Zwanger
alle pijlers
Jong moeder, of niet?
maandag 20 januari 2014 om 17:29
Hallo allemaal,
Ik ben 22 (bijna 23) en wil dolgraag moeder worden! Mijn vriend heeft een vaste baan en ik een eigen bedrijf waarvoor ik grotendeels vanuit huis werk. We wonen nu 3 jaar samen in een koophuis en hebben een hond. Alles op zich goed voor elkaar dus.
Nu droom ik er al jaren van om jong moeder te worden en heb er lang over nagedacht of ik daar niet te jong voor ben.. (heb het er al over sinds mijn 18e ofzo)
Ik kom toch telkens tot de conclusie dat ik er ondertussen echt wel aan toe ben.
Toch blijf ik vaak twijfelen of ik niet te jong ben, wat mijn omgeving er van zal vinden en of het financieel niet heel zwaar zal worden?
De meeste vriendinnen die ik heb moeten er niet aan denken om al aan kinderen te beginnen en wachten het liefst tot ze de 30 gepasseerd zijn. Ik ben dan ook bang dat ze me niet zullen begrijpen als ik daadwerkelijk zwanger zou zijn.
Wat denken jullie, ben je op deze leeftijd te jong?
Ik ben 22 (bijna 23) en wil dolgraag moeder worden! Mijn vriend heeft een vaste baan en ik een eigen bedrijf waarvoor ik grotendeels vanuit huis werk. We wonen nu 3 jaar samen in een koophuis en hebben een hond. Alles op zich goed voor elkaar dus.
Nu droom ik er al jaren van om jong moeder te worden en heb er lang over nagedacht of ik daar niet te jong voor ben.. (heb het er al over sinds mijn 18e ofzo)
Ik kom toch telkens tot de conclusie dat ik er ondertussen echt wel aan toe ben.
Toch blijf ik vaak twijfelen of ik niet te jong ben, wat mijn omgeving er van zal vinden en of het financieel niet heel zwaar zal worden?
De meeste vriendinnen die ik heb moeten er niet aan denken om al aan kinderen te beginnen en wachten het liefst tot ze de 30 gepasseerd zijn. Ik ben dan ook bang dat ze me niet zullen begrijpen als ik daadwerkelijk zwanger zou zijn.
Wat denken jullie, ben je op deze leeftijd te jong?
maandag 20 januari 2014 om 20:59
quote:modepop- schreef op 20 januari 2014 @ 20:57:
Oeeehhh de 30+ voelen zich aangesproken.... ik vind het persoonlijk oud om aan je 1e kind te beginnen. Waarom zo laat?? Om een goede carrière op de bouwen, waar je na de zwangerschap bijna geen reet meer aan hebt? Ja ik vind het gek..
Kind, je weet duidelijk niet waar je het over hebt.
Ach ja, met 19 had ik ook de wijsheid in pacht, was ik o zo volwassen en wist ik alles beter.
En toen werd ik echt volwassen
Oeeehhh de 30+ voelen zich aangesproken.... ik vind het persoonlijk oud om aan je 1e kind te beginnen. Waarom zo laat?? Om een goede carrière op de bouwen, waar je na de zwangerschap bijna geen reet meer aan hebt? Ja ik vind het gek..
Kind, je weet duidelijk niet waar je het over hebt.
Ach ja, met 19 had ik ook de wijsheid in pacht, was ik o zo volwassen en wist ik alles beter.
En toen werd ik echt volwassen
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
maandag 20 januari 2014 om 21:03
quote:Aardbeienthee schreef op 20 januari 2014 @ 20:59:
[...]
Ik vind jou te kortzichtig om moeder te worden. Waarom zou je na je zwangerschap niets meer aan je carrière hebben? Of ben jij er zo één die vindt dat je verplicht thuisblijfmoeder moet worden en je kind mishandelt door fulltime te werken?Meestal ga je minder werken. Vooral als je alle 2 (man en vrouw) carrière gericht zijn is het makkelijker om als vrouw minder te gaan werken. en dat gebeurt vaak.. ik vind het dan zonde om zolang te wachten
[...]
Ik vind jou te kortzichtig om moeder te worden. Waarom zou je na je zwangerschap niets meer aan je carrière hebben? Of ben jij er zo één die vindt dat je verplicht thuisblijfmoeder moet worden en je kind mishandelt door fulltime te werken?Meestal ga je minder werken. Vooral als je alle 2 (man en vrouw) carrière gericht zijn is het makkelijker om als vrouw minder te gaan werken. en dat gebeurt vaak.. ik vind het dan zonde om zolang te wachten
Trots!
maandag 20 januari 2014 om 21:06
quote:saaaaar81 schreef op 20 januari 2014 @ 20:59:
[...]
Kind, je weet duidelijk niet waar je het over hebt.
Ach ja, met 19 had ik ook de wijsheid in pacht, was ik o zo volwassen en wist ik alles beter.
En toen werd ik echt volwassen
Wat weet ik niet dan?
Als je een kind krijgt gaat de vrouw meestal minder werken. Wat heb je dan een manager diploma als je 3 dagen gaat werken? En niet meer flexibel bent? Je kunt niet 'zomaar' langs komen als er iets is. Want je zit met je kleine.
[...]
Kind, je weet duidelijk niet waar je het over hebt.
Ach ja, met 19 had ik ook de wijsheid in pacht, was ik o zo volwassen en wist ik alles beter.
En toen werd ik echt volwassen
Wat weet ik niet dan?
Als je een kind krijgt gaat de vrouw meestal minder werken. Wat heb je dan een manager diploma als je 3 dagen gaat werken? En niet meer flexibel bent? Je kunt niet 'zomaar' langs komen als er iets is. Want je zit met je kleine.
Trots!
maandag 20 januari 2014 om 21:08
Als jullie de basis (stabiel inkomen, stabiele relatie, woning etc) voor elkaar hebben kan je er wel voor gaan.
In onze vriendengroep hebben we wel een nadeel gezien. Een stel uit de groep is ook jong ouders geworden. En die vonden gewoon geen aansluiting meer met de groep. De anderen zaten in een totaal andere levensfase en maakten andere keuzes. De mensen zonder kinderen konden zich sommige dingen niet voorstellen en konden en deden wat ze altijd deden op die leeftijd (dus spontane afspraken maken, naar een concert, een weekend weg met de groep). En tal van activiteiten die niet gericht zijn op kinderen. Ze hadden zeker wel interesse in het kindje maar konden zich er veel moeilijker iets bij voorstellen (dus stel met kinderen vond weinig herkenning).
Nu zijn we een aantal jaar verder en heeft de hele groep kinderen. Die zijn allen van bijna dezelfde leeftijd. Nu vind iedereen aansluiting bij elkaar. Activiteiten zijn afgestemd op kinderen. Maar dat andere stel heeft kinderen die al veel ouder zijn en zitten dus in een andere fase. Ze vallen dus weer buiten de groep.
Vriendin heeft aangegeven dat ze achteraf misschien iets langer had moeten wachten. Ze heeft zeker in het begin het gemist om dingen te delen met andere moeders en herkenning te vinden. Ze heeft wel andere moeders gezocht (kruipgroep, zwangerschapsgym etc) maar dat werden toch geen echte vriendinnen zoals de mensen die ze vanaf jonge leeftijd kende.
Het was geen onwil van beide kanten. Maar dit is iets waar ik wel rekening mee zou houden! Het is echt een meerwaarde om iets levensbepalends zoals een kind te kunnen delen met je omgeving.
In onze vriendengroep hebben we wel een nadeel gezien. Een stel uit de groep is ook jong ouders geworden. En die vonden gewoon geen aansluiting meer met de groep. De anderen zaten in een totaal andere levensfase en maakten andere keuzes. De mensen zonder kinderen konden zich sommige dingen niet voorstellen en konden en deden wat ze altijd deden op die leeftijd (dus spontane afspraken maken, naar een concert, een weekend weg met de groep). En tal van activiteiten die niet gericht zijn op kinderen. Ze hadden zeker wel interesse in het kindje maar konden zich er veel moeilijker iets bij voorstellen (dus stel met kinderen vond weinig herkenning).
Nu zijn we een aantal jaar verder en heeft de hele groep kinderen. Die zijn allen van bijna dezelfde leeftijd. Nu vind iedereen aansluiting bij elkaar. Activiteiten zijn afgestemd op kinderen. Maar dat andere stel heeft kinderen die al veel ouder zijn en zitten dus in een andere fase. Ze vallen dus weer buiten de groep.
Vriendin heeft aangegeven dat ze achteraf misschien iets langer had moeten wachten. Ze heeft zeker in het begin het gemist om dingen te delen met andere moeders en herkenning te vinden. Ze heeft wel andere moeders gezocht (kruipgroep, zwangerschapsgym etc) maar dat werden toch geen echte vriendinnen zoals de mensen die ze vanaf jonge leeftijd kende.
Het was geen onwil van beide kanten. Maar dit is iets waar ik wel rekening mee zou houden! Het is echt een meerwaarde om iets levensbepalends zoals een kind te kunnen delen met je omgeving.
maandag 20 januari 2014 om 21:09
maandag 20 januari 2014 om 21:10
quote:boldbrownie schreef op maandag 20 januari 2014 20:51 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="roos_puck in "Jong moeder, of niet?"" class="messagelink">roos_puck schreef op 20 januari 2014 @ 20:16</a>:</b>
Als jullie er aan toe zijn en alles op orde hebben, doen! Lichamelijk is het ook een groot voordeel, je lichaam kan een zwangerschap veel beter aan dan wanneer je bv. 35 plus bent. Ook je herstel daarna verloopt over het algemeen voorspoediger en de risico's in de zwangerschap zijn voor jezelf en de baby een stuk lager. Was voor mij ook een belangrijk punt van overweging.
Carrière-technisch ook een voordeel, als je tegen de 30 bent, ben je uit de kleine kinderen, slapeloze nachten en KDV-virussen dus meer tijd en energie om je op je werk te richten.
Ik was toen nr 1 kwam 24 jaar en nu zwanger van de 2e en 26 jaar wanneer de baby wordt geboren. Ik vind mezelf echt niet te jong en heb geen seconde spijt gehad van relatief jong moeder worden.
Wat betreft je sociale leven, daar ben je zelf ook bij hè? Je moet zelf de balans zien te vinden. Ik vind het heerlijk om met mijn kinderloze vriendinnen de kroeg in te gaan en het ergens anders over te hebben dan luiers en doorkomende tandjes. Dat deel ik dan weer met vriendinnen met kind waarmee ik lekker thee ga leuten terwijl de kinderen met elkaar spelen.
Succes met je keuze (volgens mij heb je die stiekem al gemaakt )</div></blockquote>
Dank voor je reactie. Je hebt gelijk, die keuze over je sociale leven maak je natuurlijk zelf.
En tja, eigenlijk hebben mijn vriend en ik de keuze samen al wel min of meer gemaakt , het kan natuurlijk makkelijk ook nog een jaar duren voor ik zwanger ben.
Ja dat dachten wij ook, 'Ach dat kan nog wel maanden duren'. Nou niet dus, direct en meteen raak, was nog schrikken ook!
Kan ook 1 van de voordelen zijn...
Als jullie er aan toe zijn en alles op orde hebben, doen! Lichamelijk is het ook een groot voordeel, je lichaam kan een zwangerschap veel beter aan dan wanneer je bv. 35 plus bent. Ook je herstel daarna verloopt over het algemeen voorspoediger en de risico's in de zwangerschap zijn voor jezelf en de baby een stuk lager. Was voor mij ook een belangrijk punt van overweging.
Carrière-technisch ook een voordeel, als je tegen de 30 bent, ben je uit de kleine kinderen, slapeloze nachten en KDV-virussen dus meer tijd en energie om je op je werk te richten.
Ik was toen nr 1 kwam 24 jaar en nu zwanger van de 2e en 26 jaar wanneer de baby wordt geboren. Ik vind mezelf echt niet te jong en heb geen seconde spijt gehad van relatief jong moeder worden.
Wat betreft je sociale leven, daar ben je zelf ook bij hè? Je moet zelf de balans zien te vinden. Ik vind het heerlijk om met mijn kinderloze vriendinnen de kroeg in te gaan en het ergens anders over te hebben dan luiers en doorkomende tandjes. Dat deel ik dan weer met vriendinnen met kind waarmee ik lekker thee ga leuten terwijl de kinderen met elkaar spelen.
Succes met je keuze (volgens mij heb je die stiekem al gemaakt )</div></blockquote>
Dank voor je reactie. Je hebt gelijk, die keuze over je sociale leven maak je natuurlijk zelf.
En tja, eigenlijk hebben mijn vriend en ik de keuze samen al wel min of meer gemaakt , het kan natuurlijk makkelijk ook nog een jaar duren voor ik zwanger ben.
Ja dat dachten wij ook, 'Ach dat kan nog wel maanden duren'. Nou niet dus, direct en meteen raak, was nog schrikken ook!
Kan ook 1 van de voordelen zijn...
maandag 20 januari 2014 om 21:11
quote:modepop- schreef op 20 januari 2014 @ 21:06:
[...]
Wat weet ik niet dan?
Als je een kind krijgt gaat de vrouw meestal minder werken. Wat heb je dan een manager diploma als je 3 dagen gaat werken? En niet meer flexibel bent? Je kunt niet 'zomaar' langs komen als er iets is. Want je zit met je kleine.
Gut, je zit nog vaster in je vooroordelen dan ik al dacht.
Genoeg mannen die minder werken, genoeg vrouwen met een cariere die aan thuiswerken doen. Hell, zelfs een au pair is nog een optie als je carriere maar stevig genoeg is.
En denk jij dat jouw kind over 10 jaar niet ziek kan worden? En natuurlijk hoop je nu op een gezond kindje, ik hoop met je mee. Maar stel....
Nee meisje, jij moet nog een hoop leren. Is niet erg, daarom ben je ook pas 19.
[...]
Wat weet ik niet dan?
Als je een kind krijgt gaat de vrouw meestal minder werken. Wat heb je dan een manager diploma als je 3 dagen gaat werken? En niet meer flexibel bent? Je kunt niet 'zomaar' langs komen als er iets is. Want je zit met je kleine.
Gut, je zit nog vaster in je vooroordelen dan ik al dacht.
Genoeg mannen die minder werken, genoeg vrouwen met een cariere die aan thuiswerken doen. Hell, zelfs een au pair is nog een optie als je carriere maar stevig genoeg is.
En denk jij dat jouw kind over 10 jaar niet ziek kan worden? En natuurlijk hoop je nu op een gezond kindje, ik hoop met je mee. Maar stel....
Nee meisje, jij moet nog een hoop leren. Is niet erg, daarom ben je ook pas 19.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
maandag 20 januari 2014 om 21:12
quote:modepop- schreef op 20 januari 2014 @ 20:57:
Oeeehhh de 30+ voelen zich aangesproken.... ik vind het persoonlijk oud om aan je 1e kind te beginnen. Waarom zo laat?? Om een goede carrière op de bouwen, waar je na de zwangerschap bijna geen reet meer aan hebt? Ja ik vind het gek..Nee hoor, raakte zwanger voor 30e
Oeeehhh de 30+ voelen zich aangesproken.... ik vind het persoonlijk oud om aan je 1e kind te beginnen. Waarom zo laat?? Om een goede carrière op de bouwen, waar je na de zwangerschap bijna geen reet meer aan hebt? Ja ik vind het gek..Nee hoor, raakte zwanger voor 30e
maandag 20 januari 2014 om 21:14
quote:evelien2010 schreef op 20 januari 2014 @ 21:08:
Als jullie de basis (stabiel inkomen, stabiele relatie, woning etc) voor elkaar hebben kan je er wel voor gaan.
In onze vriendengroep hebben we wel een nadeel gezien. Een stel uit de groep is ook jong ouders geworden. En die vonden gewoon geen aansluiting meer met de groep. De anderen zaten in een totaal andere levensfase en maakten andere keuzes. De mensen zonder kinderen konden zich sommige dingen niet voorstellen en konden en deden wat ze altijd deden op die leeftijd (dus spontane afspraken maken, naar een concert, een weekend weg met de groep). En tal van activiteiten die niet gericht zijn op kinderen. Ze hadden zeker wel interesse in het kindje maar konden zich er veel moeilijker iets bij voorstellen (dus stel met kinderen vond weinig herkenning).
Nu zijn we een aantal jaar verder en heeft de hele groep kinderen. Die zijn allen van bijna dezelfde leeftijd. Nu vind iedereen aansluiting bij elkaar. Activiteiten zijn afgestemd op kinderen. Maar dat andere stel heeft kinderen die al veel ouder zijn en zitten dus in een andere fase. Ze vallen dus weer buiten de groep.
Vriendin heeft aangegeven dat ze achteraf misschien iets langer had moeten wachten. Ze heeft zeker in het begin het gemist om dingen te delen met andere moeders en herkenning te vinden. Ze heeft wel andere moeders gezocht (kruipgroep, zwangerschapsgym etc) maar dat werden toch geen echte vriendinnen zoals de mensen die ze vanaf jonge leeftijd kende.
Het was geen onwil van beide kanten. Maar dit is iets waar ik wel rekening mee zou houden! Het is echt een meerwaarde om iets levensbepalends zoals een kind te kunnen delen met je omgeving.
Dat zou nu echt het laatste zijn waar ik rekening mee zou houden. Maar goed, ik ben al vaak genoeg verhuisd en heb al een aantal keer een nieuwe sociale kring moeten opbouwen.
Dus wat mijn vrienden en vriendinnen van vroeger deden had ik sowieso al niet meer veel te maken.
Als jullie de basis (stabiel inkomen, stabiele relatie, woning etc) voor elkaar hebben kan je er wel voor gaan.
In onze vriendengroep hebben we wel een nadeel gezien. Een stel uit de groep is ook jong ouders geworden. En die vonden gewoon geen aansluiting meer met de groep. De anderen zaten in een totaal andere levensfase en maakten andere keuzes. De mensen zonder kinderen konden zich sommige dingen niet voorstellen en konden en deden wat ze altijd deden op die leeftijd (dus spontane afspraken maken, naar een concert, een weekend weg met de groep). En tal van activiteiten die niet gericht zijn op kinderen. Ze hadden zeker wel interesse in het kindje maar konden zich er veel moeilijker iets bij voorstellen (dus stel met kinderen vond weinig herkenning).
Nu zijn we een aantal jaar verder en heeft de hele groep kinderen. Die zijn allen van bijna dezelfde leeftijd. Nu vind iedereen aansluiting bij elkaar. Activiteiten zijn afgestemd op kinderen. Maar dat andere stel heeft kinderen die al veel ouder zijn en zitten dus in een andere fase. Ze vallen dus weer buiten de groep.
Vriendin heeft aangegeven dat ze achteraf misschien iets langer had moeten wachten. Ze heeft zeker in het begin het gemist om dingen te delen met andere moeders en herkenning te vinden. Ze heeft wel andere moeders gezocht (kruipgroep, zwangerschapsgym etc) maar dat werden toch geen echte vriendinnen zoals de mensen die ze vanaf jonge leeftijd kende.
Het was geen onwil van beide kanten. Maar dit is iets waar ik wel rekening mee zou houden! Het is echt een meerwaarde om iets levensbepalends zoals een kind te kunnen delen met je omgeving.
Dat zou nu echt het laatste zijn waar ik rekening mee zou houden. Maar goed, ik ben al vaak genoeg verhuisd en heb al een aantal keer een nieuwe sociale kring moeten opbouwen.
Dus wat mijn vrienden en vriendinnen van vroeger deden had ik sowieso al niet meer veel te maken.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
maandag 20 januari 2014 om 21:14
quote:modepop- schreef op 20 januari 2014 @ 21:06:
[...]
Wat weet ik niet dan?
Als je een kind krijgt gaat de vrouw meestal minder werken. Wat heb je dan een manager diploma als je 3 dagen gaat werken? En niet meer flexibel bent? Je kunt niet 'zomaar' langs komen als er iets is. Want je zit met je kleine.
Aannames...
Met kind kun je meer dan 3 dagen werken en met een goed netwerk, ben je flexibel.
[...]
Wat weet ik niet dan?
Als je een kind krijgt gaat de vrouw meestal minder werken. Wat heb je dan een manager diploma als je 3 dagen gaat werken? En niet meer flexibel bent? Je kunt niet 'zomaar' langs komen als er iets is. Want je zit met je kleine.
Aannames...
Met kind kun je meer dan 3 dagen werken en met een goed netwerk, ben je flexibel.
maandag 20 januari 2014 om 21:15
quote:oyotefel schreef op 20 januari 2014 @ 21:09:
Waarom dan een kind als je allebei zoals je zegt carriere gericht bent? Aparte carriere trouwens want hoe kun je met 19 al een studie afgerond hebben en werkervaring opgedaan hebben waarmee je een financiele basis kunt leggen voor de toekomst zodat je een baby een toekomst kan geven.Ik ben niet carrière gericht hoor heb een normale baan waar ik wel door kan groeien maar dat wil ik niet. Vind 3 dagen werken zat naast huishouden en de kleine en nog eens een sociale leven
Waarom dan een kind als je allebei zoals je zegt carriere gericht bent? Aparte carriere trouwens want hoe kun je met 19 al een studie afgerond hebben en werkervaring opgedaan hebben waarmee je een financiele basis kunt leggen voor de toekomst zodat je een baby een toekomst kan geven.Ik ben niet carrière gericht hoor heb een normale baan waar ik wel door kan groeien maar dat wil ik niet. Vind 3 dagen werken zat naast huishouden en de kleine en nog eens een sociale leven
Trots!
maandag 20 januari 2014 om 21:17
quote:evelien2010 schreef op 20 januari 2014 @ 21:08:
Als jullie de basis (stabiel inkomen, stabiele relatie, woning etc) voor elkaar hebben kan je er wel voor gaan.
In onze vriendengroep hebben we wel een nadeel gezien. Een stel uit de groep is ook jong ouders geworden. En die vonden gewoon geen aansluiting meer met de groep. De anderen zaten in een totaal andere levensfase en maakten andere keuzes. De mensen zonder kinderen konden zich sommige dingen niet voorstellen en konden en deden wat ze altijd deden op die leeftijd (dus spontane afspraken maken, naar een concert, een weekend weg met de groep). En tal van activiteiten die niet gericht zijn op kinderen. Ze hadden zeker wel interesse in het kindje maar konden zich er veel moeilijker iets bij voorstellen (dus stel met kinderen vond weinig herkenning).
Nu zijn we een aantal jaar verder en heeft de hele groep kinderen. Die zijn allen van bijna dezelfde leeftijd. Nu vind iedereen aansluiting bij elkaar. Activiteiten zijn afgestemd op kinderen. Maar dat andere stel heeft kinderen die al veel ouder zijn en zitten dus in een andere fase. Ze vallen dus weer buiten de groep.
Vriendin heeft aangegeven dat ze achteraf misschien iets langer had moeten wachten. Ze heeft zeker in het begin het gemist om dingen te delen met andere moeders en herkenning te vinden. Ze heeft wel andere moeders gezocht (kruipgroep, zwangerschapsgym etc) maar dat werden toch geen echte vriendinnen zoals de mensen die ze vanaf jonge leeftijd kende.
Het was geen onwil van beide kanten. Maar dit is iets waar ik wel rekening mee zou houden! Het is echt een meerwaarde om iets levensbepalends zoals een kind te kunnen delen met je omgeving.
Ja dat begrijp ik. Dat hebben wij nu soms al omdat we samenwonen. We hebben eigenlijk 2 verschillende vriendengroepen waarvan 1 vooral nog thuiswonende studerende mensen zijn. Degenen die nog thuis wonen snappen dan vaak ook niet dat je niet altijd zin hebt om 's avonds nog weg te gaan of dat je daar simpelweg niet altijd je geld aan uit wilt geven.
De andere groep is wat ouder en in die groep woont iedereen op zichzelf of samen. 1 stel heeft zelfs ook al een kind. Dat is toch weer heel anders..
Als jullie de basis (stabiel inkomen, stabiele relatie, woning etc) voor elkaar hebben kan je er wel voor gaan.
In onze vriendengroep hebben we wel een nadeel gezien. Een stel uit de groep is ook jong ouders geworden. En die vonden gewoon geen aansluiting meer met de groep. De anderen zaten in een totaal andere levensfase en maakten andere keuzes. De mensen zonder kinderen konden zich sommige dingen niet voorstellen en konden en deden wat ze altijd deden op die leeftijd (dus spontane afspraken maken, naar een concert, een weekend weg met de groep). En tal van activiteiten die niet gericht zijn op kinderen. Ze hadden zeker wel interesse in het kindje maar konden zich er veel moeilijker iets bij voorstellen (dus stel met kinderen vond weinig herkenning).
Nu zijn we een aantal jaar verder en heeft de hele groep kinderen. Die zijn allen van bijna dezelfde leeftijd. Nu vind iedereen aansluiting bij elkaar. Activiteiten zijn afgestemd op kinderen. Maar dat andere stel heeft kinderen die al veel ouder zijn en zitten dus in een andere fase. Ze vallen dus weer buiten de groep.
Vriendin heeft aangegeven dat ze achteraf misschien iets langer had moeten wachten. Ze heeft zeker in het begin het gemist om dingen te delen met andere moeders en herkenning te vinden. Ze heeft wel andere moeders gezocht (kruipgroep, zwangerschapsgym etc) maar dat werden toch geen echte vriendinnen zoals de mensen die ze vanaf jonge leeftijd kende.
Het was geen onwil van beide kanten. Maar dit is iets waar ik wel rekening mee zou houden! Het is echt een meerwaarde om iets levensbepalends zoals een kind te kunnen delen met je omgeving.
Ja dat begrijp ik. Dat hebben wij nu soms al omdat we samenwonen. We hebben eigenlijk 2 verschillende vriendengroepen waarvan 1 vooral nog thuiswonende studerende mensen zijn. Degenen die nog thuis wonen snappen dan vaak ook niet dat je niet altijd zin hebt om 's avonds nog weg te gaan of dat je daar simpelweg niet altijd je geld aan uit wilt geven.
De andere groep is wat ouder en in die groep woont iedereen op zichzelf of samen. 1 stel heeft zelfs ook al een kind. Dat is toch weer heel anders..
maandag 20 januari 2014 om 21:18
quote:annapalona schreef op 20 januari 2014 @ 20:55:
[...]
Ja dat denk ik ook zal wel iets met de denkwijze en kortzichtigheid van die generatie te maken hebben
Dat is geen kortzichtigheid maar wat gewoon was in die tijd . . . .
Moeders van boven de 35 waren toen eerder uitzondering dan regel.
Ik ben blij dat geen puber meer over de vloer heb lopen en dat mijn dochter volwassen is.
[...]
Ja dat denk ik ook zal wel iets met de denkwijze en kortzichtigheid van die generatie te maken hebben
Dat is geen kortzichtigheid maar wat gewoon was in die tijd . . . .
Moeders van boven de 35 waren toen eerder uitzondering dan regel.
Ik ben blij dat geen puber meer over de vloer heb lopen en dat mijn dochter volwassen is.
maandag 20 januari 2014 om 21:24
Ik vind het juist verstandig om vroeg aan kinderen te beginnen, mits je een stabiele relatie hebt en er geestelijk klaar voor bent. Financieel komt het altijd wel goed - tenzij je echt diep in de schuldsanering zit of zo -, maar het krijgen van een gezond kindje is zo vanzelfsprekend nog niet. En dat kun je niet kopen. Na een bepaalde leeftijd is de kans op afwijkingen bij het kindje of complicaties bij de zwangerschap nu eenmaal groter. Maar iedereen moet het voor zich weten. Ik ken ook superleuke +30 ouders. Die voorwaarden van 'eerst een koophuis en een vast contract' zijn alleen niet mijn ding. Ik hoef niet alles perfect op orde te hebben volgens het standaard plaatje. Als alles maar gewoon op orde is - een behoorlijke woning, een voldoende inkomen -, en ik mijn kind veel liefde en een stabiele opvoeding kan geven. Met gezond verstand komen we er dan verder wel.
maandag 20 januari 2014 om 21:29
Biologisch gezien kun je beter tussen je 20e en je 30e moeder worden, dan na je 30e, helemaal als het je eerste zwangerschap is. Zelf was ik bij de tweede 32, dat vond ik al best wel oud maar is tegenwoordig de gemiddelde leeftijd van vrouwen om hun tweede kind te krijgen (en hun eerste met 29). Ik ken ook vrouwen die op hun 40e vlotjes door hun zwangerschap huppelden, maar feit blijft dat de risico's op die leeftijd veel groter zijn. Dus een slimme meid krijgt haar kinderen op tijd.
