Zwanger
alle pijlers
Jippie zwanger , Bah kwaaltjes
donderdag 9 januari 2014 om 18:27
Yeah leuk!! ZWANGER. en wat een eer ook dat je zwanger mag/kan zijn. Hoe geweldig is dat?
Er groeit een klein leventje in jou. je lichaam is er gewoon voor gemaakt om een nieuw mensje op de wereld te zetten.
Maar dan helaas die ellendige kwaaltjes. waarom horen die er nou bij? ik ben nu nog maar 7 weken zwanger en word al gek van de misselijkheid.
word misselijk van echt alles.
bepaalde geuren, eten. ik hoef maar aan iets te denken en ben al misselijk. ik word misselijk als mijn vriend me een zoen wil geven. Blegh waarom hoort dit erbij?
Er groeit een klein leventje in jou. je lichaam is er gewoon voor gemaakt om een nieuw mensje op de wereld te zetten.
Maar dan helaas die ellendige kwaaltjes. waarom horen die er nou bij? ik ben nu nog maar 7 weken zwanger en word al gek van de misselijkheid.
word misselijk van echt alles.
bepaalde geuren, eten. ik hoef maar aan iets te denken en ben al misselijk. ik word misselijk als mijn vriend me een zoen wil geven. Blegh waarom hoort dit erbij?
vrijdag 10 januari 2014 om 10:14
Ohh ik ben zo blij dat mij eerste trimester zonder al te veel ellende verlopen is. Zo misselijk zijn lijkt me verschikkelijk vervelend.. Wat anderen al zeggen: over een paar weken ben je er misschien vanaf. Tot die tijd.... Sterkte...
Ik begrijp kuuk en sandt goed: het is heel cru om te klagen over iets wat veel anderen het allerliefste van de wereld zouden willen hebben. Als je het heel zwart/wit bekijkt is het enorm ondankbaar van de zwangere klagers, en een trap tegen het zere been van vrouwen met een sterke onvervulde kinderwens..
Maargoed, ik ben één van de gelukkigen bij wie zwanger worden blijkbaar geen probleem is, én ik heb een kindje dat het helemaal perfect doet in mijn buik. Dus ik tel mijn zegeningen
Maar op dit moment is zwanger zijn wel iets wat me bezig houdt ik heb serieuze klachten (gewoon pijn) waar ik van baal. En soms (nu!!) zou het me heerlijk lijken om een goed stuk hard te lopen. Dat deel ik met mijn vriend, een paar betere vrienden, en mensen die er naar vragen. Maar dat maakt mij niet minder gezegend, en mijn respect (weet even geen beter woord) voor vrouwen-in-de-medische-molen niet minder groot.
Ik begrijp kuuk en sandt goed: het is heel cru om te klagen over iets wat veel anderen het allerliefste van de wereld zouden willen hebben. Als je het heel zwart/wit bekijkt is het enorm ondankbaar van de zwangere klagers, en een trap tegen het zere been van vrouwen met een sterke onvervulde kinderwens..
Maargoed, ik ben één van de gelukkigen bij wie zwanger worden blijkbaar geen probleem is, én ik heb een kindje dat het helemaal perfect doet in mijn buik. Dus ik tel mijn zegeningen
Maar op dit moment is zwanger zijn wel iets wat me bezig houdt ik heb serieuze klachten (gewoon pijn) waar ik van baal. En soms (nu!!) zou het me heerlijk lijken om een goed stuk hard te lopen. Dat deel ik met mijn vriend, een paar betere vrienden, en mensen die er naar vragen. Maar dat maakt mij niet minder gezegend, en mijn respect (weet even geen beter woord) voor vrouwen-in-de-medische-molen niet minder groot.
vrijdag 10 januari 2014 om 10:20
Ik ben dat toch echt niet met je eens. De redenatie van jullie volgend zou niemand mogen klagen als een ander het minder heeft. Dat is niet reëel of redelijk. Een alleenstaande moeder op het minimum niveau mag klagen, ook al heeft een alleenstaande moeder in een islamitisch land het minder goed. Iemand bij wie de zwangerschap goed verloopt mag klagen, ook al zijn er anderen bij wie het goed verloopt. Eem zwangere vrouw met veel kwaaltjes mag klagen, ook al zijn er anderen die niet of lastig zwanger kunnen raken. Iemand zonder kinderen mag ook klagen over moe zijn en ga zo maar door. Het is geen wedstrijdje.
vrijdag 10 januari 2014 om 10:26
Ik zeg ook nergens dat je het met elkaar kan/moet vergelijken en het dan maar moet relativeren hoor! Want het kan altijd erger (idd kindjes in Afrika, e.d.)
Heb zelf ook serieuze klachten en zit elke week (soms zelfs meerdere keren) in het zh. En dan baal ik ook flink.
Het was dus niet mijn bedoeling om te zeggen dat er niet geklaagd mag worden! Maar 3 keer op een dag melden aan je 458 fb-vrienden dat je misselijk bent of geen broodje rosbief mag eten vind ik dus wel een beetje té.
Heb zelf ook serieuze klachten en zit elke week (soms zelfs meerdere keren) in het zh. En dan baal ik ook flink.
Het was dus niet mijn bedoeling om te zeggen dat er niet geklaagd mag worden! Maar 3 keer op een dag melden aan je 458 fb-vrienden dat je misselijk bent of geen broodje rosbief mag eten vind ik dus wel een beetje té.
vrijdag 10 januari 2014 om 10:26
vrijdag 10 januari 2014 om 13:09
We mogen allemaal best even zeiken vind ik. Of een ander het nou legaal vind of niet. Soms helpt het gewoon even om te zeuren.
Tuurlijk ga ik niet de hele dag zeggen hoe beroerd ik me voel enz. Dat vind ik nou ook weer niet nodig. En zoals er vele zijn die een aantal keer per dag op fb zetten hoe ziek ze zijn vind ik ook vervelend.
Maar vooralsnog iedereen mag weleens klagen. Of je nou zwanger bent en je beroerd voelt of niet zwanger bent.
Voor alle vrouwen die helaas de medische molen in moeten om zwanger te mogen worden. Ik vind het oprecht vervelend voor ze allemaal. Ik heb van dichtbij gezien hoeveel impact dat kan hebben op je leven omdat je zo graag wilt. Maar het niet spontaan mag gebeuren.
Maar laat een zwangere vrouw die even zegt dat ze niet lekker is van de zwangerschap en het even niet leuk vind gewoon even klagen. Hoe mooi het ook mag zijn om een kindje te dragen er zitten ook nadelen aan aangezien je even niet jezelf meer bent wat dus ook erg vervelend kan zijn. Jullie willen toch ook even klagen dat het zwanger worden niet lukt.
Zo hebben we allemaal wat om wel ergens over te klagen.
Tuurlijk ga ik niet de hele dag zeggen hoe beroerd ik me voel enz. Dat vind ik nou ook weer niet nodig. En zoals er vele zijn die een aantal keer per dag op fb zetten hoe ziek ze zijn vind ik ook vervelend.
Maar vooralsnog iedereen mag weleens klagen. Of je nou zwanger bent en je beroerd voelt of niet zwanger bent.
Voor alle vrouwen die helaas de medische molen in moeten om zwanger te mogen worden. Ik vind het oprecht vervelend voor ze allemaal. Ik heb van dichtbij gezien hoeveel impact dat kan hebben op je leven omdat je zo graag wilt. Maar het niet spontaan mag gebeuren.
Maar laat een zwangere vrouw die even zegt dat ze niet lekker is van de zwangerschap en het even niet leuk vind gewoon even klagen. Hoe mooi het ook mag zijn om een kindje te dragen er zitten ook nadelen aan aangezien je even niet jezelf meer bent wat dus ook erg vervelend kan zijn. Jullie willen toch ook even klagen dat het zwanger worden niet lukt.
Zo hebben we allemaal wat om wel ergens over te klagen.
vrijdag 10 januari 2014 om 13:23
Mijn beste vriendin is werkeloos. Mag ik nu tegen haar niet meer mopperen dat ik even baal van mijn werk?
Tijdens mijn eerste zwangerschap was ik depressief en had ik serieuze zelfmoordgedachten (daarvoor en daarna nooit meer gehad). Daar liep ik heus niet mee te koop op Facebook, maar als vrienden vroegen 'hoe gaat het', ging ik er ook niet om liegen. Ook niet als dat iemand was die misschien moeilijk zwanger kon worden.
In mei heb ik een 'missed abortion' gehad. Een dag nadat ik dat gehoord had (en dus nog zat te wachten op de uitdrijving van het vruchtje) ging ik bij een goede vriendin op kraamvisite. Nadat we samen tien minuten hadden genoten van hun verse, prachtige baby vroeg haar man aan mij 'hoe is het eigenlijk met jou'. Toen ik vertelde wat er met mij aan de hand was, hebben we samen (vriendin en ik dan, niet de man ) een potje gejankt.
Verdriet en vreugde bestaan naast elkaar en voor beiden is een juiste tijd en plaats.
Tijdens mijn eerste zwangerschap was ik depressief en had ik serieuze zelfmoordgedachten (daarvoor en daarna nooit meer gehad). Daar liep ik heus niet mee te koop op Facebook, maar als vrienden vroegen 'hoe gaat het', ging ik er ook niet om liegen. Ook niet als dat iemand was die misschien moeilijk zwanger kon worden.
In mei heb ik een 'missed abortion' gehad. Een dag nadat ik dat gehoord had (en dus nog zat te wachten op de uitdrijving van het vruchtje) ging ik bij een goede vriendin op kraamvisite. Nadat we samen tien minuten hadden genoten van hun verse, prachtige baby vroeg haar man aan mij 'hoe is het eigenlijk met jou'. Toen ik vertelde wat er met mij aan de hand was, hebben we samen (vriendin en ik dan, niet de man ) een potje gejankt.
Verdriet en vreugde bestaan naast elkaar en voor beiden is een juiste tijd en plaats.
vrijdag 10 januari 2014 om 15:14
quote:Azile schreef op 10 januari 2014 @ 07:59:
[...]
Je trekt het je weer zo persoonlijk aan. Doe eens iets aan die boosheid. Je hoeft dit soort topics niet te lezen, en je snapt toch ook wel dat dit geen passende reactie is op het verhaal van TO. Niet iedereen heeft hetzelfde meegemaakt als jij. Dat betekent niet dat ze je expres willen kwetsen en jij hoeft jouw gevoelens ook niet over hen heen te storten.
Ik snap wel dat niemand mij expres wil kwetsen. Maar mijn reactie is niet alleen mijn reactie, alleen durf ik hem uit te spreken omdat ik er inmiddels wel helemaal over heen ben hoor! Vele anderen nog niet! Heb dit alleen geschreven om mensen te laten beseffen dat al dat gesteun en gezucht heel vervelend is voor andere mensen. Niet alleen zeuren over zwangerschap, maar ook al het andere gezucht en gesteun, over dingen waar mensen zelf voor kiezen. Mensen die klagen over vermoeidheid na een feestje, na het sporten etc.
En van een goede vriendin, familielid of wie dan ook uit mijn nabijheid kan ik het nog wel hebben. Maar vage kennissen, collega's etc. zouden ook kunnen beseffen dat anderen geen interesse hebben in hun gezeur. Maar hé als het over zwangerschap gaat lijkt alles maar te moeten kunnen. Niet dat ik totaal geen empathie heb, maar ik heb niet altijd behoefte aan té intieme details van mensen die ik nauwelijks ken. Ik zal dus echt niet aan iedere zwangere vragen hoe zij zich voelt. Op zo'n moment vind ik felicitaties en vragen naar de termijn, intiem genoeg.
[...]
Je trekt het je weer zo persoonlijk aan. Doe eens iets aan die boosheid. Je hoeft dit soort topics niet te lezen, en je snapt toch ook wel dat dit geen passende reactie is op het verhaal van TO. Niet iedereen heeft hetzelfde meegemaakt als jij. Dat betekent niet dat ze je expres willen kwetsen en jij hoeft jouw gevoelens ook niet over hen heen te storten.
Ik snap wel dat niemand mij expres wil kwetsen. Maar mijn reactie is niet alleen mijn reactie, alleen durf ik hem uit te spreken omdat ik er inmiddels wel helemaal over heen ben hoor! Vele anderen nog niet! Heb dit alleen geschreven om mensen te laten beseffen dat al dat gesteun en gezucht heel vervelend is voor andere mensen. Niet alleen zeuren over zwangerschap, maar ook al het andere gezucht en gesteun, over dingen waar mensen zelf voor kiezen. Mensen die klagen over vermoeidheid na een feestje, na het sporten etc.
En van een goede vriendin, familielid of wie dan ook uit mijn nabijheid kan ik het nog wel hebben. Maar vage kennissen, collega's etc. zouden ook kunnen beseffen dat anderen geen interesse hebben in hun gezeur. Maar hé als het over zwangerschap gaat lijkt alles maar te moeten kunnen. Niet dat ik totaal geen empathie heb, maar ik heb niet altijd behoefte aan té intieme details van mensen die ik nauwelijks ken. Ik zal dus echt niet aan iedere zwangere vragen hoe zij zich voelt. Op zo'n moment vind ik felicitaties en vragen naar de termijn, intiem genoeg.
vrijdag 10 januari 2014 om 19:41
Eerst had ik moeite met zwanger worden, vervolgens met zwanger blijven en nu, uiteindelijk, met zwanger zijn....
Ik ben er blijkbaar niet voor in de wieg gelegd...
Nu 18 weken zwanger en uitgeput, dagelijks nog overgeven, een bekken waarvan ik af en toe denk dat het uitelkaar valt, harde buiken en zooooooooooo moe... En als iemand vraagt hoe ik me voel, tsja, dan kan ik daar niet echt over liegen... Mijn groene hoofd spreekt al boekdelen.
En ja, ik was altijd al jaloers op mensen die snel zwanger werden en ook op mensen bij wie een miskraam een-ver-van-je-bed-show is, maar nu dus ook op mensen die fluitend hun zwangerschap doorgaan.... Wellicht dat ik daarom zo groen zie
Ik ben er blijkbaar niet voor in de wieg gelegd...
Nu 18 weken zwanger en uitgeput, dagelijks nog overgeven, een bekken waarvan ik af en toe denk dat het uitelkaar valt, harde buiken en zooooooooooo moe... En als iemand vraagt hoe ik me voel, tsja, dan kan ik daar niet echt over liegen... Mijn groene hoofd spreekt al boekdelen.
En ja, ik was altijd al jaloers op mensen die snel zwanger werden en ook op mensen bij wie een miskraam een-ver-van-je-bed-show is, maar nu dus ook op mensen die fluitend hun zwangerschap doorgaan.... Wellicht dat ik daarom zo groen zie
hoop dat het zo blijft 
zaterdag 11 januari 2014 om 18:14
zaterdag 11 januari 2014 om 18:37
