Jong en al beginnen aan kinderen ofniet?

26-02-2012 10:33 77 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoihoi,

Ik ben 23 en mijn kinderwens word steeds sterker!

Alleen twijfel ik ook enorm.

Wel is (bijna) alles op orde; (koop)huis,vriend,een baan. Daar zal het niet aan liggen. Maar een kindje krijgen is een enorme verantwoording voor de rest van je leven! En ondanks dat ik heel sterk de drang voel dat ik moeder wil worden, vraag ik me af of dit nu al verstandig is? Zal die twijfel een keer weggaan, of hebben alle aanstaande moeders wel zo hun twijfels?
Alle reacties Link kopieren
Eerst trouwen dan?



Toen ik 23 was, besloten mijn man (2 jaar ouder) en ik te gaan proberen een kind te krijgen. Pas op mijn 26e hielden we onze eerste baby in de armen. Op mijn 28e de tweede.



Wij vinden het achteraf een uitstekende keuze om onze kinderen onder de 30 te krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Met trouwen heb ik zelf niet zoveel.



Het is natuurlijk zo dat het niet meteen lukt om zwanger te raken, misschien wel nooit. (moet er niet aan denken!)

Ik ga er nog eens goed over nadenken, het de tijd geven. En mijn vriend af en toe eens peilen.



Fijn om jullie positieve reacties te lezen!
Alle reacties Link kopieren
Eens met dubiootje.



23 is nog best jong maar niet te jong om aan kinderen te beginnen.
Alle reacties Link kopieren
Zou het doen! Je bent al 6 jaar samen en alles wat je opnoemt klink goed. Ook vast beginnen met foliumzuur slikken... En denk nog even na, iedereen heeft die twijfel. Voordat je zwanger bent en de baby er is ben je 24/ 25 jr.
Alle reacties Link kopieren
Dat is natuurlijk zo, ik ben geen 23 meer als het kindje er zal zijn. Ik ga er goed over na denken.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Tulpje,



Je verhaal is heel herkenbaar voor mij.

Ook ik was 23 toen bij de vraag kwam, willen we proberen om een kindje te krijgen.

Mijn man stond er precies zo in als jou vriend, hij wilde heel graag kinderen en vond het ook zeker niet erg om daar jong voor te kiezen, maar als ik langer had willen wachten ook prima.

Hij was op dat moment ook 23.

Wij hadden een baan, een huisje, getrouwd en een stabiele relatie.

Ik had en heb de ambitie om mij als verpleegkundige te gaan specialiseren, op dat moment vond ik mij te jong om de specialisatie te gaan volgen en ik vond mijzelf te weinig ervaren hiervoor.

Om die reden hebben wij besloten om te kijken of er eerst kinderen mochten komen. Ik was vrij snel zwanger en ben op mijn 24e moeder geworden.

Momenteel ben ik 26 en proberen we of er nog een 2e kindje mag komen.

Ik heb nog steeds de ambitie om een specialisatie te gaan doen, maar ik wacht daarmee tot ons kind(eren) ouder zijn, ik ben dan begin 30... dus zeker niet te oud om nog te leren!

Mocht een studie er om welke reden dan ook niet gaan komen, dan is mijn allergrootste wens om moeder te worden toch verwezenlijkt. Ik heb er dus absoluut geen spijt van om jong voor het moederschap te kiezen en ik geniet er volop van!



Mijn advies kijk naar het beeld van je toekomst, niks is van te voren te plannen... maar je mag altijd ideeen/ verwachtingen hebben! 23 is zeker niet te jong en de basis hebben jullie!

Veel succes met je keuze!
Alle reacties Link kopieren
quote:tulpje88 schreef op 26 februari 2012 @ 11:00:

Mijn vriend is een hele betrouwbare man en zal absoluut een betrouwbare vader zijn! (we zijn al 6jr samen)



Tja, financieel is het zo dat ik minder zal gaan werken (wat ik dan zelf wil) en aangezien ik pas 23 ben, ben je nog niet echt aan de top van je salaris. Dus is het dan voldoende wat we binnen brengen??? (heb me hier nog niet echt in verdiept, want ik zal het heel erg vinden als je daar je keus van af moet laten hangen)

Vind het zo jammer dat vrouwen dit nog steeds als vanzelfsprekend zien. Waarom niet zorg én werk delen zodat jullie je allebei in je carriere kunnen ontwikkelen en de tijd bij je kind thuis delen?



Ik zou ook echt wel wachten tot een vast contract. Vast contract zegt zeker nog wel wat! Als je een tijdelijk contract hebt kan je zomaar je werk kwijt zijn als het afloopt. Met een vast contract kan je echt niet zomaar ontslagen worden.

En volgens mij is er momenteel geen een sector waarin werk zoeken makkelijk is.
Alle reacties Link kopieren
Ik was 23 met mijn eerste,en 25 met mijn tweede,en zou het iedereen aanraden.

Ben nu 46,en kids zijn 22 en 19..........in tegenstelling tot vriendinnen die met hun 46 nog in de lagere school leeftijd zitten met hun kids........
Alle reacties Link kopieren
@Kena, wat fijn zo'n positief verhaal!



@pinks, ik zal dan nog 3 dagen willen/moeten werken. Wat ik al eerder schreef is dat het voor mijn vriend niet nodig is om minder te werken.

3 dagen vind ik zelf de max, ik wil mijn kindje opvoeden en zien opgroeien. Zo'n carrieretijger ben ik niet, vind het heel leuk hier en daar wat bij te leren, maar ik vind het belangrijkst dat ik het gewoon naar mijn zin heb op mijn werk. En 3dagen aanwezig zijn vind ik best redelijk.
Alle reacties Link kopieren
Pff,druk in mijn hoofd! Haha.

De ene keer denk ik: Leef! Doe wat je denkt dat je moet doen en wat je wilt. (een kindje!)

De andere keer denk ik: Wees verstandig wacht nog even. (maar waarop?)

Nog meer twijfelaars?
Alle reacties Link kopieren
quote:tulpje88 schreef op 05 maart 2012 @ 15:42:

Pff,druk in mijn hoofd! Haha.

De ene keer denk ik: Leef! Doe wat je denkt dat je moet doen en wat je wilt. (een kindje!)

De andere keer denk ik: Wees verstandig wacht nog even. (maar waarop?)

Nog meer twijfelaars?Het is ook spannend! Je gaat een nieuwe levensfase in, het brengt allerlei veranderingen met zich mee..allemaal nieuwe dingen zullen je pad kruisen. Als het in je hoofd blijft rondspoken zou ik er gewoon voor gaan! Wat zou je tegenhouden? Op vakantie gaan en "leven" kun je ook met kind, het vergt alleen stukken meer planning! Als je alles op een rijtje hebt en je gevoel blijft..waarom niet?
Alle reacties Link kopieren
Tja, i know. Maar het is inderdaad dan wel heel definitief. Hoe graag ik het ook wil, de stap voelt zo groot!

Lekker door blijven piekeren... haha.
Alle reacties Link kopieren
De stap ís ook groot! Maar die zal net zo groot zijn als je 30 bent. Wat ik bij mezelf een beetje merkte is vooral het gevoel van: "zullen andere mensen mij/ons niet te jong vinden?" Maar dat heb ik al snel aan de kant gezet, want het is onze wens..en wat the hell boeit het wat Pietje en Jantje ervan vinden? Als wij er maar gelukkig mee zijn en achter staan! Toch?



Waarover pieker je dan precies zo erg? Als je blijft twijfelen zou ik zeggen, niet doen. Zet het een half jaar in de vriezer en kom er dan nog eens op terug. Misschien denk je er dan heel anders over en ben je blij dat je het niet hebt gedaan. Maar wellicht "knaagt" het nog steeds aan je en gaan jullie ervoor!
Alle reacties Link kopieren
Dat bovenste wat je typt, slaat precies op mij.

Ik ben iemand die het belangrijk vind wat een ander vind. Eigenlijk slaat dat nergens op. Maar in onze omgeving is niemand van onze leeftijd al zo ver. Dus idd, wat vind Pietje en wat vind Jantje?

Ik ben denk ik nog niet zo ver dat ik kan zeggen; What the hell!
Alle reacties Link kopieren
In mijn omgeving is ook niemand van onze leeftijd zo ver, so what? Vroeger was het doodnormaal om jonger kinderen te krijgen, waarom zou dat nu "raar" zijn? Of wat "men" er ook van vind..



Ik zou, als ik jou was, m'n kinderwens nog even laten voor wat het is en eerst er rustig over na gaan denken.



Succes!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb vandaag bij de kringloop een Jip en Janneke boekje gekocht. Is voor mij echt jeugdsentiment! En ik zie mezelf er al uit voorlezen bij mijn eigen kindje.. haha!

Hoezo klapperende eierstokken?!?!
Alle reacties Link kopieren
@Tulpje, wat herken ik mezelf in jou!!

Ik ben ook 23 en wil ook graag kinderen (ik twijfel er niet meer over, ik weet zeker dat ik dat graag wil haha) Wij gaan deze zomer trouwen, en daarna wil ik er heel erg graag voor gaan. Mijn vriend is ook echt een kindervriend en hij had in het begin zoiets van, we zullen eerst eens kijken ná het trouwen. Maar hij heeft wel in de gaten hoe dat ik aan het rammelen ben, en ik denk dat hij ook wel ''bijdraait'' als ik na het trouwen wil stoppen met de pil. Wat wij wel doen, is eerst het financiële plaatje na het trouwen gaan bekijken en dan bekijken wat we doen, meteen stoppen of nog een paar maandjes wachten. Ik wil nl een goed begin, zodat we niet moeilijk hoeven te doen over geld (het is altijd wel uitkijken natuurlijk, maar dat we een redelijk budget hebben voor de kinderkamer etc.) Ik heb al wel op mijn werk nagevraagd wat ik ging verdienen met 24 uur, en dat viel me gelukkig nog niet tegen. Als je wil, kun je meeschrijven op het topic ''Rammelaars'' , daar schrijven meerdere dames waarbij het ook rammelt



Groetjes
Alle reacties Link kopieren
quote:pinks schreef op 26 februari 2012 @ 13:28:

[...]



Vind het zo jammer dat vrouwen dit nog steeds als vanzelfsprekend zien. Waarom niet zorg én werk delen zodat jullie je allebei in je carriere kunnen ontwikkelen en de tijd bij je kind thuis delen?



Ik zou ook echt wel wachten tot een vast contract. Vast contract zegt zeker nog wel wat! Als je een tijdelijk contract hebt kan je zomaar je werk kwijt zijn als het afloopt. Met een vast contract kan je echt niet zomaar ontslagen worden.

En volgens mij is er momenteel geen een sector waarin werk zoeken makkelijk is.



Ik ben ook minder gaan werken, maar werk wel nog 4 dagen. Volgend jaar ga ik nog een dag minder werken maar dat komt omdat ik een masteropleiding ga volgen naast mijn werk. Kortom je hoeft niet fulltime te werken om toch aan je carriere te werken. En als TO kinderen krijgt als ze 24 is, kan ze altijd meer gaan werken als de kinderen naar school gaan en heeft ze nog 40 jaar om te werken aan een carriere.

Vast contract, tja dat moet je net maar lukken, ik kreeg na 3 jaar namelijk geen vast contract en ben dus van baan gewisseld. Maar goed financieel zouden wij het kunnen trekken van man's salaris, dus dat zou ik als ik TO was wel even uitrekenen.
Alle reacties Link kopieren
@ lovelylady89 ik heb je tip opgevolgd en ga met jullie mee doen! (Rammelaars-topic)

Waarschijnlijk ga ik daar nog wel veel meer van rammelen haha!
Alle reacties Link kopieren
@sparood, wij kunnen niet alleen leven van mijn vriends salaris. Daar doen we nu alle vaste lasten van, maar dan blijft er niet veel meer over.
Alle reacties Link kopieren
Maak een lijsje wat je nog wil doen voor je kinderen krijgt. Kan ook hele simpele dingen zijn.

Ik probeerde dit ook en het lijstje bleef leeg...
Alle reacties Link kopieren
Haham mow1986, bij mij ook!

Het enige wat ik nog wil is een lekkere zon,zee,strand vakantie met mijn vriend. En dat gaan we deze zomer doen, dus...
Alle reacties Link kopieren
Wow! Ik heb ook dat ik er te veel mee bezig ben om nog te denken, ik wil nog een wachten. Zelf ben ik 23 en vriend 31, financieel prima op orde... Maaar ik wil graag starten met een opleiding, werken/leren dan wel maar dat brengt wel twijfels in mijn hoofd. Ik zou nu graag willen proberen een kindje te krijgen maar het lijkt verstandiger om eerst de opleiding van 15 maanden te volgen en daarna pas te gaan proberen .. Grr maar tulpje wat jou betreft, Doen! Ik snap wt je bedoelt qua gevoel!
Alle reacties Link kopieren
Ilss, kun je niet halverwege je studie gaan beginnen met proberen?

Tja, doen! Ik moet man-lief nog meekrijgen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 21 en heb 2 kids, ondanks dat de eerste niet gepland was zou ik het nooooooit meer anders willen! Dus als je er de ruimte/centjes etc voor hebt zou ik zeggen:doen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven