Zwanger
alle pijlers
Ik wil niet dat vriend bij de bevalling is
dinsdag 10 juli 2012 om 09:43
In navolging op het topic van even geleden van iemand waarbij vriend zelf niet bij de bevalling wilde zijn.
Ik wil niet dat mijn vriend erbij is. Natuurlijk wel mee naar het ziekenhuis, en tot een bepaald moment ook in de kamer, maar ik heb liever dat hij bepaalde dingen niet ziet. Ik zou me nooit meer echt aantrekkelijk voelen en altijd moeten denken aan dat moment dat ik met mijn benen in de lucht lig, ingeknipt, bloederig, weet ik veel... Hij wil dit zelf trouwens ook niet. (mijn moeder zal de hele tijd bij de bevalling aanwezig zijn dus ben niet alleen)
Ik merk dat de meeste mensen het heel raar vinden dat ik zo denk. Zijn er vrouwen die dit herkennen en er ook moeite mee hebben of ben ik echt zo raar
Ik wil niet dat mijn vriend erbij is. Natuurlijk wel mee naar het ziekenhuis, en tot een bepaald moment ook in de kamer, maar ik heb liever dat hij bepaalde dingen niet ziet. Ik zou me nooit meer echt aantrekkelijk voelen en altijd moeten denken aan dat moment dat ik met mijn benen in de lucht lig, ingeknipt, bloederig, weet ik veel... Hij wil dit zelf trouwens ook niet. (mijn moeder zal de hele tijd bij de bevalling aanwezig zijn dus ben niet alleen)
Ik merk dat de meeste mensen het heel raar vinden dat ik zo denk. Zijn er vrouwen die dit herkennen en er ook moeite mee hebben of ben ik echt zo raar
dinsdag 10 juli 2012 om 09:46
dinsdag 10 juli 2012 om 09:47
Ieder z'n ding maar persoonlijk vind ik het raar. Je maakt samen een kind, je bent ook samen bij de geboorte. Het gaat niet om het bloed, inknippen, enzovoorts. Het gaat om de geboorte van jullie kind. Het eerste huiltje, de eerste kennismaking. Het samen sniffelen aan je kind. Het eerste aanleggen. Juist direct na de geboorte zijn ze alert en helder, je hebt dan echt even een intiem moment samen.
Mijn vriend had het voor geen goud willen missen. En ik ook niet.
Mijn vriend had het voor geen goud willen missen. En ik ook niet.
dinsdag 10 juli 2012 om 09:52
dinsdag 10 juli 2012 om 09:53
Ook ik begrijp dit niet. Dit is een moment en een gebeurtenis tussen jou en je vriend en niet tussen jou en je moeder.
Ik heb 2 kinderen gekregen met heel veel steun van mijn man, ik had hem absoluut niet willen inruilen voor mijn moeder.
Na de bevalling komen er bij jezelf vragen op en die kan je vriend dan niet beantwoorden. Ga je dan steeds je moeder bellen? Je vriend zal zich dan ook "buitengesloten" voelen. Een kind krijgen doe je SAMEN!
Succes!
Ik heb 2 kinderen gekregen met heel veel steun van mijn man, ik had hem absoluut niet willen inruilen voor mijn moeder.
Na de bevalling komen er bij jezelf vragen op en die kan je vriend dan niet beantwoorden. Ga je dan steeds je moeder bellen? Je vriend zal zich dan ook "buitengesloten" voelen. Een kind krijgen doe je SAMEN!
Succes!
dinsdag 10 juli 2012 om 09:53
quote:luna30v schreef op 10 juli 2012 @ 09:49:
Ik vind het heel raar dat jij jezelf niet meer aantrekkelijk gaat voelen als je man je kind geboren ziet worden.
Het mooiste, wonderlijkste moment in je leven associëren met aantrekkelijkheid. Noujazeg.Nou ja, je punani moet nog een jaar of dertig, veertig haar werk doen, en of ontplofte egel nou zo lustopwekkend is, ik vraag het me af. Ik ken overigens wel wat mannen die later zeiden dat het heel lang geduurd had voordat ze dat beeld weer van hun netvlies hadden. Ik zou daar ook wel wat angst voor hebben, dattie mijn heilige graal nooit meer met lekker associeert.
Ik vind het heel raar dat jij jezelf niet meer aantrekkelijk gaat voelen als je man je kind geboren ziet worden.
Het mooiste, wonderlijkste moment in je leven associëren met aantrekkelijkheid. Noujazeg.Nou ja, je punani moet nog een jaar of dertig, veertig haar werk doen, en of ontplofte egel nou zo lustopwekkend is, ik vraag het me af. Ik ken overigens wel wat mannen die later zeiden dat het heel lang geduurd had voordat ze dat beeld weer van hun netvlies hadden. Ik zou daar ook wel wat angst voor hebben, dattie mijn heilige graal nooit meer met lekker associeert.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 10 juli 2012 om 09:54
Ik zou het echt zonde hebben gevonden als mijn vriend het had gemist. Ik heb me echt geen seconde druk gemaakt over sexy zijn, blijven, etc. Ik ben meer dan alleen zijn sexmaatje, zijn scharrel. We delen een leven en een kind samen. Nu ze er is staan we samen haar kots op te ruimen als ze ziek is, we verschonen luiers... Bij de bevalling was het halve ziekenhuis aanwezig, ik lag daar met mijn doos in beeld voor een zevenkoppig publiek. Als ik eht kan hebben dat 6 vreemden daar bij zijn, kan mijn vriend er ook nog wel bij.
Ik denk dat je én zijn steun hard nodig hebt, en dat het voor hem zonde is de eerste ademteug, de eerste geluidjes, de eerste aanraking van zijn kind te missen. En voor jou kan het best heel belangrijk zijn om nog eens te praten over wat er is gebeurd. Dan is het toch fijn dat hij weet waar je het over hebt.
Vraag hem in eerste instantie bij je hoofdeinde te blijven, als je je druk maakt over wat hij ziet. Dan ziet hij alleen je knieen, en die zal hij toch al wel eens hebben gezien.
Ik denk dat je én zijn steun hard nodig hebt, en dat het voor hem zonde is de eerste ademteug, de eerste geluidjes, de eerste aanraking van zijn kind te missen. En voor jou kan het best heel belangrijk zijn om nog eens te praten over wat er is gebeurd. Dan is het toch fijn dat hij weet waar je het over hebt.
Vraag hem in eerste instantie bij je hoofdeinde te blijven, als je je druk maakt over wat hij ziet. Dan ziet hij alleen je knieen, en die zal hij toch al wel eens hebben gezien.
dinsdag 10 juli 2012 om 09:55
Ik begrijp wel een beetje wat je bedoelt. Mijn man heeft alles gezien, hoe het hoofdje eruit kwam zeg maar. En dat ging niet even goed. Iets wat je niet zomaar uit je hoofd krijgt als je later weer aan sex begint...
Achteraf had ik misschien liever dat hij bij mijn hoofd zou zijn gebleven, hand vasthouden etc. Dan beleeft hij het een beetje zoals ik het beleef (ik heb die dingen toch ook niet gezien).
Hij was een hele belangrijke steun en het moment waarbij we haar samen in de armen hadden direct na de geboorte was onvergetelijk.
Achteraf had ik misschien liever dat hij bij mijn hoofd zou zijn gebleven, hand vasthouden etc. Dan beleeft hij het een beetje zoals ik het beleef (ik heb die dingen toch ook niet gezien).
Hij was een hele belangrijke steun en het moment waarbij we haar samen in de armen hadden direct na de geboorte was onvergetelijk.
dinsdag 10 juli 2012 om 09:55
Mijn vriend dacht de eerste keer ook niet per se tot in detail mee te willen kijken, maar daar kwam ie niet echt onderuit. Mijn hele lijf stond nl in het teken van de bevalling, dus er was geen ontkomen aan 
. Hij was onder de indruk en vergat alle poep, bloed, inscheuringen en andere details ook weer gewoon. De tweede keer had hij nog minder keus, want toen heeft hij de bevalling zelf gedaan, zonder verloskundige. Is alleen maar een leuke, mooie ervaring geweest.
Ik snap best dat je nu denkt dat je je nooit meer aantrekkelijk zult voelen, maar dat is niet aan de orde als je daadwerkelijk bevalt. Dan is dat allemaal erg onbelangrijk en wil je je vriend gewoon bij je hebben. Seks is echt geen issue als je aan het bevallen bent. En even daarna ook niet. En zodra het wel weer een issue wordt, is hij dat beeld alweer vergeten. Maar dat is mijn ervaring.
. Hij was onder de indruk en vergat alle poep, bloed, inscheuringen en andere details ook weer gewoon. De tweede keer had hij nog minder keus, want toen heeft hij de bevalling zelf gedaan, zonder verloskundige. Is alleen maar een leuke, mooie ervaring geweest.Ik snap best dat je nu denkt dat je je nooit meer aantrekkelijk zult voelen, maar dat is niet aan de orde als je daadwerkelijk bevalt. Dan is dat allemaal erg onbelangrijk en wil je je vriend gewoon bij je hebben. Seks is echt geen issue als je aan het bevallen bent. En even daarna ook niet. En zodra het wel weer een issue wordt, is hij dat beeld alweer vergeten. Maar dat is mijn ervaring.
dinsdag 10 juli 2012 om 09:58
dinsdag 10 juli 2012 om 09:59
