Zwanger
alle pijlers
IVF bij lesbisch koppel met eicel selectie
dinsdag 18 februari 2014 om 18:00
quote:leuketas schreef op 18 februari 2014 @ 17:58:
Het gaat mij er niet om dat iemand wel of niet zijn genen mag/kan doorgeven. Het gaat mij erom dat je wel je eigen genen wilt doorgeven, maar onder voorwaarden (en daar kan ik goed inkomen) maar dat je geen zin hebt om zwanger te zijn...
Ik zou mijn zegeningen tellen: jullie hebben nou eenmaal inbreng nodig van een derde partij...als je vriendin met haar eigen eicel via kid zwanger wordt loop jij geen risico met je brca gen, weet je zeker dat je kind het niet krijgt en loopt je vriendin minder risico....Dit soort keuzes zijn natuurlijk heel persoonlijk, maar dit zou ik ook denken.
Het gaat mij er niet om dat iemand wel of niet zijn genen mag/kan doorgeven. Het gaat mij erom dat je wel je eigen genen wilt doorgeven, maar onder voorwaarden (en daar kan ik goed inkomen) maar dat je geen zin hebt om zwanger te zijn...
Ik zou mijn zegeningen tellen: jullie hebben nou eenmaal inbreng nodig van een derde partij...als je vriendin met haar eigen eicel via kid zwanger wordt loop jij geen risico met je brca gen, weet je zeker dat je kind het niet krijgt en loopt je vriendin minder risico....Dit soort keuzes zijn natuurlijk heel persoonlijk, maar dit zou ik ook denken.
dinsdag 18 februari 2014 om 18:06
Wat tegen mij is gezegd door een gynaecoloog is dat IVF zwangerschappen statistisch gezien vaker problematisch verlopen dan zwangerschappen die natuurlijk ontstaan (Kid en IUI wordt wel gezien als natuurlijk). (vaker vroeggeboortes, vaker klachten bij de moeder). Ook wel iets om mee te nemen in jullie overweging.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 18 februari 2014 om 18:15
quote:Fame schreef op 18 februari 2014 @ 13:12:
Sorry, maar jullie slaan imho door. Waarom niet ei van je partner gebruiken. Hou je dan minder van het kind?
Ik kan me wel voorstellen dat je graag een kindje van jezelf wilt. Of van jullie 'samen' dan in dit geval.
Ook veel heterostellen willen liever een kind van henzelf/ samen dan een kind van een ander/ adoptie e.d.
En ik denk dat deze wens sterker is als je jonger bent (als je ouder bent, heb je misschien al meer de gedachte ontwikkeld dat je ook van een willekeurig ander kind kan gaan houden, en is de tijd en kans van slagen voor een kind zo geslonken dat je ook eerder tot zulke gedachten overgaat).
Maar het is wel een ingreep ja. En stel dat jullie ooit uit elkaar gaan (waar je nu natuurlijk niet vanuit gaat) dan is het wel gecompliceerder voor het kind dat het biologisch van de ene moeder is en gedragen is door de ander.
Is trouwens sowieso een gecompliceerde situatie voor het kind, ook al zou je niet uit elkaar gaan. Een mooie situatie, maar ook een rare situatie....
Sorry, maar jullie slaan imho door. Waarom niet ei van je partner gebruiken. Hou je dan minder van het kind?
Ik kan me wel voorstellen dat je graag een kindje van jezelf wilt. Of van jullie 'samen' dan in dit geval.
Ook veel heterostellen willen liever een kind van henzelf/ samen dan een kind van een ander/ adoptie e.d.
En ik denk dat deze wens sterker is als je jonger bent (als je ouder bent, heb je misschien al meer de gedachte ontwikkeld dat je ook van een willekeurig ander kind kan gaan houden, en is de tijd en kans van slagen voor een kind zo geslonken dat je ook eerder tot zulke gedachten overgaat).
Maar het is wel een ingreep ja. En stel dat jullie ooit uit elkaar gaan (waar je nu natuurlijk niet vanuit gaat) dan is het wel gecompliceerder voor het kind dat het biologisch van de ene moeder is en gedragen is door de ander.
Is trouwens sowieso een gecompliceerde situatie voor het kind, ook al zou je niet uit elkaar gaan. Een mooie situatie, maar ook een rare situatie....
dinsdag 18 februari 2014 om 18:25
[quote]gwenni schreef op 18 februari 2014 @ 18:15:
[...]
Ik kan me wel voorstellen dat je graag een kindje van jezelf wilt. Of van jullie 'samen' dan in dit geval.
Ook veel heterostellen willen liever een kind van henzelf/ samen dan een kind van een ander/ adoptie e.d.
En ik denk dat deze wens sterker is als je jonger bent (als je ouder bent, heb je misschien al meer de gedachte ontwikkeld dat je ook van een willekeurig ander kind kan gaan houden, en is de tijd en kans van slagen voor een kind zo geslonken dat je ook eerder tot zulke gedachten overgaat).
Maar het is wel een ingreep ja. En stel dat jullie ooit uit elkaar gaan (waar je nu natuurlijk niet vanuit gaat) dan is het wel gecompliceerder voor het kind dat het biologisch van de ene moeder is en gedragen is door de ander.
Is trouwens sowieso een gecompliceerde situatie voor het kind, ook al zou je niet uit elkaar gaan. Een mooie situatie, maar ook een rare situatie....[/quote]
Niet meer of minder dan bij een hetero stel. Als man en ik uit elkaar zouden gaan, heb ik zoon gedragen maar is zoon ook biologisch verwant aan man. Of bij een adoptiekind.
Het zal bekeken worden vanuit het kind: als het niet anders gewend is dan dat die twee personen de ouders zijn, zal het contact nodig hebben met beiden.
[...]
Ik kan me wel voorstellen dat je graag een kindje van jezelf wilt. Of van jullie 'samen' dan in dit geval.
Ook veel heterostellen willen liever een kind van henzelf/ samen dan een kind van een ander/ adoptie e.d.
En ik denk dat deze wens sterker is als je jonger bent (als je ouder bent, heb je misschien al meer de gedachte ontwikkeld dat je ook van een willekeurig ander kind kan gaan houden, en is de tijd en kans van slagen voor een kind zo geslonken dat je ook eerder tot zulke gedachten overgaat).
Maar het is wel een ingreep ja. En stel dat jullie ooit uit elkaar gaan (waar je nu natuurlijk niet vanuit gaat) dan is het wel gecompliceerder voor het kind dat het biologisch van de ene moeder is en gedragen is door de ander.
Is trouwens sowieso een gecompliceerde situatie voor het kind, ook al zou je niet uit elkaar gaan. Een mooie situatie, maar ook een rare situatie....[/quote]
Niet meer of minder dan bij een hetero stel. Als man en ik uit elkaar zouden gaan, heb ik zoon gedragen maar is zoon ook biologisch verwant aan man. Of bij een adoptiekind.
Het zal bekeken worden vanuit het kind: als het niet anders gewend is dan dat die twee personen de ouders zijn, zal het contact nodig hebben met beiden.
dinsdag 18 februari 2014 om 18:25
De IVF behandeling lijkt me inderdaad alles behalve prettig.
Het gaat nog wel wat verder dan dat ook.
Je zult dit niet leuk vinden om te horen, maar ik ben een tijdje bevriend geweest met een man die als gynaecoloog verbonden was aan zo'n vruchtbaarheidskliniek. Zijn totale minachting voor zijn clienten heeft me altijd geschokt, maar misschien was hij een uitzondering. Dat hoop ik dan maar. Ik heb het nu even niet over zijn slechte grappen over wanhopige vrouwen met hun benen in de stijgbeugels, wel over zijn overtuiging dat IVF en dat soort procedures eigenlijk een soort experiment zijn omdat er niets bekend is over de lange termijn gevolgen voor het kind.
Het valt me het hele topic al op hoe je alleen maar vanuit jezelf redeneert. Heb je je eigenlijk verdiept in de risico's voor het kind?
Het gaat nog wel wat verder dan dat ook.
Je zult dit niet leuk vinden om te horen, maar ik ben een tijdje bevriend geweest met een man die als gynaecoloog verbonden was aan zo'n vruchtbaarheidskliniek. Zijn totale minachting voor zijn clienten heeft me altijd geschokt, maar misschien was hij een uitzondering. Dat hoop ik dan maar. Ik heb het nu even niet over zijn slechte grappen over wanhopige vrouwen met hun benen in de stijgbeugels, wel over zijn overtuiging dat IVF en dat soort procedures eigenlijk een soort experiment zijn omdat er niets bekend is over de lange termijn gevolgen voor het kind.
Het valt me het hele topic al op hoe je alleen maar vanuit jezelf redeneert. Heb je je eigenlijk verdiept in de risico's voor het kind?
dinsdag 18 februari 2014 om 18:28
quote:gwenni schreef op 18 februari 2014 @ 18:15:
[...]
Maar het is wel een ingreep ja. En stel dat jullie ooit uit elkaar gaan (waar je nu natuurlijk niet vanuit gaat) dan is het wel gecompliceerder voor het kind dat het biologisch van de ene moeder is en gedragen is door de ander.
Is trouwens sowieso een gecompliceerde situatie voor het kind, ook al zou je niet uit elkaar gaan. Een mooie situatie, maar ook een rare situatie....Hoezo is dit gecompliceerder? Het zijn gewoon zijn/haar ouders die uit elkaar gaan.
[...]
Maar het is wel een ingreep ja. En stel dat jullie ooit uit elkaar gaan (waar je nu natuurlijk niet vanuit gaat) dan is het wel gecompliceerder voor het kind dat het biologisch van de ene moeder is en gedragen is door de ander.
Is trouwens sowieso een gecompliceerde situatie voor het kind, ook al zou je niet uit elkaar gaan. Een mooie situatie, maar ook een rare situatie....Hoezo is dit gecompliceerder? Het zijn gewoon zijn/haar ouders die uit elkaar gaan.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
dinsdag 18 februari 2014 om 20:49
quote:gwenni schreef op 18 februari 2014 @ 18:15:
[...]
Is trouwens sowieso een gecompliceerde situatie voor het kind, ook al zou je niet uit elkaar gaan. Een mooie situatie, maar ook een rare situatie....Waarom raar? En waarom gecompliceerder dan bijvoorbeeld bij mij, waar zowel mijn partner ons kind heeft gedragen, alswel biologisch zijn moeder is?
[...]
Is trouwens sowieso een gecompliceerde situatie voor het kind, ook al zou je niet uit elkaar gaan. Een mooie situatie, maar ook een rare situatie....Waarom raar? En waarom gecompliceerder dan bijvoorbeeld bij mij, waar zowel mijn partner ons kind heeft gedragen, alswel biologisch zijn moeder is?
dinsdag 18 februari 2014 om 22:23
quote:
fashionvictim, 5 uur geleden
Ik vind het een onzalig plan, om alle redenen die al genoemd zijn. Wel heb ik een tip voor je: ik ken een lesbisch stel dat kinderen heeft van de broer van een van hen. Dus de ene vrouw is zwanger geweest beide keren met uiteraard haar eigen eicellen, en de broer van haar partner is de zaaddonor. De kinderen zijn dus qua DNA verwant aan allebei de moeders en lijken op beide families.
Heb je die optie ook al overwogen?
Als TO een broer heeft, is er 50% kans dat hij het brca2 gen ook heeft.
fashionvictim, 5 uur geleden
Ik vind het een onzalig plan, om alle redenen die al genoemd zijn. Wel heb ik een tip voor je: ik ken een lesbisch stel dat kinderen heeft van de broer van een van hen. Dus de ene vrouw is zwanger geweest beide keren met uiteraard haar eigen eicellen, en de broer van haar partner is de zaaddonor. De kinderen zijn dus qua DNA verwant aan allebei de moeders en lijken op beide families.
Heb je die optie ook al overwogen?
Als TO een broer heeft, is er 50% kans dat hij het brca2 gen ook heeft.
dinsdag 18 februari 2014 om 23:37
Sorry voor mijn late reactie, was aan het werk.
Nogmaals bedankt voor alle reacties en het delen van jullie ervaringen. Het zet mij allemaal aan het denken (dat was ook de reden waarom ik dit hier deel). Het genen door willen geven heeft inderdaad ook het onderliggende gevoel van het bang zijn dat ze mij niet als moeder zullen zien. Fijn om te horen dat ik die gedachte niet alleen heb, en dat je hier waarschijnlijk ook wel overheen groeit.
Ons ideaal beeld zal mogelijk na al deze verhalen aangepast gaan worden. Wel gaan we zeker nog informatie verder inwinnen.
Onze zaad donor zal anoniem zijn. Hier hebben we het al veel met elkaar over gehad. Dat is in ieder geval een ding dat we zeker weten.
En over de vraag dat ik als met een man was ook zwanger zou worden.. Nee, ik heb gewoon geen behoefte aan het zwanger zijn. Dat is een gevoel. Ik hou ontzettend van kinderen maar als ik verhalen hoor over het zwanger zijn voel ik me alles behalve prettig. Helaas.
Nogmaals bedankt voor alle reacties en het delen van jullie ervaringen. Het zet mij allemaal aan het denken (dat was ook de reden waarom ik dit hier deel). Het genen door willen geven heeft inderdaad ook het onderliggende gevoel van het bang zijn dat ze mij niet als moeder zullen zien. Fijn om te horen dat ik die gedachte niet alleen heb, en dat je hier waarschijnlijk ook wel overheen groeit.
Ons ideaal beeld zal mogelijk na al deze verhalen aangepast gaan worden. Wel gaan we zeker nog informatie verder inwinnen.
Onze zaad donor zal anoniem zijn. Hier hebben we het al veel met elkaar over gehad. Dat is in ieder geval een ding dat we zeker weten.
En over de vraag dat ik als met een man was ook zwanger zou worden.. Nee, ik heb gewoon geen behoefte aan het zwanger zijn. Dat is een gevoel. Ik hou ontzettend van kinderen maar als ik verhalen hoor over het zwanger zijn voel ik me alles behalve prettig. Helaas.
dinsdag 18 februari 2014 om 23:59
quote:deniez89 schreef op 18 februari 2014 @ 23:37:
Onze zaad donor zal anoniem zijn. Hier hebben we het al veel met elkaar over gehad. Dat is in ieder geval een ding dat we zeker weten.
Fijn dat uit je reactie blijkt dat alles wat hier geschreven is je aan het denken heeft gezet. Wellicht kun je dan ook nog eens nadenken over je bovenstaande stellige opmerking dat de zaaddonor anoniem zal zijn?
Afgezien van het feit dat jullie dan voor de donor in ieder geval buiten Nederland zullen moeten zoeken (in Nederland is anoniem zaaddonorschap niet meer mogelijk) wat jullie - toch wel heel ingewikkelde - manier van kindjes maken nóg ingewikkelder gaat maken, is het hebben van een anonieme donor als vader voor het kind zelf niet echt de meest optimale keuze.
Natuurlijk, jullie staan aan het begin van het vormen van een gezin en jullie denken aan een baby.
Maar die baby wordt groter, wordt puber, wordt volwassen, en komt op een dag met de vraag: wie is mijn vader? Want dat kind wil weten van wie het de andere helft van zijn/haar genen heeft, en wiens neus (!) het heeft, en of hij/zij het muzikaal/sportief talent of die talenknobbel of wiskundeknobbel wellicht van vaderszijde heeft geërfd. Afgezien van de vraag of in de familie van vaderskant bepaalde aandoeningen/ziektes veel of weinig voorkomen.
Met jullie keuze voor een anonieme zaaddonor snijden jullie bij voorbaat de mogelijkheid dat na te vragen af en juist dát zou ik nu precies de allerbelangrijkste keuze vinden, belangrijker dan de vraag wie zwanger wordt van welke eicel ......
Onze zaad donor zal anoniem zijn. Hier hebben we het al veel met elkaar over gehad. Dat is in ieder geval een ding dat we zeker weten.
Fijn dat uit je reactie blijkt dat alles wat hier geschreven is je aan het denken heeft gezet. Wellicht kun je dan ook nog eens nadenken over je bovenstaande stellige opmerking dat de zaaddonor anoniem zal zijn?
Afgezien van het feit dat jullie dan voor de donor in ieder geval buiten Nederland zullen moeten zoeken (in Nederland is anoniem zaaddonorschap niet meer mogelijk) wat jullie - toch wel heel ingewikkelde - manier van kindjes maken nóg ingewikkelder gaat maken, is het hebben van een anonieme donor als vader voor het kind zelf niet echt de meest optimale keuze.
Natuurlijk, jullie staan aan het begin van het vormen van een gezin en jullie denken aan een baby.
Maar die baby wordt groter, wordt puber, wordt volwassen, en komt op een dag met de vraag: wie is mijn vader? Want dat kind wil weten van wie het de andere helft van zijn/haar genen heeft, en wiens neus (!) het heeft, en of hij/zij het muzikaal/sportief talent of die talenknobbel of wiskundeknobbel wellicht van vaderszijde heeft geërfd. Afgezien van de vraag of in de familie van vaderskant bepaalde aandoeningen/ziektes veel of weinig voorkomen.
Met jullie keuze voor een anonieme zaaddonor snijden jullie bij voorbaat de mogelijkheid dat na te vragen af en juist dát zou ik nu precies de allerbelangrijkste keuze vinden, belangrijker dan de vraag wie zwanger wordt van welke eicel ......
woensdag 19 februari 2014 om 06:29
Even nog een opmerking over IVF, ik heb zelf in het voortraject gezeten (uiteindelijk toch spontaan zwanger geraakt tegen alle verwachtingen in) maar wat heel duidelijk werd is dat beide partners (als stel dus samen) een medische indicatie moeten hebben voor ivf, anders vergoed de verzekering niks.
Je kunt dus niet zomaar kiezen om ivf te laten doen.
Met jou medische achtergrond zou jij in aanmerking komen voor PGD (en dus ook voor IVF) maar zolang jou partner niet onderzocht is of zij verminderd vruchtbaar is komen jullie als stel niet voor IVF in aanmerking, jullie maken immers gebruik van donorzaad, dus aan die kant zit het probleem niet.
Ik denk dat jee r een behoorlijke kluif aan gaat hebben om eerst de artsen van de medische noodzaak van die traject te overtuigen, en dan is nog maar de vraag of de verzekeraar daarin meegaat.
pGD gaat trouwens om embryo selectie, en niet om eicelselectie, daar weet ik niet genoeg van of ze dat uberhaupt doen met donorzaad.
Bovendien zoals al eerder gezegd, IVF is vreselijk ingrijpend, op alle vlakken, sociaal, fysiek, emotioneel, ik vind het een beetje de vraag of je daarvoor moet kiezen terwijl het niet je enige optie is.
IVF is ook geen garantie op een kind, het kan net zo goed misgaan als een normale/natuurlijke zwangerschap. En met de PGD erbij is het nog de vraag hoe vaak jij het traject van spuiten, en eicelafname zult moeten ondergaan voor je een geschikt embryo hebt wat teruggeplaatst kan worden.
De hormonen zijn ook enorm heftig, en in hoeverre dat nu of later invloed heeft op jouw kansen op borst- of eierstok vind ik ook nogal een risico..... Zelfs de gewone anti-conceptiepil verhoogd het risico op borst of eierstok kanker al als je ze langdurig slikt, en de hormonen die je bij de IVF moet gaan spuiten zijn in dosis die echt extreem veel hoger zijn, voor zover ik weet zijn hier nog geen onderzoeken naar gedaan, maar ik vind het nogal wat om bewust zoiets op te zoeken.
Ergens werd hier ook de vraag gesteld: als jij zo absoluut niet zwanger wilt zijn/worden hoe had je dat dan gedaan als je een man als partner had gehad? Had je je daar dan overheen gezet omdat je toch perse een kind wilt? Of was je dan kinderloos gebleven?
Ik kan me voorstellen dat het een mooi droombeeld is dat jou vriendin zwanger is van een kindje wat uit jouw eitje komt, maar ik vraag me af of het niet meer als een nachtmerrie gaat uitpakken
Sterkte met jullie beslissing
Je kunt dus niet zomaar kiezen om ivf te laten doen.
Met jou medische achtergrond zou jij in aanmerking komen voor PGD (en dus ook voor IVF) maar zolang jou partner niet onderzocht is of zij verminderd vruchtbaar is komen jullie als stel niet voor IVF in aanmerking, jullie maken immers gebruik van donorzaad, dus aan die kant zit het probleem niet.
Ik denk dat jee r een behoorlijke kluif aan gaat hebben om eerst de artsen van de medische noodzaak van die traject te overtuigen, en dan is nog maar de vraag of de verzekeraar daarin meegaat.
pGD gaat trouwens om embryo selectie, en niet om eicelselectie, daar weet ik niet genoeg van of ze dat uberhaupt doen met donorzaad.
Bovendien zoals al eerder gezegd, IVF is vreselijk ingrijpend, op alle vlakken, sociaal, fysiek, emotioneel, ik vind het een beetje de vraag of je daarvoor moet kiezen terwijl het niet je enige optie is.
IVF is ook geen garantie op een kind, het kan net zo goed misgaan als een normale/natuurlijke zwangerschap. En met de PGD erbij is het nog de vraag hoe vaak jij het traject van spuiten, en eicelafname zult moeten ondergaan voor je een geschikt embryo hebt wat teruggeplaatst kan worden.
De hormonen zijn ook enorm heftig, en in hoeverre dat nu of later invloed heeft op jouw kansen op borst- of eierstok vind ik ook nogal een risico..... Zelfs de gewone anti-conceptiepil verhoogd het risico op borst of eierstok kanker al als je ze langdurig slikt, en de hormonen die je bij de IVF moet gaan spuiten zijn in dosis die echt extreem veel hoger zijn, voor zover ik weet zijn hier nog geen onderzoeken naar gedaan, maar ik vind het nogal wat om bewust zoiets op te zoeken.
Ergens werd hier ook de vraag gesteld: als jij zo absoluut niet zwanger wilt zijn/worden hoe had je dat dan gedaan als je een man als partner had gehad? Had je je daar dan overheen gezet omdat je toch perse een kind wilt? Of was je dan kinderloos gebleven?
Ik kan me voorstellen dat het een mooi droombeeld is dat jou vriendin zwanger is van een kindje wat uit jouw eitje komt, maar ik vraag me af of het niet meer als een nachtmerrie gaat uitpakken
Sterkte met jullie beslissing
woensdag 19 februari 2014 om 08:41
Wat ik het meest onbegrijpelijke vind is dat je zegt dat jullie wel ivf met pgd willen doen (inmens zwaar lijkt me dat), maar dat je er heel gemakkelijk overheen stapt dat je zelf niet zwanger wilt worden/zijn....
Hallo?!?! Je bent een vrouw en je wilt een kind....
Dan is het toch heel natuurlijk dat je zwanger wordt?! En als je dat niet wilt, dan wil je blijkbaar niet graag genoeg. Je hebt dan toevallig mazzel dat je op vrouwen valt, wat dit betreft, maar kom op hé... Om de wachtlijsten voor ivf en pgd dan maar te vullen met mensen die zelf niet zwanger willen worden, want het lijkt hun niets.... Nee... Dat gaat me echt te ver.
(Wellicht spreken hier de geïrriteerde hormonen, van iemand die al 5 maanden elke dag aan het overgeven is en verschrikkelijk oververmoeid is, die het zwanger zijn ook echt niet meer grappig vindt en verschrikkelijk spannend, maar ook van iemand die enorm verlangt naar het kindje waar ze zo lang op hebben moeten wachten en daarom die rottige zwangerschap er maar al te graag voor over heeft)
Hallo?!?! Je bent een vrouw en je wilt een kind....
Dan is het toch heel natuurlijk dat je zwanger wordt?! En als je dat niet wilt, dan wil je blijkbaar niet graag genoeg. Je hebt dan toevallig mazzel dat je op vrouwen valt, wat dit betreft, maar kom op hé... Om de wachtlijsten voor ivf en pgd dan maar te vullen met mensen die zelf niet zwanger willen worden, want het lijkt hun niets.... Nee... Dat gaat me echt te ver.
(Wellicht spreken hier de geïrriteerde hormonen, van iemand die al 5 maanden elke dag aan het overgeven is en verschrikkelijk oververmoeid is, die het zwanger zijn ook echt niet meer grappig vindt en verschrikkelijk spannend, maar ook van iemand die enorm verlangt naar het kindje waar ze zo lang op hebben moeten wachten en daarom die rottige zwangerschap er maar al te graag voor over heeft)
woensdag 19 februari 2014 om 10:36
Maar wat met hier bedoeld deniez is dat je zonder zwangerschap geen kind krijgt normaal gezien... Dat hoort er dus bij... Net zoals je geen zin kunt hebben in poepluiers en slapeloze nachten...het is allemaal van tijdelijke aard en misschien niet het leukste wat erbij komt kijken...
Jullie hebben dan toevallig al de keuze maar door jullie eicel-gehussel ga je het nog enorm veel ingewikkelder maken!?
Wat doen jullie trouwens als het ivf-pgd traject uiteindelijk niet lukt (merendeel van de paren loopt uiteindelijk na vele jaren van hormonen en spanningen weg zonder kind!)
Jullie hebben dan toevallig al de keuze maar door jullie eicel-gehussel ga je het nog enorm veel ingewikkelder maken!?
Wat doen jullie trouwens als het ivf-pgd traject uiteindelijk niet lukt (merendeel van de paren loopt uiteindelijk na vele jaren van hormonen en spanningen weg zonder kind!)
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat.
woensdag 19 februari 2014 om 10:43
Deniez ik kan jullie wens heel goed voorstellen, maar ik vind jullie wel ver gaan. De kans dat jullie 'normaal' zwanger kunnen worden zo goed en nu willen jullie een zwaar traject in.
Ik heb net een zoon gekregen via IVF en gelukkig was er bij ons bijna geen wachttijd. Ik zou het wel zuur hebben gevonden dat wij een traject van 3 jaar zouden moeten wachten op mensen doe wel normal zwanger zouden kunnen worden, maar het net anders willen. Laat staan dat we het over het pgd traject hebben, hier is de wachttijd rond een jaar.
Daarnaast ligt eraan hoe het traject gaat, maar als er ook verse embryo's terug geplaatst worden moeten jullie beide aan de hormonen. Echt als je geen hormonen hoeft te spuiten waarom zou je vrijwillig dat gaan doen, want je weet niet hoe je reageert. Daarnaast wat ook al iemand zei is het risco bij een ivf iets hoger op complicatie dan bij een normale. Wat kuuk zegt lees prikbitches maar eens dan zie je hoe last het kan zijn.
Ik heb net een zoon gekregen via IVF en gelukkig was er bij ons bijna geen wachttijd. Ik zou het wel zuur hebben gevonden dat wij een traject van 3 jaar zouden moeten wachten op mensen doe wel normal zwanger zouden kunnen worden, maar het net anders willen. Laat staan dat we het over het pgd traject hebben, hier is de wachttijd rond een jaar.
Daarnaast ligt eraan hoe het traject gaat, maar als er ook verse embryo's terug geplaatst worden moeten jullie beide aan de hormonen. Echt als je geen hormonen hoeft te spuiten waarom zou je vrijwillig dat gaan doen, want je weet niet hoe je reageert. Daarnaast wat ook al iemand zei is het risco bij een ivf iets hoger op complicatie dan bij een normale. Wat kuuk zegt lees prikbitches maar eens dan zie je hoe last het kan zijn.
woensdag 19 februari 2014 om 10:53
Alysha de vrouw die als eerst is geboren via IVF is inmiddels 35 en zij heeft inmiddels via de normale weg kinderen gekregen en is heel gezond. Na haar zijn er inmiddels al heel veel andere kinderen geboren via IVF, maar tot nu toe zijn er geen dingen naar voren gekomen. Misschien komt het verschil pas echt op latere leeftijd, maar voor nu is geen probleem. Het is eigenlijk hetzelfde als bij een nieuw medicijn want daar wordt ook maar voor een korte periode onderzoek gedaan al voor het vrij wordt gegeven.
woensdag 19 februari 2014 om 10:57
quote:Maleficent schreef op 18 februari 2014 @ 18:06:
Wat tegen mij is gezegd door een gynaecoloog is dat IVF zwangerschappen statistisch gezien vaker problematisch verlopen dan zwangerschappen die natuurlijk ontstaan (Kid en IUI wordt wel gezien als natuurlijk). (vaker vroeggeboortes, vaker klachten bij de moeder). Ook wel iets om mee te nemen in jullie overweging.
dat gaf onze gyn inderdaad ook aan. met de aanvulling dat ivf-kinderen ook vaker autistische trekjes hebben. maar ook bij IUI waren volgens ons ziekenhuis deze risico's al groter dan bij natuurlijke conceptie. ook was de kans op buitenbaarmoederlijke zwangerschap en miskramen (ook late miskramen) veel groter.
en naar aanleiding van de post van alysha. onze gyn was er ook open over dat er weinig onderzoek is gedaan naar ivf. voor een groot deel omdat het een lastig iets is om een wetenschappelijk onderzoek naar op te zetten. mensen willen namelijk niet na jarenlang ellende met hormonen, iui's, en kijkoperaties het risico lopen tijdens het ivf traject in een placebo groep te vallen. wij zijn toevallig een week of 2 geleden benaderd door het ziekenhuis waar wij alle trajecten doorlopen hebben of we met onze zoon willen deelnemen aan een onderzoek naar de ontwikkeling van ivf-kinderen. maar hier twijfelen we nog over. de gegevens rondom mijn zwangerschap en bevalling zijn wel vrijgegeven voor een onderzoek (anoniem).
@NYC nog bedankt voor de uitleg over donorscreening:)
Wat tegen mij is gezegd door een gynaecoloog is dat IVF zwangerschappen statistisch gezien vaker problematisch verlopen dan zwangerschappen die natuurlijk ontstaan (Kid en IUI wordt wel gezien als natuurlijk). (vaker vroeggeboortes, vaker klachten bij de moeder). Ook wel iets om mee te nemen in jullie overweging.
dat gaf onze gyn inderdaad ook aan. met de aanvulling dat ivf-kinderen ook vaker autistische trekjes hebben. maar ook bij IUI waren volgens ons ziekenhuis deze risico's al groter dan bij natuurlijke conceptie. ook was de kans op buitenbaarmoederlijke zwangerschap en miskramen (ook late miskramen) veel groter.
en naar aanleiding van de post van alysha. onze gyn was er ook open over dat er weinig onderzoek is gedaan naar ivf. voor een groot deel omdat het een lastig iets is om een wetenschappelijk onderzoek naar op te zetten. mensen willen namelijk niet na jarenlang ellende met hormonen, iui's, en kijkoperaties het risico lopen tijdens het ivf traject in een placebo groep te vallen. wij zijn toevallig een week of 2 geleden benaderd door het ziekenhuis waar wij alle trajecten doorlopen hebben of we met onze zoon willen deelnemen aan een onderzoek naar de ontwikkeling van ivf-kinderen. maar hier twijfelen we nog over. de gegevens rondom mijn zwangerschap en bevalling zijn wel vrijgegeven voor een onderzoek (anoniem).
@NYC nog bedankt voor de uitleg over donorscreening:)
woensdag 19 februari 2014 om 11:05
quote:deniez89 schreef op 18 februari 2014 @ 23:37:
Sorry voor mijn late reactie, was aan het werk.
Nogmaals bedankt voor alle reacties en het delen van jullie ervaringen. Het zet mij allemaal aan het denken (dat was ook de reden waarom ik dit hier deel). Het genen door willen geven heeft inderdaad ook het onderliggende gevoel van het bang zijn dat ze mij niet als moeder zullen zien. Fijn om te horen dat ik die gedachte niet alleen heb, en dat je hier waarschijnlijk ook wel overheen groeit.
Ons ideaal beeld zal mogelijk na al deze verhalen aangepast gaan worden. Wel gaan we zeker nog informatie verder inwinnen.
Onze zaad donor zal anoniem zijn. Hier hebben we het al veel met elkaar over gehad. Dat is in ieder geval een ding dat we zeker weten.
En over de vraag dat ik als met een man was ook zwanger zou worden.. Nee, ik heb gewoon geen behoefte aan het zwanger zijn. Dat is een gevoel. Ik hou ontzettend van kinderen maar als ik verhalen hoor over het zwanger zijn voel ik me alles behalve prettig. Helaas.
Wat een stuitend egoistisch prinsessengedrag. Ik wil wel een kindje, maar wil niet zwanger zijn. Bah.
Dus moet er maar een hele medische molen doorlopen worden met IVF en embryoselectie zonder enige noodzaak, dat ze dan ook nog graag vergoed willen zien.
Terwijl het zoveel simpeler kan.
Ik wil dit, ik wil dat, maar ik wil er niks voor doen. Ik wil een universitair diploma, maar wil al niet die vervelende tentamens doen. Ik wil geld van mijn werkgever ,maar wel lekker thuis zitten. Net zoiets.
Weet je TO, als je iets echt wil, moet je bereid zijn om er offers voor te brengen. Wil je dat niet, dan wil je blijkbaar niet hard genoeg.
Sorry voor mijn late reactie, was aan het werk.
Nogmaals bedankt voor alle reacties en het delen van jullie ervaringen. Het zet mij allemaal aan het denken (dat was ook de reden waarom ik dit hier deel). Het genen door willen geven heeft inderdaad ook het onderliggende gevoel van het bang zijn dat ze mij niet als moeder zullen zien. Fijn om te horen dat ik die gedachte niet alleen heb, en dat je hier waarschijnlijk ook wel overheen groeit.
Ons ideaal beeld zal mogelijk na al deze verhalen aangepast gaan worden. Wel gaan we zeker nog informatie verder inwinnen.
Onze zaad donor zal anoniem zijn. Hier hebben we het al veel met elkaar over gehad. Dat is in ieder geval een ding dat we zeker weten.
En over de vraag dat ik als met een man was ook zwanger zou worden.. Nee, ik heb gewoon geen behoefte aan het zwanger zijn. Dat is een gevoel. Ik hou ontzettend van kinderen maar als ik verhalen hoor over het zwanger zijn voel ik me alles behalve prettig. Helaas.
Wat een stuitend egoistisch prinsessengedrag. Ik wil wel een kindje, maar wil niet zwanger zijn. Bah.
Dus moet er maar een hele medische molen doorlopen worden met IVF en embryoselectie zonder enige noodzaak, dat ze dan ook nog graag vergoed willen zien.
Terwijl het zoveel simpeler kan.
Ik wil dit, ik wil dat, maar ik wil er niks voor doen. Ik wil een universitair diploma, maar wil al niet die vervelende tentamens doen. Ik wil geld van mijn werkgever ,maar wel lekker thuis zitten. Net zoiets.
Weet je TO, als je iets echt wil, moet je bereid zijn om er offers voor te brengen. Wil je dat niet, dan wil je blijkbaar niet hard genoeg.
woensdag 19 februari 2014 om 11:09
quote:leoni schreef op 19 februari 2014 @ 10:53:
Alysha de vrouw die als eerst is geboren via IVF is inmiddels 35 en zij heeft inmiddels via de normale weg kinderen gekregen en is heel gezond. Na haar zijn er inmiddels al heel veel andere kinderen geboren via IVF, maar tot nu toe zijn er geen dingen naar voren gekomen. Misschien komt het verschil pas echt op latere leeftijd, maar voor nu is geen probleem. Het is eigenlijk hetzelfde als bij een nieuw medicijn want daar wordt ook maar voor een korte periode onderzoek gedaan al voor het vrij wordt gegeven.
Bij IVF zijn er wel degelijk risico's voor de kinderen. Ze hebben vaker gezondj^heidsproblemen op latere leeftijd en ook veel vaker als kind.
IVF-kinderen zijn gemiddeld gewoon minder gezond.
Ik vind dat je serieus vraagtekens kunt zetten of je deze techniek wel op de schaal moet toepaasen waarop het nu gebeurt.
http://humrep.oxfordjournals.org/content/20/2/413.short
Alysha de vrouw die als eerst is geboren via IVF is inmiddels 35 en zij heeft inmiddels via de normale weg kinderen gekregen en is heel gezond. Na haar zijn er inmiddels al heel veel andere kinderen geboren via IVF, maar tot nu toe zijn er geen dingen naar voren gekomen. Misschien komt het verschil pas echt op latere leeftijd, maar voor nu is geen probleem. Het is eigenlijk hetzelfde als bij een nieuw medicijn want daar wordt ook maar voor een korte periode onderzoek gedaan al voor het vrij wordt gegeven.
Bij IVF zijn er wel degelijk risico's voor de kinderen. Ze hebben vaker gezondj^heidsproblemen op latere leeftijd en ook veel vaker als kind.
IVF-kinderen zijn gemiddeld gewoon minder gezond.
Ik vind dat je serieus vraagtekens kunt zetten of je deze techniek wel op de schaal moet toepaasen waarop het nu gebeurt.
http://humrep.oxfordjournals.org/content/20/2/413.short
woensdag 19 februari 2014 om 11:20
TO, misschien een gekke vraag, maar zou je ook voor dit traject kiezen als hè het zelf zou moeten betalen (zeg: 50.000 euro)? Of zou je een zwangerschap er dan wel voor over hebben? Of jouw vriendin, waarbij zij haar eigen eicel draagt? Klinkt ook een beetje als: ieieieh, ik wil niet zwanger zijn, en als het toch vergoed wordt......
Ik voel me zo moedellooos
woensdag 19 februari 2014 om 11:20
quote:markovic schreef op woensdag 19 februari 2014 11:05 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="deniez89 in "IVF bij lesbisch koppel met eicel selectie"" class="messagelink">deniez89 schreef op 18 februari 2014 @ 23:37</a>:</b>
Sorry voor mijn late reactie, was aan het werk.
Nogmaals bedankt voor alle reacties en het delen van jullie ervaringen. Het zet mij allemaal aan het denken (dat was ook de reden waarom ik dit hier deel). Het genen door willen geven heeft inderdaad ook het onderliggende gevoel van het bang zijn dat ze mij niet als moeder zullen zien. Fijn om te horen dat ik die gedachte niet alleen heb, en dat je hier waarschijnlijk ook wel overheen groeit.
Ons ideaal beeld zal mogelijk na al deze verhalen aangepast gaan worden. Wel gaan we zeker nog informatie verder inwinnen.
Onze zaad donor zal anoniem zijn. Hier hebben we het al veel met elkaar over gehad. Dat is in ieder geval een ding dat we zeker weten.
En over de vraag dat ik als met een man was ook zwanger zou worden.. Nee, ik heb gewoon geen behoefte aan het zwanger zijn. Dat is een gevoel. Ik hou ontzettend van kinderen maar als ik verhalen hoor over het zwanger zijn voel ik me alles behalve prettig. Helaas.</div></blockquote>
Wat een stuitend egoistisch prinsessengedrag. Ik wil wel een kindje, maar wil niet zwanger zijn. Bah.
Dus moet er maar een hele medische molen doorlopen worden met IVF en embryoselectie zonder enige noodzaak, dat ze dan ook nog graag vergoed willen zien.
Terwijl het zoveel simpeler kan.
Ik wil dit, ik wil dat, maar ik wil er niks voor doen. Ik wil een universitair diploma, maar wil al niet die vervelende tentamens doen. Ik wil geld van mijn werkgever ,maar wel lekker thuis zitten. Net zoiets.
Weet je TO, als je iets echt wil, moet je bereid zijn om er offers voor te brengen. Wil je dat niet, dan wil je blijkbaar niet hard genoeg.
Beste, je speculeert alleen maar. Ik heb nooit gezegd dat ik er zelf niet voor wil betalen. Sterker nog wij leven al 4 jaar zonder luxe voor een eventuele behandeling te betalen. En over het geen offers willen brengen? Lees jij alleen maar dingen waar je negatief op kan antwoorden?
De keuze is nog lang niet gemaakt. De keuzes worden onderzocht. Gelukkig reageren er hier een hoop mensen die wel goede afwegingen brengen. Tot nu toen slaat uw reactie nergens op. En dus totaal geen aanvulling( en ja het is een openbaar forum) blijf lekker dingen posten wat niet over de vraag ging. Bij deze komt er vanaf mij geen reactie meer op.
Sorry voor mijn late reactie, was aan het werk.
Nogmaals bedankt voor alle reacties en het delen van jullie ervaringen. Het zet mij allemaal aan het denken (dat was ook de reden waarom ik dit hier deel). Het genen door willen geven heeft inderdaad ook het onderliggende gevoel van het bang zijn dat ze mij niet als moeder zullen zien. Fijn om te horen dat ik die gedachte niet alleen heb, en dat je hier waarschijnlijk ook wel overheen groeit.
Ons ideaal beeld zal mogelijk na al deze verhalen aangepast gaan worden. Wel gaan we zeker nog informatie verder inwinnen.
Onze zaad donor zal anoniem zijn. Hier hebben we het al veel met elkaar over gehad. Dat is in ieder geval een ding dat we zeker weten.
En over de vraag dat ik als met een man was ook zwanger zou worden.. Nee, ik heb gewoon geen behoefte aan het zwanger zijn. Dat is een gevoel. Ik hou ontzettend van kinderen maar als ik verhalen hoor over het zwanger zijn voel ik me alles behalve prettig. Helaas.</div></blockquote>
Wat een stuitend egoistisch prinsessengedrag. Ik wil wel een kindje, maar wil niet zwanger zijn. Bah.
Dus moet er maar een hele medische molen doorlopen worden met IVF en embryoselectie zonder enige noodzaak, dat ze dan ook nog graag vergoed willen zien.
Terwijl het zoveel simpeler kan.
Ik wil dit, ik wil dat, maar ik wil er niks voor doen. Ik wil een universitair diploma, maar wil al niet die vervelende tentamens doen. Ik wil geld van mijn werkgever ,maar wel lekker thuis zitten. Net zoiets.
Weet je TO, als je iets echt wil, moet je bereid zijn om er offers voor te brengen. Wil je dat niet, dan wil je blijkbaar niet hard genoeg.
Beste, je speculeert alleen maar. Ik heb nooit gezegd dat ik er zelf niet voor wil betalen. Sterker nog wij leven al 4 jaar zonder luxe voor een eventuele behandeling te betalen. En over het geen offers willen brengen? Lees jij alleen maar dingen waar je negatief op kan antwoorden?
De keuze is nog lang niet gemaakt. De keuzes worden onderzocht. Gelukkig reageren er hier een hoop mensen die wel goede afwegingen brengen. Tot nu toen slaat uw reactie nergens op. En dus totaal geen aanvulling( en ja het is een openbaar forum) blijf lekker dingen posten wat niet over de vraag ging. Bij deze komt er vanaf mij geen reactie meer op.
woensdag 19 februari 2014 om 15:13
Deniez89, aangezien je aangeeft dat jullie gebruik willen maken van een spermadonor van de donorbank denk ik dat jullie niet in aanmerking kunnen komen voor PGD. Ik denk dat je te makkelijk denkt over deze behandeling.
Zoals ik eerder schreef is PGD geen onderzoek waarbij de eicellen worden onderzocht, maar een onderzoek (zéér uitgebreid, vergaand, ingewikkeld chromosomenonderzoek) waarbij het 8-cellig embryo wordt onderzocht. Omdat er specifiek naar één chromosoom moet worden gekeken (13 in jouw geval geloof ik) is het van belang dat de chromosomen van de bloedverwanten in kaart worden gebracht. Dat zou dus betekenen dat jouw chromosomen (en die van jouw ouders) en de chromosomen van de spermadonor (en zijn ouders) moeten worden onderzocht middels een bloedonderzoek. Vanzelfsprekend is hier toestemming voor nodig.
Ik kan mij niet voorstellen dat ze - nadat jullie bij een spermabank een keuze hebben gemaakt voor een donor - dat ze hem dan gaan benaderen omdat hij (en zijn ouders) bloed moeten afstaan omdat er iemand graag van zijn sperma gebruik wil maken. Daarvoor wordt de privacy van hem teveel aangetast.
Zelfs al zou een arts bereid zijn om hem hiervoor te benaderen, ik zou vinden dat ze dat niet kunnen maken, in ethisch opzicht. Wellicht is er het een en ander veranderd ten opzichte van 2011 (toen ik aan de klinisch geneticus mijn kinderwens voorlegde) en hij vertelde toen dus over hoe ingewikkeld PGD is en dat het niet even een snel onderzoekje is waarbij in enkele minuten kan worden bepaald of een embryo is "aangedaan" of niet.
Ik denk dat jullie de volgende keuzes hebben:
- zelf op zoek gaan naar een donor die wel kan meewerken aan bloedonderzoeken, zodat PGD mogelijk is, ongeacht wie er vervolgens zwanger wordt.
- besluiten dat jouw partner zwanger wordt middels KID. Dan kun je zeker wel gebruik maken van een donor van de donorbank.
- besluiten dat de eicel van jouw partner wordt bevrucht middels KID en bij jou wordt teruggeplaatst. (interrelationele eiceldonatie, ik weet dat er in NL tenminste één kliniek hieraan meewerkt.)
Zoals ik eerder schreef is PGD geen onderzoek waarbij de eicellen worden onderzocht, maar een onderzoek (zéér uitgebreid, vergaand, ingewikkeld chromosomenonderzoek) waarbij het 8-cellig embryo wordt onderzocht. Omdat er specifiek naar één chromosoom moet worden gekeken (13 in jouw geval geloof ik) is het van belang dat de chromosomen van de bloedverwanten in kaart worden gebracht. Dat zou dus betekenen dat jouw chromosomen (en die van jouw ouders) en de chromosomen van de spermadonor (en zijn ouders) moeten worden onderzocht middels een bloedonderzoek. Vanzelfsprekend is hier toestemming voor nodig.
Ik kan mij niet voorstellen dat ze - nadat jullie bij een spermabank een keuze hebben gemaakt voor een donor - dat ze hem dan gaan benaderen omdat hij (en zijn ouders) bloed moeten afstaan omdat er iemand graag van zijn sperma gebruik wil maken. Daarvoor wordt de privacy van hem teveel aangetast.
Zelfs al zou een arts bereid zijn om hem hiervoor te benaderen, ik zou vinden dat ze dat niet kunnen maken, in ethisch opzicht. Wellicht is er het een en ander veranderd ten opzichte van 2011 (toen ik aan de klinisch geneticus mijn kinderwens voorlegde) en hij vertelde toen dus over hoe ingewikkeld PGD is en dat het niet even een snel onderzoekje is waarbij in enkele minuten kan worden bepaald of een embryo is "aangedaan" of niet.
Ik denk dat jullie de volgende keuzes hebben:
- zelf op zoek gaan naar een donor die wel kan meewerken aan bloedonderzoeken, zodat PGD mogelijk is, ongeacht wie er vervolgens zwanger wordt.
- besluiten dat jouw partner zwanger wordt middels KID. Dan kun je zeker wel gebruik maken van een donor van de donorbank.
- besluiten dat de eicel van jouw partner wordt bevrucht middels KID en bij jou wordt teruggeplaatst. (interrelationele eiceldonatie, ik weet dat er in NL tenminste één kliniek hieraan meewerkt.)
woensdag 19 februari 2014 om 16:36
quote:deniez89 schreef op 19 februari 2014 @ 10:20:
Het gevoel van niet zwanger willen worden heb ik gewoon, is ook niet een keuze ofzo? Denk je niet dat ik het als de keuze daar was ik ook graag me heel happy zou willen voelen om zwanger te worden.
Brrr, zwanger zijn, is er iets ergers dan dat? Mijn zus vindt het geweldig en heeft drie kinderen maar ik kan haar toch niet vragen om mijn kind(eren) te dragen? Het liefst zou ik ergens drie leuke 1-jarige dreumesen gekocht hebben, maar ook dat is geen optie. Dus tja, ik moest er toch aan geloven omdat Kazman en ik best wel graag kinderen wilden.
Echt, ik hoop dat je begrijpt dat je met deze opmerkingen mensen echt tegen de haren in strijkt, vooral als je daaruit een soort logische gevolgtrekking maakt dat je vriendin maar IVF moet ondergaan.
Forummers met ervaring hierin, mrsStanley bijvoorbeeld en NYC (dank dat je dat wil delen NYC, ontroerend), hebben in dit topic echt hele zinnige dingen gezegd. Ik zou zeker nog even heel goed nadenken met je vriendin over waar je aan begint.
En nee, dat weet niemand die het IVF-traject in gaat, maar voor de meeste, zo niet alle, mensen die dat traject ingaan is er geen enkele andere mogelijkheid meer. Voor jullie wel, dat zou ik zeker niet vergeten.
Het gevoel van niet zwanger willen worden heb ik gewoon, is ook niet een keuze ofzo? Denk je niet dat ik het als de keuze daar was ik ook graag me heel happy zou willen voelen om zwanger te worden.
Brrr, zwanger zijn, is er iets ergers dan dat? Mijn zus vindt het geweldig en heeft drie kinderen maar ik kan haar toch niet vragen om mijn kind(eren) te dragen? Het liefst zou ik ergens drie leuke 1-jarige dreumesen gekocht hebben, maar ook dat is geen optie. Dus tja, ik moest er toch aan geloven omdat Kazman en ik best wel graag kinderen wilden.
Echt, ik hoop dat je begrijpt dat je met deze opmerkingen mensen echt tegen de haren in strijkt, vooral als je daaruit een soort logische gevolgtrekking maakt dat je vriendin maar IVF moet ondergaan.
Forummers met ervaring hierin, mrsStanley bijvoorbeeld en NYC (dank dat je dat wil delen NYC, ontroerend), hebben in dit topic echt hele zinnige dingen gezegd. Ik zou zeker nog even heel goed nadenken met je vriendin over waar je aan begint.
En nee, dat weet niemand die het IVF-traject in gaat, maar voor de meeste, zo niet alle, mensen die dat traject ingaan is er geen enkele andere mogelijkheid meer. Voor jullie wel, dat zou ik zeker niet vergeten.
