Zwanger
alle pijlers
Jippie zwanger , Bah kwaaltjes
donderdag 9 januari 2014 om 18:27
Yeah leuk!! ZWANGER. en wat een eer ook dat je zwanger mag/kan zijn. Hoe geweldig is dat?
Er groeit een klein leventje in jou. je lichaam is er gewoon voor gemaakt om een nieuw mensje op de wereld te zetten.
Maar dan helaas die ellendige kwaaltjes. waarom horen die er nou bij? ik ben nu nog maar 7 weken zwanger en word al gek van de misselijkheid.
word misselijk van echt alles.
bepaalde geuren, eten. ik hoef maar aan iets te denken en ben al misselijk. ik word misselijk als mijn vriend me een zoen wil geven. Blegh waarom hoort dit erbij?
Er groeit een klein leventje in jou. je lichaam is er gewoon voor gemaakt om een nieuw mensje op de wereld te zetten.
Maar dan helaas die ellendige kwaaltjes. waarom horen die er nou bij? ik ben nu nog maar 7 weken zwanger en word al gek van de misselijkheid.
word misselijk van echt alles.
bepaalde geuren, eten. ik hoef maar aan iets te denken en ben al misselijk. ik word misselijk als mijn vriend me een zoen wil geven. Blegh waarom hoort dit erbij?
donderdag 9 januari 2014 om 19:16
Ik heb gekotst tot in week 21. Kon de zwangerschap pas leuk vinden daarna, toen ik niet meer zo het gevoel had dood te gaan aan een parasiet. Inmiddels ben ik 30 weken zwanger, en voel me een stuk beter, vind Parasietje nu een stuk leuker
Waar ik echt even aan moest wennen in het begin was dat de zwangerschap idd niet de roze wolk was die ik verwacht had dat het zou zijn.
Gefeliciteerd met je zwangerschap
Waar ik echt even aan moest wennen in het begin was dat de zwangerschap idd niet de roze wolk was die ik verwacht had dat het zou zijn.
Gefeliciteerd met je zwangerschap
donderdag 9 januari 2014 om 19:21
Ik zat bij de oudste met 6 weken thuis en tot einde verlof niet meer gewekt en bij de jongste vanaf 12 weken. Bij beide hyperemesis gravida, heftig zwangerschapsbraken en 24/7 misselijk. Wat voelde ik me ellendig. Als iemand tegen me zei geniet ervan dan kon ik wel gillen! Waar moest ik van genieten? Ik was gewoon hartstikke ziek. Ik vond zwanger zijn verschrikkelijk, ik beviel liever :Imao:
donderdag 9 januari 2014 om 19:23
wel vond ik het prettig dat het na een week of 12 ook weer ophield!
donderdag 9 januari 2014 om 19:36
Ik ben ook flink misselijk geweest, maar na een bezoek aan een homeopaat ging dat een heel stuk beter. Maar toen kwam de volgende kwaal: bekkeninstabiliteit... Ik ben doodmoe en inmiddels met 26 weken zit ik thuis. Inmiddels helpt de homeopaat wel om de klachten niet te verergeren, maar ik kan niet zeggen dat ik zwanger zijn geweldig vind.
Dit is mijn tweede zwangerschap en ook mijn laatste.
Ik vind het zwaar. Ook al weet ik dat ik iets bijzonders bij me draag.
Vrouwen die elke keer verkondigen dat zij zich geweldig voelden toen ze zwanger waren of roepen dat je niet moet zeuren als je klachten hebt, omdat er zoveel zijn die het graag van je over zouden nemen, kan ik wel wat doen!
Heel irritant!
Dit is mijn tweede zwangerschap en ook mijn laatste.
Ik vind het zwaar. Ook al weet ik dat ik iets bijzonders bij me draag.
Vrouwen die elke keer verkondigen dat zij zich geweldig voelden toen ze zwanger waren of roepen dat je niet moet zeuren als je klachten hebt, omdat er zoveel zijn die het graag van je over zouden nemen, kan ik wel wat doen!
Heel irritant!
donderdag 9 januari 2014 om 19:38
quote:sandt schreef op 09 januari 2014 @ 19:19:
Zet je moppermodus uit en kots lachend de pot vol! Zak 's avonds lachend in de bank en slaap lekker voordat het journaal is begonnen!
Je bent zwanger, velen zouden lachend met je willen ruilen ook al had je dubbel zoveel kwalen!Dit soort reacties! Heel irritant!
Zet je moppermodus uit en kots lachend de pot vol! Zak 's avonds lachend in de bank en slaap lekker voordat het journaal is begonnen!
Je bent zwanger, velen zouden lachend met je willen ruilen ook al had je dubbel zoveel kwalen!Dit soort reacties! Heel irritant!
donderdag 9 januari 2014 om 19:38
Bij mijn dochter ben ik 9 kilo afgevallen door de misselijkheid. Het was niet altijd leuk en soms beperkte het me wel in de dingen die ik wilde doen. De deur uitgaan kon niet altijd, omdat overgeven op straat zo naar staat. Ik had een congres in Canada, maar ik durfde het niet aan om daar naartoe te gaan vanwege het vele spugen.
Maar toch hè, tóch valt het wel mee. Ik ben nu weer zo misselijk, maar net als toen went het. Heel gek. Ik weet dat ik net zo misselijk ben als een paar weken geleden (ik geef immers nog steeds iedere dag over en alles is nog steeds even vies), maar toch vóel ik me niet meer misselijk. Ik geef alleen af en toe 'zomaar' over. En dat had ik de vorige keer ook: ik was wel misselijk, maar ik was me er niet meer zo bewust van.
Ach, en misschien is het heel cliché, maar wees maar blij dat je kunt balen van de kwaaltjes. Als het vaak misgaat grijp je alles aan als bevestiging, ook alle nare dingen, en dan is die misselijkheid opeens alleen maar heel erg fijn
Ik wens je een goede zwangerschap.
Maar toch hè, tóch valt het wel mee. Ik ben nu weer zo misselijk, maar net als toen went het. Heel gek. Ik weet dat ik net zo misselijk ben als een paar weken geleden (ik geef immers nog steeds iedere dag over en alles is nog steeds even vies), maar toch vóel ik me niet meer misselijk. Ik geef alleen af en toe 'zomaar' over. En dat had ik de vorige keer ook: ik was wel misselijk, maar ik was me er niet meer zo bewust van.
Ach, en misschien is het heel cliché, maar wees maar blij dat je kunt balen van de kwaaltjes. Als het vaak misgaat grijp je alles aan als bevestiging, ook alle nare dingen, en dan is die misselijkheid opeens alleen maar heel erg fijn
Ik wens je een goede zwangerschap.
donderdag 9 januari 2014 om 20:07
Die kwaaltjes zijn zo rot!
En ook al zal een ander 'lachend met je ruilen', jij voelt je gewoonweg miserabel.
Ik vond de vermoeidheid zo naar. Het gevoel dat je je ene been niet voor de ander krijgt. Bah!
Maar bij een week of 14 werd het zoveel beter!
Tot een week of 33, toen werd het weer minder.
Maar... Het resultaat is geweldig! Probeer daar maar naar uit te kijken!!
En ook al zal een ander 'lachend met je ruilen', jij voelt je gewoonweg miserabel.
Ik vond de vermoeidheid zo naar. Het gevoel dat je je ene been niet voor de ander krijgt. Bah!
Maar bij een week of 14 werd het zoveel beter!
Tot een week of 33, toen werd het weer minder.
Maar... Het resultaat is geweldig! Probeer daar maar naar uit te kijken!!
donderdag 9 januari 2014 om 20:37
quote:mandy81 schreef op 09 januari 2014 @ 19:36:
Ik ben ook flink misselijk geweest, maar na een bezoek aan een homeopaat ging dat een heel stuk beter. Maar toen kwam de volgende kwaal: bekkeninstabiliteit... Ik ben doodmoe en inmiddels met 26 weken zit ik thuis. Inmiddels helpt de homeopaat wel om de klachten niet te verergeren, maar ik kan niet zeggen dat ik zwanger zijn geweldig vind.
Dit is mijn tweede zwangerschap en ook mijn laatste.
Ik vind het zwaar. Ook al weet ik dat ik iets bijzonders bij me draag.
Vrouwen die elke keer verkondigen dat zij zich geweldig voelden toen ze zwanger waren of roepen dat je niet moet zeuren als je klachten hebt, omdat er zoveel zijn die het graag van je over zouden nemen, kan ik wel wat doen!
Heel irritant!
en toch kan ik het me wel voorstellen
er zijn vrouwen die niet of pas na jaren zwanger raken, die zouden wel 10x per dag op hun wenkbrauwen door het huis willen lopen om zwanger te raken
dan kan het echt wel rot vallen als iemand beweert "gek te worden" van de misselijkheid, vervelend dat ze niet kan zoenen met vriend enz
TO ga eens naar de dokter, er zijn tabletten voor te krijgen
Ik ben ook flink misselijk geweest, maar na een bezoek aan een homeopaat ging dat een heel stuk beter. Maar toen kwam de volgende kwaal: bekkeninstabiliteit... Ik ben doodmoe en inmiddels met 26 weken zit ik thuis. Inmiddels helpt de homeopaat wel om de klachten niet te verergeren, maar ik kan niet zeggen dat ik zwanger zijn geweldig vind.
Dit is mijn tweede zwangerschap en ook mijn laatste.
Ik vind het zwaar. Ook al weet ik dat ik iets bijzonders bij me draag.
Vrouwen die elke keer verkondigen dat zij zich geweldig voelden toen ze zwanger waren of roepen dat je niet moet zeuren als je klachten hebt, omdat er zoveel zijn die het graag van je over zouden nemen, kan ik wel wat doen!
Heel irritant!
en toch kan ik het me wel voorstellen
er zijn vrouwen die niet of pas na jaren zwanger raken, die zouden wel 10x per dag op hun wenkbrauwen door het huis willen lopen om zwanger te raken
dan kan het echt wel rot vallen als iemand beweert "gek te worden" van de misselijkheid, vervelend dat ze niet kan zoenen met vriend enz
TO ga eens naar de dokter, er zijn tabletten voor te krijgen
donderdag 9 januari 2014 om 20:56
Ik kan me zeker voorstellen dat mensen zouden zeggen ze willen ruilen?
Maar neem aan alleen het feit dat je een wondertje mag dragen.
Sorry maar die kwalen zijn niet leuk.
Dit is mijn 2de zwangerschap en bij de eerste had ik lang niet zoveel last.
Nu belemmert het gewoon mijn dagelijkse leven wat erg vervelend is.
Zal eens contact opnemen met ha of er idd wat voor te krijgen is
Maar neem aan alleen het feit dat je een wondertje mag dragen.
Sorry maar die kwalen zijn niet leuk.
Dit is mijn 2de zwangerschap en bij de eerste had ik lang niet zoveel last.
Nu belemmert het gewoon mijn dagelijkse leven wat erg vervelend is.
Zal eens contact opnemen met ha of er idd wat voor te krijgen is
donderdag 9 januari 2014 om 21:24
Ik heb vanaf week 6 tm 8 niks binnen kunnen houden ( zo erg dat ik soms zelfs geen water binnen hield) heb hier zetpillen (emasafene volgens mij) voor gekregen endie hielpen wel wat.. Spoog ipv 10 x per dag maar 1 of 2 x. Bij 11 weken was het over en toen ik bij 13 weken mijn echo kreeg bleek dat ons beebje bij 12,1 weken overleden was.. Is nu precies 4 weken geleden. Ik zou, als je echt veel overgeeft/misselijk bent je huisarts bellen.
donderdag 9 januari 2014 om 21:52
quote:mandy81 schreef op 09 januari 2014 @ 19:36:
Ik ben ook flink misselijk geweest, maar na een bezoek aan een homeopaat ging dat een heel stuk beter. Maar toen kwam de volgende kwaal: bekkeninstabiliteit... Ik ben doodmoe en inmiddels met 26 weken zit ik thuis. Inmiddels helpt de homeopaat wel om de klachten niet te verergeren, maar ik kan niet zeggen dat ik zwanger zijn geweldig vind.
Dit is mijn tweede zwangerschap en ook mijn laatste.
Ik vind het zwaar. Ook al weet ik dat ik iets bijzonders bij me draag.
Vrouwen die elke keer verkondigen dat zij zich geweldig voelden toen ze zwanger waren of roepen dat je niet moet zeuren als je klachten hebt, omdat er zoveel zijn die het graag van je over zouden nemen, kan ik wel wat doen!
Heel irritant!Na vier jaar in de medische malle molen, kon ik al die zuchtende en steunende zwangere vrouwen ook wel wat doen! En natuurlijk zijn er mensen waarbij de zwangerschap echt heel naar verloopt, maar dan nog, hoef je niet de hele dag te miepen. Beklaag je bij de man die je bezwangerd heeft, huil uit bij je moeder of een vriendin, maar val er niet je hele omgeving mee lastig. Ik heb uiteindelijk drie kinderen gekregen, maar kan er nog boos om worden.
Ik ben ook flink misselijk geweest, maar na een bezoek aan een homeopaat ging dat een heel stuk beter. Maar toen kwam de volgende kwaal: bekkeninstabiliteit... Ik ben doodmoe en inmiddels met 26 weken zit ik thuis. Inmiddels helpt de homeopaat wel om de klachten niet te verergeren, maar ik kan niet zeggen dat ik zwanger zijn geweldig vind.
Dit is mijn tweede zwangerschap en ook mijn laatste.
Ik vind het zwaar. Ook al weet ik dat ik iets bijzonders bij me draag.
Vrouwen die elke keer verkondigen dat zij zich geweldig voelden toen ze zwanger waren of roepen dat je niet moet zeuren als je klachten hebt, omdat er zoveel zijn die het graag van je over zouden nemen, kan ik wel wat doen!
Heel irritant!Na vier jaar in de medische malle molen, kon ik al die zuchtende en steunende zwangere vrouwen ook wel wat doen! En natuurlijk zijn er mensen waarbij de zwangerschap echt heel naar verloopt, maar dan nog, hoef je niet de hele dag te miepen. Beklaag je bij de man die je bezwangerd heeft, huil uit bij je moeder of een vriendin, maar val er niet je hele omgeving mee lastig. Ik heb uiteindelijk drie kinderen gekregen, maar kan er nog boos om worden.
donderdag 9 januari 2014 om 23:40
Sandt, ik begrijp je gedachtengang maar je gaat er een beetje aan voorbij dat iedereen als je zwanger bent vraagt hoe het gaat, hoe je je voelt. Het is dus niet altijd zo dat je als zwangere van de daken schreeuwt hoe misselijk je bent, maar iedereen lijkt het te willen weten. Tenminste, dat is mijn ervaring. Overigens vallen mijn kwaaltjes wel mee, niks heel ernstigs gelukkig. Maar ik vind dat ik best mag vertellen dat ik last heb van mijn bekken (bijvoorbeeld) als iemand vraagt hoe het gaat.
donderdag 9 januari 2014 om 23:43
vrijdag 10 januari 2014 om 07:27
Van week 10 tot 16 ben ik misselijk geweest.. Van week 16 tot 21 zat mijn romp onder de vurige huiduitslag en werk ik mesjogge van de jeuk.. Afgelopen week sloeg mn hart op hol en bleek mn bloeddruk veel te hoog waardoor ik even thuis zit en mijn bekken vind het ook niet zo leuk meer..
De bloeddruk vind ik engig omdat deze invloed kan hebben op die mini daarbinnen.. Verder zijn de kwalen best heel vervelend maar gelijk vergeten als ik weer dat gebonk in mijn buik mag voelen..
Kwalen zijn niet leuk.. Maar veroorzaakt door het leukste wat er is..!
De bloeddruk vind ik engig omdat deze invloed kan hebben op die mini daarbinnen.. Verder zijn de kwalen best heel vervelend maar gelijk vergeten als ik weer dat gebonk in mijn buik mag voelen..
Kwalen zijn niet leuk.. Maar veroorzaakt door het leukste wat er is..!
vrijdag 10 januari 2014 om 07:59
quote:sandt schreef op 09 januari 2014 @ 21:52:
[...]
Na vier jaar in de medische malle molen, kon ik al die zuchtende en steunende zwangere vrouwen ook wel wat doen! En natuurlijk zijn er mensen waarbij de zwangerschap echt heel naar verloopt, maar dan nog, hoef je niet de hele dag te miepen. Beklaag je bij de man die je bezwangerd heeft, huil uit bij je moeder of een vriendin, maar val er niet je hele omgeving mee lastig. Ik heb uiteindelijk drie kinderen gekregen, maar kan er nog boos om worden.Je trekt het je weer zo persoonlijk aan. Doe eens iets aan die boosheid. Je hoeft dit soort topics niet te lezen, en je snapt toch ook wel dat dit geen passende reactie is op het verhaal van TO. Niet iedereen heeft hetzelfde meegemaakt als jij. Dat betekent niet dat ze je expres willen kwetsen en jij hoeft jouw gevoelens ook niet over hen heen te storten.
[...]
Na vier jaar in de medische malle molen, kon ik al die zuchtende en steunende zwangere vrouwen ook wel wat doen! En natuurlijk zijn er mensen waarbij de zwangerschap echt heel naar verloopt, maar dan nog, hoef je niet de hele dag te miepen. Beklaag je bij de man die je bezwangerd heeft, huil uit bij je moeder of een vriendin, maar val er niet je hele omgeving mee lastig. Ik heb uiteindelijk drie kinderen gekregen, maar kan er nog boos om worden.Je trekt het je weer zo persoonlijk aan. Doe eens iets aan die boosheid. Je hoeft dit soort topics niet te lezen, en je snapt toch ook wel dat dit geen passende reactie is op het verhaal van TO. Niet iedereen heeft hetzelfde meegemaakt als jij. Dat betekent niet dat ze je expres willen kwetsen en jij hoeft jouw gevoelens ook niet over hen heen te storten.
vrijdag 10 januari 2014 om 08:13
Ik ben 23 weken zwanger van de tweede en elke dag tot op vandaag strontziek geweest.
Extreem misselijk, erg zware hartritmestoornissen waardoor ik al drie keer aan de hartbewaking heb gelegen, hondsmoe, flauw vallen, duizelig en nog niet eens in staat om een boodschap te doen.
Lig al vanaf het begin op bed en af te tellen tot de uitgerekende datum.
Voor mijn eerste zwangerschap heb ik aardig wat jaren in de medische molen gezeten om überhaupt zwanger te kunnen worden.
Toen had ik ook behoorlijk veel commentaar op klagende zwangere vrouwen... hoe durfden ze zo te klagen, ze moesten blij zijn dat ze zwanger konden worden!
Nou inmiddels zing ik wel een toontje lager.
Doordat ik nu zo strontziek ben van mijn zwangerschap heb ik geleerd dat je erg op moet passen met oordelen over de kwalen van andere mensen.
Het is hun zwangerschap en iedereen beleeft die op zijn eigen manier.
Dat iemand niet of moeilijk zwanger kan worden geeft nog geen recht om een ander zijn gevoel en kwalen te veroordelen.
Tuurlijk is er altijd iemand die het erger heeft, maar dat haalt het bestaansrecht van het gevoel van de ander die het " minder erg" heeft nog niet weg.
Extreem misselijk, erg zware hartritmestoornissen waardoor ik al drie keer aan de hartbewaking heb gelegen, hondsmoe, flauw vallen, duizelig en nog niet eens in staat om een boodschap te doen.
Lig al vanaf het begin op bed en af te tellen tot de uitgerekende datum.
Voor mijn eerste zwangerschap heb ik aardig wat jaren in de medische molen gezeten om überhaupt zwanger te kunnen worden.
Toen had ik ook behoorlijk veel commentaar op klagende zwangere vrouwen... hoe durfden ze zo te klagen, ze moesten blij zijn dat ze zwanger konden worden!
Nou inmiddels zing ik wel een toontje lager.
Doordat ik nu zo strontziek ben van mijn zwangerschap heb ik geleerd dat je erg op moet passen met oordelen over de kwalen van andere mensen.
Het is hun zwangerschap en iedereen beleeft die op zijn eigen manier.
Dat iemand niet of moeilijk zwanger kan worden geeft nog geen recht om een ander zijn gevoel en kwalen te veroordelen.
Tuurlijk is er altijd iemand die het erger heeft, maar dat haalt het bestaansrecht van het gevoel van de ander die het " minder erg" heeft nog niet weg.
Who lit the fuse on your tampon?
vrijdag 10 januari 2014 om 09:32
Ik begrijp Sandt wel een beetje... Ze bedoelt echt niet íedere zwangere vrouw.
Zelf ben ik na 11 ivf/icsi pogingen eindelijk zwanger. Als ik in de afgelopen jaren een zwangere hoorde zeggen "Oh, ik ben zooooo moe..." Dan dacht ik 'wees blij dat je zwanger bent'.
Erg zwart-wit natuurlijk. Want natuurlijk was die zwangere moe. Natuurlijk mocht ze dat zeggen! En natuurlijk was ze blij dat ze zwanger was en zou ze nooit met mij willen ruilen!
Nu zelf bijna 23 weken zwanger (en moe!) en waar ik me dan een klein beetje aan 'stoor' (als dat al het goede woord is) is dat er in mijn omgeving zwangeren zijn die bijvoorbeeld 3 keer op een dag een fb-update geven met 'misselijk!' en 'wanneer houdt die misselijkheid eens op?!' en 'Balen, kan niet sporten nu'.
Op dat soort momenten denk ik wel 'kom op zeg! Op die manier maak je het wel erg!'
(het gaat hier nu niet over iemand die extreem misselijk of ziek is ofzo!)
Natuurlijk kan een zwangerschap enorm vervelend verlopen door alle kwalen die je erbij krijgt. En de ene misselijkheid is níet te vergelijken met de andere! (ik ken vrouwen die weken in het ziekenhuis lagen)
Maar er zijn gewoon vrouwen die echt alles melden... En ik denk dat dat door sommigen als 'klagen' wordt gezien.
@nucky, klopt dat iedereen maar loopt te vragen hoe het gaat! Iedereen schijnt alles te moeten weten (ook wel weer lief natuurlijk) Maar ik ga echt niet aan iedereen vertellen hoe het nu gaat hoor. Standaard "goed hoor, puntjepuntje weken alweer!" Zo houd ik het lekker luchtig.
Zelf ben ik na 11 ivf/icsi pogingen eindelijk zwanger. Als ik in de afgelopen jaren een zwangere hoorde zeggen "Oh, ik ben zooooo moe..." Dan dacht ik 'wees blij dat je zwanger bent'.
Erg zwart-wit natuurlijk. Want natuurlijk was die zwangere moe. Natuurlijk mocht ze dat zeggen! En natuurlijk was ze blij dat ze zwanger was en zou ze nooit met mij willen ruilen!
Nu zelf bijna 23 weken zwanger (en moe!) en waar ik me dan een klein beetje aan 'stoor' (als dat al het goede woord is) is dat er in mijn omgeving zwangeren zijn die bijvoorbeeld 3 keer op een dag een fb-update geven met 'misselijk!' en 'wanneer houdt die misselijkheid eens op?!' en 'Balen, kan niet sporten nu'.
Op dat soort momenten denk ik wel 'kom op zeg! Op die manier maak je het wel erg!'
(het gaat hier nu niet over iemand die extreem misselijk of ziek is ofzo!)
Natuurlijk kan een zwangerschap enorm vervelend verlopen door alle kwalen die je erbij krijgt. En de ene misselijkheid is níet te vergelijken met de andere! (ik ken vrouwen die weken in het ziekenhuis lagen)
Maar er zijn gewoon vrouwen die echt alles melden... En ik denk dat dat door sommigen als 'klagen' wordt gezien.
@nucky, klopt dat iedereen maar loopt te vragen hoe het gaat! Iedereen schijnt alles te moeten weten (ook wel weer lief natuurlijk) Maar ik ga echt niet aan iedereen vertellen hoe het nu gaat hoor. Standaard "goed hoor, puntjepuntje weken alweer!" Zo houd ik het lekker luchtig.
vrijdag 10 januari 2014 om 09:39
Nu 9 weken en een beetje en het voelt alsof mijn lichaam niet meer van mij is. Wie denkt dat zwanger zijn een roze wolk is heeft dit nog nooit gevoeld.
Misselijk en kotsen kan ik nog aan, maar de vermoeidheid... ik moet me door de dag heen slepen. En de emoties, ik moet zo vaak huilen, word boos om niks, ik ben mezelf niet meer. Heb me nu een paar dagen ziek gemeld op het werk, ik trok het echt niet meer.
En dat gezeik van mensen dat ik niet zou mogen klagen omdat er ook mensen niet zwanger kunnen worden, dat ben ik zoooooo zat! Echt heel kut hoor, maar dat kun je toch niet vergelijken? Er zijn ook mensen die het erger hebben dan jij (terminale ziektes, ...), dat maakt jouw verdriet toch ook niet minder?
(Dat zou ik pas echt ziek vinden, als ik me beter zou voelen door andermans ellende!)
Misselijk en kotsen kan ik nog aan, maar de vermoeidheid... ik moet me door de dag heen slepen. En de emoties, ik moet zo vaak huilen, word boos om niks, ik ben mezelf niet meer. Heb me nu een paar dagen ziek gemeld op het werk, ik trok het echt niet meer.
En dat gezeik van mensen dat ik niet zou mogen klagen omdat er ook mensen niet zwanger kunnen worden, dat ben ik zoooooo zat! Echt heel kut hoor, maar dat kun je toch niet vergelijken? Er zijn ook mensen die het erger hebben dan jij (terminale ziektes, ...), dat maakt jouw verdriet toch ook niet minder?
(Dat zou ik pas echt ziek vinden, als ik me beter zou voelen door andermans ellende!)
vrijdag 10 januari 2014 om 09:41
Ach ja de kindjes in afrika hebben het ook zwaar, dan hebben wij helemaal niks te klagen hier.
Ik snap dat mensen na jaren proberen misschien een beetje moeite hebben met zwangere vrouwen, maar dat maakt niet dat de zwangere ineens niet meer misselijk is of een bekken instabiliteit heeft en zich naar voelt.
TO: als jij je kut voelt mag je dat best uiten, als anderen daar last van hebben is dat vervelend maar dat ligt bij hun, jij kan daar niks aan doen.
Hopelijk voel je je snel beter!
Ik snap dat mensen na jaren proberen misschien een beetje moeite hebben met zwangere vrouwen, maar dat maakt niet dat de zwangere ineens niet meer misselijk is of een bekken instabiliteit heeft en zich naar voelt.
TO: als jij je kut voelt mag je dat best uiten, als anderen daar last van hebben is dat vervelend maar dat ligt bij hun, jij kan daar niks aan doen.
Hopelijk voel je je snel beter!
vrijdag 10 januari 2014 om 09:48
Sommige vrouwen vinden zwanger zijn niet leuk en sommige vrouwen hebben gewoon een loeizware zwangerschap. Ze hebben alle recht van de wereld om te klagen. Wil je dat niet horen dan moet je niet naar die vrouwen luisteren, die vrouwen niet opzoeken en zeker dit topic niet openen.
Ik weet dat er vrouwen zijn die niet of moeilijk zwanger worden en dat lijkt mij een hel. Vind dat vreselijk en het is echt een trauma zie ik bij een goede vriendin. Maar niet mogen klagen over een (zware) zwangerschap omdat die vrouwen er helaas zijn is net zoiets als niet mogen klagen over armoede in Nederland. Want hè, in Afrika... Het is goed om te beseffen dat die andere kant er is maar je hoeft er niet alles op aan te passen. Ik heb geen kraamtijd gehad door een kind op de intensive care. Maar daarom is het nog niet zo dat andere vriendinnen niet hun onvrede mogen uiten over bemoeizuchtige familie in die periode. Zo werkt het niet in de wereld.
Succes TO! Uiteindelijk krijg je er iets geweldigs voor terug maar leuk blijft het niet.
Ik weet dat er vrouwen zijn die niet of moeilijk zwanger worden en dat lijkt mij een hel. Vind dat vreselijk en het is echt een trauma zie ik bij een goede vriendin. Maar niet mogen klagen over een (zware) zwangerschap omdat die vrouwen er helaas zijn is net zoiets als niet mogen klagen over armoede in Nederland. Want hè, in Afrika... Het is goed om te beseffen dat die andere kant er is maar je hoeft er niet alles op aan te passen. Ik heb geen kraamtijd gehad door een kind op de intensive care. Maar daarom is het nog niet zo dat andere vriendinnen niet hun onvrede mogen uiten over bemoeizuchtige familie in die periode. Zo werkt het niet in de wereld.
Succes TO! Uiteindelijk krijg je er iets geweldigs voor terug maar leuk blijft het niet.
