zeker niet zo stom puffen.

Ja hoor....

Alle reacties Link kopieren
Ik kan me op zich best voorstellen dat je er van tevoren zo over denkt. Mijn eigen ervaring is echter dat je op het moment zelf helemaal niet bezig bent met dit soort dingen. Zo heb ik zelf in de weken voor de bevalling regelmatig nagedacht over wat ik aan zou doen tijdens de bevalling. Ik wilde tenslotte niet dat mijn vk alles kon zien.....Uiteindelijk droeg ik toen de bevalling begon 's nachts een enorm groot longshirt in bed, dat leek me toen prima om aan te houden. Toen de vk tijdens de weeen arriveerde had ik het zo warm dat ik onmiddelijk dit shirt uittrok en op de grond gooide en onder de douche sprong. Ben dus ook de hele bevalling naakt geweest en heb er geen seconde aan gedacht, je hebt namelijk wel wat anders aan je hoofd! Ik kan me dus ook nauwelijks voorstellen dat je op zo'n moment bezig zult zijn met wat je man ziet en hoe hij in de toekomst naar je zal kijken. Om nog even terug te komen op het onderwerp zelf, ik ben midden in de woonkamer bevallen op de baarkruk. Mijn vriend zat op een stoel achter me en hield mijn handen vast. Zo zagen we beide op hetzelfde moment onze dochter geboren worden. Dat was een van de mooiste momenten van mijn leven en ik ben heel gelukkig dat we dat zo samen mee hebben mogen maken.
Alle reacties Link kopieren
Zo zie je maar, ik en mijn man doen er alles aan dat mijn man hier in Nederland bij de bevalling kan zijn (het zou voor mij echt een nachtmerrie zijn als hij er niet bij kan zijn en voor hem ook), en jij zegt doodleuk dat je je vriend er liever niet bij wilt hebben



Kan je vriend niet gewoon naast je zitten, dan ziet hij de 'ergste' dingen niet maar is hij er toch bij.. Lijkt me zooo zonde dat hij dat niet mee kan maken, het is toch ook zijn kindje
Alle reacties Link kopieren
ik dacht eerst ook, dat moet hij toch niet zien, zoiets? maar we krijgen bijna onze 3e en bij allemaal was ik op dat moment zo met mezelf en de geboorte bezig dat ik niet eens merkte wie er allemaal bij waren



o, en ik las net:

'ik ga ook zeker niet zo stom puffen'

..hopen dat je een bevalling zonder (ontsluitings)weeën krijgt dan..en zeker geen na-weeën.
Alle reacties Link kopieren
quote:blauwmetstippen schreef op 10 juli 2012 @ 11:28:

[...]





denk je....

Verloskundigen kunnen heel snel opruimen.haha ja, dat zou best kunnen hoor. Man heeft ook wel het een en ander gezien maar heeft dit nooit gezegd. En ik heb het nooit gevraagd haha. Nou ja, ik wil het niet eens weten ;)
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder was bij mijn eerste bevalling en heeft mijn dochter echt eruit zien komen, ik was me daar helemaal niet van bewust op dat moment, toen ik dat later hoorde was ik not amused zeg maar...nu is ze er weer bij maar ze moet van mij op de achtergrond blijven, en zeker niet in mijn doos kijken!
Alle reacties Link kopieren
quote:truffelmaffia schreef op 10 juli 2012 @ 11:29:

Als wij ooit een kindje mogen/kunnen krijgen wil ik ook niet dat mijn vriend bij de bevalling is. En dit heb ik besloten na het taboebevallingstopic.

Ik wil niet dat hij me in die toestand ziet. Dat hij ziet, merkt en ruikt dat ik in bed poep (wat ik natuurlijk ga proberen te voorkomen, wat me vast wel lukt). Ik ga ook zeker niet zo stom puffen.







Nou ja, je denkt er vast anders over als het eenmaal zo ver is.



Echt, ik snap hier geen bal van.



En je gaat niet puffen? Toen ik op zwangerschapsgym zat vond ik puffen ook maar raar en lachwekkend, maar toen de weeen eenmaal zo heftig waren ga je vanzelf wel puffen hoor. Of iets wat op puffen lijkt. Maar goed, jij blijft vast heerlijk relaxt rustig ademen, niks aan de hand joh.
Alle reacties Link kopieren
quote:truffelmaffia schreef op 10 juli 2012 @ 11:29:

Als wij ooit een kindje mogen/kunnen krijgen wil ik ook niet dat mijn vriend bij de bevalling is. En dit heb ik besloten na het taboebevallingstopic.

Ik wil niet dat hij me in die toestand ziet. Dat hij ziet, merkt en ruikt dat ik in bed poep (wat ik natuurlijk ga proberen te voorkomen, wat me vast wel lukt). Ik ga ook zeker niet zo stom puffen.Och heerlijk naïef Truffeltje toch
Alle reacties Link kopieren
TO, waar ik benieuwd naar ben; staat jouw/jullie besluit vast dat hij er niet bij zal zijn of ben je nu naar aanleiding van onze reacties toch aan het twijfelen gebracht en ga je nu wellicht toch voorstellen dat je man erbij zal zijn? (als je helemaal zeker van je zaak was en er echt 100% achter stond zou je dit topic wellicht ook niet geopend hebben?).



Wanneer ben je eigenlijk uitgerekend? (heb je wellicht al verteld?).
Zorg ervoor dat jullie samenzijn bij de bevalling, TO. Het zal jullie relatie hechter maken en alle gène, poep, pies, bloed en geschreeuw is 10 minuten na de bevalling al een vage herinnering geworden. Als het al 10 minuten duurt.
Mijn man was wel bij de bevalling, zowel bij de uitzichtsloze ontsluitingsweeen als bij de uiteindelijke keizersnede. Ik heb hem 1 keer gevraagd of hij even de kamer wilde verlaten, toen de verloskundigen en gyn echt hun hele oeuvre op me los gingen laten zeg maar.

Bij het strippen twee dagen eerder heb ik hem gevraagd bij mijn hoofd te gaan zitten en niet op de eerste rij zeg maar, waar hij eerst zat.



Zelf kon ik natuurlijk niets zien van de keizersnede, mijn man wel, en ik keek naar zijn gezicht. Ik vergeet zijn uitdrukking nooit meer toen hij zag dat zijn zoon werd geboren, dat zou ik nooit hebben willen missen.



Je kunt hem dus ook gewoon even vragen om de kamer te verlaten als je je onprettig voelt bij zijn aanwezigheid.
Alle reacties Link kopieren
quote:lughnasadh schreef op 10 juli 2012 @ 11:25:

Mijn man hoorde bij de tweede bevalling dat ik uitscheurde.

Dat was dan ook meteen een totaalruptuur, en zoals een forumster eerder al opmerkte, houdt dat onder meer in dat je wel een tijdje zoet bent en het prettig is dat je echtgenoot je zonder kokhalzen en trauma's kan helpen.Ik krijg gewoon buikpijn bij het lezen van je eerste zin! (en ik ben twee keer bevallen, gelukkig geen enge dingen zoals dit)
quote:truffelmaffia schreef op 10 juli 2012 @ 11:29:

Als wij ooit een kindje mogen/kunnen krijgen wil ik ook niet dat mijn vriend bij de bevalling is. En dit heb ik besloten na het taboebevallingstopic.

Ik wil niet dat hij me in die toestand ziet. Dat hij ziet, merkt en ruikt dat ik in bed poep (wat ik natuurlijk ga proberen te voorkomen, wat me vast wel lukt). Ik ga ook zeker niet zo stom puffen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb gewoon medelijden met mijn vriend, hij gaat mij straks heel veel pijn zien hebben en kan niks doen in principe, ik zou dat echt vreselijk vinden als het andersom zou zijn..Maar daarna ben je dat idd vergeten ( nou ja... een beetje dan)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven