Zwanger
alle pijlers
Ik wil niet dat vriend bij de bevalling is
dinsdag 10 juli 2012 om 09:43
In navolging op het topic van even geleden van iemand waarbij vriend zelf niet bij de bevalling wilde zijn.
Ik wil niet dat mijn vriend erbij is. Natuurlijk wel mee naar het ziekenhuis, en tot een bepaald moment ook in de kamer, maar ik heb liever dat hij bepaalde dingen niet ziet. Ik zou me nooit meer echt aantrekkelijk voelen en altijd moeten denken aan dat moment dat ik met mijn benen in de lucht lig, ingeknipt, bloederig, weet ik veel... Hij wil dit zelf trouwens ook niet. (mijn moeder zal de hele tijd bij de bevalling aanwezig zijn dus ben niet alleen)
Ik merk dat de meeste mensen het heel raar vinden dat ik zo denk. Zijn er vrouwen die dit herkennen en er ook moeite mee hebben of ben ik echt zo raar
Ik wil niet dat mijn vriend erbij is. Natuurlijk wel mee naar het ziekenhuis, en tot een bepaald moment ook in de kamer, maar ik heb liever dat hij bepaalde dingen niet ziet. Ik zou me nooit meer echt aantrekkelijk voelen en altijd moeten denken aan dat moment dat ik met mijn benen in de lucht lig, ingeknipt, bloederig, weet ik veel... Hij wil dit zelf trouwens ook niet. (mijn moeder zal de hele tijd bij de bevalling aanwezig zijn dus ben niet alleen)
Ik merk dat de meeste mensen het heel raar vinden dat ik zo denk. Zijn er vrouwen die dit herkennen en er ook moeite mee hebben of ben ik echt zo raar
dinsdag 10 juli 2012 om 10:41
quote:fashionvictim schreef op 10 juli 2012 @ 10:27:
[...]
Als in: net als voor mijn zwangerschap. Ik heb geen blijvende schade aan zwanger zijn overgehouden in ieder geval, sterker nog, mijn borsten zijn altijd mooier gebleven dan voor zwanger/bevallen/borstvoeden. Ik was na een paar maanden ook slanker dan ik ooit in mijn hele leven geweest was.Fijn, zo'n verhaal. Zo kan het dus ook, geeft de burger weer moed
[...]
Als in: net als voor mijn zwangerschap. Ik heb geen blijvende schade aan zwanger zijn overgehouden in ieder geval, sterker nog, mijn borsten zijn altijd mooier gebleven dan voor zwanger/bevallen/borstvoeden. Ik was na een paar maanden ook slanker dan ik ooit in mijn hele leven geweest was.Fijn, zo'n verhaal. Zo kan het dus ook, geeft de burger weer moed
dinsdag 10 juli 2012 om 10:41
quote:Anyco schreef op 10 juli 2012 @ 10:38:
Ik heb mijn man in ons 15 jarig samenzijn ook wel eens gezien dat ie er echt niet aantrekkelijk uit zag, zwetend, boerend,(natte) scheten latend en kotsend van een buikgriep; echt ranzig. Volgende keer doorstaat hij dat maar fijn alleen, zo'n bevalling krijg je tenminste een kind voor terug, dit was gewoon een zinloze aantasting van mijn libido!Gut ik mag toch hopen dat je man nooit echt iets gaat mankeren.
Ik heb mijn man in ons 15 jarig samenzijn ook wel eens gezien dat ie er echt niet aantrekkelijk uit zag, zwetend, boerend,(natte) scheten latend en kotsend van een buikgriep; echt ranzig. Volgende keer doorstaat hij dat maar fijn alleen, zo'n bevalling krijg je tenminste een kind voor terug, dit was gewoon een zinloze aantasting van mijn libido!Gut ik mag toch hopen dat je man nooit echt iets gaat mankeren.
dinsdag 10 juli 2012 om 10:41
quote:fashionvictim schreef op 10 juli 2012 @ 10:25:
[...]
Je poept toch vaak tijdens je bevalling? Dat alleen al is voor mij reden om niet te willen - mocht ik ooit nog bevallen - dat mijn man tussen de benen mee staat te kijken.
Hahahaha, dat zou mijn vriend nu ook wel zeggen, nadat hij het nodige heeft schoongemaakt... Maar ja, ik had weinig keus. Ik poep ook liever in mijn up, maar weeën doen gekke dingen met een mens
. Als hij ziek is en de boel onderk**st, dan ruim je het toch ook op?
TO, als jullie het allebei zo willen, dan doe je dat toch gewoon? Kan jou het schelen wat een ander ervan vindt. Ik zou wel zorgen dat hij in de buurt is voor als je spijt krijgt. Maar waarom wil je wel je moeder erbij en niet je eigen vriend? Ik heb de leukste moeder van het land, maar die wil ik echt niet bij mijn bevalling....
[...]
Je poept toch vaak tijdens je bevalling? Dat alleen al is voor mij reden om niet te willen - mocht ik ooit nog bevallen - dat mijn man tussen de benen mee staat te kijken.
Hahahaha, dat zou mijn vriend nu ook wel zeggen, nadat hij het nodige heeft schoongemaakt... Maar ja, ik had weinig keus. Ik poep ook liever in mijn up, maar weeën doen gekke dingen met een mens
. Als hij ziek is en de boel onderk**st, dan ruim je het toch ook op? TO, als jullie het allebei zo willen, dan doe je dat toch gewoon? Kan jou het schelen wat een ander ervan vindt. Ik zou wel zorgen dat hij in de buurt is voor als je spijt krijgt. Maar waarom wil je wel je moeder erbij en niet je eigen vriend? Ik heb de leukste moeder van het land, maar die wil ik echt niet bij mijn bevalling....
dinsdag 10 juli 2012 om 10:41
quote:Anyco schreef op 10 juli 2012 @ 10:38:
Ik heb mijn man in ons 15 jarig samenzijn ook wel eens gezien dat ie er echt niet aantrekkelijk uit zag, zwetend, boerend,(natte) scheten latend en kotsend van een buikgriep; echt ranzig. Volgende keer doorstaat hij dat maar fijn alleen, zo'n bevalling krijg je tenminste een kind voor terug, dit was gewoon een zinloze aantasting van mijn libido!
Ik heb mijn man in ons 15 jarig samenzijn ook wel eens gezien dat ie er echt niet aantrekkelijk uit zag, zwetend, boerend,(natte) scheten latend en kotsend van een buikgriep; echt ranzig. Volgende keer doorstaat hij dat maar fijn alleen, zo'n bevalling krijg je tenminste een kind voor terug, dit was gewoon een zinloze aantasting van mijn libido!
dinsdag 10 juli 2012 om 10:42
Welk moment mag hij er wel bij zijn? Waarschijnlijk ben je juist met de ontsluitingsweeen liever alleen. Ieder zijn keus, maar ook hier had mijn man het niet willen missen. Hij zat erbij op het bed en hielp met mij vasthouden. Hoe weet ik niet meer precies, je maakt idd niet alles echt mee om je heen. Ik hoorde de verloskundige soms heel ver weg. Je komt van ver zeg maar, met je gedachten. Je bent alleen maar met je kindje bezig.
dinsdag 10 juli 2012 om 10:43
quote:ninaflorence schreef op 10 juli 2012 @ 10:41:
[...]
Fijn, zo'n verhaal. Zo kan het dus ook, geeft de burger weer moed
Moet zeggen dat dat ook wel op mij van toepassing is hoor. Kon ook gelijk weer in mijn oude spijkerbroeken en was ook gelijk weer erg fit na de bevalling. In plaats van dat ik in bed lag zat ik gewoon beneden te lunchen met de kraamhulp, wat te computeren en ik ging min of meer 'verplicht' nog even mijn bed in.
Mijn man heeft ook weinig 'vieze/rare' dingen hoeven zien na de bevalling. Dat supergrote maandverband hoeft hij toch niet te zien?
Als ik ongesteld ben krijgt hij daar ook weinig van mee hoor.
[...]
Fijn, zo'n verhaal. Zo kan het dus ook, geeft de burger weer moed
Moet zeggen dat dat ook wel op mij van toepassing is hoor. Kon ook gelijk weer in mijn oude spijkerbroeken en was ook gelijk weer erg fit na de bevalling. In plaats van dat ik in bed lag zat ik gewoon beneden te lunchen met de kraamhulp, wat te computeren en ik ging min of meer 'verplicht' nog even mijn bed in.
Mijn man heeft ook weinig 'vieze/rare' dingen hoeven zien na de bevalling. Dat supergrote maandverband hoeft hij toch niet te zien?
Als ik ongesteld ben krijgt hij daar ook weinig van mee hoor.
dinsdag 10 juli 2012 om 10:49
ik denk dat je er nu gewoon te veel over nadenkt. Als het straks eenmaal zover is en de weeen zijn flink bezig en je man staat nog naast je, dan ben je zo met jezelf en je kind bezig en denk je er echt niet meer over na hoe je erbij ligt en wat je man allemaal ziet. Je wil dan maar 1 ding, dat je kind eruit is, en wel zo snel mogelijk En als je man ziet dat je het moeilijk hebt en pijn hebt, dan kan hij toch niet zomaar bij je weglopen? Tenminste, dat lijkt mij hoor, hij kan je toch niet zo achterlaten en doodleuk op de gang gaan zitten?
Toen ik volop bezig was kwam er ook een mannelijke gynaecoloog binnenlopen, die recht naar mn doos keek. Ja logisch, het is zijn werk en hij wilde even zien of het goed ging ofzo. Kon me op dat moment echt geen moer schelen.
Toen ik volop bezig was kwam er ook een mannelijke gynaecoloog binnenlopen, die recht naar mn doos keek. Ja logisch, het is zijn werk en hij wilde even zien of het goed ging ofzo. Kon me op dat moment echt geen moer schelen.
dinsdag 10 juli 2012 om 10:52
Tsja, soms ontkom je toch niet aan viezigheid. Ik heb heus niet lopen jongleren met mijn kraamluiers, maar ik ging onder de douche onderuit toen ik eerst een enorm stolsel verloor en daarna een heftige bloeding kreeg. Hij moest me de douche uitslepen. Gelukkig heeft mijn man geen trauma overgehouden aan die gorigheid waar ik hem aan blootstelde, noch krijgt hij wegtrekkers als we seks hebben omdat hij dan moet denken aan stolsels die jaren geleden uit mijn Poort Spelonk van Jade vielen.
dinsdag 10 juli 2012 om 10:54
Mijn man en ik zijn 14 jaar samen en uiteraard zorg ik er voor dat ik voor hem zo aantrekkelijk mogelijk blijf.
Verzorg mijn lijf, trek leuke kleding aan, make upje op, zorg dat ik lekker ruik en onthaard ben.
Maar ik had nooit gewild dat hij de geboorte van onze kinderen gemist omdat ik er op dat moment niet bepaald aantrekkelijk uitzag.
Ik vond deze momenten juist twee van de meest intense momenten van onze relatie die ons nog meer verbonden heeft dan we al waren. De blik in de ogen van mijn man, een mengeling van liefde en trots, zal ik nooit meer vergeten.
Verzorg mijn lijf, trek leuke kleding aan, make upje op, zorg dat ik lekker ruik en onthaard ben.
Maar ik had nooit gewild dat hij de geboorte van onze kinderen gemist omdat ik er op dat moment niet bepaald aantrekkelijk uitzag.
Ik vond deze momenten juist twee van de meest intense momenten van onze relatie die ons nog meer verbonden heeft dan we al waren. De blik in de ogen van mijn man, een mengeling van liefde en trots, zal ik nooit meer vergeten.
Follow your heart, but take your brain with you....
dinsdag 10 juli 2012 om 10:55
Ik was heel blij dat mijn vriend erbij was.. naast zijn support was hij degene die me later precies kon vertellen hoe het was gegaan, want ik wist niet alles meer. En we hebben dit prachtige wonder samen meegemaakt!!
Enne schaamte... nou, op dat moment was ik daar echt niet mee bezig! En realiseer jezelf dat bevallen niet het enige moment is waarop je er niet op je best bijligt. Wat dacht je de periode daarna... paar weken vloeien, aambeien als je pech hebt, lekkende tieten. Maak je toch niet druk!!
Enne schaamte... nou, op dat moment was ik daar echt niet mee bezig! En realiseer jezelf dat bevallen niet het enige moment is waarop je er niet op je best bijligt. Wat dacht je de periode daarna... paar weken vloeien, aambeien als je pech hebt, lekkende tieten. Maak je toch niet druk!!
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
dinsdag 10 juli 2012 om 10:55
Ik vind dit het ultieme doorgeslagen 'ik moet altijd aantrekkelijk zijn want anders zal ie vast geen seks meer willen en dan verlaat hij me voor een jongere bimbo die wel nog strak is'.
Als je relatie staat of breekt op het feit dat hij je met je benen omhoog zijn kind ziet op de wereld zetten, dan vind ik het maar triestig.
Als je relatie staat of breekt op het feit dat hij je met je benen omhoog zijn kind ziet op de wereld zetten, dan vind ik het maar triestig.
dinsdag 10 juli 2012 om 10:55
Het is heel moeilijk om je een bevalling voor te stellen als je het nog nooit hebt mee gemaakt. Hou je vriend in de buurt. Dan kun je ter plekke je wensen aangeven. Mogelijk wil je hem er toch bij hebben.
Ik heb mijn vriend niet kunnen missen. Hij is er de hele tijd bij geweest. Ik ben ingeleid geworden. Het was heel heftig. En hij was er de hele tijd voor me.
Misschien nog wel erger dan de bevalling; ik heb een keizersnede gehad en hij heeft per ongeluk over het zeiltje gekeken. Volgens mij heeft hij daar nu nog nachtmerries van...
Ik heb mijn vriend niet kunnen missen. Hij is er de hele tijd bij geweest. Ik ben ingeleid geworden. Het was heel heftig. En hij was er de hele tijd voor me.
Misschien nog wel erger dan de bevalling; ik heb een keizersnede gehad en hij heeft per ongeluk over het zeiltje gekeken. Volgens mij heeft hij daar nu nog nachtmerries van...
dinsdag 10 juli 2012 om 10:56
Ik snap het wel, maar ik denk wel dat je er op terug gaat komen. Het is zo'n bijzonder moment om samen mee te maken...
Wij hadden ook beiden geen behoefte dat mijn man bij mijn voeten zou staan, hij is netjes bij mijn hoofd gebleven en heeft niets gezien daar onder. Vond ik ook prima, van mij hoefde dat niet en van mijn man ook niet. Maar hij was er wel bij, toen ons kind geboren werd, en dat is een moment dat je nooit meer terug krijgt, ik hoop dat jullie dat beseffen.
Houd je er ook rekening mee dat jouw man jou misschien moet helpen na de bevalling?
Ik had een totaalruptuur en mocht niet bukken, dus de eerste week heeft mijn man zelfs vaker moeten helpen met me aankleden, douchen etc. Ik vond dat ontzettend lief van hem en hij heeft nooit moeilijk gedaan, hielp me met alles, en dat was ook echt nodig omdat ik sommige dingen gewoon zelf niet kon.
Het maakt je ook closer, zoiets samen meemaken en elkaar steunen. Ook een vorm van intimiteit, omdat je dat met elkaar deelt.
Maar uiteindelijk is het jouw keuze, als jij je er maar prettig bij voelt.
Wij hadden ook beiden geen behoefte dat mijn man bij mijn voeten zou staan, hij is netjes bij mijn hoofd gebleven en heeft niets gezien daar onder. Vond ik ook prima, van mij hoefde dat niet en van mijn man ook niet. Maar hij was er wel bij, toen ons kind geboren werd, en dat is een moment dat je nooit meer terug krijgt, ik hoop dat jullie dat beseffen.
Houd je er ook rekening mee dat jouw man jou misschien moet helpen na de bevalling?
Ik had een totaalruptuur en mocht niet bukken, dus de eerste week heeft mijn man zelfs vaker moeten helpen met me aankleden, douchen etc. Ik vond dat ontzettend lief van hem en hij heeft nooit moeilijk gedaan, hielp me met alles, en dat was ook echt nodig omdat ik sommige dingen gewoon zelf niet kon.
Het maakt je ook closer, zoiets samen meemaken en elkaar steunen. Ook een vorm van intimiteit, omdat je dat met elkaar deelt.
Maar uiteindelijk is het jouw keuze, als jij je er maar prettig bij voelt.
dinsdag 10 juli 2012 om 10:57
quote:lughnasadh schreef op 10 juli 2012 @ 10:52:
Tsja, soms ontkom je toch niet aan viezigheid. Ik heb heus niet lopen jongleren met mijn kraamluiers, maar ik ging onder de douche onderuit toen ik eerst een enorm stolsel verloor en daarna een heftige bloeding kreeg. Hij moest me de douche uitslepen. Gelukkig heeft mijn man geen trauma overgehouden aan die gorigheid waar ik hem aan blootstelde, noch krijgt hij wegtrekkers als we seks hebben omdat hij dan moet denken aan stolsels die jaren geleden uit mijn Poort Spelonk van Jade vielen.Kijk, dat is nou echte liefde
Tsja, soms ontkom je toch niet aan viezigheid. Ik heb heus niet lopen jongleren met mijn kraamluiers, maar ik ging onder de douche onderuit toen ik eerst een enorm stolsel verloor en daarna een heftige bloeding kreeg. Hij moest me de douche uitslepen. Gelukkig heeft mijn man geen trauma overgehouden aan die gorigheid waar ik hem aan blootstelde, noch krijgt hij wegtrekkers als we seks hebben omdat hij dan moet denken aan stolsels die jaren geleden uit mijn Poort Spelonk van Jade vielen.Kijk, dat is nou echte liefde
dinsdag 10 juli 2012 om 10:58
To, top dat je nog reageert op alle reacties, ook al krijg je weinig begrip. Ik ben het eens met Tulpje, denk ook dat je er te veel over nadenkt en dan kan ik me voorstellen dat het in je hoofd iets heel engs en raars wordt.
Ik ben wel benieuwd wat je denkt van mijn vraag. Hoe zou je het vinden als je vriend het eerste moment met jullie baby deelde met zijn moeder, ipv met jou? Als hij niet bij de bevalling is, is dat namelijk wat jullie missen. Ik zou daar goed over nadenken. Mag je moeder jullie kind vasthouden voordat hij binnen is? Of gaat je moeder hem meteen roepen?
Ik ben wel benieuwd wat je denkt van mijn vraag. Hoe zou je het vinden als je vriend het eerste moment met jullie baby deelde met zijn moeder, ipv met jou? Als hij niet bij de bevalling is, is dat namelijk wat jullie missen. Ik zou daar goed over nadenken. Mag je moeder jullie kind vasthouden voordat hij binnen is? Of gaat je moeder hem meteen roepen?
dinsdag 10 juli 2012 om 11:06
quote:Zo.maar schreef op 10 juli 2012 @ 10:20:
Sterker nog, je gaat hem nodig hebben tijdens de bevalling, washandje, mee puffen en noem maar op.
S6Dit is niet altijd zo hoor. Ik heb mijn man niet echt "nodig" gehad. Het was fijn dat hij er was, maar zonder was ze er ook wel gekomen hoor. Heb eigenlijk weinig aandacht aan hem geschonken en het had net zo goed de verloskundige kunnen zijn die daar stond. Meepuffen heeft ie niet gedaan, heb ik zelf maar amper gedaan. Washandje heb ik alleen een warme op mijn doos gehad, heerlijk was dat maar daar zorgde de verloskundige voor en niet mijn man. Nu moet ik zeggen dat ik goed en wel 26 minuten persweeën heb gehad en daarvoor eigenlijk weinig last heb gehad ervan. Ze was er ook in 4 uur van begin tot eind. Kan me voorstellen dat je bij een lange bevalling je man meer nodig hebt
Sterker nog, je gaat hem nodig hebben tijdens de bevalling, washandje, mee puffen en noem maar op.
S6Dit is niet altijd zo hoor. Ik heb mijn man niet echt "nodig" gehad. Het was fijn dat hij er was, maar zonder was ze er ook wel gekomen hoor. Heb eigenlijk weinig aandacht aan hem geschonken en het had net zo goed de verloskundige kunnen zijn die daar stond. Meepuffen heeft ie niet gedaan, heb ik zelf maar amper gedaan. Washandje heb ik alleen een warme op mijn doos gehad, heerlijk was dat maar daar zorgde de verloskundige voor en niet mijn man. Nu moet ik zeggen dat ik goed en wel 26 minuten persweeën heb gehad en daarvoor eigenlijk weinig last heb gehad ervan. Ze was er ook in 4 uur van begin tot eind. Kan me voorstellen dat je bij een lange bevalling je man meer nodig hebt
dinsdag 10 juli 2012 om 11:12
Tijdens de weeën heb ik vriend ook niet echt nodig gehad, hoewel, er moest flink gepoetst worden ondertussen Maar tijdens het bevallen zelf was ik maar al te blij dat hij er bij was.
Ook voor de dagen er na, ik heb nog wel tien keer aan hem gevraagd of hij wilde vertellen hoe de bevalling verliep en hoe hij het ervaren heeft. Vond het al zo snel gaan dat ik met zijn aanvulling mijn bevallingsverhaal kon opschrijven.
TO, hoop wel dat je beseft dat je deze beslissing nooit meer kunt terugdraaien. Logisch natuurlijk... maar je vriend zal dus nooit de herinnering hebben die jij wél hebt. Lijkt me heel erg moeilijk voor hem.
Ook voor de dagen er na, ik heb nog wel tien keer aan hem gevraagd of hij wilde vertellen hoe de bevalling verliep en hoe hij het ervaren heeft. Vond het al zo snel gaan dat ik met zijn aanvulling mijn bevallingsverhaal kon opschrijven.
TO, hoop wel dat je beseft dat je deze beslissing nooit meer kunt terugdraaien. Logisch natuurlijk... maar je vriend zal dus nooit de herinnering hebben die jij wél hebt. Lijkt me heel erg moeilijk voor hem.
dinsdag 10 juli 2012 om 11:20
Ik maakte me ook druk over van alles en nog wat voor de bevalling, als ik maar niet poep, als ik maar niet gil, als ik maar .... enz. Tot het moment daar was en de bevalling echt begon, nou al hadden ze me op dat moment bij de V&D op het terras gezet op een drukke zaterdagmiddag, het boeide me allemaal niets, was totaal niet bezig met mijn omgeving of hoe ik er bij lag/uit zag, mijn kind werd geboren en dat was het allerbelangrijkste.
Een van de mooiste momenten in een mensenleven wil je toch samen beleven en niet met je moeder ?
Een van de mooiste momenten in een mensenleven wil je toch samen beleven en niet met je moeder ?
